De liberale kiczersvereeniging «de Grondwet", alhier, heeft tot candi-
daat voor het lidmaalschap der tweede kamer gekozen den heer mr. I. H.
Karsten, advocaat en plaatsvervangend kantonregter alhier. Na hem had
de meeste stemmen kolonel liooms. De generaal Knoop, ter vergadering
aanwezig, had voor de Candida tuur bedankt, daar hij die voor hel district
Leiden had aangenomen.
Vele geruchten waren er in de laatste weken verspreid omtrent
de plannen die zouden bestaan met de zoo beroemde Trêves-zaalniet ten
onrcgtc genoemd ecne "kostbare riliquiekast" vol historische herinneringen
en bovendien een «juweeltje" van renaissance-kunst. De een sprak van aan
staande slooping en indeeling der schilderijen hier en ginds. De ander, meer
uitdrukkende de w enschelijkheid dan de w ezenlijkheidmeende te weten
dat de zaal ecne algehcele restauratie zou ondergaan, maar schudde beden
kelijk bet hoofd over de vraagaan wien dat werk, dat zooveel talent en
studie noodig maaktezou worden toevertrouwd en beefde bij de gedachte
dat dit kostbare stuk verknoeid zou worden door onkunde. Hieromtrent
nu kan ieder kunstminnaar of wie er verder belang in stelt volkomen ge
rust zijn, om de eenvoudige reden dat er van restauratie in den eigenlijken
zin des woords geen sprake is geweest. De zaal was wat men noemt ge
heel verwaarloosdeen dikke stoflaag had zich aan het rijk verguldsel van
paneelen en lijsten, aan het beeldhouwwerk of aan het kunstig beschilderd
plafond gehecht. De schilderijen hadden mede veel van hare frissche kleuren
verloren hel vloertapijt en de gordijnen waren genoegzaam vergaan. En
nu heeft de huishoudelijke commissie der eerste kamer den heer G. 11.
Bauer, huisschilder alhier, opgedragen om alles in den grond schoon te ma
ken en dat is geschied, en met zeer goed gevolg, terwijl vloer en ramen
wat beter zijn bedekt. Daartoe bepaalt zich alles, en de zaal heeft daar
door een veel beter aanzien gekregen dan in den laatsten tijd het geval was.
iu; rrI-:n ia n i >s<:11 rc 11kmr.ty:n
K X ft E .1
LONDENG Junij.
De heer Gilpin heeft zijn voornemen te kennen gegeven de aandacht
van hel lagerhuis Ie zullen vestigen op bet nog altijd voortduren van den
slavenhandel aan de Oostkust van Afrika. Aan den Sultan van Zanzibar
wordt namelijk, om bijzondere redenen, toegestaan zóóveel slaven te hou
den, als hij voor zijn eiland noodig heeft; maar onder den dekmantel van
deze vergunning worden jaarlijks wel 20000 slaven uit Zanzibar naar Ara
bische havens uitgevoerd. Dit aantal vertegenwoordigt slechts ongeveer één
tiende van de massa inboorlingen, die in het binnenland worden opgevan
gen; want van tien dezer ongelukkigen sterven er negen onderweg. De
Sultan van Zanzibar is geneigd den schandelijken handel tegen te gaan
mits Engeland voor hem zijn cijns van 20000 aan den Iman van'Muscat
betale. De Britsche regering kan natuurlijk in zulk eene schikking niet
treden.
Volgens herigten uil New-York was New-Orleans weder door eene'
overstrooming bezocht. Het water stond in de stralen reeds 2 voet hoog
en rees nog voortdurend. Er was eene onberekenbare schade aangerigt en
de bevolking leed veel. Ook de omstreek stond over eene uitgestrektheid
van 6 mijlen onder water. De vooruitzigten voor den katoenoogst waren
ongunstig.
FRAIHHK IJ K.
Volgens het Journ. des Déb. heeft de minister van financiën, ter voor
ziening in de buitengewone behoeften der schatkist, een plan van verhoo
ging van de invoerregtenvooral van de regteu op den invoer van grond
stoffenontworpen; bij zou wol, zijde, katoen, vlas en hennep aan een
invoerregt van 20 pCt. willen onderwerpenbehoudens teruggave bij uitvoer
der van die grondstoffen vervaardigde producten. Doch dit plan zal be
zwaarlijk lol stand kunnen komen daar liet bij de betrokkene collegicn,
bij de nationale vergadering en bij veie deskundigen tegenkanting ontmoet.
Aan de nationale vergadering is medegedeeld dat de diamanten der
Fransche kroon bij het begin van den oorlog tegen Duilschland m veiligheid
gesteld en sedert zonder cenige beschadiging of waardevermindering be
waard zijn; zij zijn thans-het eigedom van den staat.
Aan den minister van ceredienst en onderwijs is een crediel van
30000 fr. geopend, ten einde de vermoorde gijzeiaars op kosten van den
staat te doen begraven.
De gevangenneming van Groussel wordt thans weder tegengesproken.
De heer Glais Bizoin, die geruimen tijd door de Commune werd ge
vangen gehouden, maar bij bel binnenrukken der troepen zijne vrijheid her
kreeg, heelt in de dagbladen een verslag geplaatst van zijn wedervaren.
Daarin komt o. a. voor dat de kolonel Mayer vele pogingen beeft aangewend
om hem de vrijheid terug te geven. Daartoe begaf hij zich ook naar Deles-
rJusedie op dat oogenblik de magt geheel in handen had, en vroeg liern:
Wat hebt gij toch tegen Glais Bizoin? Het antwoord was: «Ik, persoonlijk,
volstrekt niets, evenmin als tegen den aartsbisschop van Parijs. Glais Bizoin
was lid van de delegatie, die ik, het eerst van allen, in slaat van beschul
diging wilde gesteld zien. Ik weet dat Thiers veel van Glais Bizoin houdt,
en dat hij vrienden onder de linkerzijde heeft. Wij houden hem alleen als
gijzelaar, om een waarborg tegen die partij in de kamer te'hebben, even
als wij den aartsbisschop van Parijs in verzekerde bewaring houden, als
waarborg tegen de clericale en Iegitimistischc partij. Glais Bizoin is dus
voor ons eene kostelijke vangst. Wij zullen hem niet loslaten. Indien ik
Jules Favre, Picard, Jules Simon achter slot en grendel had en ze liet fu
silleren, zonden velen zich te Versailles in de hand wrijven. De waarde
van een gijzelaar wordt berekend naar het aantal magtige vrienden, die
hij in het tegenovergestelde kamp telt. Ik wensch u heil, en draag u op
Glais Bizoin goed te bewaken."
In een brief s:it Parijs (door de IJaai l. C. medegedeeld)komen cenige
bijzonderheden voor omtrent het wedervaren van zekeren predikant R., in irel
de faubourg St. Antoine woonachtig. Aanvankelijk had de heer R. in zijne ,Jlê
woning eene betrekkelijke rust genoten, hoewel de muiters een wachtpost SK>
onder zijne vensters hadden en de officieren in zijn huis waren ingekwar- 'ss(
lierd. Later begon het zeer woelig op het plein te worden; de barricaden 001
werden versterkt, kanonnen en mitrailleuses op het erf nabij zijn huis ge-^
plaatst. De kolonel zeide tot den heer R.dat hij manschappen in zijne"""
kamer plaatsen moest om uit de vensters te kunnen schietenmaar dat zij
niets zouden aanraken. De sergeant betuigde, dat zij eerlijke lieden waren; c
de Commune had den dood gezworen aan alle dieven! Vijl minuten later p
zag het dienstmeisje van den heer R. de laarzen van haren meester aan de
voelen van den sergeant, wiens oude schoenen in de kast stonden. Op 0
haren uitroep, of dat dan de wijze was, waarop zij het «de dood aan de 1
dieven!" uitlegden, schold hij haar uil voor eene brutale meid en verklaarde,mm
dat de Commune hun toestond, zich meester te maken van de kleederen en505
het schoeisel, die zij noodig hadden. De heer R. pakte nu het geld en de
belangrijkste papieren bijeen en bragtzoo veel hij kon, van linnen, boe- pj
ken enz. in den kelder, waar hij den geheelen dag en nacht vertoefde. aus
Den volgenden ochtend liet de kolonel, die belang in hem scheen te stellen,(n
hem aanraden het huis te verlaten, dat tot het uiterste verdedigd en gj
dan in brand zou gestoken worden; terwijl hij gevaar liep van in den kel-ast.
der te zullen stikken. De kolonel zond hem eene vrijpas met de aanmaningKk
oin niet te wachten, totdat het Ie laat zou zijn. De heer R. begreep dien--j(
wenk te moeten volgenhij vertrok met een pakje in de hand en met zijne jn„
vrijpas, zonder welke hij geene straat verder zou zijn gekomen. Hij wilde pC
zich naar zijne schoonouders begeven, maar ontdekte spoedig, dat ditonmo-,ej,(
gèlijk was. Toen trachtte hij de kapel van St. Maur te bereiken, dochjer
vond allerwege versperringen en barricaden, zoodat hij als in den blinde p
voortliep, soms tnsschen twee vuren, terwijl de kogels hem langs de ooren,.i..
floten. Op eens wordt hij aangehouden door een hem onbekenden knaap'
die hem toeroept: «Ga niet verder, mijnheer! zij zullen u dooden, mijn^er
baas is zoo even neêrgeschotcnkom met mij mede, ik weet een uitweg,)en
ik ga naar mijne moeder." Werktuigelijk volgt de heer R. het kind, dat,eJ
hem door een huis, over eene binnenplaats, eenige gangen en stegen door-...,
voert. Op eens komen zij in eene breedere straat en de heer R. bevindt jj
zich voor het huis van een zijner gemeenteledeneen werkmanweduwnaar,jc
die daar met zijne dochter woonde; opregte, vrome menschen, die tijdens^]
bet beleg meermalen van hun eigen voorraad aan den leeraar hadden meê-jjc|
gedeeld. Deze lieden -ontvingen den heer R. met een levendig vreugdebe- p
toon, als door God hun toegezonden, en verzorgden hem zoo goed mogelijk.,..
Zij wonen in de voorstad Belleville, waar het langst en het hevigst gevoch-La
ten is, de wijk, die zich hel laatst heeft overgegeven. De vensterramen...
waren met matrassen digtgemaakt. Tegenover hen werd een huis door cenvoo
pelroleum-bom in brand gescholen; vrouwen en kinderen werden bij lien p
ingenomen, hel vuur omringde hen aan alle zijden, en gedurig meendenkjp
zij, dat hun einde daar was. Zij sterkten zich door hel vurig gebed enme|
hun vertrouwen is niet beschaamd geworden. Toen alles afgeloopen wai.::
en de troepen meester van het terrein waren, kon de heer It. en zijnejg,
vrienden met een dankbaar hart waarnemendat niet één kogel het huis j
getroffen had en dit geheel ongedeerd was gebleven. In zijn eisen huisvai
teruggekeerd, vond hij ook dat bijna ongeschouden en niet geplunderd. sj(1
ITALIË. om
In een schrijven uil Rome aan het Journ. de Brux. wordt gemeld
tlat dit jaar op den H. Sacramentsdag de gewone processiën langs de stratenco'
der stad achterwege zullen blijven; die processiën zullen door de geestelijk-
beid binnen de kerken worden gehouden. Buiten 'slands, leest men daarin,^1
is de gesteldheid, waarin de Paus thans verkeert, welligt niet juist bekend; ïel
een haar kenschetsend feit is dat geen van den H. Stoel uitgaand stuk. uit
gezonderd de mandementen van den kardinal-vicaris, te Rome kan wordei P1'
gedrukt. Het drukken van de protesten van den II. Stoel geschiedt veelaltHI
in Genève; in die stad zal denkelijk ook de algemeene zendbrief van Pius IIw'
aan de katholieke christenheidbij gelegenheid van de 25sle verjaring zijnet
verheffing, gedrukt worden. Die zendbrief zal, het eerst onder al de pause- a''
lijke zendbrievengedagteekend zijn «in het 2Gsl' jaar van ons hooge-
priesterschap." 011
i'itiNK i: x.
BERLIJN. G Junij.
De diplomatieke betrekkingen tusschen Frankrijk en Duilschland zijl w
thans hersteld; de benoeming der gezanten is nog uitgesteld. bi
- Het overbrengen der Fransche krijgsgevangenen wordt geregeld voort-
gezet. Het is echter gebleken dat zij op hunne terugreis naar het vader
land zooveel beschadigen als zij maar kunnen en dat zij het hierbij vooral g
op de spoorwegrijtuigen hebben gemunt. Dientengevolge heeft de minister p
van oorlog last gegeven, eiken spoorwagen bij aankomst aan de Fransche J!
grenzen te onderzoeken en ingeval daarin iels beschadigd is, den wagen c
met de diarin aanwezige manschappen terug te zenden naar de plaats
hunner krijgsgevangenschap, om aldaar zoolang te blijven lot de schuldige n
is gevonden, die alsdan volgens de wet zal worden gestraft.
De Schw. Zeit. bevat den volgenden brief, dien zij zegt van Félisi G
Pyat, dm voorlvlugligen minister der Commune, te hebben ontvangen
«Mijnheer! Ik heb de eer uw blad om een klein plaatsje Ie verzoeken,
daar ik zooeven voorbij reis. Uw bondsr.aad besloot mij iu hechtenis te doei
nemen, toen ik het Zwilsersch grondgebied betrad, hoewel ik legen het
vrjje eedgenootschap niets milsdaan heb. Hij zal er toe gedreven zijn dooi
de publieke opinie, die de bouwvallen van Parijs maar al te zeer aan ecne
partij toeschrijft. Door de goedheid van hel lid des bondsraads Challet-Venel
kwam het besluit, om mij in hechtenis te lafen nemen, spoediger in een
blad van Genève, dan ter uilvoering. Ik bezig hiermede uw blad, om voot 1
deze ede'e en humane redding van een armen banneling mijn dank nit k
