Surfers in voetsporen van tennissers
'Je ziet alleen de bal en heel in de verte de green'
Sport
Jordan be
betaalde
sportman
Ontkome
IOC-stra]
blijkt vaal
kinderspe
Ill Leidse Courant
X V/ I maandag 9 november 1992
„Een een beeld dat in stand wordt gehouden door
de media. Windsurfen is niet zo eenvoudig als
voetbal". Volgens Olaf van Tol wordt het tijd dat
het windsurfen wordt gezien als een serieuze sport
in plaats van een soort levensstijl.
door cert-jan broere
Paia Windsurfers zijn de we
reldreizigers van de jaren ne
gentig. Acht maanden per jaar
reizen ze van het ene paradijs
naar het andere. Exotische lan
den als Hawaii, Aruba en de
Maagden Eilanden vormen hun
werkterrein. De bruine torso's,
de zon, de zee en de stranden,
alles voldoet aan het beeld van
de 'beach boys'.
„Mensen willen graag idealise
ren, zo zitten ze nu eenmaal in
elkaar. Ze willen graag wegdro
men bij het zien van beelden
van exotische stranden. Ze wil
len graag tegen iemand op kun
nen kijken, die het ogenschijn
lijk zoveel beter heeft. Of dat nu
de prinses van Monaco is, of
windsurfers die de hele wereld
doortrekken", zegt Olaf van
Tol.
Je hoort Nederlands populair
ste surfer niet klagen over zijn
bestaan, maar volgens de Sas-
senheimer wordt het tijd dat
het windsurfen wordt gezien
als een serieuze sport in plaats
van een soort levensstijl. „Dat
is een beeld dat in stand wordt
gehouden door de media. Het is
gedeeltelijk ook wel te begrij
pen. De wave-performance ziet
er op televisie natuurlijk prach
tig uit, maar voor de leek is het
moeilijk te begrijpen. Windsur
fen is niet zo eenvoudig als voet
bal".
Miljoenen
Toch zijh het juist die mooie
plaatjes die het profsurfen in
tien jaar tijd heeft veranderd in
een bedrijfstak waar jaarlijks
miljoenen in om wordt gezet.
Olaf van Tol heeft het allemaal
van dichtbij meegemaakt. In
1982 trad hij toe tot het circuit,
dat bekend is geworden onder
de naam 'The Pool', een aantal
wedstrijden opgezet door con
structeurs van boards.
Als het grootste nadeel van
deze serie werd gevoeld dat al
leen maar materiaal gebruikt
kon worden van de bedrijven,
die het evenement hadden op
gezet. Het werkte als een rem
op de ontwikkeling van de
sport.
In 1987 deed echter de PBA, de
Professional Boardsailors Asso
ciation, zijn intrede. Nu, vijf
jaar later, is door toedoen van
die organisatie, die niet de con
structeurs, maar de surfers ver
tegenwoordigt, veel veranderd.
„Er gaat nu veel meer geld om
in de surfwereld", aldus Van
Tol. „Het is tegenwoordig voor
iedereen mogelijk om van het
prijzengeld rond te komen. De
mindere goden halen toch nog
voldoende geld binnen om alle
wedstrijden af te kunnen rei
zen".
Nog meer
En de rek is er wat het prijzen
geld betreft nog niet uit. Tij
dens de Peter Stuyvesant Tra
vel Aloha Classic wordt er hier
180.000 dollar uitgekeerd,
maar volgend jaar zal dit wor
den opgeschroefd naar 300.000
dollar. „Maar dat is niet meer
door ons alleen op te brengen",
verduidelijkt Hans Wiesman,
'creative director' van Peter
Stuyvesant Travel en de initia
tiefnemer tot het sponsoren
van de finale van de World Cup.
De tabakgigant annex reisorga
nisatie steekt geld in de eve-
menten op Hawaii, Aruba en de
Maagden Eilanden, omdat juist
die bestemmingen perfect pas
sen bij het imago van het be
drijf.
Een Grand Prix op Schevenin-
gen is in dat opzicht veel min
der interessant.
Televisie
Hoewel hij zelf het initiatief
nam tot de sponsoring, kan
Wiesman niet ontkennen ver
baasd te zijn over het succes
van het windsurfen. Vooral de
televisie heeft daar volgens
hem een doorslaggevende rol in
gespeeld, een mening die overi
gens niet iedereen deelt binnen
het bedrijf.
„Voor ons is televisie belangrij
ker dan de geschreven pers",
vindt Wiesman, waarbij hij
schermt met de cijfers van lan
den waar de beelden van de Alo
ha Classic naar toe worden ge
zonden.
Hij is echter realist genoeg om
te beseffen, dat de kijkdichtheid
niet te vergelijken is met sport
en als voetbal.
„Natuurlijk, surfen is in Neder
land een B-sport. Maar de tele
visie wordt steeds belangrijker
in ons leven. Steeds meer men
sen zetten de kijkdoos aan wan
neer ze thuis komen van werk
of gaan eten. Als achtergrond.
Als ze dan mooie plaatjes zien
van goudgele stranden en sur
fers blijven ze vanzelf kijken.
Op die manier scoren wij. En
zolang er van televisiestations
nog vraag is naar onze beelden
gaan wij verder"
Overigens laat PST het niet na
om de vraag te stimuleren, als
dat nodig is. In het besef dat
maar weinigen een half uur
naar surfen alleen willen kij
ken, zullen beelden van dè pia
nist Jan Vayne op Maui het pro
gramma van Veronica opfleu
ren om op die manier een groter
publiek te bereiken. De sand-
wich-methode wordt dat in de
publiciteitswereld genoemd.
Planken
„Een groot deel van het succes
is inderdaad terug te voeren op
de televisie-beelden, maar wat,
denk ik, nóg zwaarder weegt is
het feit dat de planken die hier
door bij voorbeeld Björn Dun-
kerbeck worden gebruikt, vol
gend jaar in de winkels liggen
en bereikbaar zijn voor het gro
te publiek. Alleen de materialen
die gebruikt worden zijn an
ders", vertelt Cliff Webb. Webb
(33) is media-directeur van de
PBA en sinds drie jaar in vaste
dienst.
„Het succes van het windsurfen
komt voor mij niet als een ver
rassing. We hebben er de afge
lopen jaren namelijk hard voor
gewerkt. Met name voorzitter
Christian Herles is de drijvende
kracht geweest in die ontwikke
ling. We hebben daarbij heel
goed om ons heen gekeken naar
organisaties als de ATP (ten
nis) en de PGA (golf). We heb
ben geprobeerd te leren van
hun ervaringen en hebben dat
toegepast op onze eigen situa
tie".
Fouten
Het tennis en het golfen als
voorbeeld nemen gaat veel ver
der dan het leren van hun fou-
foto James Barcham
Voor een leek moeilijk te begrijpen, maar zo'n wave-performance ziet er
natuurlijk prachtig uit. Windsurfen is niet zo maar een soort levensstijl'.
ten, meent Webb. „We willen dig alleen serieus wordt geno-
ook toe naar het prijzengeld dat men als er veel geld in omgaat,
daar normaal is. Omdat we we- Dat merken we vooral in Ame-
ten dat je als spart tegenwoor- rika. Ze houden hier meer van
contactsporten. Wil je daar tus
senkomen, dan moet je het
groot aanpakken. Daarom stre
ven we ernaar om volgend jaar
al evenementen met 300.000
dollaar aan prijzengeld te heb
ben en uiteindelijk moet dat
groeien naar een half miljoen".
Realistisch
Een realistisch streven, meent
Webb. „Tot nu toe hebben we
nog weinig hinder ondervonden
van de economische recessie.
De afgelopen twee jaar waren
moeilijk, maar het trekt nu
weer aan. Zeker in Europa,
waar wij het op dit moment
toch van moeten hebben. We
hebben zelfs de ondersteuning
van de EG, omdat we milieu
vriendelijk zijn. We gebruiken
alleen het water en de wind en
vervuilen niets. Dat kan in de
toekomst heel zwaar gaan tel
len, voor het aantrekken van
sponsors".
Webb doet het daarmee voorko
men, alsof iedereen blij is met
de windsurfers. De werkelijk
heid op Ho'okipa beach leert
anders. De 'locals', de plaatse
lijke golfsurfers zien de win-
dridders nog liever vandaag
vertrekken. „We zijn bekend
met de problemen, maar het
heeft voor de wedstrijden geen
nadelige gevolgen. De 'locals'
vinden dat we niets terugdoen
voor de lokale bevolking, maar
de winkeliers in Paia denken
daar heel anders over. Als wij
hier niet twee keer per jaar zou
den neerstrijken, zouden veel
winkels hun deuren moeten
sluiten. En het geld wint het al
tijd van de gevoelens van be
paalde surfers".
Boterham
Die vijandigheid van de locals
maakt overigens wel indruk op
de windsurfers. Olaf van Tol
maakt er geen geheim van het
strand van Ho'okipa graag in te
ruilen voor de zee van bij voor
beeld Zuid-Afrika.
„Omdat het niet leuk is om van
een golf af te worden gejaagd",
aldus de Sassenheimer.
Voorlopig slikt hij het nog, om
dat het zijn werk is en omdat hij
het surfen na tien jaar nog
steeds leuk vindt.
„Ik heb het zolang uitgehou
den, omdat ik veelzijdig bezig
ben. Ik surf niet alleen voor het
prijzengeld, ik help mijn spon
sors ook met het ontwikkelen
van het steeds vernieuwende
materiaal. En op die manier
kunnen ook subtoppers een
goede boterham verdienen".
door Pim Stoel
Madrid Je zal toch de mister
Golf van Nederland zijn, de gro
te organisator van het Heine-
ken Open, vriend van Prins
Bernhard, captain van het Ne
derlands amateurgolf sedert
mensenheugenis, en dan in Ma
drid, bij de Worldcup, te horen
krijgen dat de organisatie ver
geten is je op te stellen in de
pro-am, een wedstrijd voor pro
fessionals en amateurs die aan
ieder groot golftoernooi vooraf
gaat.
Het gebeurt Robbie van Erven
Dorens ep het maakt hem niet
vrolijk. Ee^st denkt hij nog aan
boze opzet, maar dat kan gast
heer Heineken hem nog uit het
hoofd priten. Er is 'gewoon een
foutje gejnaakt', wat tot gevolg
heeft datlin plaats van de roem
ruchte dolfpromotor een Ko-
reaan meespeelt. Die zijn twee
Nieuwzeelandse professionals
verbaast {door mee te delen dat
hij handicap 1 heeft.
De eerste afslag van de Koreaan
wijst inderdaad in die richting,
hij slaat verder dan de verbaas
de pro's.| Maar daar blijft het
bij. Al zijh volgende slagen rost
hij of recpts uit de golfbaan van
La Moraleja, of links de water
partijen in.
Van Eryen Dorens, zelf nog
steeds ejen begenadigd ama-
teurgolfer op zijn 55ste, beziet
het allemaal met een grimlach.
Pas aan het diner die avond
hervindt(hij zijn gevoel voor hu
mor, zeker als een van de hoog
ste bobors bij de presentaties
van de teams voor de wereldbe
ker een onbekende Fransman
voor de I beroemde Bernhard
Langer verslijt.
Britse adel
„Ach", zegt Van' Erven Dorens
vergoeilijkend, „ze zien niet
meer zolscherp op die leeftijd.
Hoewel, nij was laatst in Enge
land bij een jachtpartij, hij liep
met een 88-jarig onverwoest
baar exemplaar van de Britse
adel op, voor 'm liep een door de
natuur njet een onberispelijk fi
guur uitgeruste vrouwelijke
drijver en toen hij zijn hoogbe
jaarde metgezel op de fraaie
achterhand wees, sprak deze af
werend:'porry Robbie, dat inte
resseert me niet, persoonlijk
ben ik 'strictly a titman".
De heer Van Erven Dorens is
zojuist van Valderrama, waar
de laatste wedstrijd van de Eu
ropese Tour is gespeeld, naar
Madrid gereisd, in Zuid-Spanje
ontmoette hij na afloop van de
eerste speeldag een hoofd
schuddende Sandy Lyle, die hij
in de baan als toeschouwer had
gevolgd. Het was niet gegaan
zoals de Brit het wilde.
Van Erven Dorens:„Ik heb ge
zegd: Sandy je houdt op met je
slag, je slaat niet door, door
slaan moet je. Nou even later
zei Sandy, Robbie ga even mee
naar de oefenbaan, kijk wat ik
fout doe. Ik heb hem toen een
paar aanwijzingen gegeven, en
uiteindelijk won Lyle het toer
nooi en een miljoen pond".
Jammer dat de golfpromotor in
Madrid niet door de twee Ne
derlandse vertegenwoordigers
in het Wordlcup-toernooi ge
vraagd is eens te zien wat er aan
hun slagen mankeert. Want,
zowel de Nederlandse Ameri
kaan Chris van der Velde als
Constant Smits van Waesberg-
he bakken er onder de late
herfstzon bitter weinig van.
Wat sneu is voor de vader van
Van der Velde. De professor in
de psychiatrie is helemaal uit de
VS overgekomen om zijn zoon
te zien spelen. „Hij is toch al",
zegt hij, „danig in de war door
de zege van Clinton bij de Ame
rikaanse verkiezingen, „want",
legt hij uit, „altijd als er een De
mocraat aan de macht is in
Amerika worden de subisidies
na een half jaar terugge
schroefd en kan hij zijn onder
zoek naar de oorzaken van schi
zofrenie op een laag pitje zet
ten. Om nog maar niet te spre
ken over de proeven die hij in
het lab doet met apen en andere
diersoorten".
Dat laatste vinden we niet zo
erg, wel erg voor hem vinden we
de ramzalige 81 slagen die zijn
zoon op de eerste dag moet la
ten aantekenen.
„Chris", zegt de Haagse Pauli
ne van Til, caddie van Smits
van Waesberghe, een dame van
middelbare leeftijd die niets lie
ver doet dan in den vreemde de
tas dragen van jonge talenten,
„Chris is van slag en Constant
gaat ook niet goed".
Woede
Ze heeft zich die eerste dag de
woede van haar baas op de hals
gehaald door hem op en om de
greens te melden hoe zij zelf de
slagen zou uitvoeren.
Van Waesberghe nog nabrie-
send: „Op een geven moment
zat het me tot hier. Toen heb ik
gezegd, Pauline gvd, ik vertel
Nick Faldo toch ook niet hoe hij
moet slaan, wil jij dus nu op-
De Amerikanen Couples en Love (links van de door de combinatie gewonnen wereldbeker) toosten met
Berhard Langer en Ian Woosnam op hun zege.
houden met je adviezen. Toen
was ze zo gebelgd dat ze verder
niets meer heeft gezegd en dat
was wel lekker rustig".
Het belet onze Haagse caddie
niet om die avond in vol ornaat
het Palace-hotel binnen te ste
venen waar sponsor Philip
Morris een galadiner geeft, en
naast niemand minder dan
Bernhard Langer plaats te ne
men. Die verstijft ter plaatse en
geeft er duidelijk blijk van dat
hij, hoewel hij recent een fer
vent verspreider van het Chris
telijke geloof is geworden, niet
al zijn naasten liefheeft, hij
weet althans niet hoe snel hij de
benen moet nemen.
De tweede dag speelt met name
Van der Velde beter dan de eer
ste, al heeft dat weinig effect
meer op de uiteindelijke 27ste
plaats die de Nederlandse equi
pe tussen de 32 deelnemende
landen zal bereiken. Hij is het
seizoen 1992 goed gestart, haalt
eerst in Montpellier de zo felbe
geerde Europese Tourkaart,
wordt dan negende in Cannes,
slaagt er negen keer in de cut te
halen, wat betekent dat hij in
die toernooien ook de twee laat
ste dagen kan meespelen.
Van der Velde, zoon van een
Amerikaanse moeder èn een
Nederlandse professor, lijkt
dan op weg te zijn een golfer te
worden die hoog in de Europese
top kan meedraaien en die luxe
kende in het verleden eigenlijk
alleen de legendarische Gerard
de Wit.
Noodlottig
Een amandeloperatie wordt
hem echter noodlottig. Van der
Velde:,,Ik dacht ach, dat is een
fluitje van een cent, maar ik
raakte vooral fysiek heel erg
achterop. Toch heb ik geen
slecht seizoen gehad. Ik heb nog
nooit zoveel verdiend in één
jaar, bijna honderdduizend gul
den, al is het geld helemaal op
gegaan aan reis- en verblijfkos
ten. En ik kom maar tiendu-
ziend gulden prijzengeld te kort
om volgend jaar automatisch
weer op de Europese Tour toe
gelaten te worden. Maar naar
de kwalificatiewedstijden in
zuid-Frankrijk ga ik dit jaar
niet. Ik moet het wat kalmer
aan doen. Het publiek begrijpt
niet hoe hard dit vak is. Ik speel
en train 320 dagen per jaar. Ik
heb vrouw en kind en ik zie ze
haast nooit".
Hij zegt het in de lobby van het
Palace-hotel in Madrid, in de
aangrenzende bar demon
streert de unieke Ian Woosnam
via het wegwerken van vele,
vele glazen bier dat het hem
goed uitkomt dat juist een fir
ma als Heinkeken van nu af aan
hoofdsponsor van het evene
ment is geworden, en als de
crack tenslotte lichtzwaaiend
vertrekt kijkt Van der Velde
hem peinzend na. „De kunst
is", zegt hij dan, „één keer bij
de top drie te komen. Het gaat
er om dat je één keer hoog
scoort, een toernooi wint. Dan
heb je een goeie kans bij de top
te gaan behoren. Dan pas krijg
je het zelfvertrouwen datje ab
soluut nodig hebt om constant
te kunnen scoren. Ik speel in
Zwitserland toch ook een ronde
van 66. Dus ik kan het wel. Ik
kan het alleen nog niet vier da
gen achtereen".
Psychische druk
Hij aarzelt even. Zegt dan dat
de buitenstaanders er geen
voorstelling van hebben hoe
groot de psychische druk bij het
golfspel is. „Je staat op de tee, je
bent aan de beurt, en je ziet
niets meer. Geen bomen langs
de baan, geen mensen, geen vo
gels, geen wolken, geen zon, je
ziet alleen maar de bal en heel
in de verté de green waar je
naar toe moet. Je bent dan de
eenzaamste man ter wereld.
Maar ik houd van het spel. Golf
is alles voor me".
„Dat fantastische gevoel na een
geslaagde ronde, dat komt mis
schien het dichtst bij wat men
sen geluk noemen. Ik wanhoop
niet. Ik weet dat in Nederland
gezegd word dat ik nooit de top
zal halen. Ik lap dat aan mijn
laars. Ik geloof dat ik er wel
kom. De Zweed Forsbrand
speelt dit seizoen de sterren van
de hemel".
„Toen in 1988 diens vriend en
leraar Hans Eriksen stierf aan
kanker ging het mis met hem.
Hij zakte naar de 114de plaats
van de prijzengeldlijst. Maar nu
is hij weer helemaal terug. Hij
heeft alle verdriet van zich afge
zet. Hij behoort weer tot de top.
Ik ben een optimist. Zelfs na dat
rondje van de week van 81 wat
•natuurlijk rampzalig was,
dacht ik, morgen gaat het beter.
En ik scoorde toen 72. Ik kan
het dus, al schijnt momenteel
alleen mijn manager Willem
Leniger nog in me te geloven".
Moeizaam
Hij kijkt om zich heen. Zegt dan
dat hij nu echt moet gaan sla
pen om de laatste dag fit aan de
start te verschijnen. Een dag
die de Nederlandse combinatie
geen roem brengt. In de achter
hoede worstelen de Nederlan
ders zich moeizaam naar het
einde van het toernooi om de
wereldbeker. Anoniem omdat
het publiek ademloos de zinde
rende finale tussen de Zweden
Anders Forsbrand en Johans
son en de Amerkanen Couples
en Love volgt.
De Zweden nemen op de veer
tiende hole de leiding over van
de Amerikanen. Op de laatste
hole hebben ze nog één slag
voorsprong. Dan maakt Mas-
ters-winnaar Couples na twee
verbluffend mooie slagen een
birdie. Zijn landgenoot Love
rest nog een moeilijke put van
meer dan vijf meter. Hij concen
treert zich lang en laat, terwijl
het publiek de adem inhoudt,
de bal vervolgens in de hole rol
len.
Forsbrand moet uit de bunker
slaan, maakt een par, en Jo
hansson barst na het missen
van een put van anderhalve me
ter in snikken uit. De wereldbe
ker is voor de Amerikanen, de
individuele titel gaat naar de
Australiër Brett Ogle, na een
playoff met Ian Woosnam. Cou
ples en Love krijgen ieder een
winnaarscheque van 200.000
uitgereikt en de Nederlanders
Smits van Waesberghe en Van
der Velde krijgen 7000 mee
naar huis.
Van Waesberghe reist meteen
door naar zuid-Frankrijk waar
hij volgende week het kwalifica
tietoernooi voor de Europese
Tour in Montpellier moet spe
len. Van der Velde vertrekt
naar Austalië om daar het Hei
neken Open te spelen. Hij zal de
kangoeroes niet zien die daar
langs de fairways huppelen. Hij
ziet alleen de bal.
New York Michael
heeft dit jaar van alle tc
ters in de wereld het
geld verdiend. Volgen
Amerikaanse economise!
schrift Forbes kwam de 1
balspeler van de Chicagi
uit op een inkomen va
miljoen dollar (circa 61 r
gulden).
Zijn eigenlijke jaarsalai
draagt 3,9 miljoen dolk
vette sponsorcontracten
betaalt Jordan bijvoorbei
jaar 20 miljoen dollar) koi
eens 32 miljoen op zijn ba
do. Jordan accepteert
overeenkomsten met sp
meer van minder dan
joen dollar per jaar.
Tweede op de ranglijs
sportmiljonairs over 199:
Amerikaanse wereldkan
zwaargewicht boksen Ea
Holyfield. Hij toucheerde
taal 28 miljoen dollar. Dai
miljoen dollar meer dan d
ziliaanse formule I-cc
Ayrton Senna. Vierde i
Britse collega en wereli
pioen Nigel Senna met 2
joen dollar.
De Amerikaan André
die dit jaar Wimbledonb
oen werd, is de best verdi
de tennisser (zesde met 1
joen dollar).
De top tien van sportmilji
van dit jaar ziet er als vol|
I. Michael Jordan (VSt/bi
bal) 35,9 miljoen dolk
Evander Holyfield (VS
sen) 28, 3. Ayrton I
(Bra/autosport) 22, 4.
Mansell (GBr/autosport)
5. Arnold Palmer (VSi
II,1, 6. Andre Agassi (VS
nis) 11, 7. Joe Montana Oi
merikaans football) 9,5, 8
Nicklaus (VSt/golf) 9,2, S
Courier (VSt/tennis) 9, ld
nica Seles (Joe/tennis) 8,5.
door Henk Ruijl
Zeist Het blijkt kind
eenvoudig te ontkomen a
sancties die het Internati
Olympisch Comité (IOC) i
in de strijd tegen doping,
wel het reglement van de
pische Beweging goed in e
steekt, valt de grondslag
der vandaan door onzorgv
heid bij het hoofdkantoo
het IOC te Lausanne.
Dit stelde prof.mr. N.J.P.C
Veth tijdens de jaarvergad
van de 'Vereniging voor I
en Recht' in Zeist.
In de opvatting van Giltay
hoeft een sporter er zelfs
voor te doen om onder
strafmaatregel uit te ko
Uit zijn onderzoek bleel
Nederlandse sporters in B
lona nimmer een verklarii
hoefden te ondertekenen,
een onderschrijving van
Olympic Charter en ondei
ping aan de doping-voorsi
ten. Daardoor zou de proct
juist sluitend zijn.
„Het moge duidelijk zijn,.d
zo'n gang van zaken een
systeem totaal in elkaar
dert", aldus Giltay Veth.
Giltay Veth weigerde in
met de beschuldigende vi
naar het Nederlands C
pisch Comité (NOC) te wi
Volgens hem fungeert het
slechts als tussenpersooi
valt het tekenen van het fo
lier onder de verantwoord
heid van het IOC.
Hij voegde er aan toe dat d<
derlandse situatie geen ui
dering betrof.
De voorzitter van de 'Ve
ging voor Sport en Recht
daarmee dat indien Neder
se sporters tijdens de Sp
zouden zijn betrapt, de ju
sche grond om hen te bestr?
uiterst wankel zou zijn gewi
Het is maar de vraag of del
relatief naamlozen die in Bi
lona positief werden bevoi
het Charter wél hebben oo!
tekend en zijn te bestraf
Waarbij de betrokken gewi
heffers Davies en Saxton'
waarschijnlijk, een andere
den al werden vrijgesprf
van het gebruik van stin?
rende middelen.
Giltay Veth plaatste ook*
kanttekeningen bij het feit
het Olympic Charter slechl1
de talen Frans en Engels w?!
gekend. „Naar mijn gevd
(naar Nederlands rechtl(
waarschijnlijk het rechtB
vele andere landen) heeft"
verklaring pas geldigheid ar
is afgelegd in een taal die dP
dertekenaar voldoende B
heerst".
Ook vindt Giltay Veth
merkwaardig dat er
'tekenverplichting' i
s, coaches en t
