Draf- en rensport moet terug naar af Dusbaba is de dikste Lentini: 4724410 gram goud Rimbaud wordt Rambo Advocaat talentvol honkballer Het aloude Feyenoord is verjongd Tour zonder bestseller Menzo 8 Leidse Courant i i maandag 26 oktober 1992 k_/± vlll De draf- en rensport in Nederland kampt met een tekort van vijf miljoen gulden op de begroting van 1992. De sport, die anno 1992 over 275 koersdagen nog amper 250.000 bezoekers naar de banen trekt, zit dus diep in de problemen. DoorAndrëBuurman Den Haag Het grote tekort in de draf- en rensport wordt voornamelijk veroorzaakt door de constant dalende bezoekers aantallen op de draf- en renba nen in Nederland. Die lage be zoekersaantallen hebben weer gevolgen voor de totalisator- omzetten. Want als het publiek niet meer op de paarden wil wedden, heeft dat desastreuse gevolgen. De draf- en rensport in Nederland leeft immers bij de gratie van de wedders. Jan den Nijs, sinds mei dit jaar adviserend lid van het bestuur van de Stichting Nederlandse Draf- en Rensport (NDR), zit er behoorlijk mee in zijn maag. „Het is", zegt hij somber, „in mijn ogen later dan vijf voor twaalf. De Stichting NDR ver keert in grote financiële moei lijkheden. Daarom ontkamen we niet aan impopulaire maat regelen. Want willen wij ook de komende jaren in dit land draf- en rensport blijven bedrijven, dan zal op een groot aantal za ken moeten worden bezui nigd". „Vanaf 1 oktober is het prijzen geld al met gemiddeld tien pro cent verlaagd", vervolgt Den Nijs. „In het rapport van Coop ers Lybrand staat ook, dat een apparaat als de Stichting NDR veel te veel geld kost. Daar lopen te veel mensen rond, die op het budget van de Stichting drukken. Er zal dus een aantal moeten afvloeien". Uitgelekt Een uitgelekt vertrouwelijk rapport van de Stichting NDR aan het ministerie van Land bouw was de aanleiding van de huidige panieksituatie binnen de paardesport. Den Nijs: „Aan staatssecretaris Gabor van Landbouw hebben we toén ver teld, dat de draf- en rensport in Nederland in een kritieke fase was aangeland. Gabor eiste van ons directe maatregelen om aan die slechte financiële situatie een einde te maken. Alleen dan zou het ministerie met geld bij springen. We zijn als bestuur direct aan het werk gegaan, met als eerste maatregel die verla ging van het prijzengeld. On voldoende. We moesten andere bronnen aanboren". Daarom riep Den Nijs, die naast adviserend bestuurslid van de Stichting NDR, ook voorzitter is van de Algemene Eigenaars Vereniging 'De Drafsport', een vereniging waarbij een groot deel van de eigenaars van dra verspaarden is aangesloten, zijn club van eigenaars voor een buitengewone algemene leden vergadering bij een. „Ik heb open kaart gespeeld", zegt hij „en de leden verteld hoe de vlag erbij hing. Er moest geld op tafel komen om de drafsport in Nederland van de ondergang te redden. Van de eigenaars werd een bijdrage van mini maal één miljoen gevraagd. Be sloten werd om dit in de vorm van uitgifte van obligaties te doen. Gelukkig was de animo onder de eigenaars groot, want ik denk dat het streefbedrag van één miljoen ver wordt over schreden". Publiek terug „Maar om in 1993 niet met de zelfde problemen te worden ge confronteerd, zal er meer moeten gebeuren. Primair staat natuurlijk het publiek weer terug naar de banen te krijgen. Dat zal door middel van een gedegen marktonderzoek, gevolgd door een grootscheepse pr-campagne moeten gebeuren. Daarmee is nu reeds een begin gemaakt. Onderzocht moet worden of ons produkt zodanig is, dat een breder publiek erop afkomt. Mannen en vrouwen, paardeliefhebbers en spelers moeten in die sport iets vinden, dat hen aanspreekt. Maar dat betekent een voortdurende strijd om de gunst van het pu bliek en een constante evalua tie van de gang van zaken. Want als de trouwe bezoekers wegblijven en nieuw publiek zich niet meldt, is er fundamen teel iets mis". „Helaas moeten we nu met z'n allen constateren, dat er zowel door de Stichting NDR als door de baanbesturen hier vaak niet op ingesprongen is. Als je het publiek wilt binden moet je de belangen maximaal dienen. Dat wil zeggen, diervriendelijke en zuivere sport en spelmogelijk- heden. Vooral dat laatste moet ook belastingtechnisch aan trekkelijk zijn. En dit alles in een ambiance, die door iedereen als plezierig wordt ervaren". „Maar dit betekent voor de or ganisatoren een uiterst actieve opstelling. Ik kan niet anders fotoWimHuijbers De lege plekken op de tribunes spreken voor zich. „Het is later dan vijfvoor twaalf', zegt Jan den Nijs. concluderen, dat er in de laatste tien, vijftien jaar te veel op de lauweren is gerust. Vandaar dat we nu op de blaren zitten". Volgens Den Nijs is het paarde- bestand in Nederland niet toe reikend voor 295 koersdagen op jaarbasis. Hij: „Ladbroke had destijds in de statuten laten op nemen, dat er elke dag in Ne derland wel ergens werd ge koerst. Een leuk streven, maar dit had wel tot gevolg datje vel den kreeg van zes of zeven paar den. Het publiek bleef daardoor weg van de banen. De omzetten kelderden gigantisch. Ook de paarden hadden er onder te lij den. Ze moesten veel te vaak worden ingezet, om de koersen maar te laten doorgaan. Dit kan nooit de bedoeling zijn van de drafsport. Daarom staan er voor volgend jaar nog maar 220 koersdagen op de agenda. Liefst 75 minder dan vorig jaar. Daar mee hopen we draverijen met vijftien of zestien paarden aan de start te krijgen. Het publiek vraagt daarom en op dit soort koersen wordt natuurlijk veel Verliefd Jan den Nijs noemt zichzelf een paardeman in hart en nieren. Verliefd op het paard en beze ten van de drafsport. Niet het wedden op paarden. Dat is niet aan de dik besnorde Den Nijs besteed. „Natuurlijk speel ik wel eens een paard", zegt hij bijna verontschuldigend. „Maar dat is sporadisch. Ik be leef veel meer plezier aan het kijken naar die dieren. Het brengt me weer wat dichter bij de natuur. Paarden in volle draf. Dat vind ik een magnifiek schouwspel". Jan den Nijs werd 54 jaar gele den geboren in Alkmaar, een streek, zoals hij zegt, waar een heus paardenest is. Zijn affini teit met de paardesport werd hem ook met de paplepel inge goten. Pa Den Nijs stond aan de poort van het drafcentrum in Alkmaar, dus kleine Janneman was al snel een vaste gast op de koersbanen. De jonge Den Nijs raakte zo in de ban van de draf sport, dat hij zelfs met de ge dachten rondliep zijn brood in deze sport te gaan verdienen. Maar de ouders van Jan waren niet zo gecharmeerd van diens plannen en praatten zoonlief de drang naar de drafsport uit zijn hoofd. Maar Jan den Nijs liet de paarden niet schieten en werd op latere leeftijd eigenaar van een heuse draver. Jarenlang stond hij bij de NDR t? boek als eigenaar, maar op een gegeven moment liet Jan den Nijs de paardesport onder meer vanwege te drukke werk zaamheden als vakbondsman bij de Bouw- en Houtbond van de FNV voor wat het was. Ruim 23 jaar, van 1963 tot 1986, waarvan de laatste jaren als se cretaris, was hij binnen de FNV actief. Momenteel is Den Nijs adjunct-directeur van de Stich ting ARBOUW (Arbeids Om standigheden Instituut voor de Bouwnijverheid), dat is geves tigd in Amsterdam. Voorzittershamer Besturen is Jan den Nijs dus niet vreemd. Dat was ook de re den dat hij ruim twee jaar gele den door een toenmalige be stuurslid van de Algemene Ei genaars Vereniging 'De Draf sport' werd benaderd om deel te gaan uitmaken van het be stuur. Nog geen jaar later han teerde hij ook de voorzittersha mer van de vereniging. Vanaf het moment dat hij in het be stuur van de Eigenaarsvereni ging zat, nam hij elke gelegen heid te baat om zijn ongenoegen te uiten over het beleid van het toenmalige bestuur van de Stichting NDR, dat in die tijd onder voorzitterschap van de heer Lokhorst al roerige tijden (sluiting van de drafbanen van Schaesberg en Drachten) door maakte. Den Nijs: „Het was zelfs voor een leek duidelijk, dat het met de paardesport in Nederland de verkeerde kant opging. Ik heb regelmatig mijn kritiek ge spuid, maar mijn noodkreten kwamen nauwelijks door die muur van ambtenarij heen. Er werd niet naar de belangen groepen, zoals fokkers, eige naars, trainers etc, in de draf- en rensport geluisterd. Men bleef in zijn ivoren toren zitten. Wij werden niet serieus geno men. Uiteindelijk is het bestuur van de Stichting NDR eind vo rig jaar afgetreden. Of dat nu komt door het stelselmatig kri tiek leveren door de belangen groepen, dat laat ik maar in het midden. Wat van groter belang is, is dat het huidige interim-be stuur met de heren Hartman, Nou wen, die tevens directeur van de ANWB is, en Raeven een andere visie op de zaak heeft. Dit bestuur had de opdracht van het ministerie om de paar desport in Nederland, na het vertrek van Ladbroke weer nieuw leven in te blazen". „Datzelfde bestuur vroeg mij in mei van dit jaar ook om advise rend lid van de NDR te worden. Iets wat tot voor een jaar gele den nog ondenkbaar was. Maar toen ik daarin amper twee maanden actief was, kwamen de berichten over die financiële problemen in de sport. Op dat moment dacht ik nog, Jan jon gen, waar ben je in hemelsnaam aan begonnen". Een sprong in het diepe dus voor Jan den Nijs. Want nu hij ook aan de andere kant van de tafel (NDR) zit, is hij zich er maar al te goed ervan bewust, dat alle ogen op hem zijn ge richt. „Ik weet", zegt Den Nijs, „dat nu een aantal lieden zich zit te verkneukelen. Hopen dat die Den Nijs met zijn grote mond op zijn bek gaat. Maar ik loop net iets te lang mee om me daar iets van aan te trekken. Primair staat, de draf- en ren sport weer uit het slob te halen. Alle neuzen moeten weer de zelfde kant op komen te staan. We moeten de handen ineen slaan. Gewoon vanaf het nul punt weer beginnen. Dan ben ik ervan overtuigd, dat de sport weer gaat floreren. Net als toen". ACHTERKANT SAMENSTELLING: guido BlNDELS BIJDRAGEN: JAN D. SWART, ROB Vente. Bob van Huet Johnny Dusbaba, de oud verdediger van ADO, Ajax en Anderlecht, is uitgeroepen tot de dikste marktkoopman van Vlaanderen. Hij torst thans een lichaamsgewicht mee van 120 kilo en vier ons. De weging had plaats op de markt in Gent, waar de ex-Hagenaar in zijn kraam luidruchtig eens per week jurken, jeans en handtassen aanprijst. Over een halfjaar houdt Gent zijn verkiezing opnieuw. „En dan hoop ik", aldus Dusbaba, „het record weer wat scherper te kunnen stellen. Ik hou van een goed leven. Lekker eten, lang eten. Mosselen en dan met een paar enorme pinten erbij. In Vlaanderen kan dat allemaal nog. Gezellige mensen. De enige man, die in Vlaanderen niet gezellig is en de markt te min vindt, is Aad de Mos. Die heeft in dit land voor paus willen spelen en is op z'n bek gevallen. Iedereen gruwelt van hem. Ik ook. Hij was in Den Haag mijn buurman, maar marktkooplieden ziet hij niet staan. Hij heeft zich in één ding vergist en dat is dat Belgen arrogante Ollanders kwallen van mensen vinden". Johnny Dusbaba, die reeds op zestienjarige leeftijd in het eerste elftal van ADO debuteerde, komt weinig meer in voetbalstadions. Hij vindt ze te steriel geworden. „De gemoedelijkheid van het Vlaamse land tref je alleen nog aan op de markten. Ik reis de hele week door allerlei plaatsen. Ik zou niet anders meer willen en al die kapsonesmannen, die kunnen me gestolen worden". Italianen zijn gek op getallen. Natuurlijk is het interessant om te weten dat de 23-jarige voetballer Gianluigi Lentini zestig miljard lire heeft gekost, maar wat moet de man in de straat in het zo aan inflatie onderhevig Italië met het getal 60.000.000.000? Hij kan zich nauwelijks voorstellen wat hij daar allemaal van kan kopen. Daarom zocht de Gazette dello Sport naar alternatieven om de waarde van de Milan-ster wat duidelijker te maken. Zestig miljard lire voor zijn transfer en zijn salaris, in plaats van dit recordbedrag had Milan-baas Silvio Berlusconi ook 5454 Fiatjes van het type Cinquecento kunnen kopen. Of 106 Rolls Royce Touring Limousines. De handelswaarde van de ruwe voetbaldiamant Lentini is kortom gelijk aan de prijs van 4724410 gram goud. In Nimes was men uitgekeken op z'n vedette, maar in Leeds groeide het Franse voetbalbuitenbeentje Eric Cantona uit tot de lieveling van de United-aanhang. Bij thuiswedstrijden van Leeds zingt het hele stadion. 'O-la-la Cantona' en de weinig conventionele, artiestieke, bezigheden van de voetballer buiten het veld neemt men op Eiland Road maar voor lief. Cantona's interesse in de 'psychologie van de impressionisten', in negentiende-eeuwse filosofen en zijn financiële hulp aan enige jonge Franse kunstenaars, gaan veel supporters boven de pet. Maar de vedette steeg in ieders achting toen een lokale journalist had genoteerd dat hij een bewonderaar was van 'Rambo'. Dat was tenminste de over-mijn-lijk-mentaliteit die de spionkop kon waarderen. Helaas was er hier echter sprake van een fonetisch misverstand. Cantona corrigeerde dat hij niet de door Sylvester Stallone gespeelde bruut bedoelde maar Rimbaud, de Franse dichter. Hij loopt er niet mee te koop, maar toch, de huidige bondscoach van de Oranje voetballers, Dick Advocaat, was ooit een talentvolle honkballer. Bij ADO, dat onlangs voor het eerst in de geschiedenis de Nederlandse titel pakte, haalde Advocaat zelfs het eerste negental. Dat was overigens nog in de periode dat ADO aan het begin van de jaren zestig gewoon in het Zuider^ark, achter het 'vierde veld', speelde. Niet alleen Advocaat hanteerde destijds de knuppel, ook wijlen Aad Mansveld en René Pas waren als zodanig actief. Oud-Feyenoord wil met het veteranenteam Lucky Ajax als voorbeeld aan de weg gaan timmeren. En dus werd het aloude Feyenoord drastisch verjongd met zeldzaam vieve lieden als Peter Houtman, Ben Wijnstekers, Sjaak Troost en de vierkante 40-jarige Belg Nico Jansen uit het bekende Hemiksem. De 'Alte Herren' van de FC Mülheim hebben 't geweten. De corpulente vrienden uit het Roergebied werden zaterdagavond op Feyenoords Varkenoord van de Jong en oud troffen elkaar bij Feyenoord. Hans van de Hoek (links) praat tijdens de reünie van voormalige Feyenoord-coryfeeën met Peter Houtman. De twee speelden ook in het Zuiderpark. hem overgenomen. ADO haalde onder mij zelfs de bekerfinale tegen Willem II. Maar voor die eindstrijd voelde Happel zich ineens weer goed genoeg. Met 3-0 verloren dus". De Tour-directie maakt donderdag het routeschema voor volgend jaar bekend. Een groot deel daarvan is echter al uitgelekt. De start is in de Vendee, rond het historische toeristenplaatsje Le Puy-du- Fou. Via Lucon-Les Sables d'Olonne gaat het dan richting Vannes en St. Malo in Bretagne. Avranches, Evreux, Amiens, Chalons-sur-Marne en Chalons-Lac-en-Madines worden genoemd als de volgende etappeplaatsen. In de jMpen ligt het zwaartepunt deze keer niet op Alpe d'Huez, maar op Isola 2000, met de Col „Maar dat was niet zo'n geweldige prestatie", glimlachte de 36-voudig international Ben Wijnstekers, „want bij die dikke Duitsers liepen er drie met een stok en die ene die z'n gehoorapparaat had uitgedaan, hoorde pas na afloop dat het 9-0 was geworden". Nadat de oude Rotterdamse glorie de modder van zich had afgespoeld en de 'Alte Herren' dusdanig waren opgelapt dat zij weer een bierglas konden vasthouden, volgde in de kantine op Varkenoord een feestelijke reünie van voormalige Feyenoord- coryfeeën, waarbij oud voorzitter Gerard Kerkum met zwier het bal opende. Bij de vroegere Feyenoord - prominenten bevonden zich heel wat heren die vandaag de dag trachten jonge voetballers op een hoger niveau te brengen. Trainers uit de betaalde sector als Sparta's Rob Jacobs, die halfweg de jaren zestig in de Kuip een opmerkelijke linkervleugel vormde met Coen Moulijn en Volendams André Stafleu, die ooit bij Feyenoord het slimme klaverjasmaatje van Johan Cruijff was. Maar er waren ook oefenmeesters die in het amateurvoetbal succesrijk zijn, zoals de thans charmante grijze beer Reinier Kreijermaat 's Gravenzandse SV) en Guus Haak van DSO uit Zoetermeer. „En ik heb in 1963 nog ADO getraind", vertelde de 59-jarige reünist Hans van de Hoek. „Ernst Happel kreeg in het Zuiderpark van ellende een maagzweer en toen heb ik, die net voor het betaalde voetbal was afgekeurd, het zaakje van de Vars en het 2802 meter hoge 'dak' de Col de Restefond. In de Pyreneeën wordt vuurwerk verwacht in drie bergetappes. Het ritje richting Andorra wordt gevolgd door de koninginne-etappe van Andorra naar St. Lary-Soulon, met de Envalira, de Portet d'Aspet, de Peyresourde en de slotklim naar Saint-Lary- Soulon. De volgende dag wacht de coureurs dan nog een beproeving tussen St. Lary en de omgeving van Pau met bekende kuitenbijters als de Aspin, de Tourmalet en/of de Aubisque. Ook de bergtijdrit zou in ere hersteld worden. Het Zwitserse skistation Crans- Montana heeft daar een optie op genomen. Kortom het ziet er op papier weer keurig uit, al zal vooral menige Nederlandse wielerliefhebber treuren, dat er deze keer geen rit naar Alpe d'Huez is. „Zonder Alpe d'Huez valt er een heel stuk traditie weg", zegt Gert-Jan Theunisse, winnaar in 1989. „Alpe d'Huez was toch iets speciaals. Mensen stemden er hun vakantie op af'. „Het is doodzonde", zucht collega Steven Rooks, de Alpe d'Huez-winnaar van 1988. „Normaal als het Tour-schema bekend werd gemaakt keek ik altijd meteen wanneer die rit naar Alpe d'Huez was". „De Tour-directie kan het zich nu eenmaal veroorloven om een successerie als Alpe d'Huez te onderbreken", zegt ploegleider Hennie Kuiper, die er in 1977 en 1978 furore maakte en er dit jaar ook met zijn renner Andy Hampsten won. „Ook zonder die etappe krijgen ze genoeg publiciteit. Weetje, ik zie mij er in 1977 nog naar boven gaan. Halverwege reed ik Zoetemelk en Thevenet eraf. Ik was in bloedvorm. Ik was geen klimmer van huis-uit, moest het vooral van mijn vechtersmentaliteit hebben. Bovendien was ik een publieksrenner, enorm sfeergevoellig. En dan zat je op Alpe d'Huez altijd goed. We zullen, denk ik, allemaal Alpe d'Huez missen volgend jaar. Al is er in de Tour nog op zo veel andere cols geschiedenis geschreven, Alpe d'Huez zal altijd een bestseller blijven". Otanley Menzo hangt b Ajax in de regel maar eer beetje als een laken te luchten in die goal. Veel nooit te doen. 't Is leuk dat Ajax hem hi zoals we het vroeger ook gezellig vonden dat Bals Stuy er stonden, maar eigenlijk heeft men in D( Meer voor kwaliteitskee nooit echt een aandoenl zorg aan de dag gelegd. 1 wat aan het voeteneind! de verdediging stond wo bij Ajax beschouwd als vitrage. Ajax beeft ook nooit vee voor die jongens willen uitgeven. Dat vond men zonde. Daarom werd vijfendertig jaar terug oi hun grote belofte Eddie Pieters Graafland aan Feyenoord verkocht en men vrolijk met de onbetekende Bertus Hoogerman verder, waardoor het kon gebei dat Feyenoord-Ajax een in zoiets als 9-5 eindigdi omdat diezelfde Hooger pas na afloop van de wedstrijd in de gaten ki dat hij per abuis negenl minuten lang door de contactlenzen van zijn had staan turen. Zo'n z nam men dan op de koe Ajax-keepers in Oranje hebben we daarom altij| gevonden. Zelfs toen dii dikke Piet Schrijvers d( voorkeur kreeg, wistei dat dit kwam omdat J« Jongbloed te oud van Beveren niet langei bestand tegen het feit d veldmafia van Ajax bij Oranje de hoofdrol jod< Ik heb zodoende altijd hart vastgehouden me Menzo. Ajax-keepers ii Oranje is tegen de nati Bovendien is Menzo ee keeper in cadeauverpa Er zitten mooie strikk< hem heen. Hij is voor F Govers ongetwijfeld ra in te bijten, maar niet klemvast. Hij laat altiji wat uit zijn handen va! dat is dan weliswaar bij geen probleem, maar slecht scorend Oranje 1| dit tot fiasco's. Zou Menzo faalangst hebben? Faalangst is iets vresel e Faalangst is het problef van deze tijd. Het is de de daad niet te kunnen a voltooien. Daar moet D bij geholpen worden. I dat hij lijdt. Ik zie hem lachen. Dat geeft later onherroepelijk problei Keepers zijn gevoelig. Gevoeliger dan veldsp Inzake Menzo vind ik sneu. Bovendien geeft exotische doelman eer bijzondere dimensie ai Oranje. Sinds Wim La en Frans de Munck he ook nooit meer iemani 'q doel van het Nederlan elftal verdedigd, die zi co prachtig kleedt. Het is alsof Menzo ontloken n een raderblad van Lib Nooit gruwelijke seizoenkleuren, maar iets fris. Truien met ingewikelde kruissteekpatronen ejjjj daarin huist dan een onberispelijke jongen óók nog eens vele bree schoolmeisjes achter goal doet verzuchten. Bij De Goeij heb ik alt gevoel alsof ik naar ee agrarische documentèe te kijken. Hij keept in overall en zijn broek 1 ^1 op half zeven over voornamelijk magere heen. Eigenlijk is zijn couture volledig uit d gelopen, maar hij hee ding enorm op Menzo Hij laat zelden iets ui! gj jatten vallen.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1992 | | pagina 20