tot ie onfine. Cisib neenrè j vet. vele ft, eit :»laao( istetei o 6 en Aaju. (oninj ken. lea" velen het regt' daartoe ontkennenaanleiding tot inwendige oneenig- 'M «geven eindelij» deze inlijving zon bet begin eener overmeestering B« 'J.mrl «tnndvebi'ed wezen, 'net einde waarvan niet te voorzien zon Om. ituifc zer« s jaren itnbtei aan ei Spanje oo alt Mailt en dair welke betaalt} en van erwoi- n nan et uit- in Den mdie it land en wij an dag n aan- in diet >r» Leeds is eene jjróoie vergadéMng gejiohdeilj tot oflJerltSflnii»)? l!n„en van Lord Ashltj, betrekkelijk de vermindering der werkoren labrijken. J Van de Kaap de Goede Hoop wordt gemeld, dat een slavenhaler, na üv\i gevecht bij Buengalade EttgelsChè oorlogsbrik "Rapid van io stuk- In den grond had geboord'; de geheele equipage zou vergaan wezen. pe ontvangen brieveb en dagb'aden uit Noord-Amerika zijn vervuld Redeneringen over het algemeen verspreid geruchc, dat een verdrag j de inlijving van Texas in de Vereenïgde Staten bereids geteeken'd den Senaat voorgelegd zou worden. De Presidenten der beide Repu en ichenen het daarover volkomen eens te wezen, maar velen dachten de Senaat zijne toestemming niet iou geven. De voortzetting der zaak i„e zeide men, op de aankomst van den nieuwen Secretaris van Staat, heer Calhount'c Washington. Ook hij iB, even als zijn voorganger j,j Upshur, de i'ask der inlijving toegedaan. jweike zich daartégen kanten, taaken de volgende bedenkingen: Texas niet met de Staten vereebigd worden zonder gevaar van oorlog; het ji met de nationale eer, dewijl Mexico en de Staten onder een verbond wede en vriendschap leven, hetwelk geschonden zou worden door de Ij-euing vah een grondgebied, waarop Mexico nog aanspraak maakt; ofondgebied der Staten is reeds overvloedig geüoeghet inlijven van rreemde natie 1» geheel niéuw in de geschiedenis der Unie, eb zou, irïéqid grondgebied wezen, 'net feicde waarvan niét i i ta van welke eené gezonde staatkunde de Republiek gebiedt Zich f beet PVebiterdie grooten invloed uitoefent; heeft eeti brief, ia Rijken geest gesteld, in de dagbladen deen plaatsen, F R A N K R IJ K. e trèrbetrekkelijk dé regeling vah het budget van 184!i's den Maart door den Koning goedgekeurd; de slotsom daarvan is aldost de i8veji bedragen 1,429.372,585 Ir. 22 een:., de ontvangsten 1.425,239,622 fr. Cent.', er blijft dus nog te betalen 4,132.9152 fr, 41 cent. Jd den jare 1830 Zijn de Vorstelijke benamingen welke aab sommige imenten waren gegevën, afgeschaft. Thans schijnt men zich sterk genoeg jeroelen, om dergelijke onderscheiding Weder in te voeren, en zal men let Ie&i ^>P nigqw.huzaren en lansiers van Orleans^ Nemours 9 C/tartres9 .tellen. De Ami de la Religion bevat een' nieuwen brief van den Bisschop Chalons, die hevlgtr is dan al zijne vroegere. Dezelve is eene regc- «juche- aanranding van de Julij-revolutie en vooral van den Minister - Er zijn sléchts <5 Aartsbisschoppen, die het stilzwijgen hebben md over de kwestie der Universitei'het zijn die van Auch Bor. it, Avignon, Ax, Bourges en Besa» 900. Men ziet met eenig onge- I bet rapport te gemoet hetwelk oe Hertog de broglie morgen in lUötèr der Pairs iel aanbieden nopens het wetsontwerp betrekkelijk middefbaar onderwijs, Wam men beweert, dat de memoriën der Bis gimeiu oppen het verslag van den rapporteur op verscheiden pumeh hebben Grit an Cs- ieh oij ie men egeveo kkig l« iwijngen, Van de 27-30 milhoen kifogrSmitjen Zodt, die Pirijs jaarlijks gebruikt, ötn ragvnoeg twee-derden door vervalrching verkregen, - Er vcr&cbytien te Parijs dagelijks 90,900 exemplaren van dagbladen, foei het zegel worden gestempeld; van geheel dit getal worden er kis 52,600 ovér den post verzonden; het overige wordt te Parijs zelf hunMiiittbueerd. Deze cijfers zijn 'door den Minister van Financiën aan de seroer Gedeputeerden opgegeven, tijdens de discussiën over het voor- vin den beer Chaptijs de Montlavillc Op de laarste tentoonstelling der maatschappij van tuinbouw te Parijs j wéd eeoe rcbo'one verzameling van 220 hyacinthén, waarvan sommige is veft I in het vind de irhoogd gen aaü i en de tot ieu olijk, e b&vat oemdei zij one- >e« ren vu eenlgde d e Soil >nd-tol, leeoli; gevol> onraid- d vloed, rQfveef o to it stand» ng ■ndicli or <M ■ft «1 300,W two 100 donker waren, dat zij het rwart nabij kwamen; deze verza tag was 'gekweekt door den heer Triplet-LMancwien daarvoor eene kille toegekend werd; die heer tracht, sihas 4 jaren, even fraaije by. tkek te kweeken, als dè Haarlemschb bloemitweekers; hij heeft door zoó veel mogelijk den grond en het luchtgestel van Haarlem nage- oehetl 'I gelukken zijne pogingen, waarvoor alle waarschijnlijkheid bestaat, behoeft Frankrijk niet meer, zoo als nu, jaarlijks ruim 1,500,000 fr, hyacinthen—bollen aan Holland te betalen. De Camelia, eene mjapan, 11 en Oost-ïndie inheemscbe plant, is in Frankrijk thans zeer in trek; felt er reeds 700 verscheidenheden van; de Abc Berlete bézit die bijna 1 en kweekt ze eigenhandig, - Een inwoner van Micon had zijn 3-jarig zoontje aan eén* troep «Idiotere vetkocht. Deze ongehoord afschuwelijke daad had onder de illtieg eene onrustige beweging opgewekt. Dé gendarme-brigadier van Liuttne» door een edel gevoel ven verontwaardiging gedreven, zette tijtuig na, waarin het kind werd ontvoerd, en bereikte het omstreeks llidelaine, Het kind, tévens met het tusscben de partijen schriftelijk loten Voop-contract, werd den brigadier terug gegeven. By dit con- deed de vader aan de koorddansers afstand van al zijne regten op kindonder beding, dat dezen het zonden voeden, kleeden en tot het liimen opleiden. Het kind ia in handen zijner grootmoeder gesteld, tiet bet minste deel had aan deze barbaarsche onderhandeling, Een brief uit New-Orleana van den 2den Maart, deelt de droevige kg mede dat den vorigen dag twee atoombooten op de Old-River met eigt, if "8 tegen elkander zijn aangevaren, en dat eene derzelve, ie Buckej mud, dien ten gevolge binnen 5 minuten tijd» gezonken Is. Dit vaar- «oer dé rivier np met roim 300 passagiers aan boord. Ongeveer 80 «the zijn omgekoiaen. MENGELINGEN. 3 pC® te del! theneli penbid r a dtien, rijf dis kunnen tn prijl tomes, ipoor- 1 onwel aange- lenr ei fde w» ADEL, TITELS EN WAPENSCHILDKÜNDE IN SPANJE; (iVervolg en Slot van N°. 43.) Het ii omstreeks 1212, tóen, ca den slag van Nsvas dé Tolósade loten 8chter de Sierra Morena waren teruggedrongen, dat het gebruik der 'hgtwapenen zich begon uit te breiden. Een herder. Martin Aljuha ge- ffld, bragt tot de overwinning toe, door dë drie Christen Koningen, een jtfoor de bergen aan te wijtëti, waartoe hij eenen ossen-schedel bezigde, 'houw! beloonde den gida door den naam van Cabeza de Vaca en het regc 'bet bucraniutnhet dorische caput bovit cp 2ijn schild te plaatsen Deze n bestaat nog in Spanje, alwaar dezelve voortdurend vereerd blijfcgelijk 'au Oxenstiern in Zweden. Zoo heiinneren alle titels en oude Spaansche Itchtwapeheneene geschiedkundige zaak of eene krijgsdaad. Die begin- s dat dezelve zoo veel belang geeft, overleefde nog het verval der wi- .jtiichllderkunde. De Pizarto'i werden Markiezen de la CotiquistaDé mirair, die Karei lil van Napels naar Barcelona vergezelde werd Markies teal Transpor te gemaakt. Een ander die een met goud beladen Galjoen lö 'de, ontving den titel van Marques del real Tesoro; Godotwas principe b Paz il«t Sptanscb bluoeo neemt bij uitzondering letters en woorden op het veï<j aan; Hoeweï wapenktifidlg vcrfièèMèrt die noodwendig het belang én de uitdrukking der wapenen. De Mendia's en de Gardlasds de la Vega% hebben op hun schild de gelfèf koosde leus ge plaatst, de heilige wóórden, rondom welke zich alle goede Spanjaarden scharen Ave Maria gratiae plena Verscheidene geslachten voeren da Sikkel. Het heldensc'n zinnebeeld vaT Astartévan Venusdat van het Mahomed.iVnsch geloof, is hét beschou wend teeken der onbevlekte antvsngen's géworden, en de Spaansche Maagd heeft her van de Diana van Ephese overgenomen. De sprekende wapens zijn zeer gemeen, zelfs de grafschriften waren met woordspelingen éersierd. Henningcs geefc tot wapen aan den tweeden of L'Mischert tak der Konin gen van Spanje, drie kruipende komijn; wel is het konijn inlandschen komt het op de oude munten voor; Cüriculaïtie Hi bert aègelijk Martialas zich uitdrukt. De markt van Rome ontving konijnen van Cadix Straboy De naam zelf van Spanje is van sephankonijn, woord waarmede de Phe- niciërs dit dier aanwezen, dat zij er voor het eerst zagen. De wapenen van zekere steden herinneren aan wonderdadige gebenr- cenissën. De ollddat is te zeggen de pot, de aarden schotel waarin men de geliefkoosde spijs der natie doet stoven, heeft volgéns Éngèlgravedezelf de beteekenis bij de Basken als de calderon of ketel der rico-ombress van dit woord is de edele Biskaïsche na^m van Loijola afgeleid; zie h'ec öp welke wijzet Een hidalgo, LupUs genaamd, ("deze naam was toen even gemeen in Biskaje, als de wolven in de bergen), kwam in het huis van zijnèn gezworen vijanden vond hem in slaap. Hij kon hem gemak- ke 1 ij 1c dóoden, maar hij vergenoegde zich er het bewijs van te laten, door de olla weg té nemén, welke op het vuur was: tot herinnering voegde hij daarna het woord olla bij zijnen naam, van waar Lub-olla bij verbas tering Loijola De godsdienstige eb particülierè geboöwén bieden den oudheidkenner het zeker middel «an, om het tijds:ip te kennén, waarop dezelve gebouwd zijn, door de schilden, algemeen in de verkiezing opgenomen. Deze soorc van wapenkundige decoratiën, wéinig in overeenstemming met de zuiver, heid der Grieksche lijnen én de strèngheid der Romeinsche bouwkunde; vereenigen zich bijzonder wel met den overladen stijl der Gathische boa- wingen. Men merkt als meesterstukken iri deze manier op, de beeldhouw werken uitgevoerd in het tijdvak begrepen lusschen de Regering van Fer- dinand en Isabella en dié van Phi lippus II Wij zullen aanhalen den gevel van S3nco Domingo, en dien van de bibliotheek der Hoogeschool van Salamanka, alwaar zich misschien de schoonste modellen van Europa bevinden. Te Sevilla is de deur van elk hótel met eéti wapenschild voorzien, op porselein geëmailleerd - Deze soort van vertooning is vooral veroor zaakt geworden, door de zucht om de veXacoire nasporingen der juzgadè de mostrencote ontwijken, toen, door de zorgen van den Minister Godoy9 elke eigendom welke de bezitter niet wettig kon regevaardigenten be hoeve der Kroon weder aan den aanbrenger verviel. De hoofdkerk van Sevilla bezat nog kort geleden, bijna 1000 huizen in de hoofdstad'van Ar.dalusië, en de overige eigendommen waren bijna geheel in handen der kerken en kloosters. Als uiterlijk en zigtbaar teeken van liidalgoia, vertoont elk geslachc deszelfs wapen boven de hoofdingang van hec stamhuis geplaatst, weik huis altijd regtens aan het hoofd der familie moet blijven. Er wordt groote waarde aan deze huizen gehecht, en in de Baskische provinciën kan el pariente major het zijne niet verkoopen, dan aan iemand van zijnen naam en rang; hij kan er ook niet voor schuld uit worden verdreven. Er zijn vele dezer kasteelen in Biskaje en Asturiën, in die bergachtige streken, welke Pheniciërs, Romeinen, Gothen noch Mooreo; konden veroverentjen wier trotsche bewoners, reeds ten tijde van Strabode doorluchtigheid van hun ras roemden. Hunne naburen van Gallicië worden eveneens door Justinüs aangehaald, als zich wanende ontsproten te zijn van Tencarna de verwoesting van Tróje. HelaasI die edellieden hebben thans hec voorregc de kruijers der stéden van Spanje te zijn; alle houtzagers en waterdragers vsn Madrid, zijn Galficiërsmaar in dé bergen gelooft een ieder nog varl adel te zijn, en dit gevoelen waarborgt ten rainSce eenigzins tegen het be derf der zeden. Alle Basuen zijn gelijk; naauwèüjks is de adellijke geboorte eene onder scheiding; ook geefc in de andere provinciën alleen de daadzaak van uit die bevoorregt ras gesproten te zijn, regt op den ricel van edelman. Niettemin moet deze edelman bewijzenda: hij lezen en schrijven kan. Een goede hidalgo van Bascaje waant zich even adellijk als de Koning te zijn: tan hidalgo corho el rej," een weinig meer, nun pc, quit 0 mas" too héc eeneri Vorst van hec Bourbonschë ras ge'dc. De voorvaderlijke'réden zijn zuiver gebleven in Biscajé; en mén ziet dezelfde mannen wélke mét jaloerscne trots, de geslachcwapens boven dé deuren der nederigste woningen bewarea, met eigen handen den grond bo bouwen eh hunne kudden weiden. De tijd heefv hec dak gebroken, de storm heeft den muur gescheurd, ae burgeroorlog heeft de meubels vernield, maar het huis is voer den Bask altijd gaaf en glorierijk, zoo lang het edel wapenschild aan deszelfs gevel prijkt, gelijk eene Kroon op het hoofd eens dooden. Hoe meer hij lijdt, hoe meer hij zijne afkomst in eere hondc^ die adel welks noch de magt des goiids, noch de günsc der Koningen geven kan, denkbeeldig vermogen zonder twijfel, maar welke boven de sl2gen des tegenspoeden verheven is. Er blijft ons eene laatste uitlegging te geven van een zinnebeeldig teeken dat mén allé wapens der kerken van Spanje gevoegd vindt: een leiiecak uic eene vaas wet twee ooren te voorschijn komende. Dit zinnebeeld is mee anders dan het wapen der Heilige Maagd; en Het drukt hieroglyphisch uit, de me^schwording van èenén God, door eene Maagd buiten medewerking van eenen man ontvangen. Men vindt er weder hec aloud symbolum der vruchtbaarheid en voorrbrengende kracht van de natuur, welke door dé* water-lelie, de lotus 'nymphea nelumbo Linn.) gekenmerkt was. In 1043 StiCbte Garcia VI van Nïvarra, te Najera; dé orde van Onzë lieve Vrouw van de Lelie, omdat men eene beeldtenis der Heilige Maagd met hec Kind Jezusin de kelk van eeti dezer bloemen had ontdekt. Iri 1403 stelde de Regent Ferdinand de. orde der tërreda in, dat is te zeggen^ der vaas waarin men deze heilige leliën plaatsten bij dé inneming vaj Antoquerra, gaf bij aan deze stad de Wapens der Heilige Maagd, welke dezelve nog in haar schild voert. Eindigen roet van het wapen der Heilige Maagd te spreken, is waardig, lijk, op de Spaansche wijze, een werk bekroonen, ondernomen om ver scheidene uitstékende trekken der Castiliaansche zeden en gebruiken aan te wijzen, tn dit bij uitstek Ratholijk land heerscbee Maria boven alles. Thans, nu geloof, vooroordeelénwetten en gewoonten, al wat van hec oude Spanje overbleef, Id den revolutionnairen smeltoven, kookt en er van gedaante verandert, is misschien slechts eene beeldtenis, een enkeie naam; aan de woede, aan de openbare verachting der vernieuwers ontsnapt; hec is de beeldtenis, de naam van MariaToen Don Carlosnog kort geleden, de Heilige Maagd tot Generalissimus zijfier legers benoemde, vond hec overig Europa deze daad der middeleeuwen waardigten roins:e vreemd; wel tju: het was nog eene ernstige aaad voor twee derden van Spanje. Ert toch onder de banier dezer Moeder van goedertierenheid in die steden, in die dofpen, met de bloem, haar liefelijk zinnebeeld, versierd, hébben de vroomsten den bloedigsten oorlog geveerd! Ave Maria Purissimal Heilige Maagd, zend hen tcch een weinig van uwen geest van vrede en liefdep van was Spanje pred^

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leydse Courant | 1844 | | pagina 3