Een beetje Bello
draagt Burberrys
E
Expo/C3
Columbus
ontdekte
ook
de tabak
Mode/C2
Succes/C2
Rechter
koppelt
op
niveau
Petra
Brons
in
Parijs
Hier rust onze lieve lobbes; hij hield van Mozart, zalm uit blik en
zijn rode joggingpak. En om de grafsteen drapeerden wij de
halsband van zacht lamsleer. Ach ja, het zijn vandaag de dag
toch net mensjes, onze huisdieren?
Trend/C4
We zijn
gek op
een
spelletje
Amerikaanse
snuffelt in
Franse keuken
PETRA BRON.1-
Zijn geen reu en teef meer. Dit zijn wollige bruidsjonkers voor baasjes die gaan trouwen.
l i
door Frank Hitzert
r zijn op de Nederlandse
markt 474 soorten hon
denvoeding verkrijg
baar. Zonder de andere
fabrikanten te kort te
willen doen, hebben wij-
5 zelf onze keuze bepaald.
1 Want 'de vitale blaffer
die midden in het leven
rent' eet de 'superbrok-
van Prins uit Veenendaal.
oren twijfelaars zullen bet in dit
land moeilijker hebben. Stanley van
jem, eigenaar van de Dog and Cat-
7' i in Amsterdam, draait namelijk
eigen 'dogburgers', een gewild tus-
loortje voor elke hond die van ge
le pleziertjes houdt. „Ik kan de in-
an iënten uit het oogpunt van concur-
oo ie niet verklappen, maar reken er
71 r op dat het lekker is. En vergeet
ambachtelijke pasta's niet".
'og and Catshop is gevestigd in de
f ïielis Schuytstraat, een van die be-
^lijke winkelparadijsjes in het chi-
'5g zuid. „Er wonen hier", weet Van
g< [em, „heel wat alleenstaanden;
lies vooral. Zij beschouwen hun
dier, veelal een hond, als hun enig
Ze kopen voor hem een dure hals-
ïlö. een leuk skipak voor op winter-
of een dagelijks dekje met Schot-
it en een mooi bedje in hetzelfde
Dn. Steeds meer baasjes vinden dat
v is minder belachelijk. Mensen krij-
qfien hechtere band met hun huis-
«willen hem verzorgen, vertroete-
W 5e kopen voor zichzelf het aller-
i, en dus ook voor hun hond
jn tan ley van Loggem liggen de voor-
nuf1en voor het oprapen. Wat te den
man de alcoholvrije eau de parfum
niage: 44,- voor een flesje van 50
io- üter. „Als ik het niet zou verkopen,
25 kdeze hondeparfum zelf gebrui-
langharige tekkels, kleine hondehonk-
balpetjes van de Miami Dolphins,
boordjes met gouden dasspeld voor gol
den retrievers en kwaliteitsdekjes van
origineel Burberrys. Voor 170,- loopt
Bello er net zo bij als z'n baas.
„En vergeet m'n zwemvesten niet. Ja, u
zegt dat.een hond moet kunnen zwem
men. Maar ga eens zeilen op woelig zee
water. Je hond slaat zo overboord, en
een zeilboot is niet snel wendbaar. Voor
je het weet, ben je te laat".
Verse bloemen
Maar dan is daar gelukkig Rita Eist-
geest van de dierenbegraafplaats Greb-
behof in Rhenen, die a raison van
1170,-, voor een grote hond, zorg
draagt voor een afscheid in stijl, desge
wenst met de lievelingsmuziek van de
overledene. „Bij een teraardebestelling
van een bouvier raakte een man eens zo
over zijn toeren, dat hij eerst flauwviel
en later in het graf wilde duiken. Bij een
andere begrafenis kwam er een hele
stoet vrienden en familieleden van de
eigenaar mee, en allemaal in het zwart
gekleed. Weer anderen komen elke
week het graf van hun knuffeldiertje
bezoeken, leggen er verse bloemen op
en staan erbij te janken alsof het giste
ren is gebeurd", zegt Rita in het vak
blad van Dibevo, branche-organisatie
voor ondernemers in deze sector.
Oege Kleijne is hoofdredacteur van dat
blad. Enige tijd geleden bezocht hij de
huisdiervakbeurs Zoomark in het Itali
aanse Florence en maakte er kennis
met gedroogd fruit in Hak-achtige gla
zen, wandelwagens voor hond en kat,
echte bontjassen, carnavalspakjes en
lijkkisten in diverse uitvoeringen. Het
leidde bij hem tot de conclusie dat 'de
pure vermenselijking van het huisdier
daar de bijna volmaakte vorm bereikte'.
„Toch verbaas ik mij nog elke dag, ze
ker als ik berichten binnenkrijg dat er
gens weer een bordeel voor honden is
geopend, of een schoonheidssalon waar
je de nagels van je kat kunt laten lak
ken. Ik probeer een zekere afstandelijk
heid te laten doorklinken, misschien
zelfs wel een lichte ironie. Aan de ande
re kant kan ik het echter ook weer niet
allemaal in het belachelijke trekken,
want er is kennelijk een markt voor".
Volgens Dibevo lopen op de Nederland
se markt 1,3 miljoen honden en 2,1 mil
joen katten rond. In totaal houden wij
17 miljoen huisdieren, inclusief vogels
en vissen. Zij zijn samen goed voor een
jaaromzet van 1,5 miljard gulden.
„De Financiële lasten en het tijdsbeslag
die met het houden van dieren zijn ge
moeid, worden in de meeste gezinnen
moeiteloos aanvaard. Wat de samenle
ving ervaart als essentieel voor de eigen
gezondheid en het eigen welzijn, wordt
in toenemende mate geprojecteerd op
de gezelschapsdieren. Een Engels on
derzoek heeft zelfs uitgewezen dat
meer dan de helft van de bezitters van
honden en katten meer houdt van het
dier dan van de menselijke partner", al
dus Dibevo in een artikel over 'de hu
manisering van het huisdier' in de cata
logus bij de Dibevo Vakbeurs, die deze
week in de Jaarbeurs is gehouden.
Veel, zo niet alles van dat dierlijk welbe
hagen is ook terug te vinden bij Jetty
van der Hulst, gediplomeerd honden-
trimster en internationaal jurylid.
Haar salon in de Haagse Anna Paulow-
nastraat bestaat al 28 jaar. Jetty be
schouwt haar werk niet als 'iets tut
tigs', maar ziet het wassen en knippen
als een 'functionele onderhoudsbeurt
waar de hond recht op heeft'.
Toch kan ook zij het soms niet laten. Zij
vertelt althans vol trots over de bekers
die zij vorige week weer heeft gewonnen
bij de jaarlijkse show van de Nederland
se poedelclub in Veenendaal. Zowel
'Jetty's Majestic The Fabulous One' als
'Bleu Skies Nimbus' ginger met een
eerste prijs vandoor, en als wij beide ko
eindredactie coos versteeg
door RiaSchuurhuizen
Een vrouw uit Hamburgerland, die de
Franse keuken doorlicht en daar nu al
drie boeken over heeft geschreven. Boe
ken die ook in Frankrijk zijn versche
nen. Patricia Wells moet iets onverteer
baars zijn voor de Franse gastronomen.
Amerikaanse Patricia Wells, een rond
gezicht met een paar lachende ogen,
straalt als ze praat over eten, koken,
restaurants en ouderwetse fornuizen.
„Natuurlijk bekeken ze me in het begin
wel wat vreemd. Een Amerikaanse, een
vrouw uit Hamburgerland zoals ze hier
vaak spottend zeggen, die boeken over
hun keuken ging schrijven? Eten is in
Frankrijk zoiets als een nationaal erf
goed, dat is niet zomaar iets. Maar toen
de Fransen ontdekten dat ik heel erg
professioneel te werk ging, overal heen
ging, rondsnuffelde in keukens, én heel
belangrijk, recepten ook echt zelf uit
probeerde, toen kregen ze toch waarde
ring voor me. En vonden ze de kijk van
een outsider wel verfrissend".
'Het Lekkerste Bistro Kookboek' heet
het derde boek van Patricia Wells
39,50, uitgeverij Bosch Keuning,
Baarn) en het gaat zoals de titel doet
vermoeden over bistro's, die typisch
Franse restaurants.
Dit nieuwe boek heeft Patricia Wells in
vrije korte tijd geschreven. „Ik had al
zoveel recepten en zoveel restaurantjes
bezocht voor mijn 'Reisboek voor fijn
proevers', dat dit
vrij gemakkelijk
tot" stand is geko
men. Dat gaf mij
meteen de tijd om
me bezig te hou
den met de Itali
aanse evenknie
van de bistro, de
trattoria. Want
over die Italiaanse
restaurantjes gaat
mijn volgende
boek".
Naast het schrij
ven van boeken
verzorgt Patricia
Wells eens in de
veertien dagen
een culinaire pagi
na in de Herald
Tribune, terwijl ze
verder nog schrijft
voor de New York
Times en L'Ex-
press. En ze na
tuurlijk heel veel
koken. „Maar het
is toch fantastisch
als je van je werk
je hobby hebt ge
maakt. Brood bak
ken, heerlijk vind
ik dat. Of lekkere
salades maken in
de zomer". Haar
gezicht maakt op
nieuw duidelijk
hoe leuk te het vindt om zo over eten te
praten.
Maar ook uit eten gaan is voor haar be
slist geen straf. „En dan vooral in die
kleine restaurantjes. Je kunt nu een
maal niet elke avond in een sterrenres
taurant eten. Niet alleen qua financiën,
maar het gaatje ook gewoon tegen
staan. Zo niet het eten in een bistro.
Daar kun je altijd naar toe, omdat het
simpel is. Zoals je thuis eet. Sajade, kip,
aardappelen en fruitdesserts. Ik denk
trouwens dat ik daar een volgend boek
over ga schrijven, dat zijn de gerechten
die ik het lekkerst vind. En die geloof ik,
iedereen graag eet".
De Nederlandse keuken kent Patricia
Wells niet. „Haring, jenever en kaas,
lekker allemaal, maar echt de traditie
van de Nederlandse keuken ken ik niet.
Dat gaat wel gebeuren, want ik ga voor
de Herald Tribune een serie maken
over de eetcultuur in de twaalf Europe
se landen. En dan kom ik dus ook naar
Nederland".
Patricia Wells woont al enige jaren in
Parijs van waaruit ze het hele land
doorreist. Van tijd tot tijd verblijft in
haar huis in de Provence. In de loop der
tijd is ze van dit land gaan houden. Zo
zeer zelfs dat ze overweegt om de Fran
se nationaliteit aan te vragen. En dan
na haar pensionering - ze straalt weer -
wil ze van de melk van haar eigen gei
ten, die ze nu al heeft rondlopen in de
Provence, zelf geitekaas maken.
Patricia Welis van
keuken.
foto Maurice Nelwan
de hamburgers naar de Franse
ningspoedels zo van dichtbij bekijken,
dan moeten we concluderen dat er
rechtvaardig is gejureerd.
Omdat Jetty als internationaal jurylid
nog wel eens ergens komt, en vervol
gens met van alles terugkwam, kun je
nu ook in haar salon annex winkel te
recht voor allerhande exclusiefs. Zo
toont zij een soepel joggingpakje voor
honden dat zij importeert uit Zuid-Afri-
ka, de 'grootste collectie halsbanden in
Nederland', skipakjes, bruidsjurkjes en
zelfs een heus jacquet. „Voor mensen
die gaan trouwen en hun hond meene
men naar het stadhuis".
Coupeuse
Een groot deel van die hondekleding
maakt Jetty zelf; althans, haar coupeu
se die elke zatermiddag zitting heeft en
dan alle maten opneemt. „Niet alles is
zomaar als confectie te koop. Zo kwam
hier laatst een Zwitserse meneer. Die
wilde voor zijn Deense dog een lammy-
coat. Een ander, een Rotterdammer,
wilde voor zijn Deense dog een dekje in
de kleuren van Feyenoord en met rug
nummer tien".
De hondentrimster noemt het een
trend. Als het baasje vroeger al een dek
je kocht, mocht het vooral niet opvallen.
„Nu is dat precies omgekeerd. Waar
zelfs mannen van zeventig jaar er geen
enkele moeite meer mee hebben te gaan
winkelen in een glimmend paars trai
ningspak, daar kleden ze nu ook hun
hond in de felste kleuren. Maar volgens
mij blijven het uiteindelijk toch gim
micks, ik durf niet te zeggen dat er een
diepere filosofie achter schuilgaat".
Bovendien kan, gelukkig maar mis
schien, ook weer niet alles. Jetty ver
koopt weliswaar bontjasjes en tijgervel
len voor honden, maar het zijn wel alle
maal kunststoffen. „Het ene dier z'n vel
uittrekken om dat het andere aan te
doen? Niks ervan. Kijk, dat gaat mij nou
net even te ver".
vormgeving Kitty Stijnman
Vandaag de Dag
LEIDSE COURANT DONDERDAG 22 OKTOBER 1992
