Croiset stut de 'Koopman'
Zwarte winnaar
met blauwe ogen
Cultuur
Id met de verbouwing is het
n, aan het Buitenhof 35, van-
ovember gesloten. In april
lordt het weer geopend voor
4
WANKELE REGIE
Feestelijke kamermuziek
Onbekend maakt onbemind
Nederlanders domineren
op Vlaams filmfestival
Leidse Courant
vrijdag 9 oktober 1992
I
dstad Operette
mid door brand
rdam - Het grootste deel van
:orstukken en toneelkleding
e Hoofdstad Operette is ver-
j of heeft waterschade opgelo-
j)aardoor kan de tournee van
Vogelhandier', die vorige
1 was begonnen, voorlopig niet
^ehonderd kostuums, tachtig
jn en decorstukken lagen in
ichtwagen in Wester-Koggen-
Alkmaar. De wagen is de af-
nacht in vlammen opge-
'olgens de rijkspolitie is er
jïdelijk sprake van brandstich-
'voor danseres
na van Berkel
ïdam De 23-jarige, bij het
e Djazzex dansende Regina
rkel heeft een van de aanmoe-
iprijzen van de stichting Dan-
ids '79 gekregen. De prijs, en
lehorende cheque van 3000
werden haar gisteren in het
■damse Muziektheater uitge-
Alexandra Radius en Han
r.
de jury viel Regina van Ber-
idden van een zeer dynami-
•oep dansers na één seizoen
ing zeer op door haar pure,
[volstrekt ongeforceerde uit-
g, door de grote fysieke con
ti afwerking van het flitsende,
jazz-idioom en door haar dra-
li talent'.
truc met Spanje
t bemoeilijkt
rdam Het ministerie van
jaat er nauwlettender op toe-
lat Nederlandse certificaten
je oorsprong van films niet
misbruikt om er subsidie
hnen te halen. Dat is het re-
II van overleg tussen ambtena-
ti WVC, medewerkers van de
,andse Federatie voor de Cine-
l4afie NFC (voorheen de Bio-
ond) en de Spaanse overheid.
waren certificaten die de
Dpbond had afgegeven voor
jaanse films aan distribu-
n Spanje. Die certificaten be
dden Amerikaanse kassucces-
1 'Basic instinct' en 'Medicine
ot Nederlandse produkties.
>or kon de distributeur een
se subsidie opstrijken die is
voor de stimulering van Eu-
g films.
ivatie van de
smV Galerij
laag - De Galerij Prins Wil-
7 wordt binnenkort gereno-
Dit kunstkabinet woixlt op
geschilderd, de entree wordt
lapt en de informatievoorzie-
in het publiek wordt beter. In
L
luritshuis, dat het kabinet on-
heer heeft, wil het museum
ipen om het aantrekkelijker
isen voor het publiek. Op dit
0 It weten veel mensen niet
het bestaan af.
financiering van de verbou-
'ordt een deel van de op-
e 1 van de Mauritshuis-ten-
in Nagasaki Holland
ae in Japan gebruikt. De overi
komen voor rekening van
mifegebouwendienst.
H>r-Müller
De Maria
Het Rijksmuseum Kröl-
er heeft een minimal art-
ferk van Walter De Maria ca-
De schenking, 'No-
M(negenhoek) uit 1974, kwam
Verzamelaar Geertjan Visser.
<-Müller had al vier sculptu-
veertien tekeningen van De
kw^ehalve minimal art-werken,
e%taan uit simpele vormen,
hij grote 'land art'-projec-
"njwezen eert
da'Struycken
n "foam De kunstenaar Peter
na ten heeft voor zijn werk als
)enlentaal beeldhouwer in voor
°"j toegankelijke ruimtes de
Lanschotprijs, groot 50.000
i gekregen. Hij ontving de
iteren in de Beurs van Berla-
"Vanden van directeur Wim
Hierg van de Nederlandsche
ae ^Duisenberg maakte tegelij-
bekend dat Struycken de op-
krijgt het 'grijze hekwerk'
en,it gebouw van de bank in Am-
(i 'voor het oog meer toegan-
maken'.
,ld itage toont
onir collectie
^4 Ruim driehonderd
at %rken die na de Tweede We-
™log door een officier van het
n "feger uit nazi-Duitsland wer-
erofeegenomen, zullen binnen-
•den geëxposeerd in de Her
in St. Petersburg.
tnoemde 'Bremer collectie',
Ier meer tekeningen bevat
imbrandt, Dürer, Van Dijck,
jgh, Titiaan, Goya, Rodin en
*aal, behoorde aan het Museum
za fcmen en was tijdens de oorlog
3Inbracht in de kelder van een
is ten noordoosten van Ber-
jar werden zij destijds aange-
nstaen meegenomen door een of-
^zatan het Rode Leger, Viktor
!Hib
int n
tet^or
ie; i
e
SCHOUWBURG, DEN HAAG
Het Nationale Toneel met 'De
koopman van Venetië' van William
Shakespeare. Vertaling: Bert
Voeten. Regie: Ger Thijs. Decor:
Paul Gallis. Kostuums: Tessa Lute.
Muziek: Theo Nijland. Met o.a.
Hans Croiset, Gijs Scholten van
Aschat, Jacqueline Blom, Nettie
Blanken, Hans Ligtvoet, Huib
Rooymans, Bram van der Vlugt en
Leslie de Gruyter. Herhalingen:
vanavond, 12 t/m 16,21 t/m 25
oktober, 25 t/m 29 november, 25
december Den Haag, 2 t/m 6
november Amsterdam, 13 t/m 15
november Rotterdam, 23 en 24
november Utrecht (overal
Schouwburg).
door Renée de Haan
Een krachtige opening en een einde
dat wegdwarrelt zegt alles over de
ontsporing die 'De koopman van Ve
netië' gaandeweg ondergaat. Regis
seur Ger Thijs heeft zijn eerdere suc
cessen als 'Hebriana' en 'Professor
Bernardi' niet kunnen evenaren bij
Het Nationale Toneel. Om de simpe
le reden dat hij in vooruitstrevend
heid om dit stuk van Shakespeare
uit de historie te lichten achter zijn
eigen regieconcept aanhobbelt.
Zijn opzet deugt; zijn uitwerking ra
felt aan alle kanten. Temidden van
de romaneske zuilen van Paul Gallis
laat hij de koopman Antonio en de
zijnen branie maken als kwajon
gens, een mafia zonder geweld. Met
een scootertje, draadloze telefoons
en vlotte pakken kunnen ze zo uit
het huidige Venetië geplukt zijn.
In die aanstekelijke atmosfeer krim
pen de lyrische zinnen van Shakes
peare tot terloopse uitingen, maar
de ware onevenwichtigheid in deze
voorstelling schuilt in de botsing
tussen de kwetterende entourage en
het eigenlijke drama. Voor de koop
man Shylock, de jood die tot elke
prijs zijn recht wil hebben, is in de
wereld van Ger Thijs eigenlijk geen
plaats meer.
Verbeten
Het is dankzij de verbeten strakheid
van Hans Croiset in de titelrol dat de
tragiek toch doordringt. Kil, maar
met een peilloze gekwetstheid, stapt
Croiset op zijn doel af: vergelding.
We zien in hem het jongetje dat nooit
bij de groep mag horen en zijn wraak
zo ophoopt dat deze er buiten pro
portie uitkomt. Tegelijk is hij de uni-
foto Pan Sok
De onverzettelijke jood (Hans Croiset) en de koopman Antonio (Gijs Scholten van Aschat).
versele buitenlander die handelt vol
gens eigen wetten, zich weigert aan
te passen, omdat dit verraad aan de
eigen cultuur betekent.
Tegenover hem staat een ogen
schijnlijk bluffende Gijs Scholten
van Aschat, die letterlijk met bibbe
rende knieën de gevolgen ondergaat
van zijn hoogmoed. Dat contrast
maakte Ger Thijs met beide acteren
de kopstukken zonneklaar. Daar
naast wil hij echter te leuk zijn, te
veel stijlgrappen uithalen die als dik
ke klodders over de scherpe ets van
twee leefwerelden druipen.
De geliefde Portia, oorzaak van en
remedie tegen alle ontsporingen, is
een persiflage op Lady Di geworden,
met een aanbidder die verdacht veel
lijkt op Clinton. Hoe geestig ook,
Jacqueline Blom kan vanuit die ver
gelijking niet meer terugkeren naar
de karakterrol die Portia is.
Ook een warmbloedig acteur als Les
lie de Gruyter komt in een fuik. Als
vriend voor wie Antonio zijn leven
riskeert, is hij meeslepend ten prooi
aan wanhoop. Tegelijk moet hij die
aangrijpende speelstijl telkens te
rugnemen, met zo'n air van 'niet te
serieus worden'.
Die tegenstelling tussen luchthartig
en zware problematiek klopt wel, al
leen de verfijning ontbreekt. Het
vanzelfsprekende ineenstrengelen
van klassiek drama en het commen
taar op de wereld van nu, is uitge
mond in opgelegd pandoer. Onrustig
schuivende decorstukken, verge
zichten die wel en niet op Italië lij
ken, een ritme van hollen en stil
staan, quasi homofiele uitingen in de
herenclan, alles broeit en beweegt,
maar leidt niet tot een hoogtepunt.
Zijpaden zijn in deze produktie
hoofdwegen geworden en andersom.
Zonder dat ze keihard botsen. Daar
in is deze 'Koopman' onaf en wel
licht zo labiel, dat de voorstelling
zelfs met verder doorwerken nooit
de kracht krijgt die deze wel degelijk
in zich draagt. De enige die bewon
derenswaardig zijn eigen weg gaat is
Croiset. Als een ontheemde die, van
een andere planeet gekomen en deze
tot de laatste snik zal verdedigen,
bewijst hij dat zelfs in een mislukte
regie de hoofdrol nog volledig kan
slagen. Via hem zijn Shylock én Sha-
kepeare niet kapot te krijgen.
KLASSIEK
DILIGENTIA, DEN HAAG
het Sharon Ensemble met o.a. leden
van het Sharon Kwartet in werken
van Mozart en Spohr.
door Peter Visser
Een feestelijke kamermuziekavond
aan het begin van een jubileumsei
zoen. De Stichting voor Kamermu
ziek 's Gravenhage is weliswaar
tachtig jaar oud, maar de belangstel
ling voor de concerten blijkt nog niet
te verminderen. En bij concerten
met een. allure als dat van gister
avond is daar ook geen reden toe.
Natuurlijk is het gevaarlijk een be
staand strijkkwartet -in dit geval
het Sharon Kwartet - samen te laten
gaan met blazers: de delicate zuiver
heid van zo'n kamermuziekformatie
komt al snel in het gedrang. Maar er
waren deze avond veel momenten
waarop daarvan niets viel te mer
ken. Bovendien treedt dit van origi
ne Roemeense en thans in ons land
gevestigde ensemble regelmatig sa
men met andere musici op.
De weerslag van deze bewonderens
waardige souplesse vond men ook in
het musiceren zelf: ontspannen, ver
fijnd en waar nodig met zwier en
charme. Alleen het rondo van Lud-
wig Spohr's 'Grand nonetto' klonk
wat te verbeten, alsof men er aan het
eind van dit concert nog eens alles
aan muzikale potentie uit wilde per-
Spohr, tijdgenoot van Beethoven en
Schubert, geestverwant van Weber,
wiens opera's hem tot voorbeeld
dienden, gevierd violist en als com
ponist een groot vakman: wat ken
nen we tegenwoordig nog van zijn
enorme muzikale produktie? De tijd
is vaak hard voor 'sub-toppers' als
deze Kasseier dirigent, die op zijn
sterkste momenten de melodieën-
rijkdom van Schubert met de ridder-
romantiek van Weber combineert.
In het Nonet is Spohr op zijn best:
hier verstikt hij de muzikale lijn niet
door een te ingenieuze uitwerking.
De negen musici toonden zich ook
zonder dirigent een homogeen en
semble. Speciaal violist Gil Sharon
bleek een ras-muzikant in de vele so
listische trekjes die violist-compo
nist Spohr voor hem in petto had.
Ook voor de pauze kon hij zijn vir
tuositeit kwijt in Mozarts 'Diverti
mento' in D KV 334, maar hier
stoorde het feit dat hij het met de
zuiverheid niet altijd even nauw
nam.
Niettemin bevatte ook de uitvoering
van dit zesdelige werk voor zes musi
ci - waaronder twee zeer discreet en
stijlvol spelende hoornisten - genoeg
kostelijke momenten naast ogen
blikken, dat men Mozart wel erg
voorzichtig benaderde. Zulke ijzer-
sterke feestmuziek kan wel tegen
een stootje.
Nobelprijswinnaar Derek
Walcott: 'Waarom ik?'
door Onze Kunstredactie
Den Haag/Stockholm Is het toe
vallig dat precies in het Columbus-
jaar een dichter uit het Westindische
eilandenrijk de Nobelprijs voor de li
teratuur krijgt? De overwegingen
van de Zweedse Academie zijn diep
geheim, maar het is op zijn minst
een mooie samenloop van omstan
digheden: internationale roem voor
een kind uit het ratjetoe van cultu
ren, dat door toedoen van Columbus
is ontstaan.
„Waarom ik?", vroeg de bekroonde
dichter, schrijver en journalist De-
rek Walcott gisteren, toen hij net te
horen had gekregen dat hij de Nobel
prijs voor de literatuur had gewon
nen. Hoewel hij met zijn poëzie
eerder al enkele belangrijke Britse
literatuurprijzen won, geniet hij in
het Caraïbisch gebied weinig roem.
„Het belangrijkste is dat de Westin
dische literatuur internationaal is
erkend, en dat is een goede zaak",
vond Walcott.
En inderdaad betekent de onder
scheiding van Walcott, die hem een
bedrag van 2 miljoen gulden rijker
maakt, aandacht voor een gebied dat
tot nu toe weinig had gehad van de
Zweedse Academie. De blik was de
laatste jaren weliswaar niet meer ex
clusief op het Westen gericht, getui
ge de bekroningen van de Mexicaan
Octavio Paz, de Zuidafrikaanse Na-
dine Gördimer, de Columbiaan Ga
briel Marquez of de Egyptenaar Ma-
houz, maar de Westindische archipel
had zij tot nu toe nog niet bereikt.
'Grootste dichter'
De betrekkelijke onbekendheid in
zijn eigen streek is niet terecht,
meent de Zweedse Academie van
Schone Kunsten. „Er vloeit Afri
kaans en Europees bloed in zijn ade
ren. De Westindische cultuur heeft
in hem haar grootste dichter gevon
den. Hij heeft een intens geloof in de
poëzie, en heeft van dat geloof een
van zijn thema's gemaakt". Daar-
KLASSIEK
PHILIPSZAAL, DEN HAAG
Het Residentie Orkest o.l.v.
Günther Herbig met werken van
Brahms en Richard Strauss.
Herhaling: vanavond, weer in de
Philipszaal.
door Adriaan Hager
Minder bekende werken van
Brahms en Richard Strauss op het
programma en geen solistische bij
drage: dat wreekt zich. Het Residen
tie Orkest, concerterend onder lei
ding van Günther Herbig, speelde in
een Philipszaal met vele lege stoe
len. Het is nog te vroeg om te oppe
ren dat Herbig, met ingang van dit
seizoen vaste gastdirigent van het
RO, geen echte publiekstrekker is.
De afgelopen weken heeft hij in ieder
geval wel aangetoond dat zijn direc
tie beperkingen kent.
De 25-jarige Brahms schreef twee
Serenades die nooit populair zijn ge
worden. Nummer twee (opus 16)
kent een ongewone bezetting met
blazers, altviolen, celli en contrabas
sen. Brahms laat de (eerste en twee
de) violen thuis. Dat geeft toch een
merkwaardig effect, de klank is wat
kaal. In ruim een half uur heeft
Brahms in dit werk weinig te zeg
gen. Herbig duikt in zo'n partituur
ADVERTENTIE
SIJTHOFF PERS REIZEN 070-3190882
DAGTOCHT TENTOONSTELLING „SCHATTEN
UIT DE NIEUWE WERELD" BRUSSEL
Dit is een expositie over 4000 jaar cul- X fTQ
tuurgeschiedenis, over bekende maar J p.p.
vooral onbekende culturen uit een gebied van Alaska tot
Argentinië en van voor de komst der Europeanen in 1492.
Met méér dan 400 precolumbiaanse kunstwerken van een
uitzonderlijke esthetische waarde wil de tentoonstelling
aantonen dat het om kunstwerken gaat die tot het beste
behoren wat ooit door de mens is voortgebracht.
Een unieke tentoonstelling, een bezoek meer dan waard!
Inclusief: vervoer per luxe touringcar
entreegelden
gids in het museum
kopje koffie
Vertrektijden: Den Haag CS,
Anna van Buerenstraat 08.00 uur
Rotterdam CS, Conradstraat 09.10 uur
Terugkomst ca. 19.00 uur.
vertrekdata
22 oktober en
25 november
alsof hij in een warm bad stapt: hij
dompelt zich onder in klankenweel-
de. Richard Strauss haalt voor zijn
'Alpensinfonie' een complete orkest
bezetting van stal. Hij verlangt op
het podium honderdvijftig musici
plus twaalf hoorns achter de coulis
sen. Het kan ook met minder, dat
heeft Herbig gisteravond bewezen.
Het werd duidelijk dat hij aan het
eind van deze gastperiode zijn troef
kaart voor het laatst had bewaard.
Met deze monumentale 'Alpensinfo
nie' heeft hij bijzonder veel affini
teit. Het werk is een hoor- en kijk
spel, Strauss 'schildert' de Alpen in
geuren en kleuren. Hij neemt zijn
toehoorders mee op een boeiende en
veelzijdige bergbeklimming, roept
de serene sfeer op van een zonsop
gang, passeert een weide met gra
zende koeien compleet met bellen,
bereikt enigszins moeizaam de top,
wordt overvallen door onweer, be
reikt veilig het dal en de rust keert
weer. Herbig heeft dat alles glashel
der en met overtuiging gerealiseerd,
het orkest liet zich graag door hem
inspireren. De partituur vermeldt
ook een orgelpartij, maar ach arme,
het orgeltje kon zich nauwelijks
hoorbaar maken. Wanneer wordt de
Philipszaal verrijkt met een echt or
gel?
door Renate van der Zee
Gent - Een opvallend groot aantal
Nederlandse films is te zien tijdens
het 19de Internationaal Filmfestival
van Vlaanderen dat deze week in
Gent werd geopend.
Er is een retrospectief van het werk
van de Argentijns-Nederlandse cine
ast Alejandro Agresti, wiens nieuw
ste film 'A lonely race' daar zijn we
reldpremière beleeft. 'De noorder
lingen' van Alex van Warmerdam en
'A woman's tale' van de in Australië
gevestigde Nederlandse regisseur
Paul Cox doen mee aan de competi
tie. Verder zijn van Nederlandse bo
dem te zien de kinderfilm 'Het zak
mes' van Ben Sombogaart, 'Boven
de bergen' van Digna Sinke, de docu
mentaires 'Hartseer land' van Sas-
kia Vredeveld, 'De laatste sessie' van
Hans Hylkema en de korte film
'Saudade' van Jos Neutgens.
Behalve in de films is Nederland ook
volop in den lijve aanwezig: Alejan
dro Agresti zit in de jury, René Sou-
tendijk geeft acte de présence omdat
zij toch voor filmopnamen in België
is, Linda van Dijck vanwege haar rol
in de Vlaamse produktie 'Daens',
Willeke van Ammelrooy vanwege de
hare in 'A lonely race' en Johanna
ter Steege omdat ze tijdens het festi-
ADVERTENTIE
Campagne
mee bevestigt de jury een karakter
trek die Walcott zelf al had omschre
ven als de 'bezetenheid van de dich
ter'. Centraal in zijn oeuvre, dat
naast gedichten ook televisiespelen,
toneelstukken en een musical om
vat, staat zijn multiculturele erfenis
als kind van de Caraïben. Walcott
werd in 1930 geboren op het eiland
Sint Lucia, studeerde vervolgens op
Trinidad, waar hij theater- en kunst
criticus werd. Op 30-jarige leeftijd
trok hij naar Londen, waar hij de
Trinidad Theater Workshop op
richtte. Tegenwoordig doceert hij li
teratuur en 'creatief schrijven' aan
de universiteit van Boston in de Ver
enigde Staten.
Walcott debuteerde al op zijn acht
tiende. Met een dichtbundel die hij
op aanraden van zijn moeder, een le
rares die graag toneelstukken
schreef, had samengesteld. De res
pons viel tegen.
Meer succes had de dichter in Groot-
Brittannië, waar zijn bundel 'The
castaways' (De verworpenen) in
1966 door de Royal Society of Litera
ture en de Welsh Art Council werd
bekroond. Walcott heeft zeventien
dichtbundels en vijf toneelstukken
op zijn naam staan, waaronder het
gedicht 'Omeros' (1990), een 'majes
tueus Caraïbisch epos in 64 hoofd
stukken', aldus de Academie. Vol lof
was de jury over zijn 'gevoelige en
welluidende stijl'.
In zijn autobiografisch gedicht 'Ano
ther life' noemt Walcott zichzelf een
kind dat door twee culturen is opge
deeld. „Ik ben maar een rooie nikker
die hou van de zee,/ ik ben degelijk
koloniaal opgevoed,/ er zit Neder
lands, nikker en Engels in mij/ en ik
ben ofwel niemand, of een heel
volk". Het ouderlijk huis van Wal
cott was een smeltkroes van cultu
ren: zijn moeder was trots op haar
Nederlandse afkomst uit Sint Maar
ten, zijn vader was een Brits staats
burger. Walcott, die zowel in het En
gels als in het Creools schrijft, is een
onconventionele dichter. Ontspan
nen, in t-shirt, met een sigaret in de
mondhoek, noemt de donkere blau
wogige dichter de reggae-zanger Bob
Marley als zijn voornaamste inspira
tiebron. Zijn werk is niet in een hok
je in te delen, meent zijn vriend, de
Russisch/Amerikaanse dichter Josef
Brodsky, eveneens winnaar van de
Nobelprijs. „Walcott behoort tot
geen enkele school, hij kan natura
listisch, expressionistisch, of surrea
listisch zijn. Dat maakt alleen de le
zer uit".
val te zien is in 'Sweet Emma, dear
Böbe' van de Hongaarse regisseur
Istvan Szabo. Alleen Thorn Hoff
man, die eerder had toegezegd zit
ting te nemen in de jury, heeft we
gens werkzaamheden in Australië
verstek laten gaan.
'Daens'
Tegenover alle Nederlandse bijdra
gen staat slechts één Vlaamse speel
film: de openingsfilm 'Daens'. Het is
de eerste keer dat het festival werd
gestart met een Vlaamse produktie.
'Daens' is de reeds lang door regis
seur Stijn Coninx aangekondigde
verfilming van Louis-Paul Boons ro
man over de priester Adolf Daens.
Eind vorige eeuw nam Daens het op
voor de arbeiders in de textielindus
trie en moest uiteindelijk een keuze
maken tussen het priesterschap en
de politiek. Coninx, die in 1987 de
buteerde met de komedie 'Hector'
en vervolgens met 'Koko Flanel'
kwam, maakte met 'Daens' zijn eer
ste ernstige speelfilm.
De magere Vlaamse filmoogst wordt
gecompenseerd door de Belgisch-Ne
derlandse co-productie 'Vinaya' (een
avonturenverhaal over een jongetje
dat met een zwerver de wereld in
trekt), door twintig korte Belgische
films en een aantal Franstalige Bel
gische speelfilms.
Koloniale cinema
Opvallend is de onlangs gerestau
reerde documentaire die André Cau-
vin in 1955 maakte van het bezoek
van koning Boudewijn aan het toen
malige Belgisch Congo. Cauvin
kreeg een voor die tijd fors budget
van een miljoen frank ter beschik
king en mocht zelfs de zwarten toe
juichingen laten repeteren. 'Bwana
Kitoko' (jonge en mooie chef) is een
uniek voorbeeld van koloniale cine
ma.
Dat er weinig Vlaamse produkties
zyn te zien betekent overigens niet
dat er onder de Belgen geen belang
stelling voor leeft. De stormloop op
kaartjes voor 'Daens' was zó hevig,
dat de festivalorganisatie de film in
vier extra zalen liet draaien.
TOP 40
VRIJDAG 9 OKTOBER 1992
Neneh Cherry
1( 1)...
2 2)...
3< 6)...
4 4)...
5( 3)...
6(14)..
7(11)...
8( 8)..
9 5)..
10 7)..
11( 9).
12(10)...
13(12)..
14(22)...
15 15)...
16(19).
17(33)...
18(24).
19(25).
20(17).
21(18).
22(32)...
23(20).
24(13).
25(16).
26(35).
27(21).
28(36).
29(31)..
30 (-)....
31 (--)..
32(23).
33(30).
34 (--)...
35(27)
36(38)..
37 (--)
38 (--)
39
40 (--)...
Too much love will kill you - Brian May
Sweat (a la la la long) - Inner Circle
Don't you want me - Felix
November rain - Guns 'n Roses
My destiny - Lionel Richie
Baker strpet Undercover
Heading for a fall - Vaya Con Dios
A deeper love - Clivilles Cole
It's my life Dr. Alban
How do you do Roxette
Jam - Michael Jackson
Che sara BZN
The magic friend - 2 Unlimited
End of the road - Boyz II Men
Dancing Queen Abba
Success has made a-Sinéad O'Connor
Iron lion zion - Bob Marley
One love - Dr Alban
Piece of my heart - Erma Franklin
Sad but true - Metallica
Woenderbaar - Willem Dut Normaal
Ik weet dat er een ander is - Marianne Weber
Rest in Peace Extreme
Wishing on a star - The Cover Girls
Humpin* round - Bobby Brown
Your place or mine - René Froger
Dildo - Interactive
Keep itcomin' C&C Music Factory
Myn Kijkdoos - Hanny
Money love - Neneh Cherry
De vlieger - André Hazes
Jump around - House of pain
Digging in the dirt - Peter Gabriel
Layla - Eric Clapton
Totdat ik jou zag - André van Duin
Just another day- Jon Secada
Ebeneezer Goode - The Shamen
Highland - One more time
Soap bubble box-The Nits
Zeven levens - De Dijk
Eric Clapton
Alarmschijf: Keep the faith - Bon Jovi
Samenstelling: Stichting Nederlandse Top 40.