Afscheid verademing
voor Eddy Planckaert
SPORT
OP DE LOSSE TOUR
Van kilometer tot kilometer
Lekker eten
in de bus
Afwachten
QaidócQowiarit
MAANDAG 13 JULI 1992
bij de autopsie werden sporen
van amfetamines in urine,
maag en bloed aangetroffen.
Dopingcontroles waren inder
tijd pas een jaar officieel.
Boter
25jaar
i is het precies 25 jaar
geleden dat Tom Simpson op
de Mont Ventoux stierf. Dat
gebeurde tijdens de dertiende
etappe van Marseille naar Car-
pentas. Op de dertiende juli. In
een verzengde hitte. Op drie
kilometer van de top begon de
30-jarige Engelsman te zwal
ken en viel van zijn fiets. Tot
drie keer toe. De laatste keer
bleef hij liggen. De dood van
Simpson werd in verband ge
bracht met doping. Hartstil
stand door totale uitputting,
luidde de officiële lezing, maar
Het botert niet tussen Luc Le-
blanc en Gerard Rué. De ren
ners uit de Castorama-ploeg
van Guimard liggen met el
kaar overhoop sinds het Frans
kampioenschap dat door Le-
blanc werd veroverd. Rué ver
wijt zijn ploegmakker achter
zijn rug te hebben aangevallen
om hem de titel te ontfutselen.
„Ik zou geen moment rustig
slapen", meende Rué.
Traditie
Duitsland heeft nauwelijks
wielertraditie. De belangstel
ling voor het métier is mond
jesmaat. De kennis van zaken
laat ook te wensen over. Zo
bleek gistermiddag tijdens een
uitzending van de WDR (West
Deutsche Rundfunk). Een aan
de grens met Nederland gepos
teerde verslaggever antwoord
de op de vraag vanuit de studio
wie de gele trui in bezit had
met: „De Fransman Poli....".
Poli is een Italiaan en sinds
vrijdag na een val uit koers.
Lino fietste vrolijk aan hem
voorbij. Hoe belangrijk de me
dia de Ronde van Frankrijk in
schatten bleek tijdens de ver
keersinformatie om het half
uur. „Wegen einer Radsport-
veranstaltung" zijn de volgen
de wegen afgesloten De
naam Tour de France werd
niet eens genoemd.
Podium
Valkenburg kreeg toch Neder
landers op het podium. Niet na
de finish, maar gisteren voor
de start van de achtste etappe
naar Koblenz. Drie zelfs, een
ongekende weelde voor een
land met gedeukt wielerpresti-
ge. Het waren evenwel geen
hardrijders, maar twee journa
listen en een ploegleider die
door de Tour-directie en minis
ter Hedy d'Ancona werden ge
huldigd. Teammanager Peter
Post van Panasonic, TV-com-
mentator Mart Smeets en jour
nalist Peter Ouwerkerk van
het Rotterdams Dagblad kre
gen uit handen van directeur
Jean-Marie Leblanc de medail
le van verdienste. Allen heb
ben meer dan twintig keer de
Ronde van Frankrijk gevolgd.
De Belg Herman Cornells
werd eveneens onderscheiden.
Hij is al meer dan twee decen
nia chauffeur van de NOS-tele-
visie tijdens de Tour.
Snurken
Gert-Jan Theunisse en Robert
Millar delen de kamer tijdens
de Tour. Normaal gesproken
heerst diepe stilte, want bei
den zijn renners van weinig
woorden, 's Nachts wordt de
rust echter wreed verstoord
door Millar. De Schot snurkt.
Hij maakt lawaai als een hout
zagerij. Het geluid is zo irri
tant, dat Theunisse tot nu twee
keer midden in de nacht op
zoek is gegaan naar een ander
bed. Directeur Ad Bos van
TVM stelde zijn kamer be
schikbaar. Millar wist vorige
week een keer Theunisse op
zijn eigen kamer te houden.
Hij beloofde de defecte televi
sie te repareren. Dat lukte in
een wip. Wat Theunisse echter
niet wist, was dat de vegetariër
het kapotte toestel had vervan
gen door de goed functione
rende televisie uit de kamer
van Rob Harmeling.
TOEKE Tijdens zijn ac
tieve carrière was Eddy
Planckaert vrijwel dage
lijks dankbaar voer voor
de media. Conflicten, gro
te triomfen en bizarre ont
hullingen over mystieke
trainingsmethodieken
wisselden elkaar in hoog
tempo af.
Vooral toen hij zich in een
Zwitserse kliniek liet injecte
ren met cellen van ongeboren
lammeren haalde hij wereld
wijd de pers. Na zijn dubbele
hernia en afscheid van het
profpeloton is er in feite niet
zóveel veranderd. De jongste
telg uit het roemrijke Vlaamse
wielrengeslacht is nog altijd
repeterend in de publiciteit te
bewonderen. Ook nu hij zich
zelf als een soort kluizenaar op
een 300 jaar oude boerderij 'in
the middle of nowhere' heeft
teruggetrokken
Te popelen voor weer een in
terview staat Eddy Planckaert
niet. Integendeel zelfs. Het
liefst houdt hij zich onledig
met het geduldig observeren
van de pure natuur in zijn
nieuwe woonplaats Toeke, een
diep in het Vlaamse land ver
scholen gehucht. Het voede
ren van de omvangrijke vee
stapel met koeien, paarden,
varkens, schapen, konijnen en
kippen is z'n lust en z'n leven.
Een kopje brandnetelthee bij
de hand, de beentjes lekker
languit op de lemen vloer, af
en toe een hapje onbespoten
voedsel, geen telefoon - het
liefst zou de voormalig sprint
koning zich volledig afsluiten
van de buitenwereld.
Eiland
Het is hem niet gelukt zich vol
ledig te isoleren, alhoewel hij
toch een soort eiland heeft op
gezocht. Aan het eind van een
doodlopende landweggetje,
midden in een onafzienbaar
landschap weilanden, staat de
boerderij met zeven hectare
grond van de Planckaerts. Er
omheen is het een ongeorden
de puinhoop, er ligt zichtbaar
voor jaren werk te wachten.
Eddy Planckaert, per zwarte
Porsche met kleisporen op de
spatborden gearriveerd, over
ziet zijn eigendom glimla
chend. De frisse tegenzin voor
het interview heeft plaats ge
maakt voor goedlachse bereid
willigheid. Wat dubbelge-
stookte Hollandse graanjene
ver al niet kan doen.
De hereboer is druk. Zo druk
dat hij nauwelijks toekomt aan
zijn feitelijke plan om terug te
keren naar de middeleeuwse
leefwijze. Als quizmaster in
een Belgische 'spellekes-show'
reist hij stad en land af. Daar
naast is hij verzeild geraakt in
het zakenleven. Samen met
een compagnon probeert hij
een markt aan te boren voor
biologische huizen.
„Wij bouwen huizen met lou
ter en alleen gezonde materia
len", luidt de reclamespot van
Planckaert. „De hedendaagse
bouwmaterialen zitten vol met
troep. Cement met te veel
vlieggas, pleisterwerk met
kankerverwekkende stoffen,
ga zo maar door. Een goeie
vriend van mij woonde mid
den in de bossen in een prach
tig huis. Hij moest verhuizen,
omdat zijn dochtertje aller
gisch bleek voor de stoffen die
vrijkwamen. Ik ben er heilig
van overtuigd, dat heel veel
mensen ziek worden door hun
eigen woning. Er is momenteel
nog geen markt voor, maar dat
gaat komen, let maar op. Wij
doen alles puur natuur. Zelfs
de aardstralen laten we verwij
deren voor we met de bouw be
ginnen. Dat doet een pende
laar die met een soort wichel
roede de stralen opzoekt. Alles
in ons werk is wetenschappe
lijk bewezen, behalve die pen
delaar".
Bonvivant
Eddy Planckaert is in zijn ele
ment. Thuis in Toeke, op de le
ren sofa, naar hartelust babbe
lend. Bij voorkeur niet over het
wielrennen. „Ik leef hier als
God in Frankrijk", glimlacht
de bon vivant van weleer. Als
men mij tenminste een beetje
met rust laat. Ik kan namelijk
FRANKRIJK 2051
Stujzheim
Straatsburg
hoogtewscMw mo«ü(Kh«id»griad
moeilijk nee zeggen. Nog
steeds word ik overal voor ge
vraagd en alle Belgische kran
ten hebben al pagina's over me
volgeschreven, nadat ik al
maanden niet meer koers. Ik
snap er helemaal niets van. Zo
belangrijk kan een mens toch
niet zijn?"
Eddy Planckaert mag zichzelf
niet bijzonder vinden, ook nu
hij zich niet meer met de eind
spurt bemoeit, houdt hij er ta
melijk ongebruikelijke ideeën
op na. Het voormalige feno
meen op de fiets trekt daarmee
de lijn door, want toen hij nog
deel uitmaakte van het rond
trekkende circus broodfietsers
was het niet anders. Altijd was
er wel wat rond 'de kleine'. Aan
trainen had hij in wezen een
broertje dood; hij leunde liever
op de talenten die hij van ho
gerhand had gekregen. Zijn
erelijst groeide desalniettemin
net zo hard als zijn bankreke
ning. Zijn broers Willy en Wal
ter - eveneens zeer succesvol
als wielrenner konden er
niet aan tippen.
Mythe
En altijd was er wat met Eddy
Planckaert. Peter Post, zijn
baas bij Panasonic, werd soms
tureluurs van de eigenzinnige
Belg. „Hij is de enige op wie ik
nooit vat heb gekregen", zei de
Amstelvener onlangs. Het hal
ve peloton lachte Planckaert
uit toen hij openhartig vertel
de dat hij kracht putte uit
yoga, meditatie en wierrook.
Nog harder werd er gelachen
toen Eddy Planckaert zich in
Zwitserland in een peperdure
kliniek liet behandelen. Hij
werd ingespoten met de foetus
van een zeldzame berggeit en
zou daaruit onvermoede
krachten putten. Planckaert
werd voor gek versleten, totdat
hij kort daarna met minimaal
verschil Steve Bauer in de
klassieker Parijs-Roubaix ver
sloeg. Een mythe was geboren.
Tegenwoordig staan de ren
ners voor het seizoen in rijen
voor de Zwitserse kliniek. Nie
mand rept er over.
In de huiskamer van Planc
kaert herinneren weinig stof
felijke zaken aan de periode
van succes. Slechts de finish-
foto van Parijs-Roubaix en een
kei op een sokkel doen denken
aan roemruchte tijden. „Ik mis
het fietsen nog steeds", bekent
hij. „De afgelopen winter heb
ik zelfs serieus overwogen om
weer te beginnen. De doktor
heeft het me afgeraden. M'n
rug, hè".
De andere kant van de medail-
Eddy
Planckaert
FOTO:
DIJKSTRA
le is voor Planckaert de rust
die z'n geest heeft gekregen.
„Vroeger was ik binnen vijf se
conden boos. Noem het tempe
rament van een sprinter. Over
al werd ik boos over, nu kan
niets mij meer uit mijn even
wicht brengen. Zelfs niet als ze
in het verkeer de stomste blun
ders maken. Ja, hoe kan dat?
Doordat ik te rade ben gegaan
bij mezelf, omdat ik niet langer
ben verblind door het geld en
het succes. Eindelijk was ik
ook van de stress verlost. Ik
kan nu eerlijk zeggen, dat ik er
altijd veel last van heb gehad.
Voor elke koers waren m'n bil
len nat, omdat ik onder druk
stond. Ik moest presteren. In
die zin ben ik blij, dat ik er
noodgedwongen uit ben ge
stapt. De meeste renners ge
dragen zich ook als hoeren, de
wielersport is zeker niet braaf.
De ene dag ben je eikaars
vrienden omdat je in dezelfde
ploeg zit, de volgende dag is
het haat en nijd en moet je el
kaar met vieze trucs dwarszit
ten".
Dierbaar
De allerdiepste geheimen over
de wielrensport wenst Planc
kaert uiteraard niet te onthul
len. Zwijgplicht is in het mé
tier een erecode en daaraan
wenst hij zich nog steeds te
conformeren. De sport is hem
er ook te dierbaar voor, al sükt
hij kritiek zeker niet in. Zo
vindt hij de Tour de France „de
allerschoonste koers op aar
de". Zeven keer was Planc
kaert in actie in de Tour, zes
Koning Boudewijn van België was zaterdag present in Valkenburg en onderhield zich daarbij met kans
hebber en titelverdediger Miguel Indurain.
FOTO: EPA
zaterdag
0 km: 188 renners vertrekken rond
het middaguur in Brussel. Ze laten
Cornillet, De Vries, Poli en Boden
achter. Het viertal was vrijdag be
trokken bij de massale valpartij. Het
is bewolkt, fris en winderig.
1 km: Uit het vertrek demarreert Cip-
18 km: De Italiaanse sprinter heeft
4.32 voorsprong.
23 km: Cippolini pakt zes seconden
tijdwinst in Waver, Abdoesjaparov
wint de sprint van het peloton voor
Jalabert.
30 km: Cippolini teruggepakt.
40 km: Het peloton in twee stukken,
Bauer, Delgado, Mottet, Alcala en
Bernard bevinden zich in het tweede
48 km: Tweede groep heeft een ach
terstand van één minuut. De aanwe
zigheid van Chiappucci in de kop
groep is voor Delgado het sein tot een
jacht. Bauer verliest het contact met
de tweede groep. Vier ploegmakkers
wachten op de Canadees.
59 km: Hergroepering. Bauer sluit
70 km: Na een aanval van onder an
dere Muller, Claveyrolat, De Clercq,
Bauer en Ludwig breken Pedersen
en Maassen uit.
80 km: De vluchters krijgen gezel
schap van Wijnands. Peiper, Nijdam.
Gianetti, Andreu, Rué, Machler en
gele-truidrager Lino.
99 km: Maassen wint tweede de tus-
sensprint voor Nijdam en Rué. De
voorsprong bedraagt 2.15.
107 km: Kopgroep heeft nog 1.15
116 km: Bij de bevoorrading in Boirs
hebben de tien renners nog slechts 50
seconden. Cippolini en Sciandri hou
den de 79ste Tour voor gezien
131 km: Peiper is de eerste die wordt
teruggepakt door het peloton.
140 km: Nijdam, Maassen, Rué, Wij
nands en Pedersen stribbelen tegen,
maar het verschil bedraagt nog
slechts een halve minuut.
143 km: Koplopers teruggehaald.
146,5 km: Maassen waagt weer een
poging. Diaz-Zabala, Tebaldi en Fri-
son sluiten aan. Roche, Delion en
Meinert voegen zich erbij.
153 km: Voorsprong een halve mi-
155,5 km: Roche passeert als eerste
de top van de Savelsbos. Op 0.36 vol
gen Theunisse, Konisjev, Holm, Ghi-
rotto. Het peloton rijdt op 0.52.
167,5 km: In de afdaling van de Loor-
berg is de marge opgelopen tot 1.17.
175 km: De groep met Theunisse en
Konisjev heeft de kloof overbrugd,
maar is niet bij machte een demarra
ge van Roche op de Camerigberg te
beantwoorden. De Ier krijgt gezel
schap van Tebaldi, Jarmann en De-
187,5 km: In Etenaken bedraagt de
voorsprong op een groepje van acht
met Theunisse 0,54, op de hoofd
macht 2.00.
193 km: Jörmann demarreert. Delion
reageert, Roche en Tebaldi volgen.
194 km: Delion versnelt, Roche opent
de tegenaanval. Vergeefs, de Frans
man blijft vooruit. Roche finisht als
tweede, Ghirotto wint de sprint van
de achtervolgende groep. Lino blijft
in het geel, Jalabert neemt de groene
trui over van Museeuw.
zondag
0 km: 184 renners starten in Valken
burg. De temperatuur schommelt
rond de twintig graden. Het is licht
bewolkt.
6 km: Demarrage van Frison, tegen
aanval Mottet en Roscioli mislukt.
Ekimov, Konisjev en Meinert gaan in
de achtervolging.
17 km: Frison heeft 19 seconden
voorsprong op Ekimov, 24 op Konis
jev en Meinert, een halve minuut op
het peloton
27,5 km: Hergroepering. Museeuw
wint de tussensprint.
36 km: Een valpartij schakelt Par ra
uit. Hij loopt een paar gekneusde rib-
72 km: Aanval van Nijdam scheurt
het peloton in tweeën.
80 km: Het verschil tussen de groe
pen is 40 seconden.
88 km: Onder impuls Van Castorama
smelten de groepen samen.
120 km: Moreno Argentin geeft op tij
dens de bevoorrading.
128 km: Chiappucci passeert als eer
ste de top van heuvel van Bad Neue-
143 km: Skibby, Ledanois, Nevens,
Vanzella, Ghirotto en Leanizbarrutia
gaan er vandoor. In de achterhoede
geeft Van Lancker uit de ploeg van
Post op. Vanderaerden zet de achter
volging in.
159 km: De Belg heeft 50 tellen ach
terstand, het peloton 3.20.
169 km: Het zestal loopt uit. Vande
raerden volgt op 1.10, Zülle, Maassen
en Ludwig op 2.40, de hoofdmacht op
3.20.
179 km: Vanderaerden wacht op
Maassen, Zülle sluit aan. Het drietal
heeft twee minuten achterstand op
de vluchters
190,5 km: Ledanois en Vanzella wor
den gelost uit de kopgroep.
205 km: Nevens demarreert. Zijn
metgezellen reageren niet.
206,5 km: Nevens wint zijn eerste rit
in de Tour. De elfde in totaal in zijn
13-jarige loopbaan. Skibby wordt
tweede.
keer stapte hij voortijdig af,
één keer bracht hij de groene
trui in Parijs. „De Tour is mooi,
maar nergens ter wereld wor
den renners zo uitgebuit als
daar. Elke renner is een num
mer en vooral geestelijk moet
je heel veel kunnen incasse
ren".
Nee, geef Planckaert maar het
leven op het platteland. „Het
liefst zou ik me met paard en
wagen verplaatsen", lacht hij
de tanden bloot. „Natuurlijk
heb ik makkelijk praten met
een Porsche op het erf, je bent
niet de eerste die daarover be
gint. Maar ik meen het echt.
Als ik geen vrouw en kinderen
zou hebben (Planckaert is va
der van een zoon en een doch
ter en de derde telg is op
komst, RdJj, dan verhuisde ik
naar Nieuw-Zeeland of Austra
lië. Of ging ik in een klooster
zitten".
Bergen
Planckaert meent het serieus.
„Eén worden met de natuur,
dat trekt me echt. Ik zit nog
steeds gevangen in het web
van de vergiftigde maatschap
pij waar macht, geld en roem
alles bepalen. Natuurlijk, daar
kies je zelf voor. En niemand
moet nu gaan denken dat ik
een dikke nek heb, zo is het
niet. In de bergen wonen, hele
maal alleen, dat trekt me. Ik
ben er ook van overtuigd dat ik
dan met dieren kan praten, ik
bedoel communiceren. Als je
er maar tijd voor neemt. Wan
neer ik me op medidatie speci
aliseer, dan kan ik wonderen
verrichten, daarom wil ik zo
graag naar vroeger tijden te
rug. De mens van nu denkt
toch dat hij alles heeft? Alle
maal luxe, reizen, geld? Ze
dénken dat ze veel hebben,
maar ze hebben niks".
„Het gaat om hele andere din
gen in het leven. TV-kijken,
ook zoiets. Als hier twee keer
in de maand tv wordt gekeken
is het veel. Willen de kinderen
niet eten? Mij zul je niet boos
zien worden. Niet eten? Nou,
dan zullen ze wel geen honger
hebben. Mijn kinderen gaan
ook niet om zeven uur naar
bed. Die gaan slapen als ze
slaap hebben en nooit is er ge
zeur. Francesco (genoemd
naar Planckaerts idool Fran
cesco Moser, RdJ) kan zelf wel
bepalen wanneer hij de ogen
wil sluiten. Ach, het leven kan
zo mooi zijn. Ook als ge primi
tief leeft. Het is dat mijn vrouw
het wenste, anders was hier
nooit centrale verwarming
aangelegd. Maar begrijp me
goed hè, mijn Christa wil ik
nooit kwijt. Zelfs als ik vijf
keer reïncarneer en terugkom
als een duizendpoot, dan nog
ga ik op zoek naar een vrouwt-
jesdier als Christa".
Ooit, over een jaar of wat, zegt
Planckaert z'n familie zo ver te
kunnen krijgen dat ze mee
gaan naar een ver land, ergens
in de rimboe waar ze met z'n
allen op zoek kunnen naar
zichzelf. „Ik ben er heel eerlijk
in", aldus Planckaert. „Om zo
te kunnen leven als ik wil le
ven, heb je in de huidige maat
schappij toch veel geld nodig.
Genoeg centen daarvoor heb
ik niet. Natuurlijk, ik heb goed
verdient}. Maar net toen ik de
échte grote salarissen ging ver
dienen moest ik stoppen. Bo
vendien heb ik door een foutje
op de beurs een aanzienlijk be
drag verspeeld. Ach, geld blijft
het slijk der aarde. Ik denk dat
ik goed zonder zou kunnen, al
hoewel ik natuurlijk voor m'n
gezin moet zorgen. Als iemand
mij morgen al m'n geld zou af
pakken, dan zou ik me goed
kunnen redden. In de fabriek
heb ik me ook gered, later als
hovenier ook en er zitten nog
altijd twee handjes aan m'n
lijf. Zorgen voor morgen, ook
daar heb ik sinds ik gestopt
ben absoluut geen last meer
van". Eén ding is wel duidelijk
bij zijn vaarwel uit de wieler
sport: Geen dikke tranen bij
het afscheid.
KOBLENZ - Dat renners in
een Tour de France nogal wat
energie verbruiken, is inmid
dels genoegzaam bekend. Dat
het met die voeding niet altijd
even goed geregeld is, bleek
vorig jaar nog eens nadrukke
lijk door het drama wat de
PDM-ploeg toen overkwam.
De begeleiding dacht dat de
renners via de normale weg
niet genoeg brandstoffen bin
nenkregen en legde ze aan het
infuus, helaas met een middel
dat bedorven was. Wat het ge
volg daarvan was, weet ook ie
dereen zich nog wel te herin
neren.
Een wijze les voor PDM, maar
ook'voor andere ploegen. TVM
bijvoorbeeld. Die ploeg heeft al
enkele jaren een contract met
Nutricia, producent van voe
dingsmiddelen. Van baby
maaltijden tot (isotone) sport-
drankjes. Dit jaar is het bedrijf
nog nadrukkelijker dan daar
voor aanwezig in de Tour de
France. In een grote autobus is
namelijk het laatste deel gere
serveerd voor een heuse keu
ken. Voedingsdeskundige Pa
tricia ten Have-Branderhorst
is de chef de cuisine die samen
met een kok wanneer dat no
dig is een maaltijd in elkaar
draait voor de mannen van
Cees Priem. Maar bovendien
ook zorgt voor de juiste voe
ding op het juiste moment.
„Direct na de wedstrijd is de
honger bij de renners het
grootst. Ze moeten dan direct
snel en veel voedingsstoffen
op kunnen nemen. Daarom
maken we daarvoor vaak een
geconcentreerde drank klaar,
een soort milkshake maar dan
wel met speciale inhoud. Dus
zit er zo weinig mogelijk vet
in", aldus Patricia ten Have.
Ook 's avonds kunnen de ren
ners in de bus terecht. Dat ge
beurt vaak als het eten in het
hotel niet al te best is. Hetgeen
nogal eens het geval is tijdens
de Tour de France. .Afgezien
daarvan is het vaak ook heel
eenzijdig", verklaart Ten
Have. „In elke rennersmaal
tijd komt bijvoorbeeld altijd de
spaghetti terug. Logisch, want
er zitten veel koolhydraten in
die de renner nodig heeft. Dat
stompt echter wel ontzettend
af als je dat drie weken achter
elkaar elke dag maar weer
krijgt. Terwijl er nog veel meer
produkten met dezelfde voe
dingswaarde zijn. Soms is een
kleine verandering al genoeg
om een renner beter aan het
eten te krijgen. Door de spa
ghetti te vervangen door tagli
atelle of tortellini, bijvoor
beeld.. In de Midi Libre zijn we
meegeweest om proef te draai
en en uit te zoeken wat ze lek
ker vinden".
In de smaak
Volgens Ten Have valt de ser
vice in de smaak bij de renners
van wie ze Harmeling en Skib
by tot de beste eters rekent.
„Vooral Skibby. Het is maar
een klein kereltje. Maar hij
blijft bunkeren". Daarnaast
zijn ook Gert-Jan Theunisse
en Robert Millar zeer verguld
met de aanwezigheid van de
diëtiste en de kok. Voor Millar
wordt een vegetarische maal
tijd in elkaar gedraaid en
Theunisse eet alleen maar kip.
Theunisse baarde vorig jaar
trouwens opzien door potjes
met babyvoeding van de firma
naar binnen te werken. Ten
Have: „Die voeding is natuur
lijk niet slecht. Maar niet echt
toegesneden op een topspor
ter. Hij zat vorig jaar aan het
eind van de Tour op een vet
percentage van onder de vier
procent. Dat is natuurlijk veel
te laag en gevaarlijk boven
dien. Overigens at hij die baby
voeding niet omdat hij het zo
lekker vond. Het was gewoon
snel klaar en zo had hij meer
tijd om te rusten".
Daar komt ook een ander voor
deel om de hoek kijken van
een eigen keuken. „Wij kun
nen alles zeer snel klaarma
ken. De tijd aan tafel hoeft dus
niet zo lang te duren als in een
hotel waar je altijd met meer
gasten te maken hebt. Bij ons
zijn ze binnen een half uur
klaar". De renners eten overi
gens niet elke dag in de bus.
„In sommige hotels is het eten
gewoon goed. Daar kijken we
echter wel mee bij het klaar
maken en voegen soms wat
toe. Maar in de bus, dat is toch
wat aparts. Als we daar eten,
zeggen ze vaak: ha, gezellig,
we eten in de bus. Ja, dat is
toch wel leuk om te horen".
GERT Jan Theunisse
Een weekend waarin ik hoegenaamd niets heb
gewonnen, maar ook niets heb verloren ligt achter
ons. En een loei van een tijdrit zit eraan te
komen...
Eerlijk gezegd had ik me iets meer voorgesteld van
de etappe naar Valkenburg. Net toen Konisjev en
ik dat gat met de groep-Stephen Roche hadden
dichtgereden, demarreerde de Ier echter opnieuw.
Dat is een moment waarop je even buiten adem
bent. Voordat we op krachten waren hadden we
het spel verloren. Jammer voor de ploeg, die hard
heeft gewerkt. We hebben op weg naar Valkenburg
in de laatste kilometers een te grote achterstand
op het kwartet Roche gekregen.
De schamele vijf seconden voorsprong op het
peloton waren niet eens een pleister op de wonde.
Als wij 54,5 kilometer per uur reden buffelden die
gasten 55,5 kilometer. Daar stond echt geen maat
op. Er wordt ontzettend hard gekoerst in deze
Tour. Dat zal nogal wat uitvallers opleveren. Op
dit moment zijn er al achttien naar huis.
Iedereen wacht af wat het beeld na de tijdrit zal
zijn. Dan is er een stuk duidelijkheid. Het valt
moeilijk te zeggen wie goed zijn en wie niet. Je
hebt kunnen zien dat sommige toppers hun tank
met energie aardig hebben aangesproken.
Vorig jaar eindigde ik in die z ware tijdrit op de
27e plaats en verloor ik dik vijf minuten op
Indurain. Die tijdrit was misschien nog wat
pittiger dan die we nu moeten afrazen. Je kunt in
de finale flink stuk gaan. Dat zag je toen aan
Breukink. Maar, 't is de vraag of hij toen al niet
ziek was, zoals later de hele ploeg ziek werd.
Van deze Tour is niets met zekerheid te
voorspellen. Een patroon ontbreekt. Bij TVM
hebben ze dikke pret omdat de andere
Nederlandse ploegen hoegenaamd geen prestaties
konden boeken. Zelf heb ik het gevoel dat we nog
meer zullen beleven. Als de gang er een keer in zit
blijft het circus rollen.
Met de tweede plaats van Skibby is er in Koblenz
wel opnieuw een ereplaats binnengehaald. Het
zat de Deen in de finale overigens niet mee. Maar
je kunt niet Europees kampioen voetbal worden
en ook nog een keer een etappe winnen in de
Tour...
We hebben zaterdagavond de voedingssponsor op
bezoek gehad. Die had een speciaal shirt voor
Harmeling meegenomen, waarop de zege in
Bordeaux prachtig stond afgebeeld. Rob heeft
namens de renners de ploegleiding erop en er
omheen bedankt. Hij kan niet alleen een stukje
fietsen, maar praat ook als Brugman. Dat hebben
jullie waarschijnlijk na die etappe-overwinning
wel gehoord.
Gilles Delion zit midden in renaissance
VALKENBURG - Het knapste jongetje uit het peloton
langzaam weer tot leven. Gilles Delion zit midden in de rei
sance. Na een rampzalig wieleijaar 1991, heeft de Fransman
het mooie gave gezicht dit seizoen twee in het oog springe
overwinningen achter zijn naam staan. Na de Alpenklassi
zegevierde de 25-jarige kopman uit de Helvetia-ploeg van
Köchli zaterdag in de Ronde van Frankrijk. Na een ademl
mend duel met Stephen Roche was Delion tijdens de fascini
de finale van de achtste rit de sterkste. Voor een decor van
derdduizenden mensen in Valkenburg won Delion zijn
etappe (en daarmee de gevolgen van de ziekte van Pfeiffer)
Tour.
Staf van
„Eigen Tour"
ziet Sciandri
uitvallen
DEN HAAG - Met het invullen
van nummer 68 Sciandri heeft
de staf van „Eigen Tour" geen
gelukkige hand gehad. De
sprinter uit de Motorolaploeg,
die in het voorseizoen voor op
merkelijke successen heeft ge
zorgd viel in de 7e etappe uit,
met hem overigens ook Chipo-
lini. Het gemis aan punten voor
Jalabert doet zich voelen. In de
zevende etappe op plaats 10
geen punten invullen dus en in
de achtste etappe voor Zulle
eveneens geen punten.
F, Scheffers, Leidschendam
Francke, Leidschendam; 6/10.26 pi
R. Reyenga, Maassluis; B. Kloi
Delft; H. Grouwstra, Rijswijk; PJ
Goedschalk, Den Haag, R. Bol
boom, Zoetermeer; 11/17. 25 pnt.
Dagklassement van de zevende
etappe:
1 36 pnt. J. Fonville, Den Haag; 2/3.
34 pnt A. Uileman, Leidschendam; L.
de Groot, Den Haag; 4. 33 pnt. A C.
van Oudenaarde, Leidschendam; 5.
32 pnt. W. v Weerdenburg, Den
Haag; 6 t/m 8. 31 pnt. P.T. Verdur-
men, Leidschendam; H. Oostdam,
Hazerswoude; M. Gouw, Den Haag; 9
t/m 14. 30 pnt. T. Veenman, Poeldijk;
J. Kropf, Zoetermeer; C.B. Klooster
man, Leidschendam; J.J. Hoogen-
doorn, Rijswijk; J.C. Boot, Den Haag;
G. Balzer, Den Haag; 15/16. 29 pnt.
W. Zweekhorst, Rijswijk; P. de Regt,
Gouda; P Beekhuizen, Den Haag; 17
t/m 22 28 pnt. R.P. Verstrate, Berkel
Rodenrijs; A. van Uffelen-Knoetser,
Den Haag; R. Peters, Zoetermeer; W
Looije, Den Haag; M v d. Hulst, Den
Haag; G. van Dam. Gouda.
Prijzen:
De eerste prijs de reis naar Parijs
gaat naar J. Fonville, Den Haag met
36 punten.
De tweede prijs waardebon t.w.v.
75,- van Radio Modern: A Uile
man, Leidschendam.
Het „Eigen Tour-sweatshirt" gaat
naar: L. de Groot, Den Haag.
Dagklassement van de achtste
etappe:
1/2. 32 pnt. E. van Tol, Gouda; D.W.
van As, Den Haag; 3. 28 pnt. J. Dek
ker, Alphen aan den Rijn; 4/5. 27 pnt.
van Schail, Gouda; J.J.P. Schaa taba]
man, Delft; L. Neeus, Berkel; J Jij
sen, Naaldwijk; T. Jalman, Zoet
meer; G.M.H. Huisman, Voorburg;
Fuchs, Den Haag; 18/25. 24 pnt jaarc
Terlouw-Koopman, Zoetermeer; Strie
Sterrenborg, Zoetermeer; T.H M de E
kus, Gouda; H. Huisman, Den Ha ret fv
W A. van Hooft. Zoetermeer; PS
Gimberg, Voorburg; T Burgers, II
wijk; S. Bokop, Den Haag
Prijzen
De eerste prijs de reis naar Pi
gaat naar D.W. van As uit Den Hl
met 32 punten.
De tweede prijs eveneens met
punten, maar Jesper Skibby op
aantal plaatsen verder dan de
prijswinnaar, E. van Tol, Gouda,
ontvangt de waardebon t.w.v.
van Radio Modern.
Het „Eigen Tour-sweatshirt"
naar J. Dekker uit Alphen aan den
met 28 punten.
Algemeen klassement na de a
ste etappe:
1. 183 pnt. H. Oostdam, Hazerswj
de; 2. 172 pnt. A. Vermolen, 's-u
venzande; 3.166 pnt. A.C. van C
naarde, Leidschendam; 4.162 pnt
Bolleboom, Zoetermeer; 5. 160 i
S. Bokop, Den Haag; 6/7. 157 |j
HM. van Oosten, Leidschendam;
Francke, Leidschendam; 8. 155 d
H.W.J van Baarle, Delft; 9 154 J
M. Gouw, Den Haag; 10. 153 pnt-Jj
Terpstra. Zevenhuizen; 11152 p
Bos, Pijnacker; 12 tot en met 16.1
pnt. K. Rutten, Den Haag; J.H. Rol
Pijnacker; D Ouweneel, Den Hall
R. E. Berrety, Haastrecht; C. van if
kum, Zoetermeer; 17 t/m 19. 149|
A. Rodenburg-Mostert, Pijnac
P.M. Kooter, Pijnacker; J. Fomj
Den Haag; 20 t/m 26.148 pnt. A.J
lenhouw, Gouda; M. Taal, Den HM
W.C. van Surksum, Zoetermf
Schoorl-Verhart, Wassenaar; G
der Hoeven, Naaldwijk; A. Fuchs,I]
Haag; G. van Dam, Gouda.
