Mensen
Voor het Amstel
Hotel is niets te dol
Montessori in Himalaja-koninkrijkje
JOHNSERBROCK
MULDER
H eeft Linda de Mol haar Duitse
tv-publiek bewust voor de gek
gehouden?
P resentrice Maya Eksteen van
'Lief en leed' is woedend op de
Middelburger M. de Bruin, die
maandag tijdens de rechtstreekse
uitzending van het RTL 4-
programma onthulde dat hij zijn
verhouding met drie vrouwen had
verzonnen.
Rijswijk
G elukkig is de ambtenaar die
ver weg van alles toch nog een
winkelcentrum tot zijn
beschikking heeft. Hij richt zijn
schreden naar het beton en de
tegels in de drie kwartier die voor
het luchten zijn uitgetrokken.
Rijswijk, je tikt er tegen en het
ontwaakt heel even uit zijn
eeuwige slaap.
door Willem Pekelder
De nieuwe directeur van het
Amstel Hotel is in een ge
spreid bedje terecht geko
men. De verbouwing is net
achter de rug, alles glimt en blinkt,
John Serbrock kan aan de slag. Maar
eerst moest hij gisteravond nog tallo
ze handjes schudden op zijn eigen
welkomstreceptie.
Tevens werd afscheid genomen van
de oude directeur Heinz Strobl, die
vice-president wordt van de inter
continental hotelgroep regio Cen
traal/Oost Europa.
Wie komen er zoal op zo'n receptie
van hoteliers? Nou, in de eerste
plaats veel andere horeca-bazen en
verder vooral Harry Mens.
Echte beroemdheden, zoals de Phi-
lips-topmannen Jan Timmer en Wis
se Dekker hadden op het laatste mo
ment afgebeld. Te druk met zaken.
Dat is iets waarvan John Serbrock
(46) zelf ook regelmatig last heeft.
Als het om serviceverlening aan de
gasten gaat, is de nieuwe directeur
niets te dol..Moeilijke gasten be
staan niet. De mensen die hier ko
men hebben terecht bepaalde ver
wachtingen en die willen we heel
graag waarmaken. En de ene keer
zal je daar wat meer moeite voor
LindadeMol
Maya Eksteen
'Enkele jaren geleden kwam
Elizabeth Taylor logeren. Ze
nam zelf de royal suite, die
nu 4000 kost en verder
huurde ze drie kamers voor
haar zes hondjes. Die dieren
kregen ieder een eigen bed
en roomservice'.
moeten doen dan de andere. Zaken
doen is aanpassen".
Daar kan Jules Farber, die de pr
voor het Amstel Hotel verzorgt, over
meepraten. „Enkele jaren geleden
kwam Elizabeth Taylor logeren. Ze
nam zelf de royal suite, die nu vier
duizend gulden kost en verder huur
de ze drie kamers voor haar zes
hondjes. Die dieren kregen ieder een
eigen bed en roomservice".
Iemand die vele geheimen van be
roemdheden kent, maar daar naar
de maatstaven van een krant te dis
creet mee omgaat is conciërge Simon
Meijer, die al 46 jaar in het Amstel
Hotel werkt. „Madonna heeft hier
Kan deengel
Linda liegen?
Miljoenen kijkers hielden de adem in
toen de populaire televisie
presentatrice aan een gummi
springkoord tientallen meters de
diepte insprong. Voor haar nieuwe
show 'Kollegen, Kollegen' is haar
nauwelijks iets te dol. Maar het blad
Bild heeft de bittere waarheid
onthuld: niet Linda, maar een stand-
in had die vertoonde sprong
gemaakt.
Liegen voor de camera's; dat ging
het boulevardblad te ver. Aan de
hand van uitvergrote filmbeeldjes
werd aangetoond dat Linda's
opvallende, blonde paardestaart van
de ene scène op de andere plotseling
opvallend korter was geworden.
'Kan deze engel liegen?', vraagt het
blad kwasi-dramatisch.
Linda de Mol heeft nu zelf lezers en
kijkers opheldering verschaft. „Ik
ben wel degelijk gesprongen, maar
dat was allesbehalve fraai. We
hadden een professionele benji-
springster gevraagd en die heeft wel
tien keer die dag gesprongen.
Onderdelen van haar en mijn
Half miljoen voor
leprabestrijding
Minister Pronk van ontwikkelings
samenwerking heeft gisteren een
half miljoen galden geschonken aan
de Nederlandse Stichting voor Le
prabestrijding (NSL). Hij deed dat
bij de aanbieding van het boek van
Frank van Rijn, die per fiets 15.000
kilometer door Afrika aflegde. Hij
vergaarde hiermee 300.000 gulden
voor de leprabestrijding en legde zijn
ervaringen vast in het boek 'De
knipoog van het nijlpaard'.
Opa en oma mogen
kleinkind zien
Grootouders hebben het recht hun
kleinkinderen te bezoeken, ook al is
dit tegen de uitdrukkelijke wens van
de ouders. Deze wet uit de staat
Winconsin is onlangs door het
Amerikaanse Hooggerechtshof
rechtsgeldig verklaard. Het ging om
een zaak over een intussen
zevenjarig meisje uit Winconsin, van
wie de vader in 1988 is overleden.
Tussen haar moeder en grootouders
boterde het niet; ma verbood opa en
oma het kind te bezoeken. De
grootouders togen daarop naar de
rechtbank in
Winconsin.Schoondochter was
intussen hertrouwd en haar man
ging ermee akkoord het kind te
adopteren. Twee lagere rechtbanken
wezen de aanvraag voor het
bezoekrecht van de grootouders af.
De hoogste rechtbank in Winconsin
tenslotte verwierp deze uitspraken,
waarop de moeder naar het
Hooggerechtshof in Washington
stapte omdat ze vond dat er
ingegrepen werd in haar recht haar
kind naar eigen ideeën op te voeden.
Het Hooggerechtshof bepaalde
echter dat ook na adoptie het
bezoekrecht voor grootouders blijft
bestaan.
Nederlandse levenslied vandaan
komen.
Echt leuk is het pas bij de
jaarlijkse braderie. Dan zijn er
stalletjes buiten, waar rechter
schoenen van Portugese makelij,
puntig als soeplepels, in slagorde
liggen. Ook is er dan vaak een
combo. Ernstig kijkende
middelbare mannen in crème
kleurige jasjes met een keyboard
en een drumstel. Zij zijn niet van
plan zich ook maar in het minst
door Gershwin, Porter en
Richard Rodgers te laten
ringeloren. Het is te horen.
En dan is het al weer half twee.
Met stevige tred terug naar het
bureau. Over het brede
middenstuk van de verkeersweg,
waarop geparkeerd mag worden.
Soms rijdt een automobilist traag
mee op met de ambtenaar. „Gaat
u weg, meneer", vraagt de
automobilist aan de ambtenaar.
Hij smacht naar een
parkeerplaats, hier schaars als
een trekvogel in het Italiaanse
luchtruim. „Nee, ik werk hier",
zegt de ambtenaar. De
automobilist draait het raampje
dicht zonder te groeten en geeft
gas.
De ambtenaar vervolgt nu iets
sneller zijn weg. Hij heeft immers
wat vertraging opgelopen. Straks
om twee uur is er thee. En
Rijswijk snurkt weer rustig
vérder.
eens geslapen. Een geziene gast, hoe
wispelturig ze ook was. 's Morgens
ging ze altijd joggen. Ze verliet dan
het Hotel via de personeelsingang
omdat voor de hoofdingang vele fans
zaten te wachten. Maar die waren
ook niet gek, en kwamen op een ge
geven dag allemaal achter haar aan
rennen".
Zelfheeft de 61-jarige Meijer een
poosje achter Barbra Streisand aan
gezeten. „Ze wilde niets in ons gas
tenboek, schrijven. Ik wist dat ze
vaak ging wandelen langs de Wees-
perzijde. Toen ben ik eens achter
haar aan gaan lopen met ons gouden
boek en heb ik haar vriendelijk ge
vraagd of ze toch iets wilde schrij
ven. Dat heeft ze uiteindelijk ge
daan, zittend op een bankje".
Er is ook een tijd geweet dat de
'grande dame' onder de vaderlandse
hotels geen pop- of filmsterren wen
ste te ontvangen. „De toenmalige di
rectie was bang voor alle commotie
eromheen", weet Simon Meijer zich
te herinneren. „We hebben The Be
atles wel eens de deur gewezen. Dat
kun je je nu niet meer voorstellen".
Nu is iedereen die hier binnenkomt
even belangrijk, zegt ook de nieuwe
hoogste baas van het Amstel Hotel.
Een credo dat John Serbrock, die via
functies in Egmond (kelner), Riaad
sprongen zijn aan elkaar
gemonteerd".
Maya Eksteen
over verzinsel
„De programmamakers houden
geen rekening met de gevoelens van
de hoofdpersonen en daarom hebben
we hen een koekje van eigen deeg
gegeven", aldus De Bruin, die na
twintig minuten discussiëren
demonstratief het toneel verliet. De
programmamakers beschuldigt hij
van misbruik van de gevoelens van
hun gasten.
Volgens RTL 4 zette hij met zijn
optreden Eksteen, het publiek en de
gasten die wel serieus hadden
meegepraat over bijzondere relaties
voor gek.
Zowel Eksteen als het station
beschouwt De Bruins optreden als
een 'smakeloze grap'.
„Vanavond krijgt De Bruin in het
RTL 4-mediaprogramma 'De
Breed lachend De Fransman Benoit Chamoux
(links) en de Italiaan Agostina da Polenza zijn gisteren
welgemutst teruggekeerd van hun Himalaya-expeditie. De
bergbeklimmers hadden als taak een nauwkeurige meting
van 's werelds hoogste top maken. De definitieve
resultaten zijn in het voorjaar bekend.
Brood tekent
voorChabot
Schrijver/dichter Bart Chabot en
zijn vrouw Yolanda van den Burg
hebben een tweede zoon: Maurits,
broertje van Sebastiaan. Herman
Brood tekende het geboortekaartje.
Net als destijds het kaartje bij de
geboorte van Sebastiaan en het
huwelijk van Bart en Yolanda.
Chabot schrijft momenteel een
biografie over zijn vriend.
Soms op woensdagmiddag als de
kinderen vrij van school hebben,
stappen er grote Donald Ducken
rond in het winkelcentrum. Ook
is er wel eens een bestelwagen,
j waar de ambtenaar naar binnen
kan en waar hem wordt gevraagd
of hij ooit overweegt om
kunststoffen kozijnen in zijn huis
te nemen. Voor de moeite krijgt
hij dan een leuke attentie, een
j plastic spaarvarken bij voorbeeld
met de naam van die firma in
kozijnen erop en tevens het adres,
vaak gelegen in
benedenmoerdijkse regio's waar
wielrenners en vertolkers van het
f--!
.ld te
Ze zijn lyrisch over Bhoetan, het
kleine koninkrijk in de Himala-
ja. Zo'n vijfjaar wonen Hage
naar Tom Derksen en zijn Ame
rikaanse vrouw Nada in het
land dat tussen China en India
ligt en dat iets groter is dan Ne-
derland. „Qua natuur en cul
tuur een fantastisch mooie
plek", zeggen ze.
Over de Bhoetanezen zijn ze al
even opgetogen. En toch was er
ook een minpunt: er ontbrak
een geschikte kleuterschool
voor hun zoontje Ruben. Sinds
1989 is daar in voorzien. Met
een groepje andere ouders open
de het echtpaar 'The Little Dra
gons Montessorischool'. De zes
jarige Ruben is die nu ontgroeid,
maar zijn zusje Rosey maakt er
binnenkort haar entree.
De school, geleid door een Brit
se, telt inmiddels zestig leerlin
gen: vijftig Bhoetanese kinde
ren en tien jongens en meisjes
van diverse nationaliteiten. „Er
is grote belangstelling voor",
zegt Tom Derksen. „Als alles
volgens plan verloopt, zal er uit
eindelijk plaats zijn voor 120
leerlingen. De bedoeling is dat
er in een latere fase op andere
plekken ook zulke scholen ko
men".
Er zijn plannen voor meer pro
jecten die het welzyn van kinde
ren moeten bevorderen. Een in
middels opgerichte stichting
zorgt ervoor dat die verwezen
lijkt worden. Beschermvrouwe
van de stichting is prinses Ashi
Kezanf Wangmo. Zij is een zus
ter van de koning van Bhoetan
dat ongeveer 600.000 inwoners
heeft.
Tom Derksen is velddirecteur
bij SNV, de stichting voor ont
De familie Derksen zorgde voor Montessori-onderwijs in Bhoetan.
wikkelingssamenwerking en be
wustwording van het ministerie
van buitenlandse zaken. Zijn
standplaats is Thimphoe, de
hoofdstad van Bhoetan. Het ge
zin was de afgelopen tijd in Den
Haag, omdat Nada Derksen
moest bevallen. De baby is in
tussen geboren; deze week is de
familie weer vertrokken naar
Thimpoe.
De SNV biedt technische en fi
nanciële hulp aan ongeveer 26
ontwikkelingslanden. Tom
Derksen werd als eerste uitge
zonden naar Bhoetan. Inmid
dels werkt hij met andere Ne
derlanders samen en geeft assis
tentie op het gebied van onder
meer landbouw, drinkwater
voorziening en gezondheids
zorg.
De Montessorischool was een
privé-actie van Derksen. Hij
kwam op het idee na een bezoek
aan Thailand. Hij en Nada ont
moetten er een vrouw die daar
zo'n school leidde. Zij had daar
voor een schriftelijke cursus ge
volgd, gegeven door het St. Ni
cholas Montessori I
Londen.
Terug in Bhoetan hield het
echtpaar een enthousiast relaas
over de Montessori-methode,
waarin ieder kind onderwijs op
maat krijgt. Andere ouders ble
ken ook geïnteresseerd. Derk
sen: „Er is in Thimpoe wel een
kleuterschool, maar die stijl ligt
ons niet. Kinderen van twee,
driejaar moeten al tot honderd
kunnen tellen. Het wordt er
echt ingestampt; ik denk dat dit
kinderen eerder misvormt dan
vormt".
De kleuterschool, waarop En
gels wordt gesproken, is geves
tigd in een huis. Aan het hoofd
staat Janet Monaghan. Zij was
leidster van de schriftelijke cur
sus in Londen. Nada Derksen,
één van haar inmiddels gediplo
meerde pupillen, vroeg haar per
brief of zij wellicht voor een be
roepskracht kon zorgen. Per
omgaande post bood Monaghan
zichzelf aan. Zij wordt intussen
bijgestaan door vijf Bhoetanese
leerkrachten, die dankzij bui
tenlandse beurzen de opleiding
konden volgen.
Het specifieke lesmateriaal is
voor het grootste deel in het
land zelf gemaakt. Maar aanvul
ling is altijd welkom. De Haagse
Montessorischool Waalsdorp,
die Ruben de afgelopen maan
den bezocht, schonk de collega's
in Thimpoe twee volle dozen.
Het geld is de afgelopen jaren
letterlijk bij elkaar geschraapt,
vertelt Tom Derksen. En nog
steeds zijn de ouders op zoek
naar nieuwe bronnen. Meestal
kloppen zij aan bij het land waar
zij vandaan komen. Zo is aan de
Japanse overheid financiële
steun gevraagd voor de bouw
van een echte school. „Japan
lijkt over de brug te komen; we
krijgen waarschijnlijk 40.000
dollar. We hopen nu nog dat de
overheid van Bhoetan ons een
stukje grond geeft om de school
neer te zetten". Zijn dochtertje
Rosey zal die overigens niet lang
bezoeken. Volgend jaar juni
loopt Derksens contract in
Bhoetan af. „Na zo'n zes jaar is
er een wisseling van de wacht.
Dat is gebruikelijk bij onze orga
nisatie. Ik denk dat we dan naar
een ander land gaan. Naar welk
weten we nog niet; misschien
wordt het Laos of Vietnam".
foto Harry Verkuylen
Makelaar Harry Mens (links) schept tijdens de receptie op over een paar nieuwe pandjes die
hij heeft gekocht. Heinz Strobl (midden) luistert geboeid, terwijl de nieuwe directeur
Serbrock enigszins lijkt af te dwalen.
en Londen (tweemaal hoteldirec
teur) terechtkwam in Amsterdam,
ook van toepassing verklaart op zijn
personeel.
,Ik ga open met mijn medewerkers
om. Mijn stijl is mensen in hun waar
de laten en zoeken naar consensus.
Ik vind het belangrijk dat het perso
neel zijn eigen inbreng heeft. Nee, ik
ben niet autoritair". Toch doet zijn
uiterlijk enigszins aan Hans Wiegel
denken.
„Dat heb ik vaker gehoord, maar
Wiegel is veel knapper. Of ik het leuk
of vervelend vind dat ik op hem lijk?
Nou, het is voor mij in elk geval geen
reden geweest om in het buitenland
te vertoeven".
Sterker, hij vindt het heerlijk om
weer terug te zijn in Nederland.
„Amsterdam is een jonge stad in
hart en nieren, gevarieerd en inter
nationaal. De tijd dat de stad nega
tief in het nieuws kwam, is gelukkig
voorbij. Amsterdam is niet meer zo
revolutionair en daar ben ik blij
zevende hemel' de kans zijn
optreden te verklaren.
Darmoperatie
Audrey Hepburn
De
e Amerikaanse filmster Audrey
Hepburn (63) is in een ziekenhuis in
Los Angeles geopereerd aan een
tumor in haar darmen. Het is nog
niet bekend of het om een goed- of
kwaadaardig gezwel gaat. Hepburn
moet voorlopig nog een week in het
ziekenhuis blijven. De actrice kwam
onlangs in de publiciteit door haar
bezoek aan vluchtelingenkampen in
Somalië en Kenia.
Er is een warenhuis met twee
etages. De ambtenaar weet al vele
dienstjaren waar alles ligt of staat
en hij zou het niet anders willen.
De aanbiedingen zijn het
spannende element. Maar alles is
betrekkelijk. Bij de cd's liggen al
jaren de voordelige schijfjes met
obscure Bulgaarse pianisten. Ze
worden niet gekocht of ze raken
misschien wel nooit op. Er is ook
een boekenmarkt met koopjes.
Daar liggen hoog opgestapeld de
weelderige winkeldochters die
altijd al onmogelijk aan de man
geraakten. De black outs van de
heren uitgevers. Kloeke banden
met veel wetenswaardigs over
haakwerk voor slechtziende
ouderen, over de Hongaarse
keuken, over de geschiedenis van
de schilderkunst.
Voorts dat ene deel uit een
incomplete serie van drie over de
politionele acties in Indonesië. De
Slegte in de buitenwijk. Des
winters is er de oliebollenkraam,
in het voorjaar de haringkar voor
de deur bij het warenhuis en in de
hoge zomer hef softijs bij de
supermarkt in suikerwerken. Het
staat de ambtenaar allemaal
tussen kwart voor een en half
twee ter beschikking. Hij staat
midden in het compsumptieve
leven van zijn tijd.
