i
Kuifje in Vietnam
Het schoonheidsideaal is overal anders
Vandaag De Dag
steeds lekkerder
Wat je van ver
haalt wordt
I Leidse Courant
i donderdag 15 oktober 1992
betrokken zijn. De meest recente ontwikkelingen
dateren uit de jaren zeventig, toén de befaamde Spaanse
wijnbouwer Miguel Torres zijn imperium in Chili met
voortvarendheid begon uit te bouwen. Torres werd voor
de eenvoudige wijnboeren in Chili een trendsetter.
Vanaf die tijd deden allerlei vernieuwingen bij de
Chileense wijnboeren hun intrede. Nu zijn de
omstandigheden in Chili ook uitermate gunstig om wijn
te verbouwen. Het land beschikt over de volle lengte
(4200 km) over een schitterende rugdekking in de vorm
van het Andesgebergte. Die bergen zorgen dankzij het
versmelten van de eeuwig aanwezig sneeuwmassa's
voor een voortdurende irrigatie van de akkers, die
bestaan uit klei en vulkaangrond. Wat er nog bij komt is
dat het overdag meestal zo'n 30 tot 32 gr. C. is en 's
nachts 17 gr. Kwaliteitsverschillen in wijnjaren bestaan
in Chili daarom niet of nauwelijks.
Het totale wijnbouwareaal omvat ongeveer 70.000 ha.,
waarvan 30.000 ha. is beplant met inheemse soorten die
zich uitsluitend lenen voor lokale consumptie. Er is dus
40.000 ha. beschikbaar voor de kwaliteitswijnbouw. De
Cabernet Sauvignon domineert en levert vooral de
laatste jaren zeer goede prestaties. De aanplant van
witte soorten is omvangrijk, 23.000 ha.
De aanplant van de Chardonnay is vrij recent en
beperkt, maar de resultaten zijn, getuige ook de
Chardonnay van Undurraga, veelbelovend. Tientallen
redenen dus voor buitenlanders om in Chili te
investeren. En dat gebeurt. Duitse, Franse (Lafite-
Rothschild) en Amerikaanse ondernemingen zijn daar
druk mee bezig.
Australië
Wijn uit Australië is een ander verhaal. Het land, met
natuurlijk een veel stabielere economie dan in Chili,
heeft al langgeleden bewezen goede tot zeer goede
wijnen te kunnen produceren. Maar de prijs is en blijft
een probleem. Wie voor een goede Australische
Cabernet Sauvignon bijvoorbeeld dertig gulden moet
betalen bedenkt zich wel twee keer, temeer daar toch
veel Australische produkten vanwege die genadeloze
zon en een wat boersige opvatting van de producenten
zwaar op de maag kunnen liggen.
Zeer verrast was ik daarom toen ik de produkten van
twee topproducenten uit Australië ter keuring kreeg
aangeboden: de witte en rode wijnen van Rothbury
Estate (Hunter Valley) en de witte en rode wijnen van
Wirra Wirra (McLaren Vale).
Het gaat hier om wijnen die qua prijs veel hoger liggen
dan de Chileense wijnen, maar we
spreken hier dan ook over werkelijk
onberispelijke grootheden, die
gemaakt zijn voor een lang leven. Zo
heb ik nooit eerder een sappiger Shiraz
gedronken dan die van Wirra Wirra
20,25). En dan die Chardonnay 1991
van Rothbury Estate, wat een vette,
rokerige kanjer! Waar ter wereld vind
je nog een Chardonnay die 16,95 kost
maar naar het dubbele smaakt.
McGough heeft nu samen met de al
eerder in het assortiment opgenomen
wijnen van Taltarni (gemaakt door
Dominique Portet, zoon van André
Portet, de vroegere régisseur van
Chateau Lafite Rothschild) drie van de
ia o% vol proouct of australia 75001 allerbeste Australische wijnen in huis.
CHATEAU DE SEGUIN 1989 A.C. BORDEAUX SU
PERIEUR. In Entre-Deux-Mers kocht de Deense fami
lie Carl het zwaar vervallen Chateau de Seguin op. Er
werd een vermogen in de restauratie gestoken en het re
sultaat mag er nu zijn: de rode is aantrekkelijk, met een
stevige smaak en genoeg fruit. De witte komt iets aan
kracht tekort, maar belooft veel voor de toekomst. Prijs:
16,95. Schouten Zoon BV, Tasmanstraat 131-135,
Den Haag, tel. 070- 3454202.
COTEAUX DU TRICASTIN, SELECTION VAN
RIEL. Dit is de 'huiswijn' van wijnhandel Van Riel. Een
makkelijke wijn met een bescheiden hoeveelheid fruit en
een correcte balans. Hij heeft zelfs een redelijke lengte.
Goede waar voor z'n geld: 7,95. H.J. van Riel, Willem
Royaardsplein 5-6, Den Haag, tel. 070-3240309.
the
o0THBÖRy
E STATE
De mens besteedt menig uurtje aan zijn uiterlijk. Verven, knippen, scheren,
epileren, bleken, bruinen, afslanken. Maar wat is mooi?
De blanke mens denkt daar anders over dan de zwarte mens. Smaken verschillen overal.
door John Stael
Onlangs werd in het Afrikaanse Se
negal de nationale miss-verkiezing
gehouden. Jonge, slanke meisjes
met oneindig lange benen bonden de
strijd aan om de felbegeerde titel.
Maar Senegal liep niet warm voor de
de wedstrijd. Dat veranderde toen
enige tijd later de eerste miss Dion-
goma-verkiezing werd gehouden. De
Senegalese televisie liet beelden zien
van vrouwen met forse boezems en
flinke achterwerken en de presenta
tor juichte dat er sprake was van de
terugkeer van de traditionele vrouw.
Een van de belangrijkste weekbla
den in Senegal zette de winnende
vrouw op de voorpagina met daarbij
de tekst: 'Zij is een godin met een git
zwarte huid, die geen witmaker ge
bruikt, trots als zij is op haar zwart
zijn, met maten die een kerkvader
zullen opwinden'.
Het maandblad 'Onze Wereld', dat
zich bezighoudt met internationale
samenwerking, heeft naar aanlei
ding van zijn 35-jarig bestaan een
tentoonstelling ingericht waarin de
vraag centraal staat wat mensen er
voor over hebben om met hun li
chaam aan het ideaalbeeld van hun
cultuur te voldoen. Waar komen de
schoonheidsidealen vandaan? Zijn
het de produkten van een bescha
vingsproces of geraffineerde ver
kooptrucs van de kosmetische in
dustrie? Of ontstaat de schoonheids
mythe, zoals de schrijfster Naomi
Wolf beweert, uit de collectieve
angst van mannen voor vrouwen
emancipatie? En, wordt er in onze
maatschappij meer naar vrouwen
gekeken dan naar mannen?
Spiegel
Voor Teake Zuidema. een van de sa
menstellers van de fototentoonstel
ling 'Mooi of Lelijk' is het duidelijk
dat een blik in de spiegel niet altijd
voldoening geeft. Naast ons in de
spiegel verschijnt meestal een ander
beeld, het beeld waarop we willen lij
ken: het schoonheidsideaal. Van
daar dat mensen op alle mogelijke
manieren proberen om er anders,
beter, mooier, jonger of hoe dan ook
uit te zien. Maar iedere cultuur heeft
zijn schoonheidsidealen".
De tentoonstelling die Zuidema
heeft samengesteld geeft een kleine
selectie van de enorme hoeveelheid
manieren waarop culturen dat ide
aal hebben uitgewerkt en hoe ze el
kaar hebben beïnvloed. De oude
Maya's hielden van scheel en bon
den hun kinderèn een plankje op
hun schedel om een een plat voor
hoofd te krijgen. Chinese mannen
waren gek op afgebonden vrouwen
voetjes en in Tadzjikistan zijn door
lopende wenkbrauwen gewild.
Amerikanen zijn gek op grote bor
sten, terwijl Brazilianen juist gek
zijn op kleine. In het westen worden
bescheiden mannelijke billen mooi
gevonden, maar in Afrika voelt men
meer voor dikke konten.
Overal in de wereld wordt er alles
aan gedaan om het ideaalbeeld te be
naderen. Papoea's doorboren het
neustussenschot, in Ghana brengt
men littekens aan op het gezicht en
de Punan van Kalimantan doorbo
ren hun oorlellen en laten ze lang
worden. In de westerse samenleving
laten vrouwen en mannen zich face-
liften en lichaamsdelen met silico
nen inspuiten. In Japan laten vrou
wen hun scheve ogen rechtzetten.
Madonna
Maar, de wereld wordt ook steeds
kleiner. Wat wij in het westen voor
het gemak de derde wereld noemen,
kijkt naar videoclips van Madonna
en Prince. Het westen ziet beelden
van het carnaval in Rio en kijkt naar
Indiase films. Schoonheidsidealen
oefenen steéds meer invloed op el
kaar uit. Blanke mannen lopen met
dreadlocks, zwarte vrouwen in Afri
ka gebruiken bleekmakers en indi
aansejongens proberen er uit te zien
als Michael Jackson.
„Verschillen te over", zegt Zuidema.
„Alleen wie hier als oerlelijkerd ver
trekt met bloemkooloren en een
aardappelneus, kan ergens anders
als schoonheid worden ingehaald. In
die zin is er hoop voor iedereen. Kijk,
die miss-verkiezing in Senegal
maakt duidelijk dat dat land te ma
ken heeft gehad met westerse over
heersing. De mensen daar zijn zich
maar al te goed bewust van conflicte
rende schoonheidsidealen. Maar ook
in het westen zijn de mensen dat.
Die idealen veranderen immers
voortdurend. Hier geldt: wat giste
ren nog goed was, is vandaag passé.
In culturen die niet zo modegevoelig
zijn ligt dat anders. De Lotus-vrouw
in India ziet er nu nog bijna net zo
uit als vijftienhonderd jaar gele
den".
De samenstellers van de tentoon
stelling hebben geprobeerd aan de
hand van een groot aantal foto's een
beeld te geven van de meest uiteen
lopende schoonheidsidealen. Daar
uit wordt duidelijk dat het westen
steeds een grote invloed heeft g
Maar, gelukkig zijn er ook uitfl
ringen geweest. De vrouw
1967 de titel miss Nairobi vero
voldeed op geen enkele maniej
het westerse vrouwbeeld. Ze
moddervet, maar belangrijke
enige deelneemster.
De Tunesische vrouw die in de
zestig meedeed aan de miss
verkiezing moet een prai
vrouw zijn geweest maar
op de eindoverwinning was erf
niet omdat zij weigerde zich ii
pak te laten keuren en de jun
blik achter haar sluier gunde.
De westerse eisen die aan een
worden gesteld zijn in de loop
ren nogal eens veranderd. Vn
moeten in de jaren negentig
ogen van, meestal, de man n
leen lang en slank zijn, maj f
sportief en gespierd.
Mannen hebben het wat dat
altijd gemakkelijker gehat
mannelijke schoonheidside
nauwelijks veranderd.
De tentoonstelling 'Mooist
lijk' is tot en met 1 novemberly
in Utrecht, in het tentoonstel,
gebouw Achter de Dom 14. H
gaat de expositie het land in. j
In deze rubriek aandacht voor twee landen,
door Peter waar de wijnbouw enorme vooruitgang boekt
van der Hoest en waar we de komende jaren nog veel van
zullen horen: Chili en Australië. Albert Heiin
knoopte in het eerste land banden aan met net
wijnhuis Undurraga. Nico McGough van
Wijnkoperij De Gouden Ton in Den Haag sloot
in Australië contracten af met twee van ae
beste wijnmakers in dat onmetelijke
werelddeel, Rothbury Estate en Wirra Wirra.
Mijn enige ervaring met Chileense wijnen bestaat uit
een lang geleden geproefde Pommard van ene Jos
Canepa uit Maipo Valley, een halfzoete
Moscatel/Semillon mengwijn, een produkt waar ik niet
erg van onder de indruk was. Later ontdekte ik Sauter's
Portal del Alto, een gloedvolle wijn, volgens de beste
Franse tradities gemaakt. Onlangs maakte ik opnieuw
kennis met Chili via de nieuwe wijnen van Albert Heijn,
luisterend naar de naam Undurraga. We spreken hier
over vijf uitstekende produkten die allemaal beneden
een tientje liggen en naar mijn mening van goede
kwaliteit zijn: een Chauvignon Blanc 1992 6,95),
Chardonnay 1992 9,95), Cabernet Sauvignon 1990
6,95), Cabernet Sauvignon Sélection Especial 1988
9,95) en Pinot Noir 9,95). Hoe zit dat nou met
Chili? Is hier sprake van een paar toevalstreffers, of is er
meer gaande?
Wijnen als die van Undarraga en Portal del Alto zijn
geen eendagsvliegen, ze zijn het resultaat van de
ongelooflijke wilskracht van de Chileense boer en soms
ook van enorme investeringen, waar buitenlanders bij
Bang om tot je vut op de Kneuterdijk te moeten uitkijken? Doe dan wat jaarlijks bijna 36.000
Nederlanders doen en ga werken in het buitenland. Een beetje vent (m/v) kent geen grenzen.
'Hello, this is Jan-Hein in Ho Chi Minh City'.
door Frank Hitzert
Als Jan-Hein scheurt hij 's avonds
op zijn BMW-motor uit 1955 door de
straten van Saigon om voor 1500
dong, een kwartje, een videofilm van
Chuck Norris op te snorren.
Als directeur ir. J.H.M. van Kleef
van Indochina Marketing Ltd. zit hij
overdag ten kantore in district 1 van
Ho Chi Minh City om allerhande be-
drijfsadviezen te verstrekken.
Jan-Hein van Kleef (29), Rijswijker
van geboorte, is zelfstandig onderne
mer. Te Vietnam. „Want Vietnam
gaat het helemaal maken". Hij was
er dit voorjaar voor het eerst.
De jonge ingenieur is een van de bij
na 36.000 Nederlanders die elk jaar,
voor een periode van ten minste
twaalf maanden, hun geluk in het
buitenland gaan beproeven. Die
groep grenzeloos woon-werkverkeer
is blijkens cijfers van het Centraal
Bureau voor de Statistiek vanaf
1988 sterk gestegen. Vestigden zich
ervoor jaarlijks tussen de 31.000 en
32.000 Nederlanders in de rest van
de wereld, sinds 1988 schommelen
de aantallen tussen de 35.000 en
38.000 (CBS-cijfer 1991: 35.998).
Daarbij gaat het niet alleen om men
sen die op eigen initiatief verhuizen,
maar ook om medewerkers van in
Nederland opererende multinatio
nals die naar het buitenland worden
uitgezonden. Opvallend in deze
groep emigranten mensen die
zich mede vanwege het elders veelal
gunstiger belastingklimaat hier offi
cieel laten uitschrijven is het ster
ke aandeel van de 20- tot en met 29-
jarigen. Met een totaal van 11.430
(32 procent) voeden vooral zij het
idee dat 't ver weg allemaal veel leu
ker is. Jan-Hein van Kleef kreeg dat
idee, toen hij voor zijn studie werk
tuigbouwkunde in Delft drie maan
den stage liep bij een vleesfabriek in
het Amerikaanse Boston en na zijn
afronding van een onderzoek naar
energiebesparingen aldaar zelfs met
een bonus werd verblijd. Hij stu
deerde uiteindelijk af met een verge
lijkend onderzoek naar het onder-
houdmanagement bij een aantal fa
brieken van Unilever in Duitsland.
„De neiging om over de grenzen te
kijken is bij mij dus eigenlijk al in
een vroeg stadium ontstaan"
De Rijswijker wekt de indruk de we
reld in een handpalm mee te dragen;
een tikje vrijgevochten rugzak-jon
gere eigenlijk, maar dan een in een
degelijk kostuum. Wie zijn visite
kaartje bekijkt met het faxnummer
09-848290936, hoort slechts: „Zie je,
elf cijfers maar, één meer dan Am
sterdam. Joh, Vietnam is eigenlijk
heel dichtbij".
Interessant
Waarom Vietnam? De ingenieur:
„Omdat het niet voor de hand ligt en
aan de andere kant juist weer wel.
Uit tal van publicaties maakte ik op,
dat de belangstelling voor Vietnam
sterk toeneemt. Tijdens mijn studie
al ben ik mij in het land gaan verdie
pen. Uiteindelijk ben ik tot de con
clusie gekomen, dat Vietnam vooral
zakelijk bijzonder interessant is, óf
in elk geval zal worden. Dat beeld is
later, tijdens mijn eerste bezoek, al
leen maar bevestigd".
„Het volk is op zich goed geschoold.
Een groot deel spreekt Engels, een
kleiner deel Frans en Duits. De men
sen leven er niet met de dag, maar
zijn zeer sterk toekomstgericht. Ze
willen hard werken en graag nader
kennismaken met de verworvenhe
den van het Westen, waaraan ze
sinds de komst van de Amerikanen
al voorzichtig hebben geroken. Het
'Vietnam gaat het helemaal maken', weet de 29-jarige ingenieur Jan-Hein van Kleef van Indochina Marketing.
is al met al een land met een groot
economisch potentieel. Van een
rijst-importerend land is Vietnam
intussen al een rijst-exporterend
land geworden, de hotels en busi-
nesscentra schieten vooral in Ho Chi
Minh City, het voormalige Saigon in
Zuid-Vietnam, als paddestoelen uit
de grond, het communicatienetwerk
wordt sterk verbeterd en ook voor de
infrastructuur bestaan grote plan
nen. Er is, kortom, ook voor het Ne
derlandse bedrijfsleven alle reden
om Vietnam met meer dan gemid
delde interesse te volgen".
Vietnam is, sinds de laatste Ameri
kaanse soldaten er zeventien jaar ge
leden ontgoocheld vertrokken, een
van de laatste communistische bol
werken. Toch heeft de marxistische
ideologie met name in Saigon de
officiële naam Hó Chi Minh City
wordt er nauwelijks nog gebruikt
eigenlijk nooit vaste grond onder de
voeten gekregen.
Handelsembargo
In 1986 gaf de communistische par
tij het op en liet de energie van de
stad de vrije loop door economische
hervormingen in te voeren en de
poorten vanSaigon weer open te
stellen voor de rest van de wereld.
Amerika hanteert officieel welis
waar nog steeds een handelsembar
go voor Vietnam, maar in de praktijk
doen de Amerikanen er allang weer
zaken. Nu al telt de stad jaarlijks
zo'n 170.000 vertegenwoordigers
van internationale bedrijven die be
trokken zijn in de lichte industrie,
het toerisme en andere sectoren. In
1990 was met die buitenlandse in
spanningen een bedrag gemoeid van
560 miljoen dollar. Die som wordt al
leen maar hoger
wanneer straks,
naar verwachting
over anderhalf tot
twee jaar, het han
delsembargo van de
VS wordt opgehe
ven. Handel drijven
kunnen ze in Saigon
bovendien als de
besten. Toen de inwoners van het
verslagen Zuid-Vietnam door de
communisten buiten verantwoorde
lijke posities in de regering en ande
re nationale instellingen werden ge
houden, waren ze wel gedwongen te
rug te vallen op de particuliere nij
verheid. „Je merkt aan alles dat het
land vrijer wordt. Het 'doi moi',
Vietnamees voor perestrojka, dringt
door tot in alle lagen van de bevol-
'Je merkt aan
alles dat het
land vrijer wordt'
king", weet Jan-Hein van Kleef.
„Natuurlijk móet je nog steeds op
passen met wat je zegt en doet. Zo
weet de overheid precies wie ik ben,
waar ik woon en wat ik uitvoer. Toch
wordt het met de dag gemakkelijker.
Wat gisteren nog onmogelijk was,
daar doen ze morgen al niet meer
moeilijk over. Het gaat allemaal
razendsnel". Daarom heeft Jan-
Hein van Kleef uiteindelijk over alle
voors en tegens van Vietnam niet al
te lang willen wik-
ken en wegen. Na
een, volgens hem,
gedegen voorberei
ding ging de Rijswij
ker er jongstleden
april voor het eerst
heen en bleef er ver-
volgens ruim drie
maanden. In die tijd
heeft hij in Ho Chi Minh City met
twee Amerikanen zijn adviesbureau
Indochina Marketing Ltd. opgezet.
Ze hebben in hun huis annex kan
toor twee Vietnamezen in dienst,
voor 150 dollar per maand, en een
huishoudster, voor 20 dollar. „De re
latief lage lonen maken het allemaal
nog interessanter".
Van Kleef adviseert thans met name
Nederlandse bedrijven die in Viet
nam willen investeren, of er au
zins zaken willen doen. „Ik vei
in opdracht marketing-ondei
en adviseer het betreffende b
dan of het er verstandig aan dot;
in of met Vietnam te beginnen,
varieert van de vraag of de Vii
mezen überhaupt zijn gein!
seerd in een bepaald produkt t'
met het zoeken naar kanalen vo
distributie en alles wat er tusse
We hebben intussen een aanté
drachten lopen, al kan ik met he
op de concurrentie niet zeggen
ke".
„Vietnam", zegt de onderneme
menvattend, „is op het oog
vreemd land, gehavend door de
log en met een volstrekt unieke
tuur. Maar het heeft een waanz
ge potentie. Het weet, door de
den met de Amerikanen die eige
nooit helemaal zijn verbroken
het achterloopt. Maar het heeft
lijk alles in zich om die achten
in te halen. Sommige economen
gen niet voor niets, dat Vietnan
nen afzienbare tijd zal uitgroeit
het handelscentrum van Azië
daarvan kan het Nederla
bedrijfsleven meeprofiteren,
het daarom weten dat ik, Jan
uit Rijswijk, er alvast ben"
■fS>S>£
UNDU^
