'Niet veel profijt
van Songfestival
sr
Glamour tussen koraal en vissen
HUMPHREY CAMPBELL
Du
D(
He
FRANS
HAPPEL
Knopje
m
MENSEN
LEIDSE COURANT VRIJDAG 18 SEPTEMBER 1992
Willem Pekelder
Iet was natuurlijk alle
maal reuze leuk en aardig
dat Eurovisie Songfesti
val in Malmö, maar om
zeggen dat hij er wat aan
jehad, nee.
ïenlandse aanbiedingen heb ik
iet Songfestival niet gekregen,
nlandse eigenlijk ook niet. Raar
hthonderd miljoen mensen die
e kijken en vervolgens nie-
die reageert. Eigenlijk vrese-
phrey Campbell barst in een
irlach uit. „Maar mijn zelfver
en ben ik niet kwijtgeraakt
lie negende plaats. Ik vind het
'Wijs me de weg' nog steeds
lede keuze. Weetje wanneer ik
lap had gekregen? Als ik was af-
rdigd naar Zweden met een
waar ik niet achter had kun-
n".
de weg' staat niet op de de
ed van de 34-jarigeCampbell.
Surinaamse zanger maar lie-
jt meer denken aan het Song-
il?
dat is niet de reden. Mijn cd
allemaal Engelstalige num-
daartussen zou zo'n Neder-
liedje niet passen. Dan kun je
'Of het festival goed is
geweest voor m'n carrière
moet nog blijken. Tot nu toe
heb ik er niets van gemerkt.
Maar ik heb begrepen dat
winnares Linda Martin ook
niet veel profijt heeft
getrokken van haar eerste
plaats. Dat komt natuurlijk
ook doordat de verkoop van
platen en cd's de laatste
jaren enorm is ingezakt'.
het wel gaan vertalen, maar ach om
nou weer die link met het Songfesti
val te leggen".
Dus toch slechte herinneringen aan
Malmö?
„Of het festival goed is geweest voor
m'n carrière moet nog blijken. Tot
nu toe heb ik er niets van gemerkt.
Maar ik heb begrepen dat winnares
Linda Martin ook niet veel profijt
heeft getrokken van haar 'eerste
plaats. Dat komt natuurlijk ook
doordat de verkoop van platen en
cd's de laatste jaren enorm is inge
zakt".
Hij hoopt dat zijn cd 'No questions'
geen last zal hebben van de recessie,
ofschoon hij nog nooit een hit heeft
gehad. 'Wijs me de weg' kwam niet
in de top 40, en de nummers 'True
hearts' (zomer vorigjaar) en 'You're
so good' (deze zomer), die beide ook
op de cd staan, sloegen evenmin aan
bij het grote publiek. „Natuurlijk wil
ik graag een keer een hit hebben,
maar die kun je niet bedenken. Dat
moet vanzelf gaan. Deze cd is pas de
start van mijn platencarrière, dus ik
ben optimistisch gestemd", zegt hij
nuchter.
Campbell, die zingt sinds zijn der
tiende, is blij dat hij zijn eerste cd in
eigen beheer heeft opgenomen.
„Dan kun je je eigen gang gaan en
hoefje geen concessies te doen aan
een platenmaatschappij. Ik kan nu
zeggen: 'No questions', dat ben ik.
Het is mijn manier van muziek ma
ken, met allemaal verschillende stij
len door elkaar: luister-, dans-, La
tijns-Amerikaanse- en electronische
muziek. Ik wil geen stempel hebben
en gewoon de muziek maken die ik
zelf mooi vind. Daar moeten de men
sen niet moeilijk over doen. Vandaar
ook de titel van de cd"
Trots toont Humphrey Campbell zijn debuut-cd 'No questions'.
Acht van de twaalf nummers van
'No questions' heeft Campbell zelf
geschreven. Hij heeft daarvoor ruim
de tijd genomen. Noodgedwongen.
„We zijn in 1988 met de opname van
de cd begonnen. Maar telkens wer
den we - op een positieve manier -
onderbroken. Eerst door de musical
'The Cotton Club', waarmee ik vanaf
1988 drie seizoenen lang op tournee
ben geweest. Daarnaast had ik veel
buitenlandse optredens en natuur
lijk het Eurovisie Songfestival afge
lopen mei. Daardoor is de cd in fases
tot stand gekomen. Ik heb er geen
druk achter hoeven te zetten. Ik heb
aan de cd kunnen werken totdat hij
goed was. Ik wil de mensen laten ge
nieten en meenemen in mijn fanta
sieën. Soms ga ik de diepte in, zoals
in het nummer 'Outer space', waar
in ik de realiteit ontvlucht en rond-
zweef in het heelal. Maar dan wordt
mij gezegd dat ik de problemen van
de wereld niet op kan lossen door op
de vlucht te gaan. En zo is het. Als
foto Theo Böhmers
ergens een oorlog gevoerd moet wor
den, dan zijn de manschappen en het
materiaal zo paraat. Maar als slacht
offers van een hongersnood moeten
worden geholpen, duurt het heel
lang voor de hulp op gang komt. De
mensen concentreren zich veel te
veel op de ontwikkeling van techno
logie en verwaarlozen sociale proble
men. Dat zijn moeilijkheden, die we
moeten proberen op te lossen en
waarvoor we onze ogen niet mogen
sluiten".
Dustin Hoffman
Kim Basinger
Dustin Hoffman
ais producent
ustin Hoffman is volgens het
Amerikaanse blad Variety is hij
bezig met een televisiedrama over
Latijnsamerikaanse afkomst.
Hoffman is zelf niet te zien in de
film; hij beperkt zich tot het
produceren.
Basinger in zee
met Bille August
winnaar van de Gouden Palm in
Cannes dit jaar, heeft Kim Basinger
geïnteresseerd voor een rol in zijn
nieuwe film: 'The house of the
spirits'. Ze is bereid een screentest te
doen. Glenn Close en Jeremy Irons
hebben ook interesse getoond.
Prins Bernhard
prijst Wiesenthal
Na:
azi-jager Simon Wiesenthal (83)
heeft gisteren op paleis Soestdijk de
Erasmusprijs (tweehonderdduizend
gulden) in ontvangst genomen.
Prins Bernhard, oprichter van de
stichting Erasmus-prijs,
overhandigde d^onderscheiding in
aanwezigheid van prinses Juliana,
mevrouw Wiesenthal, leden van het
kabinet en vertegenwoordigers van
het voormalig verzet.
De prins zei dat de mens geneigd is
het lelijke uit het verleden te
verdringen en dat juist daardoor de
kans op herhaling wordt vergroot.
Hij prees Wiesenthals niet aflatende
streven naar gerechtigheid en
pogingen om nieuwe gruwelijkheden
te voorkomen. Wiesenthal wordt
gesteund door een fenomenaal
geheugen en een enorme
werkkracht, aldus de prins, en
behoudt 'een bewonderenswaardige
distantie en sobere berusting, wars
van haatgevoelens'.
De holocaust kan volgens de prins
niet worden vergeleken met andere
jodenvervolgingen uit een verder
verleden.
„Zij is veel bedreigender, omdat de
genocide waarin zoveel miljoenen
mensen zijn vermoord, alleen
mogelijk was in onze tijd en door
onze moderne beschaving. Het
bedreigende voor ons allen is dat de
elementen en de maatschappelijke
condities die de holocaust mogelijk
hebben gemaakt, nog steeds
aanwezig zijn en dat wij eigenlijk
Nadat Simon Wiesenthal uit handen van prins Bernhard de
Erasmusprijs had ontvangen, babbelden de twee nog even
na op paleis Soestdijk.
geen duidelijk besef hebben hoe onze
samenleving, bureaucratische
structuur en technologie
functioneren".
Uit onderzoeken is gebleken dat
bijna elk mens in staat is tot
onmenselijke handelingen als de
sociale context daarnaar is, aldus de
prins. „Onze moderne,
democratische samenleving heeft
dus met een uiterst actueel gevaar te
maken, waartegen alleen een sterk
pluralistische maatschappij zich
vermag teweer te stellen en waarin
de stem gehoord kan worden van
degenen die een onafhankelijk,
moreel standpunt innemen''.
Wiesenthal toonde zich erg gelukkig
met de prijs en prees Erasmus en
Nederland.
Saddam Hoessein
onder de pannen
.et paleis van Saddam Hoessein
aan de zuidelijke oever van de Tigris
heeft zijn oude glorie teruggekregen
na ruim elf weken ononderbroken
herstelwerkzaamheden, zo meldden
de Iraakse kranten gisteren.
Het paleis, bekend als 'Huis van het
Volk', raakte tijdens de Golfoorlog
door geallieerde bombardementen
zwaar beschadigd.
m&i\ Lewis
77 dól
•1$ oai
«nóch
Yvonne was amper zes toen ze met een smak in het wa
ter belandde. Het was maar een 'grapje' geweest, een
zetje van iemand die een geintje wilde uithalen. Maar ze
schrok zo hevig, dat zij bij haar buiteling een klots water
naar binnen kreeg.
„Ik ben toen bijna verdronken en moest gereanimeerd
worden", zegt ze nu. Rotterdamse Yvonne Kappen-Ha-
genaar hield aan het incident nog heel lang watervrees
over. „Als ik met mijn ouders naar het strand ging,
durfde ik nooit ver in zee te gaan uit angst dat ik zou
verdrinken".
Het is een opmerkelijke ontboezeming voor iemand die
is uitgeroepen tot de Nederlandse Miss Onderwaterwe
reld. De 28-jarige medewerkster van een bank heeft in
middels haar watervrees wel overwonnen. Ook vorig
jaar deed zij mee aan deze voor velen volslagen onbe
kende verkiezing. Toen werd zij derde.
Zenuwen
Terugblikkend op op haar eerste optreden zegt ze: „De
zenuwen gierden door mijn keel. Het hoefde voor mij
niet zo nodig. Door mijn man en vrienden van de duik
club heb ik me laten overhalen".
Het is niet zo verwonderlijk dat maar weinig mensen op
de hoogte zijn van deze verkiezing. Het is vooral een
evenement voor insiders uit de duikwereld en boven
dien wordt er pas vijfjaar om de titel gesti-eden. Dat ge
beurt jaarlijks tijdens de duikbeurs in Amsterdam. Uit
sluitend bezitters van een duikbrevet mogen er aan
meedoen.
De winnares mag Nederland vertegenwoordigen op de
Internationale Miss Onderwaterwereld-verkiezing in
Oostenrijk, die volgend jaar wordt gehouden.
Daar gaat het overigens wel anders dan tijdens de lan
delijke verkiezing. Yvonne: „In Nederland speelt alles
zich boven water af. De competitie bestaat dan slechts
uit het showen van avondkleding, badpak of bikini, en
duikuitrusting. Verder moetje een paar algemene vra
gen beantwoorden. In Oostenrijk moeten wij onze kun
sten tonen in een zwembad of in het Gosaumeer. Je
moet daar bij voorbeeld met je hele duikuitrusting door
hoepels zwemmen, zonder datje de randen ra't. Pose-
foto Jaap Rozema
Yvonne Kappen-Hagenaar, de Nederlandse
Miss Onderwaterwereld.
ren onder water, zonder datje de fotograaf ziet. Dat is
best moeilijk. Zelfs de jurering vindt onder water
Van angstige peuter met watervrees naar een zelfverze
kerde Miss Onderwaterwereld is nogal een stap. De gro
te ommekeer was haar eerste echte duik, zegt ze. Dat
moment staat in haar geheugen gegrift. „Het was tij
dens mijn huwelijksreis op Bonaire. Mijn man kwam
toen op het idee om te gaan duiken. Ik weet nog goed
hoe bang ik was. Van nervositeit kreeg ik spontaan diar
ree. Maar mijn man spoorde mij aan om toch door te zet
ten. Nu ben ik ontzettend blij dat ik het ook heb ge
daan".
Stilte
De kick van het duiken is voor haar de absolute stilte en
de rust van de diepte. Ze bereidt zich nu al voor op de in
ternationale onderwaterwereld-verkiezingen volgend
jaar in Oostenrijk. Zo drinkt zij alleen in het weekeinde
iets 'sterks' om in vorm te blijven. Ook moet ze nog zes
kilo afvallen en ze kruipt bovendien geregeld onder de
zonnebank. „Als deelneemster moetje er op z'n best
uitzien".
Eiland
Voor de prijzenpot hoeft zeal die moeite niet te doen,
want meer dan een aantal duikattributen valt er niet te
winnen. Het verblijf van een week op een paradijselijk
eiland is mooi meegenomen, maar de reis er naar toe
moet weer uit eigen zak worden betaald.
Het gaat de Nederlandse Miss dan ook niet om het ge
win, maar om de eer en al de aandacht die er bij horen.
Lange meiden
„Door de redacteur van het blad 'Duiken' ben ik ge
vraagd voor een foto op de omslag van het blad. Het ech
te modellenwerk trekt haar niet. „Welnee zeg, boven
dien ben ik maar een meter 65. Ik zie me echt niet tus
sen die lange meiden staan. Bij een gewone Miss-verkie
zing komen er trouwens heel andere dingen aan de orde
dan bij een onderwater-verkiezing. Bij de duikers ligt de
nadruk gelukkig op het duiken en zwemmen".
Het gaat Yvonne Kappen vooral om de sport. In de toe
komst wil zij haar derde ster voor het duiken halen en
daarna doorgaan voor instructrice. „Je hebt dan meer
mogelijkheden en als dat lekker verdient, dan zou ik
zelfs mijn baan bij de bank opgeven".
Hulplijnen kanker
houden symposium
De telefonische hulpdienst van de
Nederlandse Kankerbestrijding
krijgt jaarlijks ruim 25.000 telefoon
tjes. De afgelopen weken lag het aan
tal zelfs boven de 250 per dag. Pa
tiënten en familieleden blijken vaak
eerst de hulpdienst te bellen voordat
ze hun vragen aan de arts voorleg
gen. De Nederlandse Kankerbestrij
ding is een van de financiers van een
symposium dat vandaag in Amster
dam wordt gehouden. Er nemen me
dewerkers van telefonische hulplij
nen voor kankerpatiënten uit negen
tien landen aan deel: de EG-landen,
Scandinavië, Tsjechoslowakije, Hon
garije, Polen, Israël en Turkije.
Alleen al in de EG overlijden jaar
lijks een miljoen mensen aan kan
ker.
'Ouders van een
overleden kind'
Het allesoverheersende verdriet van
ouders die een kind hebben verloren,
is voor de omgeving meestal moeilijk
te hanteren. Vrienden, familie,
buren of collega's kunnen of durven
niet altijd te helpen. Veel ouders
voelen zich vaak in de steek gelaten.
Wie hetzelfde heeft doorstaan,
herkent het verdriet, de woede,
machteloosheid en alle andere
emoties. Lotgenoten vinden troost
bij elkaar. 'Ouders van een
overleden kind' biedt deze vorm van
hulp al meer dan tien jaar. De regio
Zuid-Holland houdt zaterdag 26
september een contactmiddag. De
bijeenkomst, die om 14.00 uur
begint, is in het St. Stanislascollege,
Westplantsoen 71 in Delft. Voor
meer informatie 015-135404.
ls er tegenwoordig publiek in
de tv-studio zit dat geacht wordt
ergens een mening over te geven,
moet dat op knopjes drukken. Het
ziet er allemaal tamelijk
ingewikkeld uit, maar het is
eigenlijk om je idioot te lachen.
Want meer keus op de
knopjesdoos dan 'ja' of'nee', dan
wel 'eens' of'oneens' is er niet.
Wie is er vóór en wie is er tégen,
riepen ze vroeger bij ons thuis.
Dan werden er handen
opgestoken, de bazigste
aanwezige telde die met een
gestrekte wijsvinger en de uitslag
werd meteen mondeling
Nu moet dat veel spannender. Er
is bij voorbeeld een stelling, die
met veel poeha wordt
opgeworpen. Dan moet er
gedrukt worden. Oh, wat een
spanning. Op het scherm
verschijnt al een diagram, of iets
anders dat een ontzettend
absolute feitelijkheid belooft.
Vervolgens gaat de computer
zwaar aan het werk en -
tetteretboemboem - daar is de
uitslag: 52 procent van de
bevolking (waar die ineens
vandaan komt is me een raadsel,
met alleen een toevallige
excursie-groep in de studio)
steunt de stelling, 40 procent is
tegen en de resterende 8 procent
onthoudt zich van mening, is er
kortom in geslaagd om toch
tussen de slechts twee
beschikbare knopjes in te
drukken.
Het zijn ook steeds percentages.
Nooit aantallen, want die zijn
blijkbaar niet statistisch genoeg.
Geen programma zo
onbetekenend of de natie wordt
op die manier wel om een mening
gevraagd. Tot en met de kul-
shows van Peter Jan Rens toe.
Wat smeert het Nederlandse volk
het liefst op zijn brood? Nee maar,
33 procent stemt voor jam, dat
was het jaar daarvoor nog ruim
40, terwijl pindakaas met 29
procent weer flink in de
progressie zit.
Bij de KRO is nu een heel serieus
bedoeld programma, dat 'Het
grote gelijk' heet. Daarin gaat het
over de rechtspraak inzake
bijzondere menselijke situaties.
Onlangs was het contactverbod
onderwerp. Eerst kwam een
mevrouw in beeld wier man in de
gevangenis zat, maar die ondanks
die beperking haar en haar
kinderen zou bedreigen. Welaan,
wat denkt het volk er van? Knopje
drukken, en jawel hoor, die
mevrouw (ze oogde en sprak
immers best netjes) kreeg de
percentuele meerderheid.
Toen kwam vader aan het woord,
heel realistisch op locatie, vanuit
zijn cel. Die sprak minder keurig,
je zou hem bij voorkeur niet in
een donker straatje tegenkomen,
maar dat ie de gevangenis
desnoods wilde afbreken om zijn
kinderen te zien sorteerde toch
effect. De presentator (Fons de
Poel, geloof ik, maar wat maakt 't
uit), constateerde een
verrassende ontwikkeling, want
zie: het percentage ten gunste
van de mevrouw was verminderd.
Het zijn uitzendingen waar ik
met holle ogen van verbazing
naar kijk. Of er een compressor
wordt gebruikt om het
luchtbandje van een kinderstep
op te blazen. Hoe verzin je zoveel
omslachtigs, terwijl op RTL 4
ongeveer iedere nacht te zien is
hoe Oprah Winfrey
hoofdpersonen der menselijke
sores direct in contact brengt en
het daarbij aanwezige
studiopubliek even direct laat
meereageren. Niks op knopjes
drukken, niks geen percentages.
Gewoon emotie, al is die bij
Winfrey dan van Amerikaanse
komaf.
Ik denk langzamerhand, dat ze bij
de Nederlandse televisie voor
gewone emotie zo bang zijn als de
pest.
