Beatrix, Majesteit tot wederzijds genoegen deQlta GroenLinks zoekt lijsttrekker Fuchs winnaar 'Een van de acht' Fiscaal denketi HN Binnenland Drie rechercheurs uit functie na afluisteren UIT DE WEEKBLADEN WD-fractievoorzitter Beverwijk veroordeeld BEVERWIJK De fractievoorzitter van de WD in de gemeenteraad van Beverwijk is gisteren door de Haarlemse economische politierechter veroordeeld tot een voorwaardelijke celstraf van een maand en een boete van 3000 gulden. Hij kreeg de straf voor overtreding van milieuwetten en valsheid in ge schrifte met zijn bedrijf Koster Metalen BV. De offi cier van justitie had een boete van een ton gevor derd. De rechter legde het bedrijf verder een boete op van tienduizend gulden waarvan de helft voor waardelijk. De politierechter achtte bewezen dat het bedrijf tussen januari 1989 en september 1990 illegaal circa tweehonderd ton sloopaccu's uit IJs land had geïmporteerd. Accu's zijn in milieuwetten omschreven als gevaarlijke chemische afvalstoffen waarvan de handel en opslag aan vergunningen is gebonden. Die vergunningen had het bedrijf niet. ALMERE Burgemeester De Cloe van Almere heeft gisteren drie rechercheurs van de gemeentepolitie met onmiddellijke ingang buiten functie gesteld. Tevens heeft hij de procedure tot schorsing in gang gezet. De Cloe acht de maatregel noodzakelijk in verband met het aan het licht komen van illegale afluisterpraktijken bin nen het Almeerse korps. De maatregelen zijn genomen in afwachting van de resultaten van het onderzoek van de rijksrecherche. Korpschef Wilde legt met ingang van vandaag zijn functie neer en zal worden voorgedragen voor eervol ontslag. De Cloe en Wilde hebben geconsta teerd dat een vruchtbare samenwerking tussen Wilde en de overige politiemensen in Almere niet meer moge lijk is. Overigens houdt dit niet in dat Wilde betrokken is geweest bij het recentelijk aan het licht komen van af luisteren van telefoons. Magnetron vooral voor verwarmen van dranken DEN HAAG - Dat de magnetron vaak wordt ge bruikt voor de bereiding van een maaltijd, lijkt niet helemaal te kloppen met ae werkelijkheid. Uit een onderzoek onder leden van Konsumen- ten Kontakt is gebleken dat slechts 36 procent het apparaat voor dit doel aanzet. Meer dan de helft van de ondervraagden (52 procent) gebruikt de magnetron voor het verwarmen van dranken. Twaalf procent ontdooit er ook nog zijn levens middelen mee. Konsumenten Kontakt schrijft in zijn blad Koopkracht dat de belangstelling voor de magnetron in Nederland gering is. In onge veer 20 procent van de huishoudens staat er een. Dat is een laag percentage in vergelijking met bij voorbeeld de Verenigde Staten en Groot-Brittan- nië waar het apparaat in meer dan de helft van de huishoudens een plaats heeft verworven. Eredoctoraat voor Heldring AMSTERDAM Mr. J. L. Heldring, co lumnist en oud-hoofdredacteur van het NRC Handelsblad krijgt toch een ere doctoraat aan de Universiteit van Am sterdam. Het college van decanen heeft dat besloten. De benoeming van Hel dring tot eredoctor is niet zonder pro blemen verlopen. Na de voordracht hiertoe van de Letterenfaculteit volg den protesten van de kant van de stu denten in de Universiteitsraad die Hel dring 'te rechts' vonden. Naar die kri tiek werd niet geluisterd en de benoe ming kwam toch rond. Heldring krijgt de titel voor zijn politieke commentaren die hij onder de kop 'Dezer Dagen' schrijft in het NRC Handelsblad. DEN HAAG - „Ik geloof dat dit ook een functie is waar je langzaam moet ingroeien. Het is zó zwaar en zó eigen, datje het moet leren als je er eenmaal echt voor staat". Dat zei Beatrix, toen nog prinses, tijdens een tv-inter- view een week voordat ze als koningin zou worden inge huldigd. Morgen viert ze haar koperen jubileum. Dat zij haar vak in die 12,5 jaar geleerd heeft, staat voor de meeste Nederlanders buiten kijf. Verschillende opinie-onderzoe ken staven dat. In 1985 werd koningin Beatrix uitgeroepen tot Vrouw van het Jaar, in 1987 vond het merendeel van de Ne derlanders haar „sympathiek tot zeer sympathiek", in 1990 wilde 79 procent van de bevol king de monarchie handhaven en in juni van dit jaar had 67 procent „grote waardering" voor Beatrix als staatshoofd. Onder die 67 procent zaten mensen van alle politieke voor keuren. Van de ondervraagden zou 20 procent zelfs ook nog eens voorstander zijn van een grotere invloed van de konin gin. Kortom, de monarchie staat in ons land niet ter discussie, de enkele republikein wordt veelal licht geamuseerd of meewarig bekeken. Als het allemaal an ders was zou Beatrix waar schijnlijk ook opstappen. In 1988 zei ze dat het konings schap „zijn zin vindt in het ge dragen worden door een groot deel van de Nederlandse bevol king". De koningin heeft haar popula- rireit waarschijnlijk vooral aan zichzelf te danken, en niet zo zeer aan kritiekloze Oranje fans. Ze geeft blijk van een niet aflatend plichtsbesef. Ze leest alles en laat zich over alles in formeren. Zelfs tijdens de zor- gelijkste perioden uit de ziekte van prins Claus („die mij steunt, aanvult en corrigeert") was ze in de eerste plaats konin gin. „Ik vind het eigenlijk benau wend als je ziet hoe een goed voorbeeld het is", zei kroonpins Willem-Alexander eens, vol be grijpelijke zorg over zijn eigen toekomst. En: „Moeder werkt zo hard, elke nacht tot één of twee uur". Manager Behalve om haar enorme ijver, vermoedelijk deels ingegeven door het genoegen waarmee zij het koningsschap beleeft, wordt Beatrix gewaardeerd om de wijze waarop zij haar baan gestalte geeft. Ze is aan de ene kant een no-nonsense manager van deze tijd en aan de andere kant, als de situatie er naar is, een pure Majesteit. Zo schijnt ze overigens ook genoemd te willen worden en of dat waar is of niet: iedereen zegt het inmid dels. Al bij haar inhuldiging, maar later ook tijdens de vele staats bezoeken, legde „Majesteit" een grootse allure aan de dag waarmee ze volgens sommigen ons hele land goed voor de dag doet komen. Van onnodig stijve toestanden houdt ze echter weer niet: in Japan schreef ze historie door keizer Akihito uit te nodigen voor een receptie in het Okura Hotel in Tokyo. Dat de keizer daar gewoon rondliep, met een glas in zijn hand, deed sommige traditionele Japan ners bijna naar adem snakken. Naast dit alles presteert Bea trix het ook nog over te komen als een hartelijke en humorvol le vrouw, die soms nog kan gie ren van de lach. Als ze op haar gemak is en zich onbespied waant, gedraagt ze zich abso luut ongecompliceerd. Toen ze jaren geleden eens borrelde met een Groningse wethouder, die zich herinnerde dat Juliana zo van een bepaalde longdrink hield, zou Beatrix onomwonden hebben gezegd: „Ach, mijn moeder, daar kun je alles in gooien". Haar vrolijkheid en vriendelijk heid zijn echter vaak „gewoon" deel van haar werk. Al worden Koningin Beatrix neemt de eerste 200 postzegels in ontvangst die door de PTT worden uitgegeven ter gelegenheid van haar koperen jubile um. Rechts ir. w. Dik, voorzitter van de raad van bestuur van de PTT, in het midden de ontwerpster van de zegel, Joke Ziegelaar. foto- anp er zeshonderd mensen aan haar voorgesteld, ze slaagt erin om tegen de zeshonderdste nog net zo te stralen als tegen de eerste: alsof ze het nu werkelijk énig vindt om juist die ene persoon te ontmoeten. En dat ze oprecht meeleeft met mensen die het slecht hebben getroffen, bleek op 5 oktober weer in de Bijlmermeer. De ko ningin deed geen enkele moeite haar hevige emoties om de vliegramp van een dag eerder te verbergen. Pers Beatrix hecht naar verluidt veel belang aan wat de bevolking van haar vindt en wat de - se rieuze - pers over haar schrijft. Ze wil graag weten of ze het goed doet. Rellen als in Amster dam bij haai* huwelijk en, haar inhuldiging baren haar zorg. In 1988 deed ze iets terug: ze be zocht „spontaan" de vrijmarkt in de hoofdstad. Het werd een succes, èn de schrik van zijn le ven voor een marktkoopman die om een zoen vroeg en die tot zijn verbijstering kreeg. De koningin besloot bij haar aantreden het défilé voor haar verjaardag af te schaffen. Het leek haar beter om zich zelf on der de mensen te begeven. Sindsdien gaat ze naar twee kleine plaatsen of naar één gro te stad. Dit jaar was dat Rotter dam en de Majesteit werd door deze stad, ooit een rood bol werk, onthaald op een manier waarop Feyenoord-met-cup nog jaloers kan zijn. Het karakter van de koningin nedagen is echter niet wezen lijk veranderd: nog steeds be gint men verwoed klompen te maken, stoelen te matten en, met kanten kraagjes om, oud- Hollandse spelletjes te doen als de koningin in aantocht is. Het gebeurt allemaal met groot en thousiasme en daar is de konin gin ongetwijfeld blij mee. De vraag kan echter worden ge steld wat deze vrouw - intellec tueel, cultureel onderlegd en maatschappelijk zeer betrok ken - in haar hart van al die jo lijt vindt. Te vaak moet dat soort dingen niet gebeuren, zo lijkt het, haar 25-jarig huwelijk ging en haar koperen jubileum gaat (met een eenvoudige vie ring in Den Haag) tenminste in alle soberheid voorbij. De traditionele achterban be gint wat te morren, want van de eerder genoemde glansrol tij dens bij voorbeeld staatsbezoe ken staat deze groep natuurlijk toCh ver af. De Oranjevereni ging wil weten waarom ze be staat. Voormalig Tweede-Ka merlid Gualthérie van Weezei verwoordde dat in juni in een weekblad: „De achterban van het Huis van Oranje is primair de Oranjevereniging in Barne- veld. Ik vind dat de koningin en haar huis de mensen waar ze het echt van moeten hebben voldoende aan hun trekken moeten laten komen". Ongenoegen Het lichte ongenoegen in de achterban zal de monarchie waarschijnlijk nog niet op de grondvesten doen schudden. De verwachting dat koningin Bea trix ook haar zilveren jubileum goeddeels ongeschonden zal ha len, lijkt legitiem. Toestanden als op Buckingham Palace, door Beatrix met zorg bekeken, wor den hier vooralsnog niet voor zien. De Oranjes leiden niet zo'n woelig leven als de Wind sors en de Nederlandse pers is ook heel anders dan de Britse. De verkeersovertredingen van de Oranjes brengen de pennen wel in beweging, maar verder wordt er nogal wat voorzichtig heid betracht, wonderlijke tv- uitzendingen met vermeende halfzussen van Juliana uitge zonderd. Toen bij voorbeeld prins Bernhard op 18 juni vorig jaar tijdens een informele boek presentatie op Soestdijk kritiek uitte op een bewindsman, schreven beide aanwezige ver slaggevers daarover niets op, ook al wegens het huiselijke ka rakter van de ontmoeting. Waarschijnlijk bespaarden ze prins, koningin en premier daarmee èen relletje. Rustge vend overigens voor deze en toekomstige premiers is dat de ministeriële verantwoordelijk heid beperkt is tot degenen die recht hebben op de troon en hun wettige partners. Dat is fa milie van het staatshoofd tot in de derde graad: als Willem- Alexander koning wordt vallen de kinderen van prinses Mar griet af als leden van het Ko ninklijk Huis. De meeste Oranjes zijn in hun contacten met de pers terug houdender dan prins Bernhard. Zeker de contacten tussen ko ningin Beatrix en journalisten zijn niet uitbundig. Dat ligt vol gens sommigen waarschijnlijk ook wel een beetje aan de hof houding („Na maximaal twee jaar voelen ze zelf een kroontje op het hoofd", aldus een inge wijde) en aan enkele „royalty verslaggevers" zelf. De konin gin heeft wel af en toe overleg met de hoofdredacteuren, maar de journalisten die haar op staatsbezoeken volgen krijgen een handje en de gelegenheid voor een enkele, vooral niet te diepgaande vraag. Interviews ter gelegenheid van bepaalde mijlpalen zijn bijzondere ge beurtenissen. Toch beseft de koningin (en zeker prins Claus) het belang van de media en een goed contact daarmee wel dege lijk. Zo is ze inmiddels bereid gevonden om op 30 november de nieuwe journalistensociëteit Nieuwspoort in Den Haag te openen. Redactie ANP verdeeld over benoeming van hoofdredacteur DEN HAAG De redactieraad van het Algemeen Nederlands Persbureau is gisteravond afge treden, nadat een algemene re dactievergadering afwijzend had beslist over de voordracht tot benoeming van P.Th. Gaan- derse tot hoofdredacteur. De re dactieraad had aan de vergade ring voorgesteld in te stemmen met de benoeming van Gaan- derse, thans hoofdredacteur van het Brabants Nieuwsblad. De redactievergadering kon zich in meerderheid niet ver enigen met het voorstel. Met 33 stemmen tegen, 20 voor en 11 onthoudingen werd de kandida tuur verworpen. Daarop trok de redactieraad de conclusie dat hij niet langer het vertrouwen genoot van het journalistieke personeel. Aan boord Bepakt en bezakt gingen ze gisteren in de Vlissingse haven aan boord. De kleine groep militairen die het materieel moet begeleiden van het Nederlandse VN-transportbataljon, dat in Bosnië Hercegovina hulp transporten moet gaan verzorgen. (Vervolg van de voorpagina) AMSTERDAM Volgens wet houder Bakker, die de voor dracht van Rudi Fuchs als di recteur van het Stedelijk Mu seum gisteren bekendmaakte, stak Fuchs „met kop en schou ders boven de kandidaten uit wegens zijn compleetheid". Er zijn gesprekken gevoerd met in totaal acht serieuze kandida ten. Daarvan hadden er vijf zelf gesolliciteerd. Drie kandidaten, waaronder een buitenlander, zijn door de gemeente zelf bena derd. Fuchs was een van die drie. Bakker: „We hebben hem ge vraagd om een gesprek met ons te hebben. Gezien de ervaring die hij met ons gehad heeft, hechtte ik er dit keer aan een zorgvuldige procedure te vol gen". De wethouder doelt daar mee op de opvolgingsprocedure na het vertrek van museumdi recteur Edy de Wilde in 1985. Daarvoor waren zowel Beeren als Fuchs in de running. Beeren stond toen nummer één op de voordracht van B en W; Fuchs was, tot zijn teleurstelling, tweede. Hij was toen nog direc teur van het Stedelijk Van Abbe-museum in Eindhoven, een functie die hij tot 1987 be kleedde. Daarna werd hij direc teur van het Haags Gemeente museum. Fuchs wilde gister avond niet reageren op zijn voordracht. Tot de formele be noeming op 11 november wei gert hij ieder commentaar. DEN HAAG - In bepaalde opzichten is GroenLinks (dit is de nieuwe officiële schrijf wijze) nog steeds een onge wone partij. Bijvoorbeeld: waar CDA, PvdA, WD en D66 overstromen van politici met ambities, hebben de Groenen tot dusver niemand kunnen vinden die lijsttrek ker annex fractievoorzitter wil worden. Nadat Andrée van Es om privé redenen voor deze eer had be dankt en zelfs de Tweede Ka mer uit was gegaan, heeft nu ook en met hetzelfde motief Paul Rosenmöller gewaagd de beker aan hem voorbij te laten gaan. En er zijn nog meer Groenlinkse kamerleden die af wijzend hebben gereageerd, vertelde fractievoorzitter Ria Beckers gisteren desgewaagd. Wie wilde zij niet zeggen, maar ongewijden wijzen op Leonie Sipkes en Wilbert Willems. Beckers heeft het er moeilijk mee, want zij wil graag haar bokshandschoenen aan de wil gen hangen. Bij de volgende verkiezingen moet maar ie mand anders als lijsttrekker fungeren, vindt ze. Maar wie? Dit weekeinde hoopt Beckers, op een congres van haar partij in Amersfoort, duidelijkheid te kunnen verschaffen over diege nen in haar fractie die wel be schikbaar zijn voor de hoogste functie. Nu Van Es, Rosenmöller en Sipkes niet beschikbaar zijn, lijkt Ina Brouwer de meeste kans te maken Ria Beckers op te volgen. Maar haar uitgespro ken communistische verleden en haar 'gedraaikont' roepen veel weerstanden op in de par tij. In 1982 was Brouwer nog fel tegen elke vorm van samenwer king van haar CPN met PPR en PSP. Maar in 1986 ontpopte ze zich plots als fel voorstander van samenwerking met radica len en pacifisten. Inmiddels heeft Brouwer zich kandidaat gesteld voor het burgemeester schap van Zaandstad. Sommige Groen linksers leiden daaruit af dat ook zij af wil zien van de op volging van Beckers. KONINKLIJK HUIS 29 oktober Koningin Beatrix woont in de Nieuwe Kerk te Amsterdam de opening bij van de tentoonstelling Nieuw-Zeeland-We- reld Expo Sevilla '92 in Amsterdam. Deze tentoonstelling van Nieuwzee- landse keramiek was tijdens de wereld tentoonstelling in Sevilla deze zomer het hoofdevenement in het Nieuw-Zee- land Aotearoapaviljoen. HP/De Tijd beschrijft de Soci ale Dienst als sponsor van de tv-, pop- en theaterwereld. Hervormd Nederland onthult waarom het zo stil is op de Go- lan-hoogvlakte. Elsevier staat in het teken van het 'fiscaal denken'. De Groene wijdt uit over Renate Dorrestein. Vrij Nederland reist twintig pagi na's lang door de VS en ont mantelt definitief de mythe van de geheime pincode. Hervormd Nederland heeft strijd in tal van vormen, maar samenwerking met de bezet ter. Literaire god Mulisch wordt afgewisseld met gods dienst hier en in Latijns-Ame- rika. De Duits-Turkse schrijver Ja kob Arjouni vraagt aandacht voor de slachtoffers van de rassenrellen in Duitsland. Waarom al die aandacht voor die kale, ultra-rechtse rak kers? Het gaat om de mensen die de klappen en de molotov cocktails hebben moeten in casseren en de mensen die elke dag in angst leven in el kaar geramd te worden. De politie stelt zich volgens hem te laks op bij de rassenrellen en hij verdenkt de agenten er van in hun vrije tijd de skinhe ads te helpen. Clinton vecht nog steeds tegen Bush en Perot. Hij ontkent last te hebben van een over winningsroes. HN heeft wei nig vertrouwen in een presi dent die van zichzelf zegt dat hij zijn karakter nog aan het opbouwen is. De Druzen werken op de Go- lan-hoogvlakte samen met de Israëliërs. Daarom is het er bedrieglijk stil. Maai* als Israël weggaat, is het een jaar feest, denkt een 23-jarige Druus. Het past in de eeuwenoude po litiek van de Druzen: verlaat nooit je grond en word zo mo gelijk bondgenoot van de plaatselijke machthebbers. Mulisch had de week van zijn leven, 65 jaar én een nieuw boek uit. Groot feest dus. HN beschrijft hoe de pijprokende literaire god het allemaal zelf zich eerst kleurenblin dienen en vervolgens in d tijden de ww induikei g kan er niks aan doen: Nu het Columbusjaar ten ein de loopt, gaat de bijlage Voor lopig in op de Latijnsameri- kaanse lezing van de bijbel. Aan de hand van de historie en de huidige praktijk wordt on der meer de ontwikkeling van de theologie van de armen in Zuid-Amerika geschetst. Rinus Ferdinandusse onder vond in de VS dat het afgelo pen week 'gewoon' Madonna- week was, het hete politieke steekspel ten spijt. Want in Amerika stralen sterren als Sinatra, Madonna en Reagan feller dan de presidentskandi daten. Ferdinadusse opent een serie artikelen over het land van de (voorheen) onbe grensde mogelijkheden met bijdragen over de theopolitiek van Gods soldaten verenigd in de Christian Coalition, het ka rakter van een president en de multi-etnische universiteit van Berkeley. Aardig is het verhaal over een ruimte die doet denken aan „de wereld van de Thunder- birds": een streng bewaakte bunker vijftien meter onder de grond van het ministerie van defensie aan het Plein in Den Haag. In die tot nu toe zelden gebruikte ruimte, een atoomkelder, worden de acties van de Nederlandse militairen in de rest van de wereld ge coördineerd. Het artikel wordt omsloten door een in terview met drie experts van Buitenlandse Zaken over Joe goslavië. En da's, in tegenstel ling tot veel verhalen over Joe goslavië, een aanrader omdat duidelijk wordt hoe in die kringen geworsteld wordt met kennis van een brandhaard en het inschatten van de ernst in zo'n land. In 'Weekboek Geld' wordt zonneklaar dat de bank niet alleen je pincode weet, maar bovendien bereid is die aan de politie te verstrekken, zoals ABN - AMRO-filiaalhouder Van Neer uit Veghel. HI>DETIJD Schande spreekt Wil Fase, voorzitter van de Sociale Ver zekeringsraad, ervan dat tv- sterren en produktiepersoneel met een free-lancecontract roepen en onder één hoedje, ter e sterren gebruik makeb een wettelijk recht. M; heel ergoneigenlijk, vin h Ook de professionele e reld en de show-orkest jj nen zwaar op de sociale i maar een band als The smeert de inkomsten ui slappe tijden buiten eei ring te kunnen. De diensten worden st voor de bands. William H. Calvin pres de deze week zijn boek rebrale symfonie'. Het werp is fascinerend en j len boven de pet: ons Bart Rijs bezocht de pn tie en bladerde in heij Hoofdthema is de zoijj naar het Grote Antwoo j is het menselijk bewust hoe werkt het? Calvir het antwoord niet, ma; er wel een hoop van. „E1 zijn is geen mechaniel* produkt, maar een pti Leuk stuk en goed vod piekeren na afloop. H kijken in Liverpool. In van de Beatles en and< e ziekgroten overheerst r moe. HP vermoedt dat 2 narbeiders hetzelfde lo dat de havenarbeiders Engelse stad eerder on v gen. Beeld van „a slui ciety" vol heroïne-seks drank, werkloosheid, pering, echtscheiding! c zichtloosheid, verlorei raties en een beetje r roll uit een jukebox. De Groene blikt teru rouw na de Bijlmerrai nipulatie, luidt de co De Surinaamse geme had via welzijnsorg Kwakoe een brulleni en 'dus' kwam er v« dacht voor het Suri rouwen. De Ghanese schap, waaruit het li deel van de slachtof komstig was, kreeg geen vergunning voor ditionele fakkeloptocl die zette ook niet zo'n En zo gaat het ook met aan de slachtoffers hulpprogramma in de van de ramp wekt vooi druk het produkt te a de enorme behoefte i nog enormer hulpcin betrokken te worden malaise". De Ghaneze er „nog steeds nadri alleen voor". Eén one belichten vanuit drie invalshoeken, de spe van De Groene. Ditma den auteur en feminist1 te Dorrestein en haaj onder handen genomt beschrijving van haar verschap en opva wordt gevolgd door het!' profiel, waarin haar de) leven en haar t (schuld/zelfdoding en|f ME) centraal staan. In de' wordt Dorresteini. besproken, waarin altj thema 'vereffening' o komt. Ze verweert zichjl ook tegen de aantijginf plagiaat pleegde in 'O^ moeders' „BELEGGEN VOO$ TER". Jawel, het geld 3 van de cover van Elsef „Een handreiking bij d» ciële toekomstplanning digt Elsevier in de inh^ gave aan, want „door d re welvaart en belast» moet de Nederlander denken". Onderwerp aan bod komen: de sla spaar- en verzekeringj de valkuilen bij verzekj en de rol van adviseurs gen huis als extra pens de verstandigste hyp het degelijke sparen j mogensbeheer. Ook Elsevier peuter verhaal uit de werkver gen in Hilversum. Volj bert Zaal van de FNV wetgeving hopeloos ac koste van een flinke (jonge) free-lancers. Verder heeft Elsevier schokkende onder Een reportage uit nooga in het kader Amerikaanse verkiezi: een analyse van Bush Lubbers en of hij e< heeft, doctorandussen als plaag, proefdieren verkoop van Ruslai schandalen en de over tonele gevoerde voetbi ter van Vossen. 1

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1992 | | pagina 4