In de ban van de chocodip
Stinkend dure
'Emmer mest'
SPEL/C5
Oorlog
in
huiselijke
kring
TREND/C5
In Japan
zijn
gezinnen
te huur
IJs is de kindsheid voorbij. Nederland likt en schept steeds massaler
en bovendien vierjaargetijden lang.
Ola zette de toon met een eerlijke chocodip op een stokje.
M0DE/C2
Nieuwe
kleuren
voor het
gezicht
M0DE/C3
Kleren
maken
de
kinderen
Het is niet iets om je hele tuin mee te
bemesten, want dan wordt het letterlijk
stinkend duur, maar voor kuipplanten
en bepaalde siergewassen is olifanten-
poep de laatste tijd bijzonder in trek.
Het neusje van de zalm op het gebied
van bodemverbeteraars, schijnt het.
Het Noorder Dierenpark in Emmen
doet er dan ook goede zaken mee. Weke
lijks gaan daar een flinke honderd em
mers van circa 5 kilo voor 7,50 per
stuk over de toonbank. In de zomer
maanden zijn er zelfs wel weken ge
weest dat er een paar honderd stuks
werden verkocht. ,,Want toeristen ko
pen het ook wel als geintje. Dan krijgt
degene die thuis voor de planten heeft
gezorgd het als stank voor dank", weet
Henk Hidding, bioloog bij het Noorder
Dierenpark.
'Emmer mest' staat er toepaselijk op de
emmers. Aan voorraad heeft deze dier
gaarde geen gebrek, want een olifant
produceert per dag tussen de vijftig en
honderd kilo en in Emmen hebben ze er
maar liefst twaalf rondlopen. „Al zijn er
twee olifanten niet echt deelnemen aan
het productieproces, want die zijn nog
zo klein dat ze voornamelijk melk als
voeding krijgen", aldus Hidding.
Aan dierenmest worden wel meer bij
zondere kwaliteiten toegedicht. Eind
jaren zestig heette het in Provo-kringen
datje met leeuwenmest de paarden van
de Gouden Koest op hol zou kunnen la
ten slaan. En bij de dierentuinen ko
men mensen ook wel eens om tijger-
mest vragen om ongewenste katten uit
de tuin te weren.
„Maar of dat allemaal waar is betwijfel
ik", zegt Hidding, die uit eigen ervaring
weet dat hij probleemloos met paarden
in de buurt van een tijgerkooi kon ko
men.
Etiketten
Maar is olifantenmest dan wel echt be
ter dan koeiemest? „Zonder meer", ver
zekert de bioloog ons. „Dat hebben we
ook laten onderzoeken door het tuin-
bouwlaboratorium. Het heeft meer de
kwaliteit van oude paardemest".
Om een en ander controleerbaar te ma
ken, heeft het Noorder Dierenpark dan
ook de minerale samenstelling van de
mest op de etiketten laten drukken.
Het idee om de olifantenmest voortaan
te verkopen is spontaan ontstaan, door
dat regelmatig mensen bij de diergaar
de om een paar kilo kwamen vragen.
„Mensen die zelf orchideën kweken, of
champignons", aldus Hidding.
Van elke verkochte emmer staat het
Noorder Dierenpark een rijksdaalder af
ter bescherming van de olifanten in het
wild. Zelf houdt de zoo er ongeveer het
zelfde bedrag aan over, bovendien ko
men ze makkelijk van een hoop kilo's
viezigheid af. 't Moet alleen even in een
emmer worden gestopt.
»>r
Verse Olifantenmest, direct van de bron in de emmer.
Ir Frank Hitzert
ven een plagerig proefje
op de som: het zal toch
niet waar zijn dat pre
cies hier, bij het benzi
nestation onder het
hoofdkantoor van Iglo-
Ola in Utrecht-Over-
vecht, de Magnum is
uitverkocht? Helaas;
'darks' en 'whites' zijn
voldoende, maar we willen de 'al-
224J >nd'. En die is op.
heeft geluk", zegt de pomphouder,
de bruine en de witte er wel zijn.
betreft is het de afgelopen zo-
een gekkenhuis geweest. Het duur-
sumo twee tot drie weken, voordat ik
Magnum-vakken weer kon aanvul-
1 q40 Je zijn inderdaad nog niet voor hon-
i174 -d procent uit de voorraadproblema-
zegt zeven verdiepingen hoger
Debrauwer, verkoopdirecteur im-
van Iglo's huismerken Ola, Ca-
Davino. „Elk jaar weer denk je
ide nieuwe ervaringen te hebben
om scherp te calculeren. Tot
worden onze verwachtingen
ten aanzien van de Magnum echter
steeds opnieuw overtroffen. Daarnaast
hadden we het uitzonderlijk mooie
weer van de laatste maanden natuurlijk
niet voorzien. En ofschoon een ijsje als
dit nauwelijks seizoensafhankelijk is,
had de aanhoudende zomerzon onte
genzeglijk invloed op de verkoop. Daar
naast hebben we er met de introductie
van de 'almond' weer heel veel nieuwe
fans bijgekregen en tot slot bleek de fa
brikant van het roomijs, een Unilever-
dochter in Denemarken, z'n maximum
capaciteit te hebben bereikt. En die is
helaas niet zomaar even in drie weken
verhoogd".
Magnum: de populairste chocodip-fa-
milie van Europa. Drie wonderkinde
ren met welvaartsbuiken. Sinds de ge
boorte van deze 'perfecte totaalcompo
sitie op een eerlijk houten stok' zijn ze
niet aan te slepen. Het ijsje, waarmee
Iglo-Ola in 1989 definitief wilde door
dringen tot de markt van koopkrachti
ge volwassenen en dat daarom in de re
clamecampagnes niet meer door een
kind maar door een chique dame tegen
het gehemelte werd gezogen, is in drie
jaar tijd uitgegroeid tot het meest
winstgevende produkt van de Unilever-
dochter. „We waren natuurlijk over
tuigd van de kansen van dit unieke ijsje,
maar dat het zo'n succesnummer zou
worden, hebben ook wij niet voorzien",
zegt Iglo-Ola's marketing-directeur
H.L.M. Hermsen.
De ijsgroep van het voedingsmiddelen
concern Iglo-Ola introduceert jaarlijks
drie tot vier nieuwe ijsjes per huismerk.
Zo stak de onderneming volgens Her
msen dit jaar één miljoen gulden in de
campagne voor Sky, een luchtige ijs-
reep. „In feite lopen de meeste van onze
ijsjes heel goed", aldus Hermsen in een
poging onder de zware Magnum-man-
tel uit te komen. Toch moet ook hij bea
men, dat Magnum uiteindelijk de nieu
we markt heeft geopend, waarvan nu
ook de andere Nederlandse ijsfabrikan-
ten meeprofiteren.
Magnum, inmiddels op alle continenten
verkrijgbaar, stond aan de basis van de
onverwacht grote omzetstijging van
Iglo-Ola. Zo is de afzet van deze gezelli
ge dikkerds in Nederland halverwege
dit jaar alweer verdrievoudigd. On
danks alleen hier al een verkoop van
meer dan vijftig miljoen Magnums per
jaar (a 2,-) is het eind van de groei vol-
fotoiglo-ola
een Magnum-fan, hier met de 'almond', Ola's jongste telg uit de populaire chocodip-familie.
gens de producent nog niet in zicht.
Volgens verkoopdirecteur impuls-ijs
Debrauwer schuilt hét welslagen van
het zoete tussendoortje ('280 calorieën,
evenveel als een broodje kaas') eerst en
vooral in de kwaliteit. „Een lichaam
van rijk roomijs gehuld in, en nou komt
het, echte chocolade en geen, zoals tot
dan toe gebruikelijk was, cacao fantasie.
Iglo-Ola is er als eerste in geslaagd de
produktiemethode zo aan te passen, dat
ijs en echte chocolade kunnen worden
gecombineerd". Die chocolade is af
komstig van de firma Callebaut in Bel
gië, tevens producent van de bekende
Leonidas-bonbons.
Fenomeen
„Een fenomeen", zegt Hermsen waar
bij het water hem even uit de mond
dreigt te lopen, „omdat je eerst door een
dikke laag chocolade heen moet voordat
je kennismaakt met dat sensationele
gevoel van stevig roomijs. Bovendien is
de Magnum rondom gedipt, zodat hij
niet gaat druppelen".
De concurrentie heeft ondertussen ech
ter niet stilgezeten. Is dank zij de door
Magnum aangewakkerde belangstel
ling voor ijs, met name onder volwasse
nen, tot de conclusie gekomen dat er
alsnog flinke marges zijn te behalen. En
heeft geïnvesteerd in nieuwe en verbe
terde produkten. Mars, Bounty en Snic
kers liggen nu eveneens in het diep
vriesvak, terwijl ook Milka's Lila Pause
een ijsvariant rijk is.
Ola's chocodip wordt inmiddels veelvul
dig door andere fabrikanten geïmi
teerd. In Utrecht noemen ze het met
een zeker dédain de 'me-too's'. Debrau
wer: „Dat is de schaduwzijde van het
succes. Magnum is onderhand een zeer
sterke merknaam geworden. Detaillis
ten verkopen ijsjes als Magnums terwijl
het geen Magnums zijn. Het ligt voor de
hand wanneer ik zeg dat de kwaliteit
van de imitaties minder is, daarom laat
ik het oordeel liever over aan de consu
menten. En van hen krijgen we gere
geld brieven waarin ze hun spijt betui
gen over het feit dat ze dachten een
Magnum te kopen terwijl het iets an
ders was".
De sterk toegenomen verkoop van im
puls-ijs, dat in een spontane opwelling
wordt gekocht, heeft de totale ijscon-
sumptie in Nederland, van oudsher be
paald geen ijsetersnatie, aanzienlijk op
geschroefd. Volgens cijfers van markt
onderzoeksbureau Nielsen eten Neder
landers voor een bedrag van 1,4 miljard
gulden 120 miljoen liter ijs per jaar, bij
na acht liter per persoon. Driejaar gele
den, voor de introductie van de Mag
num, was dat nog 6,4 liter.
Zuivelcultuur
Debrauwer: „We hebben dus nog even
te gaan, want in Amerika, waar het
meeste ijs ter wereld wordt gegeten, ligt
de consumptie rond de 25 liter per per
soon. En in Zweden nog altijd op 14 li
ter, waarmee is bewezen dat het kli
maat nauwelijks van invloed is. Het
gaat om 's lands cultuur. Zweden kent
net als Nederland een zuivelcultuur.
Waar Zweden echter traditioneel de ijs-
variant prefereert, met bijna dagelijks
een ijsje na het avondeten, daar hield
Nederland het vooral op de yoghurts;
niet alleen een kwestie van smaak ove
rigens, ook van bestedingspatroon".
En Hermsen: „Intussen is echter ook in
Nederland het 'grazen' een trend ge
worden. IJs wordt nu vooral als gemak
kelijk tussendoortje gezien, soms zelfs
als maaltijdvervanger. Van keurig drie
voedingen per dag op vaste uren zijn we
overgeschakeld op kleine hapjes op on
regelmatige tijden. Dank zij de ruime
verkrijgbaarheid van ijs, van snackbars
tot benzinestations, profiteren wij
daarvan mee. Veel heeft natuurlijk ook
te maken met psychologie. Onze ver
koop van ijstaarten bij voorbeeld speel
de zich tot voor enkele jaren geleden
voor zestig procent af rond de kerstda
gen. IJs werd als luxe produkt gezien
voor speciale momenten. Die filosofie is
thans achterhaald. Bovendien wordt ijs
niet langer beschouwd als snoepgoed
voor louter kinderen. Volwassenen
schamen zich er niet meer voor achter
het stuur aan een ijsje te likken. Daar
door is een nieuwe groep ijseters opge
staan. En vooral in die zin denk ik, dat
Magnum de magneet is geweest".
eindredactie Peter van der Hoest vormgeving Kitty Stijnman
