S"»«
ft ft T
a -
3
?3=-
gei
S s~2 s» FT c* o-ft
Ss5J;ï5sa8oag5Ê&B*
g-a3 2, S-
=-«?^ a«£*"
- 05 i— O ti" ftt 3 to
^5 3 K "«-* a* 3* to oq f~)
3 =f
H. js:
2 X?
:5* S.B 5
Krt>5L£T Ci.„S"„a
2 a 3 O £-3 O-
35 X - c cr <t>
a»1- S* S c c c a
=T 0.2= a S
a- s w
s si* fla.ag.
s |s |5 e-
55"?2°S0
1 2-S-ë a 5 o-S s g
S.g»:a.3 8 S g 3 g 3.&BW
«ï."jS' O- 2 N
O-o, n 3 rt> 2. FT M CU n
-. c:a=: a re -I o 0 =f
|e:S3ls« s.s|s"
■>*oZ3§.l£^8S££<*
2.H o it
S-s'0 S S 2 A
n n a-
2 rt> u> s* cr •-•
- r» rt n 1W
P-
ro' n> 2.
n w P.-»
S-;a.<33n'S'o
ft O It - fh
n^2 2-° ro ïT O 5"
"O 3 rv i 4
3
a
o
S^S:?
s-Q-rapag-o?
lïO=3W-r«-'W3r«
S f w
a>a—
i i <i
S*
0-2 3*2
fï
to*"®!»
S 3
=.ys-
-TO |C
3
-ia
o a I
i t? O
8*
<T> 2
S.Q-" 2
o S 3 2
2.
na3§
T3 2 -
a- -» Q*
I" 5 ?a-?
«1 re d:
5 y
s s a
5
M ft,
n»
CP
or «a:
rt
a
1
::3
n> 2 a d:
- 3 a. o.
<T O ^P
M CTQ Jt
•3 - 7
ST O g- O B B
c ET©-*-» Jt TO
.2 a
a.2rS- a
S „a" 3
g I
S. m <t O
1 Q 2 fp
Ng"1' 3.
3 3 2."
<5
o a
a
- S-
Sj^o-C
1 S 2. w- It 5'
2.™ n s o anm f
Ï:J 35 S
I 2 H.a.3a 3 n
crc« m
rt ft
3 3
I S ft
<t
•a p. o
cr cu q B 2! 9
3 g g:
o." Sa; u 9.
-e g <:l-3f 33 S-" o g
0 O-S c f 3 ft a o -t,ft
3"» S «"■s-g'"c»r S
d g 2. n> 2 _cra
*r 0*2; ft *s-2 n 2 2-
xr 3 5 S 5. 3 J
n rT —r n> ft
a:^fp11 "i £p 1: f 3 *a
1 5 ?•->?.Sl:" 3- f O aS.
ft s
-■ 2 S#s
■=:5
3 re' o.
"•aa:°S5^S«ül
FT ©-
o S
O i% 0
"S3?ï
3.Ï S?
a org. ft O
S. 2. 2 3
o
cl a:
«W Q. ft w -
^-^ÏSSS. <=3
an, 2. a.
2"S s So. O 1
1—.
5 N W C
e.a«E
o._< o 5:
n' 1" 5 w
2"rt 3- - J
- S B
?2 ft
w o ft
3
8 3
o o
O- CL
s; 2 ft «-
V r, O c
B>8^0^
c. 5 a.
31 a« a s s75 s-p
C fD v. w
d: rp n O -r,
es sr D- a- -t
r. 2 m - -•
ft n> D.»a: - a. 2j
a,3!q 205
r o-
stg.<rg-1 «3
It ft ft n 1
3 d:
n n
2. rt
ft r* a* n
?r ©-- 3 cr P
sfirffi!:;4.!Ii
- s.
2m rtw
a
C4 =rS 3
n.«=:3 m
3 I 3
nr g
ig^s'
?r 2. 5 2 ra IX
a« N n •'I ft
o 3 3' a U ft O
n?2"3>h.Sva3
a* fi fc 6 H
3a"- laSS3"
3 SsS:&- 3 5- 5.
CLCTO 3 3 ft 3 n ft
-" 3 aft*"
S
C,
"it
a
s-
cf- ft ►-•
ft Q.
SL *r
I" 3
ft-» 5
a 3 O
w
n> cr
2
M N 3
IT a u
<t o-tC -
t t -4 £L
a ft
g- „-ais s
..a arS-
3"$ 5 2.
fa «1
3
ag J
O n ft
a^o..
ft
a 5:
§,3
gs O 3
3 3-
-- S-S-
cr; - 2
-=d:S n 3 g
3." Za'~n
a s ?s* I Jr« a.
j"3 c ft ft n 2 r-
«S S-- 3 2 3 S-
in
hatste aanmerkingen der seciièn rijn duidelijk genoeg
om alle discussie ie vervangenmen moet Uns iiet
budjet uitstellen tot dat men ot> i'e aanmerk,ngen hebbe
regt gedaan," Dit strookt vrij wel met den ,keer
Cliffort'. In den nacht ie zeilen doet het setup snel-
Ier weg afleggen maar tie loots kan de klippen niet
vermijden." En in deze laatste zitting kwam de heet
Denker Curliut nader nog op die eenparige kl'gr terug,
verklarende bij de nadere toelichting Van zijn gevoe
len dat zijne afkeuring alleen moest worden toege
schreven aan her gebrek aan het noodig onderrigt, en
bet nier antwoorden op de verlangde inlichtingen."
Het uitgebragte gevoelen van den heer tan /Hph.n
bewijst, niet minder dan de verklaring van den heer
Denker Curtiusdat de verwerping der aangebodene ont
werpen de uitkomst is eener diep gevoelde overtuiging.
Ik ziezeide de heer van Aiphen in deze nadere
zitting, ik zie van eerte vervaardigde redevoering af,
omdat mij de zaak in discussie genoegzaam schijnt roe-
gelicht te wezenen om de discussien niet noOdelooS
te verlengen maar ik ben aan de waardigheid der Kamer
eene opmerking verschuldigd, omtrent hetgeen gisteren
is voorgevallen.
Het verlangen om de discussie voort te zetten
was met oogmerk om dezelve te eindigen.
Het ongeduld der kamer om de discussie te sluiten,
heeft op mijnen geest eenen zeer smertelijken indruk
gemaakt. Het voegde aan de waardigheid der kamer
aan de ministers den tijd en alle mogelijke ruimte te
laten om het tienjarig budjet te verdedigenom op
tegenwerpingen van berekening, te antwoorden, die
dikwijls zeer moeijeluke nazoekingen vereischer.. De
driftwelke men heeft betoond om over het budget
te stemmen, met de waarschijnlijkheid eener zekere
verwerping, scheen mij tegen de kieschheid. welke alle
openbare vergadering, omtrent zijne tegenpartij in de
kamer of omtrent de ministers, behoort in acht te nemen.
Ik heb een' afkeer van alle onderdrukking hoegenaamd
en voor al vau de onderdrukking eener meerderheid,
boedanlge ook, van alle wetgevende vergadering.
Te veel ijver benadeelt de beste zaak. Indien het
bewnst zijn der sterkte niet tot edelmoedigheid, tot
inachtneming van alle wel/oegeiijkheid voerc, loopt
men gevaar ze te misbruiken. De schijn eener drift
om tot de verwerping van het budget te erlangen,
zoude bij mij een' afkeer verwekt hebben om er toe
mede te werken, indien ik niet inwendig overtuigd
wasdat het algemeen belang van den staat eene ver
dere overweging vorderdeomtrent een budjet van
10 jaren, met betrekking tot de instelling van het
amorrissements-syndicaat.
Ik heb gisteren van het woord afgezien en mijne
item tegen het budjet niet met redenen bekleed uit
een gevoel van welvoegelykheid, nit begeerte om geene
ontevredenheid gaande te maken: ik vereenig mij met
geene soort van drift want eene verwerping ab irate
zoude mij toeschijnen tegen alle welvoegelijkheden te
strijden. Ik verklaar het hier openlijk en plegtig: ik
wil alle verdenkingen vermijdenindien ik mijne toe
stemming weiger, is het in de diepste overtuiging, dst
het oogenblik niet geschikt is om zulke gcwigcige on
derwerpen en voor zulk een lang tijdruim te beslissen
dat het geheel van zolk een gewigtig voorwerp niet
tot die rijpheid gekomen is welke het ihoet bereiken j
en het is om die reden dat ik in mijn gevoelfen volhard."
De heer Le Hen veTtoogde ten sterkste tegen het
geen de kieschheid van den heer va» Alphen, wiens
gedrag en regtschapenheid hij waardeerde, omtrent het
gebeurde op gisteren had doen zeggen, ten einde alle
schijn re vermijden van liet minste uit ontevredenheid
gedreven te worden, en beriep zich op de kamer,
of er wel dén lid de sluiting der discussien had ge
vraagd, zich wel eenige onwelvoegelijke zinspeling op
de ministers, of op de verwerping der voorgestelde
wetten veroorloofd! Het misnoegen was bniten twij
fel groot geweest; maar was het niet wettig? Toen
vele leden, op het plotseling voornemen om de dis
cussie te verschuiven, verzochten, dac men de kamer
mogt raadplegen, handelden zij overeenkomstig het
reglement, maakten zij gebruik van een regt. De on-
voorzigt.ge miskenning van dat regt, deed de leven
digste vertogen ontstaan tegen den inbreuk op de vrij
heden der kamer, aan welke geene eigendunkelijke wil
lekeur de wet behoort voor te schrijven. Het veêr-
krachtig uitgedrukte verlangen, dat men behoorlijk
in omvraag zonde brengen, eenvoudig dit: zal de dis
cussie worden voortgezet of uitgesteld? deed zijne
werking. De omvraag begon en werd niet gestaakt
dan nadat een te groot aantal leden de vergadering
verlaten hadden. Gisteren niet meer dan hedenhad
de kamer iemand bskend gemaakt met het lotdat zij
aan de wet voorbehield en indien de spreker de be
doeling van een groot aantal zijner ambcgenoocen naar
zijne eigene moge beoordeelen, zoude men toen over
bet budjet gestemd hebben en thans over hetzelve stem
men niet ab irate of met vooringenomenheidmaar
met eene verlichte en door langen voorbereidenden
arbeid verkregene overtuiging; maar in den constitu-
lionelen geest van der wetgevers eeden en pligten.
Onderscheidene stemmen ondersteunden deze inprovi-
sering; en de heer van Alphen verklaarde, door zijne
sanmerking niets anders bedoeld te hebbendan om
alle ongunstig denkbeeld van der kamer waardigheid
te verwijderen.
Z. Exc. de Minister van Buitenlandsche zaken voerde
mede nog het woord om de aanmerkingen re beant
woorden welke in den loop der discussien op het
tienjarig budjet voor ziin departement worden gemaakt.
Men had de bezoldigingen der diplomatieke agenten ce
hoog gevondin. Zij waren nogtans op het striktste nood
zakelijke der zendingen berekend zoodat eene matige
vermeerdering waarschijnlijk zeer heilzaam zoude zijn
geweestdit zou de agenten in staat hebben gesteld
cm hunne maatschappelijke betrekkingen, de eerste grond
stof tot het wel slagen in de diplomatie uit te breiden.
Het iractetnent van menig ambassadeur der Nederlanden
overtrof naauwijjk» dar van een' minister - residenten
evenaarde niet dat der miriiten - plenipptenliariaenen
het tractement van menig chargé a afairèi van den Kq.
ning was oiet gelijk aan dat der meeste vreemde kon.
suis in dézéjidè residentie. En menig chargé a'af aires
met eene diplomatieke zending belast, ontving slechts
het vijfde gedeelte van eeh zijrier ambtgenoocen in dei
zelfde stad.
Men wilde sommige Zendingen verbinden; maar daar
toe werd eene zameoloop van bijzondere otnstandighe.
den vefeisCht, en de onkosten der reizen, daardoor
veroorzaakt, maakten de besparing gering.
De gespecifieerde tafel deëd zien, dat door de ge
maakte veranderingen in den rang onzer diplomatieke
agenten feeds een half ntillioen was bespaard, en de
uitvoering van het besluit van den is April, zonde
die besparing tot den hoogsten rrap brengen. De loo.
pende en gewone zaken vereischren. wel is waar, geene
agenten van een' hoogen rang; maar tot den hoogeren
staatkundigen kring, en wanneef meh vertrouwelijke
betrekkingen met souvereinen moest aanknoopen, \Vai
dit anders. De voorzorg gebood dandefgelijke zen-
dingen aan mannen toe te vertrouwendie door hunnen
officielen stand zich in staat bevonden, de aanzienlijk
ste maatschappelijke kringen van het land hunner re
sidentie te bezoeken. Jaren konden er Somtijds ver-
loopem, zonder dat hunne zending zich onderscheidde,
maar van eenen enkelen dier gezanten kon, in eene on
verwachte omstandigheid, het behoud van het vader
land afhangen.
Op het tooneel der wereld gold men buiten dien
gewonnliik hetgeen men gelden wilde: de zedigheid en
neder,Kheid telden niet onder de staatkundige deugden
en Nederland gold door zijne sca-uKttndige ligging erf
betrekkingen zeer veelhet verscheen als dusdanig
geenzins als een nieuwe scaar. Hier maakte de minister
een heerlijk en niet minder waarachtig tafereel van het
Rijk der Nederlanden en besloot hetzelve aldus
Wac er ook gebeureEdel-Mogende Heeren,
de Nasaau's zullen zichgekroondgestadig het
verheven voorbeeld gelijk toonenhetwelk hunne re-
publikeinsche voorouders en de groote lotgevallen van
het vaderland hun nalieten. Zij zullen zich het aandeel
te binnen brengen hetwelk de Nederlanden tot dezen
dsg aan de gebenrtenissen der wereld hadden zij zul
len de vrijheden der volken met de eigenschappen van
den troon, voor die zelfde vrijheden noodzakelijk,
weten te vereenigenzij zullen daartoe hunnen steun
in den boezem der nationale vertegenwoordiging zoeken
en vinden en hunnen ^ver om de lasten der burgert
te verligtenzal slechts ondergeschikt zijn aan eenen
nog gebiedender pligcdien van binnenlands den gang
der openbare zaak re verzekerenen buitenland!
voor de belangen der nijverheidvan den koophandel
en van de staatkunde des koningrijks ce wakendoor de
waardigheid de eer en de regten der natie ongeschon
den te handhaven."
Allerwegen ging na deze redevoering de kreet opi
geedt zeer geedt de redeveering worde gedrukt
LEYDEN den 16 Mei.
BESCHAAFDE GODSDIENSTIGE
HERD R/fACZAAMHEID.
Zondag., den 24 Aprilontving de heer pastoor van
Ensheim een dorp 1 uren van Straatsburgvan
den heer pastoor van Holczheim, eene gemeence nabij
dat dorp gelegen een' brief, waarin hij hem meldde
dat den volgenden Vrijdag, den isten Mei, Zijne Emi.
nentie de bisschop zich naar Geispolsheim moest be.
gevep om er het sacrament van het vormsel te be-
dienepen dat de geestelijkheid en de inwoners van
Holczheim voornemens waren in processie binnen dat
dorp te trekken, om die godsdienstige plegtigheid bij:
te wonen; en dac, alzoo hun weg| doorEnsheim
ging, waar niets dan protestanten woonden, hij oor-
deelde den heer pastoor en den heer maire van Ens.
taeim te moeten vragenof zij er geene ongelegenheid
in vondendac de processie door hec dorp trok. Deze
brief behelsde overigens de edelste gevoelens van ver-
draagzaamheid en die broederlijke vereeniging, welke)
tusschen ware Christenen bestaan moet.
De pastoor beraadslaagde dadelijk met den maire der
gemeenteen den volgenden dag vertrok er een ant
woord aan den heer pastoor van Holtzheimwaarin
zij zich geluk wenschtendien geesteipke en zijne
kudde een bewijs hunner toegenegenheid te kunnen
geven en hun meldden dat er niet alleen geene de
minste ongelegenheid in wasdat de processie door hec
dorp Ensheim trokmaar dat zelfs alle de inwoners
dezer gemeente zich beijveren zouden om den eerbied
kenbaar te maken welken zij den roomsch-kaiholijken
godsdienst toedroegen; dat, zoodra de processie hec grond,
gebied van Ensheim zoude aanrakendezelve onder
het klokkengelui der kerk zoude bestreden ontvangen,
en dat haar die godsdienstige eer zou bewezen worden
tot dar zij zich buiten hec grondgebied van hec dorp
bevinden zoude.
De processiej(an Holtzheim, waarbij zich die van
Schoeffolsheim voegde, had dan ook werkeljjk den vol
genden Vrijdag plaats.
MENGELINGEN.
OUDHEDEN
dei
01
dn
n»
dei
hei
pi
zei
sn<
èei
toe
fcui
me
me
dn
en
OUi
dei
vri
nas
de
zii
füi
en
m<
zii
fcld
C A
RAKEND!
S T M A
L E N.
Vervolg en slot.
Met de namen en het getal der geregten. die de
Ouden opdischrenkomt eene menigte van allerlei ijl
CHet vervolg op den kant van deze blada.)
01
et
Si
te
V
d:
g<
n?!
tc
as
VI
ei
li
d
h
n
s
d
c
ïi
ai
-■2
S
l
