I i
j^n gediend om de Europeeiche oppermagt meer en
meer te vettigen.
Het aantal der Indische hulptroepen werd den i Mei
op 10,000 man begroot. Men vleide zich, dat de
b vredigmg in den loop van 1829 zoude zijn tot stand
gebragt.
Den 14 dezer is het nieuw dok der Stad Gent
onder klokkengelui geopend', en liepen onder ar.deren,
de Engelsche schepen de He/en met 829 ton vlaszaat,
Frcdrika en Paulinabeiden niet zout beladen, onder
het levendigts vreugdegejuich binnen.
LEYDEN den 20 December.
Kr ij gs - berigten.
Uit Brody schrijft men den 12 November dat er te
Krajowa 4000 man nieuwe troepen aangekomen waren
om het korps van den Generaal Geismar te versterken.
Het grootste gedeelte van het legerkorps van Silistria
jou den winter in de Vorstendommen doorbrengen. Te
Odessa werd om oe gevaren der stormen op de Zwarte
Zee te vermijden, eene soort van kustvaart ingerigt,
ten einde de door Russische troepen bezette plaatsen
van Turkijemet leeftogt te voorzien. Van daar
meldt men, den 15 November, dat er in die dagen een
transport van 6,800 Turksche krijgsgevangenen uit
Varnanabij Satonnovaover den Donau waren ge
voerd. Uit Semlin berigt men, den 29 Novem.
berdat, volgens tijdingen uit Widdin de Groot-
Vizier zich met al zijne magt naar den kant van
Varna had gerigt, en reeds eene stelling genomen.
Hoezeer dit nieuws bevestiging behoefde, werd het
nogcans aan hec hotel van den Pacha van Belgrade ge-
loofd. Daartegen zoude, volgens de berigten uit Mol
davië, het Russisch korps van Schumla in de orame-
streken van Varna zijn aangekomen; maar ook dit ge
lucht vereischte bevestiging. De Correspondent van
Hamburg deelt mede, dat er volgens bijzondere brie-
Ven, uit Petersburg te Berlijn ontvangen, een gerucht
liep, van 's Keizers Niko/aas vertrek naar het leger.
Uit Smyrna meldt men tien 18 September, dat, vol
gens berigten van schepen uit de Dardanellen komende,
de blokade toen nog geen stand greep. Alle wel
onderrigte lieden te Smyrna dachten, dat zij, gestreng
gehouden wordende, Konstantlnopole zeer schadelijk
zoude zijn, daarAzie, uithoofde van der Turken traag
heid. zoo weinig koorn oplevert, dat hetTurk'Ch Gou
vernement zelve in 1814 den uitvoer daarvan naar hare
eigene eilanden in den Archipel verboden heeft, en
men dus uit hetzelve onmogelijk in de benoodigdheid
der hoofdstad voorzien kon. Te Weenen beweerde
men, den 7 December, dat de Graven Paskewitch eri
DiebiP.ch naar Petersburg waren opontbodenwaaruit
men besloot, dat men voornemens was, den eerstge-
melden een gewigtig opperbevelhebberschap in Hec
Emropisch Russisch leger voor den toekomscigen veld-
togt op te dragen. De Fransche Gezant de Guille-
minot beefc den Heer Fernetti, gewezen Consul te Canea
op Kandia, verzocht zich vandaar te verwijderen, ten
einde den Turken duidelijk te toonen al den afschuw,
welken de plaats gehad hebbende slachting bij de drie
verbondene Gezanten verwekt had. De Admiraals wa
ren verzocht, de noodige maatregelen te nemen, om
verder dergelijke gruwelen voor te komen. De En
gelsche Admiraal zou zich naar Canea begeven, ten
einde een wapenstilstand tusschen de Turken en de
Grieken daar te stellen. Op dit oogenblik vocht men
aldaar niet, en schenen de Grieken bevel te hebben
ontvangen, om zich tot het behouden hunner stellin
gen te bepalen. Volgens de Engelsche papieren van
den 13 December, zoude Kandia door de Engelsche
troepen worden bezet, van welke zich werkelijk een
groot aantal op de Ionische eilanden bevinden.
MENGELINGEN.
JAPANSCHE TAAL
E N
LETTERKUNDE.
Vervolg en slot van het laatste Mengelwerk.
De Heef Siebold heeft deze werken alle ter zijner
beschikking gehad en dezelve met de allermeeste naauw-
gezetheid geraadpleegd. In de voorrede of voorloopige
aanmerkingen begint Zijn Ed. met te zeggen, dat het
hem zeer duidelijk gebleken was hoe onmogelijk het
zij, om zonder kennis der op de Japansche eilanden
gebruikelijke taal iets goeds of geloofwaardigs té leve
ren hetzij betrekkelijk de zoo bijzonder wetenswaar
dige geschiedenis van dit volk of beter, om eenige we
tenschappelijke kundigheden in de natuurlijke historie- of
natuurkunde van dit merkwaardige land zelve te kunnen
erlangen of aan anderen mede te deelen, weshalve hij
dan ook zoodra niet op Japan was aangelandof hij
hield zich met inspanning van alle krachten onvermoeid
bezig om de regte uitspraak, de ware spalling, en de
Etijmologie der Japansche taaizoo veel als mógelijk
te leeren doorgronden. Een moeijelijk werk voorwaar,
zegt hijvan hetwelk ik mij ligtelijk zoude hebben
kunnen laten afschrikken, zoo niet het gewigtige en
belangrijke der zaak, mijnen geest dagelijks als met
nieuwe prikkels opgewakkerd had. Want boe dieper
hij doordrong in dé Japansche letterkunde, des te dui
delijker begon hijbij het vermeerderen zijner kennis
in de beginselen dier taalte begrijpen welke heerlijke
vruchten van deze letteroefening zouden te plukken
zijn. Hij zag toch, dat zelfs die Reisbeschrijverswier
gezag nog het meest geldig isveelzijdig dwaalden
dan eens aangaande da letterteekenen of het schrift thans
111 Japan gebruikelijk, dan weder met opzigt'toc den
oorsprong der taai zelveterwijl de een allerlei onge
rijmdheden verhaalde nopens de verwantschap der Japan
sche met de overige- Aziatische talen, een ander daar
entegen de meest wonderspreukige verhalen doet, be
trek kelp de sijntaxis dier taal. Ai hetwelk den Heer
vón .Heboid bijzonder aangemoedigd Heef- - nm dit alles
door-e.gen onderzoek te leeren kennen en hfonrdccleu,
Maar aangezien hij al spoedig begreepdat hiertoe gecne
geringe mate van kennis verelschc. werd, niet slechts
van de Japansche maar ook van de snderé .in dien ArchU
pel gebruikelijke talen zoo heeft hij eenige japanneu
geraadpleegd die niet slechts in hunne eigen' taal zepr
bedreven waren, maar die ook .de Chineesche en
ar.dere talen van naburige volken door en door ver
stonden en onder dezen vooral een man die ook iq
de meeste Europesche talen bijzonder bedreven, en 'n
het algemeen met zulke uitstekende kundigheden be
gaafd was, dat men hem ook iq andere landen,
in de rij der grooce geleerden eene plaats zoude geven
doch dien hij niec durft noemen (om de gestrengheid
der Japansche Rijkswetten die alie dergelijke mededee-
lingen scipcelijk verbieden), en wiens gemeenzame om
gang en vriendschap hij had verworven en daardoor
hoezeer met vee! zorg en gevaarde noodige hulpmid
delen had weten te bekomen om dit zijn Kort - Begrip
der Japansche taalkunde te vervaardigen.
De Heer von Siebolddie zijne geleerde Verhandeling
geschreven en gedagteekend heeft uit zijn Museum op hec
eiland Dezima bij Nagazaki zegtdat hij door eigen
onderzoek bevonden heefchoe zelfs de n^eest beroemde
schrijvers gedurig in misyattingen vervallen zijndan
eens met opzigc tot de letterteekenen die thans in Japan
in- gebruik zijn dan weder betrekkelijk dq verwantschap
der Japansche met de andere Aziatische telendan ook
eindelijk wanneer zij over de buitengemeene syntaxis
dier verwonderlyke taai handelen. Alle deze onderwerpen
hebben een wijd veld geopend voor de geleerde onderzoe
kingen van den Heer von Siebold. Waartoe hij geene
moeite of vlijt gespaard heeften daar hij al ras be
greep, dat hiertoe eene meer dan gewone kennis der
Japansche taal vereischt wordt en daarbij ook van de
overige talen welke in dien Archipel gesproken wor
den zoo heeft hij gewis zeer wel gedaan dat hij
zich door de kundigsce mannen van dat Rijk hééft
doen voorlichten.
Het Japansche Alphabeth bestaat uit 47 letters, welke
door cweederiei soort vkn letterteekenen aangeduid wor
den waarvan de eene mannelijkde andere vrouwelijk
genoema wordendie van de eerste soorc worden ge
naamd Katakanadie van de laatste soort Hirakana
Jamaiokana en Manjookana, en hebben naar aanleiding
dier benamingenonderscheidene gedaanten. Deze
lètcerteekeuén 'nu worden perpendiculair geschreven in
kolommen van de regeer- naar de linkerhand, coeen
mee een penseel uit riet en haartjes van een hert
somtijds ook van een haas gemaakt, en de inkt, diezjj
gebruiken is de teeken-inkt of zoogenaamde Oost-In
dische. De Japansche inkc, zegt de Heer von Siebold,
schijnt op dezelfde manier zaamgesteld en vervaardigd
te wof-den ais de Chineesche, evenwel erkent de even-,
genoemde Heer dat het hem nog niet had mogen ge
lukken om de eigenlijke manier dier vervaardiging met
volkomen juistheid te kunnen ontdekken. De beide bo
venvermelde lettersoorten schijnen uit China afkomstig.
De oorspronkelijke teekenen Manjookana zijp zuiver
Chineesche, door Chinezen uitgesproken, hebben zij
ook dezelfde klanken die zij in hec Japansche Alphabeth.
voorstellen, maar hec is er zoo verre af, dat zij bij dé
Chinezen als letters aangemerkt wordendat zij vee)
meer als zakelijke teekenen of beeldendat is, die noch
letters r.och woorden zijn maar die zaken en denk
beelden uitdrukken beschouwd worden. Hetwelk dan
ook de reden is dat, wanneer Chinezen die teekeni
in het Japansch Alphabeth lezen zij wel den klank of
het geluid der Japansche woorden uitsprakendoch
geenszins den zin welke die woorden {ft het Japansch
hebbenaan zulke Chinesche Jezers kenbaar maken.
Doch dewijl die teekenen, welke allereerst uit het
Chineesch overgenomen zijn zeer ingewikkeld en za.
mengesteld en moeijelijk waren om geschreven te wor
den heeft men dezelve allengs meer en meer begonnen
te vereenvoudigen, en Zoo ziin dan de teekens die Ja-
matokana heecen reeds van «hinderen omvang gewor
den, die welke Hirokana genaamd zijnal weder meer
verkorten eindelijk diewelke onder de benaming
van Katakana bekend staan, zijn He allereenvoudigste,
en heeft het meest .overeenkomst met gewoon schrift.
Wat den tijd betreft wanneer die karakters allereerst
uit China naar Japan zijn overgebragf., houdt de Heer
van Siebold het daarvoor, dat dezelve door Volkplatj.
ters die wel, volgens de Japansche jaarboeken, onge
veer 209 jaar voor Chrissus en vojgens de Chjnesche
geschiedschrijvers .247 jaren voor Christus, onder (ie
Chineschè Sino Sik'wo geëmigreerd waren tegelijk met
andere wetenschappelijke kunden ers zeden der Chine
zen, naar Japan overgebragc zijn, die vervolgens in
het Jaar 57, na Christustoen de Japanners naar China ge
reisd zijn met eene menigte kundigheden derwaarts henen
cerug gekeerd zijn en meer vastigheid bekomen hebben.
Na verloop van tijd echter, wordt er in de Japansche
jaarboeken met den grootsten roem gewag gemaakt van
eenige mannen d e zich bmerebe de beschaving en uit
breiding hunner Vaderlandsche Ual bijzondere verdiens
ten verworven hebben.
Zoo zijn de teekenen Hirakana omtrent 1023 jaren
geledén door eenen zekeren Priester Kobo genaamd
ingevoerd die daarna op hoog bevel van den Daili
naar China gezonden isom de taal van dat Rijk door
en door te leeren. Deze Kobo is, 1051 jaren geleden,
in de provincie Sanogi geboren en vóór 990 jaren
te Kooja gestorven, op den berg Kii, alwaar, zoo
ais men verhaaltnagenoeg duizend tempelen tér zij
ner eere gesticht zqn. Men geloofd onder hec volk
dat hij niec gestorven ismaar altijd nog op den top'
van den berg rónddooid.
Volgens deze onderscheidene manier van schrijven
der Japansche letteren, is ook de wijze waarop men
daarvan gebruik mdaktonderscheiden. Het mannelijk
1,. nanet worde geljruikt in boeken en geschriftend a
tot de kunsten en wetenschappen betrekking hebben
met lusschenvoeging dat zakelijke leekenen van de
Hei vervolg op ae kant van sdzd iiiaai.
ss "2
.u"5
s -"is*
«S.S °;.s s s-3
-3
SfN -3 s
r- 7. CTJ-r-, 0J OJ TJ-Q "TJ -
J-S-2» *2 *3 S Z 9 2
ri 11 O F5 f
o ia»
•5*5
O
<u
OJ r-
>tD
1 3
O
o 2 S
-o o "O
&S J
<u
tuoko s_
uJi k, O
o
i a
a o a. u .5
rt C t- c
N
bD
P er~
c:
aj
uD
«4
cj
c V 4S S
i2 73 - o
s .a sl ts 6 ss
I 2 31-3.3 s l „sf-S
Z'-='«iSgSo-3Sgs.|!»§»
C u.
2 3 i>
5 «e Jö -T3 S
41 C 3
C T3 OJ
fclO
5
Dik
S -O OJ V ,bD !- .1
ï'oc «.„OM,
NJ
a»
QJ
c a
a a»
s;g s
c D -O C u
u li te
5", 41 u
O
er*
u r 31 C O 3'
Z
S 5 H i-S-S t- eg
«l'saisl'ül
"c •r.kSlr.'1
- =-'&0
- 4) -O CC <n
2 J7 c.
O
E os
O»
LT3 »-» WJ bC Q
T-
E
Ji -o
e Sïï 4)
a> bijs v jz
s sï
O
l-is-s siS'g c
c Zo E
S1.-
*r3 c
uCfc^»--r3aOt-(U
V» O 5J O 11 TJ
*5 R
CC 3 M 4J 1» C
4>
s 6 O
gJ
0)^3 (o-"-?
J21 g S 1'
«C°SïrJS
^3 P r.
ja
4>
•5 2 c -
G- QJ
4) 'ZJ
- ter
•SF ES»
•o u.
*5
- g C
2 cv bJD
--<3
ïc 2
n. (j 1
bX) d) "O
ex.
X o
c m k- c 01 "o
C -n 3 K c
-Jj o|
'S-SSs^ u|f5
c CJ 4J
2 -S o -o "5 jï
3 ft .SP o 'g- n r» "tu
«J 6D 4) p.
—•>'^3 L. <L> b) OJ ...tl*
- qj 13 JvZ tL
OJ fcfiQ rt fï3
'6 S o
c S »o 3 i" i J
5 s S a 2 M
agEi=^osü -
2 °.SÏ 05
.-e r oj x: QJ
t— OJ Vta. r- OJ "Q {-•
OJOJ-U-C^ O?, •-
Jt5 n u
bc s - c O
Ö.S^QJ cc aj
*- c b£ 2 2 -
c<2 - S«c
M u
- -
«u s S J - 051
r» C C T3 w qj
2*2 SE 2 - 5 2 e|
jr C - c 3=5-
2 -5 -o
•S - I 'S
-SS'E
•S u 2
qj sa; w
-.■"la
•§..5 -g
"P bc C .Si'
N Cl H) k(
- "O XL
•-* a. 5
a> o ja o
K C
u {J
-d a
.N
c OJ
rey-1 *-• JZ ut
- E
SU -
E -o
w
QJ U
4J fc* Q>
"O Ji bO
2 '2 a
-T3 Ou,-
EU rt
«S
'E
>•^0 c e
r; >- u-
O -Ë» Si O
bc-;
r— 13? u f O CJ 4) 1.
O o jo 2 0-0 WJ-U Q S
I
•5 5?.
