de oüde.Regéricg omverre Is geworpen en Ferdin&ndl op
den Troon geplaatst, Hij heeft vervolgens de Regéring
weder vernietigd; welke hq zelve had aangebeld, eh.
onder het Masker van eene naauwe Alliantie met de .Rci
cinglijke Familieheeft hjj trouwloos dekelve in Frank
rijk gelokt én gevangen gezetterwijl zqne Legers Spanje
overheerden. Zqne ftaatszucht kent, geene grenzen; de
vriendfchap de onderw-erping zélve ikunnert zijne eigen-!;,
dunkelqke daden niet beletten..; Hjj verplettert,alles,
wat hem in 'den weg koomt, deft zwakken en den Mer
ken den vriend en den vijand. Alle zijne daden hebben
getoond dat zijne heerfchende drift is dorst om te rege
ren, en dat hij zonder bedenking alle zedelijkheid en goe
de trouw, daaraan opoffert. t>e Maat van Vrede is dus^
onbegaanbaar met het aanwezen eerier regering onder eerr'
dergelijk mensch."
Maar zegt mende man is in Frankrijk terug geko-j
men om dat hij door de Natie is terug geroepen. Men
heeft daar en tegen alle reden om zich overtuigd te hou
den dat Bonaparte alleen door de Armée en door eenigerJ
ontevredenen wordt onderMeundontevredenenzó als.£
er altijd, onder wellie regeeringen ook, gevonden wor
den. Men heeft alle reden gehad om te geloven dat de/
Natie met de regering van Lodewijk XVIII. te vrede /-
doch dat het Leger alleen te t/rivrede was met de beMaan-
de orde van zaken om dat hetzelve daardoor belet werd;
het voormalig lyMema van roof en plundering in te vol-I
gen; en daarom heeft het Leger een militair opperhoofd
gewild. Men heeft zich op.k nog^ gevleid dat de meer
gevorderde jaren van Bonaparte hoop gaven op eene vfiran--'
dernig in zijn karakter, even als of men flechts twee ja
ren na den brand van Moskowmet eenigengrond van re.
/den-, op eene dergelijke verandering konde hoopen l
Men beeft eindelijk^nog gewild dat, welke ook de per-
foonelijke ondeugden van Bonaparte,, waren dezelve
thans, nu er een beperkt bewind in Frankrijk was/
ingevoerd in bedwang zoüdén gehouden worden dóch-
deze redenering is mijns oordeels-, hoogst ongerijmd,
vooreerst om dat er geen beperkt bewind in Frankrijk
beflaatten tweeden daar .zo ér al een beMond men
nimmer op deszelfs duurzaamheid zoude kunnen reke
nen, of ter goeder trouw geloven dat hetzelve op den
duur Merkte .genoeg zoude kunnen hebben om de wil van
Bonaparte teg'en te Maan. Deze Iaatfte is openlyk door'
zijn zwaard tot de regering gekomeneq het is door het
zwaard dat hij dezelve zal pogen Maande te houden ge-
ho.lpen door dié' genenwelke zijne zucht tot verovering
begunstigen en daarin deelen. Zo lang dus Bonaparte
a«n het hoofó van Belegering;. Maatis hét niet mogelqk
rénige zekerheid.voor het bèhoud dés vredes te hebben.
/Vervolgens heeft deEdde Lord onderzocht of hét voor-
^.igtig is den ocrtlog in dif-tegenwoordige oogenblik teé-
beginnen dan of het.betïr ware gereed te bljjven en lie-"
vér een gewapendfen Vrede te beproeven., jtfq begreep'*:
dat daar wij nu eenmaei gereed waren s ev£n als onze
Bondgenoten het veel beter ware ,ihdeljjk den oorlog te
ondernemen dan denzelyen uitteMellen ,.uit vrees van de~
voordeelen te verliezen, welkewijjhan'i bezitten en den,-
vjjand tijd te geven om deszelfs magt te vermeerderen
- 2ich te verMerken en allen tegenMand tegen deszelfs inge-
voerde maatregelen te doen eindigen. Men heeft in dezen
flechts een oogmerk, te weren de rust en zekerheid van
Europa. Geene der verbondene Mogendheden heeft lust
om het grondgebied van Frankrqk weder te zien vtrgro-;
tenzq willen in tegefideel aldaar eene regering zien in-fr
gefield, welke hoop geeft op het behoud van den vrede;
Wat aanging het herMel varf de- BourbonsVerkiaarde
de Edele Lord dat dit zqhe diérbaarMe wensch wasook
om dat deze herftelling aan Europa de meeste kans op
rust gaf. In het afgeloopen jaar betoonde de Pranfche
Natie bij de onderhandeling van Cbatillon noch haat te
gen Bonaparte.noch liefde voor de Bourbons, doch
thans had hq goede redenen om zich overtuigd te houden
dat eene groote meerderheidja drie vierdenvan de toa
stje de* terugkeer van den Koning verlangden. Volgens
bcrigten van de best oridecrigte perfonen was het Zuiden,
het Noorden en Westen van Frankrijk geheel ten voor-
dcele van den Kotqng gezind.Terzelver tfld erkeode hij t
dit geene Mogendheid het regt had eene natie eene eenige4
regering op te dringendoch dat de Mogendheden wel4
het regt hadden om eene natie voor te fehryven welke
regering dezelve1 niet hebben mogt. Voorts in dezen?
toon voortredenerende en te kenneri gevende dat de denk
beelden van alle de verbondene Mogendheden deswegens
etnftemmig waren 4 Melde zqne Lordfchap voor eendank-
adres aan Z. M. aan te bieden.
Lord Grey, een der vo.ornaamMe Hoofden van de Te-
genpartijbeantwoordde Lord Liverpool zeer wijdlopig
en.begon met te zeggen dat de redenering van den Éd.
jLoidi, meer beweerde dan betoogde. Men had de zaak
flechts van éénen kant befchouwd, Tefwijl menrintus-
fchen niet dan vanonverzoenlqkén Oorlog fprakverkeer* 4
de bet Land in eeri zonderlingen toeMand. Gfctter nog had
de Edi Lord C Liverpool) verzekerd, dat er tot hiertoe
geene vijandelijkheden plaats hadden: men had ook nog
geere lertre Je manque uitgegeeven; jamen liet Schepen
met Krijgsbehoeftenmet den wil naar die Steden, welke
wij binnen kort moesten belegeren, na een kort verwijl
ongehinderd de plaats hunner beMemtning bereiken. Moest
de Kamer dan de Ministers naar willekeur: over Vrede of
Oorlog laten befchikkèn; na dat zij een Tractaat heeft
goedgekeurd het welk den Maat van Vrede doet eindigen
Dc Ratificatie van Oostenrijk was ook nog niet aangeko
men. Deze is thans Ontvangenzie onze vorige. Om
rexhtvaaidig te zijn* moet de Oorlog volMrekt noodzake
lijk wezen. Doch is dif thans het geval? Men had al
thans vooraf voldoening behoren te vragen eer men tot
dm aanval overging. Had dit plaats gehad? Maar wat
'zóu men ook gevraagd hebben Bonaparte hzd ons im
mers niet beledigd of verongelijkt De eenige grond tot
Oorlog was dus het breeken der Tractaten. Hier mede
kon men flechts het Tractaat van Parqs bedóeleri. Men
beweerde, dat fchoon een Volk recht had, zich eene We
gdring te kiezen en te veranderen, dat ReCht evénwel
andere Volken niet mogt in gevaar Mellen. Hij (Lórd
GrcV kende flechts één geval van dien aardwanneer
namelijk eenige bqzondere Regéringen door Familie- of
andere verbintenisfen i, zo naauw'yereenigd wiei den dat
d/'r door de vrijheid hühnér Nabuuren in gevaar kwam,
hij ten voorbeelde de;ErföpvoIgings oorlogen van
SraV.je en Oostenrijk in de vorige Eeuw aanhaalde. ïn eerst,
gemelde» was ohk een groot verbond tegen Frankrijk ont-
W^rre» doch het oogmerk mislukte en niettemin geno. t
Europa na het einde van dien Oorlog^eene lange rust, en
men had gezien, dat de gevreesde gevaren gfooter. waren
in lchqn dan in de daad.
Maar wat was het tegenwoordige voorwendfel tot den
Oorlog? geen vcrmeerdeiirig van Grondgebied door Bona
■parte gevraagd, maar 'sMans perf-oo»lijk karakter. Dit
\v:s inderdaad een nieuw geval DeEd. Lórd had'gczcgd
d:i men de vcrpligttngen van Bonaparte uict aliCén naar het
Tractaat van Ptrjjs* »aar«ok ritt dat via Fontafnebltatr 5 «j g
moést beöordoelen. Dan dit Tractaat wis eerst'd^ór deV -J ^5 q>o S '3,5 2'cT
Bcndgenooten gefchonden -en Bonaparte ha'd dusvolgens ,r
5»'°' 2c,(3u«A0
•^5 /.--Si 5 s* 8^
sa-! zWó-itt
£S3°-'"*S 'Só^ü'S
9" s s
ij hj
- a
iï S
a
a r*
a2«ls.f|?§ 4
S
w j r u -
5 -
a c-
ÏT3_5i,5
jotr-j-
r- c a. co
v «i inr
c C T3 "H
a> o> 53 2d
n C M i"0
"3 X
ca -O
-C c
Ecbtgenoote van hare Bezittingen trachten cè verMck'cn,'. c c-o
en eiodelqk het plan gehfdom liem zelve uit Elba te .f^Fj;^
vervoegen. Zelft in het Tractaat vin Parijs was geen Ar- L *x 5^ j«
tikél *c welk Bonaparte i» zo veele woorden van >Üe R.e- "S 2 r - 5 S
géririg uitflootover Franteijk. Men zou we^kunncn zeg- - -a 1U-
gen dat aan Frankrqk, fee bq aan *i Befluur gcbleveri
was, zulke:vpordeelige voorwaarden nier. jóuden toege-
Maan zijtf. Dit was dan ook de eenige grond; maar dan
had ónen geeft ander recht, dan van Bonaparte iEtene zeker
heid te eifchen. OnderMel eer.s dat.jCaulaioco'urtMas-
fèna, Ney^ Barras of Carnoc aan 'éboofd der Kegdring
geplaacstVwirendan zouden wij, volgens de tfiansgefWl-
dé beginfelenniets te zeggen hebben, daar ftjen alldéa
Bop'aparté-,wil uitfluiten.
j Doch al hadden wij Recht tot den Oorlog, z*»'-behoorde
men te voren i'btezien /welk eenen Oorlog mén ginff on-
dérneemen. De Verklaring van 13 Maart Itelr Bonaparte
buiten de.^et. Dit was geene gev/one manier van Ooriog
voeren. Men verbond zich dus doende met zulk een
merisch immer'te onderhandelen doch hce^ wanneer hij
eens zegevierde, en de Bondgenoo^en noodzaakte, met
hem in onderhandeling te treden welke voorwaarden zou-.' c ~j. 'r—
deg'wq- dan kunnen bedingen? Men had een zachteren b3;« 'JJo-JS
weg kuni\en inflaan en zelfs kwam het-den Edv Graafjjj-c g ,2 o *-a 2 E
voor, dat men genoegzame zekerheid bezat dcor Frank- a'0 .S"a:P&5 .5 o o
rqk binnen deszelfs oude Grenzen te houder!en een ver- -'.2 "g-c '3 g
dedigend Verbond tusfchen de Mogendheden te fluiten. rz c? 5 u - 2
Mén maakte zö. veel Mant op eeb goeden uirflag,- en S M üa-'z;1 2 ca
10 O 4» «Ao
CCJ O.- «j 'r S n Cj -
05 J A mi, UJ.-S ei CB -O SQ -w cosq Ji,
O C 23 c wa
I
o.? e
O 1
wqzen kon hq daarvan getfer. Alle die berigten nwa- jj 0 ;u c i» w
men uit Kanalen, die men - niet ten volle kob vertrou- 6«o^-S°- 2 o n oil
1 -C J_ A »->tO G Q J3- f ÏT e q
ei
^2,
r,
o sas-S'Ss'S „g-3.2 y5.H s
■"ëgïS ïS'ï-5
w <U
-S-
O' <U ~Z C rs 2
^'ou2w v_33 -
f D u ra O li N
•a
'5 c -o. 5
5 'J
N «3J
f? 5 c - - M w e
^5j5£-a">ïïgg2S"
«mS 5 -■*
C
F.»- w
a> c - va -
rz s ie O •r-?-n w
o .e N - >- m
g-sf.4-oïSa-T
a-'g gz ai •>-n
ai? 0-a cS, Ci w o
«s s l - gl Zn «i-»
wenof men maakte ze op uit de Actös en Proclamation ®/o 2
der tegenwoordige Franfche Regeering Maar kon deze 2 c 2 J 5 a o
niet op dit oogenblik belang hebben om van beuzelach- Ir. .2 n o j
tige onlusten hoog op te geven 1 Men had in den beginne
der Omwenteling hetzelfde gezegd van denRoningsge.
zinden geest der Franfchen: inen weet '.met hce-veel
waarheid. Daarenboven waren Volksgefchillcn eer ge-
fchikt, om den geest eener Natie veêrkrachc bijtezetten
dan dien te doen verftaauwen. Men had flechts de Griek-
fche en Romeinfche Gefchiedenis intezien. Maar vooral
zou de buitenlandfche Oorlog de partqen onderling ver
eenigen. Men had ct'e- Trocnsverhethng van !$ouapai:fce
eene Mifitallre Otpweri^eling genoemdde Ed. 'Graaf be
weerde het tegendeeh, en gronddë zich op het goed ont-
haaldoor hen van zijne landing af tct Parijs toe door
vhet Volk ontvangen. Het bleek ook door dien hij de
Nationale Gardes durfde wapenen't geen hij niet zou
doeh, indien hq het Volk tegen zich had.
Vervolgens maakte de Graaf eene vergelijking tusfchen
de tpagt der Bx)ndgenootenen die van éonaparte, in i 11
den Veldtogt van 1814. De laatstgemelde had toe» flechts
een Leger van 155,000 de Bondgenooten volgens eene
zeer lage berekening, ruim 340,000 man in de wapenen.
En tochhoe hagchelqk was bq zulk eene evenredig- 1
heid, de kans niet eeq* geruimen tijd! Hoe wisfelde ia.
Engeland bjj,.elke tankomst van berigten uit Frankrijk, -
hoop en v.rees fliet af? Welk een toeval verlchafte einde- D - 3
lijk flechts dé Zege aan de Bondgenooten! 2^'g -r. e o
Thans daarentegen^ had Bonaparte 300,000 oude Solda- S - n o ogg 5, E>
ten terüg bekomen. De Bondgenooten waren althans id s u.&2
geen voordeeliger töéftand,-dan toenmaals. SpanjePor <J" j S 5..Z-- o
tugal en Zweden, zouden niets kunneü doen. Allen zou- £*2 .jjfT'S"2
den ongetwijfeld gretig genoeg zqn tiaar de gouden eije- i.&z ^.^"«>3 m
ren, die de groöte Gans van Europa zo lang gelegd ind F/ p'g't' -§•£
{algemeen gelach}: ook de -kléinere Statendie men met '--■■* - - - ««- 1,1
onderMandgelden niet fcheen bedacht te hebben. Lord
Wellington had niet meerV gelijk te Baijonne, 5o,ooö
oudeBritfche Troepen onder zijne bevelen! vele zijner
manfehappén waren in den Americaanfchen Vëldroa ^e-
fnenveld of althans zó vermoeid dat zij tijd tót nvst
nodig hadden. Wij konden.niet hoped'Bonaparte weder
te Leipzig te ontmoeten en daardoor het overloopen
'der Saxers dè' overwinning te behalen; der.Saxers die
Blucher onlangs had moeten ontwapenen. - Oostenrijk had
de'handèn vol in Italië. Men fprak zo veel van Bona
parte's trouwloosheidmaar kon de man dan niet veran
deren Een jaar eenzame en bedaarde overdenking op
wezen. Hq
hq dien
«dn haast .UU Iiy u«(bi 3. mvi mwn .vu ivimuvu y u
aanvoeren. Dit was.ook weder eene kans voor den Vrede. S "j -\
De Ed. Lord-was er wel niet voor; om altijd t® yrageris .2 -xa «-
zo als-de Atheners van Philippus: Is hij z;èK ~mtit £ij -i—w-
moesten toch geene waarfchqrilqkheden uit-het oog ver- cc^
liezen. Vervolgens Melde de Ed. Lord eene verbetering 2 2
aan hetbank-Adres voor., vèrzekefende dén Prins-Regent -G.13.£"^
van de gerëédheid. rdès Lords om Z. K. H. te zamen 3 w r 2
met de Bondgenooten. in alle maatregelen ter beveiliging 5
yao Europa te oftderMeunéndoch dat zij niet raadzaam ^-5-0 5 5
keurden, een Oorlog te beginnen, om de Franfche Natie
vóortefchrijven, wié haar Regeerder moe^t zijn.
Nadat Lord Bathursr, (de Oorlogs- minister j de ver
keerdheid van verfcheidene gezegde-n en opgaven des vo
rige Redenaars bewezen had onder anderen wegens de
gewaande fcjjending van het'Tractaat ..van Fontainebléau
door de Bondgenooten, en de begrónting van hunne Krijgs-
magt, zeggende: -wat RuslandPruis/en en Oostenrijk
=5
•o
s 3
'Ïosï*- r..
C S M C 15 u C u
-3 n- -a 3 bc.2 c r Z -t -
-F. c - i-.-c. A c
5'B u'z~ g -»fc --- 5-.Ö
Sr. E 1
So*:
-.5» c 3
A -2 C Ui :Z -3
gi I
betreftde magt die zij thans doen optrekken h grooUr J
"3"5 M F2
A -_i *-> a y zoj-*
:r>-° y I a
Z - c OJ C
C3 T3 (U v
c -■■—/£ c v - r- (J
2 2 - c1
«j n 5 u u 1»c -•
■2cu<aS" „5.Sa,„««g
a,S 3 .Sl-S-5.5 2 -=i 2-2
M-a o o>_-r
a>-o -otitis s« a
TS
W. u,
a» a>
rijk zullen kunnen gebruikt worden Mond,Lord GrCri-
•vilie op. Deze beroemde'Staatsman .voorheen Minister.,
die thans tot de Oppofttie- partij behoortvoelde zich in dit
bqzónder geval gedrongen vóór de Ministers, êm tc8en
zqn Vriend Grey te Memmen. Men kon, zeide hij wel
over *t-algemeen het Recht van eenig Volk ontkennenon)
zich met de zaken zijner Nabuuren te. bemoëqen doch
er waren "verfcheidene gevallen^ waarin zutks volMrekt
noodzakelijk was.. Zó was ie tusfehenkomst niet de
zaken van Holland in 1787 zelfs door den Heer Fox goed.
gekeurd 'jgelijk Lord Bathurst reeds-aangetoond had. De
vroegere.zaii's de oude Gcfchiedenisfen vloeiden over in
voorbeelden van dien aard.Men had Melfig'op dit bcgin-
fel te Parij? onderhandeld ^-en Frankrijk zelve had het
zelve erkend, Bonaparte was. daar door uitgefloten en
het oogenblikwrarop hij het fchom'.fchtvjiardigde
den Öorleg. De Ed. Lord noemde v-rd r den Vredes,-
Het vervolg ou de kent van deze A'.adzjfj:
«i u - c 5 o p S M i
U"v. 4» j r* p
W C. A
fl öi fZ -T3
O., O li c-
tJÈW —T,
?J w,r?
c ts o u 2-L
rt Mn S TÏL—
S -5
u. è'i-a E «-o c"J c ^1» w—.-5 e, w
^vi>«S«Swo SC'°1J3.C5 C.^
o 5 o w - o o S. :c?.— o
O -O e
