t Ëspart, In het Ahrwciter gctf'ergte heeft deh rp-len zulk een hevig on weder talonie(ïCWoeddat geheele wijnbergen met derZeiver beplanting en muurwerk fd bici|({ernietigd zijn, ïrspreiJiVolgens een besluit van Zijne Maj, den Keizer van Rusland moeten aj]e joden, die op 50 wersten afstand van de Prnissische en Óostenrtjusche on hebUfenzen wonen, meer naar binnlandsch gelegene gouvernementen verplaatst ie stadsorden. Zij die huizen eh andere vaste bezittingen hebben, zullen dezelve naar Ki^InneO twee jaren moeten verkoopen. in dat j In Russisch Polen wordt de Grieksche eeredienst meer en meer nit. Geneiaebreid en georganiseerd, Waaraan belangrijke sommen gelds ten koste gé :h htm Ijegd worden, zoodat in die streken het gezag van de Roomgche Kerk zeer gedenjfneemt. GROOT-BRIT ANNIE. id naUei Londen den "38 Junij. Het Britsche Kabinet heeft bij dat van Belgte mengest(^ecier eene nota Ingediend, waarin het zeer ernstig aandringt, öp de sloo. el>etmt ||)g van die vestingen, waartoe Ëeigie zich bij het tractaac van 1831 ver. oneélspsJonden bad. mitté ba Den aijsteii is men in committé in hét Lager-Huls glhn beraadslagen straat, #yer de lersche wapen-wét. Déze wet ondervindt bij voortduring groote» andighet|egenscancl. n voori Mén heeft ontdekt, dat de elkander kort opvolgende branden te Werd60ijjve[pool aan brandstichting moeten geweten worden} de assuradeurs wil twerpn|en zoolang men zich van die boosdoenders niet heeft meester gemaakt', 'P te ligii „ee*n geld op panden verzekeren; sedert 13 September van verleden jaar eriscen, j,adden zij 600,000 verloren. Mea iDoor een verzuim in het niet behoorlijk vastmaken eenér pen, I* laten nde irotnmel, waarover de ketting van een mijnput bij Bunkerton liep, van Aimje stoommachine losgeraakt en een trits werklieden, die, aan deie ketting •chenZ« jn eene mand hangende, naar beneden gelaten werden, in de diepte gestort!; 'e aanSa 5 mijnwerkers zijn op de plaats doodgebleven, een 6de is later gestorven roensd<( tn de overigen hebben zware wonden bekomen, Er zijn berigten van de Kaap de Goede Hoop van 35 April, welke I* dit tieu bijzonders bevatten, doch alleen melden, dat een Engelsch oorlogschip «wee slavenhaalders genomen en een derden ia den grond geboord had. eftZiul >t doori PROMOTIEN aam DE LEVDSCHÏ HOOGESCHOOL, J Btretl Den 2d Junij', de Heer T. /V. H. Bethvan Roscnjaalin de Regten,, na de verde. I Ditgetl dicing zijner dissertatiecontinensainotathnem ai Cbi, jür. Keft. Neetland. Libr. A 'Til. V. Sect. I. Quae est ie commissaris!. Dienselfden dag, de Hecren C. van Eysinffa, van WommelS, G. 'Voorbytel Cannenburg u' vmZkrikzce, en L. 11. C Ingenhouszvan Breda, met Theses 0 te zei Den|..,nj i je Heer li. N. Freericksvan Vleuten in de MedicgneA, na de verdè- vliging zijiier dissertatieie Scarlatina. Ie stad I Dienselfden dag, de Heer H. Aalbers, van Doetichem, iA de Medicijnen, na de mbardo verdediging zijner dissertarie ie diabete mcllito. .1 Nog op dieiizelfden dag, de Heeren G. W. Huisrechtvan Leiden, en IT, M. Went ïn nstgf aval) Heerenveen, niet Theses. :n, all! ncn ia de Heer/. A. Enschedevan Haarlem, in de Medicijnen, na de verde- n- 'di«inc zijner dissertatie: de chlorosi ptsellarum. onië il Dieiizelfden dag, de lleeren G. A. N. Aberstsn, van Amsterdam, G. l.J. L. M. van anteml hóste Tssd', van Boxmeer, en L. B. C. L. van Saste van Tssellvan Boxmeer, nij dien U pejunij, de Heer 11. van Dijk, van Amsterdam, in de Wijsbegeerte en Letteren, ai de verdediging zgnef dissertatie, continens: fraghienta operis Aristotelici de civitaté 1 in dt mHhmensium. \let In Dieiizelfden dag, de Heer P. 'van Keurs, van Haarlem, in de Medicijnen, na de ver- 1 «lediging zijlterdissertatie: de riatura morbi a Thucyiide descripti. unen 111, M)J^eop dieiizelfden dag, de Heer G. J. R. Nobel, van Overijssel, in de Regten, na e bewtije verdediging zijner dissertatie: de Gessione. ort en lil Nog op dienzelfden dag, de Heeren E. de Klerk, van Dordrecht, en G. F. G. L. Stad op» Francoisvan 's G'ravenhagemet Theses. mandi® t>en so lunij, de lieer/, D. van Ketwich Verschuur, van Zwolle, in de Regten, na de verdediging zijner dissertatiede judiciis contravenllonum simplicis politiae. DienzdFJen de. Heer 1.. J. Ruyssenaersvan Rotterdamin de Medicijnen; Iia BöentftM^e verdedigingïijupr dissertatie: de coxarthrocace. ren teïOf) Mede: op, dien-iel wen dag, de Heer A. C. Molenscjrot van Bergctë op Zoom, in de nderetldeiMedicijnen, na de verdediging zyner dissertaties de Haematemesi ,onj. Nog op dieiizelfden dag, de Heer Avan den Br andeiervan Dordrecht, in de Reg- au? tcn» na Verdediging zyner dissertatie: de arbitrio judicis in poenis irrogandis endneU» 0ok nog op dieiizelfden dag, de Heer A, J. Bouriciusvan Leeuwarden, met TheSïs. ine» en» oen l July, de Heer/. AFlesvan Breda, in de Medicynen, na de verdediging >ren dootr 2per dissertatiesistens observntiones quasdaïn medico-practicas w4g Dienzelfden dag, de Heer J. SmutsGutZoonvan de Kaap de Goede Hoop, in de Ir vtnVi Medicijnen, na de verdediging zijner dissertatie: de erysipelate v Nog op dienzelfden dag, de Heer R. C. Ketjen% van Doesburgh, met Theses. ditmiil i Mem (MMMMMaaBaasaaqeaaBBBCgBaBiiii MI im-^—rg— inTmk MENGELINGEN. wijden tiI f \ÏZZET-MEHEMET-PKCHAi Wl eginseii! gröot*vizier» im zich' Het Oitotnantische Rijk valtj De laatste schokken, welke het doorgestaan it vanï Veeft hebben geëindigd met het uit te putten. Alle pogingen der diplomi- lie, kunnen aan dit groot ontzenuwd ligchaam slechts een overblijfsel van oofd ru kunstmatig en om zoo te zeggen galvanisch leven geven. De Egyptische ie benA'^uieitie was naauwelljks geëindigd, of wij hebben de Christen-bevolkingen iale blij tien opstaan, en de oorlog dreigde tusschen Turkije en het nieuwe Griek- cavallts ache Rijk uit te batsten. De onevenredige getalsterkte der medestrevende a, bi«' pircijen kon, wat den uitslag eener zoodanige worsteling betreft, nietsdoen tat van roortien. Turkije bestaat uit tweedngtige elementen tegen zich zeiven t gewiï verdeeld: het is de geörganiseerde regeringloosheid. De ralas verdragen es bun lot met ongeduld; de Europesche sympathie kan hun niet lang falen; neur tü wennen gelukzoekers trachten slechts op deze rijke streken neder te vallen; >e Kapó Rusland eindelijk heeft de staatkunde der groote Catharina niet verlaten, n vertk Het wacht het gnnstige oogenblik af, om deszelfs staatkundige batterijen te ad veik wiblooten. ago, W Niets is vast, niets is logisch in het Turksch Gouvernement. Bepaaldelijk i den ijl fmliitischdoor de gebeurtenissen geleid wordende, hebben de verschillende ia. Dei partijen beurtelings de overhand, en het schijnt, dat het toeval hun dezelve Jiets ifcf geeft. Zoo de nllémas het winnen, is Rauf-Pacha almagtlg; zoo het libe- plismus daarentegen aan de orde van den dag is, roept de Porte Reschid. unij get Bmrew is de vertegenwoordiger der oude Mahomedaansche school. Izzet- de ir«/, Uihemet en Tahir-Pacha zijn de werktuigen der bloedige maatregelen, sn uitlij Voordat hzet-MehemedPacha van Angora werd, had hij zich door zijné l'ggetrtH wreedheid en züne schraapzucht In de oorlogen van Morea bekend gemaakt. Een zeer beperkt verstand, veel fijnheid, eene eerzucht en begeerigheid bonder schroom, eene listige kracht die den grond 'peilt, alvorens den voet it de KJ durop te zettenziedaar de voornaamste trekken van het karakter van \Iziet. n de Inf Weinig wellustig voor eenen muzelman, vertoonde hij zelfs eene zekere iden,»i' strengheid van zeden, hield vanzich in de ceremoniën met Turksche mon- too «nf niken te omgevenen verleende hun de tweede plaats in zijn vertrouwen, dac zij ii'- Dé eerste behoort aan de sterrekjjkers, waatvan hij er verscheidene in zijne wongti» dienst had. en Gen» jjet i6ven VJn jen pach« van Angora Was vrij regelmatig. Hij stond vroeg e gemoé 0p, steeg te paard, joeg of wandelde in eene baronchette, welke hij zelf igenlsj!# reed. A||e vreemdelingen, welke bij hem werden toegelaten, verzocht hij en dill op de parade om zijnen stoet te vergrooten. Zoo een arme duivel zich voor zich bj hem nederbbog om een verzoekschrift te overhandigenontving hij het met van AC beker welgevallen. Het was eene hulde aan zijne magt. Maar geen der per. sojtien van zijn gevolg mogt de stem verheffen-, want dsn stond hij eensklaps st I, keerde zich oör, en wierp strenge blikken op den verbreker van het ceremonieel. Wanneer hij vreemdelingen oj> hec middagmaal noodigde, was er muzijlc op het dessert, Eerrs, toen bij eene zoodanige gelegenheid ieder in eene algemeene éoep-rerrine Schepte, deed een' schok van aardbeving her van hout en leem gebouwde paleis beven. Alle dienaren verbleekten, Izzet vertrok zelfs de wenkbraauweii nietmaar vestigde zijnen doordringenden blik op zijne gasten, die echter het lepeiwerk niet staakten De Pacha zóchr gedurig indruk te maken. Hij hield van zich in het openbaar re verroonen. Al zijne houdingen waren bestudeerd. Een weinig voor de opening van den laatsten veldtogt tegen Mehemet AH, werd de Baron fK.,,, Pruissigch officier, door de Porte met de org:: nisatie der troepen van den Pacha van Angora belast, Izzet weigerde eerst hem in die kwalitet te erkennen. Genoodzaakt zich te onderwerpen, zoent de Pacha nog nitvlngten: zijne croepen kenden reeds de soldaten- en y, pelotonsschool. De taliinchis of Fransche instructeurs hadden hen ge Wnoegzaa'in het exerceren geleerd." De Baron IV... drong niet meer aan öp de aanneming van een nieuw systema van evolntiën. Dit systema Was goed; men kon er uitmuntende resultaten van verwachten. Izzet zeide er over te züllen nadenken. Hij zocht voor zichzelven de verpligting, waarin hij was, van toe te geven, te verbergen. Eenigen tijd daarna deed hij dén Baron roepen; ^£k heb, hetgeen wij zochten, gevonden," zeide hij; én vertoonde, alt zgne eigene uitvinding, het plan van den Pruissi- a'chen officier. Izzet haatte Hafiz als zijnen mededinger, vooral toen deze gunsteling van Mahmoud, hem over het hoofd sprong, en Seraskler werd. Later moest de Pacha van Angora zi)nè wederwraak nemen, door Groot-Vizier te worden. De oneenfgheid dezer twee personen had schadelijke gevolgen. hzét gedroeg zich als een tiran in zijn Pachaiik. De wreedheden; afper. singen waren hem gemeenzaam. List scheen hem over het algemeen ge makkelijker te zijn dan geWeld. Op zijne regelmatige/ondreize in de ver. achiilende provinciën van zijn Pachaiik, zag hij de rekeningen na, onder, vroeg het volk, hoorde de klagten aan, maar met het eenlge doel om ten zijnen voordeele gelden van de openbare beambten af te persen. Izzet bragt de verschrikkelijke straf der spitspaal te Angora weder in werking. De militaire toebereidselen waren eindelijk In de groote Pachaliks van Dlerbakir, Sivts, Konich en Erzerum afgeloopen. Het gros van het Otto- mannische leger, onder de bevelen van /fajfa-Pachatrok te velde tegen de Syro-Egypcenarendoor Ibrahim gecommandeerd wordende. Door ter gelegener tijd zijne vereeniging met den Seraskier te bewerkstelligen, zoude Izzet de kansen van den Sultan vermeerderd hebben; zijne ijverzucht over won het pligtbesef. Door ultvlugten, uitstellen en listen, was bij er in geslaagd niet verder dan Derindah, ten noorden van den Taurus, te zijn, coen de slag van Nezib het Rijk in de waagschaal stelde. De Pacha kon nog diensten bewijzen, de overblijfselen van het leger van Hafiz verzamelen, den togt vau den vijand vertragen zoo hij den Taurus overtrok. Hij deed niets daarvso, Hij liet zijn legerkorps uiteenioopen na de kas geplunderd te hebben, en ging zelf nair Konstantinopel over opstand schreeuwen, om zijn gedrag te regtvaardigen. Toen de expeditie van Syrië door de Bondgenooten besloten was, riep de Porte Izzet tot het bevel over de Ottoroannische strijdkrachten. Zijne rol was daar nietsbeteekenend. Wat zijn karakter betreft, eene enkele daad. zsak zal het In deszelfs waar daglicht stellen. Een arme Dnitsche Colonel, in dienst van den Pacha, was, tijdens het bombardement van St. Jean d'Acre, door eene steenscherf gewond gewordenen bijna gelijktijdig verbrijzelde een kanonskogel hem den arm. Deze zware wonden noodzaakten hem zich gevangen te geven. Men bragt hem op eene stoomboot der Turksche marine, waarover een Engelsch officier het bevel voerde. Deze boot vertrok naar Konstantinopel, maar de Colonel, de reis niet kunnende verdragen, verzochc te Beirnt aan wal te worden gezet. Izzet voerde het bevel over deze stad, of liever over bare puinhoopen. Hij weigerde het verlof tot ontscheping: „Is hij onze gevangene niet?" Zeide hij. Ja, antwoordde de Kapitein: maar de krijgsgebruiken, de menschelijkheid..- Is hg onze vijand niet?" vervolgde de Pacha: „dat hij stervet" De Kapitein verkreeg, door lang aanhouden, dat de Colonel zoude wor. den ontscheept. Dank zij deze tusschenkomsc is hij Sedert vin zijne won. den hersteld. Deze zelfde Kapitein was belast geworden Izzet naar Konstantinopel ovér te brengen, alwaar de Porte hem terug riep. Gedurende den overtogt viel het gesprek op de regeringloosheid, welke in Syrië op hec vertrek der geal lieerden zoude volgen.. >,Ja!" zeide de gewezen Pacha van Angora, links en regts in de lucht schermende: „men zal mij diir noodig hebben. Ik zal eenige hoofden doen vallen, en alies zal stil zijn." Ziedaar de man, welke het roer van staat in handen nam, oud schip dac aan alle kanten lek is en niet lang meer kan zyn zonder te zinken. Deze man werd belast de instrociiën der Europesche staatkunde te volgenwelke, hoe het ook zijniet lang meer het islamismns als staatkundige magt zal kunnen staande houden. A ANTE E KENINGEN OMTRENT DE BOEKVERKOOPERS. la de oude tijden deden de boekverkoopers bijna niet anders dan de boeken in depót te nemen, welke partikulieren hun gaven om te verkoopen of te verhuren, tegen een klein salaris. Om de misbruiken tegen te gaan, welke in dezen handel waren geslopen, vaardigde de Hoogeschool van Parijs, waarvan de boekverkoopers afhingen, in 1375 een reglement uit, dac hét eerste is, waarin van boekverkoopers worde gesproken Dit statuut verpligcte hen eens in hec jaar, of minstgenomen alle twee jaren, eed af ce leggen. Hec was hun verboden, voor hunne rekening, de boeken te ltoopen, welke hun ten Verkoop tvaren gegeven; tenzij er eene maand verloopen was, sedert den dag waarop zij dezelve hadden ontvangen. De Hoogeschool beval hen, dadelijk den titel en den prijs vin bet boek aan te plakken. De prijs moest niet aan den boekverkooper maar aan den eigenaar worden betaald. De boekverkooper oncving alleen zijn regc, dac op vier penningen voor elke livre van den totalen prijs bepaald was. Zoo de boekverkoopers eenig bedrog pleegden, werden zij afgezet. Bij ordonnantie van Phi lippus den Schoenen van 1304, was hec den provoost van Parijs verbodende boekverkoopers voor hoofdgeld aan te slaan meil ziet uit eene akte van 1323 dac zij geheel van de Hoogeschool afhingen. Deze akte bepaalde de vereischten om tot den stand van boekverkooper ce worden toegelacen. De Hoogeschool wilde dac de kandidaac ter goeder naam en faam zoude staan; dat hij genoegzaam met de waarde en den prijs der boeken bekend zoude zijn, en eenen borgcogc van honderd francs zoude stellen. De rector schreef den naam van den benoemden en de dagteekenlng zijner aanstelling op hec register. In de uitoefening van hunnen handel, waren de boekverkoopers aan zeer lastige voorwaarden onderworpen, welke tevens, en de magt der Hooge school en de schaarsheid der boeken bewijzen. Het was hun verboden eenig exemplaar te vervreemden zonder er aan de vergaderde Hoogeschool kennis van te geven, opdat er maatregelen werden genomen ten einde de Hooge- school niet een nuttig boek zoude missen. De huurprijs van eik boek was getarifiëerd, en het was de boekverkoopers bevolen dit tarief niet te boven ce gaan; zij mogten ook hunne exemplaren niet weigeren aan wie ze wilde overschrijven, tegen een onderpand door den huurder te geveD, en een salaris zoo als het uoor de Hoogeschool bepaald was.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leydse Courant | 1843 | | pagina 3