iti
Een nachtdier
in Amsterdam
lTi
Du Plessis blijft strijden tegen racisme
EDDIE MURPHY
le
FLOOR
KIST
Lachknop
Mensen
LEIDSE COURANT DONDERDAG 24 SEPTEMBER 1992
'■T"
,f h
ppen
z-?n 1LLEM PEKELDER
elegi
ikserf je dit weekeinde uit
gaat in Amsterdam
loopt kans Eddie Murp
hy tegen te komen,
en zelfs pianospelend, want
ee' Ihij in het Italiaanse restau-
,C\P isa di David' aan het Spui,
ij daar dinsdagavond had ge-
omn erder zijn vooral de trendy
;ken 'It' en 'Roxy' populair
"pnerikaanse filmster. En ook
ter' is de zwarte komiek al
leerd. „Maar daar heeft hij
zo leuk gehad, want hij is er
,ver, vallen door dronken bezoe-
ertelt publiciteitsmanager
tiller van United Internatio-
ures Nederland (UIP).
ar is zondag in de hoofdstad
m eerd om een week lang inter-
geven aan de nationale en
tionale pers over zijn nieuw-
de) speelfilm 'Boomerang'.
1S nd is dat hij voor de promotie
m luropese première Neder-
leven uitgekozen, een land dat
1 iaai| eerder heeft bezocht. Mul-
irphy had de keuze tussen
i Amsterdam. Maar omdat
n Frankrijk al uit is, is het
nd geworden".
Blgens de publiciteitsmana-
'Murphy werkt elke dag van
twaalf tot vijf uur. Voor die
tijd slaapt hij en 's avonds
gaat hij uit. Hij is echt een
nachtdier en wit altijd op
stap. Vergezeld van zijn vier
body-guards'.
ger voor het eerst dat ons land het
toneel is van een dergelijk groot me
diacircus rond een filmster. UIP, die
de romantische komedie op 8 okto
ber in de bioscoop brengt, heeft per
manent vijfentwintig kamers in ge
bruik in het splinternieuwe vijfster
ren hotel 'The Grand' in Amster
dam. Daar logeren naast de acteur
en zijn gevolg medewerkers van de
filmmaatschappij. Bovendien zijn
nog kamers beschikbaar, tot een
maximaal van 31, voor journalisten.
„Uit de hele wereld komen televisie
mensen en verslaggevers hier naar
toe. Tot aan Australië, Brazilië, Tur
kije en Japan toe", zegt Muller trots.
Aan hem de zware taak om de con
tacten tussen de ster en de pers goed
te laten verlopen. „Murphy werkt
elke dag van twaalf tot vijf uur. Voor
die tijd slaapt hij en 's avonds gaat
hij uit. Hij is echt een nachtdier en
wil altijd op stap. Vergezeld van zijn
vier body-guards. Hij zou liever zon-
der hen gaan, maar hij kan nu een
maal niet alleen over straat".
Naast zijn lijfwachten heeft de film
ster ook zijn neef, zijn oom, een paar
vrienden, een kapper en een visagist
meegenomen naar Nederland. Z'n
vrouw is in Calfornië gebleven om
dat ze zwanger is. „Het wordt hun
tweede kind, Murphy heeft al een
dochtertje van 2 V2", vertelt Muller.
Volgens hem is de 31-jarige komiek
in zijn voordeel veranderd sinds hij
een stabiel familieleven heeft. „Of je
leuker wordt van een gezin? Dat
weet ik niet. In elk geval wel rusti
ger".
Discotijger
Maar in Amsterdam gooit discotijger
Eddie Murphy alle remmen los. Op
z'n Amerikaans weliswaar, dus ge
zond: geen tabak en geen alcohol.
„Op zijn hotelkamer wilde hij een
grote koelkast vol frisdrank", ver
telt de 36-jarige publiciteitsmana
ger. „En verder een piano, waarop
hij oefent voor zijn nieuwe cd, een
foto John de Koning
Slapen, werken en dan de kroeg in, dat is het Amsterdamse ritme van Eddie Murphy.
stereotoren, een bosje rozen en twee
videorecorders, één voor de zitka
mer en de andere voor de slaapka
mer' De kamer van Murphy is de
duurste die 'The Grand' heeft. Voor
de suite - bestaande uit drie kamers
en een luxueuze badruimte - moet
per nacht tweeduizend gulden wor
den betaald.
Toch heeft de filmster naar de me
ning van Muller geen sterallures.
„Hij is een heel prettig en enthou
siast mens in de omgang. Negen jaar
geleden was dat anders. Toen was hij
in Londen voor de promotie van 'Be
verly Hills Cop' en liet hij Simon van
Collem een dag wachten op een in
terview".
„Hij was toen net aan het doorbre
ken en in één klap heel rijk gewor
den. Als 22-jarige kon hij daar niet
goed mee omgaan".
Sinds Londen heeft Murphy geen in
terviews meer gegeven over zijn
films. Muller: „Misschien had hij het
te druk, hij heeft tenslotte ook nog
zijn theatershows als performer.
Maar het is ook een betrekkelijk
nieuw verschijnsel dat Amerikaanse
acteurs zoveel werk maken van de
publiciteit rond een nieuwe film. Ze
worden zich steeds meer bewust van
het nut daarvan".
Nicholson aan
de dijk gezet
iM ack Nicholson is door zijn
vriendin Rebecca Broussard
'ingeruild' voor een jongere man.
Jack Nicholson
jarige Rebecca nu met een andere
acteur, wiens naam nog niet bekend
is. Nicholson (55) en Broussard
hebben vier jaar een relatie gehad.
De oorzaak van hun verwijdering
zou zijn dat Nicholson niet met zijn
vriendin wilde trouwen. De
Amerikaanse acteur kocht voor haar
en haar twee kinderen een huis in de
buurt van zijn eigen woning in Los
Angeles, maar hij wilde niet
Frans boek
over Breuker
Ln Nederland moet hij het met
kranteartikelen doen, maar in
Frankrijk wordt een compleet boek
aan hem gewijd. Het heeft zijn naam
als titel: 'Willem Breuker'.
Het is het allereerste Franse boek
over een Nederlandse jazzmusicus.
Auteürs zijn Frangoise en Jean
Buzelin, de uitgeverij heet Editions
du Limon en het kwam uit in een
serie monografieën over jazz 'Mood
indigo'. Het boek is een serieuze
studie over de muziek van het
Willem Breuker Kollektief en de
achtergronden van de
geïmproviseerde muziek in
Nederland, met onder meer
aandacht voor musici als Mischa
Mengelberg.
In ons land gaat op 11 oktober in de
Amsterdamse Stadsschouwburg van
het Willem Breuker Kollektief 'Deze
kant op dames' in première. Een
revue, waarvoor Breuker de muziek
schreef en Ischa Meijer de tekst.
Regisseur is Ton Lutz. Breuker zelf
speelt er een graaf in, die
vijfentwintig jaar getrouwd is en een
aantal gasten uitnodigt. Loes Luca
gravin.
Programma over
wereld van sterren
He
.et wel en wee van de bekende
Nederlander wordt vanaf 1 oktober
wekelijks belicht in het nieuwe
RTL4-programma 'Showtime'. „We
gaan serieus werk maken van de
informatie over de wereld vol
glamour en glitter van de sterren",
vertelt het televisiestation.
'Showtime', dat wordt uitgezonden
foto Kippa
Albert Verlinde eil Pauline Huizinga, de presentatoren van
'Showtime'.
op donderdagavond na de grote
amusementsprogramma's van Joop
van den Ende, bestaat uit een aantal
vaste rubrieken, zoals een
verjaardagskalender van de sterren
en een top 10 van films, cd's en
theaterbezoek. Verder worden
interviews met en reportages over
popsterren, cabaretiers en acteurs
uitgezonden. Naast Nederlandse
onderwerpen zullen ook
interessante ontwikkelingen uit het
buitenland worden belicht.
Presentatoren zijn Albert Verlinde,
tot nu toe producer/redacteur bij de
AVRO, en vice Miss Universe
Paulien Huizinga.
Officier Conninck
grijpt razendsnel in
A wee boeven in New Orleans zijn
van een koude kermis
thuisgekomen, nadat ze hadden
geprobeerd een vrouw op straat van
haar portemonnee te beroven. De
vrouw werd vergezeld van Harry
Conninck en die waarschuwde het
duo dat hij officier van justitie was.
Hierna zetten de dieven het op een
lopen, maar de officier/zanger wist
natuurlijk meteen een paar politie
agenten te vinden die de dieven in de
kraag grepen.
Esau du Plessis blijft strijden tegen racis
me. „Ik ga weer alleen op stap. Lezingen
geven, gesprekken voeren met mensen
die iets willen weten over racisme". Ook
nu 'zijn' Stichting Boycot Outspan Aktie
(BOA) wegens geldgebrek eind deze
maand wordt opgeheven, blijft de Zuid-
Afrikaan actief.
BOA is een politiek onafhankelijke orga
nisatie die voorlichting over racisme en
apartheid geeft. Du Plessis coördineerde
de verschillende acties door de jaren
heen. De organisatie ging in 1970 van
start.
Du Plessis hoopt nu nog op de hulp van
vrijwilligers om toch het werk voort te
kunnen zetten. Geld om hen te betalen is
er niet meer nu de Nationale Commissie
Voorlichting en Bewustwording Ontwik
kelingssamenwerking de subsidie heeft
ingetrokken.
Verbaasd
„Daar ben ik niet verbaasd over. We wa
ren al sinds 1981 elk jaar bezig om via de
Raad van State de afwijzing van de subsi
dieaanvraag aan te vechten. Tot nu toe
altijd met succes. Maar deze keer was de
Raad van State kennelijk zo onder de in
druk van de veranderingen in Zuid-Afri
ka onder het bewind van president de
Klerk dat hij ons overbodig vindt'
De Zuid-Afrikaan meent dat de aanwe
zigheid van racisme in Nederland onvol
doende wordt erkend. Vooral door de
overheid. „De minister die verantwoor
delijk is voor het minderhedenbeleid
spreekt van randverschijnselen. Ik merk
dat het ook in Nederland een maatschap
pelijk gegeven is geworden. Het wordt
ontkend dat het er is. Dat is juist het
kwalijke".
Toch verwacht Du Plessis niet dat er in
Nederland ook rassenrellen ontstaan,
foto Jos van Leeuwen
De Stichting Boycot Outspan Aktie moet wegens geldgebrek worden
opgeheven. Esau du Plessis hoopt op steun van vrijwilligers om
toch nog te kunnen doorgaan.
zoals in Duitsland. „Nederlanders zijn
over het algemeen milder in hun opvat
tingen. Dat komt omdat ze door de eeu
wen heen met allerlei culturen handel
hebben gedreven. Bovendien zijn ze niet
zo arrogant als de Duitsers, die denken
dat ze uit kunnen maken wat er in Euro-
Hij is in 1938 geboren in Maclear, een
klein plaatsje in Transkeij. Sinds zijn
tiende jaar zet hij zich al in tegen apart
heid en racisme. „In 1948 werd in Zuid-
Afrika de apartheid ingevoerd. Je kon
toen kiezen: of je ging bij het verzet of je
collaboreerde. Ik heb toen voor het eerste
gekozen".
De Zuid-Afrikaan weet zich het verzet in
zijn jeugd nog maai' al te goed te herinne
ren. „Op de middelbare school in Kim-
berley kwamen meestal blanke leraren.
Dat zagen wij natuurlijk niet zitten.
Maar de school kreeg geld van de over
heid om die leraren aan te stellen. Wij
noemden dat: een ongerieflijkheidsuit
kering. We zorgden er voor dat de leraren
binnen, twee weken overspannen naar
huis gingen door onze pesterijtjes". Hij
kan er anno 1992 smakelijk om lachen
terwijl hij de geschiedenis vertelt.
Medicijnen
De coördinator verhuisde in 1959 naar
Londen om medicijnen te studeren. On
der het bewind van de toenmalige presi
dent Verwoerd was hij in Zuid-Afrika
niet meer welkom als activist. In 1965
kwam hij naar Nederland en vervolgde
zijn studie medicijnen aan de Vrije Uni
versiteit in Amsterdam.
„Helaas kwam er niet veel van studeren
terecht. Er waren steeds hoogleraren en
studenten die mij van alles over apart
heid vroegen. Jammer genoeg wilden zij
er alleen maar informatie erover hebben.
Ze wilden het niet écht tot zich laten
doordringen dat apartheid slecht is". Du
Plessis noemt zijn studententijd 'een
moeilijke maar ook een boeiende perio
de'.
De afgelopen 33 jaar heeft hij zijn familie
niet gezien. Die woont nog steeds in
Zuid-Afrika. „Ik denk dat ik er volgend
jaar naar toe ga voor een vakantie. Ik heb
nog twee broers en drie zussen. Die wo
nen heel verspreid over het land: in Kim-
berley, Port Elizabeth en Kaapstad. Als
ik ze allemaal wil zien, ben ik meteen
overal geweest".
De 54-jarige strijder tegen apartheid is
wat somber over de toekomst. „Ik denk
dat apartheid niet in ons leven wordt op
gelost. Misschien lukt het over een paar
generaties. De bestrijding ervan moet
nog goed op gang komen'
In actie tegen
'occulte' agenda
Een schoolagenda met informatie
over occulte praktijken heeft de
toorn opgewekt van de christelijke
stichting voor jeugd- en kinderhulp
'Chris' in Dordrecht. Volgens de
stichting brengen dit soort zaken
kinderen in gevaar.
Van de 'Basisagenda 92/93', die in
samenwerking met het ministerie
van onderwijs is uitgegeven, zijn in
middels dertigduizend exemplaren
verkocht. Daarin wordt onder meer
geschreven over handlijn-lezen en
het kijken in kristallen bollen.
'Chris' zou geregeld te maken krij
gen met kinderen en jongeren die als
gevolg van dergelijke occulte praktij
ken in de problemen zijn geraakt, zo
zegt directeur Hondsmerk. Deze
problemen uiten zich in angstdro
men en concentratiestoornissen, al
dus de stichting. De agenda is be
doeld voor groep 8 van de basis
school.
De uitgever van de agenda, LaVerbe
Boek in Nijmegen, bestrijdt dat het
om een occulte agenda gaat. Direc
teur H. Beerten zegt dat het juist de
opzet was het onderwerp kritisch te
benaderen: „Het 'in de toekomst kij
ken' is maar een van de thema's van
dë agenda. Occultisme vinden wij
cultuur-historisch van belang, maar
wij geven geen aanwijzingen om de
toekomst te voorspellen".
'Chris' heeft in een brief aan diverse
kerken gemeenteleden gevraagd de
agenda op te sturen naar de stich
ting. Als ze genoeg exemplaren in
haar bezit krijgt, wil 'Chris' deze
aanbieden aan het ministerie van
onderwijs. „Om daarmee duidelijk te
maken dat deze occulte agenda nooit
uitgedeeld had mogen worden", zegt
Hondsmerk.
Wat U hindert, wen U er aan en
het zal U niet langer hinderen, zei
Ovidius en het knappe hiervan
is dat hij dit zei tweeduizend jaar
vóór de Duitse televisie alle
Amerikaanse films ging
nasynchroniseren
Vóórdat dus de grote ergernis
ontstond zoals wij die nu op alle
Duitse kanalen kennen. Het is
zelfs zeer de vraag of Ovidius dit
wel gezegd zou hebben als hij
John Wayne 'Hande hoch' had
horen zeggen.
Dat de Duitsers alle Amerikaanse
films nasynchroniseren, is heel
erg. Maar nog erger is het bij de
comedy-series. Hierbij moet
gelachen worden en daar helpt
vertalen in het Duits in het
algemeen niet bij. Toch wordt
keihard alles vertaald. In
omstandig Duits, waarbij de
Duitse nasynchronisateurs zich
moeten haasten om niet met al
hun bijvoegelijke en zelfstandige
naamwoorden ver achter te gaan
lopen.
Het ergste is nog dat zij niet
alleen alle teksten in het Duits
overzetten, maar ook het alles
ondersteunend paardemiddel van
de Amerikaanse comedy-series:
het ingeblikt gelach. Nu Duits
ingeblikt gelach dus.
Alleen is daar, omdat het Duits
twee keer zoveel woorden nodig
heeft als het Engelè om hetzelfde
te zeggen, op de Duitse
geluidsband veel minder plaats
voor. Maar dat is weer minder
erg. Want door het vertalen in het
Duits is het programma een stuk
minder leuk geworden en daar
past ook minder gelach bij. Zo
komt uiteindelijk alles weer in
balans.
Waar Amerikaanse en Duitse
televisiemensen het blijkbaar in
ieder geval over eens zijn, is dat
het zonder ingeblikt gelach niet
kan. Zonder deze audio-gids voor
opgetogen reageren zouden deze
programma's, zoals alle experts
weten, niet meer effect hebben op
de kijker dan een heel klein
alcoholvrij biertje. Vandaar dus.
Dit alles betekent dat er in
Duitsland een jongensdroom kan
bestaan die wij moeten missen: de
droom eens de man te worden die
bij alles wat er op de buis komt
beslist of daarbij hard of zachtjes
wordt gelachen. De man die zodra
de Amerikaanse serie is
nagesynchroniseerd, het gelach
erop mag zetten. Kort gezegd: de
man aan de lachknop.
Het is duidelijk een
verantwoordelijke en invloedrijke
baan, waarin de meester die
uiteindelijk aan de knop is komen
te zitten, met deze knop, die van 1
tot 10 kan, beslist of er een kleine
lach (4) moet komen of dat nog
volstaan kan worden met
gegrinnik (2) of zelfs met ijzige
stilte (0). Of de man die over de
schil uitglijdt een kort salvo (7)
moet krijgen of langdurige
hilariteit (9) als de lappen
Duitse tekst dit tenminste
toelaten.
Het is een mooi beroep, dat helaas
ons Nederlanders niet beschoren
is. Laten wij ons maar troosten
met de gedachte dat de Duitsers
aan de lachknoppen misschien in
het begin een leuke tijd hebben,
maar dat zij waarschijnlijk gauw
weer afbranden. Want hoe meer
Amerikaanse comedy-series zo'n
man ziet, hoe strenger hij zal
worden. En dat zal dan al gauw te
streng worden.
Zodra hij met de beste wil van de
wereld die knop niet meer boven
de 0 krijgt, zal hij het veld wel
moeten ruimen. En langer dan
een jaar zal dat, gezien de
gemiddelde comedy-serie, wel
niet duren.
