DUITSCHL-AND. GROOT-BRITANNIE. F R A N K R IJ K. MENGELINGEN. de bloeddorstige voorschriften van het bestuur zijns oom-s heeft verzet, blijft altijd van het hooldkwartier verwijderd. Geenerlei verzachting heelt nog in de behandeling van ■ZariategujElio en de andere in hechtenis genomene Carlistische aanvoerders plaatsgehad; indien de wapenen-des Pretendenten voordeelen behaald hadden, zouden zij ongetwijfeld hec leven reeds verlo ren hebben. De laatste tijdingen uit Madrid, onder dagceekening van den n julij, maken melding van eenige verschijnselen van vijandschap, die zich zonden vertoond hebben in den schoot van den Municipalen Raad van deze seed, ■tegen het Ministerie Ofalia. Men spreekt ter loops over een adres aan de -Koningin, hetgeen dat Ligchaam gereed zou zijn te teekenen, om haar de wegzending van haar Ministerie te vragen. Indien het waar is, dat de heet hoofdige partij dit ontwerp heeft opgemaakt, zoo kan men zich niet verkla. ren, hoe zij als oogenblik om het uit te voeren, datgeen gekozen heeft, •waarop hare voornaamste hoofden de hoofdstad verlaten. De sluiting van de zitting moest den i6den uitgesproken worden, en reeds •was een groot gedeelte der Afgevaardigden uit Madrid vertrokken. Van de Spaansche grenzen wordt van 12 julij gemeld, dat de Christinos. "Generaal van Halen eene verkenning in de rigting van Otéiza had gedaan waarvan het gevolg was geweest, dat er een hevig gevecht ontstaan was kusschen eenige escaidrons ruiterij der Ghrisfinos en'Carlisten, waardoor laatst, rgernelden eêne gevoelige nederlaag geleden en joo man verloren hadden. De Garlistische bevelhebber Maratto had met zijne manschappen de hoog. ■ten aan de -linkerzijde van Estella bezet-; men meende, dat hij van voorne men was om Espaftero tot eenen aanval op Estella te lokken tusschen Oteiza «n Estella, welke stelling voor EspaVtero zeer onvoordeelig zou wezen; doch deze was op zijn hoede en had aan Leon elConde bevel gezonden-om Civanguy re bemagtigen en in die rigtmg op Estella aan re rukken. ZWITSERLAND. Zoo als 'in onze vorige gemeld is, bad de Landdag bepaald-, dat er een 'Commissie van die vergadering naar Schwyz zon gezonden worden, om te beproeven *de Regering van dat kanton tot de bedoelingen van den Landdag te brengeD. Deze poging sóhijnt niet vruchteloos te zijn geweest; althans 'den loden is bij den Landdag ingediend eene mededeeling van het zoo even gemelde oestuur, waarin hetzelve wel is waar op nieuw procesceerde tegen het besluit, -om zijne Afgevaardigden niet toe te laten, maar tevens zich be- Teid verklaarde, om eene nieuwe groote kiesvergaderitig (Landsgemee'nte) te doen houden, onder toezlgc van eedgenootschappelijke Commissarissenen onder voorzitting, niet van den op den jyden Jtinij gekozenen Landammann, maar van eenen vroegerenwiens wettig gezag niet -betwist wordt. Te ge» lijker tijd is bij den Landdag 'ingekomen eene mededeCtrng van de te Einsie. 'dein gevestigde hoofden van de partij der Klaauwmannen, hoofdzakelijk in. houdende, dat, ingeval de Landdag geen besluit kon tot stand brengen tot -regeling van'de zaken des kantons, alsdan die partij zelve wel genoodzaakt zou wezen zich te constitueren als afgescheiden van het district Schwyz. Den uden heeft de Landdag, naar aanleiding dezer mededeelingen, nader over de zaak beraadslaagd, en is met eene voldoende meerderheid van stem. men, te weten door 13 kantons, een bestuit genomen, hoofdzakelijk inlioti. 'dende, dat, ijl plaats van 4e verstoorde kies-vergadéring van 6 Mei, den sasten dezer eene nieuwe kies-vergadering aan den Rothenthurm zal -geliou. ■den wordenin tegenwoordigheid en onder de bescherming van Eedgenoot, 'schappelijke Commissarissen, en onder de leiding van de Overheden, welke <bij de vergadering van 6 Mei gepresideerd hebben. De t>ruissische 'Staats-courant deelt een verslag nopens bevö'iking 'van Pruissen mede1; daaruit blijkt, onder anderen, dat dezelve, met uitzon, 'dering van het Vorstendom Neufschktel, bedraagt 14,098,125 zielen; bij de laatste telling, lil *834, bedroeg dezelve 13,509,927 inwoners; leverende zulks dus eene Vermeerdering van 588,158 op, Bij de eerste telling, na de herstelling van den tegenwoordigen staat van zaken 'in dit Rijk, in 1816, beliep de bevolking 10,349,031; thans, zoo als gezegd is, 14,098,1255 zoo. •dat dezelve sedert een aanwas van 3,749,094 heeft bekomen. Z. K, H. de Erfprins van Oranje is den I2dente Wisbaden aangekodien, en heeft den I3den een diner bijgewoond, door de Hertogin van Nassau aan allen zich te Wisbaden bevindende Vorstelijke personen gegeven. De berigten, in de dagbladen medegedeeld, dat een observatie corps •op de Belgische grenzen bij een tuktezijn zonder grond. Te Cairo, in Aegypte, heeft een brand plaats gehad, waarbij 6oo hui. zen in den asch zijn -gelegd. Men schreef dezelve aan vijandige pogingen van den Sultan toe, zooals men onderscheiden branden te Konstantinopel in •den laatsten tijd voorgevallen aan 'den onder-Koning toeschreef. De Aegyptische vloot lag nog grootendeels den 26 Junij voor Alexan. •drie geankerd. Londen den 18 Julij. Z. K. H. de Hertog van Nemours heeft Diftgsdag zijn afscheidsgehoor bij H. M. op Windsor gehad en zal morgen de terbgreis 'naar Frankrijk aannemen. In het Hooger-Hui» is Maandag gesproken over den tijd, waarop in 'sommige koloniën de negers vrij zouden wezen; ook zijn in die zitting de SpaansChe zaken en de leverantien, door Engeland aan Spanje gedaan be. jproketi. De Ierscbe Corporatie-wet is toen ter tafel gebragt. In het Lager-fTui» is met 102 tegen 38 stemmen de wet aangenomen, dat de belasting op de steenkolendie nog slechts 7 jaren mogt voortduren nog 20 jaren Zal geheven worden. De daardoor opgebragte sommen zon. ■den worden besteed 'om dé toegangen tot de nieuw te bouwen Londensche beurs te verbeteren. Te St. Helena, in Ierlandhebben op den verjaardag van den veldslag van Boyne, den ihden dezer, 'bij gelegenheid dat de Prócestancen eenen plegtigen optogt hielden, bloedige tooneelen plaatst gegrepen, daar de Room. schen zich tegen dien optogt verzetteden. Parijs den 20 JOIÏj, De Prins van Jotnvilk is te Neuilly bij het Koninglijk •gezin den ijrden en de Hertog va» Nemours den ipdenuit Engeland aangekomen. Men verzekert, dat de Minister Molê wederom eene nota aan den ïwitierschén Landdag gezonden heeft, waarin hij op de verwijdering uit Zwitserland van den Prins Lodewijk Napoleon aandringt. De Minister zou ia de Gezanten der groote Mogendheden ondersteuning vinden. Gedurende de 10 jaren, van 31 December 1823 tot diezelfde dagteeke. Hing van 1833, zijn om bijzondere schulden in Frankrijk in de gevangenis gezet 25,307 mannen en 1,345 vrouwen. In dit getal zijn echter de zooda. kiige begrepen, wier detentie slechts eenige dagen of uren heeft geduurd; Baar evenwel blijkt het toch, dat 26,652 personen, van beider kunne, mee gijzeling zijn gestraft, hetwelk ongeveer tot de bevolking staat, ais 1 tot 200. Het getal der voor boeten, geregtsonkosren en aan de schatkist verschul. ■digde gelden, enz., gearresteerden, beloopt, gedurende hetzelfde tijdperk, 12,337, hetwelk nog niet de helft is van dat voor bijzondere schulden. Van 'de gearresteerde vrouwen zijn er 2,855 voor aan de schatkist verschuldigde gelden gevangen gezet. Dit is eens zooveel als er voor bijzondere schul den hetzelfde lot hebben ondergaan. Per teiegraaph is aan alle timmerwerven van den Staat bevel gezonden om den aanbouw en uitrusting van schepen te bespoedigen. De verloven van ai de officieren zijn ook ingetrokken, zoodat men daaruit besluit, dat er eeue groote expeditie op banden is. ENGELSCHE DEPORTATIEN naar AUSTRALIË. De laatste reisbeschrijving van Dr. Wilson is hare belangrijkheid verschul. died aan de naauwkeurige inlichtingen, welke hij omtrent de naauwelijks bekende noordelijke kusten van het onmetelijke vaste land van Nieuw-Hol. land heeft gegeven. Hij heeft namelijk met zorgvuldigheid die oorden be. schreven, alwaar zijne regering de belangrijkste koloniën beeft gevestigd. Hij leert ons de gronden kennen, welke het Engelsche, in deszelfs handels, oudernemingen altoos zoo hardnekkigé en methodisch te werk gaande minis teriegenoopt hebben de punten, welke het op de noordelijke oevers vati Australië bezat, op te geven. Buitendien vestigen echter ook nog andere niet minder merkwaardige na- ■dere mededeelingen de oplettendheid op het werk van Dr, Wilson. Tot nog- toe heeft niemand de maatregelen der Engelsche regering, omtrent de depor- tatien genomen, met zoo veel naanwkeurigheid beschreven. Gedurende acht overtogten naar het Australische vaste land, vergezelde hij, als eerste ciu. rurgijn op een regerings-schipbijna 2000 veroordeelden naarNieuw-iiolland. Al zijne waarnemingen getuigen van den heldetsten geest, en zijn vrij van alle vooroordeelen. Op voordragt van den Scaats-Secretaris bij binnenlgndscbe zaken, laten de Lords der Admiraliteit bekend maken, dat men de aanbiedingen tot herstel ling van een schip van die en die grootte, bestemd om een zeker aantal ge. vangenen naar Nieuw-Zuïd-VVales of van Diemens-land over te voeren, zal aannemen. Dan wordt het schip vooreerst door bevoegde beambten in oogen- scliouw genomen. Hierop maakt men de inwendige verordeningen. De aan. nemers zijn verpligt het touwwerk en de noodige mondbehoeften te ver. schaffen. Het is vastgesteld dat het schip zeven matrozen en eenen scheeps jongen öp elke honderd tonnen ruimte voeren Zal. De militaire magt bestaat uit dertig man, onder de soldaten van het eerste, naar Sydney bestemde, regiment uitgezocht. Men is reeds zoo ver gekomen de middelbare uitgave, voor eiken veroordeelde, op de som van slechts 14 st., voor de geheele overvaart, te bepalen. De opperbootsman is belast, de rations levensmidde len even als op de oorlogschepen, te verdeelen. Wanneer hij zich naar be. hooren van zijnen pligt kwijt, heeft hij aanspraak op eene belooning van 50 st. Op een schip dat gedeporteerde vrouwen aan boord heeft, ontvan- gen de eerste en tweede matrozen gratificatiën van 15 tot 20 st.wanneer zij attestacien van goed gedrag van den eersten chirurgijn kunnen overleggen. De chirurgijn altoos onder de geachtste leden der Koninglijke marine uitge zocht, oefent een waar dictatorschap aan boord van een gedeporteerden- schip uit. Hij vereenigt in zich de functien van vrederegter, proviant- commissaris, schoolmeester en zelfs kapellaan. Het inwendig bestuur des schips behoort hem bij uitsluiting; alle verantwoordelijkheid rust op hem. Zoodra de gevangenen aan boord komen, geeft men hun een nommer, gelijk aan dat, hetwelk op de voor hen bestemde hangmat voorkomt. Met het zelfde nommer merkt men ook alle voorwerpen van een ieder hunner, zoo wel om wanorde te vermijden, ais om het bewaren der orde te verzekeren. Dan verdeelt men hen, als soldaten, in kameraadschappen van zes man, onder de bevelen van eenen chef, die voor de goede orde in zijn korporaalschap en voor de reinheid bij de maaltijden zorgt, en over het gedrag zijner kamera den waakt. De koks kiest men onder die veroordeelden, welke reeds geva- Ten hebben en aan de zee gewoon zijn. Eenige andere veroordeelden zijn buitendien met het algemeen opzigt over, en met het in orde houden der gevangenis belast. „Deze functien vertrouw ik gewoonlijkzegt de heer Wilson„aan de grootste spitsboeven van geheel het gezelschap." Zoodra men Eet land uit de oogen verliest, neemt men de gevangenen, ■die op het dek blijven mogen zoo lang zij willen, de ketenen af; hec minste bewijs van insubordinatie of onbetamelijkheid heeft echter het ver. fiës dezer vrijheid ten gevolg. De levensmiddelen zijn altoos, zoowel in qualiteit als quanticeit, geheel voidoende voor de behoefte. Eiken veroor. deelde geeft men twee gallons wijn voor de geheele reis. Aan water wor den dagelijks zes pinten, wanneer men echter de linie overgaat, acht toe. gestaan. De zieken-kamer is zeer geschikt; tweemaal daags ontvangen dé zieken het bezoek des Doctors. Dadelijk na het ochtendbezoek, ging Dr. Wilson tot zijne regterlijke bezigheden over. Hij hoorde de klagten der ge. vangenen aan, en zocht de ontstane rwisten weder bij te leggen, zonder zijne toevlugt tot slaan te nemen, hetgeen hij in het algemeen voor over tollig of gevaarlijk aanziet. „Wanneer twee gevangen eenen strijd met elkander hadden en niet te verzoenen waren," zegt de Doctor, „liet ik den eenen even als den anderen, de duimschroeven aanzettentot dat zij weder goede vrienden waren, waarmede zij dan cok niet lang wachtten." Maakte een gevangene geraas, of beleedigde hij iemand, dan liet hij hem op het 'dek komen en hetzelve rondwandelen, zijn bed, op den rug gebondendaarbij ronddragende. Deze 'straf duurde bij een eerste misdrijf vier, bij herhaling acht uren, doch zelden was men genoodzaakt deze straf, die bij de gevan- genen zeer gevreesd was, tweemaal aan te wenden; verscheidene verzochten liever ais mannen gestraft, dat is, geslagen te worden. Niet minder vree zen zij eene andere straf, welke daarin bestaat, eenen geheelen dag regt Op, voor de schildwacht te staan, zonder een woord te spreken, terwijl het dezen mede ten strengste verboden is, onder welk voorwendsel ook, een woord met den gevangenen te wisselen. Dikwijls ook roept men eenen jongen delinquent, houdt hem eene lange bestraffende rede, en zendt hem zonder zijne verdediging af te wachten, weg. Deze behandeling sloeg deover het algemeen zeer wel bespraakte, Londensche spitsboeven, geheel uit het veld, want niets ergerde hen meer, dan de onmogelijkheid, om hnnnen geest en deskelfs hulpmiddelen te kunnen ontwikkelen. Eene zekere klasse van ge vangenen geeft echter bijzonder veel werk en moet zeer naauw gadegesla gen worden. Het zijn de geregtsschrijvers, lieden die op zoodanige sche pen zeer talrijk voorhanden zijn, en dikwijls den bevelhebber noodzaken, iigchamelijke straffen op hen toe te passen, omdat zij zaden van tweedragt onder de eqnïpagie zoeken te strooijen. „Over het algemeen," zegt Dr. Wilson, „maakt men zich een verkeerd denkbeeld van een deportatie-schip; men gelooft dat het niet mogelijk is er de orde behoorlijk te handhaven, en toch is er geen ander schip alwaar zoo veel gehoorzaamheid, stilte en orde wordt gevonden en het zindelijker is; zelfs het uiten van onbetamelijke woorden is op bet verdek ten strengste verboden." Gedurende de geheele reis naar Nieuw-Hoilandstijgt de middelbare sterfie der gedeporteerden hoogstens tot 2 pCt.voorzeker eene zeer gunstige ver. houding, wanneer men nagaat, dat eene menigte hunner, met een reeds bij. zonder verzwakt gestel, aan boord komen. Zoodra zij geland zijn, worden zij onder de kolonisren verdeeld, die hun werk verschaffen en tegen vastge stelde prijzen met voedsel, kleederen, gereedschappen enz. voorzien. Verschillende verordeningen hebben grooteli invloed op de zedelijke ver betering der gedeporteerden. Zoo wordt bun goed gedrag met Tickets of leave, (bewijzen van vrijheid) beloond, welke bewijzen hun het regt geven, zich zeiven eenen heer te kiezen, of voor eigen rekening te werken. Korten tijd geleden heeft men echter de noodzakelijkheid gevoeld om het lot der gede porteerden eenigzins te verhardenen zulks om de volgende redenen. De deportatie was voor sommige gehuwde lieden geene straf meer geworden; wanneer een zoodanige dief namelijkhet niet wel langer in Engeland meer konde uithouden, liet hij zich op heeterdaad betrappen, en verkreeg dan een vonnis tot deportatie, dat voor hem eene weldaad was. Vóór de ver*

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leydse Courant | 1838 | | pagina 3