Hij heeft den weg ran Morchen tot Napoii di Romsniin 24. dagen afge
legd, Creatie, Daimatie en Turkije doorgaande, welken weg men op 656
'mijlen, berekenen kan. Hij is te Scutari, Durszzo en Janina opgehouden
omdat men hem voor een spion hield en is verscheidene dagen in de ge.
vsngenis gebleven. In de bergen van Montenegre, is hij door dieven aan
gehouden hij is hen echter ontvlugt, hoewel zij op hem vuurden, maar
heeft by die omstandigheid zijn* geld en kompas verloren doch fgeiukkig
de koningliilte brieven behouden, met welke hij belast was. In hi? geheel
is Ernst 69 rivieren overgetrokken, en eenige honderde mijlen afgelegd
yonder eenen gebaanden weg in de bergketenen te vinden. Zijne laatste
arrestatie is op 4 uren afstands van het Grieksche grondgebied geweest
en hij is onder geleide 30 uren teruggevoerd te weten: naar Janina, waar
hij echter, na de papieren voor deD Koning van Griekenland gecoonct te
hebben, in vrijheid gesteld is, en eene Turkscbe pas gekregen heeft. Hij
houdt nu eene quarantaine van 28 dagen na welke hij naar Munchen
terug zal keeren.
GR OOT.B RIT ANNIE.
Londen den 24 September. De kolonel Evans, die de stad Londen in
het Britsch Parlement vertegenwoordigt, is dezer dagen uit Londen naar
Lissabon vertrokken om onder Don Pedro dienst te nemen.
Men schrijft, dat de hertog van Cumberland, broeder van den Koning
van Engeland, zich gereed maakt om met zijn huisgezin naar het vaste
land te vertrekken. Men zegt, dat hij er zich onherroepelijk gaat neder
zetten en dat hij deswegen bevelen aan zijn hotel en op zijne landgoede,
ren gegeven heeft. Er werd verzekerd, dat eene vrij hevige twist tns.
schen hem en den Koning gerezen is. Maar het is meer waarschijnlijk
dat het staatkundige gevoelens zijn, weike den Hertog zeiven overhalen om
Eogeland te verlaten. Hij vertrekt naar Duitschlandwaar het zijn voor
nemen is om een mondgesprek te honden met de Monarchen die aldaar
vereenigd zijn. Dit nienws heeft veel opschudding te Londen gemaakt.
Ter beurze van Londen had het gerucht geloopen, dat het den ge
neraal Clouet gelukt was, zich in het bezit te stellen van Oporto, weike
plaats thans grooteirdeels van troepen ontbloot is, als zijode het meerendeel
naar Lissabon gezonden. De Echo zou dit berigt hebben overgebragc;
ain hetzelve werd echter weinig geloof geslagen.
Prins Talleyrand, is naar Frankrijk vertrokken: hij zou voor het einde
dar maand terug keeren.
Een trek van de roekeloosheid der Engelschenis' de volgende:
Een jong mensch Lancashire genoemdbad eene weddingschap 'aangegaan
om gedurende vijf minuten aan een bcom aan de hals opgehangen te wor-
deö. Na twee minuien was zijn aangezigt reeds zwart, en had men hem
niet spoedig afgesnedenhij was het slagtoffer van zijne roekeloosheid ge.
worden daar men reeds moeite had hem in het leven terng te brengen.
Naar uit eene officiële opgave blijkt, zijn vcor het zesmaal in de week
uitkomende blad de Tiir.es, gedurende het geheele jaar 1832 en de zes
eerste maanden van 1833, gestempeld 5,727 987 couranten.
F R A N K R IJ K.
Parijs den 25 September. In deze hoofdstad klaagt men gedcrende
eenigen tijd zeer over de gemoedstemming der werkliedenover eenige
dagen hadden meer dan 300 zich verzameld om de stad te veriatenen
in de provinciën voor hooger loon werk te, zoekendoch op de aan
komst der stad-sergeanten hadden zij zich weer verspreid. Ook in Lyon
en te St. Ecienoe was de gisting onder de werklieden bedenkelijkwelke
nog daarenboven in hun kwaad gestijfd waren, omdat zij bijde laatste
gebeurtenissen, zelfs tegen het voorschrift der wet, goed waren behandeld
en vrijgelaten geworden.
De Parijscha Constitutionnel haalt thans hevig de Brusselsche nadruk
kers van Fransche boekwerken door: en beschuldigt zijne regering van
onverschoonbare zwakheid in het toestaan van dergelijk soort van diefstal.
Het Mémorial Bordelais spreekt van het ontwerp van sommige Julij.
patriotten om bij de aanstaande vereeniging der Kamers eene petitie 'in te
dienen strekkende dat liet besluit mogt herroepen worden waarbij bevo
len wordt de acten betreffende den afstand der kroon van KareiX en van
lodewykXIX, alsmede die betreffende het luitenant-generaalschap, inde
stsats.kanselarij in bewaring te houden.
Het dagblad de Tribune, hetwelk onlangs voer de 81ste maal was in
beslag genomen, doch daarvan nog slechts zeven tnaal gestraft wasis heden
voor de achtste maal veroordeeld, en wel tot het maximum der bij de wet
bepaalde straftop overtredingen door middel der drukpers begaan we
gens hoon jegens den persoon en het gouvernement des Koningszijnde
eene straf van 20,000 francs boete en vijf jaren gevangenis. In den loop
der vorige week is onder anderen ook het dagblad le Renovateur twee malen
in beslag genomen.
Eene maaitijd van menschen van 80 jaren en daar bovenheeft te
Rouans plaats gehad. De jongste van de gasten was 80 en de oudste 98
jaren. Acht tachtigjarigendoor ongesteldheid verhinderdniet tegen
woordig kunnende zijn was het geta! der aanwezenden in plaats vaa drie
en dertig vijf en twintig. Het gezigt van dit gastmaal wtss waarlijk indruk
wekkend. De overgroote masta van 2,700 jaren woog op ieder van hun,
en niettemin heerschte gedurende den geheelen tijd van het msal eene vol-
gehoudene vrolijkheid. Hetzelve is algeloopen me: eea W3St aan den cldsto
en een plan door al de gasten aangenomenom zich cp denzslfden da-,
alle jaar gedurende 10 elkander opvolgende jatets te vereenigen, "door den
maaltijd haoden de gasten twee aan twee wandelende, de mis om n uren
gehoord, en waren vervolgeus de scad doorgegaan. Eenige van deze eer.
waardige grijsaard» waren nog met kleederen naar den smaak van hunne jeugd
gekleed.
Uit eenige stroken van Frankrijk word: geklaagd over wolven die
het vee verwoesten.
Den 16 Jung' la volgens berigten de Keizerin van China overle
den. Gedurende 7 dagen dragen dan de Chinezen geene eikels op hunne
mutsendit is de algemeene rouw. Maar de openlijke ambtenaars komen
er zoo goedkoop niet af: gedurende 27 dagen, moeten zij witte kleederen
die lang nederbangen dragen, en mutsen op hebben zonder eikels of knoo-
pen: eindelijk moeten zij hunne haren 100 dagen laten groeijen.
Het is de moeder des Keizers, die het regt heeft om eene nieuwe Kei.
zerin uit de vijf vrouwen van haren zoon te kiezen: zij heeft drie jaren
om die keus te doen.
Dezer dagen heeft bij de faculteit der geneeskunde te Parijs de zeld-
zame plegtigheid plaats gehaddat een Muzelman te Kaïro in Aegypte ge.
borende doctorale waardigheid verkregen heeft. Deze jor.geliog is door
Riehemed-Ali voor eenige jaren naar Parijs ter studie gezonden, hij spreekt
zuiver FraDsch, doch met een vreemd accent; hij is de eerste Muzelman
bij die eene Europesche faculteit eenen graad heeft bekomen.
MENGELINGEN.
Iets over het Huis van
HOHENSTAUFEN 1
In de Mengelingen van het 102 nommer van onze Courant is de dood
van den iaatsten telg uit het huis van Hohenstaufen kortelijk verhaald. Wij
(1) Hohenstaufen is een oud verwoest slot, in het Remsdal in Zwaben,
vier mijlen van Stucgard; behoort aan het huis van Wurtemtierg eu
meenen onzen Lezers jèènè ono'iensc rè Hoen met ëèh kórt óvsrzige van
den oorsprong en voornaamste ioigevnüeÊ van d;c huis aan re bieden, als
uitmakende een der gewigtigste tijdstippen in de geschiedenis vaö het
Dnitsche rijk,
In den siag bij Merseborg, ten jare 1030, tosschên Keizer Hendrik IK
en den Koning Rudolf van Zwaben, muntte de Ridder Feeder ik van Stad'
fen boven allen uit en bewees den Keizer groote diensten, zoodat deze
hem bet Hertogdom van Zwaben in leen en zijne dochter Agries tot vróuw
gaf, Frederik liet in 1105 cwee zonen na, Frederik cd Koenraaddé eer.
ste volgde hem als Hertog van Zwaben op, terwijl Koenraad in 1 15
door zijtien oom, Keizer Hendrik K, met het nieuwe Hertogdom Franken
werd begiftigd, welk Hertogdom hij, uit bet hem in 1057 aaugekomen
Noord-Beyerscbe Markgraafschap, had opgerigt. Na den dood van Hen.
drik K, (23 Julii 1125), die den mannelijken stam van bet Frankische
Keizerrijk besloot, schenen zijne beide Neven, Frederik II (de eenoogige)
Hertog van Zwaben, en Koenraad, Hertog van Franken, hoop op de Duit-
sche kroon te hebben: doch juist hunne verwantschap met den afgestorven
Keizer was oorzaak, dat Directenren van den Eiectoralen raad, zijnde
de Aartsbisschop Adalbert van Ments, en de Pauseipe Legaat, Kardinaal
Gerhardt, hnn tegen warenen dat Lothar van Saksen (1125) tot Keizer
uitgeroepen werd.
Zoowel deze benoeming, als de door de nieuwe keuzè geëisch'tè
teruggave van de onder de vorige regering afgestane bezittingen, deed
tusschen den Keizer en de gebroeders Hohenstaufen eenen hevigen 'strijd
uitbarstenLothar zoude in dezen strijd waarschijnlijk het onderspit heb.
ben gedolven, zoo hij zich niet door de vereeniging met Hertog Hendrik
den trotschen van Beyeren, wien hij zijne dochter en bet Hertogdom van
Saksen gaf, gered had; doch nn kon Frederik de hem tegengestelde magc
van beide Vorsten niet weerstaan, daar zijn broeder Koenraad van Fran
ken, na zijne terugkomst uit het Heilige land, eenen togt naar Italië had
ondernomen. De vrede van Mnlihansen (1135), tusschen Lotharen Koen
raad, maakte een einde aan dezen tienjarigen strijd; Koenraad verkreeg
den eersten rang onder de Hertogen en even als zijn broeder, de be
twiste landen terug. Na den dood van Lothar in HST, beklom de Her»
tog Koenraad van Franken Duitschlands troonhij werd den 22 February
1138 uitgeroepen en den 6 Maart deszelfden jaars gekroond. De Aarts
bisschop Adalbert van Triër. en de Pauselijke Legaat, KardinaalTheadoin,
volbragten dit werk, want Koenraad had den geesteipen stand voor zich
weten te winnen, en kwam allen minder gevaarlijk voor dan zijn mede
dinger Hertog Hendrik de trotscke van Saksen en Beyeren, wiens groote
magt men vreesde.
De onuicbluschbare haat der Gneifen tegen de Hohenstaufen (Gibelly.
nen) (2)waarvan de eerste kiem te vinden is in de naanwe vernindtenis
van Hertog Hendrik met Lothar, werd nog meer ontstoken door dat Kei
zer Koenraad IIIden Hertog Hendrik den trotschen de echtverklaring
zijner verschillende leengoederen weigerde, op grond, dat deze zijn bevel
o?n van het Hertogdom SaksenToskanen en eenige andere Italiaansche
bezittingen afstand te doen (als zijnde het strijdig met de Dnitsche wetten,
dat een Vorst meer dan één Hertogdom bezat), niet gehoorzaamde. Meer
dan jco jaren duurde deze twist, die over Duitschland en Italië zou veie
rampen uitstortte.
Niet lang konden de Hohenstaufen die achtereenvolgénd tot Keizers zflii
verkozen, in vrede regeren; hunne- steeds aangroeijende magt, vooral in
Italië, wekte de ijverzucht der Pausen op, die hen gedurig vervolgden,
tot dat Koenraad IK, die na zijns vaders dood (1250) door de meeste
Dnitsche Staten tot Keizer was uitgeroepen, door den Paus Innocent IK,
in des ban werd gedaan, die alle zijne eigendommen verbeurd verklaarde,
en hem met onverzoenlijken haat vervolgde. Niettegenstaande hield Koen
raad, die veie vrienden hadzijnen tegenstander Willem van Holland in
bedwang, het pauseipe heer werd door hem geslagén, en reeds wiide
Lij in I driogcK» toen hSj in tlju kaaiu ülj LaveflO (*254)
stierf. Na zijnen dood hield Manfiedbroeder van Koenraad, die zich van
het Koningrijk Sicilië had meester gemaakt, zich aldaar nog eenigen tijd
staande, doch na eenen herdnekkigen strijd waarin hij hec leven verloor;
kwam Karei van Anjoudie in 1266 door den Paus tot Koning van Napels
en Sicilië was gekroond, op den troon.
De wreede regering van Karei deed eene sterke partij ontstaan, die dé
Hohenstaufen weder op den troon wilde helpen, en zoo werd Konradyn.
eenige zoon van Koenraad IK, die tot dien tijd in Beijeren was opgevoed,
weder i" Italië geroepen. Konradyn verpandde om zijnen togt naar
Ita'.ie te bekostigen verscheidene zijner bezittingen voor 2,200 marlt zilver
en trok met zijnen boezemvriend Frederik Prins van Badenaan het hoofd
van een leger groot circa 10,000 man, naar Italië (1267). Hij scheen
gelukkige voortgangen te maken, en rukte in 1268 Rome met zijn leger
binnen; doch werd bij Tagliacozzo geslagen en op zijne vlugc verraden,
gevangen genomen en met zijnen vriend Frederik op last van Karei van
Anjou, te Napels 25 October 1268, onthoofd.
Na den dood van deze Iaatsten telg uit het hnis o'er Hohenstaufenwer
den de bezittingen van dit huis tusschen Betjereu Badeo en Wurtemoerg
verdeeld zoodat er van dit eenmaal zoo magtig huis niets meer over
bleef, dan de herinnering hnnner grootheid en weidaden. Aan dit huis Heeft
Duitschland voornamelijk te danken, dat hetzelve reeds vroeg van het des.
poticEaus der Pausen bevrijd werd niet alleen door hunce oorlogeD be
werkten zij dit, maar ook door dat zij handel en nijverheid begunstigden
de tchoone kunsten en wetenschappen aanmoedigden en bovenal de regten
van ieder ingezeten beschermden zoo doende werd de weg gebaaod tot
de algemeene verlichting die uit de barbaarschheid der middeleeuwen op
reesen eindelijk de boeijen slaaktewaarin domheid en bijgeloof de mensen-
held zoo lang had doen zuchten.
is gelegen tusschen Hohen, Rechberg en Göppingen. Genoemdé
plaats i: vermaard als de gewezene residentie der Heeren von Stau-
fen, van welke de Hertogen van Zwaben, en gevolgelijk de Zwa-
bische Keizers, in de 11de, 12de en 13de Eeuw gesproten zjjo.
Het slot is in den boeren.oorlog van 1525 verwoest.
(2) Deze benaming zijn zij verschuldigd aan de Italianen die het woord
Waiblinger, dat een erfgoed def familie Hohenstaufen was, om het
voor hunne uitspraak gemakkelper te makenveranderd hebben in
Ghibellini.
Z E E - T IJ D I N G.
In Tossel binnengekomen E. C. Daggervan BaltimoreG, J. Nienw.
landen S. Finch, van Londen, M, M. Ore en J. Florensvan Dramme
H. H. Kruk, van HaiteH. F. van Slooten, van OstrisoerJ. T. Wilder-
man van Embden.
Uitgezeild J. Meijers, inaar St. UbesH. D. Kiatternaar Nantes,
L. Marbury, naar Leverpool, L. D. Jeider, naar DuynkerkeD J, p, Wols-
gaard, naar Maadahl.
In het yiie binnengekomen T. Lange en P. Hazewinkelvan Riga,
J. R. Klinsvan Drammen, K. L. Dometiiesan Nerva, H. H. Schol-
tens, G. H. HaverbuU en M. J. KiasenvaD Koningsbergen H. P. Alberts,
van Kiel, J. Pieper, van Cuxhaven.
