'Ik heb er nog steeds lol in
Muziek:Elise Lorraine beoefentvocalise
theater: F Act brengt 'Naar Armando
Expositie: Vogelfoto's van Jan van der Ploeg
Film: Eddy Murphy als Don Juan
Jules Rooyaards regisseert 'De Markiezin'. De voorstelling is vrijwel elke avond
uitverkocht en doet de goede oude tijd van de Haagse Comedie herleven.
Vertedering op poppenbeurs
LEIDSE COURANT WOENSDAG 4 NOVEMBER 1992
Door Wytzia Soetenhorst
it ben ik". Jules Rooyaards
toont trots een paar praktisch
vergeelde vellen met aanteke
ningen. Daarop staan de meer
dan 33 regies en de ruim 150
rollen die hij in zijn lange loop
baan achter zich heeft liggen.
Shakespeare, Coldoni en Bo-
tho Strauss, ze staan er alle
maal op. Van het Rotterdams
Toneel via de Haagse Comedie naar Het Natio
nale Toneel. Rooyaards heeft op elk podium in
het land gestaan. ,,Ik heb er nog steeds lol in. Ik
zeg altijd maar: als het plezierVnij ontglipt, leg
me dan maar onder de zoden".
Bevlogen leest hij aantekeningen van Noël Co
ward voor. De man die in 1926 'De Markiezin'
schreef en van wie wordt gezegd dat hij met een
pen in zijn hand werd geboren. Zelf typeerde hij
dit werk als een niemendalletje, dat hij met pijn
en moeite tot stand bracht. Nu trekt het stuk,
onder de regie van Rooyaards, volle zalen.
„Coward ging met een vriend naar Wenen om
daar het stuk te zien. Nu was zijn Duits niet zo
goed en dus veronderstelde hij het eerste half
uur dat hij getuige was van een soort van voor
proefje op de voorstelling. Plotseling hoorde hij
de naam van de Markiezin vallen en pas toen re
aliseerde hij zich dat hij naar zijn eigen werk
keek.
Het stuk was door de regisseur vanuit de acht
tiende eeuw in de tegenwoordige tijd geplaatst.
De heldin kwam op in een rode leren jas. Coward
viel bijna van zijn stoel van het lachen".
Rooyaards koos voor een conventionele benade
ring. Niet alleen uit respect voor de schrijver,
maar ook omdat hij het gevoel heeft dat het stuk
er niet sterker op wordt als het uit de context
wordt gehaald. „Mensen mogen dat best ouder
wets noemen, nou en Volgens mij wordt het al
leen maar kinderachtig en flauw als je het in
eens heel modern doet. Het gaat in een klucht
om ritme en vaart. En dat zit er bij ons goed in.
Dat is belangrijk en natuurlijk dat het door hele
goede acteurs wordt gedaan. Daar danken wij
nu ons succes aan".
OUDE GABBERS
Rooyaards schittert helemaal als hij vertelt over
het 'materiaal' dat hij in deze regie tot zijn be
schikking had. Want voor de regie van 'De Mar
kiezin' werd hij benaderd door Willem Nijholt.
Hij speelt een drieluik van Coward en wilde na
'Private lives' graag iets met zijn oude gabbers
van de Haagse Comedie doen. Zo kwamen Allard
van der Scheer, Anne-Wil Blankers, Nijholt en
Rooyaards weer samen op het toneel terecht.
„Het was eéri groot feest", vertelt Rooyaards,
terwijl hij enthousiast met zijn handen wappert.
„Iedereen is zo begripvol. Ze luisteren zo goed
naar mij en naar elkaar. Het is fantastisch om
met deze mensen te werken. Noem het maar een
reünie. Het was een prachtige tijd".
Onvermijdelijk komt ook Guido de Moor ter
sprake. Geen herinneringen aan de Haagse Co
medie zonder deze te vroeg overleden vriend van
Rooyaards met wie hij jarenlang lief en leed op
foto Jacques Zorgman
Regisseur Jules Rooyaards: 'Ik zeg altijd maar: als het plezier mij ontglipt, leg me dan
maar onder de zoden'.
de planken deelde. „Natuurlijk hebben Willem
en ik-veel over hem gesproken. Ik weet ook dat
ik, zonder Willem voor het hoofd te stoten, kan
zeggen dat ik Guido graag in zijn rol had gezien.
Willem heeft zelf jaren geleden ook overwogen
om 'De Markiezin' te gaan regisseren, met Gui
do in de rol die hij nu zelf speelt. Guido en Anne-
Wil, dat was een fantastisch koppel".
In slechts vijf weken werd 'De Markiezin' gere
peteerd. Oude tijden herleven, want Nijholt en
Blankers lijken in de voorstelling helemaal te
rug op hun oude stek bij de Haagse Comedie.
Zelfs decor en kostuums doen aan die periode
denken. Voor Rooyaards is dit succes echter
geen reden om verder te gaan op deze weg. Hij
heeft eerder de neiging na prijzende woorden
bezwerend onder de houten tafel te kloppen.
Je weet tenslotte maar nooit. „Natuurlijk heb
ik mijn twijfels. Ik denk eigenlijk zelden dat
ik iets heel goed heb gedaan. Deze laatste pro-
duktie is volgens mij voor tachtig procent ge
slaagd, en dat is heel veel. Maar ik geloof niet
dat het goed is om mij hier nu helemaal op te
storten. Ik ga niet graag op zoek naar herha
ling. Je moet niet teveel wensen van het won
dertje dat toneel heet".
„Weetje wat het is, schat", gaat hij op ver
trouwelijke toon verder. „Ik ben 57, ik moet
nog driejaar mee tot de vut. Laat mij maar
gaan die laatste jaren. Ik heb al zoveel nieuws
meegemaakt. Ik sta ineens in stukken van
Botho Strauss. Ik had nog nooit van die man
gehoord en ik vind het prachtig. Maar om nu
ineens met 'De Markiezin' in mijn achter
hoofd een heel andere weg in te slaan, nee,
daarvoor ben ik te oud".
VERGRIJZING
Toch is met deze voorstelling duidelijk gewor
den dat er in Nederland wel degelijk behoefte
is aan dit soort produkties. Volgens Rooy
aards is dat grotendeels te wijten aan de ver
grijzing in het land en het feit dat veel gezel
schappen zich juist richten op een jong pu
bliek, waardoor de ouderen niet meer aan bod
komen in het theater. „Vroeger, ach ja, toen
was het natuurlijk anders en dat is dan ook
weer niets nieuws. Toen speelde je zestien
premières per seizoen. Nu zijn dat er nog zes.
Vandaar dat het publiek kleiner wordt. Ik heb
nog een goed verhaal daarover".
Rooyaards springt uit zijn stoel om de volgen
de anekdote te illustreren. „Ko van Dijk komt
bij Guus Oster en zegt hem dat hij nu dol
graag 'Macbeth' wil doen. 'Prima' zegt Oster,
maar dan wel eerst 150 keer een blijspel.
Eerst het geld binnen en dan iets moois voor
de liefhebbers. Zo zou ik het ook willen doen.
Iets kleins bij een repertoiregezelschap en
dan een lekkere klucht in de vrije sector.
Maar dat kan gewoon niet altijd".
Met de vut en zijn memoires in het achter
hoofd heeft Rooyaards de neiging om de din
gen een beetje af te wachten. Als inmiddels
echte oude rot in het vak hoeft hij niet meer
zo nodig overal als de kippen bij te zijn.
„Ik ga gewoon uit van Het Nationale Toneel.
Alles wat ik daar kan doen, doe ik nog en als
er iets daarbuiten te doen valt en ik het mag
van de leiding, dan overweeg ik het altijd. Zo
zou ik zo graag een keer in mijn leven met
Trudy Labij spelen en Willem Nijholt sluit
het drieluik van Coward af met 'Present
laughter'. Als ik tijd heb en het mag van Hans
Croiset dan zou ik die regie wel heel graag
doen. Maar dat blijft gewoon een kwestie van
afwachten".
Kon. Schouwburg, Den Haag: 'De Markie
zin' van Noël Coward. Regie: Jules Rooy
aards. Met o.a. Willem Nijholt, Anne-Wil
Blankers en Allard van der Scheer. Van-
avond tot en met 7 november (20.15 uur), 8
november 14 uur).
foto Niesje Wolters-van Bemmel
Nederlanders laten zich graag verleiden door grote poppenogen.
Er heerst, alweer sinds enige tijd, in Nederland
een nieuwe rage. Knuffelberen van plush en
plastic proberen in hun onschuld zowel kleine
als grote Hollanders te vertederen. Poppen-
maakster Niesje Wolters-van Bemmel uit Wis
sel, bij Epe, weet dat de Nederlander zich graag
laat verleiden door grote beren- en poppenogen.
Zij organiseert daarom vrijdag 6 en zaterdag 7
november haar derde internationale poppen-
beurs in Ahoy in Rotterdam en hoopt daarmee
niet alleen poppenmakers en -verzamelaars te
trekken. Maar ook geïnteresseerden die het leuk
vinden om met de mode mee te gaan en zich om
ringen met vertederende troetels.
Het verzamelen van teddyberen is voor sommi
gen al een lange tijd populair. Antieke teddy's
gaan voor hoge prijzen over de toonbank. Het
merk Steiff is hier een goed voorbeeld van. Maar
zulke exclusieve beren zijn niet voor iedereen
weggelegd. De Steiff-teddy's worden dan ook
wereldwijd nagemaakt.
Voor de verzamelaar van antieke poppen is er op
de beurs veel te doen. Bekende merken als Ju-
meau, Gaultier en Bru, Simon Halbig, Kam-
mer Reinhardt en Armand Marseille en
andere zijn in menige stand vertegenwoor
digd. Voor diegene die graag wil weten wat
zijn antieke pop waard is, is er een taxateur
aanwezig. En kapotte poppen kunnen bij
twee poppendokters worden gerepareerd.
Er zijn ook veel hobbyisten die zélf poppen
maken. Bekende poppenmaaksters Bets
van Boxel (karakterpoppen), Joke Grob-
ben (kinderpoppen) en Ria Odijk (sprook
jesfiguren) verzorgen op de beurs demon
straties.
Tijdens deze demonstraties geven zij advie
zen over de manier waarop een pop het
best in elkaar kan worden gezet. Er komt
ook een Duitse glasblazer, die uit de doe
ken doet hoe je een poppe-oog maakt.
Ahoy, Rotterdam: Internationale poppen-
beurs. Op 6 en 7 november (vrijdag van
10.30 tot 21 uur en zaterdag van 10.30 tot
16.30 uur). De toegang bedraagt voor vol
wassenen 7,50 en voor kinderen tot 12
jaar 2.
Metallica is tegen preken.
Het is zelfs niet nodig om
hun teksten te begrijpen.
Elise Lorraine begeleidt
zichzelf op een
Elisestrument.
VERDER OP DEZE PAGINA
Claar Plattèl gaat de
theaters in. de verwachte
popconcerten plus de
^muziekagenda voor
ruim één week.
F Act brengt volgende
week 'Naar Armando' in
het LAK-Theater.
VERDER OP DEZE PAGINA
Jos Brink trekt nog altijd
volle zalen met 'Revue
Revue'. NDT met nieuw
ballet naar Amsterdam
en de theateragenda.
Harrison Ford schittert als
CIA-man in de film
'Patriot games'.
VERDER OP DEZE PAGINA
Het overzicht van de
films die vanaf morgen
in de bioscopen draaien
en de exposities in
galeries en musea.
eindredactie jan klint vormgeving glel van de kop
