Mensen Champagne wegens het ruimtegebrek 'Nog vol kracht om ons te verzetten' 'CYRANO' IN DEN HAAG Adviseurs I We kunnen ons er dus ook niet j meer achter verschuilen dat we niet weten waar ze wonen. Bij dit soort aantallen kun je gewoon beginnen met mensen op straat aan te spreken. Statistisch gesproken moetje dan binnen vijf minuten beet hebben. DONDERDAG 22 OKTOBER 4992 rans Happel Iet is maar goed dat Joop van den Ende zijn Circus theater gaat verbouwen. Want vooral voor het lartijtjes dat hij pleegt te ge- i afloop van een feestelijke elling, zijn de foyers en de gan- danig te smal dat men de gla- ;enlijk alleen maar boven op ofd kan meedragen, im wordt er ook champagne inken', grapte iemand, want nnen er van die dunne hoge gebruikt worden'. ste voorstelling in Den Haag musical 'Cyrano'. Dat heet Haagse première' en omdat n Ende - zeker nadat het Cir- il ater volgend jaar augustus e lift a 22 miljoen gulden ndergaan - die stad hard no- hebben, waren er gisteravond le genodigden. Wie behalve musical ook voor de beken- tomen was, had ruim te kij- ir een bloemlezing: burge- Havermans, Henny Huis- Frits Bolke- dknita Meyer, AVRO-voorzit- ?}ard Wallis de Vries, Ben Cra- janessa, acteurs die via RTL- iJvelhaast huisgenoten zijn ge- Joop van den Ende had de eerste voorstelling van de musical 'Cyrano' in wat nu zijn Circustheater is verfeestelijkt met vele genodigden. Die konden na afloop van de voorstelling wel van heel nabij met elkaar in contact komen. worden zoals Wilbert Gieske en Hid- de Maas, Mini (Karei de Rooyen Maxi (Peter de Jong) en natuurlijk ook Lee Towers, want die zie je vrij wel altijd als er iets te party-en is. Ideetje Lee is trouwens altijd gul aanspreek baar. „Prachtig", glunderde hij al in de pauze, „goede muziek en zo ver staanbaar, het ziet er bovendien schitterend uit". Daar - net zoals in 'Les misérables' - in 'Cyrano' alle teksten gezongen worden, moet zulk theater zanger Towers toch wel heel bijzonder aanspreken, veronderstel len we. Zou hij geen zin hebben om ook eens in zo'n produktie te staan? Hij aarzelt even: „Eh, tja, maar ik ben nog zeker voor een vol jaar vol geboekt". Het hoeft ook niet gelijk morgen al. Het gaat om het idee. „Ja, als je het zo bedoelt, dan zou zo iets me best eens trekken". Olijk roepen we dat hij bij Van den Ende dan maar iets leuks moet gaan uit zoeken. Lee: „Hij is er gek genoeg voor om aan zoiets mee te willen doen. Dat bedoel ik dan in positieve zin, hoor". Verder is er op de ontvangst na af loop nauwelijks enige converstatie mogelijk. Joop van den Ende zelf probeert ergens boven aan een trap hartelijkheden over te brengen aan burgemeester Havermans, links en rechts ingeklemd door de zeer velen die op weg zijn naar de croissants met zalm, een charmante combina tie overigens. Zelden zal het 'hoe gaat het? Goed? Met mij ook' zo vaak zijn uitgewisseld met alleen gesticu latie. Maar goed, iedereen zag in ieder ge val iedereen weer eens en bovendien had de voorstelling zelf zich ontrold als een spektakel dat sinds de officië le première nog deugdelijker is gaan scharnieren. Bill Met name titelrolspeler Bill van Dijk werd na afloop breeduit voorzien foto Robert van Stuyvenberg Ben Cramer (rechts) bezorgt na afloop van 'Cyrano' zijn complimenten bij hoofdrolspelers (v.l.n.r.) Danny de Munk, Ryan van den Akker en Bill van Dijk. van complimenten. Menige collega kwam bij hem buurten met geva- riëerde lof en hulde. Van Dijk, die zich na een langdurige carrière vol golfbewegingen eindelijk naar het allereerste plan heeft geknokt, in casseerde dat alles met zichtbaar ge noegen. Dan was er ook nog het 'gewone' pu bliek. Dat zich tegenwoordig bij groots opgezet theater als deze musi cal 'Cyrano' allerminst nog gewoon voelt. Dit zijn evenementen waar men bij wil zijn, zo mogelijk op een van de voorste rijen. Zegt een bekwaam gestoffeerde dame tegen tegen een minstens zo goed gehulde vriendin. „Vorige keer bij de Chipjes zaten we daar achter in, weetje nog. Dat was dan toen wel veilig, maar hier is het toch veel lek kerder, kun je het allemaal bijna rui ken". 'Cyrano' is tot en met 1 november in het Circustheater mee te maken. Daarna nog langdurig overal verder in het land. 'i\ Shirley Bassey Jodie Foster disW Montezuma's Revenge bij Shirley Bassey D e Nederlandse a-capella muziekgroep Montezuma's Revenge verzorgt het voorprogramma bij de twee concerten die de Amerikaanse zangeres Shirley Bassey komend vooijaar in Nederland geeft. De voorverkoop voor de 'glitteravonden' in het Congresgebouw in Den Haag (27 feb.) en het Concertgebouw in Amsterdam (1 mrt.) begint volgende week zaterdag. Polygram gelooft in Jodie Foster X olygram Filmed Entertainment heeft een driejarige overeenkomst gesloten met de actrice Jodie Foster. Het bedrijf zal in die periode projecten financieren die, onder leiding van Foster, worden ontwikkeld en geproduceerd door Fosters Egg Pictures. Volgens president Michael Kuhn van PFE is Jodie Foster zonder enige twijfel een van de grootste actrices in de internationale filmindustrie: „Met 'Little man Tate' heeft ze bovendien een opmerkelijk regiedebuut gemaakt". Jodie Foster zelf noemt de overeenkomst een 'unieke kans om mijn ervaring met het werken in studioverband te combineren met de waarde die ik hecht aan onafhan kelijkheid bij het maken van films'. Museum voor Rob de Nijs XjLppingedam is sinds kort een bedevaartsoord voor fans van Rob de Nijs. Arie en Sylvia Moltmaker zijn daar een piepldein museum begonnen, vol materiaal over leven en werk van de populaire artiest. Een primeur, want nog niet eerder werd een dergelijk museum in Nederland geopend. De Nijs, die apetrots is op 'zijn' museum, gaf Arie en Sylvia alle medewerking. Het museum, dat officieus al open is, mag royaal putten uit de privé- archieven van De Nijs en anderen. Het is de bedoeling dat de zanger op 14 november tijdens de officiële opening optreedt met 'de Lords', met wie het ruim dertig jaar geleden allemaal begon. Het was Sylvia Moltmaker die op het idee kwam om een museum voor haar idool in te richten. Arie, platenproducent en handelaar, Arie en Sylvia Moltmaker in hun piepkleine Rob de Nijs- museum in het Groningse Appingedam, dat - nog voor de officiële opening op 14 november-uit zijn jasje is gegroeid. werkte dat plan in samenwerking met de zanger verder uit. De eerste lp van De Nijs is door Arie opnieuw geperst, omdat het origineel nergens meer was te vinden. Op zijn eigen label heeft hij drie compilaties met oud werk van De Nijs uitgebracht. Een nieuwe serie van zes cd's met alle liedjes uit de tv-serie 'Kunt u mij de weg naar Hameien vertellen meneer?' komt eraan, terwijl van niet eerder uitgebracht materiaal van De Nijs een chronologisch overzicht op twintig cd's wordt gezet. Pronkstukken in het museum zijn onder meer het originele kostuum dat De Nijs droeg in 'Hameien' en een originele cape en hoge hoed waarmee Rob de Nijs en de Lords vroeger optraden. Whitney zegt concerten af Wh hitney Houston heeft twee concerten in Israël op het laatste moment afgezegd. Dit op advies van haar doktoren. De zangeres verwacht over enkele maanden een baby. De toer in Israël moest het begin zijn van een serie concerten in Europa. Ook deze toer heeft de Bij een naam in zijn agenda heeft Cor van Os in ferm handschrift genoteerd: 'Gaat gelukkig wat beter'. Ook andere data vermelden bezoeken aan zieken en hoe hun toestand is. Vrijwel geen bladzijde van het notitieboekje, waarin we op uit nodiging van de eigenaar bladeren, is blanco. En achter bijna elke aantekening staat 'Madjoe'. Het is de belangenvereniging van oud militairen van het Koninklijk Neder lands Indische Leger (KNIL);die in het hele land ongeveer 22 afdelingen heeft. Cor van Os is Voorzitter van de Haagse club. Hij spendeert veel van zijn tijd aan Madjoe. Naast aandacht voor zieken staat hij ook de leden - allen de zeventig ruim gepasseerd - met raad en daad bij. Reünie De nijvere voorzitter heeft sinds kort nog een taak. Met Leo Jacobs hoopt hij vol gendjaar een reünie te houden voor de mannen (en hun echtgenotes) die tijdens de Tweede Wereldoorlog in het voormali ge Nederlands-Indië in krijgsgevangen kampen hebben gezeten op Flores, de Molukken en Singapore. De hereniging heeft deze keer een extra betekenis. Het is in 1993 een halve eeuw geleden dat de eerste groepen op transport gingen. „Ruim 1600 van de 6200 krijgsgevange nen hebben de transporten en ontberin gen in de kampen niet overleefd", vertel len Van Os en Jacobs. „Deze mensen gaan we tijdens de reünie herdenken". De bijeenkomst is volgend voorjaar ge pland, maar de twee willen met het oog op de opkomst nu al voorbereidingen treffen. Het zal opnieuw een indrukwek kend weerzien zijn. Gedeelde herinne ringen scheppen een band, is op eerdere reünies van het comité 'Flores-Moluk- ken-Singaporekampen' gebleken. Cor van Os brengt die dag onder de aan dacht voor welke zaken Madjoe op de barricade gaat. De vereniging behartigt weliswaar de belangen van vroegere Cor van 0$ (links) en Leo Jacobs: 'Ex-krijgsgevangenen hebben een ijzersterke band'. KNIL-militairen, maar anderen uit de Indische gemeenschap kunnen evengoed op steun van de club rekenen, zegt hij. Zelf heeft Van Os gevangen gezeten in Birma - waar hij aan de Birma-spoorlijn werkte - in Sian en Japan. Zijn toon is bitter wanneer hij spreekt over 'het on recht dat ex-KNIl-militairen is aange daan'. Pas na 1980 ontvingen zij hun achterstallige salaris in de vorm van een eenmalige uitkering, groot 7500 gulden. Madjoe-leden, onder wie van Os, demon streerden hardnekkig op het Binnenhof om dit recht te halen. „We hebben daar vanaf 1977 tot 1980 elke dinsdagmiddag gestaan. Toen ging Wiegel eindelijk door de knieën". Meer zaken zijn door Madjoe met succes aan'de orde gesteld. Van Os: „Dienstplichtige KNIL-militairen vielen buiten de eenmalige uitkering, behalve zij die bij terugkomst in Nederland bij het rijk, gemeente of de provincie waren gaan werken. Daar komt nu verandering in; er ligt een wetsvoorstel klaar waarin is vastgelegd dat dienstplichtigen die niet bij de overheid maar elders een baan vonden, ook deze 7500 gulden krijgen". Inzet Dat is, zegt van Os, aan de inzet van Madjoe te danken. De vereniging maakt zich nu sterk voor een andere groep. „Er zijn beroepsmilitairen van het KNIL, die minder dan vijftien dienstjaren hebben. Degenen die niet zijn overgegaan naar de Nederlandse Koninklijke Landmacht ontvangen over de periode waarin ze ge diend hebben geen pensioen, terwijl ze al die tijd wel premie hebben betaald. Het is het volgende punt waarvoor we gaan vechten. We doen het stap voor stap, an ders breekt de lijn". De vereniging werkt ook achter de schermen. Bij ingewikkel de kwesties, zoals het invullen van for mulieren, biedt Madjoe de leden hulp. Hij roemt de ijzersterke band van oud krijgsgevangenen. Op de reünie zal dat straks weer blijken, zegt Van Os. „Als je door het diepste van het diepste bent ge gaan, is de band ook na veertig, vijftig jaar niet te verbreken. Er is zoveel te be praten over wat er allemaal bij ons leeft. De Nederlandse overheid en de bevol king hebben nauwelijks begrip getoond voor wie uit het vroegere Nederlands-In- die hier naar toe is gekomen. In opzet is het niet discrimenerend bedoèld ge weest, maar de uitkomst was wel zo. Daarom blijft Madjoe zich verzetten; we zijn nog vol kracht". Voor meer informatie over de reünie en Madjoe kan worden gebeld naar 070- 3850197 of 070-3677715. Portie mieren houdt gezond Een dagelijks portie knapperige mie ren houdt de mens gezond. Dit bewe ren Chinese insektologen die in Oost-China bijeen zijn voor het eer ste seminar over de medische toe passing van mieren, zo meldt het staatspersbureau Xinhua. In China worden al drieduizend jaar mieren gegeten, vooral in het zuidwesten. „Door deze gewoonte genieten de mensen een goede gezondheid", schrijft Xinhua. De ruim veertig mierkundigen kwamen tot de con clusie dat de Polyrachis Vicina Ro ger, de meest voorkómende mier in China, helpt tegen reumatiek, hepa- titis-B en andere gebreken in het af weermechanisme Op het seminar werden nieuwe tech nieken besproken voor de winning van bruikbare ingrediënten van mie ren om medicijnen te maken. Utrecht in teken van VN Utrecht is vanaf zaterdag 'VN-stad'. Tot 1995, het jaar waarin de Verenigde Naties een halve eeuw bestaan, worden er diverse manifestaties en tentoonstellingen gehouden. Al deze projecten hebben als onderwerp de Verenigde Naties. Het eerste project richt zich op de opvang van vluchtelingen in Cambodja. Het gaat daarbij niet om de opvang in de vluchtelingenkampen in Thailand, maar om de zorg voor voorzieningen in Cambodja zelf. Want het is de bedoeling dat de vluchtelingen in de loop van volgend jaar terugkeren naar hun eigen land. De Stichting Utrecht VN-stad bestaat uit onder meer de Stichting Internationale Solidariteit Utrecht (Sisu), Vluchtelingenwerk Utrecht en Unicef Stad Utrecht. l\fl et het excuus dat we van iets niet weten hoe het moet, kunnen we tegenwoordig helaas niet meer aankomen. Want volgens de laatste telling zijn er in ons land tweehonderdduizend adviseurs gevestigd. Dat is een vijfentwintigste deel van onze I werkende bevolking. We moeten dan wel vooral automobilisten aanspreken. Want wat ook uit de telling bleek is dat adviseurs in het algemeen j niet te voet gaan. Om opdrachten te krijgen, moeten zij succes uitstralen. Zij moeten laten zien I dat andere opdrachtgevers hun veel geld hebben betaald. En dat kan op twee manieren: door duur te rijden en door duur te wonen. Dat zijn in onze maatschappij de twee etalages van het succes. De meeste adviseurs hebben voor het dure rijden gekozen, omdat het zelfs in die kring nog als net iets te uitsloverig wordt beschouwd om je huis te laten j voorrijden. We moeten de adviseurs dus bij j dat stoplicht in een dure auto zoeken, maar mogen tegelijkertijd op geen enkele manier laten merken dat we hun die wagen misgunnen. Ook al is het zo. Als op ons gezicht staat te lezen dat wij vinden dat hij best zou kunnen lopen zoals wij, wordt de tere vertrouwensrelatie die nodig is tussen adviseur en adviesvrager, in de knop gebroken. Er komt dan al bij voorbaat niets van terecht. Het is ook niet juist die man zijn auto te misgunnen, want adviseurs vervullen in onze gecompliceerde samenleving twee broodnodige functies. Ze zorgen dat we beslissingen kunnen uitstellen en dat er als er protest komt, er iemand is die we de schuld kunnen geven. Directeuren van bedrijven vragen daarom graag advies. Zij moeten veel moeilijke beslissingen nemen en hebben er weinig tijd voor. Twintigjaar geleden kon een uitgever van kantooragenda's daar nog als rustgevende kalenderspreuk in afdrukken 'Geen zaak is zo dringend dat hij niet morgen nog een beetje dringender kan worden'. Nu weet zelfs de luiste directeur dat hij er zo niet meer komt. Hij weet dat nu de enige manier om bij een lastige kwestie respijt te krijgen, is: professioneel advies inwinnen. Daar heeft niemand weerwoord op. De adviseur is dan de reddende engel met als enige nadeel datje met engelen niet kunt afdingen op de prijs. In het advies van de adviseur staat vervolgens altijd dat er nodig moet worden bezuinigd op personeel. De directeur wist dit allang, maar zweeg altijd taktvol, omdat hij wist dat het hele personeel over hem heen zou vallen als hij dat zei. Nu zegt de adviseur het. De directeur schudt meewarig het hoofd en kan het niet helpen. De adviseur neemt alle schuld op zich en daar is geen tarief te hoog voor. Een beroep waarin geen rekening te hoog is is dat niet iets voor onze eigen kinderen? Moeten we niet zorgen dat die snel afkqmen van dat versleten idee van i brandweerman? I Toegegeven, als adviseur draag je geen uniform met glimmende insignes. Maar ook een kind kan begrijpen datje dat in zo'n lange auto met zwaar getinte ruiten toch niet ziet.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1992 | | pagina 21