'Van Torino - Ajax kan ik weer een jaar leven'
Koperen koor 'Phoenix' viert zijn jubileum straks in Brezi
Jeugdtandverzorging vernieuwt en slaat alarm
Ccidóc Sotvuuit
SPORT
DANKZIJ DE SPAARZAME MOOIE MOMENTEN HOUDT ROB BAAN HET VOL
ZATERDAG 22 AUGUSTUS 1992
Wilhelmus
oppermachtig
Den Haag Wilhelmus-VCS is
morgenmiddag om 14.00 uur
aan de Kastelenring in Leid-
schendam de finale van het ne
gende Heuveltoernooi van
RKAW. Wilhelmus was opper
machtig tegen VIOS (7-0). Ste
ve Faber was met vijf doelpun
ten de topschutter. Leen van
der Toorn en Harry de Jong na
men de andere doelpunten voor
hun rekening. VCS klopte
RKAW met 3-0. Onno Sterk
opende in de eerste helft de sco
re. Na de pauze was VCS veel
sterker en won door twee tref
fers van Olaf Goulooze. RKAW
en VIOS spelen morgen 14.00)
om de derde en vierde plaats.
HMSH klopt
Cromvliet
Den Haag Laakkwartier
won op het eigen toernooi om de
Doesburg-bokaal met 4-1 van
Quick Steps en Cromvliet kreeg
met 2-5 klop van HMSH. Mor
gen worden Quick Steps-Crom-
vliet (12.00) en HMSH-Laak-
kwartier (14.00) gespeeld. Op
het 'Install Data-toernooi' van
Rijswijk won Quick met 3-2 van
Vredenburch en sneuvelde Rijs
wijk met 1-3 tegen LENS. Mor
gen wordt het toernooi voortge
zet met Vredenburch-LENS en
Rijswijk-Quick (beide om 14.00
uur). De uitslagen van het door
SVLV gehouden 'Wilko West
geest-toernooi' waren SVLV-
Leiden 3-2 en SV Voorschoten-
SJZ 5-0. De derby SVLV-Voor-
schoten is morgen (14.00) de fi
nale en Leiden-SJZ om 11.00
het duel van de verliezers.
Henk Kalkman
overleden
Den Haag De in Haagse
sportkringen bekende Henk
Kalkman, onder meer oud
voorzitter van het Rijswijkse
De Spartaan, is op 76-jarige
leeftijd overleden. De crematie
heeft dinsdag plaats om 10.45
uur in Ockenburgh.
Strouken wint
rit in Limousin
Limousin De Nederlandse
wielerprof Patrick Strouken
won gisteren het eerste gedeel
te van de vierde etappe van de
Ronde van Limousin gewon
nen. De eindzege ging naar Eric
Boyer. Bernard won de afslui
tende tijdrit.
Gelukkig is er nog Ajax, maar asociaal blijft het.
Als voetbaltrainer heeft Rob Baan in de loop der
jaren geleerd van de normen die de zijne niet zijn.
„Ik kan me voorstellen dat veel mensen langzaam
maar zeker op de voetballerij uitgekeken raken".
door Gijsbert Spierenburg
Capelle aan de IJssel Alsof,
slinks in zijn slagschaduw, de
duivel hem blijft achtervolgen.
Daar waar Rob Baan verschijnt
pleegt tegenwoordig spontaan
een epidemie uit te breken.
Eerst vorig seizoen met SC
Cambuur en onlangs weer met
FC Twente.
Tot twee keer toe heeft de suc
ces-trainer kort voor aanvang
van de competitie als gevolg van
een mysterieuze en verwoes
tend om zich heen slaande bac
terie zo ongeveer zijn complete
selectie ziek, zwak en misselijk
onder de wol moeten stoppen.
En als we goed zijn geïnfor
meerd viel onder zijn leiding
Remco Boere bij FC Den Haag
ooit wegens maag- en darm
stoornissen in amper een et
maal zozeer af, dat hij zondags
met bretels om de knokige
"schouders de beruchte Haagse
aanval moest leiden.
Na de 0-5 nederlaag in de eerste
de beste competitie-wedstrijd,
afgelopen zondag nota bene op
eigen terrein tegen Feyenoord,
staat de dit seizoen in het Diek-
man-stadion debuterende oe-
fenmeester er bij de Twente-lei-
ding natuurlijk meteen fraai op.
„Feyenoord is sterk, maar zo
sterk nu ook weer niet. Te veel
van mijn spelers waren fysiek
nog niet hersteld. Ze wilden
wel, maar ze konden eenvoudig
niet. Mijn fout is geweest dat ik
ze na de 0-1 te aanvallend heb
laten spelen. Ik wilde de gelijk
maker forceren. Die gok had ik
niet moeten nemen".
Achter zijn rug heeft men hem
in Enschede al het stigma van
de virus-trainer opgedrukt.
„Maar ik hou er geen complex
aan over. Ik heb FC Twente ge
rustgesteld. Zowel bij FC Den
Haag als bij SC Cambuur heb ik
later grote successen gevierd.
Ondanks de salmonella dus in
de bavarois".
Rob Baan heeft in z'n rijke car
rière wel voor hetere vuren ge
staan. „Nul-vijf is heel verve
lend. Natuurlijk schrik je even,
maar al snel zegeviert dan toch
weer het gezonde verstand.
Vroeger zou ik van zo'n neder
laag als tegen Feyenoord slape
loze nachten hebben gehad. Ik
heb er nu eerlijk gezegd nog
geen minuut van wakker gele
gen. Na afloop ben ik lekker het
bos ingerend, ik heb goed ge-
zweten, een douche gepakt en
ik was weer het mannetje".
In z'n donkerste momenten is
er bovendien altijd nog de
schouder van Jeanne. „Eén
troost heb je, Rob, slechter dan
destijds bij FC Den Haag kun je
het niet meer treffen".
De oefenmeester is door erva
ring gerijpt. „Wie, zoals ik, ach
tentwintig jaar in het vak zit
heeft al eens een boze voorzit
ter meegemaakt, heeft ooit te
maken gehad met ontevreden
spelers en supporters en heeft
weieens in de clinch gelegen
met een elftalleider of een chief-
scout. Bij FC Den Haag heb ik
grote successen behaald. Met de
ploeg ben ik ongeslagen naar de
eredivisie gepromoveerd, tegen
de verdrukking in. Heel het sei
zoen heb ik me daar moeten
verdedigen tegen de voorzitter
(Stoop, red.) en als dan diezelf
de voorzitter je zes jaar later
plotseling weer ziet als de Red
der van het Zuiderpark, als de
enig geschikte man om FC Den
Haag uit het slop te halen, dan
besef je pas hoe snel het kan
verkeren in die voetballerij".
Morgen kan alles anders zijn.
In het voetballeven kan de situ
atie omslaan als een blad aan
een boom. „Hoe kort is het bij
voorbeeld nog maar geleden dat
Leo Beenhakker bij Ajax zono
dig van zijn contract af moest
en in Madrid als de grote man
werd binnengehaald. Om in de
kampioenswedstrijd op Teneri-
fe, na met 0-2 te hebben voorge-
Rob Baan: 'Meneer Stoop is erg maar ene meneer Nol Hendriks is nog veel erger'.
staan, met 3-2 te verliezen en
vervolgens ontslagen te wor
den. Pas sinds donderdag heeft
hij weer werk. Aad de Mos zit
nog zonder. Die had in mei zijn
contract bij Anderlecht nog met
twee jaar verlengd. Een maand
later moest hij vanwege een
conflictje om niets vertrekken.
Hij zou tegen de zin van de
voorzitter en de manager heb
ben geweigerd een speler af te
staan aan het tweede elftal. De
leiding vond dat hij te veel
macht kreeg, dus moest hij
weg".
Tirannie
In het Zuiderpark was Rob
Baan ooit het mikpunt van de
tirannie van voorzitter Stoop.
Van de stress viel z'n echtgeno
te Sjaan een keer zelfs flauw.
Nóg feodaler regeerde de tex
tielkoopman Nol Hendriks over
de oefenmeester, bij Roda JC in
Kerkrade. „Meneer Stoop was
erg, maar ene meneer Hendriks
was nog veel erger. Veel oneer
lijker in elk geval. Stoop heb ik
nooit op één oneerlijkheid kun
nen betrappen. Maar bij Roda
JC moest alles en iedereen dan
sen naar de pijpen van meneer
Hendriks en dus is daar ge
beurd wat ik destijds al voor
spelde. Het is een uitgeholde
club geworden. Roda heeft even
van een Europa Cup-succesje
mogen proeven, maar leidt nu
weer een wankel bestaan, om
dat Hendriks met alle macht
probeert zijn geld uit de club te
halen. Hij heeft Boerebach ver
kocht, Been verkocht, Verha
gen verkocht, Arnold verkocht
en Hofman verkocht. En nu zit
de club met een kater".
In een normloze wereld geldt
nu eenmaal het recht van de
sterkste. Zijn hart zegt hem dat
het zijn wereld niet is. „Ik kan
me voorstellen dat veel mensen
langzaam maar zeker op de
voetballerij uitgekeken raken.
Al die conflicten, al die ruzies,
al die mensen die van de ene
dag op de andere op straat ko
men te staan. Maar anderzijds
moet men niet vergeten dat de
voetballerij slechts een afschil
dering is van de maatschappij
is. Ook bij Philips en Akzo zijn
er gedwongen ontslagen.
Schandalen zijn er overal, zeker
als het erom gaat een positie te
verwerven over de rug van een
ander. In Nederland gebeurt
het datje in de rij voor een loket
als eerste aankomt en toch als
laatste aan de beurt bent. Mijn
oudste broer was directeur bij
een groot bedrijf. Na een con
flict staat hij nu op straat. Daar
hoort of leest men niets over. In
de voetballerij komen die zaken
uitgemeten in de pers".
„Sinds 1965 werk ik nu als trai
ner in de voetballerij. Na al die
jaren mag ik zeggen dat ik heb
geleerd om te gaan met de nor
men die de mijne niet zijn. Ik
hou het vol dank zij de uitzon
deringen die de regel bevesti
gen. Soms zijn er zulke fantasti
sche wedstrijden. AC Torino -
Ajax bij voorbeeld. Daarvan
kan ik weer een jaar leven. Met
Cambuur ben ik naar de eredi
visie gepromoveerd. Van niets
heb ik daar iets gemaakt. Voor
het eerst in de geschiedenis
speelt die club uit Leeuwarden
nu in de eredivisie. Ik geniet
dan als heel zo'n stad feestviert.
Die mooie momenten verzach
ten veel".
Maar asociaal blijft het. „Als
trainer heb je geen sociaal le
ven. Voor Sjaan heb ik amper
tijd. We hebben samen zo
verhuizingen achter de rus
ze geen zin meer heeft
verkassen. We hebben in
terdam gewoond, in Den H
in Blerick, in Grubbenvors
Leusden, in Schaesberg ei™
weer in Capelle. Als trainei
FC Twente in Enschede,
ik alleen op een flatje zit,
Sjaan alleen op woensdag
een enkele keer op zon
maar dan moet ze wel hele
vanuit Rotterdam naar Ens
de komen. Goedbeschouwd f
ik met haar een LAT-relati
vis graag, ik golf graag, ma j*P
kom er nauwelijks aan to
heb geen keuze. Ik heb voo
vak gekozen en wie erii
stapt er ook niet meer uit.
zij je dus gedwongen wordt
Zelfs De Mos
Al meer dan een kwart
voetbaltrainer en nog niet
dag zonder werk. Het is sis
een enkeling gegeven. „Ik
geluk gehad, ik geef dat et
toe. In dit vak heb je dat ni
lijk niet in eigen hand.
Happel is werkloos gew
Zelfs Leo Beenhakker. ,n
Aad de Mos. Laatst kwaï0
Aad nog tegen, in Amsteri
Heerlijk vond hij het die
zei hij. Maar ik weet zeke jj
het tegen de Kerst bij hem
gaat kriebelen".
In de eerste divisie heeft
Baan zijn sporen verdiem',
grote triomf loodste hij
FC Den Haag en SC Cam n'
de poort van de eredivisie n
nen. Een onbescheiden vPj
De absolute top ligt niet bii
zijn bereik? Een onbeschc1
antwoord: „Waarom niet'r
ken mijn kwaliteiten. Als i
me heen kijk en ik zie IJ
Westerhof bij PSV dan dei j-
dat ik voor de top ook ges
ben. Wat Westerhof doet, k j
ook. Als ik vandaag of mo'j:
een aanbieding van Ander
zou krijgen, zou ik daarvan
meer schrikken. Ik weet in
dels wat er te koop is. Ik ko 'j
eerlijk voor uit dat ik oj j
ogenblik ook bij Feyenoort
passen. Als Rotterdammer
de. Maar zover is het nog
Voorlopig ben ik nog tevrn
met 'mijn' FC Twente",
VOORHOUT - Ze hebben geen
vaste kerk waar ze zingen, ze
hebben geen bestuur, geen voor
zitter of secretaris. Ze rekenen
er niet op ooit nog eens een Gre-
goriusmedaille voor zoveel jaar
trouwe zang te kunnen verdie
nen, maar ze bestaan wèl twaalf
en een halfjaar. En dat züllen ze
'potverterend' vieren. Zoals elk
zichzelf respecterend kerkkoor
dat doet. Niet alleen zingend,
maar ook reizend. Reden om als
reisdoel het Tsjechische dorp
Brezi te kiezen, waar op 30 au
gustus voor het eerst na vijftig
jaar weer een klok luidt. Het
koor Phoenix uit Den Haag zal
daarbij zijn.
„We waren eerst van plan ons
feest in België te vieren en wel in
Postel bij de Norbertijnen. We
zijn daar twee jaar geleden ge
weest en hadden het daar best
naar ons zin. Maar toen wij la
zen dat bij de plechtige doop van
de klok in Brezi nog geen koor
voorhanden was, hebben we ons
reisdoel gewijzigd en ons spon
taan voor Brezi aangeboden".
Aan het woord Nico Vlasveld, de
dynamische aanvoerder van het
koor, dat nu veertig, vijfenveer
tig leden telt. Die zingen niet al
leen onder zijn leiding maar
worden ook op het orgel door
hem begeleid. „Kijk, dat is het
voordeel van een koor als het
onze. We hoeven niet overal lang
over te praten. Iedereen doet al
tijd mee. We houden gewoon
niet van dat vergaderen".
Hobby
Het koor is zijn hobby. Een op
leiding als dirigent heeft hij
nooit gehad. „Wel pianoles en
daaruit is ook mijn liefde voor
het orgel ontstaan".
Jaren geleden, na een tijd op het
seminarie te hebben gezeten
„daar komt het allemaal van
daan" werd Nico Vlasveld or
ganist in de kerk van de Kam
perfoeliestraat in Den Haag. Na
negen jaar had hij het daar wel
gezien.
Tijd dus voor iets heel nieuws.
Herrijzend uit de 'as van het vo
rige koor' kwam zo twaalf en een
half jaar geleden Phoenix te
voorschijn. „We zijn zogezegd
een asbakkenras", voegt Vlas
veld er nog schertsend aan toe.
„Met leden die beslist niet alle
maal katholiek zijn, maar wel
graag in alle kerken en kapellen
meezingen, omdat ze het ge
woon leuk vinden". Een koor
waar gezelligheid onder het re
peteren troef is, hetgeen elke
donderdag weer blijkt in het pa
rochiegebouwtje aan de New-
tonstraat 405, vlak bij de Agnes-
kerk aan de Beeklaan. Een van
de kerken waarin zo nu en dan
ook door het koor wordt gezon
gen, want ze hebben daar zoals
in nog veel kerken een eigen
koor. „Verder zingen we overal
waar we worden gevraagd. Soms
op drie of vier verschillende
plaatsen in één en hetzelfde
weekeinde. Wel hebben we een
paar vaste klanten. Dat zijn op
de tweede zondag van de maand
Favente Deo en op de derde zon
dag van de maand het Westein
de Ziekenhuis in Den Haag. Op
grote feestdagen zijn we ook ge
regeld te horen in de Teresia van
Avila in het Westeinde. Bijvoor
beeld op 11 oktober als de kerk
weer officeel in gebruik wordt
genomen na de grote renovatie.
Op afroep zingen we verder in de
hele regio voor rouwtjes en
trouwtjes", licht Vlasveld toe.
Vrek
Daar krijgt het koor uiteraard
telkens een vergoeding voor en
dat geld wordt goed beheerd.
Niet door een penningmeester.
„Nee, die hebben we óók niet,
maar wel door onze 'vrek'. Er
moet immers iemand zijn die
over de centen gaat en dat doet
hij voortreffelijk". Dat blijkt
wel, want voor dat geld plus
dat van de contributie dat even
eens in de grote pot wordt ge
stort is innmiddels al voor de
derde keer en telkens weer
een beter orgel gekocht. En
'Staatsiefoto'
van het Haagse
koor 'Phoenix'
dat op afroep
overal zingt en
hier poseert op
die apparaten kosten veertien-,
vijftienduizend gulden. Want
Nico Vlasveld wil zijn koor met
het beste wat er op dat gebied is
leiden en begeleiden. Nu be
schikt hij over een orgel, dat he
lemaal uit elkaar kan worden
gehaald en straks ook meegaat
in de bus naar Brezi.
Tijdens de repetities, die vorige
week weer na de vakantie zijn
begonnen, wordt voor die gele
genheid gewerkt aan de voor
en door dirigent Vlasveld wel
heel toepasselijk gekozen
Orgelsolomesse KV 274 van W.
A. Mozart.
Die missen vindt hij snuffelend
in bijvoorbeeld de Haagse Mu
ziekbibliotheek. Daar heeft hij
ook de mis van de Fransman Fr.
Giroust vandaan, die hij afgelo
pen zaterdag heeft gezongen tij
dens een jubileum van broeders
van de congregatie van O.L.V.
van Zeven Smarten in Voor
hout. Een heel onbekende, maar
mooie mis, welke uitvoering aan
het eind van de viering in de
kerk van de H. Bartholomeus
toevallig dezelfde naam als die
van het kerkje van Brezi met
een luid applaus van de aanwezi
gen werd beloond. Zondag zon
gen ze in het Westeinde Zieken
huis en 's avonds was er voor
het hele koor weer reden feeste
lijk present te zijn in de St.Jozef
kerk in Gouda waar de moeder
van het koorlid Jacques Thor-
borg haar vijfennegentigste ver
jaardag vierde.
Overal is het koor voor 'in'. Al
komen er verzoeken uit Nijme
gen of waar ook vandaan, de le
den stappen in de auto en rijden
er naar toe, want het is ook hün
hobby. Over een kilometerver
goeding wordt niet gepraat. „We
zingen wel graag hele latijnse
missen met liefst ook nog meer
stemmig credo", is de enige
voorwaarde die Nico Vlasveld
zou weten. „Het is leuk om zo te
werken met een koor. Je komt
nog eens ergens. We zien zo ook
heel wat kerken van binnen,
mooie en minder mooie". In het
kerkje van Brezi zal het koor
niet kunnen zingen. Als ze er al
lemaal in staan, is het kerkje vol.
Vandaar dat alles daar zich in de
openlucht afspeelt, vlak naast
het kerkje. Intussen bereidt het
koor zich stevig voor op de Tsje
chische trip. Onder het motto
'Graag naar Praag' worden de
leden volgestopt met informatie
over de reis, maar ook over het
doel van de actie van het 'Comi
té Klok voor Brezi', dat dit dorp
niet alleen aan een nieuwe klok
helpt, maar intussen ook kans
heeft gezien het kerkje te laten
restaureren. Kardinaal A.J. Si-
monis reist er tegelijkertijd ook
naartoe om het kerkje opnieuw
in te zegenen en de klok te do
pen. „Vergeet niet uw galakle-
ding mee te namen en een
plu, dan houden we het dr
staat in de richtlijnen. War
koor komt bij elk optreden)
ook in Brezi, goed voor de[
de dames in witte blouse I
zwarte rokken, de heren iij,:
keurig rokkostuum.
Chaos
„Wie lid van ons koor wil I
den moet er wel aan wenneik
het een chaos is tijdens de
tities. Ik zing de partijen
met elke stem apart. De ai£
leden kunnen dan gewoon)
elkaar blijven praten. Ze he 1
niet per se te gaan zitten h c
ren en stil te wezen, zoals bl
veel andere koren het gevl
De mensen zijn immers
avondje uit en daar moetje
ning mee houden. Wat bi|
wel gebeurt is, dat als iema
flink naast zit of het op ee
de-re manier verkeerd doet, 0
dan wel wat van tegen d
trokken persoon wordt ge
Dat wordt algemeen gea*'
teerd. Anders houd je soms
fout erin en dat wil nieii
Verder wordt er hier veel
chen".
Dat laatste zal ongetwijfeli 1
het geval zijn tijdens de reis t
Praag, waar het koperen
wordt gevierd.
door
JAC0 MEIJER
ZOETERMEER - 'Net als
een SRV-man komen we
naar de cliënten toe'. Zo luidt
één van de motto's van de
Jeugdtandverzorging Zoe-
termeer. De zelfstandige
stichting neemt dinsdagmid
dag een nieuwe 'dentalcar' in
gebruik voor het bezoek aan
de basisscholen. De in totaal
350.000 gulden kostende bus
is de opvolger van een vijftien
jaar oude voorganger.
De bus vormt volgens Tsjenno
Keulen, part-time tandarts bij
de stichting, een bewijs dat het
goed gaat met de Jeugdtandver
zorging Zoetermeer. De stich
ting heeft momenteel om
streeks de vierduizend cliënten
in de leeftijd van drie tot negen
tienjaar en ze groeit nog steeds.
Het Zoetermeerse bedrijf Lam-
boo heeft de nieuwe bus ge
bouwd. „Het verschil met de
oude bus is niet zo groot. De
oude bus hadden we al eens ge
renoveerd, maar op een gege
ven moment dreigde de carros
serie het te begeven", aldus
Keulen.
De jeugdtandverzorging zetelt
aan de Van Aalstlaan en heeft
vier part-time tandartsen en ze
ven overige medewerkers in
dienst. In de dentalcar worden
de gebitten van de basisschool
leerlingen gecontroleerd, ge
poetst en met fluor behandeld.
Een bepaalde school wordt
steeds door dezelfde arts uit het
team van vier tandartsen be
zocht.
Schrikken
Als een verdere behandeling
nodig is, gebeurt dit in het ge
bouw aan de Van Aalstlaan.
„Die scheiding hebben we be
wust gemaakt. Op die manier
hoeven de kinderen niet te
schrikken als ze de bus bij de
school zién verschijnen", zegt
Tsjenno Keulen. De groep tie
ners die op de middelbare
school zit, maakt geen gebruik
van de bus. De controle van
deze jongeren gebeurt in het
centrum. Momenteel is de
stichting daar met een andere
vernieuwing bezig. De wacht
ruimte wordt gerenoveerd.
De Zoetermeerse stichting pri
vatiseerde in 1988. De naam is
destijds veranderd van school-
tandverzorging in jeugdtand
verzorging omdat de stichting
zich ging richten op een bredere
leeftijdscategorie. De verande
ring had te maken met een lan
delijke wijziging in het zieken
fondspakket. De Zoetermeerse
stichting is erkend door het mi
nisterie van WVC en is één van
de twaalf stichtingen voor
jeugdtandverzorging in Neder
land. Een tekening van een oli
fant, een walrus en een bever
(dieren met prominent aanwe
zige tanden) vormt het logo van
de stichting.
De stichting richtte zich tot nu
toe alleen op Zoetermeer. De
Leidse scholen en de regionale
GGD hebben Zoetermeer bena
derd om ook in Leiden-Noord te
gaan rijden. Daar bestaat een
groot tekort aan tandartsen.
„Als dat project een groot suc
ces wordt hebben we misschien
een tweede dentalcar nodig",
zegt Tsjenno Keulen enthou
siast. Vanwege de grote afstand
zal in Leiden-Noord ook het
'gaatjes vullen' in de bus wor
den uitgevoerd.
Melkgebit
De jeugdtandverzorging wil al
met kinderen die drie jaar wor
den in contact komen. Als een
kind de leeftijd van drie jaar be
reikt, krijgen de ouders via de
GGD een kaartje in de bus. Het
meldt dat het melkgebit van
hun kind compleet is en dat het
verstandig is om een tandarts
te zoeken. Eén van de namen op
het kaartje is die van de jeugd
tandverzorging. „De kinderen
die bij ons gaan deelnemen, ont
vangen wij de eerste keer op het
centrum in groepjes van een
stuk of vijf. Vaders, moeders,
opa's en oma's kunnen meeko
men. Het is bedoeld als kennis
making. We tellen alleen de
tanden van de kinderen en ze
mogen bij voorbeeld op het
knopje drukken dat de stoel
laat dalen. Bij een tweede be
zoek, ongeveer drie maanden
later, demonstreren we het tan
denpoetsen", vertelt Keulen.
Bij een derde bezoek van de kin
deren geeft het centrum voor
lichting over eten, drinken en
snoepen. „Een heel belangrijk
punt", roept Tsjenno Keulen.
„Ik merk dat het niveau van
snoepen afglijdt naar dat van de
jaren 60. Ten minste één keer
per maand krijg ik een kind van
driejaar in de stoel dat letterlijk
geen enkele gave melktand
meer heeft. Het voortdurend
ter beschikking stellen van eet-
en drinkspul waar suiker aan is
toegevoegd, heeft dramatische
gevolgen. Vooral 'het zuigflesje'
is een grote boosdoener. Bij een
kind dat de hele tijd aan zo'n
flesje met frisdrank of vitamine
C limonade loopt te zuigen, is
de aanval op de tanden voortdu
rend aanwezig. Wat wij zeggen
is: Kies de momenten waarop je
eet of drinkt bewust. Hou een
tussenruimte van twee uur aan.
Dan kom je op vijf a zes momen
ten per dag", aldus Tsjenno
Keulen.
De Jeugdtandverzorging Zoetermeer heeft een nieuwe 'den#
De vierduizend cliënten tellende stichting renoveert tevena
wachtkamer aan de Van Aalstlaan. Een plan is in voorbereidi|
scholen in Leiden-Noord te gaan bezoeken.
FOTO: GERT VAN LEB
