Corruptie viert hoogtij in Israëlische maatschappij Midwest keert zich af van George Bush en Dan Quayle Albanië dreigt verwikkeld te raken in een guerrilla-oorlog Buitenland 61A Leidse Courant i vrijdag 16 oktober 1992 TIRANA „Zodra er in Kosovo oorlog uit breekt, pak ik mijn geweer om mee te vech ten", zegt Hektor Hilmosi, een hoge func tionaris van het Albanese ministerie van buitenlandse zaken. Hilmosi maakt deel uit van de groeiende groep van Albanezen die vinden dat hun land niet langer meer aan de kant mag blijven staan in het conflict in Ko sovo. De vrijwel algemene haat tegen Servië, dat steeds duidelijker probeert om de bewoners van dit gebied hun Albanese identiteit te ontnemen, is de afgelopen dagen nog ver sterkt door de berichtgeving over de onder drukking van de protesten in Kosovo. De Al banese televisie heeft daarbij langdurig door Kosovo-Albanezen in het geheim ge maakte opnamen uitgezonden van Servi sche politiemannen die met bullepezen op vrouwen en kinderen inhouwen en gericht schieten op de menigte. Volgens de com mentator zijn 'talloze' leraren en onderwij zeressen die protesteerden tegen de afschaf fing van de Albanese taal daardoor getrof fen en konden de gewonden alleen bij Alba nezen in huis worden verpleegd, omdat ze werden geweigerd door de ziekenhuizen waar Serviërs de scepter zwaaien. In deze grimmige atmosfeer lanceerde de Servische radio het bericht dat Albanië al bezig zou zijn om 12.500 Kosovaren op te leiden voor een guerrilla-oorlog. Volgens twee bevriende Albanese journalisten is het verhaal 'overdreven, maar niet helemaal onjuist', en zouden er in verschillende delen van het land inderdaad al oefenende milities zijn waargenomen. Gen C. Polio, de officiële woordvoerder en adviseur van de Albanese president Sali Berisha, doet de Servische be schuldigingen af als 'onzin, zoals gewoon lijk', maar ook hij is geenszins optimistisch gestemd. „Albanië doet er alles aan om een uitbrei ding van het conflict in Kosovo te vermij den. Wij zijn niet uit op een hereniging met Kosovo net zo min als u Vlaanderen zou wil len annexeren. Maar u zou het ook niet ac cepteren als aan uw volksgenoten het recht op hun eigen taal en cultuur werd onthou den. Naar onze mening dient de kwestie door overleg te worden geregeld maar dan wel onder leiding van de VN of de EG, want anders doet Milosevic toch het tegenoverge stelde van wat hij zegt' Uitgangspunt voor Albanië is een terugkeer naar het verdrag van 1974, waarmee Koso vo de status van autonome provincie kreeg, maar dat omstreeks 1990 door de Servische regering eenzijdig werd verbroken. In geval van een mislukking van de besprekingen (en in Albanese regeringskringen is men er van overtuigd dat dat zonder keiharde in ternationale druk op' Servië ook gaat gebeu ren) voorziet Polio ook voor zijn eigen land een duistere toekomst. „Als de situatie in Kosovo explodeert, dan volgt ook Macedonië met zijn 40 procent Albanezen. In dat geval zullen honderdduizenden Albanezen naar ons land vluchten en wordt Albanië een tweede Libanon. En wanneer dan de ballin gen terug gaan slaan op de wijze van de Palestijnse guerrilla's, dan kunnen wij hen echt niet tegenhouden". De vrees voor eventuele Servische repres- sailles die in het Libanese scenario onver mijdelijk zijn, heeft Albanië terug in de ar men gedreven van zijn voormalige over heerser Turkije, erkent Polio. „We onder houden uitstekende relaties met Turkije. Turkse firma's zijn hier aan het investeren en ook op militair gebied is de samenwer king goed. Op den duur willen we ons leger ch integreren binnen het NAVO-vi maar er is nu vooral overleg gaande Turkse legerleiding. Turkije zal ons met de opleiding van officieren nisering van materieel. Weet u, Turknt een belangrijke rol spelen op de Bal |hc heeft dat ook te danken aan het Wesi i, c jammerlijk heeft gefaald bij elke pom'i in te grijpen in Joegoslavië. Als je je zirdd bedreigd voelt en je weet dat er van kant geen hulp te verwachten valt, d iter beer je nu eenmaal om elders een njak( trouwbare partner te vinden". De ge Turkse premier Özal placht al te dat de komende eeuw de 'eeuw van op de Balkan' zal worden. Als het aai banezen ligt, krijgt hij daarin gauwg Ornamenten veelkleurige en rijkelijk van 'ornamenten' voorziene hoed boven een paars-oranje body met erop geborduurde bloemen. De creatie is ontworpen door Chantal Thomass, die in Parijs haar collectie voor de lente en zomer van '93 presenteerde. foto: ap Algerije Iaat veel TEL AVTV Jarenlang heeft Arieh Deri, het 'won derkind' van de Sepharisch orthodoxe Shaspartij, het voor elkaar gekregen de dans van het recht te ontspringen. Maar binnenkort is het toch echt' afgelopen en zal hij in het verdachtenbankje moeten uitleggen, wat hij ge daan heeft met de miljoenen shekels en dollars die hij in eigen zak dan wel in de kassa van de partij-instituten heeft laten verdwijnen. Fraude, verduistering en dief stal zijn de voornaamste be schuldigingen die officieel te gen hem zullen worden uitge bracht, en Deri, nu nog minis ter van binnenlandse zaken in de regering van Yitzhak Rabin, zal met het begin van zijn rechtszaak een tragisch einde zien komen aan een politieke carrière die hem al als 29-jarige neerzette op de post van direc teur-generaal van het ministe rie, dat hij nu (nog) leidt. De verdenkingen zijn ontstel lend: astronomische bedragen die vanuit de kassa van zijn mi nisterie verhuisden naar de Shas-instituten. De bouw en in richting van een luxueuze villa, die mogelijk werden dank zij giften in ruil voor gunsten. Gra tis verblijf in dure hotels en dure cadeaus, op rekening van 'vrienden' die hem nodig had den. Een lange lijst van overtredin gen die een minister zich nu eenmaal niet kan veroorloven en die hem dan ook uiteindelijk vanuit zijn ivoren toren pijnlijk hard op de grond van het rech- tersvonnis zullen doen belan den. Schokkender Maar schokkender nog is de wijze, waarop Deri op zijn post is gebleven, ondanks het feit, dat het politie-onderzoek tegen hem al tweeëneenhalf jaar loopt. Aan aftreden 'om gezond heidsredenen', zoals in dat ge val gebruikelijk is, heeft de mi nister nooit gedacht, want daarmee zo liet hij kortgele den weten zou hij dubbel ge straft worden. „Wat willen ze van me", riep hij gepijnigd. „Dat ik de belediging en de pijn onderga van het politie-onder zoek en ook nog aftreed?" Corruptie viert hoogtij in de Is raëlische maatschappij. Jaren- Premier Rabin. lang werd er niet. over gespro ken, maar nu is het zo veelvul dig en opvallend, dat het land zich de twijfelachtige eer heeft toebedeeld een deel te zijn ge worden van het Midden-Oos ten. Waren vroeger de Israëlische waarden gebaseerd op het bij belse gebod een 'licht voor de volkeren' te zijn, nu is het 'ten li aten lecha' (geef mij en ik zal jou geven) een dagelijks gezeg de en is het gebruik maken van 'protectie' in Israël even nor maal als in de Arabische buur landen. Ministers hebben zich de afge lopen jaren zo gemakkelijk la ten verlokken tot buitenlandse reisjes, die niet per se met staatszaken te maken hadden, dat soms een kwart van de rege ring afwezig was. Hoge functio narissen lijden een lux leven, dat niet in verhouding staat tot het salaris dat ze genieten en zelfs de poes van een ex-minis ter van toerisme kreeg jaren ge leden de eer voedsel te mogen eten dat hem dagelijks per mi nistersauto werd aangevoerd! Minister Deri hoopt overigens nog steeds op een wonder en als de politiek hem meezit, zou het best nog kunnen gebeuren, dat alles voor hem met een sisser afloopt. Als de gerechtelijke procedures van start gaan, is de kans op het instorten van Rabins regerings coalitie zo groot, dat er achter de schermen al aan wordt ge werkt Deri's ministeriële im muniteit in stand te houden. In dat geval heeft het recht geen vat op Deri, blijft de rege ring in stand en moet de corrup tie maar corruptie heten. 'Rege len' heet dat in Israël. fundamentalisten) ALGIERS Binnen tier komen honderden ven islamitische fundameni vrij uit interneringskan de Sahara. Dit hebben rond de Algerijnse regei meld. Van de 2500 veri die nog vastzitten in de heidscentra" die ingeric kb den nadat de regering in ri de staat van beleg haeef kondigd, blijven alleen di ilij hechtenis die kamp zitten op 750 km den van Algiers. Over huik s lijke vrijlating zal van geval beslist worden. L die een rol van beteke speeld hebben binnen hei in; den Islamitische Reddin (FIS), blijven zelfs na onder toezicht. Verdachte zich schuldig hebben aan strafbare feiten voor de rechter gedaagd. Peru voert doodstraf in LIMA Peru gaat opni j doodstraf invoeren voo sen die terreurdaden gepleegd. Dat heeft pi Alberto Fujimori giste: kendgemaakt. Om de dc m te kunnen invoeren mo zich terugtrekken uit van San Jose. De d( geldt niet met terugw kracht en treft dus ook inmiddels tot levensla 1S oordeelde Guzman, van de maoistische tei weging Lichtend Pad. an De Midwest is het stuk Verenigde Staten rond Chicago en Detroit, waar volgens de kenners van Amerika's electorale ziel de komende presi dentsverkiezingen zullen worden be slist. Het is het noeste land van maïs- boeren en metaalarbeiders, woonach tig in staten als Illinois, Wisconsin, Indiana, Ohio en Michigan. Het is een 'regio' zo groot als Duitsland, Frank rijk en Spanje bij elkaar. En het was het terrein bij uitstek van de 'Reagan - democraten': de blanke werkende klasse die in de jaren tachtig haar na tuurlijke politieke huis (waar te veel lawaai werd gemaakt door vredes activisten enzovort) ontvluchtte en overliep naar dé Republikeinse Par tij. Maar er waait in 1992 een andere wind door de Midwest. MIDWEST - Ze zijn in Bloomington, in het hart van Illinois, in een oud en leeg staand winkelpandje gekro pen aan Frontstreet in het stadscentrum. 'Clinton- Gore' staat er in uitbundig rood-wit-blauw op de ruit. Binnen bloost Beth Beh- rends van opwinding als ze verneemt dat er een Euro pees journalist voor haar staat. Zijn ze in Europa echt geïnteresseerd in onze ver kiezingen? Ze kan het niet geloven. Maar ze kan vurig vertellen over wat er in Illinois aan spec taculairs te gebeuren staat. Bill Clinton gaat het hier winnnen van George Bush, dat staat niet alleen volgens de enquêtes, maar ook volgens Beth's eigen waarneming vast. „Zelfs hier in McLean County, waar de Repu blikeinen nog nooit minder dan tachtig procent hebben gehaald, is het nu fifty-fifty. Kun je na gaan wat een aardverschuiving het state-wide wordt". En dat terwijl twee maanden geleden de Bush-campagne nog zo zeker was van winst in Illinois, dat ze het niet eens nodig vond geld uit te trekken voor tv-reclame in deze staat. Van onder haar hoog opgestoken en dan diep neerval lende blonde krullen klinkt Beth's beschrijving van Ameri ka's problemen bijna enthou siast. „Ons land ligt aan digge len. Onze nationale schuld is verviervoudigd. En weet je wat het gevaarlijkste is van nog vier jaar Bush? Er zullen nieuwe va catures komen in het Hoogge rechtshof en Bush zal de kans aangrijpen om het Hof vol te dumpen met aartsconservatieve rechters. Abortus zal daardoor weer verboden worden". Beth is studente aan de lokale Illinois State University. „Vier jaar geleden was het mode op de campus om Republikeins te stemmen. Lekker -tegen je ou ders, begrijp je? Dat is helemaal veranderd. Bush heeft zwaar bezuinigd op studiebeurzen. Een goede opleiding, een goede baan, een fantastisch leven, dat was de Amerikaanse droom. Dat was normaal voor iemand uit een midden-klasse gezin. En dat is niet meer. Clinton heeft op de universiteit nu tweemaal zoveel supporters als Bush". Karakter Naast Beth staat een oudere dame, June Penn, die onder pre sident Clinton betere tijden voor de vakbonden ziet komen. Reagan heeft de bonden kapot gemaakt. Ook hier in Blooming ton hebben we veel industrieën verloren. Eureka, de bezemfa- briek, is naar Mexico verhuisd. Hier verdienden we dankzij de bond 16 dollar per uur. Daar ge ven ze de Mexicanen een halve dollar per uur. En Maycor, de machinefabriek, is naar Tenes- see overgebracht, naar een county zonder vakbonden. Clin ton gaat zoiets verbieden. Mis schien". Op een paar blokken afstand, aan Mainstreet, zit het regiona le hoofdkwartier van de Repu blikeinse Partij er wat luxer bij. Carol Aldridge is er de stapels folders aan het rangschikken die vanavond nog op de post moeten om de kiezers er aan te herinneren dat op 3 november niet alleen op George Bush en Dan Quayle gestemd moet wor den, maar ook op al die lokale Republikeinen die tegelijk naar zetels dingen in het Nationale Congres, in het Deelstaat Con gres, in de County-raad en wat al niet. De Amerikaanse democratie is een uitermate fijnmazig net werk (waarin ook rechters en sheriffs door het volk worden aangesteld) en Carol dreigt zich te verliezen in een college over 'districts' en 'circuits' en 'pre cincts', Helemaal vol is ze ook nog van het grote tv-debat van zondagavond, waar het er heet aan toe ging. Nee, niet het debat tussen de presidentskandida ten, maar dat tussen Carol Mo- seley Braun en Rich William son, de Democratische en Repu blikeinse dingers uit Illinois naar een zetel in de US-Senate in Washington. „Als het waar is dat Braun ten behoeve van haar moeder de sociale uitkeringen heeft misbruikt en dat ze daar over gelogen heeft, dan verdient ze geen Senaatszetel. Het gaat om karakter en integriteit. De mocraten zijn niet recht door zee, Braun net zo min als Clin ton". Normaal Ja, de Midwest is tot in elke uit hoek volop in verkiezingssfeer en zich bewust van haar crucia le rol op 3 november, terwijl de eeuwige cornfields voorbij glij den, verdringen zich op de auto radio de lokale praatshows, waarin opbellers vaak van bui tengewoon diep politiek inzicht blijk geven. „Ik denk dat Bush de Nobel-commissie heeft om gekocht, want het is nadelig voor Clinton dat er juist deze week zoveel Amerikanen de No- bel-prijs hebben gekregen. Bush kan nu zeggen dat Amerika we tenschappelijk nog steeds we reldleider is". En even later vertrouwt een in woner van het dorp Watseka, waar de kerktoren wegvalt tus sen de maïssilo's, de luisteraars toe: „Bush gaat er prat op dat de werkloosheid met 0,1 procent is gedaald, maar dat heeft hij al leen te danken aan de orkaan Andrew, die de woningbouw in zuid-Florida heeft gestimu leerd". In de buurtstaat Indiana, ge boorteland van Dan Quayle, zijn de Republikeinen al even min nog zeker van de victorie. De Amerikaanse vice-president is de zoon van een krantenuit gever en de 'eigen' dagbladen, de Indianapolis Star en de Her ald Press publiceerden het schokkende resultaat van hun lokale opinie-onderzoek in Indi ana: Clinton-Gore 42 procent en Bush-Quayle 41 procent. Bij McDonalds in het dorp Monti- cello zit Michael hoofdschud dend te lezen. „Hoe kan het dat George Bush, die zo'n fatsoen lijke huisvader is, een held was in de Tweede Wereldoorlog en die het hele wereldcommunis me heeft verslagen, het gaat verliezen van ene Bill Clinton die zijn vrouw heeft bedrogen, marihuana heeft gerookt, de militaire dienst heeft ontdoken en die overal over liegt?" Chuck, óók gepensioneerd land bouwer, weet het antwoord wel: „Clinton is van de nieuwe gene ratie. En de meeste Amerika nen, óok in Indiana, zijn nu van de nieuwe generatie. Die heb ben geen principes meer. Beetje liegen, beetje bedriegen, beetje glibberig, dat is normaal, dat is yuppie. Daarom willen ze ook zo'n zelfde president. Want als de president zo is, dan is het ze ker oké dat ze zelf ook zo zijn". Argwanend Het gelukkige toeval wil dat juist dinsdagavond, de avond van het tv-debat tussen Dan Quayle, Al Gore en Jim Stock- dale, het dorp van de familie Quayle op de route ligt: Hun tington in noordoost-Indiana. „Home of the 44th vice-presi dent of the United States, Dan Quayle", staat er trots op een bord aan de stadsrand. In de plaatselijke bar zitten een paar mannen argwanend van onder hun honkbalpetten naar de vreemdeling te gluren. Maar het ijs is gauw gebroken. „Na tuurlijk zijn we Dan-fans. Hij gaat die andere twee er van avond van langs geven!", klinkt het uit de opgeklaarde gezich De Midwest, het land van noeste maïsboeren en metaalarbeiders, was het terrein bij uitstek van de nen nu in de steek laten. ten. Een levendige politieke dis cussie volgt, die al snel door de dame achter de tap Wordt over heerst. „Bill Clinton is voor abortus omdat volgens hem een vrouw de baas is over haar eigen lichaam. Maar er zijn voorbeel den genoeg van dat dat niet zo is. Je mag van de wet geen drugs in je lichaam stoppen. Je mag geen prostitutie met je lichaam bedrijven. Je mag geen zelf moord plegen". Republikeins activiste Marge Hiner heeft in de bossen buiten Huntington haar kapitale huis opengesteld voor mede-suppor ters. Met Amerikaanse vlagge tjes en appelgebak in de hand, zit de elite klaar voor de door de villa verspreide tv-schermen. Maar na een eerste gejuich om dat Dan in beeld komt, slaat de stemming om in afgrijzen als Ross Perots adjudant Stockdale begint aan een optreden dat deze televisie-discussie tot de meest tragisch-hilarische verto ning in Amerika's politieke ge schiedenis maakt. „Oh, mijn God", roept Norma uit. „Zeg me dat dit niet gebeurt", slaat Eve lyn een hand voor de ogen. „Dit is zo beschamend voor Amerika. Mijn verontschuldigingen", zegt Gerald plechtig tegen de buitenlandse gast, terwijl de ontroerende admiraal Stockda le op het scherm vergeefs zijn pogingen blijft doen zich zijn ei gen gedachten te herinneren. Gelukkig komt de bejaarde poli tieke debutant steeds zeldza mer in beeld, isheld Dan in grootse vorm tegen Al Gore en kan de schare zich na enige tijd toch nog regelmatig overgeven aan bevrijdend hoera-geroep. Tegen het eind van de uitzen ding, als Stockdale zijn histori sche „ik had mijn hoorapparaat niet aan staan" heeft uitge bracht, is het hele evenement één slapstick geworden en geeft de Republikeinse partij-top van Huntington zich over aan een dolle feestroes. Halloween Later die avond heerst er in de enige andere saloon van het stadje nog lang een sfeer als na een gewonnen cupfinale. Alleen Mark, aan de hoek van de bar, blijft ernstig en analytisch. „Laat ze maar plezier maken. Het zal voorlopig de laatste keer zijn. Op drie november wordt onze Dan Quayle het Witte Huis uitgestemd. Teveel mensen zijn bang voor werkloosheid. Weetje wat Dan vanavond gedaan heeft? Hij heeft zich kandidaat gesteld voor het presidentschap in 1996". De volgende ochtend gaat de tocht naar Ohio, ook zo'n staat die in 1980, 1984 en 1988 voor Reagan en Bush stemde en dit maal sterk naar Clinton neigt. Niet dat er in Ohio geen felle anti-Democraten meer zijn, want weer vieren op de lokale radio-praatzenders die typische Amerikaanse samenzwerings theorieën hoogtij. Ze lijken op deze late oktoberda'g geïnspi reerd door het naderende spo- kenfeest Halloween. Op menige veranda liggen de angstaanja gende stropoppen al tussen de oranje pompoenen en de geval len bladeren. In de buurt van Toledo wordt het boerenland via de radio de volgende gedachte in overwe ging gegeven: „Bill Clinton kust tijdens de campagne geen zwar te baby's. En er komen geen ho mo's en feministen naar zijn verkiezingsbijeenkomsten. Ge woonlijk komen al die minder heden wél de Democratische presidentskandidaat hun steun betuigen. Wat denkt u wat Clin ton heeft moeten beloven aan Jesse Jackson en aan de femi nisten enzovoorts, in ruil voor hun bereidheid om weg te blij ven tijdens de campagne?" Dom Maar de meeste stemmen gel den en die stemmen wonen in Ohio's probleemsteden Cincin nati, Columbus en Cleveland. In die laatste stad aan Lake Erie legt de zwarte burgemeester, Michael White, een nieuw soort zwart leiderschap aan de dag. Hij is geen vriend van Jesse -democraten', die de Rep 1< Jackson. White vindt dat minatie maar voor een deel de armoede onder verklaart eb dat mindei nooit succesvol zullen zolang ze anderen de schi ven van hun achterstand. De burgemeester heeft respect van veel blanl zwarten in Ohio mee gewo Mike Polensek, een bh mocratisch gemeenten dat steeds voor Reagan ei heeft gestemd, is ton. „Mensen als White ei ton hebben een benadert veel meer hoop biedt om br* senvraagstuk op te los kunt de schuld niet eeuwfl ven afschuiven. Er koi punt waarop mensen, ook ten, hun eigen lot in b E moeten nemen. Jackson Clinton Economisch slaat Ohio delijk door de huidige rei maar dat lijkt het ellenc van Bush en Quayle ie meest oostelijke Midwes: niet te kunnen afg „Weet je", zegt Mary Ei son in haar kleine reisbui Columbus: „Ohio'ers zij derne, ontwikkelde mens een onafhankelijke inst Dat de Republikeinse part moralistische club is gew a zichzelf heeft uitgelevei religieuze radicalen, dat dodelijk. Dat is ongeloofli; van ze geweest"

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1992 | | pagina 6