Op zoek naar ET 21 Weten Werken Eeuwenoud DNA geeft zijn informatie prijs Leidse Courant dinsdag 6 oktober 1992 BIT VOOR BIT Is er buitenaards leven? Zeer waarschijnlijk wel. Echter: de kans om het te vinden of er zelfs mee te communiceren is klein. Toch gaat de NASA het proberen. En wie weet. ON DOOR EDDYECHTERNACH Op 12 oktober, precies vijfhonderd jaar nadat Columbus het eiland San Salvador voor de kust van Amerika bereikte, wordt in de Verenigde Sta ten een begin gemaakt met de grootst opgezette zoekactie naar buitenaards leven die ooit is onder nomen. Om drie uur 's middags (plaatselijke tijd) wordt onder andere de grootste radiotelescoop ter wereld ingescha keld om aan de speurtocht deel te ne men. Het motto luidt 'Nu of nooit', want de benodigde ontvangstap- paratuur ondervindt in toenemende mate hinder van 'stoorzenders' op aarde. Wie regelmatig naar Startrek kijkt, weet niet beter of het heelal is verge ven van de meest vreemde buiten aardse levensvormen. In de praktijk is hier echter nog maar bar weinig van gebleken. En dat terwijl sterren kundigen al gedurende tientallen ja ren hun oren gespitst houden, ge brand op dat ene 'bliepje' uit de ver ten van het heelal, dat zou kunnen wijzen op het bestaan van een bui tenaardse beschaving. Tot nu toe was er echter geen sprake van gericht onderzoek. Het zoeken naar buitenaardse signalen was steeds iets wat men er zo'n beetje bij deed. In 1959 was de Amerikaanse ster renkundige Frank Drake de eerste die een poging deed om het vraag stuk van de buitenaardse beschavin gen op te lossen. In dat jaar diende hij een voorstel in om met de nieuwe radiotelescoop van Green Bank (West-Virginia) te luisteren naar signalen van buitenaardsen. Hoewel de autoriteiten nogal raar opkeken toen Drake zijn verzoek deed, kreeg hij toch tweehonderd uur 'luister- tijd' toegewezen. In 1960 richtte Drake zijn radiote lescoop overigens zonder suc ces op twee nabije sterren (Epsi lon Eridani en Tau Ceti). En in de ruim dertig jaar die sindsdien ver streken zijn, werden nog diverse an dere vruchteloze pogingen onderno men om de ongrijpbare 'groene man netjes' te ontdekken. Tien Jaar De nieuwe speurtocht naar kosmi sche levenstekens (in het Engels: Se arch for Extraterrestrial Intelligen ce, kortweg SETI) wordt georgani seerd door het Amerikaanse ruimte vaartagentschap NASA. Het hon derd miljoen dollar kostende project (slechts een duizendste van het tota le budget) zal ten minste tien jaar gaan duren. Meer dan honderd na tuur- en sterrenkundigen en compu terprogrammeurs en -technici zul len al die tijd gespannen hun beeld schermen in de gaten houden. Want vrijwel geen wetenschapper twijfelt aan het bestaan van buitenaards le ven; de vraag is alleen of wij dat kun nen horen. Het vergaren van de benodigde fond1 sen was nog niet zo gemakkelijk. Veel politici verwarren het luisteren naar buitenaardse signalen met de jacht op vliegende schotels en derge lijke. Maar onder de SETI-geleerden hoeft men niet op veel bijval voor UFO-verhalen te rekenen. De mees ten zijn er om allerlei redenen van overtuigd dat het reizen tussen de sterren wegens de enorme afstan den van ten minste enkele lichtja ren onmogelijk is. Er zit dus niets anders op dan een zoektocht op af stand. De wetenschappers hebben er alles aan gedaan om de menselijke 'oren' zo gevoelig mogelijk te maken. Niet alleen worden enkele van 's werelds belangrijkste radiotelescopen inge zet, ook wordt gebruik gemaakt van geavanceerde digitale elektronica, waarmee ontvangers werden ge bouwd die tientallen miljoenen fre quentiekanalen kunnen aftasten. Het heeft natuurlijk geen zin om een radiotelescoop zo maar ergens op te richten om te luisteren of men aan 'de andere kant' toevallig iets zin nigs uitzendt. Om de kans op succes te verhogen heeft NASA een uitge kiende dubbele strategie bedacht. Enerzijds zal er gericht worden ge zocht naar radiosignalen van alle on geveer 850 zonachtige sterren bin nen een afstand van 75 lichtjaar. Men heeft gekozen voor sterren die op onze zon lijken, omdat men ver moedt dat de kans op het ontstaan van leven op planeten bij deze ster ren het grootst is. Het tweede deel van de strategie bestaat uit een glo baal onderzoek van de hele hemel. Deze hemelverkenning is overigens lang niet zo nauwkeurig als de ge richte zoekaktie. Het zenuwcentrum van de operaties ligt in Arecibo op Puerto Rico, waar zich de grootste radiotelescoop ter wereld bevindt. Zo'n radiotelescoop lijkt in het geheel niet op de boven maatse verrekijkers en spiegelteles- copen waarmee sterrenkundigen de meest fraaie plaatjes mee maken. Hij lijkt nog het meest op de ont vangstschotels waarmee men thuis satellietzenders kan ontvangen. De telescoop op Arecibo heeft een middellijn van 330 meter en is opge steld in een komvormig dal. Boven de aluminium panelen van de vaste telescoop hangt een beweegbare an tenne, waarmee het instrument op een klein deel van de hemel kan wor den gericht. De radiotelescoop verzamelt alle ra diostraling die binnenkomt en bun delt die naar een centrale ontvanger. Een groot deel van het SETI-budget is besteed om de deelnemende radio telescopen gevoeliger te maken en de aan de instrumenten gekoppelde computers van geschikte nieuwe software te voorzien. De telescopen ontvangen talloze ra diosignalen, meest van natuurlijke bronnen als sterren en sterrenstel sels, verspreid over miljoenen ont vangstkanalen. In een bovenmense lijk tempo onderzoeken de compu ters de radioruis op verdachte signa len. Een signaal van buitenaardse af komst is in beginsel gemakkelijk herkenbaar. Door de beweging van de aarde (om haar as en om de zon) zal de frequentie van het signaal van een eventuele buitenaardse zender niet stabiel zijn. Dankzij het Dopple- reffect worden de radiogolven sa mengeperst of uitgerekt door de be weging die zender en ontvanger ten opzichte van elkaar uitvoeren. De SETI-computers zijn dus met name bedacht op signalen die langzaam van frequentie veranderen, maar die overigens wel een regelmatig karak ter hebben. Als een verdacht signaal wordt ge vonden, worden automatisch enkele eenvoudige tests uitgevoerd om controleren of het een 'echt' sign? is. Pas als de apparatuur definit: heeft vastgesteld dat het om een li zonder signaal gaat, wordt de stl renkundige gewaarschuwd. Deze 2 nog eens alles controleren en eve tueel collega's inschakelen om waa nemingen te verrichten. Mocht het werkelijk om een lever, teken van een buitenaardse bescl) ving gaan, dan zal het niet lang d ren voordat de wereld er van op hoogte wordt gesteld. Herkenbaar De sterrenkundigen hebben zich t termate goed voorbereid. De geava ceerde apparatuur staat klaar en i is geld om tien jaar lang te gaan zo ken naar de speld in de hooiber Maar niemand weet of het SET project van NASA succes zal hebbe Vrijwel geen sterrenkundige t wij ff aan het bestaan van planeten bij a dere sterren. En de meesten zulli beamen dat op sommige van die pl neten leven kan zijn ontstaan. Het echter maar zeer de vraag of er op c moment intelligente wezens in o: hoekje van het heelal voorkome die bovendien dan nog eens herke bare signalen in onze richting zoi den moeten sturen. Maar als ze er zijn, is het niet oi denkbaar dat ze vóór het jaar 200 worden ontdekt. HET ONDERZOEK Multitasking op Atari Het succesvolle besturingssysteem TOS, dat de bediening van de personal computers van Atari al sinds jaren gemakkelijk maakt dankzij het gebruik van iconen en dialoogvensters, is weer verder uitgebouwd. De nieuwe versie MultiTOS, die binnenkort beschikbaar komt, maakt echte multitasking op een Atari mogelijk. Dat betekent dus dat meerdere programma's naast elkaar kunnen draaien. Het via een modem verzenden van een stuk tekst, terwijl ondertussen aan het volgende document wordt gewerkt is met de nieuwe versie van het besturingssysteem dus geen probleem. Ook op het afdrukken van een rapport hoeft niet meer te worden gewacht: zo'n taak kan eveneens tegelijkertijd met allerlei ander werk worden gedaan. Het aantal taken dat tegelijkertijd kan draaien wordt slechts beperkt door de hoeveelheid werkgeheugen van de gebruikte machine. Alle programma's die voor de 'oude' TOS-versies zijn geschreven draaien ook onder MultiTOS. Atari presenteert het besturingssysteem deze week op de Firato. De nieuwe Falcon030 multimedia-computer, die Atari vorige week op de Firato voor het eerst toonde, is er standaard mee uitgerust; binnen enkele maanden komt het systeem ook beschikbaar voor de Atari TT- serie. Cyrillisch lettertype Er is steeds meer vraag naar programma's die overweg kunnen met het Cyrillische schrift, dat wordt gebruikt in het Russisch en in andere Slavische talen. Al enkele maanden geleden bracht WordPerfect een Russische versie van het programma uit, niet alleen voor de Russen zelf, maar ook voor hun handelspartners. Adobe Systems heeft daarop ingespeeld met de eerste Cyrillische letterfamilie, die in de Adobe Type Library is opgenomen. Het font heet Minion Cyrillic en omvat zes verschillende stijlen: romein (het 'normale' schrift), cursief, halfvet, halfvet cursief, vet en vet cursief. De letterfamilie wordt door Adobe geleverd tezamen met het programma Adobe Type Manager voor Windows en een hulpprogramma dat voorziet in toetsenbordlayouts voor Russisch, Oekraïens, Belorussisch, Servisch, Macedonisch en Bulgaars. Het pakket heeft een adviesprijs van 690 gulden (exclusief BTW). M Wetenschappers zijn er in genetische informatie te vinden in de fossiele resten van 30 miljoen jaar oude termieten in de Dominicaanse Republiek, meldde onlangs het Amerikaanse blad Science. De insecten bleken zo goed bewaard dat miniscule sporen van het DNA konden worden teruggevonden. In het laboratorium is de genetische informatie daarna miljoenen malen gekopieerd. Ook andere onderzoekers werken aan het verzamelen van genetisch materiaal van al lang gestorven dieren. Volgens Science is ook de moleculaire structuur blootgelegd van vijf bijen die 30 miljoen jaar geleden leefden. De verrassende ontdekking daarbij was dat het genetische materiaal grotendeels hetzelfde was als dat van de huidige bijen. Men is nu ook al bezig met het erfgoed van 80 miljoen jaar oude steekvliegen die eens in de Canadese provincie Alberta huisden. Verder wordt onderzoek gedaan naar de moleculaire structuur in fossielen van 100 miljoen jaar oude magnoliabladeren iri de VS. Mest met microben De firma Europlant in Appelscha heeft een milieuvriendelijke mest voor de grasmat van sportvelden ontwikkeld. Het spul heet Bio-Azet en bestaat uit organische bestanddelen waaraan gevriesdroogde microben zijn toegevoegd. Die microben worden pas na het instrooien actief en bevorderen dan de natuurlijke kringloop, aldus Europlant. 'Kweekmeranti' net zo goed Gekweekte meranti's leveren even sterk en duurzaam hout als wilde exemplaren van deze tropische boom. Dit heeft hout-anatoom dr. Monique Bosman van het Rijksherbarium onlangs laten weten op een congres in de Franse stad Nancy. Bij boomkwekers bestond de vrees dat de houtkwaliteit minder zou zijn, omdat de bomen op plantages veel sneller groeien dan in de jungle en omdat langzame groeiers doorgaans het hardste hout hebben. Nu dit niet zo blijkt te zijn, ontstaat de mogelijkheid om tropisch hout te winnen uit speciale produktiebossen en niet meer uit de regenwouden. Op verzoek van de Stichting Tropenbos onderzocht Monique Bosman monsters van twaalf meranti's, drie wilde en negen gekweekte, afkomstig van Borneo. Verschillen in hardheid waren er niet. Meranti is een zachte houtsoort, die vooral wordt gebruikt voor triplex en multiplex. Afbranden heide helpt niet tegen vergrassing Maaien en afbranden van heide helpt niet tegen het probleem van de vergrassing. Het enige effectieve middel is afplaggen, zo is gebleken uit een acht jaar durend onderzoek van de Universiteit van Utrecht. Heidevelden werden vroeger vooral gevormd door Struikheide en Dopheide. De zure neerslag heeft de afgelopen decennia de hoeveelheid stikstof in de grond flink doen toenemen. Een gevolg hiervan is dat de heidesoorten steeds meer werden verdrongen door grassen, met name de soorten Pijpestrootje en Bochtige Smele. Natuurbeschermers, die deze vergrassing van de heide met lede ogen aanzagen, benaderden acht jaar geleden de Utrechtse bioloog prof.dr. Werger met de vraag hoe dit probleem zou kunnen worden aangepakt. Onder zijn leiding is destijds een projectgroep aan de slag gegaan om het probleem te bestuderen. Uit dat onderzoek is gebleken, dat een snelle stikstof-kringloop de oorzaak is van de steeds verder oprukkende vergrassing. Grassoorten veroorzaken veel meer dode plantedelen dan de heideplantjes. De dode grasdelen bevatten verder aanzienlijk meer stikstof dan heide. Door rotting van het afgestorven gras wordt die grote hoeveelheid stikstof sneller omgezet in voedingsstoffen voor levende Archieffoto Uit miljoenen jaren oude fossiele resten van planten en dieren kan soms nog de oorspronkelijke genetische informatie worden teruggevonden. planten. En het zijn juist de grassen die daarvan profiteren. Op die manier ontstaat dus een sneeuwbal effect, dat ervoor zorgt dat de vergrassing van de heidevelden steeds sneller verloopt. Vroeger werd geprobeerd om de vergrassing tegen te gaan door maaien of afbranden. Uit het Utrechtse onderzoek is gebleken dat dat nauwelijks helpt. Maaien gebeurt pas in het najaar, en dan hebben de grassen het grootste deel van hun reservevoedsel al naar de wortels getransporteerd. Als de bovengrondse delen van het gras worden gemaaid, dan kan die voorraad na de winter gewoon weer worden aangesproken. Ook afbranden heeft weinig zin omdat de as, die achterblijft op het terrein, later weer in de bodem wordt opgenomen en wordt omgezet in voedingsstoffen, die opnieuw door de plantewortels worden opgenomen. Het enige dat helpt is het afvoeren van de Stikstof in de bodem, zo is uit het Utrechtse onderzoek gebleken. Dat kan gebeuren door de heide af te plaggen, waardoor de meeste voedingsstoffen worden verwijderd en de bodem verarmt. Sinds een aantal jaren wordt deze aanpak meer en meer in de praktijk toegepast. NASA wil naar Pluto De Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA heef! vergevorderde plannen om nog voor het einde van deze eeuw twee onbemande ruimtesondes te sturen naar de planeet Pluto. Dat meldde onlangs het Amerikaanse blad Aviation Week and Space Technology. Pluto is de verst verwijderde planeet in ons dJnASA Wii in 1998 of 1999 twee kleine sondes lanceren. Die sondes doen er zeven jaar over om de afstand van ongeveer 5,7 miljard kilometer tot de planeet af te leggen, De twee sondes moeten onderzoek doen naar de atmosfeer en het oppervlak van Pluto en haar maan Charon. De planeet, die in 1930 werd ontdekt, heeft een doorsnede j van 2.284 kilometer en is daarmee zelfs kleiner dan onze maan .Een 'dag' duurt op Pluto bijna 6,4 dagen, een 'jaar' 248jaren. De beste opnames van Pluto zijn vorig jaar gemaakt met de Hubble ruimte-telescoop, maar die laten slechts een wazige bol zien. Met camera's aan boord van de Pluto- sondes zouden op het oppervlak van de planeet details met een grootte van een kilometer kunnen worden waargenomen. DE STERREN Onder gunstige omstandigheden is het zelfs met het blote oog zichtbaar, ook al bevindt het zich op ruim twee miljoen lichtjaar van ons vandaan: M31 oftewel het sterrenstelsel dat bekend staat als de Andromedanevel. En waarbij de M de M is van de achttiende-eeuwse Franse astronoom Charles Messier, die een lijstje van bijzondere hemelobjecten maakte. De Andromedanevel, met een kijker te vinden als een zwakke elliptische gloed, is een tweelingbroer van onze eigen Melkweg, maar dan anderhalf keer zo groot: een spiraalstelsel met miljarden sterren. M31 was, in 1924, het eerste object aan de hemel dat met een reusachtige spiegeltelescoop herkend werd als een apart melkwegstelsel. En op die geweldige afstand is het ook het verst verwijderde object dat nog met het blote oog te zien is. Inmiddels weten we dat onze eigen Melkweg, met de zon als slechts een van de talloze sterren, en de Andromedanevel tot een groep van ongeveer dertig van dergelijke sterrenstelsels horen. De Lokale Groep noemen de sterrenkundigen haar. Verderop zit het heelal 'vol' met nog vele, vele andere eilanden die elk miljarden sterren bevatten. De Andromedanevel ontleent zijn naam aan het sterrenbeeld waarvar hij om zo te zeggen deel uitmaakt. Andromeda op zijn beurt is als dochter van Cepheus en Cassiopeia (twee andere sterrenbeelden, eveneens aan de oostelijke hemel) een der hoofdpersonen in de beroemdste van alle Griekse mythes. Waarin de mooie Andromeda wordt geofferd om een verschrikkelijk zeemonster gunstig te stemmen en waarin zij wordt gered door de held Perseus. samenstelling PaulHoukes Taalsysteem biedt hulp Wie vertaalwerk doet of correspondentie voert met buitenlandse ondernemingen kan wat hulp zo nu en dan best gebruiken. Een woordenboek onder handbereik is toch wel het minste en een naslagwerkje om zo nu en dan nog eens iets over de grammatica op te zoeken kan ook handig zijn. Die taaihulp, maar dan in een heel wat slimmere vorm, kan worden verkregen via een elektronisch woordenboeksysteem, dat de firma Transword uit Arnhem heeft ontwikkeld samen met Van Dale en het Cito. Het systeem is voor DOS-pc's binnenkort voor diverse talen leverbaar. Het taalsysteem kan vanuit elk tekstverwerkingsprogramma met een enkele toetsaanslag worden geactiveerd. In de elektronische woordenboeken, met dezelfde inhoud als de Van Dale Handwoordenboeken, kan snel de betekenis en de vertaling van woorden of begrippen worden opgezocht. Elk wordenboek heeft gemiddeld 40.000 ingangen; de Spaanse delen zelfs 60.000. Afzonderlijk zijn voor elke taal ook zogenaamde contextwoordenboeken beschikbaar, waarin honderden voorbeeldzinnen en hun vertaling zijn opgenomen. Een zo mogelijk nog interessanter onderdeel van het taalhulpsysteem is Schrijfhulp, ontwikkeld door het Centraal Instituut voor Toetsontwikkeling (Cito). Het programma-onderdeel bestaat uit drie modulen: grammatica, briefconventies en taalfuncties. In het grammatica-deel kunnen alle schrijfregels van de gekozen taal worden opgezocht, inclusief zaken als naamvallen, de vervoeging van onregelmatige werkwoorden enzovoort. Met de modulen briefconventies en taalfuncties kunnen vaak terugkerende onderdelen van correspondentie (aanhef en afsluiting, bedanken, uitnodigen, ongenoegen of waardering uitdrukken enzovoort) snel worden opgezocht. De modulen bevatten voor al die functies complete zinnen, die desgewenst naar eigen behoefte aangepast direct in het document kunnen worden foto Transword De Handwoordenboeken van Van Dale zijn in het taaihulpsysteem van Transword opgenomen. Het complete systeem werkt onder het beheer van het zoekprogramma MTX Reference, dat tijdens het gebruik deels resident in het geheugen is opgeslagen en dat dus snel kan worden geactiveerd. MTXR zet na het oproepen een of meerdere vensters op het scherm, waarin de zoektermen kunnen worden ingevoerd en bekeken. Bediening van het programma is eenvoudig: binnen een half uur kan iedereen ermee overweg. Aan de beschikbare taai-informatie kunnen eigen aanvullingen worden toegevoegd, zodat de woordenboeken steeds completer worden. Die aanvullingen komen in een afzonderlijk bestand terecht, dat later desgewenst weer in het hoofdwoordenboek kan worden geïntegreerd. Het zoekprogramma kan gebruikt worden met meerdere woordenboeken. Met zogenaamde hot keys kan tussen 27 woordenboeken worden geschakeld. Dat hoeven overigens niet alleen de Van Dale Handwoordenboeken te zijn; ook allerlei vak woordenboeken kunnen worden opgenomen. Het complete taalsysteem wordt in gecomprimeerde vorm op de harde schijf van de computer gezet. De elektronische woordenboeken nemen per deel 2,7 megabyte in beslag. Daar komt dan nog wel wat ruimte bij voor het MTXR-programma en de Schrijfhulp. De prijs van de elektronische taaihulp is afhankelijk van hoe het pakket is samengesteld. Het beheerprogramma MTXR kost 350 gulden, de basiswoordenboeken 175 gulden per deel, de contextwoordenboeken 125 gulden per deel (basis- en contextboeken gezamenlijk zijn wat goedkoper), en de schrijfhulp per taal kost 245 gulden. Voor de Spaanse boeken is de prijs wat hoger. Alle bedragen zijn exclusief BTW. Transword werkt inmiddels ook aan versies voor de Apple Macintosh en voor Unix-systernen. Wanneer die uitvoeringen beschikbaar zijn is nog niet bekend. H De NASA-zoektOCht in het voetspoor van de serie Startrek

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1992 | | pagina 16