Het duel der krakende giganten
Scherrenburg
excelleert
oorwegen en
Zuid-Korea gaan
op herhaling
Koning Gustaf klapt voor Waldner
SPORT
B3
•Drama voor Frechette
'Tien pond op Reid'
Drazen Petrovic schiet Kroatië in finale
^Eeidae
ScHwcmt
VRIJDAG 7 AUGUSTUS 1992
ijristen Babb-Sprague won het goud bij het
a [unstzwemmen door een blunder van de jury.
iBarcelona Een gebeitelde
i-C [limlach is een eerste vereiste
'"voor een kunstzwemster. De
ury mag geen weet hebben van
en uitputting. Ook
liet van persoonlijke tragedies
aJn het gevoel onrechtvaardig te
:ijn behandeld.
£ylvie Frechette, de Canadese
15 vereldkampioene verloor veer-
:l] ien dagen voordat zij naar de
jlympische Spelen kwam de
ti nan met wie zij spoedig in het
(huwelijk zou treden. Hij werd
14 lood aangetroffen in hun gara
ge. In een auto met draaiende
ajnotor.
Tweede acte van het drama:
larcelona, verplichte figuren,
oor Frechette de albatros. Het
.3 Jraziliaanse jurylid grijpt in de
naast haar het verkeerde
ijfer; een 8,7 in plaats van een
,7. Ze wil het herstellen, maar
L4 iet scorebord licht al op. Pro-
3 esteren heeft geen zin. De Bra-
iliaanse wordt niet eens ge-
raagd haar lezing van het ge-
/a teuren te geven.
•3)erde acte: de solo. Frechette
rijgt voor haar uitvoering op
e muziek van Vangelis van de
B ury vijf tienen, Karen Babb-
■5 iprague drie. Maar het is de
^Amerikaanse die met miniem
Bl erschil de olympische titel bin-
penhaalt. Dankzij die juryfout
de verplichte figuren,
^cte vier, de persconferentie:
;en glimlachende, onnatuurlijk
nkalme Sylvie Frechette, het zil-
roreren kroontje van de uitvoe-
HANDBAL
iarcelona De vrouwen -
:ams van Noorwegen en Zuid-
iorea gaan bij het olympisch
indbaltoernooi op herhaling,
iide ploegen komen opnieuw
de finale uit. Vier jaar gele-
:n veroverde het gastland in
loei de titel.
loorwegen schakelde in de hal-
nfe eindstrijd de favoriete GOS-
uit: 24-23. Zuid-Korea
leerwees Duitsland naar de
'ejtrijd om het brons, eveneens
:t slechts één doelpunt ver-
al: 26-25.
heeft zich in Barce-
ontpopt als het Denemar-
;n van het handbal. De Scan-
laviërs, op het laatste mo-
ient als vervangers van het ge-
:horste Joegoslavië aan het
ielnemersveld toegevoegd,
ïjn evenals Denemarken bij
it EK voetbal de verrassing
in het toernooi,
ik de GOS-ploeg verkeek zich
OKSEN
Barcelona Van gokken weet
jokser Robin Reid alles. De kas-
jer van een bookmakersbedrijf
p Runcorn is in de halve finales
kn het zwaarweltergewicht de
pgenstander van Orhan Deli-
las. Inzetten op de afloop durf-
je de vechter uit Liverpool ech-
pr niet. „We komen allebei.in
imerking voor de jackpot",
het dagelijks leven staat Reid
midden van de gokgrage En-
ilsen. Na de Spelen kan hij de
inden zelf met gulle hand uit
wen. Managers liepen de afge
maanden zijn voordeur
flat met de meest uiteenlopen-
aanbiedingen. Reid wordt
'of, de verwezenlijking van
lijn jeugddroom.
'id kan rijk worden als hij
•ud verovert. De laatste die dit
de Spelen voor Engeland
iteerde, was Chris Finnegan
1968. In het bloedhete Mexi-
„Na de Spelen ga ik incasse-
Maar wel op een andere
lanier. Brons heb ik al, maar
heb liever een andere kleur",
laatste Britse bokser in het
lympisch toernooi kent zijn
mende tegenstander goed.
Reid kwam op weg naar Barce
lona de Nederlander van Turk
se afkomst al een keer tegen.
Op het kwalificatietoernooi
voor de Spelen, waar Delibas
zich op punten de sterkste toon
de. „Hij is snel en gevaarlijk.
Uit alle hoeken. Een echte
vechter. Dat heb ik zelf onder
vonden".
Dat Reid zelf ook aardig uit de
hoek kan komen, ondervond in
Barcelona Marcus Thomas uit
Barbados. In zijn eerste optre
den, kort nadat het aanvangs-
sein was gegeven. Thomas ging
knock out. Reid bewees daar
mee dat de tekst op het shirt
van zijn begeleider - de grote
maaier - wel degelijk waar
heidsgetrouw is. Daarna volg
den overwinningen op punten
tegen de Litouwer Maleckis en
de Noor Klemetsen. Steeds met
ruim verschil.
De volgende opdracht acht Reid
zwaarder. Al twijfelt zijn vrien
din niet aan de uitslag. Toen de
Brit naar Barcelona was ver
trokken, stapte ze naar de
bookmakers. „Tien pond op
Reid", klonk het zelfverzekerd.
ring nog in de haren. „Nee u
ziet bij mij geen tranen. Ik ben
gelukkig. Trots op wat ik heb
bereikt. Die fout van de jury?
Dat hoort bij de sport. Gisteren
kon ik iedereen wel een schop
geven. Nu legde ik al die extra
energie in mijn uitvoering.
Toen ik besloot hier naar toe te
gaan, deed ik dat voor mezelf,
mijn trainster en al degenen,
die me achttien jaar onder
steund hebben. Het is de juiste
beslissing geweest
Verzuchting van Fumiko Oku-
na, die derde is geworden: „Als
mij zoiets verschikkelijks zou
overkomen, hoop ik me op de
zelfde waardige wijze te gedra
gen". Marjolijn Both minder so-
fisticated: „Ik had geduimd dat
Sylvie eerste zou zijn geworden.
We kennen elkaar goed. Ze is
een fantastische soliste. Beter
dan Babb".
Both zelf is achtste geworden
en content. Een plaatsje heeft
ze moeten inleveren ten opzich
te van het wereldkampioen
schap van vorig jaar in Perth.
Maar wat zegt dat. Met haar
vertolking van Rhapsody in
Blue is ze nog wat ingelopen op
de Engelse Kerry Shacklock.
Het verschil met de andere Eu
ropese zwemsters is gering ge
bleven. Ze gaat door. Misschien
staat ze ooit nog eens op de
hoogste trede van het platform.
Niet bij de Olympische Spelen,
maar bij de Europese kampi
oenschappen.
door Pim Stoel
op de kracht en souplesse van
het Noorse team. Geen moment
kon het duel worden gecontro
leerd.
In de slotfase bleek Noorwegen
over de sterkste zenuwen te be
schikken. Sundal en Svendsen
waren ieder met zes treffers de
gangmakers van de oproep
krachten. In het GOS-team
blonk Morskova met acht doel
punten uit.
Het Zweedse mannenteam vol
doet aan de hooggespannen ver
wachtingen.
De wereldkampioen bereikte
zonder al te grote problemen de
finale, die zaterdag wordt ge
speeld. Frankrijk werd met 25-
22 verslagen. Thorsson (zes
treffers), Carlen (5) en Hajas
(5) maakten van de Franse for
matie een kansloze ploeg. In de
eindstrijd komt Zweden uit te
gen het GOS-team, dat met 23-
19 zegevierde over IJsland.
Opnieuw was gisteren Felix Savon te sterk voor
Arnold Vanderlijde. De derde Olympische Spelen
van de Nederlandse bokser brachten dus ook de
derde bronzen medaille. Savon is en blijft gewoon
veel te sterk voor Vanderlijde. Maar in het jaar
2032 zal alles anders zijn.
in en verklaarde het gevecht tot
geschiedenis en Vanderlijde tot
winnaar.
Savon bood, na zijn kunstgebit
weer te hebben ingebracht, zijn
excuses aan, en wat kan de
sport toch mooi zijn, arm in arm
en voetje voor voetje verlieten
de grote boksers voor wie de Go
denschemering nu toch wel
lijkt in te vallen, de boksarena
en werden vervolgens in triomf
naar de Henri Dunant gereden
voor een rondvaart over de
Maas.
Herinneringen
In een exclusief vraaggesprek
op dat schip, terwijl een ver
pleegster hem zorgzaam in een
deken verpakt aan dek rijdt, wil
Vanderlijde kwijt dat hij een
halve eeuw lang heeft vermoed
dat deze dag nog eens zou ko
men. Hij memoreert uitvoerig
hoe hij in de vorige eeuw, in mei
van dat wonderlijke jaar 1986,
in de Amerikaanse gokstad
Reno, de Cubaan voor het eerst
ontmoette.
Vanderlijde met vochtige ogen:
„Ik verloor op punten, krap.
Twee jaar later in Berlijn gaf hij
me zo op mijn falie dat de arbi
ter de match aan het einde van
de tweede ronde moest staken.
In Moskou, in 1989, ja jong dat
is allemaal lang voor jouw tijd,
zat ik al in de eerste ronde op de
kont met een bloedende hoofd
wond. 't Was geen slechte toen,
die Savon. Een stuk beter dan
vandaag de dag. Een beest. Ook
in de training. Op het laatst wil
den zelfs de boksballen niet
meer in de boksschool hangen.
Hij gromde als een dolgeworden
grizzly tegen z'n sparringpart
ners. Vaak in al die 68 keren dat
we tegenover elkaar hebben ge
staan, wenste ik dat er een luik
in de vloer van de ring zat waar
door ik ongezien had kunnen
vertrekken".
En de nederlaag die u nog het
verst in het geheugen ligt?
Vanderlijde zonder na te den
ken: „De Spelen van '92. Barce
lona. Ik mag dan vandaag de
dag 's avonds al moeite hebben
met me te herinneren wat ik 's
morgens heb uitgespookt, maar
die partij weet ik nog als de dag
van gisteren".
Ademloos
De donkere man met zijn gedis
tingeerd vergrijsde haardos
leunt achterover, sluit even het
oog en begint met zijn zachte 'g'
te vertellen. Ademloos luiste
ren we toe.
„Het was een warme dag in au-
Barcelona Sensationeel
nieuws uit de olympische stad
Rotterdam. Gisteravond, 8 au
gustus 2032 heeft Arnold Van
derlijde, onze 12-voudige bron
zen medaillewinnaar, voor het
eerst in zijn carrière zijn grote
rivaal de Cubaan Felix Savon
verslagen. De jury had, in te
genstelling tot voorgaande edi
ties, deze keer geen enkel moei
te de winnaar van het duel der
krakende giganten aan te wij
zen.
Niet alleen volgens de compu
ters, maar ook volgens het blote
oog, scoorde Vanderlijde één
maal, tegen Savon nul keer. De
geringe stootkracht van de Cu
baan was voor een groot deel te
wijten aan het feit dat zijn be
faamde rechtse niet uit de verf
kwam omdat hij als gevolg van
een biljartarm een mitella
droeg.
Vanderlijde, zoals gebruikelijk
de laatste zes Olympische Spe
len moeilijk stappend vanwege
zijn jicht, raakte Savon één
keer met een schampschot op
de kin en zag tot zijn onuitspre
kelijke vreugde hoe de legenda
rische Cubaan als in slow mo
tion naar het canvas viel en
daar bewusteloos bleef liggen.
Het moet gezegd, het was gen-
tleman-bokser Vanderlijde zelf
die, na eerst het kunstgebit van
zijn eeuwige opponent te heb
ben verwijderd, en vervolgens
zijn eigen kunstgebit, probeer
de Savon met kunstmatige
ademhaling weer bij zijn posi
tieven te brengen.
Dat lukte na enige tijd van hard
werken. Een sportieve tegen
valler was dat toen Savon ein
delijk de ogen weer opsloeg en
het bejaarde hoofd van de Lim
burger boven zich zag, hij met
een een knal uitdeelde, die zo
hard aankwam dat het glazen
oog van Vanderlijde in gruzele
menten ging.
Hierop greep de scheidsrechter
TAFELTENNIS
Bokser Arnold Vanderlijde: 'Ik dacht, Arnold waarom ben je niet bij je moeder thuisgebleven'.
gustus, zo warm dat de duiven
boven het bokspaleis op waren
gehouden met koeren en
amechtig in de schaduw zaten.
Ik begon met gemengde gevoe
lens aan het gevecht in de halve
finale van het olympisch toer
nooi, want ik had in de voor
gaande jaren vijf keer stevig op
de kloten gehad van Savon, en
dat gaatje toch niet in de kou we
klerén zitten".
„Ik had, ik geef het toe, wat
schrik van hem. Als Savon op de
Ramblas liep, bezocht ik de Sa-
gra Familia om een kaarsje voor
mezelf te branden. Als ik hem
in het Olympisch Dorp tegen
kwam, deed ik het bijkans in de
broek, want het was in die jaren
nu eenmaal een rare. Ja wat zeg
ik, als ik zijn naam in de krant
las had ik al acht tellen rust no
dig".
„Enfin, ik kom de ring in, hij
staat er al, ik ruik hem al van
verre en ik denk Arnold, je hebt
al brons, waarom ben je van
daag gewoon niet bij moeder
thuisgebleven? Maar ja, je kan
natuurlijk niet terug op zo'n
moment, het bokspaleis is tot
de nok toe gevuld, veel Span
jaarden vermoedelijk, want er
wordt hard olé, olé voor je ge
zongen".
„Je ziet als in trance de witte
mergpijpen waarop de voorzit
ter van het NOC, de heer Hui-
bregtsen, zich pleegt voort te
bewegen, onder een bankje uit
steken, je weet dat mocht je on
verhoopt winnen en dus in ie
der geval zilver halen, Hui-
bregtsen en de chef de mission
Bolhuis elkaar wenend van
vreugde geluk zullen wensen
met het behaalde succes. Je wilt
het tweetal niet teleurstellen,
maar op de weg naar dat succes
staat letterlijk en figuurlijk Fe
lix Savon de verschrikkelijke".
„Goed, het signaal helpers weg
komt en als Savon die van hem
achteloos met een een-twee
combinatie de ring uit en het
publiek in rost, overheerst bij
mij toch wel de opvatting dat
het een zwaar middagje dreigt
te worden".
Leren
De oude bokser buigt zich voor
over. „Let nu goed op" zegt hij,
„daar kunt ge van leren. Want,
wat gebeurt op die gedenkwaar
dige dag van het jaar 1992. Ik
krijg direct na het begin een
klap, ik krijg er nog een, ik pro
beer Savon te raken, mis, hij is
te snel, ik krijg nog een paar
petsen, en ineens weet ik het.
Het kwam als een openbaring.
Plotseling in die olympische
ring in dat godvergeten jaar
1992 realiseer ik me dat Felix
Savon te sterk voor me is. Had
ik dat maar eerder beseft, dan
had ik niet zo met die vijf voor
gaande nederlagen in de maag
gezeten".
„De eerste ronde zit er op, ik sta
8-0 achter, in de tweede ken ik
geen vrees meer, ik weet dat ik
ga verliezen van de beste bok
ser van de wereld, ik krijg er
een op de kaak, dank u Savon,
de benen smelten weg, hup acht
tellen rust. Even later nog eens
acht tellen, en na de tweede
ronde staat het 19-1. Aan het
begin van de derde ronde zeg ik
zachtjes tegen Savon, okay Fe
lix, ik erken dat je beter bent,
doe het rustig aan. Heeft hij die
ronde als een balletjongen uit
gedanst. Grote klasse. Ik verlies
ten slotte eervol met 23-3".
De bosker zwijgt. Hij is moe. Als
we hem vragen waarom hij na
dat hij op die gedenkwaardige
dag in 1992 eindelijk in Savon
zijn meerdere heeft erkend.'
daarna op nóg tien Olympische
Spelen in de halve finale tegen
de Cubaan is uitgekomen, zegt
Vanderlijde: „Dat jong, dat ging
om het brons. Ik denk niet dat
na mij iemand zo snel nog eens
twaalf bronzen plakken zal ha
len".
Tanende maan
We kijken hem aan. Is dat echt
de enige reden geweest? De old
timer aarzelt. Zegt dan raadsel
achtig: „Een bokser blijft altijd
een bokser, ook als de maan ta
nende is".
En nu, nu hij in het jaar 2032
dan eindelijk zijn eeuwige ri
vaal heeft verslagen, heeft Van?
derlijde er nu toch niet een
beetje spijt van dat hij na Barce
lona 1992 geen asperges is gaan-
kweken aan de Limburgse
Maasoevers?
De bokser sluit het oog als om
beter na te denken. Maar even
later duidt een tevreden ge
snurk er op dat hij in slaap is ge
sukkeld. Zijn verpleegster rijdt
hem zonder hem wakker te ma
ken, zachtjes naar zijn hut. Het
Maaswater klotst verwijtend
tegen de boeg van het schip.
WATERPOLO
Barcelona Sportminnend
Zweden is gerust. Vier dagen
voor het einde van de Olympi
sche Spelen won Jan Ove Wald
ner de gouden medaille in het
tafeltennis, bij de Zomerspelen
de eerste voor het Scandinavi
sche land sinds 1984. Hij ver
sloeg de Fransman Jean Philip
pe Gatien met 3-0.
De zege zal de 26-jarige Wald
ner naar verwachting ruim
300.000 gulden opleveren aan
sponsorgelden. Dat bedrag is
ongeveer gelijk aan zijn jaarsa
laris. „Ik kan gemakkelijk van
mijn sport leven, zolang ik af en
toe maar een groot toernooi
win".
Elke dag werd de Zweedse
goudjacht breed uitgemeten in
de kranten. Het land was best
tevreden met de oogst tot nog
toe (viermaal zilver en driemaal
brons), maar de hoogste onder
scheiding ontbrak. Dat stak een
beetje, zeker omdat rivaal
Noorwegen al twee keer goud
won. Het buurland dat in Al-
bertville ook al zo succesvol was
geweest.
Koning Carl Gustaf en drie
dochters zaten op de tribunes
van het voormalige treinsta
tion. Zij en honderden landge
noten zagen een wedstrijd van
nauwelijks een half uur, met
twee spelers dicht achter de ta
fel en een oppermachtige Wald
ner. Van wie ze zelfs in Zweden
zeggen dat hij zo 'cool' is. Als
Borg vroeger, als de zwemmer
Anders Holmertz nu. Hij ping
pongt vrijwel zonder expressie
op zijn gezicht. Pas na het duel
toonde hij emotie en viel hij in
de- armen van coach Anders
Thunström.
De goede opslag van Waldner
was doorslaggevend. Voor Ga-
tien wist hoe die fatsoenlijk te
rug te slaan, waren twee games
voorbij. In de derde boog de in
Ales geboren Fransman met
het mooie gezicht op 25-23, het
derde wëdstrijdpunt voor de
Zweed/ Koning Gustaf stond
Barcelona Toppers doen het
wanneer het moet, tobbers stij
gen boven zichzelf uit wanneer
het niet meer strikt nodig is.
Die enigszins wrange bijge
dachte begeleidde het gelijkspel
van het waterpoloteam tegen
Hongarije: 13-13 (3-5 4-3 3-1 3-
4). Veruit de beste prestatie tij
dens het olympisch toernooi na
de nederlagen tegen Spanje,
Italië en Cuba en het gelijkspel
celleerde. Eenmaal onderschep
te de 19-jarige speler van Polar
Bears een Hongaarse aanval,
zwom het hele bad over en
scoorde.
„Ik zie het kennelijk niet goed",
moet de Franse scheidsrechter
hebben gedacht. Hij stuurde
achter elkaar De Vries en JanJ
sen eruit. De laatste ten onrecht
te. De Hongaren profiteerden.
Ze kwamen zelfs op 12-13, toen
tegen de Grieken. Als beloning Petvary eerder bij de bal -
FOTO ANP
Jan Ove Waldner behaalt goud. de Zweedse tafeltennisgigant streek daarmee
300.000 gulden aan sponsorbijdragen op.
mag Nederland om plaats ne
gen spelen tegen de nummer
voorlaatst van de andere groep:
hoogstwaarschijnlijk Frank
rijk.
De Trumbic-boys speelden vrij
uit en scoorden dat het een lieve
lust was. Ze zetten een achter
stand van 3-6 halverwege de
tweede periode om in een voor
sprong van 12-10 met nog enke
le minuten te gaan in de vierde
periode. De verbazing over het
vlotte aaanvalsspel was alom.
Vooral John Scherrenburg ex-
dan doelman Arie van de Bunt.
Deze had na twee partjes Bert
Brinkman vervangen. Trumbic
vond de tijd rijp voor de terug
keer van zijn eerste doelman,
die na twee misgrepen vroeg in'
de openingswedstrijd tegen'
Spanje zijn plaats had moeten
afstaan aan Brinkman. De in
valler groeide uit tot de uitblin-
ker van het Nederlands team.
De laatste seconden was Neder
land in balbezit. Maar de laat
ste pass van Jansen ging langs
de aanvallers heen: gelijkspel.
meteen ,op
„Ik leed onder zijn opslag", zei
de 23-jarige, bijgenaamd Filou.
„Waldner is de beste serveerder
van het circuit. Zelfs al zou ik
vier uur per dag trainen op mijn
service, dan nog zou die nooit zo
goed zijn als die van hem".
Sterren
Op 12-jarige leeftijd speelde
Waldner al in de hoogste divisie
van Zweden, dat traditioneel
goede tafeltennissers voort
brengt, onder wie de huidige
sterren Persson, Appelgren en
Lindh. Als kind trok Waldner
een seizoen naar China, waar
tafeltennis tot kunst is verhe
ven. Hij vroeg een willekeurige
oudere man een partijtje te spe
len. De kerel serveerde hem
compleet van tafel. Toen nam
hij zich voor de beste beginslag
van allen aan te leren.
Als 16-jarige, later toegevoegd
aan de selectie, stond hij in Boe
dapest voor het eerst in de fina
le van het EK. Hij zei te dro
men. Toen hij wakker werd,
had hij verloren. Zijn grootste
succes tot donderdag was de
wereldtitel in 1989, Dortmund.
Nu is Barcelona het hoogtepunt
voor de man die graag golft en
wedt op de paarden. „Ik heb het
hele toernooi slechts één game
verloren. Mijn zege is de best
mogelijke reclame voor de we
reldtitelstrijd van komend jaar
in Zweden. Misschien neemt
mijn zege wat druk weg bij de
handballers. Ook zij hebben
BASKETBAL
Badalona - Drazen Petrovic
heeft Kroatië in de olympische
basketbalfinale geschoten. De
guard mikte in Badalona negen
seconden voor het einde twee
vrije worpen raak en bracht zijn
ploeg voorbij het GOS, 75-74
(30-40).
Petrovic, werknemer bij de
New Jersey Nets, leidde de
Kroaten in de stormachtige
tweede helft naar de eindstrijd.
Voor de pauze controleerde het
GOS de wedstrijd. Volkov,
bankzitter bij de Atlanta
Hawks, en Tikhonenko, op zoek
naar een buitenlandse club,
schoten met scherp (65 pro
cent) en hielden Petrovic op 6
punten. Dat resulteerde in de
voorsprong van tien punten
halfkoers (40-30). Met Vranko-
vic (2 meter 15), Radja (2 meter
10) en Kukoc (2 meter 7) heer
ste Kroatië in het tweede deel
onder de borden. De verdedi
ging- werd strakker aangetrok
ken en Petrovic kreeg het op
zijn heupen. Binnen zes minu
ten was de achterstand onge
daan gemaakt, 54-53. Volkov
(20 punten) en Tikhonenko
(18) brachten nog even hoop in
het GOS-team, 66-57.
De slotfase was voor Kroatië,1
voor de ontketende Petrovic,
topscorer met 28 punten.
De Spaanse basketballers heb
ben hup frustraties over hun te
leurstellende presteren tijdens
het olympisch toernooi flink af
gereageerd. De wedstrijd tegen1
Angola, met als inzet de negen-
de plaats, eindigde met een
massale vechtpartij. Spanje
won uiteindelijk, met 78-75, en
nam zo revanche voor de neder-
laag (83-63) in de voorronde.
