lechts beperkte overgangs- geling woonruimteverdeling Poëzie op de 'Vliegende jurist' krijgt opleiding alsnog vergoed Gillian, een heer van stand B2 Veense familie voor 5 ton opgelicht B3 jpen- useum eidt uit et ilerie BOUWPLANNEN? 0® rbvcvi deceiuiinck S Kinderboekenauteurs signeren bij Kooyker Leiden EN OMGEVING leidse courant zaterdag 10 oktober 1992 lEN Het college van jW wil niet tegemoet ko- pan de bezwaren die er ebgen het in een klap in fo van een nieuw sy- n voor de toewijzing van nrin. Slechts een heel klei- m-oep woningzoekenden }n die visie aanspraak n op een overgangsre- i mensen die [treem-urgent' zijn aange- j of aan wier registratie in systeem een ter mijnstelling is verbonden. Alle andere woningzoekenden ra ken bij de invoering van het nieuwe systeem, waarbij hui zen in een krant worden aange boden, hun urgentiepunten kwijt. Juist daartegen waren eerder veel bezwaren gemaakt, die ook door een meerderheid in de ge meenteraad werden gedeeld. Voor de mensen die veel punten hadden opgebouwd en daarom het vooruitzicht hadden snel een huis toegewezen te krijgen, zou er een ove moeten komen. Maar volgens het college van B en W kleven aan zo'n regeling ernstigë bezwaren. Als de ge meente daaraan zou beginnen, zouden bijna alle vrijkomende huizen daarvoor nodig zijn, was eerder het oordeel al. Van een nieuw systeem komt dan wei nig terecht. Bovendien zouden degenen die in het nieuwe systeem voor het eerst mogen 'doorstromen' naar een andere woning de dupe zijn. Zij kunnen zich nu niet inschrijven. Het gaat daar bij om mensen die nu particu lier huren of die goedkoper wil len wonen. Volgens de Werkgroep Woon ruimteverdeling is een over gangsregeling bovendien niet rechtvaardig. Uit onderzoek is gebleken dat woningzoekenden over het algemeen binnen vier jaar een huis krijgen aangebo den. Als zij 168 of meer urgen tiepunten hebben verzameld, hebben ze waarschijnlijk eerder al huizen geweigerd. Een ande re mogelijkheid is dat ze een heel nauw bepaalde wens heb ben voor een woningsoort of wijk. Zij zouden niet worden ge holpen met een overgangsrege ling. Leiden telt meer dan 10.000 woningzoekenden. Eerder is gesteld dat Delft dat als eerste een advertentiesys teem invoerde, waarbij woning zoekenden kunnen reageren op een krantje waarin vrijkomen de huizen worden aangeboden, wèl een overgansgregeling han teerde. Volgens de werkgroep klopt dat niet. Het zou gaan om een gedeeltelijke invoering van het nieuwe systeem. De erva ringen met het nieuwe systeem zouden zelfs hebben geleid tot een snellere invoering ervan. ieester Beek van iwoude speldde in de eremedaille '/ajJeanne Baak. WIM VAN NOORT metaal r ,nne ak IRDORP Jeanne Baak isteren de eremedaille in verbonden aan de Orde anje Nassau, uit handen rgemeester W. van Beek icobswoude. Dit omdat zij 10 jaar werkzaam is in de ikamer van het Elisabeth ihuis Leiderdorp. ik begon in 1948 als ge in de linnenkamer. Na ar besloot zij iets anders beren maar na een half ■erde ze terug op het ver- ie nest. Vanaf dat mo- maakte zij officieel de 40 ol. Jeanne Baak werkte igen per week, van acht uur s morgens tot zes uur 's avonds, en zaterdag tot vier uur, voor acht gulden per week. Tussen de middag werd er warm gegeten en na de avond boterham gingen de meisjes naar huis. Op de linnenkamer werkten destijds zes meisjes en drie religieuzen, de zusters Ro- gata, Cunera en als hoofd Bor- romea, achter mangel en strijk- pers. Vooral op de «Hooigracht was sprake van een gemoedelij ke sfeer. Op maandag en de woensdag moesten de kappen en de befjes van de nonnen wor den gesteven en gestreken. Het vouwen van wasgoed was één van de taken van mevrouw Baak. Dat moest op een speciale manier: de slopen tot kleine pakketjes bijvoorbeeld en de donkerblauwe werkschorten van de zusters zigzag in plooien zodat een kenmerkend ruitpa troon ontstond. In 1969 werd de was de deur uitgedaan, vooruitlopend op de verhuizing naar Leiderdorp. Voor de linnenkamermedewer kers werd ander werk gezocht. Mevrouw Baak houdt zich sinds die tijd onder meer bezig met het sorteren van de schone was. LEIDEN De Leidse jurist annex verkeersvlieger Guy Aarts (41), moet alsnog het geld vergoed krijgen voor zijn inmiddels afgeronde oplei ding tot verkeersvlieger. Dit heeft de Raad van State deze week bepaald. Aarts komt in aanmerking voor een vergoe ding van in totaal 20.000 gul den op grond van de 'Kader Regeling Scholing' (KRS). De directeur van het arbeidsbu reau wees het verzoek om vergoe ding van de kosten op grond van de KRS eerder af. De redenering was dat Aarts al geschoold was (als ju rist) en zich 'op eigen kracht' ver der zou kunnen ontplooien. De Leidenaar voerde in juni voor de afdeling rechtspraak van de Raad van State aan, dat hem ten onrechte een subsidie is gewei gerd. Op deze tegemoetkoming zou hij wel degelijk recht hebben volgens de KRS, die is bedoeld om ingeschreven werklozen weer in te passen in de arbeidsmarkt. Jeugdwens Guy Aarts studeerde in 1980 afin de criminologie en werkte daarna op basis van een tijdelijk contract als wetenschappelijk onderzoeker bij de Rijksuniversiteit Leiden. Na afloop van het contract stond hij geruime tijd ingeschreven bij het arbeidsbureau als werkloos jurist (met criminologie als specialisa tie). Toen de vooruitzichten om aan de slag te komen op zijn vakgebied somber waren, was het voor hem niet meer dan logisch om zich te richten op zijn jeugdwens om vlie ger te worden. In 1984 startte hij met het volgen van particuliere lessen en haalde in de loop der jaren diverse brevetten- Hij klopte verscheidene keren aan bij het arbeidsbureau voor vergoe ding van de opleidingskosten. Zijn verzoeken werden steeds afgewe zen omdat men onder meer vond dat Aarts niet genoeg had gepro beerd om weer als jurist aan de slag te komen. Kortom, de noodzaak van de omscholing werd door het arbeidsbureau niet ingezien. Volgens de afdeling rechtspraak van de Raad van State is dat onte recht. Het arbeidsbureau heeft on voldoende gekeken naar de lange duur van de werkloosheid als jurist (ongeveer zes jaar). Bovendien zou te weinig aandacht zijn besteed aan het feit dat toen Aarts zijn vlie gersopleiding begon, het al vast stond dat hij daarna direct werk kon krijgen. Van diverse kanten was hem werk toegezegd, als hij maar de vereiste brevetten zou ha len. De afdeling rechtspraak van de Raad van State vindt daarom dat Aarts, die nu al ruim twee jaar als full-time freelancer voor diver se chartermaatschappijen werkt, het geld voor de opleiding alsnog moet krijgen. tatige regentenkamer van eermansburghofje is de collectie van het Pijpenka- 'ndergebracht. FOTO: Van noort Lhof EN Van het Pijpen- pt werd de laatste tijd njvee 1 meer vernomen, pensen dachten dat het tabakspijpenmuseum de rug had toege- om zich elders te vesti- daar het Pijpenkabinet [it weggeweest. Sterker et museum heeft er morgen een galerie bij. jjpenkabinet is sinds 1982 in de regentenkamer het Meermansburghofje Oude Vest in Leiden, tijd terug dreigden con Don Duco en mede -r Benedict Goes uit Lei vertrekken als de ge geen subsidie wilde ge huidige bron van in- en» afkomstig van een particuliere geldschieter, zou niet toereikend zijn voor uit breiding van het museum, dat uit zijn jasje dreigde te groeien. Want wat aan pijpen in de re gentenkamer ligt uitgestald, is slechts zeven procent van de ge hele collectie. De subsidie bleef echter uit, de conservatoren probeerden hun heil elders te zoeken, maar moesten constateren dat geen enkele gemeente op een pijpen- museum zit te wachten. „Maar we zijn nog steeds serieus met andere gemeenten in onder handeling", verzekert mu seummedewerker Benedict Goes, die geen plaatsnamen wil noemen. Die onderhandelingen vormden blijkbaar geen belet sel om toch in Leiden uit te brei den. „Ach, toen de mogelijkheid zich hier voordeed hebben we gezegd: we zetten die stap maar, we zien wel voor hoe lang", aldus Goes, wiens ideaal het blijft om het Pijpenkabinet onder te brengen in één ruim pand. Dat is nu niet het geval. De nieuwe ruimte, die Goes vond, ligt weliswaar ook de Oude Vest, maar wel op enige afstand van de regentenkamer. De pas verworven ruimte is in gericht als galerie om delen van de collectie die tot dusver in het depot lagen opgeslagen, in the ma-exposities te presenteren. In de galerie is tevens plaats in geruimd voor een museumwin kel, waar vakliteratuur en pij pen worden verkocht. Want het museum wil zich commerciëler gaan opstellen „Dit museum moet zichzelf in stand kunnen houden", denkt Goes. Hoe dat dan precies moet, weet hij niet. „Als je op een goede plek zit, waar je wat vaker open bent dan zoals nu alleen op zondag middag, moet dat lukken," filo sofeert hij voor zich uit. De galerie van het Pijpenkabi net aan de Oude Vest 169 wordt morgen geopend met de exposi tie 'Ik rook Oranje, de tabak spijp van de Oranjepropagan- daDe tentoonstelling biedt een overzicht van gelegenheidspij- pen, die vanaf 1625 werden ge maakt wanneer het huis van Oranje een feestelijke gebeurte nis vierde. Zowel galerie, als regentenka mer (op nummer 159A) zijn elke zondagmiddag geopend van 13.00 tot 17.00 uur. Ben Walenkamp en Jan Willem Bruins legden gisteren op de steiger de laatste hand aan de tekst op de muur bij Burgersdijk en Niermans op de hoek van Kloksteeg en Nieuwsteeg. FOTO: wim van noort LEIDEN Honderd gedichten op Leidse muren. Dat is het ideaal van Ben Walen kamp, Jan Willem Bruins en Caroline Griep. De eerste stap daartoe is gisteren gezet met het aanbrengen van het gedicht 'Mijn verzen die ik jong al heb geschreven' van de Russi sche dichteres Marina Ivanavno Tsvetajeva op de muur van het boekenantiquariaat Bur gersdijk en Niermans op de hoek van Klok steeg en Nieuwsteeg. Het drietal wil de ko mendejaren iedere maand een nieuw gedicht schilderen. „Als we dat volhouden, zijn het er in 2000 honderd". Het gedicht van Tsetajeva is in 'Russisch', cyril lisch schrift weergegeven. Tot verbazing van Wa lenkamp en Bruins bleek dat voor een aardig aantal voorbijgangers geen hinderpaal om te stoppen en het hardop voor te lezen. Kennelijk reppen zich er in de Pieters- en Academiewijk heel wat slavisten op en neer tussen woonstee en alma mater. Die bovendien ook nog willen laten horen dat ze doorgeleerd hebben. Zo attendeerde één van hen de schilders op een foutje: een verkeerd geplaatst accent. Voor degenen die het Russisch niet machtig zijn, is bij Burgersdijk en Niermans de vertaling van Marja Wiebes en Margriet Berg opgehangen (uit de bundel 'Van Derzjavin tot Nabokov. Russische poëzie uit drie eeuwen', uitgegeven bij Plantage G&S Leiden). Die tekst luidt: Mijn verzen die ik jong heb geschreven Voordat ik wist een dichteres te zijn, Als vuurwerk spattend, vonkend en vol leven Bruisend als een fontein, En die als duivels binnendrongen In 't rijk dat vol van droom en wierook was, Mijn verzen die de dood, de jeugd bezongen, -En n iemand die ze las!- Die op bestofte winkelplanken kwijnen (Waar niemand ze een blik ooit waardig keurt!) Mijn verzen komen, zoals goede wijnen, Nog wel eens aan de beurt. Dat juist voor dit Russische gedicht is gekozen 'hangt samen met het feit dat het deze week 100 jaar geleden is dat de dichteres in Moskou werd geboren. Haar eerste bundel 'Avondalbum' ver scheen in 1910, twee jaar later gevolgd door 'To verlantaarn'. Na de Oktoberrevolutie vertrok ze naar Berlijn en woonde ze later in Praag en Pa rijs. Toen haar echtgenoot betrokken raakte in een spionagezaak vluchtte hij in 1937 naar de Sovjetunie. Twee jaar later volgde zij, maar ze zou haar man niet meer terugzien. Ze leefde in de Sovjetunie van vertaalwerk. Op 31 augustus 1941 pleegde ze zelfmoord, nadat ze eerder was De inhoud van het gekozen gedicht bleek volgens Ben Walenkamp puur toevallig heel toepasselijk te zijn voor een boekenantiquariaat. „We hebben eerst het gedicht gekozen en daarna pas de loka- tie". Ook het gegeven dat het aanbrengen ervan samenvalt met de tweede Leidse Boekenzondag, morgen, is toeval. Want gekozen was voor de sterfdag van de dichteres. Hij vertelt tot nu toe alleen maar positieve reacties te hebben gehad op het initiatief. Het volgende gedicht komt bij een school. Wqar dat is en om welk gedicht het gaat wil hij nog niet zeggen. Wel dat het om een Ne derlands gedicht gaat. „Want het gaat ons niet speciaal om Russische gedichten, we hebben ook Franse, Engelse en zelfs Arabische teksten op het oog". ADVERTENTIE OP NAAR VAN OER PLOEG! Het vertrouwde adres voor: RAMEN EN DEUREN. WAND- EN PLAFONDBEKLEDING SCHUIFPUIEN SERRES. ETC. Voor nieuwbouw en renovatie. Uitgevoerd in onverwoestbaar kunststot van het kwaliteitsmerk Onderhoudsarm, leverbaar in I diverse kleuren, volledig gegarandeerd en door onze vakmensen perfect op maat gemaakt. Het geheel voorzien van Kom gewoon eens alles op uw gemak bekijken. We geven u graag uitgebreid advies. KUNSTSTOF OM OP TE BOUWEN. mw Fabnek en showroom: De Lasso 60, Roelofarendsveen, tel. 01713-15361 - telefax 01713-15202 LEIDEN In het kader van de kinderboekenweek heeft de Leidse boekhandel Kooyker twee schrijvers van kinderboeken weten te strikken. Woensdag 14 oktober singneert Max Velthuijs tussen 13.00 en f4.30 uur zijn boeken in de winkel aan de Breestraat. Vel thuijs won dit jaar zowel de Gouden Griffel als de Zilveren penseel voor zijn boek 'Kikker en het vogeltje'. Eerder verschenen boekqp van hem werden zowel in Nederland als in het buitenland be kroond. Zijn boeken worden in een groot aantal Europese landen uitgegeven. Drie dagen later, op zaterdag 17 oktober, is Jacqués Vriens uitgenodigd. Vriens is in het dagelijks leven directeur vah een basisschool, daarnaast is hij ook de schrijver van het kinder boekenweekgeschenk, 'Het raadsel van de regenboog'. Vriens pqt voor zijn boeken uit zijn eigen ervaringen als docent. Hij zal die za terdag tussen 15.00 en 17.00 uur niet alleen signeren, maar ode voorlezen. Een deel van zijn werk omvat namelijk voorleesverha len voor kleuters. Geen krant ontvangen Bel tussen 18.00 en 19.00 uur, zaterdags tussen 14.00 en 15.00 uur, telefoonnr.071-122248 en uw krant wordt nog dezelfde avond nabezorgd.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1992 | | pagina 7