Ik wilde geen saaie pianist zijn
Muziek: Grote Prijs van Nederland van start
Theater:^ capella in de Leidse Schouwburg
Culinair: In 't Recept heerst prettige sfeer
Film: Sean Connery in Medicine man
Zanger Gilbert O'Sullivan is terug van weggeweest: 'In 1991 heb ik, na negen jaar,
voor het eerst een tournee door Engeland gemaakt. Ik heb ervan genoten, kon doen
wat ik wilde. Niemand legde mij iets op'. Op 10 oktober treedt hij op in Den Haag.
Strijd van Indiaanse volkeren verbeeld
■H LEIDSE COURANT WOENSDAG 30 SEPTEMBER 1992
Pianiste Else Krijgsman:
'Ik heb een soort
zendingsdrang'.
eindredactie Jan Kunt Vormgeving Giel van de kop i
risp
doorGéAnsems
et is Gilbert O'Sullivan vorige
week nog overkomen toen hij
op het vliegveld van Jersey in-
checkte^voor zijn vlucht naar
Nederland. Bij hét noemen
van zijn naam zei de baliejuf-
frouw: „Bent u nog steeds..".
„Ze wilde zeggen: in leven",
vult de Iers/Engelse zanger
aan, die sinds jaren op het
Britse Kanaaleiland woont. „Als je niet meer op
de tv komt, denken de mensen datje dood bent".
Najaren van afwezigheid dook Gilbert begin
1990 plotseling in Nederland op om zijn nieuwe
plaat 'In the key of G' te promoten. Nu zitten we
met hem op de bank in zijn suite in het Haagse
Promenade Hotel. De zanger is hier omdat hij 10
oktober een eenmalig concert geeft in het Ne
derlands Congresgebouw.
In de serie 'Het was stil op straat' liet de AVRO
Auto hem onlangs nog een keer op het scherm herle
ven, de jonge Gilbert O'Sullivan, die zo leek te
zijn weggestapt uit de crisisjaren met zijn slob-
berpak en te korte broek, zijn flanellen over-
zeds hemd, zijn hoge schoenen en een werkmanspet
3ern op zijn bloempotkapsel. De Gilbert van toen be
staat niet meer, de huidige wordt in december
46. Zijn crisis-haar is lang geleden uitgegroeid
tot een royale Beethoven-coiffure. Het flanel is
vervangen door een lichtblauw modern over
hemd, dat los over dexstrakke broek hangt. Hij
heeft zijn crisis-klofje in 1972 voorgoed uitge
trokken.
„Toen ik in 1970 in Nederland doorbrak, liep ik
portjal driejaar in die outfit rond. En na vijfjaar wil
ie wel eens wat anders. Ik was 19 toen ik ermee
andjbegon. Ik was erg verlegen, ben ik trouwens nog.
Om dat te compenseren creëer je een figuur. Op
het moment dat ik dat pakje aantrok had ik het
gevoel dat ik alles aan kon. In Engeland haatte
men dat. Het keerde zich tegen mij. Men vond
[^Pl dat ik mijn haar moest laten groeien en jeans
moest dragen, dat was in die dagen normaal. Ze
konden het ook maar moeilijk geloven dat ik als
jongen in 1967 er zelf zo uit wilde zien. Dat dat
J1* niet door een platenmaatschappij was opgelegd.
o SpOp dit moment beweren ze dat mijn manager
i-Kojhad besloten dat ik me zo moest kleden".
ANDERS UITZIEN
Gilbert liet zich inspireren door Charlie Chaplin
Part en Buster Keaton. „Zij schiepen een imago, dat
ig fa mij erg aansprak. Bovendien was het in de jaren
zestig onmogelijk om er goed en tegelijkertijd
anders uit te zien. Als je, zoals iedereen, lang
haar droeg, zat je goed. Kort haar was stom. En
2.00 omdat ik toch anders yvilde zijn, koos ik voor het
extreme. Bovendien is pianospelen ik zat des
tijds achter de piano, nu heb ik een keyboard
Qh'gjeen erg statisch gebeuren. Daarom wilde ik iets
visueels doen, zodat ik geen slaapverwekkende
pianist op het toneel zou zijn".
De Nederlanders vonden het prachtig. Gilbert -
'erd een gevierd artiest. Zijn lied 'Nothing Rhy
med' stond in 1971 vijf weken lang nummer 1 op
onze nationale hitparade. De plaat was een
doorbraak voor de zanger, ook in het buiten
land. In 1982 verscheen hij voor het laatst op de
kieNederlandse televisie. Daarna zakte hij weg in
Gilbert O'Sullivan: 'Als je niet meer op de televisie komt, denken de mensen datje dood bent
de vergetelheid. Na ernstige problemen met zijn
toenmalige manager Gordon Mills, onder meer
over de platenroyalties, trok de zanger zich uit
eindelijk terug op Jersey.
Gilbert: „Maar ik heb tot 1990 niet stilgezeten.
Ik heb voornamelijk liedjes geschreven en pla
ten gemaakt. Ik ben op de eerste plaats schrij
ver, de rest vloeit daaruit voort".
TONEELSTUK
„In 1991 heb ik, na negen jaar, weer voor het
eerst een tournee gemaakt. Door Engeland. Ik
heb ervan genoten. Ik deed wat ik wilde. Nie
mand legde mij iets op. Mijn comeback is mijn ei
gen initiatief. We deden in de show ook een to
neelstuk met aGteurs. Zij speelden het verhaal
van een zanger, die opkomt en ondergaat en op
nieuw verschijnt. Zij speelden mijn leven en ik
mijzelf. We gaven het publiek een kijkje achter
de schermen, want de meeste mensen weten
niet wat zich daar afspeelt. We speelden onder
meer audities en opnamescènes in de studio. We
illustreerden ook de verhouding tussen de ar
tiest en zijn manager".
„We hebben dat programma dit jaar herhaald.
En nu maken we een tournee door Europa. Zon
der dat toneelstuk, vanwege de taalbarrière.
Hoewel het in Nederland misschien wel zou
kunnen. Ik combineer oude liedjes met nieuwe.
En natuurlijk doe ik hier ook 'Nothing Rhy
med'. Dat is iets speciaals voor Nederland. In
Duitsland is dat 'Get Down'. Zo heeft elk land
zijn speciale plaat. Dat is erg leuk. Op dit mo
ment heb ik overigens het meeste succes in Ja
pan. Waarom weet ik niet. Evenals de Nederlan
ders zijn ook de Japanners weg van die outfit uit
de crisisjaren. Maar ik trek dat pakje niet meer
aan. Dat past nu niet meer bij me".
JAREN ZESTIG
Gilbert hoort tot de generatie popmuzikanten,
die almaar ouder wordt en toch populair blijft.
Toen zij in de jaren zestig opstonden, waren al
leen jonge muzikanten in tel. Gilbert: „Dat
komt omdat onze generatie de grootste is. Wij
komen voort uit de bevolkingsexplosie van na de
oorlog. Wij zijn nog van vóór de gezinsplanning,
zijn daardoor de meest dominante groep. Daar
om gaan we ook door. De jonge mensen van van
daag vormen een veel kleinere groep, zij zijn bij
na een minderheid. Hun muziek heeft dan ook
niet zo'n invloed".
„Onze generatie is in de jaren zestig getuige ge
weest van een enorme muzikale explosie. Zo'n
explosie had zich nooit eerder voorgedaan en
zal ook nooit meer voorkomen. Wij waren ge
tuige van originaliteit. Alles was splinter
nieuw. De muziek van de jeugd van vandaag
is feitelijk een soort herhaling, zelfs house.
Die mensen die naar houseparties gaan, kle
den zich als flower-powers uit de jaren zestig.
Bovendien vormt de muziek tegenwoordig
slechts een deel van de jeugdcultuur. Als ik
mijn twee kinderen meeneem naar een pla
tenzaak, koop ik een cd, zij computerspelle
tjes. Toen wij jong waren kochten we altijd
platen. Bovendien krijgen veel kinderen te
genwoordig de muzikale erfenis van hun ou
ders".
„Tussen onze ouders en ons gaapte destijds
een enorme kloof, ook in muzikaal opzicht.
Het gat tussen ons en onze kinderen is veel
kleiner. Wij als veertigers houden van rock
muziek, onze kinderen ook. De jongeren luis
teren naar groepen als The Rolling Stones om
inspiratie op te doen. Ook dat houdt onze mu
zikale erfenis ijzersterk".
Congresgebouw, Den Haag: Gilbert O'Sulli
van met 'Gilbert O'Sullivan in concert'. Op
10 oktober (20.15 uur).
'Dit is de waarheid, zo is het gebeurd. Ik heb het
met mijn eigen ogen gezien. In uw naam en in de
naam van God worden wij uitgeroeid. In tranen
schrijf ik deze brief aan U, Majesteit Koning van
Spanje. Sta niet toe dat het Indiaanse ras van de
aardbodem verdwijnt'. Aldus de aanhef van de
brief die de Indiaanse Peruaan Guaman Poma
in het begin van de 16e eeuw schreef aan koning
Philips II van Spanje. Die brief vormt het uit
gangspunt van het beeldverhaal De Dageraad
(zie foto) van de kunstenares Jehanne van
Woerkom, dat vanaf morgen tot 25 oktober is te
zien in het Informatie Centrum aan de Groen
markt in Den Haag. In prachtige en ingrijpende
schilderingen wordt de confrontatie van de Indi
aanse volkeren en de Europese indringers ver
beeld. Maar ook het verzet ertegen van vijfhon
derdjaar, dat nog altijd niet is afgelopen. Door
eeuwen van lijden en onrecht heen hebben de
Indianen, de Afro-Amerikanen, hun identiteit
en boodschap levend gehouden.
Het werk van Jehanne is een eerbewijs aan de
mensen in Latijns-Amerika, die gedurig weer
stand boden aan overheersing van een vreemde
cultuur en economie. Verder verwijzen
twee panelen naar Den Haag, waar nu ook
diverse culturen elkaar raken. Zoals Ame
rika werd ontdekt zo wordt nu Den Haag
ontdekt; volkeren gaan steeds nieuwe con
tacten aan. Met alle lusten en lasten.
Reeds op tal van manieren herdacht is de
landing in 1492 van Columbus voor de kust
van Amerika en de ingrijpende gevolgen
voor de oorspronkelijke bewoners. Vijf eeu
wen nadien kan nu Amerika opnieuw wor
den ontdekt. Met respect voor wat de vol
keren van Amerika hebben te bieden,
houdt het Haagse Derde Wereld Centrum
van 1 tot 15 oktober het culturele festival
Amerika Opnieuw Ontdekt. Toneelvoor
stellingen in twee theaters, het Museon-
weekend Indianen InZicht (10 en 11 okto
ber), een week lang film van en over India
nen (anders dus dan Indianenfilms) in het
Haags Filmhuis, exposities alom en een
langs bibliotheken rijdende Colum-Bus,
waarin Indiaanse vertellingen en sprookjes
worden verhaald.
Pianist Steven Mayer
speelt 11 oktober in de
Leidse Stadsgehoorzaal.
VERDER OP DEZE PAGINA
Opera 'De Parelvissers'
in het Stadstheater in
Zoetermeer, de
verwachte popconcerten
en de muziekagenda.
't Recept: genieten van
een fijne avond dineren
met veel keus.
VERDER OP DEZE PAGINA
The Oom Maw Maw
met a capella van een
hoog niveau plus de
theateragenda voor
Leiden en Den Haag.
VERDER OP DEZE PAGINA
Het overzicht van de
films die vanaf morgen
in de bioscopen draaien
en de exposities in
galeries en musea.
Peter Pan, een klassieke
tekenfilm van Walt Disney
voorde kleintjes.
Het werk van de beeldend kunstenaar Jehanne van Woerkom.
