If fa niet pest en hongersnood, de sabel en de boog ncgb'-j- stand geboden. Het zoude indedaad eene onoverzienbare taak zijir, de lasten en rampen op te sommen, welke het Griek sche volk, tot regtvaardïging zijner pogingen aanvoert', om zich tot eiken prijs, van een ondragelijk geworden juk vrij te maken; en wangeer men in aanmerking neemt dat de milliöenen menschenlevens, in de itrui.stogten op geofferd niets anders hebben uitgewerkt, dan dat de nakomelingen van liendie aan liet overige Europa wetenschap én beschaving hebben medegedeeld, aan hun tfeurig noodlot zijn overgelaten, dan moet de wijze, waarop de Christen-wereld hunne onderneming om dit schrikkelijke'juk af te schudden, opgenomen heeft, voor de ware vrienden van den Godsdienst en van de ifionschheid, steeds eene bron der levendigste smart zijn. Deze zijn eeriige, én echter maar weinige, van de voortdurende oorzaken, die den tegënwoordigen kamp hebben voortgebragt, en zij kunnen ten bewijze dienen dat de veroveringwaarop dé onderdrukkers liuniie aanspraak op' de Heerschappijén welke sedert den aan vang des öorlogs zoo menigmaal aangevoerd is, niet volkomen tot startd kwant. De Grieken wijzen met fierheid en blijdschap riatfr den in SauilMairrabij den Olympus, in Cahdia en 'op andetè plaatsen betoonden we derstand wier onbédwingbarè 'konen de heerschappij der ongelflovigenvan hunnen inval in de XVde eeuw af, niet erkend hebben. Wat de klagte over verbaste ring en zedeloosheid betreftdie men 'éven onbedacht zaam tegen de Grieken verbreidt ids tiiinneenrr, daarörii- trent tnoet men, al is het hier de eigenlijke plaats niet om dezelve te wederleggentoch noodwendig doen opmerken dat, hoe zeer zij zich over de reeks van opeenvolgende raliipen beklaagd hebbendie met de verovering des lands door de Romeinen begon, de Grieken evenwel, midden in de verbastering, die op de verplaatsing van den Rijkszetel uit Rome naar Byzan tium volgde eene verbastering ciie door de invoering van het Christendom wel gewijzigd maar niet vermin derd werd, tot aan het laatste treurige tooneel dat hen in bittere en hopelooze dienstbaarheid bragcnoch hlmr.e onvervreemdbare regten, noch hunnen vroegèren roem uit het oog verloren. Bij deze gezindheden en veelvuldige redenen tot ontevredenheidvan welke de geringste zelfs dé genome toeviugt tot liet zwaard in het meest despotieke land van Europa regtva'ardigèn zou, kan mén zich niet ver wonderen zoo er van de éene zijde haat', van de andere zijde mistrouwen ontstond. Zoo gebeurde het dat, terwijl de anile 'Christenslaaf naar het uur der vergeldingen bevrijding zuchtend uitzag, zijnongeloovige Heer, die zich ten hoogste-slechts- als bezitter voor eenen tijd beschötfwde, in eenen 'staat van gedurige onrust en Zorg leefde. Uit eigene vreesdie nog vermeerderd werd door eene oude overlevering, dat een opstand onvermijdelijk wasZagen de Turken altijd met den gröotstfcn nafjvër én vol argwaan op de Grieksche vasallen neêr terwijl zij schier zonder zorg waren ten opzigte van de Arme nische Christenen, wier zeden en gewoonten, eene in het oog vallende -gelijkheid met hunne eigene hadden; 'onder de'óverige maatregelen van voorzigtigheiddie ■In het Europische Grjekeniand werden in acht genomen, behoorde ook n-og dezedat bij het minst' gerucht van oproer de Turksehe grondbezitters gewoonlijk het platte land verlieten en zich in de vestingen opsloten. Was het 'Rijk toevallig in buitenlandsche oorlogen gewikkelddan weiden de Christenen gedwongen hun- We wapenen over te gevèn. Deze wiHekeurige hande lingen verzekerden evenwei de rust in geenen deele daar talrijke scharen van sterke, ondernemende bergbe woners de scliuithóekèn dér wouden en de ontoeganke lijke hólen aan welke het land zoo rijk is, bezetteden; en onder opperhoofden; welke zij Capitani of hoofd lieden noemden maar die. in de landtaal Kleptai het welk niet énkel roorers 'maar ook in' schuilhoeken wo nende strijders beteekend) geheten wordepeenen onaf gebroken en gestadigén krijg 'voédden'; dewijl zij het yoor eervoller hielden, dezen of eiken anderen naam te voerendan in slaafsche onderwerpingonder dé vijanden van hun geloof én de onderdrukkers van hun Vaderland te leven. Eenigen dezer opperhoofden, die thans de Grieksche krijgslieden ten strijd voeren, be roemen zich en zijn er trotsch op dat hunne voorva deren zich niét aan de betaling van hét hoofdgeld on derworpen hebben; en beweren, dewijl zij zelve dit mede niet gedaan hébben dat dit vérmeende regt van verovering, hetWelk'de Pörte zich toeeigent; Slechts een valsch voorgeven is. Voorts oordeelt meu teil önregte dat Russische be langen of Rïissische invloed, de 'Grieken in Epirus Moren en den Archipel teil opstand aandreef. Toen.de ervaring de Grieksche volkstammen geleerd haddat de verdrijving der Fenetianen en de verbastering der Johannes Malthezé'r riddershun geene hoop meer overig liet op deelneming of ondersteuning van dezen kantwierpen zij natuurlijk den blik op eene natie die denzelfden Godsdienst beleed en vele omstandig heden voegden zich bij de in de laatste eeuw bekend geworden gebebrténissenwelke eenë naauwére ver- bindtenis schénên te begunstigen-. Met dat al schijnt de Russische invloed den Grieken in den jongsten tijd meer schade dan vóordeel te hebben aangebragt. In liet voorbij gaan moeten wij hiér aanmerken dat de mislukte pogingen derFenetianen en Johanniter-ridders, om de overhand op de Turken te krijgen, aan onder scheiden oorzaketi kan toegeschréven wordenmaar aan geéne zoo zeër, als aan hunnen önderlingen naijver tn eéne verbastering die ëindigde met hunne vernieti ging te Bewerken. Gelijk zij schier eveneens aan bijgeloof en aah bigotterie Overgegeven wareiiais de ongeloovigenzoo zal ook hunne behandeling der Grieken in het algemeen niet veel beter geweest ziju. Zeker kebben winzucht en veroveringszucht, zoowel van de zijde van Fenetie als van de Maltezer-ridders dappere daden te weeg gebragtgelijk men daarvan een voorbeeld vindt bij de verovering van Rhodus en Falctte, 111 den door Morosini gevoelden krijg van 1684 die met de verovering van Morea eindigde. Rlaér dewi'l .de'Gri 'kën hierbij geéhe hoop op vrijheid vóór zich zeivén zagen konden 'zii bok hiet wel gëlijke ge voelens met de nieuwe veroveraars koesteren,'óf eeué gemeenschappelijke zaak met dezen maken. Na dat Etlropa'door den Spaanselien Erfopvolginskrijg in aile manieren uitgeput was, en'Fenetie in dcnzelven cie onzijdigheid had Wecen te bewaren, gelukte liét dén Turken oni Morea te beinagtigen en vólgens'het oude stelsel werd deze oorlog als een verdervingstirijgs 'gevoêfd. Kor int he en Napoli di Romaniadie in 1715 ingenomen werden, boden dapperen tegenstand, en na de inneming moest alles, bezetting 'en inwoners, óver de kling springen. Hoezeer het Traktaat'van Passarowitz, in'Ï718 geslo ten de Fenetianen in hét beéic liet van Preveza Bovizza én een öf twee punten in Dalmalie, werd evenwel van dezelve geen partij getrokken. Toen Peter de Groote zijnen Zweedschén tegenstre ver had ten onder gebragtwendde hij zijne geheele opmerkzaamheid op lien,'die altijd als de bitterste vijan- den vtln zijnen Staat beschouwd Waren. En zoo ér 'al geene wérkzamè maatregels konden genomen wórden om zijne plannen uit te voereh gedurende eene rege ring waarin hij werkzaam wasom den grond tot eenethans zoo kolossaal gewordene Mogendheid te leggenzoo is er evenwel gëeh twijfel San;, of het plan "öm 'de Turken uit Europa té jagen oiréstoiïd 'hét eerst bij dién grooten Monarch. Terwijl cie Turken, om het groote oogmerk dóór te zettenwelke het eerst den inval in Europa veroor zaakte geene gelegenheid lieten verloren gaanom Oostenrijk aan te vallen hetwelk hun het zekerste mid del scheen, om hunne veroveringen in de Christenheid te waarborgen, Verloor liet Russische Kabinet zijne plannen omtrent Turkije mecie niet uit hec oog. De verbazende vorderingen welke Rusland maaktebragten hetzelve nader aan zijn doel, terwijl dat 'de Turken gestadig meer zwakheid toonden en hun éigen verval te gemoet ijlden. En Katharinas geheele regering bewijst, hoe onvermoeid deze buitengewöne Vorstin het stelsel-, door hare voorgangers haar voórgeteekerid', gevolgd Jieeft. Zij had werkelijk de teugels tier Rege ring nzauwelijks in handentoen hetdoor den beroem- den_Maarschaik-Munnrcheenige 'jaren te voren ont worpen lievelingsplan vernieuwd werden waren hare oogmerken in den oóriog van 1769 beter 'ondersteund geworden, 'dan. mag inen met grond aaniiemen dat voor het einde van denzelven zoo Wel de Peloponnesus als de Archipel, den ongeloovigen zouden ontnomen geweesc zijn. Dit plan waarin de herstelling des Oosterschen Rijks steüig was voorgeslagen veroorzaakte toen eenen gedeeltelijken opstand der Griekendie echter bij den vrede van 17*69 aan zich zeiven werden overgelaten. -Het was een der eerste maatregelen van dezen oór iog, eene vloot gezamenlijk met een korps troepen, in de Middelandsche zee te zenden. De bij die -gele genheid uitgevaardigde proklainatienbevatten eene stellige uitnodiging aan de Grieken om op te staan en het Turksehe juk af te schiidden, Deze oproeping werd oógenblikkelijk in geheel Morea gelijk oqk op eenige eilanden gevolgd,1 Hét is te regt van dezen oorlog opgemerkt, dat het ëinclè niet ongelukkiger was, „dan de slecht uitgevoerde maatregelen verwachten lie ten. Niéts had verderfelijker voor de Grieken kunnen zijn. Toen zij aan hun noodlot waren overgelaten door die Mogendheid, welke hen tot den opstand had aan gezet, werd er een leger van ruwe Albaniër» naaf Morea afgezonden, terwijl de 'kastijding der Eilanders aan den Kapudan-Pacha óvërgèlaten werd. Er volgde gelijk men verwachten kon eene mede- doogenlooze vervolging, die zonder ophouden eénige -jaïén voortduurde. De uitslag van deze pogiftg 'der Griekenop welke mén zulke glansrijke verwachtin gen gebouwd had, Was zoodanig, dat, behalve de on- gehoordste verwoesting des lands, niet minder dan honderd duizend Grieken van eiken leeftijd en kunne door het zwaard omkwamen of in slavernij wegge voerd werden,- De Engelsche schrijver Eton geeft in zijn Överiigt op, dat; niec te vreden met de Grieken aan deze mededoogenlooze honden prijs te geveh, er in den Divan nog eene formeele vóórslag ora hén 'allen schuldig of onschuldig, van welken ouderdom of kunne zij ook wezen mogtetite slagten, maar dat Gaxi-Hassan zoo wel 'uit menschelijkheid als staatkunde, zich tegen dezen voorslag met goed gevolg verzettede. De hoofd grond, dieh hij er tegen aanvoerde, en deze scheen alleen voor de overige Türkeu van gewigt, was: Als wij alle Grieken doodslaan, dais verliezen wij het hoofdgeld, dat zij Betalen." Zelfs zonder zulk eene aanleiding, (zegt de Heer Etonj, sloeg Sultan Mustapha, Voorganger en broeder van Abdul- Hamed, bij zijne troons - beklimming voor, om alle Christenen in zijn Rijk uit te roeijen, en slechts met moeite kon het hem uit het hoofd gepraat Worden. Hier vraagt Eton te regt: is dit bene natie, die waard is dat Brittanje zich ter harer verdediging wapene?" Het gestadig meer blijkbaar geWorden verval der Turksehe magt, dat door Ruslands goed geluk, gedu- tend'e dezen oorlogwaaraan het traktaat van Kainardgi een einde maakte, zoo in het oog vallend vertoonde, lokte de Russische Keizérin nog gestadig meer uit tot het plan, om Turkije te versnipperen, en een Russisch Prins op den troon van Konstantinopel te plaatsen. Een levensbeschrijver der Keizerin Katharina verklaart, ter wijl hij hare beroemde reis naar ChersonnesuS Van 1786 beschrijft, dat zij het voornemen geliad had om niet naar hare hoofdstad weder te koeren, voor dat haar kleinzoon Konstautijn den troon van een nieuw Oos- tersch Rijk zoude hebben bestegen; en dat alleen de omstandigheid, dat hij toen de mazelen kreeg, benevens vervolg op de kant van dete Hoef.') *•5*3 ts> - -S 2 -ï B.E sli oni q - O -4) g .E -g S u 3'3-E g-" j= ÏS-5 8 s-s a fajo CL U 3 tj *- 0 o «s «J 2 .-T3.2-C E -Q -3 3= E cj ^3" - M1-* 5 J- S S Stdf-o r s s "U 1 O, -1 at 1 e .Si-5 W Q. S - Z - u C nr WÖ „-CJ a» a> B u «j -a ic ti 2 3 -B-Si fi I S n-g "•S'-ë i -nH-u S.H O c O u.s_ 5 g o O <U d -u. i '-a.0,21!; gij C - ts 00 -E 5 g -O 'S N 5; i ÏI"13 -NO >- Os ho - -.O W O U «J s -c O a .tn <u bo C C -0-0 l.ilgc'ill-üll" c w>o. <y T? «J o t- b 2 n f 0 u u QJ ZJ 5 rtïi 'w 2 -S C .ci O 2 5j 5 to' u 'hO C '3 aüw ft bo-u Uci) g-ë 11 •S l>g 2 C es O, O u T3 3 gtd I d.s jT.s l f i g a-s5 .§8?sa -së.«!.s°i P C5 '5 "5 "3 -2 J 5 -,'S «e "3= o -a 3 j - 5 11 "s v w «jj S S bp J ts gf 23 13 Oc?=!»3 1 «"3 o c o Q cjo; 5 5-, 5 m a> T ci=-"2 bD S3 VS p N E r* u 2 3 0. ITi O N3 u »'S 3 p: bo v, r- a c: 5 5J - u u .1 0'0-S[1'R:3' «J -v V. O 5-u o c sj w' o (u-a o v S c 5 bD-- T3 <u Mo O S-S?l O g KÜ 1g-S-g5-3 &M.S S sf-is-SSSs-E!»-" 2 - g-Ss-g MS D n y hD'5* u !r! u ïi "O G 1/1 CJÜ dR t- 2 'Sl^B^ë-gSQ-Sg .-.ES'Onu - .rt0® iul g S .3 i-o §.s BB B §-°" lS u-2 41 c c C-O-O-O-O r* <u S Jtt <u O <Ti n -- t Mcj; I.s - bD N "O -p O bD M V S-ë M.E Sf" 2 2 S - O B Si Q--n -j CL JZ N L-G"S "P, cc tn --<u 1- N - Jr5 «a i— U. -U n 1 —CSOr"W ^s<ïsüiSïa'.ï S -1 '-a - - o - <a- 1—1 C o. ■o n "*£-• <-< M J!i 5 bD rt o O e O O 12 O - v C él d 'm V -C m o'0 B-d N crH - s Rb - I - S sSfi; S 5 5 to k "j "O o 2 -z O N O bD O rt .-O G c -a -o -o o w u Lè wP.T «i o «D s ï- is c o tt! c 2 -v^-a o 'S Ou- Ci bO w N N s 5 s g. -4; O E*^ S Sfé B (2-ë E Ïir. Mö ,ti« "Au B n •U-B ctlS c^.- Is S bfl c <u .ti X c fa a ■c p o a F. P t— CU - <V X c jc O a» if y cj S rK i2 B u». 5 2 5 O bi» S4 "5-s c M| »S <5 Cj c XJ Sj 3 O B S 2 C t* bD bD S.S G-K M O B E.S 2 JJ P PC~ bD 5 3 S ~a •t) <t» t- -r; bD-o 0 o Cj - Si 5 3 'C o S"'* S -Ê -2 o 'E ai J_, o, s, O 2 -O w .o S* N :=T jc *r cj CU F S ti R S-£ J b.es - of K--S S-lo s »i=! E i-2 CCS s- o et -o O '33-B - s S "g"""0 o s S - S - 8 aïx n ■s 16 2 0.2-X O 2 ■t» i55üO N T3 ss ms fi t- J fe o - K u. - l- cu c •- K u .^-,"5 *5 O ft cb p N n *- c 2 C feD 6 O 'O - O I

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leydse Courant | 1825 | | pagina 3