LEYDSE
N% 74.
COURANT.
s I z
d -s »i 311 s o j
A°. 1120
:c? - -
ft ft
ft
bevond
WOEKJDAfi
GROOT-BRITTANNIEN.
ON DEN den 16 Jung. Op hat eergisteren
door den Kooing gehouden levé werden aan
Zijne Majeftéit verfcheidtn vreemde Ministers
f. voorgefteld onder wélken zich de nieutve Am-
basfadeur van Spanje, de Hertog de Frias
die aan Hoogstdenzclven zijne Geloofsbrieven
overhandigde. Een groot aantal hoogc Ambtenaren en
andere Lieden van aanzien hadden de eer hunne opwach
ting b0 Zijne Majefteit te maken.
Heden de dag zijnde tot welken de aanvang van hei
onderzoek der Papieren omtrent de Koningin bij de
Kamer der Gemeenten was uitgefteld doeg Lord Castle-
reagh een nieuw uitftel voor tot aanilaanden Maandag.
Hij hield zich overtuigd dat de Kamer van hem geene
mededeeling ten aanzien der hangende onderhandeling ver
wachten zou doch dit kon hij verzekeren dat men op
geen rieuw uitftel der zaak, Da Maandag zou aandringen.
Mee deze verzekering dat niets den voortgang op nieuw
vertragen zou, vereecigde zich ook de Heer Brougham,
de zaakbezorger der Koningin, Dochtans onder de beper
kende bijvoeging: niets het geen in den gewonen loop
der zaken voorkomt De onderhandelingen zelve worden
ïhans met de uiterfte geheimhouding voortgezet.
De fchuld van Groot - Brittannie bedraagt thans een
Capitaal van ruim 1257 millioenen ponden Sterling. Voor
den dienst dor Renten en de Amortïfatie-kas worden
jaarlijks vereischt 49 592.152 ponden. Van de fondfen
der Amortifatie - kas worde echter federt eenige jaren
een zeer aanmerkelijk gedeelte voor de overige behoeften
des Rijks gebruikt.
Eergister is in een'Gemeente Raad der Stad Londen
anet jo8 tegen 26 fteramen tot een Adres vaD rouwbeklag
en van gelukwenfehing aan de Koningin, befloten. Ten
^zelfden einde was «ene bijeenkomst der ftenigereetigden
van Westmucfter gevraagd, doch de Groot-Baljuw beeft
verklaard, daartoe geeoen dag te zullen vast ftellen, zo
laog de zaak bjj het Parlement uitgefteld bleef.
Op den eerfteD dezer is er e.-ne te faam vergaderde
bijeenkomst van de Roomsch - Catholijkeo van Ierland ge
houden te Dublin, met het bekende oogmerk om bij het
Parlement een Request in te leveren, tot intrekking van
de nog overige beperkingen welke dat ligchaatu drukken,
énder voorzitting van Sir Edward Bellew.
De Heer 0*Gorman, bragt de verfcboonïng in, wegens
bet afwezen van Lord Fingal, die in Wales was opgebou^
den door een toeval aan zijnen Schoonzoon bejegend.
paar na gaf de Voorzitter het onderwerp op, van de
bijeenkomst, en verzocht dat elk Heer, die genegen mogt
zijn om zijne gevoelens uit te brongen, met onzijdigheid
moet worden geboord; en de Sprekers, eat zij zich al
leenlijk wilden becalen t.\t-HA-hun uoor tei flraaene zaak-
co qiaur in niets buiten de ftofFe te mengen hetwe:k d.;
.zaak van de Cathu'iJke vrjjfteUiog konde benadeelen.
De Heer 0*Gorm.n bragt ter kennis van de Vergadering,
dat hi) van Lord Finaal eon Brief had ontvangen behel
zende, dat dezelve het Adres der CaihoJjjken van Ierland
aan Zijne Majtfteit had ingeleverd die hetzelve allerguns
tigst had aa ogenomen;; waar op eene daokbetuigmg werd
voorgefteld en goedgekeuid aan zijn Lordfchap voor
deszelfs ftandvastige pogingen in de zaak van den Carbo-
Igken vrijdom als mede dankbetuiging aan tien Heer
O'Gorman voor de voorbeeldige wijze op welke hij de
pligten van Secretaris der Catholgkec vervuld.
Als toen werd door den Heer O'Connell het volgend
"befluit voorgefteld
Dat het het ontwijfelbaar regt, zo wel als een eerfte
pligtvan den mensch is, om zijnen God te dieuen
volgens de infpraak van zijn geweten."
Dit voorftel werd onderfteund door den Heer McDonnell.
Hem was, federt hij in de Vergadering kwam, gevraagd,
«if er niet bereids een Request aanwezig, en talrijk gete
kend was? waar op hij amwoordde van ja; maai dat het
Request, waar op men zitrfpeelde, was vervaardigd voor
ten vorig ParlemeDten voor eene verfchillende magt.
Het Request, hetw Ik thans der Vergadering zou worden
voorgelezen was ingerigt om ingeleverd te worden aan
ten nieuwParlement en aan eenen nieuwen Koning, en was
derhaiven voor het tegenwoordig tijdftip aoodzaakigk ge
worden. Hij kon niet anders dan de beste gevolgen vooruit
Zien van de vroegere vooringenomenheid Zijner Majefteit
egens Ierlaad, en het was oDmogelgkdat ae Voedfterling
van den grooten Foxde beft'-ndige medgezel vaa Grey met
JIJoïra voor Gids en Sheridan voor Vriend iets anders d m
gunitig kan denken over de Catholijkeo van Ierland. Na
de opnoemiog der veelvuldige deugden van wijlen den
Hertog vsn Kenten een loflpraak uitgebragt te he^ben^jyq---
deD Hertog vau Susfex over welke hij
-ten opzigte van de_vei^W>J*cren Kooinglijk:. H.nog had
"5A5Pvernernc-n veiledigde de Hees WDounell zich.
om de Vcrgaiieriog te doen zien, dat je zaak van dón
Catholijkeo vrijdom grond gewonneo had, door de oanhou
eiecde discusfien in het Parlement; dat de vooroordeelen
«Ier Proteftanten in de beide Landen genoegzaam wegge
ruimd waren; dat de groote Familie» io Engeland en
Ierland overtuigd waren geworden van de vreedzame hou
ding der Catholijken; dat de Catholijke Sraatendommen
op het vaste Land hunne Proteftaotfche Onderdanen hadden
vrij gefteld eo bij befloot mer het ui'drnkken van zijne
overtuiging dat de dag niet verre af was, dat alle. hunne
verwachtingen tot daadlijhherd zouoóh gebr*gt worden
door eene volkomene vrij (telling vaD de Ierfehe Roomsch-
Catholijken.
Het befluir voorgefteld en doorgegaan ijjode, ftond de
Heer Nich. Mahon op, ter. einde het tweede befluit
voor te (teilen. Hij prees ten hoogften het gedrag van
Lord Fiogal, cn beweerde dat de C*rh»jlgken van Ier
land, veel beter verdienden gehandeld te wordendan
de voortduring dier kluisters, welke hen boeiden en knel
den. Hij vertrouwde, dat er een einde zou gefield'wor;
den aaD alle onderfebeidingee welke de Catbolgken eeo
nfznnderlijk ligchaam maakten; en dat de Staar fpoedig
bit voordeel zal genieten van derzelver onverdeelde veer-
DEN it J U N IJ.
'O
5
- CU
3 a
a tj
a T
'"i>
s -1 i
iP-:
G w C -
c O J2
o'Je
ï-S
•u q-
ej r;
e
I "O at C
ts o .5 «J Z
2: a> -
o. •- n
S a
c
krachten. Het tweede voordel was van dezen iohoiid
j, Dat het ftaatkundig gedrag der Catholijken van Ifcfi
isnd eenvormiglijk pligtmatig en vredelievend was
geweest, en herhaalde keeren eene goedkeurende getut-
genis had bekomen vaode drieSraaten van het Parlement."
Her volgend befluit werd voorgefteld door deD Heer
Randald McDonnelldie vrij fcherp uitvoer over de Cor
poratie van Dublin, door het Cathölijk request vooruit te
loopen met derzelver ftelzelmatige tegenkanting. Zjj moge
genoemd worden Corporatie van Dublin; dat was anders
een hoogklinkende naam maar wat waren zij Menfchen
van geen gewigtvaD geen aanbelang en welker handelingen
het voorwerp waren van feberts en lageben. Hij maakte
eokelgewag van derzelver tusfehenkomst om in te Hemmen
in de belachlijkheid die zij zich zelfs op den hals ge
haald hadden. Het voorgefteld en goedgekeurd befluit
luidde dus
Dat de Catholijken van Ierland io volle evenredigheid
bijdragen in de onderfteuning van dit Koningrijk, en in
vergelding van zodanige dienften zij degelijk geregtigd
waren om gelijke regten te vorderen met Zfloer Majesteiss
„^overige Onderdanen."
Na dat dit befluit was doorgegaan werd het naastvol-
ge.nd io rang voorgefteld door den Heer Coppioger. Bg
deze gelegenheid zeide.de Heer Coppinger niet te kunnen
nalaten in aanmerking te nemen, die flavernij welke de
Catholijken van Ierland nog drukte en vernederde. Het
was te vergreis te ontkennen dat zij eeo verguisd ras
waren daar zij opregteljjk vreemdelingen konden genoemd
worden in bun geboorteland. Het was te vergeefs voor
hunoe vijanden te beweeren dat de Catholijkeo regt had
den om vergenoegd te zjjo met de inwilligingen-, hun in
den jare 1793 toegeftaan dat zijn zij niet, en zij behoo-
ren Diet vergenoegd te zijn met zulke beuzelachtige gun-
ften gunften koD hij dezelve niet noemen, maar billijke
regten. Hg ontkende het Seftann van dien vrijdom, wel
ke aangevoerd werd de i-?m van Eogelfchen te zijn,
terwijl hij zelve en zijn LJtidgenooten beroofd zijn van
voorregten tot hun geboorre regt behoorende Wanneer
bij zijn oog lLt gaan rondom het vaste land van Europa,
ep in allerleije ftteeken de Catbolijke Monarchen vrijdom
en ftaatkundige voorregten zag verleenen aan hünne Pfo-
teftantfche Onderdanen wanneer bij Proteftants Honga-
rijën, Catholijk Begeren en laatst vaa Catholijk Span-
jen vrijdom zag geven aan alle klasfen hoe kon bij dan
den palmtak v*n vrijgevigheid aan Engeland toereiken
Eeuwen *'an uitfluiting en vervolging, hebben de Ierfehe
CatbolijkeD onverdiend geleden; en hi) belijdt vrijelijk
dat, met de befchouwitjg dac.r hem gemaakt, van het te
genwoordig aanzien van zaken hg thans weinig te ver
wachten had van de edelmoedigheid of regtvaardigheid
der Britfche wetgeving. - Wanneer hij de wijze naar»
dacht «p welke hun laaifte verzoekfehnft bg het Parle
ment behandeld was hetwelk het met verachting ver
wierp, zelfs niet eens waardig achtte om in Commitié
over deszelfs verdieoften te oordeelen beleedt hij dat
hg niets te bopm had van den uitllag van hun tegenwoor
dig aanzoek. Wanneer ook hg naardacht de wijze op
welke hunne geëerbiedigde prelaten in de Kamer der
Lords waren gehooDd gewordsn over welke eeD vuil pas
kwil was uitgefprokendoor eenperfoon, die totdehoog-
fte waardigheid van het Pairfchap was verhevendoor
het ftroomen van Catholijk bloed was hg te meer ge-
neigt om eene verdere voortduring van hunne vernedering
te gémoet te zion hg meende den Hertog van Wel
lington, luid en aanhoudend gejouw en afkeuring Hij
zou zgu gc-moed uitlpreken, feboon hij betreurde, dat
de grootfte krggsheld van den tgd het voorwerp van
berisping bevonden werd. Deze perfoon had eveneens
gel'proken als of de Ierfehe Natie een verov-rd land was.
Deze hedendaagfche Advocaat van onverdraagzaamheid
deze hedeodaagfche voorvechter van Oranjemannen.
Sir Edward Bellew (Voorzitter} ftond toen op. midden
tn een groot tumult en geraas, en zodra het hem gelukte
om gehoord te worden', merkte lig a»o dat hg een harde
phgt had te vervullen. Ufl verklaarde den fpreker buiten
orde te zijn en verzocht hem zQne aanmerkingen te
oepalen tot het voorwerp waartoe men bijeengekomen
was dat eene tegenftrgdige handelwgze hunne zaak flechis
konde benadeelen. Hij kon niet zien wat het gedrag van
den Hertog van Wellington te maken had met het onder
werp hunner handelingen.
De Heer Coppinger ging voort. Hfl zou denPrefident
eerbiedigen; doch hij dacht niet te min, dat het billS^
was het ftaatkundig gedrag van den Herro"
ton aan de verfoeijing v" and blo"t
ra 11,. - -JV" Ministerie was blind voor de
riet R^Jk, door het fteizei van uitfluiting,
waar bij hetten aanzien der Catholijken bleef volharden
en hoe zeer daar tegen veel aangevoerd was, kon h|J aan
den bewerker van dien affchutvelijkcn maatregel (Lor.l
Castlereagh) geen her tninfle geJoof van vrijgevigheid toe-
tfaao. Hii die in ifaat bevonden werd om den vrijdom
van zjjo land te verruilen, verdiende den minden eerbied
niet van eenig gedeelte van zjjne Landgenooten en hij
vreesde dar dezulken, die mer het Ministerie aanfpanden,
geen vertrouwen konden inboezemen. Hij had hooren
zeggen, dat de gevoelens van oozen tegenwoordigen Sou-
vetein ongundig waren voor de Catbolgke vrijdelling;
hij kon echter aan zodanig voorgeven geen geloof flaan,
daar de ganlcbe houding van zijn leven, als Prins van
Wales, met zodanige onderdelling ftrijdig was. De ver
deeldheden welke in de weinige laaide Jaren ongelukkig,
lijk onder het Catholijk ligchaam plaats hadden _wtf£fl
in de daad een groot jammererde^B^bben bTden
van tien jare 181a konden««twcritiDs ucuucu vj-
geest van George den Vietden.
Hier trad de Voorzitter wederom tusfehen beiden, en
verzocht dat er geen vreemde zaken mogren voortgebragt
worden. Het deed hem leed, dat hij deo fpreker zo dik.
wgl> meest ftoorenmaar bg vond zich verpligt otfl
hem te herinneren dat hg niet ftrikt in ae orde was.
De Heer Coppinger befloot met te verkhren, dat ver
mits hti 20 dikwerf was geftoord gcWorden, hfl de ver-
C#er vervolg op de Kan* fun dt.ee Bfïidz.j
- S c cuï*
o.!; o o
h o i
s-
ai
.5 «S-S
j: m p
a o tic c
<L> 3
5 Z o w
Cu
w o a
c
tic
s
a ■- .t H
-4=^5
O 1-
- B*S
üöS
"O -o
CJ O -5 tz
n t 2
J a. a S
1
c <u
jz u
f F
- -r tL
iff
5 J
T3 <U "J
n
i n «j
a e
K 4»
Et*
5
Sü a o
O z -2
a 3
i. o c u
w u ■-
C y c c Jj
O JZ rt 3> a tu
J-
2"2"5 -
CC n eo w
u
3 o C3 II
-3 c 15 *-
a. il 0 o o
- JU
'2SS.2"°
V o
t ht M
t :n»T
j ac.« a
d rt
rl
a -a 1
11 W I
'je js -
a z* a
"J
■- ~a
jz m
*-> a a
1 e 2
S4 5
1 0 -/
O T3
.0 a 2
c *5
■U ox. bfi ÖC «s
w a 3
8 '5= 5'
O M .j
:r> «d o
- a
-§ s s
m n 1—
5-2 o 5
Jj je aè
a
■°5:«
- S
r «o °.2
C T3
o «o a
z 0
o- "2
a ^3 jhl a
Ci m n
0 Z, -2?-°'
3
je w 2 -o
a
"Ój
O
n c
0 Ojj
oP
JO a
a
a cö o
v t a"°-
o g :c?
o ft
fs
-e - f ca
O Q -
dj tn w -
Oft
o r
5ïï-,
C? DJ «J
-c "3 a
-C ra
i Q M
'"C*
s ft R s:
fc- Q 'S*
ft
n 'C? J
■~z:s s-
o c
i g£-£-S
o. ór j
1.2 f 5
„-a >00
o -0
MN tl uj
1 dj <u ."^,.2
1 CL
,i O i i V
wi" o
C
«i d o W
O
.S3.S-Ï
-a
n P
JS O -o
M ö- w T?{S O o O
Sa
O s> fl, 0.2 2.2°
3 0 -H p 7. - m - o a
:c? <u - jea>~
2 v o c. O o
S|San|si-?^5*4»:?">5
D.J= n- C v
a qo
<0 '2 o
JD DJ
<u
M a
■55
a.(j
Üa. M ^5
JS B
O 1-
"o O 2
"2 O w
J S 0
- a
ra 2
1 o >-
s -g
<u 0 e 1
3. O
-o
"2 ra - S
u. 2 -j? ai -o -O J.
vTI-Cj
1 !5-JS,B»fi5SQ|s0
S v'Z tS f-H o 0 5 S
X jL ~3 - o N D - Q c
O -
Cl- Tl
M O
N O a O
5
TJ Q TO 4> V ,)C O
.5s®e
U z <u] <u Q -2f -c
S^s S c f
ft
U DJ -jr^» DJ. - - d
5.2"S «;n?«iaZ
- -TT 03 "O 5*
rü5 aoU
c"o 2 C M.2 o-a
l_",'3tltji.ti,{j'3- 0
£2f5=s
■=V'";sï>o5B5;
ë-ï.o^-3?s-s E v
"S.osïïj!
«JiSaE JaE»
•O JB :c? 3
a
O
n a
Sc"
JZ
CA C3
pas J3
DJ DJ
I- w-
65.
2 O-
ra NJ
M Ma
8.2
N - 4,
•S te
5 w x 0
.0,2 G Jf 'Vi.
DJ DJ
C O c
O
Je: ft 3x? a
I- 3 N a C
<Oéj03»0" N DJ
M QD C 1_
a m C a J- r> o a
ro ui—1 DJ -ra ttj
S
W -o a
O TJ W I-
5 "a
S u fc
t-rÜ J O N
erg
i 3 3 - 5
w q",oa> cu uc o 2
Sï ?."t! Z M W 4> 2
CS f -r- tf-K
U a> P* 5 2 :t7 w r rt
-e g 5'j
iEja at! dj -3 ft
c s>
tl
r
ft
