jaar was, nog niet teruggekeerd waren, begon men bezorgd te Worden, dat
bun een ongeluk overkomen wasen maakte men toebereidselenom hen
te zoeken. Ondertusschen ging een der knechts naar den stalom voeder
aan het paard te geven. Dit voeder nu bevond zich in eene groote kist, die
in drie vakken gescheiden was. Toen de man de kist open sloeg, zag hij
met ontzetting de vermiste drie kinderen elk in een vak bewegingloos lig
gen. Dadelijk riep hij om hulp en werden de kinderen uit hunne gevangenis
gehaald, maar reeds waren de beide oudsten, en zoo het scheen reeds lang
dood. Bij den jongste bespeurde men echter nog eenige teekenen van leven
en het gelukte dan ook hem tot bewustzijn terug te brengen zoodat hij de
treurige geschiedenis verhalen kon. Zij waren alle drie in de voederkist ge
stegen, om boonen daarin te zoeken en daarbij was het deksel zoo ongeluk
kig toegevallendat het niet weder te openen was. Daarwaar de geredde
zich bevond, was het deksel niet heel juist gesloten, zoodat daarin een wei
nig lucht had kunnen binnendringen die tot zijn behoud had medegewerkt.
Zij hadden elkander moed toegesproken, om dezen verschrikkelijken kerker
te verdragen, en een hunner had het lemmer van zijn pennemes gebroken,
waarmede hij een gat in het hout had zoeken te snijden. Nadat zij zich met
roepen om hulp hadden uitgeput, hadden zij allo drie met aandacht gebe
den. Dit was het laatste dat de overlevende zich herinnerde, daar hij kort
daarop het bewustzijn verloren had.
Volgens berigten uit New-York van 23 September, zou de Regering
der Vereenigdc Staten voornemens zijn, om, indien Mexico de gestelde vredes
voorwaarde niet aannam den oorlog met alle kracht voort te zetten.
F JUL A WH B SeP M
PARIJS, 10 October.
De 74ste verjaardag van Z. M. is op het kasteel van St. Cloud in stilte ge
vierd met een diner, waarbij do Ministers tegenwoordig waren.
De Hertog van Aumale heeft zich den 4den te Toulon naar Algerie
ingescheeptbij wordt vergezeld door de Generaal Changarnier.
De Maarschalk Graaf Molitor is in plaats van den overleden Maarschalk
Oudinot, tot Gouverneur der Invaliden benoemd.
De gewezen Koning van Westphalcn, Jeröme Bonaparte, is na eene
ballingschap van 33 jaren, in de hoofdstad teruggekeerd.
De Paus heeft verlof gegeven om het huwelijk van den Heer Vecchj
Katholiek en van Mejufvrouw Delia Ripa, eene Jodin, sedert 1842 burgerlijk
gehuwd, in de kerk de Lorette te Marseille kerkelijk in te zegenen. Dit is
het eerste voorbeelddat door den lloomschen Stoel zulk een verlof verleend
wordt.
Uit Marseille wordt gemeld, dat zich aldaar vele Zusters van Sb Vincent
de Paula bevinden, welke zich in missie naar China zullen begeven. Te
Macao zal eene inrigting in orde gebragt wordenwaarin 12 Zusters zullen
kunnen geplaatst worden. Zij zullen zich inschepen op de Stella-Maris, welk
schip behoort tot de Katholieke vloot, ten dienste der Missionarissen door het
genootschap Oceanie uitgerust, waarop zich ook 4 Lazaristen zullen inschepen.
De tijding van eene nederlaag door Abd-el-Kader in Marokko geleden,
blijkt ongegrond te zijn.
E Ij Cr I E.
BRUSSEL, 10 October.
De Minister van Finanlicn heeft met den Heer Bisschoffsheim te Amster
dameene overeenkomst gesloten, waarbij deze zich verbindt, zich met 3
a 4 millioen schatkist-bons voor den tijd van 6 maanden te belasten, tegen
4i pCt. per jaar, zonder commissie.
Statistieke opgaven voor deze hoofdstad houden in, dat er van den 16den
October 1846 tot den 30stel1 September 1847, dat is in lij maanden, 188
personen meer gestorven dan geboren zijn. De bevolking is in dien tijd ech
ter met niet minder dan 4241 zielen toegenomen. Den 31sten December
1845, bedroeg de bevolking van Brussel 117,462, den 15deD October 1846,
123,505, en den lstc0 dezer, 127,746 zielen.
De Engelsche luchtreiziger Green is voornemens Zondag weder met een
luchtballon op te stijgen; 5 personen zullen hem vergezellen.
AlkAMEJaiE-MIEUwir
PROMOTIE AAN DE LEYDSCHE HOOGESCIIOOL.
Den 12den October de Heer F. J. 1. Schmidt, van Delft, in de Medicijnen,
na Openbare verdediging zijner Dissertatie: de causa Rhythmi Respiradonis.
II.
TEEKENEN DES TIJDS.
(Overgenomen uit de Provinciale Friesche Courant.)
(Vervolg van N°. 121.)
Al wat het menschelijk vernuft heeft kunr.en uitdenken, om kapitalen te
plaatsen in werken waarvan men zich renten ot gewin kan voorstellen, zijn
in werking gebragt, en nog in volle werking aan spoorwegen, enz. De
leeningen worden bij den bezitter alleen aangewezen door vellen papier, waar
van hijop gezette tijdeneen gedrukt of beschreven reepje kan afsnijden
waarop hem eene bepaalde of onbepaalde som wordt betaald die zijne in
komsten uitmaken. Geene bosch- of bouwvelden kan hij aanwijzendie
aijnc bezitting voorstellen: niets als een enkel stuk papier aan toonder,
waarvoor een geheel volk de schuldenaar of ccnen spoorweg het verband van
voorsteltof wel eenige gebouwen met werktuigen smelt- of andere ovens
enz., als de innerlijke waarde, voorstellende, wordt aangewezen.
Deze bezittingen aan toonderdie den houder gemakkelijk met zich rond
voert, verbinden hem aan rang noch stand, aan volk noch land. Of is de
bezitter van duizend Russische obligationdie hem jaarlijks 50,000 in
komen geven, wel zeker dat bij ooit heeft gedacht over den Russischen boer,
die er voor moet werkenof zoude hijhij het hooren van de tijdingdat
in dat Rijk hongersnood en gebrek heerseht wel eenmaal de schaar in de
handen hebben genomen, om door het afsnijden van een enkel rentenbewijs
aldaar te helpen voorzien in den nood van velen, door wier nijvere handen
hij in overvloed leelt. Nog erger dan de Iersehe Landlorddie de opbrengst
zijner gronden elders verteertzonder ooit op dien bodem een voet te zetten
hij toch zal dikwerf denken aan dezen bijzonderen toestand van dat groene
eilanden ton minste de lasten betalendie door de beslaande Regering
van de eigendommen worden geheven. Of hij is ten minste in staat om even
als thans Lord G. Hillte toonen dat het welzijn van zijne pachters hem kan
aansporen, om tot nut van hen en van zijn land werkzaam te zijn.
Maar de houder van obligatien is een waar wereldburger, heden bezit
hij Russen, morgen Nederl., overmorgen Fransche, Spaansche, Portugeeschc
of andere fondsen, dan heeft hij zijne bezitting in den Rijn-spoorweg, dan
in eenen spoorweg in Engeland of wel in iets anders gevestigd en dit al
les duurt niet langer dan de berekening om op eene andere wijze, meer
voordeel te trekken, als wanneer hij dadelijk tot eene nieuwe papier-bezitting
overgaat. Zoo leeft hij zonder Vaderlandwant zijn belang is met icderen
dag aan een ander land verbonden.
Hij kent geen medeburgershij betaalt geene grond- en polderlasten
hij betaalt niets als de huur van zijn tijdelijk verblijf en hetgeen hij dage
lijks verteert. De papieren-kapitalen drukken op de volkeren en vcrleeren
hunne inkomsten zonder iets terug te geven. Eene belasting mag hen niet
treffen, of het palladium van een volk, het algemeene erediet, zou in zijne
grondvesten worden geschokt; zij verwijderen de kapitalen van den land
bouw, de landontginningen uit de nijvere handen van den kleinhandel,
die met geleend geld werkt; want deze kunnen, naar het oordcel dier ka
pitalisten, noch die zekerheid, noch dat gemak voor de inning der renten of
het verplaatsen van het kapitaal geven wil men dus geld in den land
bouw hebben, men zal zeker eenige percenten meer moeten geven, terwijl de
kleinhandel veelal tegen hooge rente zijn geld moet opnemen.
Hoe meer losse kapitalen er liggen hoe gemakkelijker het geld kan ver
kregen worden, des te gereeder worden er leeningen aangegaan. De aldus
opgenomen gelden drukken niet alleen op het tegenwoordige geslacht, maar
ook op de nakomelingschap cn de door het volk vertegenwoordigde regerin
gen schijnen er het minste bezwaar in te zien.
Te laat zal het worden ingezien, dal de grond van den moeijelijken toe
stand, waarin zoo veel natiën verkeerenin den grooten schuldenlast van den
Staat gezocht moet worden.
Hoe groot die last iskan men daaruit nagaandat bijna nergens een ge
regeld stelsel van aflossing bestaaten dat wanneer men een Rijk kan op
noemen waar dit bestaat, men zeker meerdere Staten daar tegen over kan
stellen die óf geene rentenóf maar een gedeelte er van voldoenóf wel
overeenkomsten over hunne schulden hebben aangegaan.
Ik verdedig geen onbepaald gezag, ik eer en bewonder eene bekwame
volksvertegenwoordiging, als de beste grondslagen opleverende voor de indi
viduele vrijheidvoor de gelijkheid voor de wetvoor de vrijheid der druk
pers, voor het algemeene welzijn.
Maar ik moet in waarheid bekennen dat nimmer een alleenheerscher het
heeft durven bestaan om zulke onverantwoordelijke schulden te maken als
zoo vele gemeenebesten in Amerika, om maar iels op te noemen, en daarin
geen Europesche natie te willen betrekken.
Het gemak van kapitalen in papier te plaatsen werkt niet alleen nadeelig
op landbouw en kleinhandelhet drukt den groothandel evenzeer, daar de
ondernemingsgeest wordt uitgedoofd, of het werkt door associatie om het
bestaande te vernielen.
Het verdooft de milde hand, die van ruime winsten, in vroegere tijden
de] gestichten deed verrijzen, waarvan vele nog, en dikwerf met moeite,
blijven bestaan, zonder fc vermeerderen. Liever aan eene onbekende repu
bliek of eene berooide regeringde kapitalen gewaagdop hoop cener on
waarschijnlijke rente, of een dadelijk winstbejag van beursspeculatie, dan ze
op te offeren aan eene nuttige cn noodzakelijke inrigting, lot verpleging en
opbeuring van onze arme natuurgenooten waartoe de maatschappij verpligt
isdoch de houder van effecten aan toonder heeft geen vaderlanden hij
denkt genoeg te hebben gedaan met een aalmoes te werpen in de rondgaande
bedelzak, waaruit eene karige Ledecling voor de lijdende menschheid wordt
verstrekt; hij denkt zeer veel gedaan te hebben als de courant vermeld dat
de collecte te... zoo veel heeft opgebragl, al is het dan dat die som slechts
voor korten tijd den algemccnen nood kan lenigen. En bleven die papieren
kapitalen dan nog in het land, werd de rente aldaar genoten en verteerd,
helaas zij reizen de wereld rondzoodat de lasten der ingezetenen in vreemde
landen worden gebruikt, dikwerf om de eigen industrie te gronde te rigten
Wij willen dit niet verder uitbreiden, hoezeer er nog veel meer van te zeggen
is, maar alleen de aandacht vestigen op deze eerste en naar ons inzien, groot
ste kwaal van het tegenwoordige maatschappelijke bestaanten einde nog
eenige oogenblikken te blijven stilstaan bij eenige van de andere kwalen.
De individuele vrijheid en de gelijkheid van de wet zijn kostbare kleinodiën
van den tegenwoordigen tijd, maar de gevolgen zijn niet altijd even bemoe
digend.
Wanneer toch deze beginselen te verre worden getrokken, dan geven zij ge-