spanning van jtöwrrf schenen te'begunstigen, gaven werkelijk a«n de jagers
bevel om te paard te stijgendoch anderen bleven getrouw en ook de
Spahi's of inlandsche hulpbenden schaarden zich aan de zijde des Generaais
tfHuzer, die er nu zonder veel moeite en zonder bloedstorten in slaagde,
om het oproer te onderdrukken. Binard was inmiddels, zijne onderneming
mislukt ziende, slechts door een twintigtal ruiters vergezeld, uit de stld
cevlugt. De Generaal heeft hem dadelijk laten nazetten. Hij werd achter
haald! en door op hem gerigte pistoolsthocen doodeiijk gewond; zoadat r.ij
non denzelfden nacht, in het hospitaal van Bóna, waarheen hij vervoerd
was geworden, stierf. Dit onverhoeds doodschieten van het hoofd der mui
terij tegen het bevel aan den Generaal, en de bovenvermelde otnstandig-
itéden hadden te Bóna aanleiding gegeven tot het vermoeden, dat Binard
slechts het werktuig van andere officieren van het regiment was geweest.
Eenige dfer verdachte officieren waren dan ook in hechtenis genomen, v ele
geruchten waren omtrent den aard der zamenspanning te Bóna in omloop;
doch men hield het aldaar voor waarschijnlijk, dat, indien Binard er in ge.
'slaagd was, om het regiment te winnen, hij, met hulp daarvan, den Gene
raal en de verdere officieren, die aan Koning Lodev/yk Philips getrouw wil
den blijveni, zou hebben gevat; waarna de zaamgezvvorenen de stad voor
■onafhankelijk zouden hebben verklaardin afwachtingdat ook- in Franxrijk
de republiek zou worden uitgeroepenwelke gebeurtenis de zaamgezwore-
nenop grond van berigten van Parijs.waarin de val van het Ministerie
ie Broglie en het bestaan van een aanmerkelijk re kort in 's Rijks schatkist
werd aangekondigd, als kort aanstaande verwachtten.
Den 17 Maarte De Monileur bevat geen nieuws.
Men leest in de Gazette des Tribunaux:
Niettegenstaande het groot getal van mandaten, uitgevaardigd bij gelegen
heid van de ontdekking van eene kruid-fabrijk, zoo is het zeker, dat alleen
52 personen zijn aangehouden en in de gevangenis opgesloten. De overige
beschuldigdenop vermoeden gevat, zijn slechts gedurende eemge uren van
hunne vrijheid beroofd geweest.
Gedurende drie dagen is het kabinet van den Regter van Instructie vervuld
met kistendie wapenen en oorlogsbehoeften bevatten in beslag genomen
ten gevolge van onderscheidene gevangennemingen. Ook worden in deze zaak
dagelijks vele getuigen gehoord.
Een ander blad zegt, dat het getal der gevangen genomenen slechts
6 bedraagt.^ de Kamer der Pairs van eergisterenheeft de Com-
missie voor de petifien haar rapport uitgebragt, over eene aanvraag tot am
nestie; zooals men kon denken, is er dadelijk tot de orde van den dag over.
In de zitting van gisteren van de Kamer der Afgevaardigden, is de wet
cp de vreemde vlugtelingen tot het eind der zitting van 1837 verlengd.
1 Het uitstel van de conversie der renten door de Commissie ad hoe voor
gesteld, schijnt in de Kamer eene groote oppositie te zullen ontmoeten.
Volgens berigt van het eiland Bourbon, was aldaar eene zamenzwering
ontdektwelke ten doel hadhet geheele eiland in de magt der zwarten en
kleurlingen te brengen; en al de blanken te vermoorden.
MENGELINGEN.
NATIONALE EIGENDOMMELIJKHEDEN.
{Vervolg en slot van Maandag den 7 en 14 Maart
Wat doet gij daar alleen vroeg eens een meisje te Florence aan eetlen
Vreemdeling die, in gedachte verzonken, voor haar stond. Ik denk aan
iets, mijne kleine, was het antwoord. Denken; gij zijt zoo jong! gij hebt
«och vrouw noch kinderen waaraan denkt gij dan Het ineis|e deelde
in het gevoelen van den korporaal Trim, die in het leven slechts ééne wet.
tige reden van verontrusting zageen huisgezin.
De spotprenten en schriften van volk op volk hebben altoos iets waars, in
weerwil van de overdrijving. Reeds voor lang hebben de Engelsche zwaar,
lijvigheid, de hoogte van hunne Saxische gestalte en de zwaarte van hunnen
tred de Parijsche winkel vaD Martinet met spotprenten voorzien. Reeds voor
lang ook wekt de magere Franschman de lachlust der inwoners van Londen
op. De Engelsche matrozen meenen de Zwaarste beleediging tegen cenen
Franschman te hebben uitgebraakt, wanneer zij hem Soupe-maigre noemen.
De vrouwen van de Halle te Parijs weten zeer goed wat Milord Rostbeef is.
Welnu, in dit alles ligt waarheid opgesloten.
De zuidelijke ouderdom zal nimmer naar die van het noorden gelijken.
Onze grijsaards van het noorden hebben de jicht, en stellen slechts belang in
ééne zaak; namelijk om zoo lang mogelijk het vonkje levensvuur dat hun
nog overblijft, te behouden. De oude Italiaan is nog oudheidkenner of dilet
tante in den hoogsten graad. „Ach hemel! riep Canova op zijn sterfbed uit,
ik zal dus geene Venus meer vervaardigen." Dunijue non faro puiVcnerci
Men moet in het orkest van het Thidtre Francais te Parijs, de lievige
discusslen. aanhooren van acht of tien witte of met groote pruiken bedekte
hoofden, overde vergelijkende waarde van Mellt. Mars en Melle. Contat. Deze
lieden hebben geenen ouderdom. Het jeugdige vuur verlaat hen niet dan
met het leven.
De Amerikanen van de Vereenigde Staten zijn pijnlijk aangedaan, wanneer
een reiziger de belagchelijke zijde van hunne instellingen opmerkr. Deze
gevoeligheid is prijzenswaardig en geschikt om de kracht, zedelijkheid en
jeugdigheid hunner instellingen te bewaren. Lacht den Napolitaan openlijk
Uit; bespot zijn Vaderland, zijne vrouwen, zijne Abten, zijne Lazzaroni,
zijne edellieden; beschimpt al wat nijverheid, handel, staatkunde, Gods
dienst, zeden, tooneel, openbaar en hnisselijk leven, van de haven van
Napels af tot aan de grenzen van Apulie, betreft; hij zal niet bewogeil
zijn, en antwoorden: „Wat gaat mij dat aan? Ik eet mijne macaroni, en
al het overige is mij onverschillig." De onbeschaamdheid is eene geheel
Napolitaanscbe deugd. Het is geen kwaad volk; maar een zinnelijk leven
Zonder vrijheid heeft alles, tot het gevoel der welvoegelijkheid toe, bij
hetzelve uitgedoofd. De Napolitaan kan niet meer bloozen; het woord
ichaamte heeft geene beteekenis voor hem; en niet te verwonderen is het
dus, dat het eiland Capréa en de baai van Napels, getuigen zijn geweest,
van de grootste buitensporigheden der oudere en jongere tijden. Het ge-
tteene volk kruipt aan uwe voeten of zoekt u te verpletteren; het is on
beschaamd en tevens slaafsch; twee uitersten, welke aan elkander grenzen.
Houdt u op een der kaaijen van Napels op, koopt eenen China's appel van
dien koopman; terwijl gij hem betaalt, zal zijne hand in uwe zak glijden4
op heeter daad betrapt wordende, zal hij u lagchend aanzien en voortgaan
met n zijne waar aan te bieden, ais of er niets gebeurd was. Een reiziger
verhaalt, dat een Cicérone hem, tegen zijnen wil, van des morgens acht
tot des avonds acht uren, gevolgd had, hem van straat tot straat naloopeii-
de, zijnen zakdoekwelke hij liet vallen, oprapende, om die daarna te stee-
len, hem onophoudelijk zijne diensten aanbiedende, zonder zich door eenige
bedreiging te laten afschrikken, lagchende, wanneer de reiziger zich om
keerde en hem met zijnen stok bedreigde; hem in zijn logement, ja zelfs
Op zijne kamer volgendeom hem te vragen, of bij kern den volgenden dag
van dienst kón zijn. De vreemdeling vond dézen met lompen bedekten man
verheven in zijne onbeschaamhefd, gaf hem twee oorvijgen, eene Napoii-
taansvhe kroon en een glas limonade, waarop hij zeer te vreden scheen te
zijn. Durlt u in de Largo del Castello, gewone vergaderplaats dér Napoli-
taansche huurkoetsen, te wagen, twintig zwepen zullen om u heen zwaai-
jen, niet gevaar van u de oogen te kwetsen, en gij zult zeer gelukkig zijn,
zoo zij, met hun geroep van acaroz! acaroz! u niet noodzaken in hunne
ellendige rijtuigen te stappen.
De NOord-Afiierikine')aan dén tegenovergesreldeh trap van beschaving
geplaatst, zijn dikwijl lomp, maar niet onbeschaamd; hunne eerbied voor
de onafhankelijkheid doet hen vele fouten tegen de beleefdheid maken,
welke fouten zij met eene onverwrikbare koelbloedigheid begaan. De Ame
rikaan is even bedaard op het dek van een schip als in zijne kamer, en even
zoo vrij in een gezelschap als in zijne kleedkamer. Hij is vatbaarder !dan
wijeven als een jong rekruut gevoeliger is dan een oud soldaat. Men zoude
aan de oudere volken die eene lange geschiedenis kunnen aanvoeren, op
duizende wijzen kunnen doen gevoelen dat zij belagchelijk, dom of onwe
tend zijndit zoude hun onverschillig wezen. Blaar de Amerikanen hebben
alles te doen, iaat hen hunne titels verkrijgen, en gij zult zien dat hunne
gevoeligheid zal verminderen en plaats maken voor die bedaarde zelfvoldoe.
ning, welke wij bij andere volken opmerken.
Er zijn natuurlijke redenen waarom zich de ondeugden, der verschillende,
volken niet gelijken. Het leven der menschen van het Zuiden is geheel.uit
wendig-, de bewoners van het Noorden daarentegen leven geheel voor zich
deze moeten zeer voedzame gene zeer ligte spijzen hebbenhet verschil
tusschen hunne zeden en hunne denkbeelden is onvermijdelijk. Deze zelfde
natuurlijke redenen brengen te weeg, dat de bewoner van het Zuiden, die:
weinig werkt, zich met groenten en gebak voedt, en geene behoefte voelt
tot de prikkeling door sterke dranken veroorzaakt wordende. Gedurig aan de
werking der koude en vocht blootgesteld, is de noordelijke bewoner genood
zaakt derzelver schadelijken invloed door geestrijke dranken te keer te gaan.
Öe grond, welken hij bebouwt, is minder vruchtbaar, hij besteedt daartoe
veel werk en vele krachten. De zware voeding, welke zijne krachten her
stellen moet, bezwaart zijne maag, wier werking door gegiste dranken wordt
bespoedigd. De Scandinaviërs hadden het bier in de vroegste tijden hunner
beschaving uitgevonden: de Tartaren, die noch bier noch wijn hadden, heD1
ben middel gevonden zich met verzuurde melk dronken te maken. Over het
algemeen heeft de mensch, die zich met vleesch voedt, moeite om enkel
water te drinken. De Engelsche gulzigheid onder anderenis lang door
liunne zuidelijke naburen beschimpt geworden, en niet dan met moeite heb
ben deze de roast-beef en de plumb-pudding aangenomen.
In de middel-eeuwen verkeerden de nationale eigendommelijkbeden in he-
vigen bloedigen baat. De geschiedenis der kruistogtenis met voorbeelden
opgevuld van den diepen haatwelke de Europeanen elkander onderling toedroe
gen. Italië heeft iets van deze oude vooroordeelen overgehoudenTosca-
ners, Florentijnen, Venetianen, Bolognezen, verfoeijen elkander wederzijds van
gansehen harte, en verbergen zulks niet. Gij hebt eenen zeer onhandigen
knecht:" zeide men eens aan eenen koffijlmishouder te Florence.„Wat
kan men van hem verwachten," antwoordde hij, „hij is een Romein."
De nationale spreekwoorden leveren meer dan een spoor van deze oude
vooroordeelen opde trotsche armoede der Spanjaardende traagheid der
Hollanders, de gulzigheid der Engelscben, maken een deel van het Woor
denboek der Gallische scheldwoorden uitdezelfde bloemen van welspre
kendheid vindt men bij andere natiën. Afscneid nemen op de Fransche wijze,
is, vertrekken zonder een woord te zeggen; op de Spaansche wijze loopen
is, trotsch heen en weder slenteren; drinken als een Zwitser, is eene uit
drukking aan alle volken eigen; rooken als een Duitscher, is mede eene vrij
juiste toevoeging, welke de Duitschers zeiven niet zullen tegenspreken.
Alle onze handelsbetrekkingen schijnen aan te duiden, dat wij China niet
belasterd hebben toen wij zeiden: zoo diefachtig als een Chinees.
Er zijn geen volken zoo met hunne eigene waarde ingenomen als die, wier
oorsprong aanleiding tot haat of spotternij zoude kunnen geven. Het punt
van eer der tegenwoordige Romeinen bestaat in den ouden tijd te prijzen. Gij
zoudt hen niet beleedigen al wildet gij alle de inwoners van het hedendaag-
sche Rome voor leugenaars, schelmen en hloodaards uitmaken. En echter
behoort de Romein voorzeker tot het edelste geslacht der oudere en jongere
tijden. De Engelschman daarentegen, basterd-voortbrensel van eene menigte
roofzieke volken, in wiens aderen het gemengd bloed van den Scandinavi-
schen zeeroover, den Saksischen veroveraar, den roofzieken Noorman en
den bloeddorstigen Walchvloeit, Is trotscber op zijne geboorte dan de
man, die aan den voet van het Kapitool is geboren, en wiens geslachtsnaam
die van eene Patricische familie is.
Dezelfde trots behoort tot alle de gemengde volken. De Amerikanen zul.
len binnen eenige eeuwen eene geheel zelfstandige natie uitmakenen ech
ter zal geheel Europa tot de daarstelling van het nieuwe volk hebben mede
gewerkt. Een ieder weet dai koloniën van verschillende volken van Europa
zich op de oevers van den Ohio hebben gevestigd. Thans vormen de Ieren
die bij duizenden hun vaderland verlatenmidden onder de Amerikaansche
bevolkingen eene soort van leger-korpsdat niet te miskennen is. Terwijl
de Schot of Engelschman zich in de woestijnen verdieptplanter wordt en
eene boerderij houwt, verlaat de Ier, die zich niet 1tan afzonderen, de
groote steden niet, en behoudt altoos zijne bepaalde eigeudoiffmciijkheid. Te
Boston, New-York en Philadelphia, erkent men hem aan zijnen onverander.
lijken tongvalaan de lompen die hem bedekken, aan zijne armoede en zijne
gedurige vrolijkheid. Even als de Jood van de middel-eeuwen bewoont hij
eene afzonderlijke wijk, vergeet nimmer zijn vaderland, bewaart onveranderd
de oorspronkelijkheid zijner zeden en de zeldzaamheid zijner oude gewoon,
ten. De Ier zoude landen kunnen ontginnen en eene schoone erfenis aan
zijne kinderen kunnen nalatenhij zonde zich met de Amerikaansche bevol
king kunnen vermengenrijk worden en naar de openbare ambten staan. Ge
loof niet dat hij zulks wenscht, dit zoude hem zijne oorspronkelijkheid doen
verliezen. De mede-broederschap van armoede, taal en herinnering heeft
eenè bekoorlijkheid, welke alles te boven gaat. Zeldzaam genoeg! het onge
luk ën de .vernedering der Israëliten hebben hunne nationale eenheid bevestigd.
Zoude men daaruit niet kunnen opmakendat de eenstemmige gevoelens van
den mensch in evenredigheid van zijn lijden vermeerderenen eene weldadige
Voorzienigheid hem dat geluk toestaat, om het gemis van andere weldaden te
vergoeden? Een Engelsche dichter heeft het voorlang reeds gezegd: „De
gemeenschap van genoegens knoopt tijdelijke vriendschap aande gemeen,
schap van ongeluk echter bevestigt dezelve voor altoos." Naar luid dezer
wijsgeerige redenering, schijnen dan ook alle groote steden van Amerika
bestehld te zijn om hunne lersche wijk te hebben; eene modderachtige
stinkende en ongemakkelijke wijk, waarin eene arme en vrolijke bevolking
woelt, alwaar men van des ochtends tot des avonds vecht en zingt, en al
waar de overlevering van den Milesischen tongval van geslacht tot geslacht
wordt bewaard.
Uit dit alles kunnen wij opmerken, dat de eigendotnmelijkheld van elk
Volk, zidh eeuwen lang staande houdt, eindelijk wel wordt gewijzigd, maar
timmer geheel verloren gaat. Overal waar het Gothische bloed geheerscht
heeft, bespeurt men denzelfden trots, denzeifden mped. Het Gallische
bloed heeft in Kanada geene verandering ondergaan. De Engelschen vinden
bij de Amerikanende geestkracht, den ondernemings-geest en de vasthou-
denheid van de Saksérs, hunne voorzaten, weder.
