'sGRAVENnAGE, 30 April.
Bij besluit van 23 dezer heeft Z. 31. goedgevonden: den gcneraal-ma-
joor bij het leger in Oost-Indië C. P. Schimpf, op het daartoe door hem
gedaan verzoekop de meest eervolle wijze ontslag te verleenen als gouver
neur der kolonie Suriname, onder dankbetuiging voor de in die betrekking
bewezene diensten; en te benoemen tol gouverneur der kolonie Suriname,
den heer R. F. van Lansberge, thans gouverneur van Curacao en onderhoo-
righedenen tot gouverneur van Curasao en onderhoorigheden den heer
D. J. Crol, thans gezaghebber van St. Martin (Nedcrl. gedeelte).
Z. M. heeft aan den Oosl-lndischen ambtenaar P. J. Lange, laatste
lijk pakhuismeester, boekhouder en scriba bij de factorij van den Nedcrl.
handel op Japan, op verzoek, een eervol ontslag verleend uit 's lands dienst,
onder toekenning van pensioen.
II. K. II. mevrouw de prinses Jlarianne der Nederlanden, door een
talrijk gevolg vergezeld, is dezer dagen van Aken te Maastricht aangekomen.
Op den 9dcn dezer is alhier overleden de heer mr. J. P. C. Rulofïs
oud vice-president van den raad van Ned.-Indië.
Naar wij vernemen zal er bij de aanslaande opening van de tweede
kamer der statcn-generaal, van regeringswege, eene voordragt worden ge
daan tot verhooging van hoofdstuk X [dep. van oorlogder slaatsbegrooting
voor 1859. Men verzekert, dat die verhooging lusschen de 2 a 3 millioen
zal bedragen, hetgeen berekend wordt voldoende te zijn om gedurende een
jaar twee vroegere Iigtiugen in dienst te houden, een voorzorgsmaatregel,
ook in 1848 gebezigd. Te gelijkertijd zal er ook eene suppleloire begrooting
voor het depart, van marine voor den jare 1859 worden aangeboden.
In de zitting van de eerste kamer van gisteren is het wets-ontwerp
betrekkelijk den inkoop en de amortisatie van 10 millioen renlegevendc
nationale schuld, zonder beraadslaging, met algemeene stemmen aangenomen.
BUITENLANIDSGHE BKKIGTKN.
ENGELAND.
LONDEN, 28 April.
Zeer uiiecnloopcnd zijn de geruchten omtrent een of- en defensief ver
bond dat lusschen Frankrijk en Rusland zou zijn gesloten. Door de
Fransche bladen wordt ten stelligste verzekerd dat het berigt daarvan, door
Duitsche bladen verspreidonwaar is. De Times slaat er echter geloof aan
en zegt dat er tusschen de beide rijken twee verdragen zijn gesloten; bij
het eerste zou Rusland zich hebben verbonden om, in het geval van eene
vredebreuk tusschen Frankrijk en Oostenrijk, de eerstgenoemde mogendheid
bij te slaan met de vloten die het in de Jliddellandsche en in de Oostzee
heeft, en om een legercorps van 50,000 man nabij de grenzen van Oosten
rijk te plaatsen. Bij het tweede zou Rusland zich verbonden hebben om,
indien Oostenrijk het Sardinische grondgebied mogt schenden, binnen 14
dagen aan die mogendheid den oorlog te verklaren.
Genoemd blad zegt dat daardoor het voorstel van een congres, waardoor
lord Cowley's bemiddeling werd afgebrokenbegrijpelijk wordt. Bij slot
van rekening had Oostenrijk dan toch ecnige reden voor zijne handelwijze,
welke anders eene onverklaarbare overijling scheen. Het is maar al te dui
delijk, dat belangen die meer invloed hebben dan hartstogt de geheime
drijfveren waren, welkeOostenrjjk noopten om zijnen dreigenden eisch aan
Piemont te rigten, en dat de gevolgen van den op handen zijndeu oorlog
niet alleen voor Italië, maar ook voor het Oosten en den Rijn dreigend zijn.
Wat er ook van dit verbond moge zijndit is zeker dat men in Rusland
de verdrijving van Oostenrijk uit Italië met welgevallen zon zien.
Volgens de Mom. Her. heeft de Russische gezant aan onze regering
de verzekering gegevendat er lusschen Frankrijk en Rusland geenerlci af
spraak of schikking is gemaaktwaardoor Engelands belangen zouden kun
nen worden gemoeid.
FRANKRIJK.
PARIJS 29 April.
De gebeurtenissen in Italië volgen elkander met eencn onruslbarendcn
spoed op. Eene volksbeweging, in Toskane ontstaan, schijnt zich over ge
heel middcn-Italië te zullen verspreiden en dit zou wel eenige verande
ring kunnen brengen in de plannen van Oostenrijk, omtrent den veldtogt.
Immers, tot nog toe heeft men de zekerheid niet dat de Oostenrijksche troe
pen over den Tcssino zijn getrokken. Slen wil dat uitstel ook toeschrijven
aan de gezindheid onzer regering om het laatste bemiddelingsvoorstel van
Engeland aan te nemen. Blaar indien die aanneming, zoo als men verze
kert, waar is, dan kan men die alleen beschouwen als een blijk dat Frank
rijk aan Europa wil geven, dat het de laatste pogingen tot behoud van den
vrede aangewend niet onnadenkend heeft verworpen. De voorwaarden aan
die aanneming verbonden zijn te zwaar, om er goede gevolgen van te ver
wachten. Die voorwaarden moeten de volgende zijn: Engeland moet Frank
rijk waarborgen dat Oostenrijk zonder nevenbedoeling de onderhandelingen
wil opvatten; het naar Turyn gezonden ultimatum moet door ecnen buiten
gewonen afgezant teruggenomen worden en bijaldien de onderhandeling
mislukt, moet Engeland zich bij Frankrijk en Italië aansluiten. Wat zal
men van die voorwaarden te Londen en te Wecnen zeggen?
Er is eene raadsvergadering gehouden, onder voorzitting des keizers,
welke door de keizerinprins Jeromede ministers en de voorzitters van
het wetgevend ligchaamvan den senaat en den staatsraad bijgewoond
werd. Zeker is daarin beraadslaagd over de wijze van beheer tijdens de
afwezigheid des keizers.
De marsch der troepen naar Sardinië wordt met den meest mogelijker,
spoed voortgezet. Bij het overtrekken van den berg Cénis ontmoette men
eene moeijelijkheidnamelijk de massa sneeuw, die den bergpas bedekt;
4000 arbeiders zijn aan het werk gesteld en hebben dien hinderpaal weggeruimd.
Het legercorpsdat onder hel opperbevel van prins Napoleon zal staan
wordt te Toulon verecnigd. De keizerlijke garde, die een deel van dit corps
uitmaakt, blijft onder het bevel van den generaal Regnault de S'. Jean d'Angely.
De geestdrift der troepen is, naar liet uiterlijke te oordcclen, zeer groot.
31 en verhaalt dat eenige conscrits, niet op de hoogte der zaak zijnde, bij
hun vertrek riepen: weg met de Russen! Zij meenden nog naar de Krim te moeten.
Het regeringsvoorstel om de ligting van 1858 met 40,000 man te ver
meerderen is met algemeene stemmen aangenomen. Slechts 5 leden, waar
onder de hh. Jules Favre, Emile Ollivier en Darimon hielden zich buiten-
stemming.
D1'. Larey zal den keizer gedurende den Italiaanschen veldtogt als
geneeskundige vergezellen. Hem is de som van 20,000 frs. voor zijne uit
rusting toegestaan.
Te Lyon worden met spoed op het stadhuis vertrekken in gereedheid
gebragt ten behoeve van den keizer.
Tc Algiers hebben de inlandsche tirailleurs ernstige wanordelijkheden
gepleegd jegens de Israëlitische bevolking. In sommige stralen werden hare
huizen als het ware belegerd. De Israëliten trachtten zich te verdedigen
door van het terras hunner huizen steenenaardewerk enz. op de aanvallers
te werpen. Eenige detachementen der bezetting hebben de orde hersteld.
ITALIË.
Het antwoord door graaf Cavour op het Oostenrijksch ultimatum gege
ven was hoofdzakelijk van den volgenden inhoud. De Oostenrijksche rege
ring is niet onkundig dat de onderhandelingen ten gevolge hebben gehad
dat er door Engeland een voorstel tot algemeene ontwapening is gedaan
dat door Frankrijk, Rusland en Prnissen werd goedgekeurd. Sardinië, door
eenen geest van verzoening geleid, heeft dit voorstel mede aangenomen
zonder eenig voorbehoud of nevenbedoeling en Oostenrijk kan noch van het
voorstel van Engeland, noch van de aanneming van Sardinië onkundig zijn.
De Sardinische regering heeft hierbij niets te voegen, om zijne gevoelens te
doen kennen omtrent de moerjelijkheden die het bijeenkomen van een con
gres hebben verhinderd, liet gedrag van Sardinië in die omstandigheden is
door geheel Europa op prijs gesteld. Wat nu ook de gevolgen mogen zijn,
de verantwoordelijkheid valt alleen op Oostenrijk, dat zich het eerst heeft
gewapenddat het voorsteldoor de overige mogendheden aangenomen
heeft verworpen, en vervolgens eene dreigende sommatie tot Sardinië heeft gerigt.
De koning van Sardinië heeft eene proclamatie aan het leger gerigt.
Hij zegt daarin dat hij den eisch lot ontwapening als eene beleediging voor
zich en de natie beschouwt en die eisch dan ook verachtelijk verworpen is
geworden. Hij herinnert aan de jammerkreten van Italië en belooft het le
ger te zullen aanvoeren. Ik heb, dus spreekt de koning tot zijne soldalen,
uwe dapperheid op het slagveld aan de zijde van mijn beroemden vader
leeren waardeeren. Ditmaal zult gij tot krijgsbroeders hebben de dappere
Fransche soldaten, uwe medestrijders aan de oevers der Tschernaja, welke
de keizer zendt om de regtvaardige zaak der beschaving te verdedigen en te
ondersteunen. Snellen wij de overwinning te gemoet! Onze vaan geleide
ons! Ons doel en onze krijgsleus zij: de onafhankelijkheid van Italië!
De koning heeft bij zijn vertrek naar het leger den prins van Carignan
lot zijnen algemeenen stedehouder aangesteld, gedurende den tijd dat de
oorlog zal duren.
De Fransche generaals Canrobert en Niel zijn reeds te Turyn aangekomen.
Milaan heeft een zeer somber voorkomen. Naar men zegt heeft gene
raal Giulay het bestuur aan den podesta opgedragen met de verklaring,
dat hij slechts twee bataillons in de forten achterliet, maar met het bevel,
de stad te beschietenzoodra de bevolking de minste beweging maakte.
Uit Florence wordt gemeld dat de hoofdofficieren des legers zich
naar den groothertog begeven en hem uitgenoodigd hebben om een ver
bond met Piemont te sluiten. De driekleurige vlag werd gelijktijdig van
de citadel van het Palazzo Vecchio uitgestoken. De groothertog had den
raad ingewonnen van prins Corsinien deze had hem voorgehouden dat tot
het aangaan van een verbond met Piemont het allernoodzakelijkst was dat
hij afstand deed van de regering. De groothertog heeft daarop den staat
van zaken aan het corps diplomatique medegedeeld en verklaard dat hij
liever verkoos het land te verlaten. Dat vertrek heeft ook plaats gehad en
den groothertog werd door eene eerewacht uitgeleide gedaan. Vervolgens is
er een voorloopig bestuur gevormd, bestaande uit de hh. Pernuzzi, Sanzoni
en Melanchini; ook verwachtte men den generaal IJlloa, die thans aanvoer
der is van een der vrijcorpsen in Sardinië. Tusschen de troepen en het
volk was er eene verbroedering ontslaan en men hoorde slechts de kreten:
Leve Italië! Leve Frankrijk
Te Massa zijn al de staatkundige gevangenen in vrijheid gesteld. Te
Rome neemL de gisting der gemoederen niet minder toe. Toen de Paus op
Paaschdag het volk, alsmede de Romeinschc en Fransche troepen, gezegend
had, ging de volksmenigte uiteen onder de kreten: Leve Frankrijk! Leve
Italië! Die demonstratie werd den volgenden dag voor de woning van den
Franschen gezant herhaald. 31en weet niet wat de Paus in deze omstan
digheden zal doen. Naar men wil zou hij geneigd zijn om naar Bologna
of naar Gaëta te vertrekken.
PRUIS SENT.
BERLIJN, 28 April.
De minister van builenl. zaken heeft aan de kamer der afgevaardigden
medegedeeld dat de geschillen tusschen Oostenrijk en Frankrijk en Sardinië
zulk eene hoogte hebben bereikt, dat men elk ooger.blik de tijding van het
uitbreken van den oorlog kan verwachten. Engeland heeft in dezen toe
stand eene laatste poging gedaan tot het behoud van den vrede. Zij biedt
echter weinig hoop aan op een goeden uitslag. De minister kan onmogelijk
zeggen wat er in de eerstvolgende dagen zal geschieden. Hij geeft voorts
de vergadering kennis van de maatregelenwelke de regering heeft gemeend
te moeten nemenin afwachting van den verderen loop der gebeurtenissen.
Dien gevolge zullen, in overleg met de bondsvergadering, drie legercorpsen
op den voet van oorlog worden gebragt. De regering heeft de bondsverga
dering de noodzakelijkheid doen inzien van deze maatregelen in het belang
der veiligheid van den bond.
