H Spanning in Westland loopt op „Met die razzia's wordt een sfeer gecreëerd waar niemand bij gebaat is' CeidócSomont' ZATERDAG 25 JILI 1992 PAGINA C 1 „Wat is er nu makkelijker dan iemand aan te nemen die zich aan je voordeur komt melden en graag en hard wil werken?" Voor de tuinders kwam het bericht dat het afgelopen irdi moest zijn met de illegale werknemers in de kassen als een _J donderslag bij I heldere hemel. J Het wordt tijd dat _J tuinders zelf eens hun verantwoor- delijkheid oppakken, luidde de boodschap. Maar de tuinders spreken van falend overheidsbeleid. Twintig jaar werden de j illegalen r« oogluikend toegestaan, en nu moet het van de ene op de andere H dag afgelopen zijn. Werklozen moeten de plaats van de illegalen innemen, maar de tuinders zeggen dat werklozen niet willen. „Als iemand door het rode licht rijdt, moet die een bon krijgen. Maar toch niet als het licht nooit op groen staat?" tienduizend illegalen. FOTO'S: SAClHA PIETERSE Idoor ROB EDENS WESTLAND - De koppen in de kranten begin dit jaar waren groot: 'Razzia's op vreemdelin gen' en 'Jacht op illegalen'. Dit gehele jaar, startend in januari, zou de controle op illegalen in de kassen geïntensiveerd worden. Inmiddels blijkt het resultaat van de jacht nogal tegen te vallen, voor Justitie dan. Tot nu toe zijn bij invallen 135 ille galen aangetroffen bij 87 bedrijven. Bij 66 bedrijven was geen illegaal te beken nen. In zeven maanden tijd zijn 153 van de 3200 tuinbouwbedrijven in het Westland met een politiebezoek ver eerd, nog geen één op de twintig. W. Collignon, woordvoerder van het politieteam, denkt echter nog steeds dat het geschatte aantal van acht- tot tienduizend illegale werknemers in het Westland aanwezig is. Hij wijst op de beperkte middelen van de politie. „In feite doen we niet zoveel meer dan an dere jaren, alleen pakken we de zaken nu gecoördineerd aan". Ter illustratie van de beperkte middelen: „Soms doen we op één dag twee bedrijven aan en dan zit ons busje vol, einde oefening". Een andere keer is er een gebrek aan cellen, en dan kan de politie niets doen. Bovendien zijn tuinders inventief, en hebben waarschuwingssystemen in het leven geroepen, waardoor vele illegalen door de mazen van het net kunnen glip pen. „Hoe dat werkt? Heel eenvoudig: met de telefoon, via mobilofoons, draadcjrcuits en noem maar op", zegt een rozenkweker. Wanneer de politie zich waar dan ook in het Westland laat zien, is binnen een minuut vrijwel ie dereen in de directe omgeving op de hoogte. Ook worden de toegangen tot de bedrijven versperd met 'toevallig' geparkeerde auto's. Verder is het bij de tuinders algemeen bekend dat een be drijf dat eenmaal door de politie is aan gedaan, voorlopig niet meer wordt be zocht, zeker als er geen illegalen wor den aangetroffen. Collignon, zelf in dienst bij de rijkspoli tie van Wateringen, geeft toe dat er sprake is van een „kat-en-muisspelle- tje" dat de politie alléén nooit kan win nen. Hij beschouwt het als „pure winst" dat de discussie over de illegalenpro blematiek goed op gang is gekomen. „De politie is slechts een klein onder deel van de hele operatie. Maar eigen lijk is het heel simpel. De tuinders doen iets wat niet mag, en dus moet dat aan gepakt worden. Je mag niet door rood licht rijden, je mag niet dronken achter het stuur zitten, en je mag illegalen niet voor je laten werken. Dus treden wij op. En dat de politie als uitvoeringsappa raat de gebeten hond is, daar moeten we mee leren leven". Tuinderscultuurtje Ook bij het Regionale Bestuur voor de Arbeidsvoorziening (RBA) Den Haag Delft, dat werklozen bemiddelt naar een baan in het Westland, komen veel boze telefoontjes binnen. Henk van der Hoek van het RBA: „Tuinders denken dat wii achter het verscherpte politie optreden zitten. Dat slaat natuurlijk nergens op. Het wordt eens tijd dat het tuinderscultuurtje van werken met ille galen wordt doorbroken". Bijna alle door tuinders aangemelde vacatures zijn inmiddels opgevuld met werklozen. Daarvoor werd een speciaal 'werklozenbusje' in het leven geroepen, dat de kassen langsging. Begin dit jaar meldden tuinders bijna tweeduizend vacatures aan. Dit gebeur de na een oproep van de Hollandse Landbouw Organisatie (HLO) West land, omdat de HLO ervan uitging dat de politie met name zou gaan controle ren bij bedrijven waar geen vacatures gemeld waren. Ter vergelijking: over heel 1991 werden slechts 175 vacatures gemeld. Van de tweeduizend vacatures is inmid dels eenderde deel om uiteenlopende redenen ingetrokken, bijna zeshonderd zijn er opgevuld door het RBA, en een kleine vijfhonderd zijn door de tuinders zelf ingevuld. Maar dit heeft moeite ge kost, en dit aantal afgezet tegen het ver moedelijk aanwezige aantal illegalen van tienduizend maakt duidelijk dat niet al te veel werklozen staan te trap pelen om in het Westland aan de slag te gaan. Een rapportage van begin deze maand laat bovendien zien dat lang niet alle 'werklozen het in de kas uithouden. Een steekproef van 153 laat zien dat nog maar 60 van hen werkzaam zijn bij de eerste werkgever. Van de 93 die overblijven is eenderde deel nog aan het werk (13 in de tuin bouw, 18 elders) eenderde deel valt niet meer te traceren en de rest is weer be land in de kaartenbak van het arbeids bureau. Massale knokpartij Ondertussen loopt de spanning in de glazen stad op. Enkele weken geleden kwam het tot een massale knokpartij in De Lier. Bij een controle werden zeven tuinders in de boeien geslagen en afge voerd vanwege 'het weigeren van mede werking aan een controle'. Bij de inval werden overigens geen illegalen aange troffen. Ook vorige week liep het in Kwintsheul uit de hand, toen een direc teur van een tuinbouwbedrijf op de vuist ging met enkele agenten. „De frustratie bij de tuinders wordt groter en groter", valt in het Westland alom te beluisteren. „Als het zo door gaat, escaleert het. Grootscheepse mo bilisaties en verzet zijn niet ver weg meer". Dat er met strenger politieoptreden al leen geen einde aan het probleem komt, beseffen alle betrokkenen terde ge. Daarom hameren premier Lubbers, minister De Vries (sociale zaken) en staatssecretaris Kosto (justitie) continu op de eigen verantwoordelijkheid van de tuinders en hun organisaties. De tuinbouw moet aantrekkelijker worden om in te gaan werken, het werk moet aangenamer worden, de lonen hoger en de arbeidscontracten beter. Het stokpaardje van de minister-presi dent is erop te wijzen dat hij vijftien jaar geleden als minister van economische zaken geconfronteerd werd met het probleem van de hoge gasprijs. Tuin ders stelden toen dat het probleem on oplosbaar was. Maar door terugdrin ging van het energieverbruik zijn de problemen wel degelijk opgelost, en op eigen kracht, betoogt de premier keer op keer. Lubbers kreeg vorige maand bijval van de in maart speciaal geïnstalleerde Commissie Personeelsvoorziening Tuinbouw voor het oplossen van de personeelsproblematiek in de tuin bouwsector. Het wordt ook wel het plan-De Boer genoemd, naar de voor zitter van de commissie, tevens voorzit ter van het Centraal Bestuur voor de Arbeidsvoorziening. De eigen verant woordelijkheid van de tuinders staat in het plan centraal. „Alleen wanneer de genoemde taken daadwerkelijk door de tuinbouwsector ter hand worden geno men, mag van de inspanningen van de overige partijen resultaat worden ver wacht", luidt de kern van het rapport. Wel is de commissie van mening dat ook het sanctiebeleid ten aanzien van uitkeringsgerechtigden die niet in de tuinbouw willen werken strenger moet worden. De commissie bepleit verder de instelling van regionale sectorraden, die voor de tuinbouwbedrijven moeten gaan fungeren als buitenshuis geplaat ste afdelingen personeelszaken. Deze sectorraden krijgen de taak personeel aan te nemen, de arbeidsbehoefte in kaart te brengen en arbeidspools op te zetten. De bedoeling is dat alle betrok kenen zich binnen vier maanden over het plan-De Boer uitspreken, waarna een Landelijk Tuinbouwakkoord tot stand kan komen. Oogluikend De aanbevelingen uit het rapport zul len echter in geen geval ongewijzigd worden overgenomen. De tuinbouwor ganisaties, volgens alle partijen behalve de tuinders zelf de hoofdverantwoorde lijken voor het illegalenprobleem, laten geen mogelijkheid onbenut erop te wij zen dat het allemaal niet zo simpel is als in het rapport-De Boer wordt voorge steld. C. Zuidgeest, voorzitter van de Weste lijke Land- en Tuinbouworganisatie (WLTO), vindt dat de arbeidsvoorzie ning in eerste instantie een verantwoor delijkheid is van de werkgevers. Net zo goed als het een verantwoordelijkheid is van de politie om de wet te handha ven. Maar wat de werkgeversorganisa ties steekt is dat de politiek bijna twin tig jaar lang het werken met illegalen oogluikend heeft toegestaan. Aan dat falende beleid moet nu opeens, en bo vendien direct, een einde komen, en de tuinders zijn de dupe. Zuidgeest: „Wij nebben de overheid eind vorig jaar gewaarschuwd toen zij de intensivering van de controle op ille galen aankondigde. Zij zijn geschrok ken van het aantal vacatures dat werd aangemeld, en moesten vervolgens roeien met de te beperkte riemen die ze hadden. Het RBA heeft een behoorlij ke inspanning geleverd, maar we moeten helaas constateren dat het pro ject met het werklozenbusje slechts zeer ten dele gelukt is". De WLTO onderschrijft de conclusies van het rapport voor een groot gedeel te, maar vindt wel dat er een aantal be langrijke nuanceringen aangebracht moet worden. Uiteraard zijn de tuin ders de eerst aangewezenen om een einde te maken aan de aanwezigheid van de illegalen, maar de overheid moet er wel meer aan doen om werklo zen in de tuinbouw aan het werk te krij gen. „Wij vinden dat er veel te weinig nadruk gelegd wordt op sanctiemaatre gelen ten opzichte van mensen die niet in de tuinbouw willen werken of onvol doende inspanning leveren om aan werk te komen". Daartegenover staat dat tuinders ook bereid moeten zijn om werklozen in dienst te nemen, bena drukt Zuidgeest. Vorige week nog heeft H. van Leeuwen, voorzitter van het RBA Den Haag/Delft, bekendge maakt dat er driehonderd mensen be schikbaar zijn voor een tuinbouwbaan, maar dat er slechts 78 vacatures aange meld zijn. Verder is er in het rapport te weinig aandacht voor de seizoenspieken, vindt de werkgeversvoorzitter. Er is dan zo veel werk, dat zelfs al zou bij wijze van spreken het totale binnenlandse werk lozenleger in de tuinbouw aan de slag willen, er een overschot aan werk is. Daarom willen de werkgeversorganisa ties toe naar een systeem dat onlangs in Frankrijk en Duitsland is ingevoerd. Deze landen hebben afspraken ge maakt met landen van het voormalige Warschaupact om tijdens de piekperio den mensen uit Oost-Europa een werk vergunning van drie maanden te geven, het zogenaamde 'Zwitserse model'. In Nederland wordt er door het ministerie van sociale zaken en werkgelegenheid wel al aan zo'n constructie gedacht, „maar Sociale Zaken vindt, terecht overigens, dat er eerst meer mensen uit de kaartenbakken van de arbeidsbu reaus aan de slag moeten", aldus Zuid geest. Hij denkt dat de door de commissie-De Boer bepleite invoering van de collec tief georganiseerde sectorraden die de taak krijgen personeel aan te nemen, de arbeidsbehoefte in kaart te brengen en arbeidspools op te zetten, een oplossing kan zijn. Hij wijst op de Stichting Perso neelszaken Tuinbouw Westland, waar een eerste arbeidspool is opgericht waar net de vijftigste werknemer is aan getrokken. De stelling dat het met het imago van de tuinbouw zo slecht gesteld is werpt Zuidgeest ver van zich af. „Natuurlijk, er zijn in het Westland 3200 bedrijven. En dat zijn niet allemaal geweldige werkgevers. Maar dat het imago niet goed is wordt maar geroepen, ook door mensen die absoluut geen kennis van zaken hebben". Razzias De tuinders zelf, de mensen van wie het uiteindelijk allemaal moet komen, zijn minder ingenomen met het rapport. Zij twijfelen hevig aan de bereidheid van het gros van de werklozen om aan het werk te gaan in de tuinbouw. „Werklo zen zien de noodzaak er niet van in om aan het werk te gaan", hebben ze in middels gemerkt. En: „De mensen die wij zoeken zijn er eenvoudig niet". Tuinders spreken niet van een illega lenprobleem, maar van een 'grote-stad- sprobleem'. Een komkommerteler zegt dat hij sinds het arbeidsbureau met een busje werk lozen de kassen langsrijdt tot vijf keér toe iemand in zijn kas heeft gehad die alleen maar even kwam meedelen dat hij. niet in een kas wil werken. „Is het dan te veel gevraagd dat wij normaal gemotiveerden in dienst willen heb ben?" Een andere tuinder komt met het vol gende verhaal: hij meldde begin dit jaar vijftien vacatures aan bij het arbeidsbu reau in Naaldwijk. Eén full-time baan, en de rest tijdelijk. Het arbeidsbureau slaagde er niet in om mensen aan te le veren. Uiteindelijk gaf het arbeidsbu reau zelf het advies om het maar weer op de oude manier te doen, met illega len dus. Zwart op wit wilde het arbeids bureau dit advies uiteraard niet geven. „Wij worden gestraft voor falend over heidsbeleid", luidt de algemene opvat ting. „Twintig jaar lang kijkt de over heid bewust de andere kant op, en nu moet het opeens anders. Met die razzi a's wordt een sfeer gecreëerd waar nie mand bij gebaat is. De politie neemt je werknemers mee, en vervolgens kun je niet aan vervangers komen. Ondertus sen staat en hangt de hele oogst te ver pieteren". Veel tuinders geven open en bloot toe dat ze, bij gebrek aan legale werkne mers, met illegalen werken. Trots zijn ze er niet op, maar „wat is er nu makke lijker dan iemand aan te nemen die zich 'bij je komt melden en graag en hard wil werken. En ook nog zoveel mogelijk uren wil draaien". Woede De officiële woordvoerder van de tuin ders, Jos Kester, stelt dat de tuinders helemaal niet zo onwelwillend zijn als wordt voorgespiegeld. Vorige maand kwam hij tijdens een CDA-bijeenkomst in Poeldijk, waar meer dan zevenhon derd belangstellenden, onder wie veel tuinders, naar toe waren gekomen, openlijk in aanvaring met premier Lub bers. Kester wierp Lubbers voor de voeten dat „de regering niets aan het feit doet dat 300.000 werklozen niet be reid zijn te werken en ik zo gedwongen word illegalen in dienst te nemen". Een ovationeel applaus was zijn deel. Lub bers ontstak vervolgens in woede en stelde dat Kester niet zo'n grote mond moest hebben. Resultaat is in ieder ge val wel dat Lubbers Kester uitnodigde voor een gesprek, dat vermoedelijk vol gende maand plaatsvindt. In de aanbevelingen van de commissie- De Boer heeft Kester niet zo veel ver trouwen. „Op papier klopt het allemaal wel, en er zitten zeker goede elementen in. Maar je moet wel een bepaalde pe riode in acht nemen om de maatregelen door te voeren. En niet enerzijds een rapport op tafel leggen en anderzijds de illegalen wegnemen en de boetes ver hogen". Tot voor kort kwam een tuin der er af met een boete van 750 gulden per illegale werknemer, maar sinds 1 juli bedraagt de boete tussen de 2000 en 5000 gulden. Bij herhaling wordt de boete verdubbeld. Wanneer Kester geconfronteerd wordt met de woorden van politiewoordvoer der Collignon, die stelde dat de tuin ders simpelweg iets doen wat niet mag en dus aangepakt moeten worden, haalt hij moedeloos zijn schouders op. „Dat kan die meneer wel zeggen, maar dan moet hij zich ook maar eens in de achtergronden verdiepen. Als iemand door het rode licht rijdt moet die een bon krijgen. Maar toch niet als het stop licht nooit groen wordt?" Voor hem staat als een paal boven wa ter dat de aanwezigheid van de illegalen op dit moment nog broodnodig is, in de meest letterlijke zin. Niet alleen voor de tuinders, maar voor de hele Neder landse economie. f

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1992 | | pagina 19