Hi* o
iV 3^.2 M 1 a M
~a*«».3cs®«2Q#"»r,a.
O 3 cL (1 2 ra a 3
MtNG E'L 1 N Ci E N.
2
I L s 11 if. 5 i '3 5 3 I 3 V A A H 2 I D.
O. 1 -
'«'•Jij:
o o o ro r«
2 i? r i waar'brid ftiat oves den ieug€n. Z9 fcsn ®'®2
"^•2 verzwegen, roatr nc'oit verdraaid, ea met deB leugen
ST 2 S" 2 ft* 3 3 M a verwisfeld werdeo, Waarheid is eeö heilig goed,
»i - O a a a -.. '*-*• i,
S S e* voor geen goud te vet koop et). Geldig is en blijft zQ
2* 3 5> >o fj" 2* cj. fchooD niet altfcd op den T«gteo prijs gefchat- Zij is
12 «ere asngebedeoe Godifi, dccb wordt te vaak gefchowd.
m -•
o O 2
O s *TO g """a o. o c 3* Haar nog is te glinsterendom verdragen, h-?ar kleed
J *5 I 0 te rein* ot0 bevlekt te worden. De opregre en zedeljjkls
5 2 j» oefj? J S S 9 mensch alleen knielt voor haar, in ootmoed, neder,
j-i-5 eD eerbiedigt bare geheiligde oitfprakeo.
EL 5 er S 2 B W3lrbeid fpreekt tot elfeeo merach met eent hoör-
3 z* r 5' 5' <2 X tr w» - 3 bare en verftaanbare ftem. Men moge voor dezelve
o fL i Po ^et oor verdooven, zij dring? rot io de ziel. Men moge
o 3 3 o .gf o 5n y baar verkunstelenzij treedt, nit het mom der fcbjjn-
5T'b/3. S 3 heiligheid, te voorfehijo. MeD moge haar ontvlieden,
18 "j 2' O C3
~n 7T 3 - vervolgt ons overal.
i - ».-hi vsj 9 die de waarheid niet willen booreobewezen
a. oo :r a. b iulst de bolde. Niemand, dan de roeosch zelf,
6 3' 3* o 5. 3 1L Ö'-3 B ^ao *,cb 2e**eo w'e h8 '8* dat de waarheid in hero
Is
2 o 3 o ö- 5. -« woont. Men poogde eens iemand, met goud, tot ver-
z. *o j 5 2 ®- r adert) om te koopen met de heiiigfte en veiligrte be-
S o ©"'H 2 -3 lofte, dat geen fterveliog dit ooit znu* :e weten kornet:
g y« M
- - - q.% 2 S
o-»-?: o
2. 2
;9" 2.5
anaar zal ik zelf het niet weten?" wa« ziJaantwoord*
Wie de waarheid ontwekt, ia zeker fchnléig: wie
eene waarheid, welke, zooder eigenlijke perfooolijke
bedoelirg. wordt uitgefproken op zich zeiven toe-
n ft L i, Q.o a
«■a«o2.£t* oSfl past, is aan het euvel f?bolöig. Voor hem gelde het
u M Q. 8 r» f"3 O ct a
ss - fpr*ekwoord 1 Hen ie Jehoen pasttrekke hem aan.
f *j 3 o a J S* 11 I1 S 5 i Vele meofcheo ï^Jn hnone eigen verraders. Winneet
o 5 m 2 2* eenig karakter wordt aangevallen eenjge gewoonte be-
3 S.S 2 3 3 rispteeoig gezelfchap voorgefteld en de menfehen zich
3 i 2 "3<a - datr ",0 ergeren, kan men vrij zeker zeggen, dat het ka.
rakter jniat ia getroffen de gewoonte naar waarde ge-
<i 3 3 2*S 5.5*S'q*5 5' Z. fl'P't verkering vnikomen tèn toon gefteid.
S' S S 5 n a 3 o 1 S 2. w,,'be»d wil niet altijd gezegd zijn; dit ontken-
J 2 y J S* «én wömaar WÜ (lellen dat de'waarheid niet altöd
f J 'is* J J wil gehoord zjjn. OnrQdig waarheden te zeggen, is
®-?*'a.'?3oreS,S 2 3 a. 2? zeker oavoorzigrlgz^J mogen ook gent perfooolijke
beladi^iegen inhouden, atar zQ «tjn diarnn tooit ver
werpelijk.
W«oneer nt» eenige waarheid gezegd en gevoeld wordt
dan komen zij. welke dezelve op zich kunnen toepas*
- ïen dndelök ie opftaod; ztJ maken haar verdachtzij
verklaren baar onwaar, voor niet geld&nd. Wenoeer
r een man in fQn karakter wordt ifgMcbetat, eene
J?" N 2^. vronw li geheel hire gedaantewordt voorgefteld dan
a J I" w o Zn roept men het wee Bit ov.«.r deo Schrijverwelke zich
- 5 5^* Ieene bijzondere, «sar ilecbtt algeraeene waarheden
0 S cxo<s S* vootffelde. Dene meafebcc r.ij n óndertusfebes de g«.
-o 5 o. vaarliJkile vijaoden van de waarheid, en verdieneo her,
"g innlgfte mededogecdewijl zij wel gevoelen, wie zij
3 e; 5 doch zich voor alle verbetering onvatbaar ftelleo.
"*f»»52n° v a o
V a.u( S C- ^eo Bl' waarheid niet misbruiken. Wie, ooge-
rotpt.p.rfoneo ca daden io ee* kws«d licht (lelt.
5 S e.ait een eokel (evil, een* .nbcdtchuime dnd
een inder eQoe achting eon benemen, kent de voorels.
ticheld niet, tvelke een leder, in z)]ne verplistingeo
f 3 2 V S- S 5 jeeen» eüne medemeofebeobehoort te bellnreo, eo
3 J I ,,r»ehtio(, witrmede h(J inderen pooet ie
'S i S 3a. bez<v«eoweldra op eich eelven. Men mag nooit be-
5. 3 - 5 rr a iedleen, maar wei poseo te verbeteren;
g; S .T n S. J Het la geene ko.st, iemand in verdenking te brengen,
a 3 J 5 *3. Dit kan de grooiile weetoiet. Her li ook niet eerlflk.
5 i o 2 5 S want de groorile fcbnrk zoekt anderen te beeadeeleo,
J c om eich zeiven te verheffen. De bnicbelatr fcbandvlekt
-f f l (,rave0 ntoome, omdat bf) fcbQnen—11 betgeen de-
111.^--^.——^ Ie jj.
O - 3 i?t3 In bet gemeen. leven hangt de beoordeeiing over de
o 3* S 0 !L*r °"3® CP» waarde of onwaarde van onae mrd-menfeben vaak van
r, g-5*.™5d
5 3" 5 s
|h 9
O, n wa O*
M
O A. 8 3
S n o a «i 8
SC
CL.
1 J'S. aS *'5 a J gnnat of ongonst. betrekkingen, omilindlgh.den. voor.
?'5 ï-t. S""2 3 f J S a 3 regten haat of nijd af: Zij ia daarom niet altijd waar,
Og''!r«ï*;ê»Sy-° en, om op de waarheid tt vettroawen, behoort men zoo
- 5 5 g J g wel den beoordeelaarals den beeordeelden te kennen.
Hieruit volgt; dat men niet ligteljjk moet geloovcn.
fjTS Z ö«3 g." 2!ke taak, welke ona betrfet, verdient naanwkenrig
- onderzoek. Dt man welke door zjjnen v(Jand veracht
!o»a»5ï8<S:^l°' erdt, zou mlsfchien voor ons een opregte vrieod tflo.
3lfj3ï ■°»öï32;n De blaam, welke de lijter op iemand werpt, gefchiadt
S"2,s"o.'3* 5 fl niet zelden met bet boosaardig oogmerk, om zijne eigen
Soo**o2of* 3<— trM i
C^"SB«Q.o3w-02(S22rt belangen op de puinhoopeo vau eenes anderen wslvaarc
atslsJz-ïSs5"*! I,
«at Ei-* 9 3 8 di Men dient aizno om de waarheid trfpeken, ervoor-
Wo (1 X, B O" n 7?
J5J"a°°a»«!. al.nmte gelooven hetgeen, als waarheid, wordt op-
G<<n*""°;o^Bo gegeven zeer bedachtzaam en vrorzigtig te z(]d, Ge-
3 S i-"ÏÏ3 J rucbreo vooral, al hebben z^ allen febfin van waai beid
p 3 I J J 5 3 3 2 vo*f ziclï» *9° ,e wiotroower,
EV zjjio fchepfelen lage zielen welke onbefchatmd
ïy««S''*'o2iaa0S*fB2Q*
- f> m CZ i r« D m
ee» voorbedachten leugen als waarheid, uitventen, en,
boosaardig genoeg zïjo. deozelveo ee houden. Er
ziJc wederom ellendige wezens, welke liever het kvr.
de, dan bet goede van hunne mederaerfebenhoeren- Zjj
zij» ds rcstveifioorders io.de Msaifcbsppjj. Gelukkig,
det zij iicb fcbielqls moede pntcB bet oude buo fpoe-
dig verveelt, weldra daarom Iets nieuws Icheppe» of
roet een nieuw veitelfeltja aan hunne ïnoode praatzucht
kanoën voldoen.
Een wastdig karakter hasdhaaft zicb zclven. Hos
lang miskend, gelasterd te aan den haat, zelfs aaó de
vervolging van doedelen bloodgelleld treedt de waar
heid eenmaal aan hec licht eo verzinken de ellendige
leugenaars io het niet De waarheid ni3g verduisterd
eo ontkend worden: de lengen zich vleijeo, io deszelfs
misdadige bedoelingen geflaagd te zïjo en zich achret
de vele maskers, waarvan zfl zicb ter fchïjoheilige ver
berging weet te bedienen, listig eo feuDflirf vermofumee
het blijft waar, hetgeen Vader cats, zoo eenvoudig n
sis waarachtig fprab
At is dt leugen non zo» fnel
2>» waarheid achterhaalt hem wel.**
ZELDZAAM VOORBEELD van ZELFMOORD
doos VRIJWILLIGE UITHONGERING.
Lond»n medical and phyft cal JournalMa rch 18aa
AntoNI ViteRBi werd, als roedepligtig ssd eeneo
moord, dien hij echter tot zijne laaide oogenblikkeo,
ftaedvastig, ontkende, door het Gerest, welks leden
zijDe perfoonliJbe vjjanden waren, ter dood veroordeeld.
Nadat bij te vergeefs, geappelleerd Bad vattede bij
het voornemen op in de gevangenis een einde aan zqw
leven te maken. Om zt?o oogmerk te bereiken, ontv
hield hfl zich drie dagen lang van allen voedfel en floeg
toeu eene groote hoeveelheid van herzelve naar binnen!»
in de hoop. d»r het bovenmatig gebruik daarvan, isa
zoo latsg vasten den dood ten gevolge zou hebbeen
De natuur vervulde echter zöo?n weoscb eiet. Daarna*
gaf h^J zicb, vrijwillig, aan de hoogersdood over. eta
waokelde niet io zön voornemen, offeboot» hij, twee«
maleo gevaarlijk ziek werd, eo eerst op den een ea
rwintlgften dag den 2eest gaf.
Gedurende de eerfte drie dagen gevoelde viterbi de
Reeds toenemende bongerpijnendoch bij verdroeg de»
«elven met moed, gelijk de eerfts keer. De Minister*
dien men hier van onderrigtte, gaf bevel, hem, dage
lijks- water, brood, wijn en foep voor te zetten-
Viterbi verried geen teekeo van zwakte, en febraef,
met de bem eigen gemakkel^kheidin zïjn dagboek-
Op den vflfdeo dag voegde zich, b$ den honger, eene
lastige dorst, welke, deü zesden, zulk eene hoogte
bereikte, dat hij zijne lippen vae tijd tot t^Jd bevoch
tigde, en de keel roet water bevochtigde, om de bran
dende pijn aldaar te verminderen. Den zesden waren
de krachten een wsinis afgenomen j iotusfchea blctf
'«(Joe fteai helder, de pols regelmatig en eene
lijke warmte over zïjo geheel ligchasm verfptcid. Eecige
uren flaap in den nacht verkwikten hem.
Tot dan tienden dag fteeg de dorsr. nier tegenfrascde
het gorgelen, al hooger en hooger, eo, ©d dezen dag.
overmeesterde hem de pïjo zoo zeer dst hg eene kruik
roet water aangreep, en daar uit, bovenroarig dronk.
De zwakte was, in de laatfte. drie dagen, aanmcrkeJ^k
toegenomen: ftem eo pols waren zeer zwak en de lede
maten koud.
Den volgende dag dicteerde hp z$n dagboek, hetwelk
bij zelf tot hiertoe b3d bijgehouden en oodeiteckende
het gefebrevene. Io den nacht van den t waalfdeo klooi
de zwikte tot den hoogfteu trap: de pc.ls "zonk, bet
geheele ligebaam werd koud, en de dorst veioorzaakta
ondragelijke pijn. Op den dertiendeo greep de ongeluk
kige, den dood nabij wanende, bp oleow rsar de water
kruik en dronk tweemalen. Hij verheugde'zich over
Zijn naderend einde, legde zicb te bed, cn zeide, mee
eene foort vn zelfsvoldoéning te2eo de Soldaten dia
hem bewaakten: w zi.ee hier, boe fterk ik mij zelvea be-
n heersebt heb.*',Na verloop van ee? vierde uur el6chta
h|j wat brandewijn: dan, dair de Oppasfer-.depzefgyeci
niet io voorraad bad. gaf hij hein', !om>tren"t vier thee
lepels vol, van den aar wezigen wfn waarop by, fanner
dao vrer Bres, (luimerde. Bij bet oat^a-ken des too.rgpss
vso den veeirienden dag werd hrj woedend over iet
toenemen zijner .krachten, verweet de Opp.sfcrs, dat
zö hem bedrogeu hadden iet zija hcqfo teaeo den
muur, en zoude.alzoo een einde ren zijn leven gemaakt
hebben, zoo zij hem daar in tiet hadden vrrhSoderd.
Gedurende den volgenden dag wederfto.-.d hij zijne
neiging tot drinken, en fpoelde, nu en dao, dso roojd
met water. Dés nachts gevoelde bjj zich uitermate
verzwakt, doch, des morgeus, wederomver ft er kt ea
Icbieef eenige re,«als.
Deo Zevenrienden dag (des morgens te vjj? Ore)
waien zijne krachten b0na gebeèl verdweoeside pola
023uwclijks te voelen, de fpraak onverftaanbaareo
het ligchaaBJ Rijf, zoo dat rnen geloofde, dat hQ bet
volgende oogenblik den Jaarfteo adem zoude uitbladen.
Cm tien ure bevöod bij zich iets beter: de pols, dc
(twin eo de wsrroie verbleven zicb weder.
rsrvolé op de ként tan atxt BldUx.}
