aagse heren en
ilversumse hoeren
Nog nooit was de herfst zo zacht
Opinie
BRIEVEN VAN LEZERS
A I H
Leidse Courant l
zaterdag 26 september 1992 i i
u
'T HOUT
te.
tslei
eigenlijk héél erg
Va De rente is net
nu heeft een paar belas-
jvallers gehad".
c ben best tevreden
gei
waarom zegt u
/reden? U moet zeggen:
ee hartstikke blij. Best te-
dat is zo Haags!",
joh, ik ben helemaal
jjs, ik ben Amster-
een k ben inderdaad tevre-
tegelijkertijd zie ik
rlin{ wolken buiten de deur
weieens: met
ban groting oogst je ook een
i Het derde jaar van dit
hè. De oogst ziet er ook
vvoriuit, maar een boer kijkt
le iijjd weer naar het
iveer ziet er om ons heen
t rooskleurig uit".
enij
vaseline druipende to-
kje voor één dame en
hiel ir was vorige week dins-
ndenien en te beluisteren in
meeir-show van RTL-4. 'Zij'
r v therine Keyl (door haar
,'s Katrien Kwijl ge
en 'hij' was Wim Kok,
ister van financiën. En
hadden ze het over de
ennota die Kok later op
d wuste Prinsjesdag in de
Kamer zou gaan aan-
aan voorzitter Deetman.
bbeija en het bijbehorende
latiqe ('Derde Dinsdag In
ber') werden uitvoerig
gebracht. En tenslotte
de RTL-kijkers zien
eopi ninister zich zeer on-
l„ik draag liever een
loffïe") in zijn jac-
tirstelde.
plaatjes, nietwaar? Ze-
je bedenkt dat ze vooral
zullen zijn door men-
uit principe nooit naar
oma's als NOS Laat en
aag Vandaag kijken en
aluut beginnen te 'zap-
anneer zelfs maar een
euspunt van een minis-
kamerlid in beeld ver
in de gedachte dat poli-
ijd saai en meestal ook
erig is. Via de 5 Uur-
raarin normaliter alleen
e onderwerpjes aan bod
werden al die luidjes nu
ar mooi op de hoogte ge-
van de toestand van 's
anciën.
uke plaatjes, ja Tot-
11 Volkskrant in het week-
nthulde dat Kok 65.000
aan RTL-4 had betaald,
as ineens de beer los in
Den Haag. Was die Kok
maal belatafeld om zich-
beetje op staatskosten
n promoten! Vooral de
lies zich op van kwaad-
Tractieleider Bolkestein
3e aan dat hij de vice-
een geweldige liberale
u laten ruiken,
de Volkskrant op dins
dag onthulde dat de handelwij
ze van Kok al heel lang gemeen
goed is in regeringskringen. De
Rijksvoorlichtingsdienst toon
de een waslijst van tv-program-
ma's die met financiële steun
van de rijksoverheid tot stand
waren gekomen. En daaruit
bleek dat ook heel wat VVD'ers
in hun tijd als minister of
staatssecretaris zendtijd 'ge
kocht' hadden. Toen was Bolke
stein ineens heel blij dat pre
mier Lubbers in het buitenland
zat en dus niet beschikbaar was
om mondelinge vragen over het
gedrag van Kok te beantwoor
den.
Voor een goed begrip: die eerde
re door 'Den Haag' gesponsorde
programma's waren niet van
dat vulgaire RTL-4 maar van de
zichzelf als keurig bestempe
lende publieke omroepen. De
AVRO liet zich door Justitie
116 mille toeschuiven voor een
programma over het Nieuw
Burgerlijk Wetboek, de KRO
heeft 120 mille gekregen voor
haar nog lopende serie over
rechtspraak en de NCRV ont
ving zelfs vier ton voor een der
tiendelige serie over preventie
en bestrijding van criminaliteit.
In het vorige televisieseizoen
betaalde WVC twee ton aan de
TROS in ruil voor de vermel
ding 'Drank maakt meer kapot
dan je lief is' voorafgaand aan
en na afloop van de serie 'Me
disch Centrum West'. De KRO
kreeg drie ton van dit departe
ment voor de produktie van
'Hou nou toch op' over het stop
pen met roken. Landbouw fi
nancierde samen met het Ne
derlands Bureau voor Toerisme
de KRO-zomerserie waarin Aad
van den Heuvel eindeloos door
Nederland voer.
Ook gesponsorde persoonlijke
optredens van ministers zijn
niets nieuws. Jan Pronk van
Ontwikkelingssamenwerking
liet zich in maart interviewen
door de BV Han Peekei in een
door Buitenlandse Zaken be
taald programma van de AVRO
over de wereldmilieutop in Rio
de Janeiro. Koos Andriessen
van Economische Zaken werd
nog deze maand geinterviewd
door een vazal van Ivo Niehe in
het TROS-produkt 'Eigen baas'
dat door EZ gesponsord wordt
met 25.000 steeds hardere gul
dens per aflevering.
Boter
Wie boter op het hoofd heeft,
bedenkt zich wel twee keer eer
hij in de zon gaat lopen. Reken
maar dat geen Haags politicus
van betekenis zich nog zal wa
gen aan kritiek op het optreden
van Wim Kok bij RTL-4. Dat
valt ook af te leiden uit het feit
dat de voorlichters (lees: propa
gandisten) van de ministers en
staatssecretarissen zo ongeveer
over elkaar heen buitelen in
hun haast om te verklaren
waarom de sponsoring door
hun departement nu juist wèl
door de beugel kan.
Van de omroepen behoeft men
ook niets te verwachten. Zij
schamen zich niet in het minst
voor hun gedrag, zeggen ze, om
dat ze niet anders kunnen. Den
Haag zou zo woest met de be
zuinigingszeis om zich heen ge
maaid hebben, dat er domweg
niet voldoende geld meer zou
zijn voor sommige soorten pro
gramma's.
Zelfs de zilvergrijze goeroe Aad
van den Heuvel blijkt het niet
zonder financiële steun van
buitenaf te hebben kunnen
stellen. Het lukte hem niet bij
zijn directie genoeg geld los te
praten voor programma's over
bijvoorbeeld hongerend Afrika.
Andere tv-coryfeeën wijzen op
de oekaze van WVC-minister
Hedy d'Ancona dat de publieke
omroepen voortaan een derde
van hun budget uit sponso
ring moeten zien te verkrijgen.
Prof. Herman van Run, emeri
tus hoogleraar in de persweten
schappen, maakt korte metten
met dit type redenering. „Als de
KRO het werkelijk zo belang
rijk vindt om bepaalde pro
gramma's te maken, dan zou zij
dat kunnen betalen door be
paalde andere programma's
niet te maken. Me dunkt dat er
nogal wat programma's zijn die
we best kunnen missen".
Maar hoe zit het dan met die oe
kaze van D'Ancona? Die geldt
volgens Van Run alleen het ma
ken van kunstzinnige en ande
re amusementsprogramma's.
„Het zal mij een zorg zijn als
een televisiestation de Amro-
bank zo gek krijgt dat zij de uit
zending van een balletvoorstel
ling betaalt".
Als het om informatieve pro
gramma's gaat, is Van Run ech
ter onverbiddelijk. Daarvoor
mogen de omroepen hun hand
niet ophouden, omdat hun kij
kers dan nooit meer kunnen
weten waar zij aan toe zijn.
Wordt een uitspraak van een
minister uitgezonden omdat-ie
belangrijk is, of omdat er voor
betaald is?
Aangezien de omroepen dit ad
vies vrijwel zeker niet zullen
opvolgen, breken er gouden tij
den aan voor de écht journalis
tieke media: de kranten en opi
niebladen. Ook in het televisie
tijdperk blijken zij de enige te
zijn die er een eer in stellen ob
jectief te zijn. Zeker, het is ook
weieens voorgekomen dat een
schrijvende journalist betrapt
werd op het aannemen van
'smeergeld' Ferry Hoogen-
dijk van Elsevier stond ooit op
de paylist van Gulf Oil maar
dat betekende dan wel altijd het
einde van de carrière van de be
treffende scribent. Want hoe
wel de meeste kranten best een
centje extra zouden kunnen ge
bruiken, voelen zij er niets voor
de hoer te spelen.
(De auteur is chef van onze par
lementaire redactie).
het gezin.de hoeksteen
van de samenleving
meneer Brinkman...
niet zo bekrompen Ahmeth,
een lat*-relatie is voor ons
...uh..jou ideaal
-V
Living Abroad Together
Bij Hoogovens worden massa
ontslagen aangekondigd. Het
kabinet besluit tot een groter
inkomensverschil tussen mini
ma en werkenden. De werk
geversorganisaties blijven niet
beschikbaar voor centraal over
leg. Zo op het oog zijn alle ingre
diënten voor een explosieve,
hete herfst aanwezig. Maar het
sociaal klimaat in ons land was
nog nooit zo mild als juist nu.
Wie de vakorganisaties volgt,
valt van de ene verbazing in de
andere. CNV-voorzitter Anton
Westerlaken hield in Utrecht
een rede waarbij hij zo ongeveer
over zijn eigen schaduw heen-
sprong. Zou het geen goed idee
zijn, suggereerde de vakbonds
voorman, als de werknemers de
komende vijf jaar genoegen
zouden nemen met nul (0!) pro
cent koopkrachtverbetering?
Het geld dat bij zo'n sober cao-
beleid wordt uitgespaard, zou
gebruikt moeten worden voor
'goede doelen' in het belang van
ons allen: meer arbeidsplaat
sen, betere arbeidsomstandig
heden en een schoner milieu.
Een dag eerder had voorzitter
Bé van de Weg van de Indus
triebond FNV een toespraak ge
houden waarin hij eveneens de
werkgeversorganisaties een
royaal en ongebruikelijk aan
bod deed. Zouden de werkne
mers een deel van hun inkomen
niet beter in een Industriefonds
kunnen storten?, zo opperde
hij. Uit dat fonds zouden vervol
gens voor Nederland cruciale
bedrijven financieel onder
steund moeten worden. „Is het
slecht om ook als werknemer te
kijken wat voor bijdrage je zou
kunnen leveren? Ik sluit wat
dat betreft niets uit", aldus Van
de Weg.
Vreugdevol
Een CNV-voorzitter die spon
taan voor een reeks van jaren
op de nullijn gaat zitten en een
FNV-vakbondsman die zijn le
den oproept een duit in het
werkgeverszakje te doen. Het
moeten vreugdevolle dagen zijn
voor de leiders van de werk
geversorganisaties, Rinnooy-
Kan (VNO) en Blankert
(NCW). Zonder dat zij ook maar
met de ogen hoeven te knippe
ren leggen vakbondsvoorman-
nen hun kaarten en hun wissel
geld al op tafel. Ook de vakcen
trale FNV heeft reeds een roy
aal aanbod gedaan: als de werk
gevers meewerken aan het
scheppen van meer arbeids
plaatsen is de FNV bereid zijn
bonden op te roepen tot forse
loonmatiging, aldus voorzitter
Stekelenburg.
De vraag komt op waarom de
bonden niet, zoals zij al decen
nia lang gewoon zijn, de herfst
gebruiken om hun messen te
slijpen en met de vuist op tafel
te timmeren. Waarom zij de
werkgevers niet eenvoudig
sommeren plaats te nemen ach
ter de overlegtafel van de Stich
ting van de Arbeid om daar spij
kers met koppen te slaan en te
vens ruimte te creëren voor een
forse verbetering van de koop
kracht? En waarom het kabinet
niet te horen krijgt dat het
eveneens over de brug moet ko
men?
De feitelijke mislukking van
het centraal overleg in de afge
lopen twee jaar zal er veel mee
te maken hebben. De fraaie af
spraken die op centraal niveau
na urenlange onderhandelin
gen waren gemaakt, smolten
eenmaal aan de dagelijkse
praktijk blootgesteld als
sneeuw voor de zon. Zo kwam
er niets terecht van het brave
voornemen vakantiedagen te
laten inleveren bij ziekte, om
dat de vakbonden de adviezen
van hun centrales in de wind
sloegen. De afgesproken loon
matiging lukte ook maar ge
deeltelijk en de belofte van
werkgevers om 60.000 allochto
nen aan een baan te helpen is
nog lang niet ingelost.
Tegen die achtergrond zijn
VNO en NCW heel wat scepti
scher naar het centraal overleg
gaan kijken. „Wij hebben niet
zoveel behoefte aan een nieuwe
rituele overlegronde", scham
perde Rinnooy Kan onlangs.
Meer dan ooit zijn de werkge
vers zich bewust van de beperk
te macht van centrale organisa
ties. Bovendien zou het de
werkgevers welkom zijn als de
arbeidsvoorwaarden in Neder
land wat minder over één kam
geschoren werden. Gelijke cao-
voorwaarden in hele bedrijfs
sectoren maken het immers flo
rerende firma's vrijwel onmo
gelijk hun goudhaantjes naar
prestatie te belonen.
Vergeleken met de werkgevers
hechten de vakcentrales van
FNV en CNV nog wat meer aan
het centrale overleg. Maar ook
hier is het geloof in de maak
baarheid van de sociale econo
mie in hoog tempo aan het ver
dwijnen. Ook de vakcentrales
weten inmiddels heel goed dat
ze door eigenzinnige bonden
teruggefloten kunnen worden.
De succesformule van de Ne
derlandse overlegeconomie die
in de jaren vijftig tot zeventig zo
goed werkte, heeft zijn langste
tijd gehad.
Tactiek
Ook ouderwetse tactiek van ka
binet en werkgevers heeft de
vakcentrales gemasseerd. An
ders dan in voorgaande jaren
weigert het kabinet nu het
voortouw te nemen bij het cen
traal overleg. „Wij hebben onze
bijdrage geleverd, het woord is
aan werkgevers en werkne
mers", zei minister Kok laco
niek in een toelichting op zijn
Miljoenennota. Nu ook de
werkgeversorganisaties voorlo
pig 'niet thuis' geven, staan
FNV en CNV onder druk hun
goede wil te tonen om de overi
ge partners toch aan de onder
handelingstafel te krijgen.
En aan goede wil ontbreekt het
zoals gezegd niet. Het gunstige
effect van loonmatiging op eco
nomie en werkgelegenheid is
sinds 1982, toen het eerste ka
binet Lubbers aantrad, onom
streden. Er groeit bij de bonden
zelfs sympathie voor het denk
beeld dat grotere inkomensver
schillen goed zijn voor de ar
beidsmarkt. Het feit dat de Ne
derlandse samenleving vanaf 1
januari 1993 volledig wordt
blootgesteld aan de Europese
concurrentiekrachten, heeft
daar nog een handje bij gehol
pen. Ten slotte is het kabinet er
in geslaagd de vakcentrales er
van te overtuigen dat zonder
een hogere arbeidsdeelname
(via forse inkomensmatiging)
het stelsel van de sociale zeker
heid als een te vet gemest
schaap door zijn knieën zal zak
ken.
Rinnooy Kan en Blankert zul
len het allemaal voldaan aan
zien. Nooit eerder hebben zij
met zo'n geringe inspanning de
bonden zo ver over de streep
weten te trekken. Onder druk
van de zwakke economie, het
dreigende Europa en het pas
sieve kabinet regent het conces
sies. Als zij hun koelbloedigheid
niet té lang volhouden, kon
1992 nog wel eens een echt oog
stjaar worden.
(De auteur is parlementair re
dacteur van onze krant).
dee
p lactie behoudt zich het
r c)oor ingezonden brieven
iragen maximaal 250
n) eventueel in te korten
te weigeren. Anonieme
Ingen verdwijnen in de
(bak. Brieven dienen te
eh% ondertekend en voor-
naam, adres en tele-
Ammer. Ze dienen ge-
'.rd te worden aan de
van deze krant,
9,2501 CA Den Haag.
ingl
>beiin,d O'Connor
het mogelijk dat de
[bare, oprechte en emo-
Ierse zangeres Sinéad
jnor in al haar liefde een
tuk van haar hart heeft
|imd voor haat en leu-
Uit de publicatie over
m de krant van vorige
le zaterdag blijkt, dat zij
Slechts drie dingen in het
Jcht belangrijk vindt: mu-
[inderen en God. Wat het
J betreft zit het bij haar
denk ik. Wat betreft
Iren': ik begrijp niet hoe je
kinderen kunt houden
je in hun meest kwetsbare
Jin de eerste fase van hun
,r[kunt laten doden en weg-
Juit het moederlichaam
i zij hun bestaan dan-
Jflet een variatie op haar
J woorden zou ik willen
zij is tegen kinderen,
(|ie is vóór abortus! Wat be-
t| punt drie God
ze het nog bonter door te
ji dat de Kerk de mensen
jrfyeden vertelt en dat het
fian vol leugenaars en
plven zit. Dit zijn onbewe-
i (Aantijgingen tegen een
^vaarvan haar stichter Je-
lijiristus heeft gezegd: wie u
tl hoort Mij en wie u ver-
jlt, versmaadt Mij. En: Ik
npt u zijn tot aan het einde
Jjden. Al wil hier niet mee
jd zijn dat de Kerk vol
maakt is of ooit zal worden. Uit
Zijn woorden volgt wel dat men
niet God kan liefhebben en Zijn
Kerk haten. Van de haar aan
het begin toegedichte eigen
schappen gaat voor mij dan ook
afgezien van haar kwets
baarheid -T-. alleen de laatste
op: haar emotionaliteit. Sinéad
O'Connor zou er mijns inziens
goed aan doen als ze zich hele
maal aan de muziek zou wijden
en zich inmiddels in alle nede
righeid - zeker waar het God
en Kerk betreft - zou laten in-
formeren en leiden door men
sen die er veel meer van weten
dan zij en die geleerd hebben
zich niet zo emotioneel te laten
gaan. Dan zou binnen enige tijd
oprechtheid ook een van haar
eigenschappen kunnen zijn. De'
smartlap die onder het kopje
'Liefhebben' is te lezen doet
daar niets aan af.
G.A. van der Valk,
DEN HAAG.
Sinéad O'Connor (2)
Sinéad O'Connor gelooft dat
het Vaticaan vol leugenaars zit.
Zou dat niet komen doordat zij
enerzijds niets van het Vati
caan afweet, en anderzijds alle
praatjes gelooft en zij zelfs mis
schien van een van de tien gebo
den af zou willen: die van het
vijfde gebod? Terwijl zij er toch
blijk van geeft een goed hart te
hebben? Jammer. Want wat
gaat er allemaal verloren voor
de mensen, zo lijkt alweer, als
zij de Kerk zo misverstaan. Het
gaat er ernstig op lijken dat de
Kerk weer van voren af aan
moet beginnen.
H. Rutges,
DEN HAAG.
Extreem-rechts (1)
In de krant van zaterdag 19
september heb ik met belang
stelling het artikel over ex
treem-rechts in Nederland ge
lezen. Waar ik mij nogal over
heb verbaasd is dat Hans Leber,
de schrijver van dit artikel, de
jaarlijkse viering van de IJzer-<
bedevaart in het Westvlaamse
Diksmuide een 'extreem-rechts
onderonsje' noemt, ter herden
king van de Vlamingen die hier
in de Eerste Wereldoorlog zijn
gesneuveld. Ik moet toegeven
dat als je deze Ijzerbedevaart
voor het eerst meemaakt het
gelijkt op een fascistoïde de
monstratie. Het Duitse week
blad Der Spiegel bestempelde
het als 'Faschistentreffen' en in
Britse kwaliteitsgazetten is het
eens aangeduid met 'Fascist
rally?'. Deze uitspraken zijn
fout, grondig fout! Een: Die
Vlaamse nationalisten met hun
veelheid aan leeuwevlaggen
zijn geen fascisten. Twee: Die
Vlaamse nationalisten hebben
een krachtige, traditionele nei
ging tot vredelievendheid, zeg
maar pacisfisme. 'Nooit meer
oorlog/Plus jamais de guerre',
kun je lezen op de IJzertoren,
waar elk jaar de duizenden
mannen, vrouwen en kinderen
naartoé trekken. Het probleem
is dat extreem-rechts en met
name het Vlaams Blok, ook
aanwezig zijn; zij laten geen ge
legenheid voorbij gaan om zich
te manifesteren. Ook bij de Gul
densporenslag-herdenking en
op het Vlaams nationaal feest
zijn zij aanwezig en manifeste
ren zij zich vaak uiterst brutaal
en confronterend. Om eerlijk te
zijn gruwel ik van die vlaggen,
trommels en bazuinen, terwijl
die duizenden vredelievende
Vlamingen die me zo dierbaar
zijn, gebaren maken die een
buitenlander alleen maar kan
zien als fascistisch. Dat is de
tragedie van de Ijzerbedevaart.
Maar echt, zij is geen onderons
je van extreem-rechts en laten
we er voor zorgen dat zij dit ook
nooit zal worden.
Marcel Kok,
DEN HAAG.
Extreem-rechts (2)
De Anne Frank Stichting
strijdt tegen discriminatie en
vooroordelen, zo heb ik altijd
begrepen. Direct begrijp ik dan
ook dat deze stichting zich heeft
ontdaan van mevrouw Knies-
meijer. In het artikel oyer ex-
treem-rechts van afgelopen za
terdag laat ze zich dermate on
genuanceerd en denigrerend
uit over bepaalde groepen in
onze maatschappij dat het lo
gisch is dat iemand als zij daar
niet bij past. Hardwerkende
mensen zijn het, die horeca-on-
dernemers en taxichauffeurs.
Alcoholisten hebben een pro
bleem maar dat maakt ze geluk
kig niet direct tot paria's. Toch
zijn dit allemaal mensen waar
volgens mevrouw Kniesmeijer
niemand bij wil horen. Alcoho
listen zijn vaak nog op de rails
te zetten, doch mevrouw Knies
meijer zit op een dood spoor en
er is geen redden aan. Ik begrijp
niet dat de Anne Frank Stich
ting eens bij haar heeft willen
horen.
A. Heemskerk,
NOORDWIJKERHOUT.
De 'C' van CDA
In de krant van 29 augustus
1992 las ik het openhartige,
eerlijke en verhelderende ge
sprek van uw verslaggever met
drs. Wim van Velzen, partij
voorzitter van het CDA, waarin
hij vertelde dat zijns inziens de
C van 'christelijk' wel kon ver
vallen. Zulke duidelijke en ge
spierde taal heb ik als oud AR-
P'er in lange tijd niet van onze
leidslieden gehoord en het ver
warmde dan ook mijn hart.
Wim, jij dacht zeker en terecht
als vertegenwoordiger van het
volk (ik mag je toch ook wel
Wim noemen), toetsing aan de
bijbel (de Heilige Schrift) be
hoeft niet meer als men in ker
kelijk Nederland het unieke
van dat Boek ook niet meer ziet
en men alles beter weet dan
Paulus. Mijn waardering dus
voor je duidelijke taal, maar ik
ben het totaal niet met je eens.
Hoe het helaas zover met die C
is gekomen, zat hem reeds bij de
start van het CDA, toen man
nen als Algra, Biesheuvel, Mel-
lema en Schmelzer (van resp.
ARP, CHU en KVP) de boer op
gingen om deze ene, sterke par
tij, die thans bittere noodzaak
was, te promoten. Je zult het
vast met me eens zijn dat een
christen geen twee heren kan
dienen en je partij zal zich nu ei
genlijk eens duidelijk, zonder
maren, moeten uitspreken wat
die bijbel nu eigenlijk voor haar
is en betekent en laat kerkelijk
Nederland beslist meedenken.
Een echte KVP'er van vroeger
zei tegen mij: 'Mijn cao mogen
ze steeds weer veranderen
maar van mijn geloof in de bij
bel als Gods Woord moeten ze
afblijven'. Bearn Bilker van het
CDA te Leeuwarden en lid van
de partijraad formuleerde het
zo: Omstandigheden wijzigen,
maar het beginsel (Gods woord)
blijft (hij citeerde Groen van
Prinsterer). Ik wil ook een belij
denis van Groen aanhalen n.l.:
'Het belijden is het uitkomen
voor de waarheid, op het punt
waar de tijd bezwaar heeft en
waar het belijden met lijden
vergezeld is'. Hier ben ik het
mee eens. Het is kiezen. Maar
dit zeg ik je wel, dat mijn ach
ting voor je er niet minder om
is.
D.van der Wal,
BALK.
Aikido
Afmatten en toeslaan, het ge
heim van Aikido, kopte de Leid
se Courant vorige week donder
dag boven een artikeltje over ai
kido, met een foto van aikidove
reniging Shi Zen Ryu er naast.
In de meer dan vijftien jaar dat
ik mij nu verdiep in aikido ben
ik zelden zo'n vertekend beeld
van deze Japanse krijgskunst
(budo) tegengekomen. Afmat
ten en genadeloos toeslaan
klinkt als het geheim van sport
club Wodan van de heren Ja-
cobse en Van Es, en wellicht
stemt het overeen met het beeld
dat velen hebben van een
vechtsport. Maar het heeft
niets van doen met aikido. Ai-
kodo geldt algemeen als een van
de mooiste krijgskunsten en ze
ker de meest dynamische. De
wijze waarop een aikidoka ge
worpen wordt is ronduit specta
culair om te zien. De vaak ge
maakte vergelijking met ballet
of turnen dringt zich als vanzelf
op. Als bewegingskunst heeft
aikido dan ook een niet geringe
invloed gehad op de moderne
dans- en theaterkunst. Aikido
kent geen wedstrijden of ande
re vormen van competitie en is
in die zin dan ook geen sport
maar een kunst.
De vereniging Shi Zen Ryu in
Leiden beoefent het aikido ge
heel in de geest van Morihei
Ueshiba volgens de Japanse
traditie, legt nadruk op aikido
als krijgskunst en als bewe
gingskunst, terwijl het streven
naar geweldloosheid zich onder
meer uit in de manier van oefe
nen: fysieke kracht wordt tot
een minimum beperkt en soe
pelheid, dynamiek, flexibiliteit
en innerlijke kracht worden ge
stimuleerd. Aikidovereniging
Shi Zen Ryu werd december
1990 opgericht en heeft sinds
dien bekendheid gekregen om
de kwaliteit en veelzijdigheid
van de lessen.
Tom Verhoeven,
docent aikido,
AMSTERDAM.
Nieuwe verhaalswet
Diverse media hebben de afge
lopen tijd veel aandacht besteed
aan de problemen die de ver
nieuwde verhaalswet met zich
meebrengt. De sociale diensten
werden verrast door de snelle
invoering ervan en komen tijd
en personeel te kort om de wet
adequaat door te voeren. Con
sequentie: de gemeente wordt
door het rijk gekort op de rijks
bijdrage. Problemen voor de ge
meente en sociale dienst dus.
Over de problemen voor de 'ver-
haalsplichtige' werd niet of
nauwelijks gerept. Deze men
sen zullen uiteindelijk de reke
ning betalen. Zowel emotioneel
als financieel. Menigeen is al
aangeschreven door de diverse
sociale diensten en werd ver
haal opgelegd. Bedragen, oplo
pend tot tweeduizend gulden.
Mensen moeten, ondanks dat
zij fulltime betaald werk heb
ben, leven op of net boven bij
standsniveau. Nieuwe parners
moeten letterlijk meebe
talen aan de bijstand van de 'ex'
van hun partner. Nieuwe rela
ties lopen daardoor stuk, want
wie met eèn verhaalsplichtige
wil gaan samenwonen bedenkt
zich wel. Velen werden daar
door, soms na jaren, opnieuw
geconfronteerd met het schei
dingsleed. Mensen komen in
emotionele problemen en raken
in de ziektewet. Soms zelfs in de
wao. Dit zijn allemaal conse
quenties van deze verhaalswet.
Deze wet moet opnieuw ter dis
cussie gesteld worden. Dit is
een van de doelstellingen van
de Vereniging Anti Verhaalsbe-
leid, een jonge vereniging met
een groeiend aantal leden. Deze
vereniging hoopt zo groot te
worden dat de politiek er wel
naar moet luisteren. Heeft u te
maken met deze problematiek,
neem dan contact op met Vere
niging Anti Verhaalsbeleid
(VAV), postbus 1372, 3800 BJ
Amersfoort. U krijgt dan infor
matie thuisgestuurd.
J. Spijker,
AMERSFOORT.
Jos Brink (1)
In de rubriek 'Mensen' van 19
september jl. stond een stuk
van Jan D. Swart over Jos
Brink. Het was één aaneen
schakeling van beledigingen en
verdachtmakingen. Ik ben van
niemand een 'fan'. Ook niet van
Jos Brink. Maar dit vond ik
schokkend. Kritiek is prima,
maar dan moet de schrijver wel
een heel andere toon aanslaan
dan JanD. Swart.
Mevrouw E.J. van der Spek,
ZOETERMEER.
Jos Brink (2)
Met ongenoegen hebben mijn
vrouw en ik kennis genomen
van het stukje dat de heer Jan
D. Swart heeft gemeend te
moeten schrijven over Jos
Brink. Klaarblijkelijk begrijpt
de heer Swart de heer Brink
niet, kan hij hem niet plaatsen.
Klaarblijkelijk is ook de heer
Brink gevoeliger dan de heer
Swart. Maar waarom het dan
nodig is op zulk een negatief, op
de persoon gericht stukje te
schrijven, dat begrijpen wij nu
weer niet. Het lijkt mij vol
strekt zinloos en overbodig,
maar wel kwetsend. Voor de
heer Brink, maar ook voor die
lezers van uw blad die 'het an
dere leven' van de heer Brink
wat beter hebben leren kennen.
Bijvoorbeeld door lezing van
het boek 'Bouwen met puin',
met als ondertitel 'Heeft de
kerk toekomst?', onder redactie
van Hans Bouma, een bundel
preken en een vraaggesprek. Ik
schrijf dit briefje niet aan de
heer Swart, maar aan de redac
tie van de Haagsche Courant/
Het Binnenhof-in-ontwikke-
ling. Ik (wij) wil hiermede laten
weten dat dit stukje voor ons
onder de grens ligt die wij in ons
dagblad acceptabel vinden. De
heer Swart' mag denken en
schrijven wat hij wil u bent
als redactie uiteraard ook vrij
zulk geschrijf op te nemen
alleen willen wij dan niet meer
tot uw lezerskring behoren.
Daar zijn wij nu weer vrij in.
Hieruit volgt niet dat wij nu di
rect ons ca. zestien jaar be
staande abonnement op Het
Binnenhof willen opzeggen.
Liever niet. Maar het leek ons
toch goed u te- laten weten dat
wij op dit geschrijf van de heer
Swart geen prijs stellen.
J. van Hemert,
NOOTDORP.
