dicjplan in Ierland na te gaan. De Bisschop van Exeter heeft bij die gele.
genheid hevige klagten tegen dat plan aangeheven en is vooral tegen O'Con-
nell en anderen van zijne partij hevig uitgevaren en heeft hen landverraders
en eedbrekers genoemd.
In de herberg de Kroon en het Anker is gisteren eene vergadering van
niet minder dan twee duizend personen nit de arbeidende klassen gehouden,
om te beraadslagen over her indienen van petitiën aan het Parlement, ten
einde het algemeene stemregt, de stemming bij ballotage, eenjarige Parle
menten en andere nieuwigheden in den geest der radicale partij te verlangen.
De heer Roebuck is benoemd tot het ter tafel leggen van djt verzoekschrift
in het Huis der Gemeenten, dat ook door den heer Hume ondersteund moet
worden.
De Regering zou, zégt men, van voornemen zijn, het pressen van
matrozen af te schaffen.
De heer.J. L. Goldsmid heeft bekend gemaakt, dat hij, te beginnen
met Donderdag 2 Maart, de Ardoins coupons, vervallen geweest op 1 No
vember jl.zal inwisselen tegen Spaansche schatkist-biljetten, die thans tot
de uitgifte gereed zijn.
Als een blijk van een regtschapen gedrag teekent de Times van beden
op, dat Mr. C. Jones, die in 1822 zijne betalingen geschorst en alstoen
me' zijne schuldeischers voorsopCt. geaccordeerd heeftthans, nu deszelfs
financiën, als deelhebber van het handelhuis van Mareinez, Jones, Qussiot
en Comp. in beteren toestand zijn, aan zijne vorige crediteuren, uit eigen
beweging, ook de andere 50 pCt., ten bedrage van 15,000 betaald heeft.
F R A N K R IJ K.
Parys den 28 Februarij. De Moniteur deelt eene Koningrijke ordonnantie
mede, volgens dewelke eenige verandering in de sterkte en wapening van
de Fransche zeemagt gemaakt Wordt. Volgens dit stuk zal die zeemagt
voortaan, op den voet van vrede, uit 310 bodems bestaan, namelijk 40
linie-schepen, 50 fregatten, en 220 oorlogsvaartuigen van mindere grootte,
■fan de linieschepen zullen er 10 zijn van 120 stukken, 10 van 100, 15 van
90 en 5 van 80. Van de fregatten zullen 17 60 stukken voeren, 17 van 50
en de 16 overige van 40 stukken zijn. De nelft dezer linieschepen en fre.
gatten moet steeds in staat zijn, om zee te bouwen, terwijl de overigen,
voor 22/24 voltooid, op de werven zullen blijven. Daarenboven zal er steeds
eeng reserve van 13 linieschepen en 16 fregatten opde werven worden onder,
houden, die onder het bovenvermelde aantal van 310 bodems niet begrepen
is. Het aantal dezer beide soorten van oorlogschepen was reeds sedert 1824
op denzelfden voet bepaald, en alleen in derzelver wapening is thans veran
dering gekomen. Daarentegen heeft het aantal der kleinere oorlogsvaartuigen,
volgens de thans gemaakte bepalingen, eene vermeerdering ondergaan. Onder
andere zullen bij de Fransche zeemagt steeds 40 stoombooien, elk van meer
dan 150 paardenkracht, worden onderhouden, die in den regel met 5 stukken,
waaronder 3 80 ponders, gewapend zijn.
I11 de Kamer van Afgevaardigde werd over de dns genoemde disjunc
tie wei beraadslaagd. De heer Du-pin, Voorzitter der Kamer, heeft zich het
eerst doen hooren en wel om de wet af te raJen. Hij zeide, dat hij deze
wet, waardoor het wezen der bestaande instellingen werd aangerand, geens
zins gelijk stelde met geheel tijdelijke wetten die maatregelen omtrent de
geldmiddelen, omtrent het politie-wezen of dergelijke onderwerpen betrof
fen. Hij beweerde voortsdat ten allen tijde en iri alle landen de doorgroote
misdrijven verwekte afschuw bepalingen in de wetgeving had doen sluipen,
die tegen de eeuwige beginselen der geregtigheid aandruischten. Zoo was
men in het oude Rome, nadat een Keizer eenig gevaar geloopen had, be
gonnen met de slaven, die van eenig staatsmisdrijf verdacht werden geliou.
den, te pijningen, en was daardoor het heillooze misbruik der pijnbank ont
staan, hetwelk eerst sedert weinige jaren ten gevolge der toenemende be
schaving was afgeschaft. De heer Dupin trad verder in een geleerd betoog,
dat het beginsel der ondeelbaarheid van regtsgedingen ten alle tijde door
groette regtsgeleerden was omhelsd; dat hetzelve aan de Napoleontische
wetboeken ten grondslag strekte, en dat men door thans de splitsing der
regtsgedingen in bepaalde gevallen voor wettig te verklaren, alle gezonde
begrippen omtrent de bedeeling des regts aanrandde. Toen de post afreed,
was de Voorzitter nog aan het woord.
Men maakt eene berekening, dar, in 1829, onder Karei X, de open-
bare schuld 4260 millioen groot was; in Junij 1832, onder Lodewyk Philips,
bedroeg dezelve 5567 millioen 595,017 franken, hetgeen dus, in drie jaren,
eene vermeerdering van schuld geeft van niet minder dan 1307 millioen
595,017 franken.
Den isten Maart. In het siot van de rede, weike gisteren door den
heer Dupin uitgesproken was, heeft Itjj betoogd, dat militairen aan het ge.
hoorzamen gewoon en afkeer hebbende van alle vergrijpen tegen de krijgs
tucht, geene geschikte Regters konden zijn; dat zij niet zelden door eenen
onbeschrijfelijken angst bevangen worden, wanneer zij zich tegenóver wet-
ren bevinden, welke zij den tijd niet hadden te beoefenen; dat hij zelf mili
tairen van den hoogsten rang in de gevangenis zich geheel aan besluiteloos
heid, welke het gevolg dezer gemoedsgesteldheid was, heeft zien overge
ven. Met dit laatste bedoelde de heer Dupin den Maarschalk Ney, dien hij
voor het Hof der Pairs in der tijd had verdedigd.
Een neef v^n dien Maarschalk, PEspée, meende in die uitdrukking eene
beleediging voor Ney te zien, en sprak daar over tegen Dupin, welke hem
ophelderingen gaf. Doch in de zitting van heden, 1 Maart, heeft de heer
PEspte wederom zich tegen den heer Dupin uitgelatenwelke zijne verwon
dering te kennen gaf, dat men hem wegens eene zoogenaamde beleedi
ging, «an de nagedachtenis van den Maarschalk aangedaan, aanviel, ter
wijl hij toch door de weduwe en de kinderen des Maarschalks als een vriend
geëerd en geacht wordt; en nimmer eene gelegenheid heeft laten ontsnappen
om de nagedachtenis van hem, wiens verdediging hem in 1815 de goedkeu,
ring van gansch Frankrijk had verschaftin haren gansclien luister te herstellen.
Na dit voorval, dat geene verdere gevolgen had, worden de gisteren be
gonnen raadslagingen over de disjunctie-wet voortgezet. Eenige sprekers
laten zich zoo voor als tegen het ontwerp hooren, en ren 4J ure, bij het
vertrek van den post, duurde de zitting nog voort. Men hield het aannemen
der wet te Parijs geenzins voor twijfelachtig.
Den 2 Maart. In de Kamer der Afgevaardigden zijn de beraadslagin
gen over de disjunctie-wet voortgezet. Onderscheiden sprekers hebben voor
andere tegen dezelve het woord gevoerd. Ook de heer La Martine heeft
gesproken. Hii poogde te bewijzen, dat de gewone wet niet toepasselijk
was op Lodewyk Buonapartewant, zeide hij, zoo men wil, dat deze onge
lukkige jongman met anderen gelijk sta voor de strafwet, dan behoorde hij
len minste met anderen ook gelijk te staan voor de staatswet. Volgens den
spreker heeft het Gouvernement zeer wel gedaan, in dèn persoon van Lode-
wyk Napoleon, den hoogen maatschappelijken rang te doen eerbiedigen, voor
welljen de tegenwoordige eeuw zich »1 te geneigd toont, den eerbied uit het
oog te verliezen. Hij is daarom verontwaardigd over de revolutie van La
Granjawaar vier beschonken solijaten de Koningin uit haar bed zijn ko
men rukken en haar eene constitutie opgedrongen hebben welke zjj welligc
niet eens konden lezen.
MENGELINGEN.
ZELDZAME SPECULATIE in NIEUW-ZuiD-WALLT3,
Zie bier een merkwaardig voorbeeld der vreemde speculatienwaaraan dé
EngelSche handel zich in den laatsten tijd heeft overgegeven.
Men schrijft het volgende uit de stad Sidney, in Australië:
Voor eenigen tijd heeft men uit Engeland naar deze kolonie eene bezen
ding van purgerend-zout van Epsom gedaan, in genoegzame hoeveelheid,
om er twee millioen poeders van te bereiden, zoo als dezelve gewoonlijk
in de apotheken worden verkocht. Er is door dezen voorraad, voor den
tijd van vijftig jaren in de behoefte der kolonie dienaangaande voorzien;
gesteld dat uien aan elke persoon ééne poeder per week toediende. De man
nen en vrouwen, voegt'de brief hierbij, zijn het meest gezochte artikel in
deze kolonie. Maar vooral de jonge vrouwen, hoewel men de oude niet
weigert; want, zelfs op hun zestigste jaar, worden .deze vrouwen moeders
in Niemv-Zuid-Wallrs'.
GODSDIENSTIGE SEKTEN van RUSLAND.
In 1821 vertrok Doctor Henderson van Petersburg naar Moskouverge
zeld door den heer 'Paterson. De stad Novogorod naderende, maakten haar
indrukwekkende, aanblik, en het gezigt van hare kerken en torens, welke
men op meer dan zestig mijlen (twintig uren) afstand onderscheidt, de ver
wondering onzer reizigers gaande zij zagen met het levendigste genoegen,
dat de schitterende beschrijvingen, welke men van deze aloude hoofdstad
der Slavoniërs gemaakt heeftniet overdreven zijn. „Deze stad," zegt onze
schrijver, „verkreeg, voorheen eenen zoo gevreesden naamdat men als
spreekwoord zeide: Wie kan weerstand bieden aan God en aan het groote
Novogorod?" Deszelfs staatkundige invloed in de zaken van Moskovië
werd in 1578 vernietigd, toen de ijzeren schepter van Iwan Waiilewitch het
bijna geheel vernietigde. Novogorod, zegt men, bevatte toen nabij vier
maal honderd duizend zielen; deszelfs tegenwoordige bevolking, het garni,
zoen daaronder begrepen, zal geen vijftien duizend zielen te boven gaan.
De oude hoofdkerk van St. Sophia bestaat nog; men bewaart er verschei
dene zeer zeldzame oudhedenwaaronder eenige werkenwelke tot de
Grieksehe kunst behooren. De bibliotheek bevat een zekertaantal Grieksche
handschriftenmeestal over godsdienstige onderwerpen handelende, en twee
Slavische handschriften van de dertiende en veertiende eeuw welke de vier
Evangeliën bevatten. Er zijn te Novogorod drie opvoedings-gestichten
voor de jeugd, eene theologische Akademie, eene openbare school voor de
inwoners in het algemeen, eene voor de militairen. Men telt negen honderd
leerlingen op de bijzondere scholenwelke allen eene liberale opvoeding
ontvangen. In het klooster van St. Autoniusop den regter oever van de
Volkofis eene Akademie van drie honderd studentenwaaronder honderd
zestig gratis worden gevoed en onderwezen; de overige betalen .circa 36
per jaar. Zij, zijn in drie klassen verdeeld; te weten: de Letterkunde, de
Wijsbegeerte en de Godgeleerdheid. Doctor Henderson vernam daar eene vrij
merkwaardige daadzaak. Men had kortelings geleden, ten gevolge van op
delving nabij de oevers van het meer Ladoga, een zeker aantal medailles ge
vonden, met opschriften in cuficschc letters (1) en onder deze was er een
Latijnsch opschrift: „Ethcired rex Anglorumhij denkt dat dezelve waar
schijnlijk een gedeelte van de schatting uitmaakte, welke de Denen aan de
Saksers oplegden toen zij in Engeland heerschten en dat zij door middel
van den handel in die verre landstreken is gekomen.
Nabij het klooster van St. Antonius, in een posthuis dat door eenen boer
wordt gehouden, was de hospes zoo voldaan over het Nieuwe Testament iu
tie Slavische taal, dat Doctor Henderson hem gaf, dat hij de geheeie nacht
dooriiragt met het luid te lezen hoewel hij den slaap der reizigers stoorde
was het voor hen een waar genoegen de graagte te zien, waarmede de Rus
sische boeren over het algemeen de Heilige Schrift lezen. De vreugde,
welke de postmeester wegens deze bezitting aan den dag legde, was onbe
grijpelijk; en zijne dankbaarheid zoodanig, dat hij, niet dan met groote moeite
eenige zeer geringe vergoeding wilde aannemen voor de moeite en kosten
iveike hij met zijne gasten had gehad. Wij zullen aan het gedrag van dezen
man tegeuover stellen het volgende onthaal, dat onze reizigers, te Krastzi
ter huize van een dier afgescheidenen der algemeene kerkStarovertzi ge
naamd, te wachten stond.
Deze sektarissen hebben denzelfden afkeer voor de leden der Grieksche
kerk en andere Christelijke gezindheden, als de oude Joden voor de Samari.
tanen. Daar een der reizigers metalen knoopen aan zijnen reisjashad, en
een ander eene pijp in de hand hield, was de vrouw des huizes hierover
zoodanig vertoond, dat alle dwangredenen haar niet konden doen besluiten
iets voor hun middagmaal gereed te maken. Echter hebben zij daarvoor een
afzonderlijk stel keukengereedschap voorhanden daar hec hunne door dit
gebruik als besmet zoude worden beschouwd. Hun haat tegen de tabak is
zoo groot, dat zoo men eene tabaksdoos op eene hunner tafels plaatst, de
plek waarop dezelve gestaan heeft afgeschaafd wordt, alvorens er gebruik
van wordt gemaakt. Zij leven geheel afgescheiden van de kerk, alleen kun
nen zij niet trouwen zonder eene autorisatie van den Priester, en om die
te bekomen zijn zij dikwijls genoodzaakt eene aanzienlijke som te betalen,
De doop wordt hun eerst op den oogenblik des doods toegediend, en zulks
ingevolge de aangenomens leer dat eene nieuwe fout na deze godsdienstige
plegtigheid begaandengenen die er zich aan schuldig maakt alle hoop op
zaligheid ontneemt.
Te Vodova vonden onze reizigers eene andere Godsdienstige sekte, ge-
naamd Bezpopontchini of de Zonder-Priesters. Hun dorp was onlangs door
den bliksem verteerd geworden, of, zoo als zij zeiden door den wil Gods
verbrand. Zij hebben het bijgeloovig denkbeeld, dat men ook bij sommige
volken van Duitschland vindtdat de melk alleen het vuur kan blnsschen
hetwelk doorliet onweder is aangestoken, en dien ten gevolge kan men wel
veronderstellen, dat hierdoor somwijlen geheeie dorpen in de aseh zijn gelegd.
Men veronderstelt, dat de bevolking van Toer twintigduizend zielen be
draagt. Dezelve wordt als eene der schoonste steden van het Rijk be
schouwd. Zij heeft eene hoofdkerk in Gotthischen stijl; acht en twintig
kerken, drie kloosters, een prachtig paleis en andere openbare gebouwen,
welke aan de stad een aangenaam en indrukwekkend gezigt geven. De
scholen voor de opvoeding der jeugd daargesteld zijn aan de rijkdom en
uitgestrektheid der stad geëvenredigd.
Te Orel vernamen zij van den Bisschop, dat het getal der kerken van
zijn stift nabij negen honderd beliep; maar dat de Priesters in eene zooda
nige armoede gedompeld waren, dat weinige onder hen zich een exemplaar
van den Bijbel kunnen verschaffen. Eenige zelfs waren zoo arm dat zij in
geheel hun leven te gelijk niet meer dan 6 roubels 3), hadden bezeren;
in weerwil daarvan vond de heer Henderson in elke stad van dat district,
welke hij bezocht honderde jonge lieden, welke men voor de kerk opvoedde.
Te Bielgorod of de Wicte-Scad zagen onze reizigers eene belangrijke
feestviering. Reeds zeer vroeg in den morgen begoii het volk, dat uit alle
O) Dit is de naam, welke men aan de Arabische letters, die in de eerste tijden der
Hégira gebruikt werden, geeft. Deze letters worden in het hedendaagsche Ara
bische alphabet niet dan zeer verbasterd gevonden.
