Mensen
Champagne wegens
het ruimtegebrek
'Nog vol kracht om ons te verzetten'
'CYRANO' IN DEN HAAG
Adviseurs
I We kunnen ons er dus ook niet
j meer achter verschuilen dat we
niet weten waar ze wonen. Bij dit
soort aantallen kun je gewoon
beginnen met mensen op straat
aan te spreken. Statistisch
gesproken moetje dan binnen vijf
minuten beet hebben.
DONDERDAG 22 OKTOBER 4992
rans Happel
Iet is maar goed dat Joop
van den Ende zijn Circus
theater gaat verbouwen.
Want vooral voor het
lartijtjes dat hij pleegt te ge-
i afloop van een feestelijke
elling, zijn de foyers en de gan-
danig te smal dat men de gla-
;enlijk alleen maar boven op
ofd kan meedragen,
im wordt er ook champagne
inken', grapte iemand, want
nnen er van die dunne hoge
gebruikt worden'.
ste voorstelling in Den Haag
musical 'Cyrano'. Dat heet
Haagse première' en omdat
n Ende - zeker nadat het Cir-
il ater volgend jaar augustus
e lift a 22 miljoen gulden
ndergaan - die stad hard no-
hebben, waren er gisteravond
le genodigden. Wie behalve
musical ook voor de beken-
tomen was, had ruim te kij-
ir een bloemlezing: burge-
Havermans, Henny Huis-
Frits Bolke-
dknita Meyer, AVRO-voorzit-
?}ard Wallis de Vries, Ben Cra-
janessa, acteurs die via RTL-
iJvelhaast huisgenoten zijn ge-
Joop van den Ende had de
eerste voorstelling van de
musical 'Cyrano' in wat nu
zijn Circustheater is
verfeestelijkt met vele
genodigden. Die konden na
afloop van de voorstelling
wel van heel nabij met
elkaar in contact komen.
worden zoals Wilbert Gieske en Hid-
de Maas, Mini (Karei de Rooyen
Maxi (Peter de Jong) en natuurlijk
ook Lee Towers, want die zie je vrij
wel altijd als er iets te party-en is.
Ideetje
Lee is trouwens altijd gul aanspreek
baar. „Prachtig", glunderde hij al in
de pauze, „goede muziek en zo ver
staanbaar, het ziet er bovendien
schitterend uit". Daar - net zoals in
'Les misérables' - in 'Cyrano' alle
teksten gezongen worden, moet zulk
theater zanger Towers toch wel heel
bijzonder aanspreken, veronderstel
len we. Zou hij geen zin hebben om
ook eens in zo'n produktie te staan?
Hij aarzelt even: „Eh, tja, maar ik
ben nog zeker voor een vol jaar vol
geboekt".
Het hoeft ook niet gelijk morgen al.
Het gaat om het idee.
„Ja, als je het zo bedoelt, dan zou zo
iets me best eens trekken". Olijk
roepen we dat hij bij Van den Ende
dan maar iets leuks moet gaan uit
zoeken. Lee: „Hij is er gek genoeg
voor om aan zoiets mee te willen
doen. Dat bedoel ik dan in positieve
zin, hoor".
Verder is er op de ontvangst na af
loop nauwelijks enige converstatie
mogelijk. Joop van den Ende zelf
probeert ergens boven aan een trap
hartelijkheden over te brengen aan
burgemeester Havermans, links en
rechts ingeklemd door de zeer velen
die op weg zijn naar de croissants
met zalm, een charmante combina
tie overigens. Zelden zal het 'hoe
gaat het? Goed? Met mij ook' zo vaak
zijn uitgewisseld met alleen gesticu
latie.
Maar goed, iedereen zag in ieder ge
val iedereen weer eens en bovendien
had de voorstelling zelf zich ontrold
als een spektakel dat sinds de officië
le première nog deugdelijker is gaan
scharnieren.
Bill
Met name titelrolspeler Bill van Dijk
werd na afloop breeduit voorzien
foto Robert van Stuyvenberg
Ben Cramer (rechts) bezorgt na afloop van 'Cyrano' zijn complimenten bij hoofdrolspelers
(v.l.n.r.) Danny de Munk, Ryan van den Akker en Bill van Dijk.
van complimenten. Menige collega
kwam bij hem buurten met geva-
riëerde lof en hulde. Van Dijk, die
zich na een langdurige carrière vol
golfbewegingen eindelijk naar het
allereerste plan heeft geknokt, in
casseerde dat alles met zichtbaar ge
noegen.
Dan was er ook nog het 'gewone' pu
bliek. Dat zich tegenwoordig bij
groots opgezet theater als deze musi
cal 'Cyrano' allerminst nog gewoon
voelt. Dit zijn evenementen waar
men bij wil zijn, zo mogelijk op een
van de voorste rijen.
Zegt een bekwaam gestoffeerde
dame tegen tegen een minstens zo
goed gehulde vriendin. „Vorige keer
bij de Chipjes zaten we daar achter
in, weetje nog. Dat was dan toen wel
veilig, maar hier is het toch veel lek
kerder, kun je het allemaal bijna rui
ken".
'Cyrano' is tot en met 1 november in
het Circustheater mee te maken.
Daarna nog langdurig overal verder
in het land.
'i\ Shirley Bassey
Jodie Foster
disW
Montezuma's Revenge
bij Shirley Bassey
D e Nederlandse a-capella
muziekgroep Montezuma's Revenge
verzorgt het voorprogramma bij de
twee concerten die de Amerikaanse
zangeres Shirley Bassey komend
vooijaar in Nederland geeft. De
voorverkoop voor de
'glitteravonden' in het
Congresgebouw in Den Haag (27
feb.) en het Concertgebouw in
Amsterdam (1 mrt.) begint volgende
week zaterdag.
Polygram gelooft
in Jodie Foster
X olygram Filmed Entertainment
heeft een driejarige overeenkomst
gesloten met de actrice Jodie Foster.
Het bedrijf zal in die periode
projecten financieren die, onder
leiding van Foster, worden
ontwikkeld en geproduceerd door
Fosters Egg Pictures. Volgens
president Michael Kuhn van PFE is
Jodie Foster zonder enige twijfel een
van de grootste actrices in de
internationale filmindustrie: „Met
'Little man Tate' heeft ze bovendien
een opmerkelijk regiedebuut
gemaakt". Jodie Foster zelf noemt
de overeenkomst een 'unieke kans
om mijn ervaring met het werken in
studioverband te combineren met de
waarde die ik hecht aan onafhan
kelijkheid bij het maken van films'.
Museum voor
Rob de Nijs
XjLppingedam is sinds kort een
bedevaartsoord voor fans van Rob de
Nijs. Arie en Sylvia Moltmaker zijn
daar een piepldein museum
begonnen, vol materiaal over leven
en werk van de populaire artiest.
Een primeur, want nog niet eerder
werd een dergelijk museum in
Nederland geopend. De Nijs, die
apetrots is op 'zijn' museum, gaf
Arie en Sylvia alle medewerking.
Het museum, dat officieus al open is,
mag royaal putten uit de privé-
archieven van De Nijs en anderen.
Het is de bedoeling dat de zanger op
14 november tijdens de officiële
opening optreedt met 'de Lords',
met wie het ruim dertig jaar geleden
allemaal begon.
Het was Sylvia Moltmaker die op het
idee kwam om een museum voor
haar idool in te richten. Arie,
platenproducent en handelaar,
Arie en Sylvia Moltmaker in hun piepkleine Rob de Nijs-
museum in het Groningse Appingedam, dat - nog voor de
officiële opening op 14 november-uit zijn jasje is gegroeid.
werkte dat plan in samenwerking
met de zanger verder uit. De eerste
lp van De Nijs is door Arie opnieuw
geperst, omdat het origineel nergens
meer was te vinden. Op zijn eigen
label heeft hij drie compilaties met
oud werk van De Nijs uitgebracht.
Een nieuwe serie van zes cd's met
alle liedjes uit de tv-serie 'Kunt u mij
de weg naar Hameien vertellen
meneer?' komt eraan, terwijl van
niet eerder uitgebracht materiaal
van De Nijs een chronologisch
overzicht op twintig cd's wordt
gezet.
Pronkstukken in het museum zijn
onder meer het originele kostuum
dat De Nijs droeg in 'Hameien' en
een originele cape en hoge hoed
waarmee Rob de Nijs en de Lords
vroeger optraden.
Whitney zegt
concerten af
Wh
hitney Houston heeft twee
concerten in Israël op het laatste
moment afgezegd. Dit op advies van
haar doktoren. De zangeres
verwacht over enkele maanden een
baby. De toer in Israël moest het
begin zijn van een serie concerten in
Europa. Ook deze toer heeft de
Bij een naam in zijn agenda heeft Cor van
Os in ferm handschrift genoteerd: 'Gaat
gelukkig wat beter'. Ook andere data
vermelden bezoeken aan zieken en hoe
hun toestand is. Vrijwel geen bladzijde
van het notitieboekje, waarin we op uit
nodiging van de eigenaar bladeren, is
blanco. En achter bijna elke aantekening
staat 'Madjoe'.
Het is de belangenvereniging van oud
militairen van het Koninklijk Neder
lands Indische Leger (KNIL);die in het
hele land ongeveer 22 afdelingen heeft.
Cor van Os is Voorzitter van de Haagse
club. Hij spendeert veel van zijn tijd aan
Madjoe. Naast aandacht voor zieken
staat hij ook de leden - allen de zeventig
ruim gepasseerd - met raad en daad bij.
Reünie
De nijvere voorzitter heeft sinds kort nog
een taak. Met Leo Jacobs hoopt hij vol
gendjaar een reünie te houden voor de
mannen (en hun echtgenotes) die tijdens
de Tweede Wereldoorlog in het voormali
ge Nederlands-Indië in krijgsgevangen
kampen hebben gezeten op Flores, de
Molukken en Singapore. De hereniging
heeft deze keer een extra betekenis. Het
is in 1993 een halve eeuw geleden dat de
eerste groepen op transport gingen.
„Ruim 1600 van de 6200 krijgsgevange
nen hebben de transporten en ontberin
gen in de kampen niet overleefd", vertel
len Van Os en Jacobs. „Deze mensen
gaan we tijdens de reünie herdenken".
De bijeenkomst is volgend voorjaar ge
pland, maar de twee willen met het oog
op de opkomst nu al voorbereidingen
treffen. Het zal opnieuw een indrukwek
kend weerzien zijn. Gedeelde herinne
ringen scheppen een band, is op eerdere
reünies van het comité 'Flores-Moluk-
ken-Singaporekampen' gebleken.
Cor van Os brengt die dag onder de aan
dacht voor welke zaken Madjoe op de
barricade gaat. De vereniging behartigt
weliswaar de belangen van vroegere
Cor van 0$ (links) en Leo Jacobs: 'Ex-krijgsgevangenen hebben een
ijzersterke band'.
KNIL-militairen, maar anderen uit de
Indische gemeenschap kunnen evengoed
op steun van de club rekenen, zegt hij.
Zelf heeft Van Os gevangen gezeten in
Birma - waar hij aan de Birma-spoorlijn
werkte - in Sian en Japan. Zijn toon is
bitter wanneer hij spreekt over 'het on
recht dat ex-KNIl-militairen is aange
daan'. Pas na 1980 ontvingen zij hun
achterstallige salaris in de vorm van een
eenmalige uitkering, groot 7500 gulden.
Madjoe-leden, onder wie van Os, demon
streerden hardnekkig op het Binnenhof
om dit recht te halen. „We hebben daar
vanaf 1977 tot 1980 elke dinsdagmiddag
gestaan. Toen ging Wiegel eindelijk door
de knieën". Meer zaken zijn door Madjoe
met succes aan'de orde gesteld. Van Os:
„Dienstplichtige KNIL-militairen vielen
buiten de eenmalige uitkering, behalve
zij die bij terugkomst in Nederland bij
het rijk, gemeente of de provincie waren
gaan werken. Daar komt nu verandering
in; er ligt een wetsvoorstel klaar waarin
is vastgelegd dat dienstplichtigen die
niet bij de overheid maar elders een baan
vonden, ook deze 7500 gulden krijgen".
Inzet
Dat is, zegt van Os, aan de inzet van
Madjoe te danken. De vereniging maakt
zich nu sterk voor een andere groep. „Er
zijn beroepsmilitairen van het KNIL, die
minder dan vijftien dienstjaren hebben.
Degenen die niet zijn overgegaan naar de
Nederlandse Koninklijke Landmacht
ontvangen over de periode waarin ze ge
diend hebben geen pensioen, terwijl ze al
die tijd wel premie hebben betaald. Het is
het volgende punt waarvoor we gaan
vechten. We doen het stap voor stap, an
ders breekt de lijn". De vereniging werkt
ook achter de schermen. Bij ingewikkel
de kwesties, zoals het invullen van for
mulieren, biedt Madjoe de leden hulp.
Hij roemt de ijzersterke band van oud
krijgsgevangenen. Op de reünie zal dat
straks weer blijken, zegt Van Os. „Als je
door het diepste van het diepste bent ge
gaan, is de band ook na veertig, vijftig
jaar niet te verbreken. Er is zoveel te be
praten over wat er allemaal bij ons leeft.
De Nederlandse overheid en de bevol
king hebben nauwelijks begrip getoond
voor wie uit het vroegere Nederlands-In-
die hier naar toe is gekomen. In opzet is
het niet discrimenerend bedoèld ge
weest, maar de uitkomst was wel zo.
Daarom blijft Madjoe zich verzetten; we
zijn nog vol kracht".
Voor meer informatie over de reünie en
Madjoe kan worden gebeld naar 070-
3850197 of 070-3677715.
Portie mieren
houdt gezond
Een dagelijks portie knapperige mie
ren houdt de mens gezond. Dit bewe
ren Chinese insektologen die in
Oost-China bijeen zijn voor het eer
ste seminar over de medische toe
passing van mieren, zo meldt het
staatspersbureau Xinhua. In China
worden al drieduizend jaar mieren
gegeten, vooral in het zuidwesten.
„Door deze gewoonte genieten de
mensen een goede gezondheid",
schrijft Xinhua. De ruim veertig
mierkundigen kwamen tot de con
clusie dat de Polyrachis Vicina Ro
ger, de meest voorkómende mier in
China, helpt tegen reumatiek, hepa-
titis-B en andere gebreken in het af
weermechanisme
Op het seminar werden nieuwe tech
nieken besproken voor de winning
van bruikbare ingrediënten van mie
ren om medicijnen te maken.
Utrecht in
teken van VN
Utrecht is vanaf zaterdag 'VN-stad'.
Tot 1995, het jaar waarin de
Verenigde Naties een halve eeuw
bestaan, worden er diverse
manifestaties en tentoonstellingen
gehouden. Al deze projecten hebben
als onderwerp de Verenigde Naties.
Het eerste project richt zich op de
opvang van vluchtelingen in
Cambodja. Het gaat daarbij niet om
de opvang in de
vluchtelingenkampen in Thailand,
maar om de zorg voor voorzieningen
in Cambodja zelf. Want het is de
bedoeling dat de vluchtelingen in de
loop van volgend jaar terugkeren
naar hun eigen land.
De Stichting Utrecht VN-stad
bestaat uit onder meer de Stichting
Internationale Solidariteit Utrecht
(Sisu), Vluchtelingenwerk Utrecht
en Unicef Stad Utrecht.
l\fl et het excuus dat we van iets
niet weten hoe het moet, kunnen
we tegenwoordig helaas niet
meer aankomen. Want volgens de
laatste telling zijn er in ons land
tweehonderdduizend adviseurs
gevestigd. Dat is een
vijfentwintigste deel van onze
I werkende bevolking.
We moeten dan wel vooral
automobilisten aanspreken.
Want wat ook uit de telling bleek
is dat adviseurs in het algemeen
j niet te voet gaan. Om opdrachten
te krijgen, moeten zij succes
uitstralen. Zij moeten laten zien
I dat andere opdrachtgevers hun
veel geld hebben betaald. En dat
kan op twee manieren: door duur
te rijden en door duur te wonen.
Dat zijn in onze maatschappij de
twee etalages van het succes.
De meeste adviseurs hebben voor
het dure rijden gekozen, omdat
het zelfs in die kring nog als net
iets te uitsloverig wordt
beschouwd om je huis te laten
j voorrijden.
We moeten de adviseurs dus bij
j dat stoplicht in een dure auto
zoeken, maar mogen
tegelijkertijd op geen enkele
manier laten merken dat we hun
die wagen misgunnen. Ook al is
het zo.
Als op ons gezicht staat te lezen
dat wij vinden dat hij best zou
kunnen lopen zoals wij, wordt de
tere vertrouwensrelatie die nodig
is tussen adviseur en
adviesvrager, in de knop
gebroken. Er komt dan al bij
voorbaat niets van terecht.
Het is ook niet juist die man zijn
auto te misgunnen, want
adviseurs vervullen in onze
gecompliceerde samenleving
twee broodnodige functies. Ze
zorgen dat we beslissingen
kunnen uitstellen en dat er als er
protest komt, er iemand is die we
de schuld kunnen geven.
Directeuren van bedrijven vragen
daarom graag advies. Zij moeten
veel moeilijke beslissingen nemen
en hebben er weinig tijd voor.
Twintigjaar geleden kon een
uitgever van kantooragenda's
daar nog als rustgevende
kalenderspreuk in afdrukken
'Geen zaak is zo dringend dat hij
niet morgen nog een beetje
dringender kan worden'.
Nu weet zelfs de luiste directeur
dat hij er zo niet meer komt. Hij
weet dat nu de enige manier om
bij een lastige kwestie respijt te
krijgen, is: professioneel advies
inwinnen. Daar heeft niemand
weerwoord op. De adviseur is dan
de reddende engel met als
enige nadeel datje met engelen
niet kunt afdingen op de prijs.
In het advies van de adviseur
staat vervolgens altijd dat er
nodig moet worden bezuinigd op
personeel. De directeur wist dit
allang, maar zweeg altijd taktvol,
omdat hij wist dat het hele
personeel over hem heen zou
vallen als hij dat zei. Nu zegt de
adviseur het. De directeur schudt
meewarig het hoofd en kan het
niet helpen. De adviseur neemt
alle schuld op zich en daar is
geen tarief te hoog voor.
Een beroep waarin geen rekening
te hoog is is dat niet iets voor
onze eigen kinderen? Moeten we
niet zorgen dat die snel afkqmen
van dat versleten idee van
i brandweerman?
I Toegegeven, als adviseur draag je
geen uniform met glimmende
insignes. Maar ook een kind kan
begrijpen datje dat in zo'n lange
auto met zwaar getinte ruiten
toch niet ziet.