Van Iskariot
naar Kartner
Een maaltijd die walmt van knoflook
ÉÉL:.A-"
CARLANDERSON
FL(
Onrecht
Mensen
LEIDSE COURANT DONDERDAG 10 SEPTEMBER 1992
door Bert Jansma
Hij heeft net ontdekt dat hij
de oudste deelnemer is
aan het festival. De Ame
rikaan Carl Anderson
zegt het lichtelijk geamuseerd. Hij
hoeft zich dan ook geen zorgen te
maken: Niemand bij het Holland Ca
sino Scheveningen Festival ziet z'n
48 levensjaren aan hem af. Maar
enig rekenwerk bevestigt het.
Want Anderson speelde en zong de
rol van Judas Iskariot in de verfil
ming van 'Jesus Christ Superstar'.
En dat was in 1973. Toen had hij al
in de Broadway-versie van de An
drew Lloyd Webber/Tim Rice-musi-
Carl Anderson is zonder meer de
meest ervaren zanger op het festival
dat vrijdag en zaterdag wordt gehou
den. En dat merkje aan hem. Hij
loopt zeer ontspannen rond, pikt en
passant het knalroze jasje van de
manager van de Belgische zanger
Freddie Bierset om het alom te sho
wen. Zijn tweede cd is onlangs uitge
komen op het GRP-label, hij heeft
vele malen met Nancy Wilson gezon
gen en speelde rollen in tv-series als
'Hill Street blues' en 'Days of our li
ves'. Hij was ook (kort) te zien in Ste
ven Spielbergs film 'The color pur-
'Nee, een Ster ben ik niet. Je
kan zeggen dat ik door m'n
collega's gerespecteerd
word. Ik ben veelgevraagd
en hoef me geen zorgen te
maken over brood op de
plank. Eigenlijk is dat de
mooiste carrière die je kan
hebben'.
ple': Een rolletje als 80-jarige, Afri
kaanse priester. Anderson moest er
elke dag zes uur voor bij de grimeur
zitten, en al sneuvelde de helft van
zijn werk in de montagekamer, hij
leerde bij de opnamen producent/ar-
rangeur Quincy Jones kennen, een
van z'n 'helden'.
Op het North Sea Jazz Festival was
hij enkele jaren geleden bij de band
van Joe Zawinul te horen, in Neder
land heeft hij ooit een hit gehad zon
der dat hij het zelf wist met zijn ver
sie van Stevie Wonders 'Buttercup'
„Nee, een Ster ben ik niet", stelt An
derson vast. „Je kan zeggen dat ik
door m'n colle,
teerd. Ik ben veelgevraagd en hoef
me geen zorgen te maken over brood
op de plank. Eigenlijk is dat de mooi
ste carrière die je kan hebben. Be
roemdheid zitje privé-leven maar
dwars, en muziek is voor mij toch
maar een deel van dat leven".
Wat doet die geroutineerde Carl An
derson tussen de vaak aan het begin
van een carrière staande artiesten in
Scheveningen? „Ik doe het niet om
het geld" zegt hij. „Ik wist niet eens
dat er geldprijzen aan dit festival
vast zaten. Het is geen 'career
move'. Eerder een 'life move', ik wil
de dit een keer meemaken. Vier jaar
geleden was ik al benaderd om hier
te komen. Het idee voor dit festival
bestond, maar de sponsoring kwam
toen niet rond. De volgende jaren
was ik steeds bezet. Nu kwam er het
er dan van".
Al nam Anderson tussendoor deel
aan diverse songfestivals (Chili, Ma
leisië) en won hij er prijzen, hij is nog
altijd in de greep vanJesus Christ
Superstar' en zijn rol van Judas. Een
jaar geleden stond hij in een nieuwe
versie van de musical in Pittsburgh
en verklapte toen aan een van zijn
tegenspeelsters dat hij een jubileum
vierde: „Ik ben vanavond 21 jaar bij
dit project betrokken". Het meisje
keek hem ongelovig aan. Ze was zélf
net 21. Anderson: „Straks neem ik
die rol weer op me. Want dan begin
nen we met Ted Neely (in de rol van
Jezus) een tournee ter gelegenheid
van de twintigste verjaardag van de
film".
De joviale Carl Anderson vindt zich
zelf meer een 'performer' dan een
acteur: „Ik ben eigenlijk gaan acte
ren na die eerste lange serie voor
stellingen van 'Jesus Christ Super
star'. Ik viel toen in een gat. Wat
moest ik gaan doen? Er kwamen
aanbiedingen voor tv-rollen, voor
theater. Maar via een andere musi
cal, 'Zen Boogie', ben ik weer bij de
muziek terechtgekomen". Een keer
punt in zijn carrière. Net zoals de
uitnodiging van Nancy Wilson om bij
haar te komen zingen: „Als jonge
jongen heb ik haar echt vereerd. Ik
was op een afstand verliefd, wilde
met haar trouwen. Dat heb ik ver
teld toen we begonnen te repeteren.
Weetje wat ze zei? 'Jammer datje
me niet gebeld hebt".
In Scheveningen is er voor Anderson
geen Nancy Wilson. Wel Pierre Kart
ner. Want als verplicht nummer
werd hem diens liedje 'Lady' toebe
deeld: „Nee, geen eigen keus. Maar
voor mijn stem zonder meer het bes
te liedje dat erbij is. Misschien nog
beter dan mijn eigen 'Love is gonna
getcha".
co
Ad 's-Gravesande
Albert Heijn
Ad 's-Gravesande:
'De connaisseur'
lid 's-Gravesande presenteert
komend winterseizoen de
cultuurquiz 'De connaisseur' van de
NOS op Ned. 3. De opzet van het
spel wordt ingrijpend gewijzigd. Er
komen 26 afleveringen, waarin niet
alleen beeldende kunst maar
voortaan ook film, theater, muziek
en literatuur aan bod komen. Elke
ronde van vijf afleveringen levert
een 'connaisseur' op. In de laatste,
extra lange aflevering komen de vijf
winnaars tegen elkaar uit in de
superfinale. Joop Koopman, die de
quiz twee seizoenen presenteerde,
heeft besloten te stoppen, omdat hij
zich niet kan verenigingen met de
nieuwe opzet die ID-TV en de NOS
hebben bedacht.
Eredoctoraat
Albert Heijn
xXlbert Heijn krijgt een
eredoctoraat van de universiteit
Nijenrode. Dat gebeurt bij de
opening van het academisch jaar op
14 september. Ook de Amerikaanse
zakenman Samuel Johnson wordt
eredoctor van de universiteit.
Volgens Nijenrode hebben de twee
ondernemers getoond dat visie,
doorzettingsvermogen, vakkennis,
marktoriëntatie en leergierigheid
doorslaggevend zijn voor succes.
Albert Heijn, oud-president van
Ahold, heeft zelf aan Nijenrode
Prof. Oxenaar
verlaat TU Delft
X rof. R.D.E. Oxenaar, de
ontwerper van onder meer onze
bankbiljetten, heeft zijn functie van
buitengewoon hoogleraar
industrieel ontwerpen aan de
Technische Universiteit Delft
voortijdig neergelegd. In zijn
reden voor zijn vertrek, dat de
faculteit industrieel ontwerpen te
groot is geworden. „We hebben geen
goede oplossing weten te vinden om
vormgeving te doceren aan de ruim
tweehonderd studenten. Zelfs de
zeer getalenteerden kunnen zich
maar nauwelijks ontplooien".
Oxenaar blijft hoofd esthetische
vormgeving. In die functie blijft hij
eindverantwoordelijk voor alle
ontwerpen, van postzegel tot
Max Moscowitz en Ellen Brusse: nog perfecter in het pak dan
onder anderen Adriaan van Dis, Lee Towers, Sonja Barend
en Berdien Stenberg.
Ellen en Max
best gekleed
t oor de vijfde maal werden
gisteren in Den Haag tijdens de
modeshow van Hardies in de Grote
Kerk de namen bekend gemaakt van
de best geklede vrouw en man van
1992.
Minister Hans Alders reikte de
onderscheidingen, gpuden
vijgeblaadjes, uit aan de tv-
presentatrice Ellen Brusse en de
advocaat Max Moscowitz. Zij waren
door de leden van de Nederlandse
Vereniging van Modejournalisten
uitgekozen.
Vijfjaar geleden werd deze
'wedstrijd' nog wat meesmuilend
bekeken in Nederland, maar
inmiddels wordt er door vrouwen en
mannen in het openbare leven wel
degelijke waarde aan deze
onderscheiding gehecht. Tot de
genomineerden bij de vrouwen
behoorden verder: Sonja Barend,
Neelie Kroes, Liesbeth List, Linda
de Mol, Marte Röling, Yvonne van
Rooy, Berdien Stenberg, Tineke
Verburg en Maartje van Wegen. Bij
de mannen waren dat Marco
Bakker, Ted de Braak, Adriaan van
Dis, Charles Groenhuijsen, Paul
Huf, Erwin Krol, Robert Long,
Stanley Menzo en Lee Towers.
«sr'
Mijd zondag het gezelschap van Theo Ri
chel. De avond ervoor nuttigt hij een met
knoflook doordrenkte maaltijd. Alle gan
gen zijn kwistig voorzien, zelfs het
drankje vooraf en het toetje. Op het
menu staat als aperatief een knoflookli-
keurtje; het dessert is een fruitsalade,
overgoten met een knoflooksaus.
Het advies om uit zijn buurt te blijven
vindt de Zeeuwse journalist overdreven.
„Ik stink helemaal niet. Dat is me nog
nooit verteld en men is toch echt niet te
beleefd tegen mij". Volgens Richel ver
spreidt hij geen walm omdat hij knoflook
zelden rauw eet. „Als je het gekookt con
sumeert, stink je niet". Lacht: „In elk ge
val aanzienlijk minder".
Met tweehonderd anderen zal hij zich te
goed doen aan het diner. Zij hebben zich
verenigd in de 'Vrienden van de Stinken
de Roos', de stichting die Richel in 1989
oprichtte. Zij komen zaterdag bijeen op
het knoflookfestival, dat in het verdron
ken land van Saefthinge wordt gehou
den. Of om precies te zijn: in Emmadorp,
gelegen in Zeeuwsch-Vlaanderen. Van de
gasten wordt overigens ook verwacht dat
zij in actie komen. Zo kunnen ze mee
doen aan Vlaamse volkssporten als tafel-
pieren en gaaibollen. Bovendien staat er
een wandeling op het programma door
het schorrengebied aan de rand van de
Westerschelde.
Daarna kunnen de deelnemers aan tafel.
Maar liefst drie bollen knoflook per per
soon zijn verwerkt in de maaltijd, die in
„Knoflook en schapen horen gewoon bij
elkaar; het leek ons een aardige locatie".
Werking
Richel is niet alleen een groot liefhebber
van deze kruiderij; hij gelooft ook in haar
heilzame werking. In de 'Walm', het tijd-
foto Jacques Zorgman
Theo Richel, oprichter van de 'Vrienden van de Stinkende Roos'.
schrift van de stichting, wijdde hij er arti
kelen aan. Die zijn nu gebundeld in het
boekje 'Alles over knoflook'. Daarin staat
ook de geschiedenis beschreven van wat
Richel een lekkernij noemt; bovendien
bevat het een reeks recepten en anekdo
tes.
Dr. Herbert Pierson, directeur van het
Amerikaanse National Cancer Institute,
krijgt zaterdag het eerste exemplaar uit
gereikt. Dé aangewezen persoon, vindt
de journalist. Volgens hem heeft Pier-
sons kankeronderzoekscentrum ontdekt
dat knoflook, naast groente en fruit, een
anti-kankerwerking heeft. In bij voor
beeld kool en wortelen zouden stofjes zit
ten die een gunstige werking kunnen
hebben.
Richel: „Pierson is bezig die groenten te
analyseren; hij onderzoekt wat de be
langrijkste stoffen daarin zijn. Hij wil
daar twee dingen mee doen; Pierson gaat
bekijken of er teeltmethoden te ontwik
kelen zijn, waardoor de concentratie uit
die stoffen in de groenten hoger wordt.
Hij wil ze er ook weer uit halen en die dan
verwerken in ontworpen voedingsmidde
len".
Dat kan, zegt Richel, in de vorm van bij
voorbeeld een sapje zijn. „Bij het ontbijt
drink je een drankje waarin de werkzame
stoffen uit die groenten zitten. Naast je
gewone voeding krijg je dan in elk geval
ook je voorraad anti-kankerspulletjes
binnen".
Kritisch
Als vriend van de 'Stinkende Roos' ver
orbert Theo Richel dagelijks een portie
knoflook. Niet omdat hij onvoorwaarde
lijk gelooft in de kracht van de kruiderij
hij vindt haar vooral smakelijk. „Ik ben
wel overtuigd van de heilzame werking,
maar sta er toch ook behoorlijk kritisch
tegenover. Ik zeg wel: eet knoflook; je
doet dan iets goeds voor je gezondheid.
Het is een bijdrage; als je welzijn je echt
wat waard is, zul je er veel meer voor
moeten doen en laten".
Naast de dagelijkse hoeveelheid knoflook
slikt hij ook vitamine. Richel, de gezond
heidsfreak? De journalist vindt dat te
sterk uitgedrukt. Hij is geïnteresseerd in
het onderwerp; tenslotte schrijft hij er ja
ren lang over. „In de loop van de tijd ben
ik wel cynischer geworden. Een heleboel
ziektes heb je aan je eigen gedrag te wij
ten, maar aan de andere kant is het ook
een loterij. Het is toch een beetje Russi
sche roulette of je wel of geen kanker
krijgt".
'Alles over knoflook' is verschenen bij
uitgeverij BZZTöH en kost ƒ19,90.
De krant zoekt
'Nieuwe Helden'
dagbladen bij de abonnees in de bus
stopt krijgt morgen versterking. Di
recties en hoofdredacties van de
kranten en een heel stel bekende Ne
derlanders lopen dan een ronde mee
om te onderstrepen dat de bezorgers
een onmisbare schakel vormen tus
sen krant en abonnee. Abonnees
moeten dan ook niet opkijken als mi
nister d'Ancona, haar collega Hirsch
Ballin, tv-presentator Maartje van
Weegen of PSV-keeper Hans van
Breukelen morgen de krant bezor
gen.
De ludieke actie betekent tevens het
startsein voor de campagne 'Zonder
Nieuwe Helden is de krant nergens',
waarmee de dagbladen het imago
van de bezorgers trachten op te krik
ken. Uiteindelijk doel is het werven
van nieuwe bezorgers in de leeftijd
van vijftien tot achttien jaar. Want
het verloop onder de ruim 50.000
mensen, die dagelijks zo'n vier mil
joen kranten rondbrengen, is groot.
Logisch, vindt de jongerenorganisa
tie van het CNV. Als de krantenbe
zorgers een normale arbeidsover
eenkomst zouden krijgen, zou er wel
meer belangstelling zijn. Waarom
krijgen bezorgers niet, net als de za
terdagbestellers van de PTT, een ar
beidscontract, waarin onder meer
het recht op vakantiedagen en -toe
slag en het recht op doorbetaling bij
ziekte zijn geregeld?, vragen de jon
geren van de christelijke vakbond
zich af. „De dagbladuitgevers kun
nen werven tot ze een ons wegen,
maar aan voldoende krantenbezor
gers komen ze alleen door hun 'nieu
we helden' een behoorlijke rechtspo
sitie te bieden en fatsoenlijk te beta-
Er zijn altijd 's avonds mi
met lange regenjassen gew<
die ons heimelijk vanuit diel
iets te koop aanboden. Ze t:
je liefst even in een donker
of in een portiek, want het
iets verbodens wat ze je aan^A)
en daarom was het juist zo j
buitenkansje. Ordentelijke
burgers zoals wij, lieten ziel
dit soort heren niet afleidenu
wetende dat iedereen die zie
dat portiek liet lokken nog U||
voordat hij verder iets gedaaV
had, de schijn van F®
medeplichtigheid op zich zo
laden met alle nare gevolge®1
vandien voor zijn reputatie]
liepen hen dus straal voorbij"
weten tot op heden nóg niet]
voor prachtkansen we hebbj p
gemist.
Wat hadden die mannen onfrc
hun jas? Naarmate wij idl
volwassener werden, kwamp
daarover meer te weten: in f
begin hadden zij daar
ondeugende briefkaarten, lijd'
werden het binnengesmokk|(|
horloges, nog wat later zachL
tegenwoordig hoofdzakelijk^
harde drugs. Goed beschou\jip
hebben we dus met dat doorjti
niet echt veel gemist. Hoogs^,
is het een beetje jammer vaip
briefkaarten. Pn
In Engeland schijnen 17
straathandelaren nu een nir
artikel onder hun jas te hebijg
héél oude illegale opnamen fj
de Beatles. Ze staan op een [ei
laserdisc en voor 50 pond pe25
krijg je zo'n disc klandestien4!
toegestopt en kun je hem
meenemen naar huis, in de iP
hoop onderweg niet te word(
aangehouden, wantje voelt L
klompen aan dat hier iets nijj
orde is. C [7.
De opnamen dateren van lSg-c
dus precies vier jaar voor dej-c
Beatles doorbraken. Zij hetel4
nog The Quarrymen, maar M
kenners weten dat zij het wel
degelijk zijn. Het is dus een |L
artikel dat iemand daar op zj"^
heeft gevonden, een heerlij
vroege opname waarvoor
iedereen met een beetje mu2
benul die 50 pond graag nee
Een opname van vóór de
doorbraak met alle vier de *x
Beatles onder een schuilnaa
veel koortsiger kan een
verzamelaar het zich niet
dromen.
Zodra we in Londen zijn kop jj
die laserdisc natuurlijk. Mai
vraag waar we tegelijkertijd
eens een antwoord op zoude
willen hebben is: waarom lij ie
er bij ons nooit zulke dingen d
zolder? Waarom vinden andP
mensen altijd Blaauw-atlasf
de vliering en Ming-vazen ir
hok onder de trap? En wie zi j(
achter dat die enkele keer da,r]
zelf met een heel oud vaasje
het veilinghuis komen alle
taxateurs in hartelijk lacherjcd
uitbarsten?
Als wij een kannetje van zol<
de veiling brengen, houden
taxateurs hun buik vast van
lachen, als anderen met huil
kannetje komen klakken zij
meteen prijzend met de tonggf
weten dat er veel onrecht is tyi
wereld, maar begrijpen nog
steeds niet waarom zoveel
daarvan bij ons terecht moet
komen.
Maar we houden vol. Tegen
weten in. We hebben de vaa£
en de kannetjes weggedaan, )r
wat we nog wel op zolder hel [s
liggen is twee ton oud papier 0)
de tijd dat ze waren opgehou 10
daar iets voor te geven. Voor
zekerheid gaan we daar ook
doorheen. Maar diep in onsl
voelen we het al aankomen:
handgeschreven partituur v
Bach van vóór zijn doorbraa
er wéér niet bij zijn.
foto Jos van Leeuwen
De oudste deelnemer aan het Holland Casino Scheveningen Festival Carl Anderson.
