LEIDSCIIE
COURANT.
BUITENGEWONE MUZIEKUITVOERING,
Het Tabaks- en Sigaren-Magazijn,
SOCIËTEIT AMICITIA.
MATINEE MUSIC ALE*
IS74
M0. 232,
ZATIBDAG 3 cn MAANDAG 3 OCTOBER.
1574—1874.
Bij gelegenheid van het derde Eeuwfeest van Leidens Ontzet,
De Courant verschijnt dagelijks, Zon- en Feestdagen uitgezonderd. De prijs der Courant ts per vierendeel jaars f 3.franco p. p. f 3.50;
met het Verslag der Handelingen van den Gemeenteraad ƒ3.35, franco p. p. ƒ3.85. Het verslag afzonderlijk is verkrijgbaar voor 2.50
'sjaars, buiten de expeditiekosten. Afzonderlijke nommcrs der Courant zijn verkrijgbaar voor 5 Cents, franco p. p. 6 Cents.
De prys der Advcrtcntién is van 1 4 regels 1.— iedere regel meer 25 cents.
«U deze Courant behoort een Bijvoegsel cn wordt ver
zonden eene FKK§TGAVE aan de Gcabonnecrdcn.
«Leiden is ontzet!" Dat was de juichtoondie op 3 October des jaars
1574 binnen onze veste werd gehoord. De stem des geweens werd, onder
vurigen dank aan den Allerhoogste, vervangen door de stem der vreugde.
Ilcerljjke uilkomst na hel doorleven van zooveel bange dagen. Onwille
keurig verplaatst men zich in de gedachte naar den Vliet, bij het binnen
komen der zoo lang met angstige spanning verwachte vloot en brengt men
zich voor den geest die uitgemergelde wezens, welke duizenden in ellende
hebben zien wegkwjjnen, en die thans, zoo verre zjj daartoe de kracht
hebben, de handen uitstrekken naar het zoolang ontbeerde voedsel.
«Leiden is ontzet'", juichtoon bjj den eindpaal van zooveel jammer en
ellende, was ook de triomfkreet, na eene door moed en volharding behaalde
zege. Die «obstinate I.eidenaars tegen God en tegen hunnen Koning en heer,"
geljjk Valdez hen noemde, hadden alles veil gehad voor de handhaving hun
ner regten en de vrjjheid van geweten, zoo gruwzaam vertrapt door eenen
Alva. Noch vlejjerjj met de belofte van «Zyner Majesteits genade^" noch
de bedreiging van «bij volharden in het boos voornemen te zullen moeten
«passeren door 't scherpmes der justitie," wat meer is, noch het scherpe
zwaard des hongers, noch de dood, die zjjne slagtofTers bjj duizenden velde,
hadden hen ontrouw doen worden aan den eed, «den Prins van Oranje als
«stadhouder en capitcyn-generaal van wegen zjjne Koninglijke Majesteyt over
«Holland gedaan en insgelijks den Staaten des zelfden Lands." Te regt mogt
dus, nu zooveel volharding met eene zoo heerljjke uitkomst was gekroond,
een juichtoon, ware het ook afgebroken door tranen van weemoed wegens
de daarvoor gebragte oflers, uit hunnen mond worden gehoord. Zij toch
hadden het zegel gedrukt op de woorden van den Prins van Oranje, en door
zich «legen den vjjand te resolvecrcn en te opiniatrecren ten uyterste, niet
«heur zeiven maar ook het geheele land behouden en eenen eeuwigen name
'en reputatie bekomen."
«Leiden is ontzet!" Van dien juichtoon werd de weerklank in geheel
Holland met vreugde vernomen. Immers met geestdrift had men aanzieniyke
offers gebragt om de benarde veste te ontzetteneene vloot uitgerustdijken
en dammen doorstoken. Men wist wat hier op het spel stond, van hoeveel
belang op dat oogenblik het behoud van Leiden was voor de zaak des lands
en daarom waren de uiterste middelen beproefd om den vijand de zoo vurig
begeerde prooi te ontrukken. Die pogingen, met byna bovcnmcuscheiykc
krachten doorgezet, waren thans, door Gods zegen, met eenen zoo gunsti-
gen uitslag bekroond. Leiden was behouden en den vyand het indringen in
het hart des lands belet.
Drie eeuwen zyn sedert voorbygegaanin welke ook voor Leiden «'t lijden
cn 't verbiyden" elkander afwisselden en de welvaart der stad beurtelings
af- cn toenam. Maar onder alle lotwisselingen blecl by het nageslacht de
herinnering aan den heldenmoed der vaderen levendig en hunne redding uit
het zoo bange gevaar de stofle van een God verheeriykend lofgezang. En
het derde eeuwgelyde van Leidens ontzet, thans aangebroken, vindt het
nakroost, met edele geestdrift bezield, weder gereed tot eene waardige
viering dezer zoo heugelijke gebeurtenis, tot het brengen cencr hulde van
bewondering en dankbaarheid aan hetgeen de vaderen in den worstelstryd
voor de vrijheid hebben doorgestaan. Ncêrlands koning wil getuige zijn van
die dankbare vereering, ook toegebragt aan zijnen doorluchtigen voorzaat,
den grooten Zwyger, die door zijne geestkracht steeds den moed wist aan
te wakkeren, waar die, zoowel aan de belegerden als aan de bevryders,
dreigde te ontzinken.
Ja, eene edele geestdrift om aan de mannen van dien tijd eene hulde van
dankbare vereering te brengen, was reeds onder Leidens burgers ontwaakt,
toen rijk en arm hunne gaven offerden om een gedenkzuil te doen verrij
zen voor den edelen van der Werf, wiens vaderlandsliefde en trouw men
in de eerste plaats wilde vereeuwigen. Dat die geestdrift niet is verflaauwd,
getuigen thans Leidens straten en grachten, de met groen en bloemen
omstrengelde cerebogen, de met vlaggen en festoenen versierde woningen,
en dat zullen ook getuigen de te ontsteken vreugdevuren. Algemeen toont
men dat men de heilige trouw der vaderen glansryk wil vereeren.
Als dan het kanongebulder zich in den vroegen morgen laat hooren, de
feestmuziek van den torentrans klinkt, dan, o Burgers! met opgewekten
geest het jubelfeest aangevangen. Onder de tempelbogen, die eenmaal getui
gen waren van de smeekgebeden der vaderen en van hunne door tranen
afgebroken dankzegging, ruische dan, onder heiligen eerbied van het nage
slacht, de lofzang lot Hem, op Wien zij vertrouwd hebben, door Wien
zij gered zyn. Maar dan ook worde de gedachte verlevendigd dat de vade
ren. lijdende cn strijdende voor de vryheid, ons dat pand hebben nagelaten
om het onbesmet te bewaren. Zy hebben getoond dat de leuze Haccliber-
tatis ergo in hunnen mond geen ydele klank was. Op het nageslacht rust
de vcrpligting in hun spoor te treden, liet luide feeslgcdruisch worde dan
verre gehoord, maar uit aller binnenste rijze de ontboezeming door den
dichter zynen stadgenooten op morgen in den mond gelegd:
«Slaan we in der vaad'ren geest, hun bloed vloeit ons door d'aeren;
«De vrijheid, duur gekocht voor zooveel bloed en stryd,
«Blyft Neêrlands schoonste kroon en schittert wyd en zyd!"
V ÜH 'I''KNTIK.V
Ondertrouwd: JOANNES JACOBUS DRIESSEN
en
JOHANNA HENDR1KA MARIA VAN
Leiden, 2 October 1874. DOORENMAALEN.
Receptie II October, Rraayerstraat N°. 1.
Eenige en algemeene kennisgeving.
Getrouwd: ADRIANUS JOHANNES MART1NUS SURINGAR,
van Triest,
en
JOHANNA VAN DER HOEVEN.
Rotterdam, 1 October 1874.
Bevallen van een Zoon H. J. G. VAN CAMPEN BRONSGEEST.
Leiden, 30 September 1874.
van G. WILUELItlY DAM8TÉ, zal Zaterdag den 3d" October,
des avonds om acht uurGESLOTEN worden.
op ZONDAG 4 October 1874,
IN DE BIJ IT EN-SOCIËTEIT,
door het Muziekkorps der dd. Schutterij, onder directie van den
Kapelmeester BlUMENTRITT
des namiddags van 2 tot 5 ure.
op DONDERDAG 8 October 1874,
IN DE BU ITEN-SOCIETEIT
door het Park-Orkest van den Heer STUMP F F,
des namiddags om half tivee.
Bij goed weder Harmonie-Orkest buiten. Bij ongunstig weder SlrijkrOrkest
iu de Zaal.
Dames en kinderen, behoorende tot Leidsche families, wier hoofd
geen lid is der Sociëteit, hebben geen toegang.
