HEMA: HALOGEEN Geschiedenis van de vrouw begint in de jaren negentig Geneesmiddelen tegen malaria vormen een armzalig zootje 199.- Binnenland 'Geld onderwijs allochtonen mo« vooral naar de grote steden' Veertig illegalen in atelier gesnapt D66 verbaasd oi korting dakloze Nooddosis malariamedicijn voor Nederlander op reis WD vraagt actie tegen intimidatie Marokkanen DEN HAAG Minister Dales (binnenlandse zaken) moet maatregelen nemen tegen het inti mideren en bedreigen van in Nederland wonen de Marokkanen. Dat vinden de WD-kamerleden Wiebinga en Dijkstal. De Marokkanen zouden naar aanlei ding van een brief van de Marokkaanse rege ring aan Nederlandse moslim-organisaties be dreigd worden. Het actualiteitenprogramma Brandpunt van de KRO maakte afgelopen zon dag de inhoud van de brief bekend, waarin de Marokkaanse regering van koning Hassan de Marokkaanse moslim-organisaties in Neder land er op wijst zich aan de Marokkaanse 'nor men en waarden' te houden. Volgens het pro gramma zijn vervolgens verschillende Marok kanen bedreigd. AMSTERDAM Bij een inval in een confectieatelier in Am sterdam zijn gisteren vijftig werknemers aangetroffen, van wie er veertig illegaal in Nederland verbleven. Het ging om mensen uit Pakistan, Turkije en India. Volgens de Amsterdamse politie worden ze allemaal op transport gezet naar hun geboorteland. Bij de actie werd een aanzienlijke hoeveelheid kleding in beslag genomen. De BMW van de eigenaresse werd aan de ketting ge legd, omdat de politie vermoedt dat de wagen 'onreglementair' is ingevoerd. Ook werden voor enkele tonnen aanslagen opge legd in verband met het niet afdragen van belastinggelden en sociale premies. De uitkering die zeven van de vijftig werkne mers ontvingen, is onmiddellijk stopgezet. Bij de inval waren behalve de politie, diverse belastingdiensten, de Dienst Inspec tie Arbeidsverhoudingen, de sociale dienst en het GAK betrok ken. Het onderzoek is nog niet volledig afgerond. Inwoner Vianen bekent dodelijke aanrijding VIANEN Een 37-jarige inwoner van Vianen heeft bekend dat hij op 8 oktober een man en een vrouw heeft doodgereden. De man was na het ongeval doorgereden, maar meldde zich maandagochtend vroeg bij de poli tie. Een 46-jarige inwoonster van Vianen die vermoedelijk als passagiere in de auto heeft ge zeten, is gisteren aangehouden. De automobilist heeft tegenover de politie verklaard dat hij de bewuste nacht ,,wel iets" gehoord heeft, maar dat hij niet wist dat hij twee mensen had aange reden. Hij zegt niet te weten waar hij zijn auto heeft achtergelaten. De man werd al enige tijd aangemerkt als verdachte op grond van onder zoek van het koplampglas en de verfresten die s van het ongeval werden gevonden. Celstraf en boetes voor fraude met vlees geëist DEN BOSCH Voor de rechtbank in Den Bosch is giste ren twee keer vier en een halfjaar gevangenisstraf en twee keer 3,2 miljoen gulden boete geëist in een fraudezaak met runderen. De twee in vee handelende broers (42 en 43 jaar oud), uit het Noordbrabantse Reek, zouden de leiders zijn van een organisatie die binnen een jaar, vanaf begin 1990, voor 6,4 miljoen gulden aan invoerrechten en EG-heffin- gen heeft ontdoken. De gemaakte winst zou dat bedrag verre overtreffen. De organisatie kocht runderen in Polen voor enkele tientjes per stuk. Officieel zouden de dieren bestemd zijn voor afnemers in Tunesië en Algerije en wer den ze alleen via de EG vervoerd. In werkelijkheid kwa men ze nooit in Noord-Afrika aan, maar onder meer in Duitsland voorzien van valse documenten en oormerken en als Duitse runderen binnen de EG verkocht voor prij zen van duizend tot twaalfhonderd gulden per stuk. Uit spraak op 9 november. DEN HAAG Het D66-kamerlii tema wil van staatssecretaris 1 (Sociale Zaken) een oordeel of h haak is dat de sociale dienst in j dam een twintigtal dak- en thi kort op hun bijstandsuitkering oi niet kampen met woonlasten. N Scheltema heeft de kwestie gistei gekaart in schriftelijke vragen staatssecretaris. De GSD in de ho heeft een aantal zwervers de af maand een korting van 299 gu hun uitkering van circa 1200 gul gelegd. Scheltema vraag zich af maatregel in overeenstemming is bijstandbesluit landelijke normer ROTTERDAM - „Ik zal het natuurlijk niet in Amster dam zeggen waar nu die mi nisters voor een conferentie bij elkaar zijn, maar de kwes tie is dat regeringen van arme landen liever wapens kopen dan medicijnen". Prof. dr. P.C. Stuiver, hoogle raar tropengeneeskunde en werkzaam in het Rotterdamse Havenziekenhuis, is te vaak in het buitenland geweest om zijn gehoor niet te kunnen overtui gen. Tijdens een voorlichtings bijeenkomst voor aanstaande werkers in de tropen, vertelt Stuiver over de benarde positie waarin de medische weten schap zich bevindt: „Er zijn verdraaid weinig medicijnen waaruit we kunnen kiezen om malaria te behandelen of te voorkomen. Het is een armzalig zootje, maar we moeten het er mee doen. En het wordt moeilij ker, want de parasiet wordt te gen steeds meer middelen resis tent". Sinds het begin van deze eeuw worden in het Rotterdamse Ha venziekenhuis zeelieden be handeld. De haven is van ouds her een 'poort van Nederland' waar naast tropische produk- ten als bananen, ook tropische ziekten worden geïmporteerd. Nu gebeurt dat niet meer alleen door zeelieden, maar in Rotter dam is men nog steeds gespecia liseerd in tropische ziekten. De Nederlandse militairen in Cambodja, verplegers die wer den uitgezonden, werknemers die voor hun bedrijf een paar jaar in de tropen werken, alle maal kwamen ze een dag naar Rotterdam om voorlichting te krijgen over tropische ziekten. Ze horen er dat hygiëne en volksgezondheid in de betrok ken gebieden geheel anders zijn gedefinieerd. Diarree, gele koorts en slaap ziekte, alles is mogelijk, maar ROTTERDAM Nederlanders die naar gevaarlijke malaria streken gaan, krijgen naast preventie-pillen een nooddosis van het middel Halofantrine mee. De maatregel geldt vooral voor gebieden waarvan bekend is dat de malaria-parasiet er resistent is tegen meerdere geneesmiddelen. Dit is onder meer het geval in Thailand, Cambodja en Afrika. Ook de Nederlandse VN-militairen in Cambodja hebben het middel bij zich. Het is bedoeld om te gebruiken als de malaria toch door het preventiescherm van de pillen heenbreekt. Dit gebeurt steeds vaker. Volgens artsen in het Rotterdamse Havenziekenhuis worden jaarlijks ongeveer 130 Nederlanders getroffen door malaria. De specialist dr. Th. Goud vermoedt dat er jaarlijks meer dan tien Nederlanders aan overlijden. „De oorzaak is vooral dat mensen hun preventiemiddelen niet innemen of zich te laat onder doktersbehandeling stellen". De ziekte, waarover momenteel een politiek congres in Am sterdam wordt gehouden, is de laatste jaren weer aan het toe nemen. Het is het gevolg van de toenemende ongevoeligheid van de muggen voor bestrijdingsmiddelen en de resistentie van de ziektekiem (een eencellige parasiet in het bloed) tegen geneesmiddelen. het voornaamste hoofdstuk in Rotterdam luidt: malaria. De medische staf in het Havenzie kenhuis betreurde weliswaar begin jaren tachtig de laatste malariadode, maar toch sterven jaarlijks nog Nederlanders door de ziekte. Vooral doordat deze elders niet (of te laat) wordt on derkend, doordat medische voorzieningen in de tropen on toereikend zijn voor levensred dend werk en doordat mensen onzorgvuldig hun preventieve middelen in de vorm van pil len slikken. Zeker meer dan tien Nederlan ders sterven jaarlijks aan mala ria, denkt dr. Th. Goud, een col lega van Stuiver: „Ik denk dat omdat we ook indirect informa tie krijgen als we gebeld worden met vragen. Bijvoorbeeld door bedrijven van wie een perso neelslid is overleden". Volgens Goud knelt de schoen vooral bij de onderkenning van de ziekte. „Als een patiënt hier binnen komt, stellen we gemiddeld in een halve dag de diagnose 'ma laria'. In een Amerikaans zie kenhuis is onderzocht dat zo iets gemiddeld vijf tot zes dagen duurt. Ze denken er gewoon niet aan. Ook Nederlandse art sen zouden moeten aanleren al tijd aan de patiënt te vragen: waar komt u vandaan, bent u in het buitenland geweest?" Eén op de drie Nederlanders die ma laria oploopt, wordt in Rotter dam behandeld. De kaarten die in het havenzie kenhuis bij de voorlichting wor den gebruikt, spreken boekde len. In Amerika werkt op 500 inwoners één arts, in Haïti is dit 1 op 5000. In Ethiopië moeten 70.000 inwoners één dokter de len. Het politieke congres in Amsterdam moet ervoor zorgen dat ook in de arme landen een adequate gezondheidszorg ont staat. Regeringen moeten van de noodzaak daarvan worden doordrongen. Probleem daarbij is dat de beslissers, de autoch tone volwassenen, er niet zo'n last van hebben. Goud: „Een op de vier kinderen sterft in die landen gedurende de eerste vier levensjaren, vooral aan mala ria. De rest bouwt een redelijke immuniteit op die ze meestal hun leven lang houden. Ver houdingsgewijs sterven dus niet zoveel volwassenen aan de ziekte. Alleen moet iemand die een paar jaar weg is uit de tro pen, uitkijken als-ie terugkomt. Zijn immuniteit is dan voorbij, wapt de muskieten houden met hun steken als het ware de voorraad antistoffen op peil". Dooreten Een statistiek uit 1990 toont dat 52 Nederlandse zieken van uit het buitenland naar het Ha venziekenhuis werden overge vlogen. Daar ging het om nood situaties. Er waren 29 slachtof fers van een auto-ongeluk bij, vier mensen die een ongeval op het werk hadden gehad, 14 per sonen leden aan malaria en zes aan hepatitis. Het aantal is mis schien nog laag, doordat Neder landers in het buitenland veelal gebruik maken van speciale, voor 'rijken' opgezette medi sche voorzieningen. Voor de autochtone slachtoffers van malaria is er veelal geen red ding mogelijk. Zij ontvangen geen medicijnen die de malaria- aanval op de rode bloedli chaampjes stoppen. De mala ria-parasiet kan in een steeds hoger tempo dooreten. Wat in Nederland zou worden beoordeeld als een eenvoudig griepje, kan in malariagebieden een symptoom zijn van een ern stige ziekte. De overbrenger van malaria de mug Anop heles die met hoge aanvliegs- nelheid zijn steek uitdeelt kan buiten het warme, tropi sche klimaat niet leven. De muskiet wapende zich tegen een bestrijdingsmiddel als DDT, maar een eenvoudig koutje doet hem de das om. In het warme West-Afrika komt Dr. Th. Goud van het Rotterdamse Havenziekenhuis; ,,Een op de vier kinderen in arme tropische landen sterft tijdens de eerste vier levens jaren; meestal als gevolg van malaria". FOTO: JACQUES ZORGMAN het insekt erg veel voor. Stui ver: „Iemand die daar zonder muskietennet slaapt, wordt per nacht ongeveer 600 keer gebe ten. En één mug die de ziekte bij zich draagt, is voldoende voor overbrenging". De gedachte dat de muskiet kon worden uitgeroeid (en met hem de malaria), is al jaren geleden losgelaten toen bleek dat het in sekt tegen vele bestrijdingsmid delen resistentie ontwikkelde. Juist de ernstigste vorm van de ziekte, de 'malaria tropica', komt nu het meeste voor; in Afrika in ongeveer 95 procent van de gevallen. Veertig pro cent van de wereldbevolking woont samen met muskieten die deze ziekte overbrengen. In 1988 stierven volgens de we reld-gezondheidsorganisatie (WHO) nog 880.000 mensen aan malaria, vorig jaar was het aantal slachtoffers al meer dan een miljoen. Malaria wordt wel 'de vergeten ziekte' genoemd. Harde belan gen van het westen, zoals in de strijd tegen de ziekte aids die ook in het rijke westen voor komt, zijn bij malaria niet aan wezig. „Het is ver van het wes ters bed. Daarom is het maa goed dat nu die ministersconfe rentie wordt gehouden in Am sterdam", hield Stuiver zijn hoor gisteren voor. Menigeen in het Rotterdamse auditorium beluisterde een licht sarcasti sche toon in zijn stem. Vervuilde grond Holland (links) biedt de directeur van Service Centrum Grondreiniging (SCG), ir. S. Brunekreef, een formulier aan dat zij zojuist op symbolische wijze uit de Amstel hebben opgevist. Hiermee kreeg het SCG de 10- miljoenste ton vervuilde grond, afkomstig uit de Amstel ter hoogte van Cindu Chemicals, ter reiniging aangeboden. FOTO: ANP Complete set. Zwart of wit.. -23-^ Ook verkrijgbaar in chroom of messing 2-71T- 239.- Aanbiedingen gelden t/m 7111992. Zo lang de voorraad strekt. H92 016-27/10. Vermelde prijzen zijn adviesverkooppriizen. DEN HAAG - Onderwijs aan allochtonen blinkt al ja ren uit door onmacht. On danks alle inspanningen, de extra gelden die scholen krij gen om allochtone leerlingen klaar te stomen voor de maatschappij, is het aantal drop-outs schrikwekkend. Allochtonen komen vaak niet verder dan lbo of mavo, in het vwo zijn ze nauwelijks te vinden. En de rapportcij fers van de buitenlandse leerling zijn beduidend lager dan die van zijn Nederlandse klasgenoot. Een commissie onder leiding van oud-minister Van Kemena- de presenteerde gisteren een aantal aanbevelingen om die achterstand van allochtonen in het onderwijs weg te werken. De commissie richt zich daarbij vooral op de twee belangrijkste oorzaken: de lage sociaal-econo mische status van de ouders van allochtone leerlingen en het taalprobleem. De achter stand heeft in ieder geval niets te maken met de etnisch-cultu- rele afkomst of een gemiddeld lagere intelligentie, zo stelt de commissie met nadruk. Want Nederlandse kinderen van ou ders met een vergelijkbaar op leidingsniveau presteren nau welijks beter, zo is gebleken. De commissie Van Kemenade wil daarom af van de huidige re geling, waarbij kinderen uit culturele minderheden bij de toewijzing van leerkrachten aan scholen „voor twee tellen". Dat werkt stigmatiserend, alsof een allochtoon kind ook altijd een probleemkind is. Niet het feit dat het kind uit een culture le minderheid komt is bepalend voor de achterstand, maar de sociaal-economische positie van de allochtone ouders, die over het algemeen een gebrekkiger opleiding hebben, slechtere huisvesting, minder werkgele genheid en een lagere welvaart dan Nederlandse ouders. En wil je voorkomen dat allochtone jongeren in dezelfde situatie te recht komen, dan moetje de ex tra onderwijsgelden daar naar toe laten stromen waar deze opeenstapeling van ellende het sterkst is, vindt de commissie. Van Kemenade pleit voor over heveling van de gelden (een half miljard, waar nu tachtig pro cent van de basisscholen in Ne derland gebruik van maken), naar enkele „urgentiegebie- den". Die zijn wat het onder wijs betreft te herkennen aan een veel hoger aantal gebrekkig Ie ouders (maximaal twee jaar voortgezet out dan in andere delen land. In de praktijk vooral de grote steden. De gemeenten die voorf in aanmerking komen! zo de kans tot een intei leid voor de bestrijding! terstanden op het geq onderwijs, arbeidsmarl vesting, cultuur, wei stadsvernieuwing. f profiteren dan overigf kinderen in achterstal ties, dus niet alleen i nen. Van Kemenade sj dat zo'n 25 procent leerlingen in basis- en j zet onderwijs betreft. I De commissie blijft vaal gevolgen die het door hi gestelde beleid heeft vd, bieden waar de achtei, minder zijn. L Opmerkelijk aan hetj, van Van Kemenade i dat hij de extra geldeij urgentiegebieden wil stellen van dt Scholen met goede r£ (goed afgelegde CITCj een grote doorstromini voorbeeld lbo naar nen rekenen op n Taalprobleem Wat betreft de andere^ rijkste oorzaak voor d wijsachterstand van I nen, de taal, stelt de c voor opvangklassen inL voor iedereen die heft lands nog niet voldcf heerst om regulier onJ volgen. In die klasse» de leerlingen binnen maanden klaargestool den voor het normal, wijs. Daarnaast moetej krachten komen die gf seerd zijn in het geven derlands als tweede i| moeten daarvoor een q" tificaat behalen. De commissie ziet nie" het geven van lessen in® taal voor het bestrijd# onderwijsachterstand lochtonen. Uit onder^ zijn gebleken dat de rjg daarvan nauwelijks aan betere schoolpi. Toch pleit Van Kemi voor dat overal in Nedi, mogelijkheid moet wor pend om lessen in „af levende talen" te voir lessen moeten aan P voorwaarden voldoen 1 het Frans, Duits of Ei|( inclusief examens. Aq dere kant mogen die ty, alleen gegeven hoevera bij voldoende vraag, l( koste gaan van de tiji andere vakken besteqj De commissie meentj kan in het kader van |s lengde schooldag'L AMSTERDAM Geen en kele historica wil beweren dat zij dé geschiedenis van de vrouw heeft geschreven. Maar het is wel een geschie denis. Een invulling van een leemte in meer dan 2000 jaar historie, waarin het leven van vrouwen verzwegen is. „Ons succes in Frankrijk heeft niet zo zeer met de kwaliteit van het boekwerk te maken, als wel met het bestaan ervan. Toen het eerste deel verscheen en de winkels bevoorraad moes ten worden, riep een vrouwelij ke werkneemster enthousiast uit: eindelijk, wij hebben ge schiedenis! Voor mij was dat één van de mooiste reacties op het boekwerk", zegt Michelle Perrot, hoogleraar geschiedenis aan de universiteit van Parijs en samen met Georges Duby re dacteur van de vijfdelige reeks 'Geschiedenis van de Vrouw'. Deze week is in Nederland het derde deel verschenen dat de periode 1500 tot 1800 behan delt. De geschiedenis van de blanke vrouw in West-Europa, gezien door de westerse vrouw. Met uitzondering van het na woord van Rudolf Dekker dat speciaal aan de Nederlandse editie is toegevoegd. 'Geschiedenis van de Vrouw' is een ambitieus project van in to taal zeventig Europese en Ame rikaanse wetenschappers. In zo'n tweeduizend pagina's wil len zij een andere kijk op de ge schiedenis geven. De historie gezien vanuit de vrouw. „Of nog beter: de geschiedenis over de relatie tussen mannen en vrouwen, gezien vanuit vrou wen", aldus Perrot. Uitgangs punt van alle auteurs is dat de verhouding tussen mannen en vrouwen niet biologisch is be paald, maar maatschappelijk. De positie van de vrouw, haar functie, macht en zwijgen wordt verklaard uit de man vrouw rolverdeling die door de samenleving wordt oplegd. In de oudheid werd gefanta seerd over een ideale wereld. Een wereld zonder vrouwen. Waar kinderen worden ge kweekt door de rechter testikel van een man af te snijden en in de grond te planten. Of dood worden geboren uit de kuit van een man en leven krijgen inge blazen door ze met geopende mond in de wind te houden. Dromen van voorbije Grieken, die hiermee een beeld geven van hoe er over vrouwen werd gedacht. Zoals later in talloze boeken, schilderijen, theater stukken. „Wij willen de ver schillende manieren waarop de vrouw wordt afgebeeld, afwis selend als godin, Madonna, heks, begrijpen en tevens waar om deze voortduren of verande ren", schrijven de auteurs in hun voorwoord. Schaduw Twintig jaar geleden nog was een boekenreeks als deze onmo gelijk geweest. De informatie in het in zes talen verschenen werk, is pas in de afgelopen twintig jaar vergaard. Eeuwen lang heeft de vrouw in de scha duw van de geschiedenis ge staan. Dank zij de vrouwenbe weging, antropologen en de op komst van de geschiedenis van het dagelijks leven, is de histo rie van de vrouw voor het voet licht gekomen. De enige poging tot het schrijven van een ge schiedenis van de vrouw in vroeg-modem Nederland ver scheen in 1915. Het boek 'De Vrouw' werd geschreven door H. Moquette, archivaris in Rot terdam. In het Nieuw Neder- landsch Biografisch Woorden boek dat tussen 1911 en 1937 in tien delen verscheen, zijn bio grafieën opgenomen van de be langrijkste personen uit de Ne derlandse geschiedenis. Van de ongeveer 20.000 biografieën, gaat hooguit één procent over vrouwen. „Wilhelmina van Pruisen heeft de Nederlandse geschiedenis beslissender be paald dan haar echtgenoot, stadhouder Willem V. Toch wordt zij, en dat is illustratief, slechts besproken in de aan haar man gewijde bijdrage", al dus Rudolf Dekker. Ook histori ci die zich hebben beziggehou den met de geschiedenis van het gewone volk hebben vol gens Dekker weinig oog gehad voor de vrouw. „In de nieuwe Algemene Geschiedenis der Ne derlanden (verschenen tussen 1977 en 1983) is de geschiede nis van de Nederlandse arbei dersvrouw niet terug te vin den". Beelden De geschiedenis van vrouwen laat zich niet gemakkelijk opte kenen omdat vrouwen door hun positie minder sporen hebben nagelaten dan mannen. En de erfenissen die er nog wél zijn, zijn vaak beschreven vanuit een mannelijk perspectief. Zo luidt de definitie van de vrouw door de 18e-eeuwse essayist Richard Steele: „Een vrouw is een doch ter, een zuster, een echtgenote en een moeder, niet meer dan een aanhangsel van de mense lijke soort". Volgens de auteurs is het hoog tijd voor historici om met een ander oog naar de bronnen te kijken, zich los te maken van een bepaald verleden en zich niet te laten meeslepen door beeldvorming. „Wie de vrouw serieus neemt, plaatst haar ac tiviteiten in het kader van de relaties die tussen haar en de man bestaan en maakt duide lijk dat de verhouding tussen de seksen een maatschappelijk produkt is, waarmee de histori cus historisch onderzoek kan en moet bedrijven. Wij hebben niet de pretentie dé geschiede nis van de westerse vrouw te hebben geschreven. Laat onze beperkingen voor anderen een uitdaging zijn om de geschiede nis van de vrouw verder te ver volmaken", aldus Perrot. In Geschiedenis van de Vrouw laten de diverse wetenschap pers zien dat de werkelijkheid veel verfijnder is dan het ge bruikelijke cliché van de man als eeuwige onderdrukker en de vrouw als slavin. Het boekwerk is geen klaagzang over de vrouw als slachtoffer, evenmin een lofzang op heldinnen, maar laat de vrouw zien als deel neemster aan de geschiedenis. Oproerkraaisters Het zojuist verschenen deel 'Van Renaissance tot de moder ne tijd' behandelt het gedrag van mannen en vrouwen in de economie, politiek, onderwijs en (seksuele) relaties. Het tweede deel van het boek laat in woord en beeld zien hoe vrou wen in de kunst werden voorge steld en besproken. Het boek sluit af met een verhandeling over vrouwelijke dissidenten: journalistes, heksen, prosti- tuées, dievegges, revolutionaire christenen en oproerkraaisters. Vrouwen uit het volk speelden doorgaans nauwelijksL de politiek. Maar bij ij sel- of belastingoproeiL vaak vooraan. L In de vroeg moderne f nis onderscheidt de NL se vrouw zich van haa^j se seksegenoot door L aandeel in de criminal? stond het aantal arresf ders uit slechts tien tr procent vrouwen, in| sterdam van midden! was bijna de helft vil dacht van diefstal, dn of kindermoord (on zwangerschappen v®| tmeiden). De bokket Limburg verkleeddeiL mannen en deinsden terug hun slachtoffert te mishandelen. l 'Geschiedenis van 'Van Renaissance totï ne tijd' door Georgei Michelle Perrot, ond van Arlette Farge en mon Davis. Uitgevw Prijs 5 75.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1992 | | pagina 4