'er Veld wil verhaalsrecht
ij stand ex-partner bezien
Alweer die mast
Verstekelingen: vogelvrij, zeer ongewenst en rechteloos
Van den Broek wil
direct Europese
top na Frans 'nee'
li
'fect van fysiotherapie nog steeds onduidelijk
Binnenland
Eis: twintig jaar voor moord Belgische meisjes
NKF mogelijk betrokken
bij smeergeld Antillen
A I ET
Leidse Courant
dinsdag 15 september 1992 i tj
ie
n uitzondering journalisten
elefoonregistratie
eth(^
:..Si
ijst
!rvo< ie
r de
prot
Minister Hirsch Ballin van justitie is
an plan een uitzondering te maken voor jour-
,n bij het verschaffen aan justitie van telefoon-
ers, waarmee verdachten van strafbare feiten
hébben gehad. Hij heeft dat geantwoord op
telijke vragen van het PvdA-Kamerlid Jur-
De Nederlandse Vereniging van Journalisten
I heeft er onlangs bezwaar tegen gemaakt dat
j telefoonummers van journalisten in het ka-
ie n strafrechtelijk onderzoek aan het openbaar
;erie kunnen worden uitgeleverd. Hirsch Bal-
it echter geen enkele reden een uitzondering te
i voor journalisten vergeleken met andere te-
abonnees. Hij wijst er op dat de Hoge Raad in
5 ah heeft vastgesteld dat journalisten in beginsel
T"h verschoningsrecht hebben waar het gaat om
;rs hend maken van hun bronnen.
retc e
hebten
SVR: Kinderbijslag
niet rechtstreeks
naar buitenland
DEN HAAG - Kinderbijslag
voor buitenlandse werkne
mers moet niet rechtstreeks
worden overgemaakt naar de
verzorgende ouder in het land
van herkomst. De Sociale Ver
zekeringsraad adviseert dat
aan staatssecretaris Ter Veld.
Rechtstreekse uitbetaling
komt alleen voor in een ver
drag met Marokko. In verdra
gen met andere landen wordt
het geld alleen direct overge
maakt als de ontvangende
partij in Nederland de kinder
bijslagvoor zichzelf houdt.
BREDA Officier van justitie
E. Kiepe heeft gisteren in Breda te
gen de van twee moorden verdachte
man uit Woensdrecht twintig jaar
cel geëist en tbs met dwangverple
ging. Volgens de officier vermoord
de de man in april van dit jaar en in
december vorig jaar de twee Belgi
sche meisjes Ines van Mulder (17)
en Inge Breugelmans (14).
De Woensdrechtenaar duwde zijn
slachtoffers van hun fiets en nam hen
vastgebonden mee in de kofferbak van
zijn wagen. Vervolgens werden de
meisjes verkracht en om het leven ge
bracht. De meisjes werden enige tien
tallen meters van elkaar in een bos bij
Putte begraven. Op grond van het sec
tierapport, waarin verstikking als
doodsoorzaak staat vermeld, wordt
niet uitgesloten dat de meisjes levend
zijn begraven.
Tijdens de rechtszitting ontkende de
verdachte dat; hij zou geen hartslag
meer hebben gevoeld. Behalve de twee
moorden heeft de man volgens mr. Kie
pe ook nog verkrachtingen of pogingen
daartoe op zijn geweten van vijf andere
Belgische kinderen en zijn stiefdochter.
Naar het oordeel van de als getuige ge
raadpleegde psychiater A. de Kom uit
Utrecht zoekt de verdachte vervanging
voor het verlies van zijn stiefdochter.
Zij had het ouderlijk huis verlaten en
was een relatie met een man aange
gaan. Ook zijn stiefdochter zou hij ge
durende twee jaar één a twee maal per
week hebben verkracht, maar de ver
dachte ontkent c at. Het zou niet tegen
de zin van het meisje zijn gebeurd.
Volgens zijn advocaat J. Brits is er geen
sprake van moord. Volgens hem zou de
Woensdrechtenaar de meisjes in een
opwelling hebben gedood. De verdachte
heeft alle verkrachtingen toegegeven,
op die van zijn stiefdochter na. In zijn
laatste woord zei hij dat de drang om
zich aan de meisjes te vergrijpen te
sterk was. Hij vertelde verder zijn hele
leven voor de ouders van de overleden
meisjes te zullen bidden.
De uitspraak is o p 28 september.
WILLEMSTAD - De Nederlandse Kabelfabriek (NKF) of
een vertegenwoordiger ervan is mogelijk betrokken bij een
smeergeldzaak op de Nederlandse Antillen. Dit blijkt uit de
dagvaarding die tegen de Antilliaanse oud-minister van
Verkeer en Vervoer Louis Gumbs en Ephraim Cijntje, de ei
genaar van een adviesbureau, is uitgevaardigd. NKF zou
een bedrag hebben betaald van vijftigduizend dollar om de
vergunning te krijgen voor de aanleg van een glasvezelnet
op Sint Maarten. De transacties vonden plaats in 1989-1990
toen Gumbs minister was in het kabinet van Maria Liberia.
Ze moeten verricht zijn via een off-shore bedrijf van Cijntje.
Het geld werd ondermeer gebruikt voor de herverkiezings
campagne van Gumbs. Zo werden geld en goederen gegeven
aan stemgerechtigden die beloofden op Gumbs te zullen
stemmen. Gumbs en Cijntje zijn vorige week
zondag gearresteerd.
die JEBRAND BIJLEVELD
oliti
Vtnei
HAAG Staatssecre-
'Ter Veld van sociale za-
zo spoedig mogelijk
nde maken aan de ver
over het verhalen
bijstandsuitkering op
rs. Zij zal binnen-
iver de maatregel over-
i met de rechterlijke
Justitie en de sociale
Van de maatregel
ter Veld overigens
jerug.
lat in een brief van de be
windsvrouw aan de Tweede Ka
mer. De wet Terugvordering en
Verhaal Bijstand trad 1 augus
tus in werking, nadat sociale
diensten drie maanden de tijd
hadden gehad ex-partners te
wijzen op de gevolgen van de
nieuwe wet. Het nieuwe ver
haalsrecht betekent namelijk
dat wanneer de alimentatie-
rechter heeft bepaald dat de ex-
partner onderhoudsplichtig is,
de verstrekte bijstandsuitke
ring gekort kan worden op het
salaris van de verdienende ex-
partner. Dit kan theoretisch
een maximale salariskorting bij
de verdienende partner beteke
nen van 1557 gulden per
maand. Of de gehele korting
wordt doorgevoerd, hangt af
van het salaris van de ex-part
ner.
De maatregel is per 1 augustus
van dit jaar ingegaan ook al is
de hoogte van de salariskorting
pas later door de gemeentelijke
sociale dienst vastgesteld. De
sociale diensten hebben voor
die vaststelling een jaar de tijd
gekregen, maar met de plicht de
korting tot 1 augustus dit jaar
te laten terugwerken.
Over de uitvoering van die te
rugwerkende kracht wil de
staatssecretaris binnenkort
overleg voeren met de vertegen
woordigers van de rechterlijke
macht, de Nederlandse Vereni
ging van Rechtspraak. Deze
vereniging is van mening dat de
korting ('het verhalen') op de
ex-partner pas ingaat op het
moment dat de sociale dienst de
hoogte heeft vastgesteld en
daar de partner over heeft inge
licht.
Ter Veld zal aan de hand van
het overleg een nader stand
punt innemen of de datum van
1 augustus definitief wordt aan
gehouden.
beajHeijn
de opening van het academisch jaar van Nijenrode is aan Al-
iijn een eredoctoraat uitgereikt. In de bijbehorende cape scha-
oprichter en groot-aandeelhouder van Ahold om de woorden
iin worden toegesproken in de Hervomde Kerk in Loenen.
foto: anp
DEN HAAG - Als de Fran
sen komende zondag in
meerderheid tegen het Ver
drag van Maastricht stem
men, dan moet binnen enke
le weken een Europese top
van regeringsleiders volgen.
De top zal de voorloper zijn
van een nieuwe extra inter
gouvernementele conferen
tie waar opnieuw over het
Verdrag van Maastricht on
derhandeld wordt.
Dit zegt minister Van den
Broek van buitenlandse zaken
aan de vooravond van het Fran
se referendum. Zijns inziens zal
de nieuwe top zich moeten be
zinnen op de mogelijkheden die
overblijven voor een monetaire
unie en de justitiële samenwer
king in Europa. Ook over het
Europees veiligheidsbeleid
moet opnieuw gesproken wor
den. De bewindsman vreest dat
bij afwijzing door de Fransen
van het Verdrag van Maas
tricht de Europese integratie
ernstig vertraagd wordt. Overi
gens ziet hij de vorming van één
interne Europese markt niet in
gevaar komen.
Van den Broek meent dat de af
keuring van 'Maastricht' door
de Fransen niet overdreven
moet worden. „De wereld stort
dan niet van zondag op maan
dag in. Maar het heeft wel nega
tieve gevolgen voor de politieke
weerbaarheid van de Europese
Gemeenschap ten aanzien van
Oost-Europa en Japan. De EG
biedt dan een minder sterke
structruur", aldus Van den
Broek.
De minister voorziet ook nog
complicaties als de Fransen
zondag 'oui' stemmen. Dan
blijft het Deense 'nej' namelijk
een probleem dat een oplossing
verdient. Van den Broek is te
gen een Europese Gemeen
schap 'op twee snelheden'. Hij
wil eind dit jaar van de Denen
horen welke mogelijkheden het
land ziet om deel te nemen aan
de Europese politieke of mone
taire unie (EPU en EMU). Van
den Broek verwacht ongeacht
de uitkomst in Frankrijk dat
gezien de vele complicaties het
Verdrag van Maastricht niet
per 1 januari volgend jaar zal
ingaan, hetgeen hij overigens
geen probleem vindt.
Nahossers demonstreren
Ruim 350 nahossers, jonge leraren, demonstreerden gisteravond
voor het ministerie van onderwijs en wetenschappen in Zoetermeer.
De nahossers willen dat minister Ritzen geld vrijmaakt voor een ver
hoging van hun salaris. De leraren waren met fakkels van het station
naar het ministerie gelopen. De demonstranten zijn van mening dat
het extra geld, zo'n 633 miljoen dat het kabinet heeft vrijgemaakt voor
verbetering van de onderwijssalarissen voor een groot deel moet
gaan naar de jonge leraren. foto: anp
Aanhouding na
moord op
taxichauffeur
BOXTEL De gemeentepoli
tie van Boxtel heeft maandag
een 21-jarige inwoner van deze
gemeente aangehouden op ver
denking van betrokkenheid bij
de moord op de 19-jarige taxi
chauffeur Bart van Beers afge-
Het speciale onderzoeksteam
kwam de verdachte op het
spoor mede aan de hand van ge
tuigenverklaringen. Het is de
politie nog niet duidelijk waar
om de taxichauffeur in Boxtel
met een aantal messteken om
het leven is gebracht. De werk
gever van het slachtoffer is de
afgelopen dagen overstelpt met
blijken van medeleven uit de
Nederlandse taxiwereld.
ECHT - Er is wel veel
veteirzoek gedaan naar fysio-
nteipie, maar de effectivi-
'er h rvan is nog steeds niet
lijk. Dat komt doordat
tgangspunten en de ge-
te methoden bij onder-
ocht nu ^oe onju^s^ wa~
de
Jaf
bglei st onderzoek anders wordt
38.11 feld, kan waarschijnlijk
'ijk duidelijk worden of fy-
l irapie werkt. Dat stelt
rlan Helders, Nederlands
(bijzondere) hoogleraar
lafneraPie die vandaag zijn
9501 urele rede hield op de
irsiteit Utrecht,
onderzoek, vindt Helders,
naar het effect van fysiothera
pie beperkt zich tot één behan-
delvorm, maar leidt tot genera
liserende conclusies over dé fy
siotherapie. Dat de kranten na
een groot onderzoek van de
Rijksuniversiteit Limburg kop
ten dat „fysiotherapie geen ef
fect heeft" is daar een voor
beeld van. Maar volgens Hel
ders zijn er op grond van het'nu
bekende onderzoek geen ver
antwoorde conclusies te trek
ken over fysiotherapie. Boven
dien zijn die behandelmetho
den in de meeste effect-studies
onvoldoende beschreven, zodat
verschillende studies naar
ogenschijnlijk dezelfde behan
deling tot heel verschillende re
sultaten leiden. Ook onderzoek
naar het effect van afzonderlij
ke behandelvormen is nog on
voldoende.
De nieuwe hoogleraar bena
drukt dat elke patiënt in de fy-
siotherapie-praktijk verschilt
van de andere en dat maakt on
derzoek moeilijk. Zo heeft de
ene patiënt met reumatoïde
arthritis meer pijn dan de ander
die zich echter weer minder kan
bewegen. Bovendien heeft elke
patiënt een andere inzet tijdens
de behandeling en verschilt het
ook per patiënt in hoeverre die
thuis de instructies van zijn
therapeut opvolgt. Verder
speelt de intermenselijke rela
tie tussen patiënt en therapeut
een belangrijke rol in de behan
deling. Een fysiotherapeut be
steedt volgens Helders veel
meer tijd aan een patiënt dan de
arts en wel via lichamelijk con
tact en voorlichting. De effecti
viteit van fysiotherape noemt
hij dan ook voor een deel subjec
tief.
Helders pleit verder voor meer
onderzoek naar bij voorbeeld
factoren die weefselschade ver
oorzaken en naar de invloed
van ontwikkelings- en veroude
ringsprocessen op het bewe
gingsapparaat. In tegenstelling
tot andere landen heeft Neder
land geen universitaire studie
richting fysiotherapie. Daar
mee loopt Nederland vergele
ken met de Verenigde Staten,
Canada en België bijna dertig
jaar achter.
Hij vindt dat er in plaats van de
huidige tien opleidingen voor
fysiotherapie in Nederland er
maar acht moeten zijn. Dat be
perkt de uitstroom van fysio
therapeuten naar het buiten
land. Bovendien kunnen die
acht gaan samenwerken met de
acht medische faculteiten in het
land.
Tenslotte noemt Helders het
opmerkelijk dat ruim een derde
van de huisartsen vindt dat ze
niet genoeg kennis hebben over
fysiotherapie. Dit terwijl bijna
80 procent van de patiënten bij
fysiotherapeuten wordt door
verwezen door de huisarts.
BREEZANDDIJK - Voor de
vraag waar de mast van Car
go is gebleven, moet heel Ne
derland zich vervoegen bij
een pompbediende op de Af
sluitdijk.
Sinds zaterdagnacht heeft de
man zijn eenzame bestaan te
rug; zijn tijdelijke buren van
Neerlands meest besproken
'kunstproject' - 20.000 broden
zouden in een electriciteitsmast
in de Noordzee worden ge
dumpt - zijn plotseling ver
trokken. Naar België, volgens
de pompbediende.
De telefoonbeantwoorders van
Cargo die tot dusver iedere bel
ler begroetten, zwijgen sinds
zondag in alle talen. Ambte
naar Willem Padt van de pro
vincie Noord-Holland, de over
heid die 15.000 gulden voor het
project fourneerde, heeft de
nummers tevergeefs gedraaid.
„Niemand neemt op", zegt hij
beteuterd, maar giechelt ook
een beetje. Padt vindt deze
nieuwe episode in de Cargo
feuilleton eigenlijk alleraar
digst, grappig provocatief zelfs.
De mast met broden was voor
bestemd om in zee te worden
gedumpt, maar daarvoor gaf
Den Haag geen toestemming.
Ook begraven in de Afsluitdijk
mocht niet, zei de dijkgraaf al
daar, want in dijken mag je im
mers niet graven. En terwijl de
stichting 'Cargo' bij de Raad
van State tevergeefs procedeer
de om wèl in zee te mogen dum
pen, keerde Nederland zich al
meer tegen het project dat een
ode aan de nationale band met
de zee had moeten worden.
„O jee, die mast, daar word ik
niet goed van", zegt de telefo
niste bij het Electriciteitsbe-
drijf Groningen/Drenthe
(EGD) als haar wordt gevraagd
naar iemand die gaat over de
weggegeven masten. „Als we
dit allemaal hadden voorzien
hadden we ze die mast niet ge
geven", zegt EGD-voorlichter
Van Houten. Hij weet niet waar
de mast heen is: „We hebben er
niets mee te maken en dat wil
len we graag zo houden. Het In
teresseert ons ook niet, dat is
allemaal hun zaak". Het voed-
selverspillende karakter van de
onderneming en de voorgeno
men 'vervuiling' van de zee,
leidden tot grote weerstand on
der de Nederlandse bevolking.
„Wat een ode aan de zee had
moeten worden, leidde tot er
gernis bij de halve natie", aldus
een woordvoerder van Cargo
onlangs.
Weg
De pompbediende ging zater
dagavond naar huis toen de
mast er nog stond, de volgende
ochtend was het ding verdwe
nen. Ook de politie in Noord-
Holland hoorde op de radio dat
de mast weg was, maar op de
meldkamer stuurden ze toch
nog even een surveillance-auto
om te kijken. De Rijkspolitie in
Friesland, eigenlijk verant
woordelijk voor Breezanddijk,
weet ook van niets. „De politie
heeft met deze zaak, voor zover
mij bekend, geen bemoeienis
gehad", meldt politiewoorder
Peter van der Heiden gedeci
deerd.
Zonder dat iemand het merkte,
hebben de mensen van Cargo in
een snelle operatie de mast uit
elkaar gehaald, ingepakt en
meegenomen. Zelfs bij het taxi
bedrijf in het nabij gelegen Den
Oever, waar ze de hele zater
dagnacht werkten, merkten ze
niets: „Onze chauffeurs is niets
opgevallen", aldus de centralis-
te, nadat zij de chauffeurs giste
ren per mobilofoon de vraag
stelde.
Voormalig cultrureel ambassa
deur Maarten Mourik laat een
bulderende lach horen. Zijn
pret betreft het stuntwerk
waarmee de mast zomaar ver
dween. Waarom en waarheen
weet namelijk ook Mourik (lid
van Cargo's comité van aanbe
veling) niet. „Ik heb geprobeerd
ze te bereiken, maar niemand is
thuis. Geeft u mij uw nummer,
zodra ik iets weet, bericht ik u
dat".
De Nederlandse en Belgische
douane van de grensovergang
bij Breda weten van niets. En
Danny Deweerdt van het
Vlaams-Belgische 'bestuur
voor beeldende kunst musea'
hoorde ook niets van de komst
van een Nederlandse electrici
teitsmast vol brood. „Ik denk
ook niet dat dat gebeurt. Zo'n
project overstijgt de Vlaamse
inspiratie, denk ik".
(Wordt vervolgd)
EDENS
opt
TERDAM - De aan-
i"|l5werd dit weekeinde
eens op het fenomeen
'keling gevestigd. De
iin van het vrachtschip
11a van de Rotterdamse
ij Kahn Scheepvaart
p een Nigeriaanse ver-
ling hebben geschoten
even anderen hebben
ndel an<^e'd- De kans bestaat
jiyii ij binnenkort onder de-
kapitein weer het zee-
indi litvaren. Aan de vogel
en t status van verstekelin-
tomt maar geen einde,
lege
verschijnsel verstekeling
erv at al zo lang er schepen va-
aan| haar het aantal mensen
'obeert zich stiekem aan
van een schip te verstop
pen om ergens een nieuw be
staan op te bouwen neemt jaar
lijks toe. Uit de officiële cijfers
van de Rotterdamse haven
blijkt dat het er in 1989 176 wa
ren, in 1990 209, in 1991 234 en
halverwege dit jaar zijn er al
225 geteld. Niet allejen in Rot
terdam, maar in alle Europese
havensteden valt deze jaarlijkse
stijging te constateren. Vrijwel
zonder uitzondering zijn de ver
stekelingen afkomstig uit Afri
ka: Ghana, Zaïre, Tanzania,
Marokko, Nigeria, Algerije,
Etiopië, en hebben niets te ver
liezen.
Genoemde cijfers zijn op zich
niet zo schokkend, maar nie
mand durft zich uit te spreken
over het aantal verstekelingen
dat onderweg omkomt of ver
dwijnt. Achter de krantekop
pen 'Verstekeling verdronken',
'Verstekelingen gestikt in
ruim' of 'Verstekelingen ver
mist' gaan enorme menselijke
drama's schuil. Verstekelingen
komen over het algemeen niet
naar Europa om asiel aan te
vragen.
Indien zij dit wel doen, wordt er
weliswaar een procedure ge
start, maar de kans om toegela
ten te worden is miniem. Zeker
als het - zoals bij 99 van de hon
derd verstekelingen het geval
is - om economische vluchtelin-
Verstekelingen weten dit en
proberen vaak in het zicht van
de haven hun hachje veilig te
stellen. Overboord springen en
hopen dat zij zwemmend de
vaste wal bereiken is het enige
redmiddel want aan boord blij
ven betekent dat de kapitein de
ongewenste passagier onmid
dellijk bij immigratie aanmeldt.
Uitwijzing binnen een paar da
gen is bijna altijd het gevolg.
Als het mogelijk is om de identi
teit en het land van herkomst
van de verstekeling - veelal jon
ge mannen op de vlucht voor ar
moede, honger, werkloosheid -
vast te stellen, dan wordt hij of
zij op kosten van de rederij op
het vliegtuig gezet naar het
land van herkomst. Rederijen
zijn hiervoor meestal verze
kerd.
Slechts een derde deel van de
verstekelingen beschikt over
papieren.
Is het niet mogelijk om het land
van herkomst te achterhalen,
dan wordt de verstekeling linea
recta teruggestuurd naar het
schip. De kapitein moet het dan
maar uitzoeken met zijn onwel
kome gast. Het is maar de vraag
of het schip ooit weer de haven
van herkomst van de versteke
lingen aandoet. En is dit wel het
geval, dan is het maar weer de
vraag of zij toegelaten worden.
Bijvoorbeeld een land als Ma
rokko weigert meestal de oor
spronkelijk uit dat land komen
de verstekelingen terug te ne
men. Zo kan het gebeuren dat
een verstekeling maanden of
zelfs jaren aan boord van het
schip blijft. De behandeling van
een verstekeling aan boord ver
schilt, afhankelijk van de kapi
tein. Soms zitten de versteke
lingen onder erbarmelijke om
standigheden achter slot en
grendel, soms werken ze als vol
waardig bemanningslid mee.
Hoe dan ook, verstekelingen
zijn zeer ongewenste passa
giers. Met een verstekeling op
gescheept zitten betekent in ie
der geval administratieve en fi
nanciële rompslomp voor de re
derij bij thuiskomst. Meestal te
vergeefs proberen kapiteins
hun verstekeling in de aangeda
ne havens achter te laten.
De verleiding bij kapiteins is
dan ook vaak groot om zich, op
wat voor manier dan ook,
de verstekelingen te ontdoen.
Springen zij zelf uiteindelijk in
hun wanhoop overboord, dan
komt dat de bemanning van een
schip niet slecht uit. Ook ge
beurt het dat een verstekeling
bij het overboord springen een
handje geholpen wordt.
Gevaarlijk
Hiervan zijn uit het verleden
enkele voorbeelden bekend. In
1979 bijvoorbeeld zetten be
manningsleden van een Neder
lands schip een Ghanese verste
keling voor de kust van Nigeria
plompverloren overboord. De
Ghanees verdronk.
In 1984 gebood onder bedrei
ging van een geweer een Griek
se kapitein dertien verstekelin
gen uit Kenya, voorzien van een
zwemvest, over de reling te
springen. Voor de kust van
Oost-Afrika, waar het wemelt
van de haaien. Slechts vier van
de dertien bereikten na twee
dagen zwemmen de kust. Tij
dens de rechtszaak verklaarden
de kapitein en bemanningsle
den dat wat zij gedaan hadden
niets bijzonders was. Verbran
den of invriezen van versteke
lingen vonden de Griekse kapi
tein en enkelen van zijn getui
gende collega's de normaalste
zaak van de wereld, zich erop
beroepend dat „verstekelingen
gevaarlijk zijn en ziektes ver
spreiden".
Gevreesd moet worden dat deze
twee voorbeelden slechts het
topje van de ijsberg zijn. Wat op
volle zee gebeurt, ziet niemand
en bemanningsleden zijn er
niet bij gebaat - om ruchtbaar
heid aan misstanden te geven.
Niet zelden komt het voor dat
rederijen kapiteins onder druk
zetten om zich te verlaten tot,
zacht uitgedrukt, ongeoorloof
de handelingen, door te dreigen
met sancties als een kapitein te
vaak met verstekelingen te ma
ken krijgt.
Het is een feit dat er geen enke
le controle is op wat er gebeurt
met verstekelingen, behalve in
de haven van aankomst. Wie
niet aankomt bestaat niet. En
dat er sinds 1984 geen grote za
ken meer aan het licht zijn ge
komen wil niet zeggen dat ze
niet meer voorkomen.
Al jarenlang wordt er op aange
drongen de vogelvrije status
van verstekelingen op te heffen.
Zowel internationaal als natio
naal is er nog steeds nauwelijks
iets geregeld rond het feno
meen van de verstekeling. Zo
bezien hebben de Nigeriaanse
verstekelingen die afgelopen
weekeinde in het nieuws kwa
men, misschien nog wel geluk
