m LEYDSCHE COUR A N T- SM, vleit, le bi. VttH; [inga1 irmilij 1 tail A0. 1832» MAANDAG DEN 28 E '"'■ajfed iadetf d oei GRIEKENLAND. i feu fcewüzedat de thans bovenliggende partij, wel verre is van de .bescherming der Potte, boven die van prins Otto van Rejjeren en der fchtlstene Mogendneden te verkiezenbewijst de navolgende afkondiging|, eva"«4oor de kommissie van bestuur te Megara gedaanbevorens het binneD. 'i"S «rukken der troepen van den Peloponnesus Hellenen Op no om de laatste hand aan het werk te slaanhet. dn,iweTk.de ware afgevaardigden der natie ons hebben opgelegd! Op, om r mliijdeljjlt den wensch van den Peloponnesus te vervullen en de wetten naar ventje, vrijen wil des volks te grondvestenDoordringt n van het gevoel, dat mengde Wijds pligc i« opgelegd om aan de beschaafde wereld de waarde van kte >tjen hedendaagschen Griek te leeren kennen en u van het lotdat gij waard te bemagtigen. Augustjn Cap0 tflstrias, wien de stem der echte volks- der ciberteger.woordtgers voor het geregt neelt gedaagd, haakt naar de opper, te» ovckigiten einde eigenmagrig te kunnen handelen, de wetten te verkrachten mertïk met volle bewustheid het welzijn des yoikj te vertreden en te verraden, d scbifc nationale regering der Hellenen roept thans de ganache magt der natie n EurtXgen hem op, ten einde hem met den meesten spoed te noodzaken tot den jjeitsad eens gewonen burgers terug te keeren en voor de regtbaak te lo(forschijnen om rekenschap over zijn gedrag af te .leggen. De toegenegen e ci«i|(oge dhedeu en beschermers van Griekenland doen in een protokol vau 1 zijn 1 (ip)Februarij ten duidelpste hunnen afkeer van alle onwettige en wille, s van, (orige haodelwijze blijken. Zij willen ons heilhetwelk zij in de wettig- tjd trachten te vinaen en hetwelk zij door de keuze van den souvereinen enli orst over Griekenlanddien wij binnen kort in ons midden zullen zien e oSd tirachtigen. Terwijl wij nu, in overeenstemming met den geest des pro- de ziel ikols, met dien der besluiten en met dien van den verklaarden wil .des le Dot élleoischen volks tot den opmarsch ons gereed makenvoeden wij de en, ille overtuiging, dat wij zoo doende beantwoorden zoowel aan den wensch et gezt it gansche natie als aan de verwachting der hooge Mogendheden en van olera-ji «en souvereinen vorst zeiven. briei 1 Romelioten Rnkt den Peloponnesus binnendie u met opene armen dagbh gemcei ziet. Uwe onbevlekte gedraging op het vasteland doet u eer aan; gemeti iwsart dezelve als onafscheidbare gezellin en leidster. Houdt vast aan d, jeer, het eigendom en de persoonlijke regten van uwe Peloponnesische tring di otders. Het zoude onbehoorlijk zijn zoo deze kleine onbeduidende veld- elvc w uwe edele gevoelens deed verminderen; ware moed wordt door ver. van be leijenisscn niet verzwakt; de ware eer en ware roem des krijgsmana hou. lleenlijl n zich aan wettige en menschlievcnde daden. Toont u na de zege bedaard hulpvaardig. De grootschheid zelfs van bem die in de voorste gele- ren strjjdtmoet voor de stem der wetten zwichten, i Pelcïonnezen Uwe wenschen worden verwezenlijktgij znlt in r mioden uwe nabnren, uwe oude spitsbroeders en deelgenooteu van uw is het 1: ontvangen. De door ons tegen Napoli afgezonden soldaten zijn de Iariem (ped ge,, wettige regering, welke niets vuriger weDschtdan maatrege- ten get vtn gewe!d op te beffen, en ugeiijk de gansche natie, het geluk der Hu eenen welgeordenden siaat deelachtig te doen wordeD. Opent de deu- d dergei, ÏWer woningen en ontvangt met vol vertrouwen en broederlijke liefde It, stetjbefcbermers der wetten. Werkt ook gij tot den spoedigen afloop dezer iwigtige onderneming mede. Gij strijders jnet de wapenen en gij staats. mpiegtillnncn met den jjverdie u ten allen t^jde kenmerkteschaart u onder dste diselfde banieren de regering zal u beloonen. En gg soldaten die nog 1 verworpenen Augustyn dient, bekeert u in rijds, ten einde uw noodlot omgaan. De nationale regering van Griekenland ontvangt u met liefde, jjke urnenhij, echter, die zich terug houdt, verliest, zoo hij officier zijnen rang en wordt voor het geregt getrokken is. hij gemeen soldaat 1 Geztls to derft hij zijne soldij en erlangt straf. Hellenen zendt vrije en echte 3nde di db.vertegerwoordigers naar Argos waar tot nog toe het geweld hen in 'OORS iejjen hield geklonken daarheen vervoegen zich de te Megara verzamel, rvan di j, ea de plaats van schrik en willekeur zal eerlang eenen onsterfelijken -billen un erlanger. Dagen des gelnks zu.len de tegenwoordige wederwaardig- ich tei idea der Grieken weldra verdringen. Gelooft steedsdat God de Gcie. In beschermt, fOFSf lorspoeii htgenoMl Seid Sulcimann-Redschid is, wegens voortdurende ziekte, op pensioen ifKLtld en chatz-Akib- E lie n 1! i in zijne p'aats tot Reis-Effendi benoemd, De Ulema's en voornaamste inwoners - J- 'HAPPlII" v,s|*, b'm Derigtdat Ibrahim-Pacha den Karavanen van Mekka alle mogelijke tied if 'tsen ^en we£ 'ef'* U'ema's en Mufti's der vier regt ge- T»ife sekten te Damaskus hebben verklaard, dat de pulgrims hunne reis ves ;n te beril' ergaderi te aanvul de M Ellens in op de IN, te IJ Gegeven te Megara, den 19 (31) Maart 1832. De Commissie van Bestuur Joannes Koletis." T U R K Y E. Ce Cttcmannische Moniteur van den 14 April, bevat het navolgende: van Damaskus hebben de rege- den weg legt. De Ulema's en Mufti's der vier regt ge ien verklaard, dat de pelgrims hunne reis óordiehet konden voortzettenen voor het oogenblik naar Aleppo moes- EKENIÏ 1 lerB£keefen. Deze schorsing in het vervullen van eenen zoo gewig- iaarbii o'1 C1'®1' a's beclcv3art naar Mekka, is ongetwijfeld zeer onaange. a steeds 1 msar de êev0'êen van dezen misslag en de bestraffing, welke li ij de meer "''enr> zullen op den bewerker neerkomen," [Deze aankondiging is d eiiigt de voorbbde van den banvloek, welken de Sultan, als hoofd van Iilamijmus, tegen Mehemed-Ali en Ibrahint-Pzchi, volgens de geroch- wilde uitspreken.] FI LAN|Cen 12 April verliet de Veldmaarschalk Hussein-Vacht Konstar,tinopel R van Mi ie 'le')'>en afscheid genomen van den Sultan, die den plegtigen uittogt 'r^uvenlW'^en van des Sultans toegenegenheid, ten aanzien der expeditie. kiosk aanschouwde. Bij het afscheid ontving hij nog nieuwe en hoog8tdeszelfs laatste beve- ,De Moniteur van den 21 April deelt mede: Mehemed-Ali-Pacha, jnverneur van Egypte, heeft den uitgedrukten wil der hooge Porte niet zyn eigenbelang de be- Kamerk heeft miskend, hoe gunstig voor zijn eigenbelang ae De- kslagingen warenwaardoor zij hem zoekt te verlichten. Het hoofddoel zullen op hoogheid, bij de plaats gehad hebbende onderhandelingen, om zijne Amsret rr^anen te sparen en den vrede in alle deelen van het Rijk te behou- •rkoonen: "'werd ^00r °eD eergiengen tnensch, die daarin andere oeweeggronden Noot lec<'e 16 E'eE begrepen. Terwijl hij zijnen zoon Ibrahim-Pacha -gfueikingen aan troepen en munitie zond, zoekt hij de bevolking van W"t,-" --- r- jvpte en het aangevallen iand te misleiden door voor te geven, dat da Jperiitie tegen St. Jein b'Acre niet tegeu den wil ware aer hooge Porte; "p tati ce Porte verzocht, ae provinciën van Seida, Sjiiet, en 'iripoii aan zijn gebied toe te voegen, en verwachtte een gnustig antwoord. Onder dir bedrit-gelijk voorgeven, heeftMehemed-Ali zijeen inval in Syrië begon nen; hij oordeelde het beste de openbare meenirig te bedriegen; m-rr'net Dedrog Iicb niet van langen duur zijn, het valt weg voor de' daadzaken De vorderingen van Mehemed-Ali zijn onaannemelijk en kunnen niet loei gestaan worden. De Porte heeft bet hem dit kategoriscb, in haar laatste antwoord, verklaard eD hem aangekondigd, dat, indien hjj hardnekkig bieef volhardende straf zich niet lang zou laten wachten. Den 17April heeft/Aisser'n-Pacha zich mede, nit Scutari, op weg begeven. De Pacha van Aleppo berigt, dat Osman-Pacha tegen het einde van Maart in de provincie gerukt zijnde, het bestuur daarvan op zich genomen had, na den Berber-Mustaphadie met twee Egyptische regementen de stad bezet hield, te hebben geslagenen 70 gevangenen gemaakt te hebben. De stad Tripoli was nog in handen van den vjjaud. De Sultan had bevel gezonden, om de gevangenen menschelijk te behandelen, vermits de A a. bische soldaten beschouwd moesten worden als broeders, op eenen dwaal weg geleid, ITALIË. Volgens schrijven uit Bolocna van den ia Mei, nemen de inwendige aangelegenheden der Pansselpe staren eenen meer en meer ongelukki ger! keer. In plaats van de zoo dikwijls beloofde verbeteringen in het openbaar besiuur te brengen,, werden de Legatien met nieuwe en ondra gelijke lasten bezwaard, waarbij nóg eene gedwongen leening kwam, waar van men zich de gelden verschafte door de gerede goederen dergenen, die niet betalen konden, aan den meestbiedende openlp ,te verkoopen; een drukkende maatregel, naar men gelooft, aan de hand^ge'geven door den bekenden Borotelii, den raadsman en zaakvoerder van den kardinaal Alhani. Het Roomsche hof gaf den laatstgemelden meermalen te kennen, zijn opperbevel in de Legatien néér te leggen en zich naar zp voormalig gouvernement Pesaro te begeven; maar overeenkomstig de wanorde der magten, welke in' de Roomsche staten heerscheod geworden is, wil de kardinaal zijne post niet veriatea. De staats-secretans' sloeg dan de.i weg in, om eenen uitgelezenen praelegaat, Monsignor Catpacini, naar Bologna te zendeu, ten einde zijnen doorluchtigen mede-broeder tot gehoorzaamheid te vermanen. Maar deze zending liep onaangenaam af. De kardinaal Albani herhaalde zijne weigering op zniken harden en onhoffelijken toondat Mon signor Cappacini geheel onthutst naar Rome terugkeerde. Het was moeije- lijk te voorzien, hoe deze twist, waarbij het belang der volken jammer, hartig werd uit bet oog verloren, eindigen zoude. Men sprak niet meer van de zending des ridders Sebregondide inwoners derLegauen vermoed, den sedert lang eene groote kuiperij, die alle verzoening tusschen de re- gering en het volk onmogelijk maken zoude. Al wat er sedert eenigen tijd voorviel, versterkte deze gedachte, en wanneer alles in dezen zin onder de oogen der troepen en der vreemde diplomaten omging, kon men ziek dan nog wel het minste vlejjen? Uit Rome meldt men den 5 MeiMoeijelijkheden van alle soort belet ten de werving en vorming van Zwitsersche troepen, waar op ons gouver nement zijne hoop vestigt. Er zijn nogcans liedendie beweren«lat iu den loop der maand Junjj de helft dezer troepen zullen aankomen. Anco'na, den 7 Mei. Gisteren is de baron Beugnot naar Rome ver trokken, benevens den heer Lovenzini, buitengewoon kommissaris der staat kundige policie te Ancona. Dezen nacht zijn de Pausselijke karabiniers, met hunne wapenen en bagagie, door de Fransche troepen in de citadel geleid; maar zoodra waren zij er niet aangekomen, of men heeft hun de wapenen in het tuighuis laten neêrleggen. Het Franache garnizoen, dat zich ia de citadel bevondis met eene kompagnie vermeerderd geworden. Men weet niet, of de chef d'escadronOrigo, die grootendeels de laatste onlusten veroorzaakte, in de citadel dan wel in de stad is, eenige lieden beweren dat hij naar Rome is vertrokken. Twee Fransche soldateB, behoorende tot eene grenadier - kompagnie waren zich In den loop van dea dagbuiten de Fransche poort gaan ver lustigen, maar naauwlijks waren zij een klein einde wegs gegaan, of zij werden, in de omstreken van een dorpje del Pirocchio, door eene bende boeren overvallen. Een dezer militairen door stokslagen verpletterdbleef met een steek in 't lijf dóód op de plaats de andere zon waarschijuljjk hetzelfde lot hebben .ondergaan, indien niet een voorbijkomend voerman hem met veel moeite van de razende aanvallers had ontzet en stervende te Ancona aangebragt. Men zeide dezen avond dat de wonden van den on- gelukkigen doodelijk waren, en weet nog niet, welke maatregelen de ge neraal Cnbiires nemen zalom de moordenaars te ontdekken. ZWITSERLAND. In de buitengewone Landdags-vergaderingte Lucerne, is den 12 Mei besloten: i°.)dat de gemeenten, d-'e zich van het kanton Bazel hebben afgescheiden, voorloopig zullen worden gepliatst onder de bescherming en het onmiddelijk bestuur van het Bondgenootschap. 50.) Dat de zich aldaur bevindende ambtenaren alleen aan het Bondgenootschap zullen verantwoor delijk zijn, voor het behoud van goede orde en rust. 3°.) Dat In het geheele kanton Bazel geene vijandelijkheden zullen worden toegelaten. 4°.) Dat men de oneenig zijnde partijen tot eene redelijke overeenkomst zal trachten te bewegen. Ten laatstgemelde einde voornamelijk, werd er terzelver tijd eene kommissie benoemd van zeven leden. Tegen dit be. sluit, naar het scnijnt met eene groote meerderheid doorgegaanzouden zich alleenlijk verklaard hebben Uri Schweitz Unterwaleen Neuen. burg en Wallis. DUITSCHLAND. Kunnen de droevigen tooueelen te Wisbaden den welmeenenden regent het heilzame doen inzien, om "beëedigde voorspraken der eolksregten, van zelfzuchtige volkmenners te onderscheiden: de onlusten te Anweiler lee. ren de wijze verordeningen waarderen van het binnenlandsch bestuur der Bejjersche Rijnkring, om, door wettiglljke sanctien, tijdig de werking der blinde volksdriften voor te komen, en allen te herinneren, dat, in een Christen-staat, de eerste burgerpligt medebrengt, de bestaande orde vau zaken te handhaven, en den Keizer te geven, wat des Keizers is. Ui: Anweiler schrijft men, den 15 Mei: De jonge lieden alhier hebben tot iwee malen toe eenen vrijheidsboom opgerigt; de vermaningen en bedreigingen van oen gouveruemenii- kommissaris te Bergzabern, vau

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leydse Courant | 1832 | | pagina 1