Barbecue en kampvuur als
spannend sluitstuk van kamp
Geschiedenislessen in
Kasteel Duivenvoorde
CeidócSoivumt
BINNENLAND BUITENLAND
Instituut Blankestijn kiest weer voor staatsexamen
Brandwondenkinderen week bij elkaar
Pyromaan veroorzaakt voor miljoenen schade Qeen DDR-bur ffer «1 geen Boildsblirger
ZATERDAG 11 JULI 1992
UTRECHT Leerlingen van
het instituut Blankestijn heb
ben gisterochtend uit de krant
moeten vernemen dat zij hun
eindexamen Economie 1 niet
hebben gehaald. Bij de parti
culiere school in Utrecht zelf
wist men toen nog van niets.
Directeur A. Blankestijn is
woest: „Ik weet niet wie die cij
fers naar buiten heeft ge
bracht, maar men probeert ons
te slachten als een dolle hond.
Men heeft er een pervers ple
zier in om ons instituut neer te
halen, omdat het bekend staat
als een school voor rijkeluis
zoontjes", aldus Blankestijn.
Twee docenten van de particu
liere school, waar leerlingen
voor 32.000 gulden in één jaar
het mavo-, havo- of vwo-diplo-
ma kunnen halen, hebben het
vwo-eindexamen Economie 1
van achttien leerlingen met
gemiddeld 2,5 punt te hoog be
oordeeld. Dat zou zijn vastge
steld door vier gecommitteer
den die het werk naar aanlei
ding van een kort geding voor
de Utrechtse rechtbank ter
controle hebben nagekeken.
Drie jaar geleden sloot het 27
jaar oude instituut een over
eenkomst met de Utrechtse
scholengemeenschap De
Heemlanden. Docenten van
Blankestijn keken vanaf die
tijd de examens van eigen leer
lingen na, maar De Heemlan
den was verantwoordelijk voor
het bepalen van het cijfer. Er
ontstond een conflict over het
nakijkwerk van de twee econo
miedocenten van Blankestijn,
dat in de ogen van een docent
van De Heemlanden niet goed
was. De rechter besloot daarop
dat het werk nog eens opnieuw
moest worden nagekeken door
andere, onafhankelijke ge
committeerden.
Instituut Blankestijn zal de sa
menwerking met De Heemlan
den zeker opzeggen. Vanaf vol
gend jaar moeten de leerlingen
weer staatsexamen doen, al
dus Blankestijn. „Hierdoor en
dank zij alle negatieve publici
teit zullen we een geweldige
schade oplopen". Voor het vak
economie heeft Blankestijn in
middels een nieuwe docent
aangetrokken. De twee om
streden docenten hebben res
pectievelijk ontslag gekregen
en ontslag genomen.
Blankestijn spreekt ook zijn
twijfels uit over het nakij
kwerk van de vier gecommit
teerden. „Niet dat ze erop uit
zijn om onze leerlingen te la
ten zakken, maar ze beoorde
len toch anders dan als een le
raar het werk van zijn eigen
leerlingen nakijkt. Die zoekt
bij twijfelgevallen altijd naar
een methode om de eigen leer
ling te doen slagen. Hier is dat
niet zo. Bovendien zijn ze door
alle publiciteit bevooroordeeld
geweest", aldus Blankestijn.
Een woordvoerder van het mi
nisterie van onderwijs vindt
het niet „kosjer" dat Blanke
stijn de gecommitteerden ter
discussie stelt. Er zijn een dag
na de uitspraak van de rechter
twee vakinstructeurs be
noemd die niet in de provincie
Utrecht werken. Voorts zijn er
nog twee mensen benoemd die
verbonden zijn aan het CITO
en die betrokken zijn bij de
staatsexamens. Gezamenlijk
zijn zij tot een beoordeling ge
komen, aldus het ministerie.
„Dit zijn toch vergaande aan
tijgingen".
NUNSPEET - Gister
avond gingen ze barbe
cuen, dat was pas echt
eng. Met brandende fak
kels erbij en een kamp
vuur. Ze keken er wel te
genop, maar het moest.
Met vuur om leren gaan,
daar ging het onder meer
om.
Brandwondenkinderen, alle
maal zijn ze op de een of ande
re plek op hun lichaam ver
minkt en daardoor voelen ze
zich met elkaar verbonden.
Ruim twintig kinderen waren
deze week op vakantie in Nun-
speet. Voor het eerst in Neder
land werd een dergelijk vakan
tiekamp georganiseerd. Het
initiatief is genomen door de
stichting Kind en Brandwond
uit Beverwijk. Vorig jaar zijn
elf Nederlandse kinderen naar
een internationaal kamp ge
weest in België. Ook leiders
zijn toen meegeweest. Dat be
viel zo goed dat nu een vakan
tiekamp in Nederland is opge
zet.
Ongeluk
Ze hebben elkaar heel wat te
vertellen. Het is niet gemakke
lijk om min of meer verminkt
door het leven te gaan. Ze wor
den nagekeken, omdat ze an
ders eruit zien dan 'normaal'.
In hun vroeger leven hebben
ze een ongeluk gehad. De een
heeft een barbecue over zich
heen gehad. De ander heeft
fikkie gestookt, maar dat liep
niet helemaal zo af als de be
doeling was. Weer een ander
heeft als peuter een ketel ko
kend water van het gasfornuis
getrokken en over zich heen
gekregen.
Het is niet toevallig dat de
stichting Kind en Brandwond
uit Beverwijk komt. Ook het
brandwondencentrum Rode
Kruisziekenhuis staat in Be
verwijk. Alle kinderen die deze
vveek in Nunspeet hun vakan
tie doorbrachten hebben ooit
in dit brandwondencentrum
gelegen, op twee na. Die ande
re twee hebben gelegen in het
Groningse en Rotterdamse
brandwondencentrum.
Het contact met het brandwon
dencentrum blijft. Veel kinde
ren moeten nog regelmatig
naar het ziekenhuis om een
huidtransplantatie te onder
gaan. Dat zullen ze blijven
Brandwondenkinderen op bezoek in Apenheul.
doen totdat ze volwassen zijn
(elke keer word je mooier). Tot
dat hun lichaam uitgegroeid is.
Het probleem voor de kinde
ren is dat de getransplanteerde
huid niet meegroeit met de
rest van het lichaam. Na ver
loop van tijd komen ze letter
lijk te krap in hun vel te zitten.
Een nieuwe operatie volgt.
Honderd operaties en meer
zijn geen uitzondering.
Scholen
Een van de initiatiefnemers
van het vakantiekamp is Rosa
lie van Rijn. Ze werkt al zeven
tien jaar als sociaal begeleid
ster bij het brandwondencen
trum. Ze kent alle kinderen
die nu in Nunspeet vakantie
vieren persoonlijk, op twee na
dan. Rosalie heeft de kinderen
begeleid toen ze uit het zieken
huis weer de dagelijkse wereld
instapten. Ze heeft de scholen
van de kinderen bezocht met
video's. Video's waarop het zie
kenhuiskamertje van de pa
tiënt stond afgebeeld. Opna
men van de kinderen, die soms
nauwelijks meer te herkennen
waren voor hun vriendjes en
vriendinnetjes. Ze is samen
met de kinderen de eerste dag
mee naar de klas geweest. Ro
salie is ook degene geweest die
alle kinderen op de hoogte
heeft gebracht van het kamp.
Ze hoort erbij voor de kinde
ren. Ze noemen haar allemaal
bij haar voornaam. Rosalie is
in Nunspeet het vertrouwde
punt in de toch wat vreemde
omgeving. Als ze met een ca
mera opnames neemt, letten
de kinderen niet eens op haar.
Dat moet, heeft Rosalie ver
teld, om volgend jaar mensen
te laten zien hoe de vakantie
was. Dan kunnen mensen die
twijfelen overgehaald worden
om ook te komen.
Pubertijd
De kinderen variëren in de
leeftijd van dertien tot acht
tien. Met opzet is voor deze
leeftijd gekozen. „Ze zijn in de
pubertijd", legt Rosalie uit.
„Juist voor deze kinderen is
het heel moeilijk te leren leven
met hun handicap".
Ze schetst de problemen:
„Moet je in de disco dansen ja
of nee? Ben je vies? Zijn de
mensen bang voor je? Wan
neer moet je vertellen tegen je
vriend dat je hoofd er wel leuk
uitziet, maar je borsten niet om
aan te zien zijn? Moetje dat di
rect zeggen of er zo lang moge
lijk mee wachten?"
Dinsdagavond was er een dis
cussie georganiseerd, nadat
een van de leiders verteld had
over zijn eigen handicap. Er
zijn twee leiders mee die zelf
ook brandwonden hebben en
een leven van transplataties en
transplantatiecorrecties achter
de rug hebben. Daarna gingen
de kinderen in kleine groepjes
praten.
„We zouden om tien uur op
houden, maar het duurde tot
tien voor twaalf', vertelt Rosa
lie. „Als je hoort wat een verha
len er los komen. Over schuld
gevoelens van ouders, van
henzelf, over tekortkomingen
in gezinnen en op scholen. De
echtscheidingen vliegen als
krentebollen over de tafel.
Over pesterijen op school. Hoe
ze gepakt worden. Zo van: hou
jij je mond anders steek ik je
andere oor ook in de fik. Of:
geef me geld. Jij hebt toch een
goedkope crematie want je
I FOTO: PERS UNIE
bent al voorgeroosterd".
Voor het eerst sinds jaren gin
gen sommige kinderen dins
dag in het openbaar uit de kle
ren. Ze gingen zwemmen in
Harderwijk, bij het Veluwe-
strand. Met opzet was voor een
druk strand gekozen, om mid
den tussen veel anderen te zijn
('als ze te veel kijken zeg je er
maar wat'van').
Uitrusten is er bepaald niet bij
voor de vakantiegangers. Ze
hebben het druk. Nauwelijks
zijn ze terug van paardrijden
in de manege, of ze krijgen de
camouflagiste voor hun neus.
„Camouflage is belangrijk, bij
voorbeeld als je uitgaat", zegt
de make-updame. „Je moet
het beste van je naar voren la
ten komen. De vurige plekken
in je gezicht wat bij kleuren".
Ze doet het voor bij een vrijwil
ligster. Anderhalf uur later zit
nog steeds ten minste de helft
van de groep geïnteresseerd
naar de uiteenzettingen van de
camouflagiste te luisteren.
Therapie is de doelstelling,
plezier komt op het tweede
plan in deze vakantie, hoewel
de kinderen dat nauwelijks zo
ervaren. Hardstikke spannend
allemaal.
TORENS EN KANTELEN
Barones J.M. Schimmelpenninck van der Oye: „Die jongelui van tegenwoordig weten niets meer
van de vaderlandse geschiedenis". foto: milan konvalinka
Nederland telt een respectabel aantal landhuizen en
kastelen. De bewoners daarvan zijn lang niet altijd
gediend van publiek. De paar families die de
bezoekers wel een kijkje in de keuken gunnen, doen
dat meestal uit pure geldnood. De lusten en lasten
van het wonen op een landgoed. Vandaag: Kasteel
Duivenvoorde.
Het kasteel is door overer
ving, in bezit van de Schim-
melpenninks gekomen. In
1960 schonk de toenmalige
bewoonster het kasteel aan
een stichting. „De successie
rechten zijn namelijk niet
meer op te brengen. We zou
den gedwongen zijn steeds
een deel van het interieur te
verkopen om de belasting te
kunnen betalen. Nu blijft het
kasteel in eigendom van de'
stichting".
Gedeeltelijke verkoop van de
inboedel van het kasteel zou
erg kwalijk zijn, want Dui
venvoorde beschikt over een
fraaie collectie porselein en
schilderijen. Onderdeel van
de porseleincollectie zijn
stukken die vroeger aan de
stadhouder Willem IV toebe
hoorden. Ironisch genoeg is
dit in het bezit van Duiven
voorde gekomen toen de
stadhouder wegens geldge
brek het porselein moest ver
kopen.
Daarnaast mag Duivenvoor
de zich de trotse eigenaar
noemen van twee complete
Loosdrecht eetserviezen. Dat
is een vrij uniek bezit, want
de Loosdrechter poseleinfa-
briek heeft slechts acht jaar
bestaan.
Door de eeuwen heen hebben
de kasteelheren van Duiven
voorde een belangrijke rol ge
speeld in politiek en militair
Nederland. Een groot deel
van de familie is vereeuwigd
op vaak prachtige schilderij
en.
Op één van de schilderijen
staat een oude kasteelheer
met zijn twee vrouwen. „De
bezoekers beginnen meteen
over bigamie als ik ze vertel
dat hij met zijn twee vrouwen
VOORSCHOTEN - Kasteel
Duivenvoorde is een ideale
plaats om de kennis over de
vaderlandse geschiedenis op
te frissen. Barones J.M.
Schimmelpenninck van der
Oye toont haar bezoeker tij
dens de rondleiding de ene
na de andere historische fi
guur die op de schilderijen is
vereeuwigd is. Vervelend is
alleen dat ze de kennis van de
bezoeker test. Die blijkt na
melijk ver onder de maat te
zijn, hetgeen de barones ver
lokt tot de misprijzende op
merking, „die jongelui van
tegenwoordig weten niets
meer van de vaderlandse ge
schiedenis".
Toch is de barones niet ie
mand die in het verleden
leeft. De energieke dame
leidt de gasten slechts bij
hoge uitzondering zelf rond,
normaal is daarvoor een aan
tal parttime gidsen. Dat is
jammer, want de barones
weet een geheel eigen sfeer
aan de rondleiding te geven.
Als familielid van de voorma
lige eigenaren van het kas
teel is ze direct betrokken bij
de geschiedenis en weet ze
bij bijna alle voorwerpen wel
een leuke anekdote te vertel
len. De wapenkast met oude
pistolen bijvoorbeeld blijkt
de verklaring te bevatten
waarom de Engelsen links
rijden. „Dat kwam omdat
men de teugels van de paar
den vroeger in de linkerhand
hield. Door links van de weg
te rijden, kon men met de
rechterhand de belagers op
de weg aanvallen".
staat afgebeeld. Hij is echter
met de tweede getrouwd na
de dood van zijn eerste
vrouw. Zijn ouders, die ook
op het schilderij staan afge
beeld, waren toen ook al
dood. Het is een kwestie van
eerbied en volledigheid om
iedereen af te beelden. Op
een ander schilderij staat bij
voorbeeld naast de kinderen
een engeltje. Dat is in werke- 1
lijkheid een jonggestorven
kind. Dat zie je vaker op oude
schilderijen", legt de barones
uit.
Werkelijkheid
Hoe roemrijk het verleden
ook geweest is, de barones
moet zich ook bezighouden
met de hedendaagse werke
lijkheid. De openstelling van
het kasteel was al noodzake
lijk om de exploitatiekosten
te drukken, maar nog niet
voldoende. Vandaar dat de
prachtige balzaal nu wordt
verhuurd voor diners, lezin
gen en symposia. De hele ca
tering is uitbesteed aan Mar
tinair Partyservice. De baro
nes kijkt mismoedig naar het
honderd jaar oude tapijt op
de grond en er klinkt spijt
door in haar stem. „Kijk het
tapijt is enorm gesleten. Hier
en daar restaureren we het,
maar ja wat doe je eraan als er
steeds grote groepen mensen
overheen lopen". Iets doet de
stichting er wel aan. Naald
hakken zijn verboden en als
men wil dansen wordt er een
vloertje op het tapijt gelegd.
Daarnaast heeft de stichting
een veto bij de beslissing wel
ke feesten wel of niet toege
staan zijn.
„Wilde studentenfeesten of
concerten van die oerwoud-
muziek zijn hier taboe", al
dus de barones. Openheid is
mooi, maar de adel be
schermt de waardigheid van
het kasteel.
Voor inlichtingen over rond
leidingen en openingstijden,
tel 071-613752.
C riii.i i.<*N i ïTTT 11TJ tl mon etiokt+o nn/lro. t P flfllf PPU CrtAA IT 7 P u O* n n
STEENWIJK - Een afge
lopen weekeinde aange
houden 20-jarige inwoner
van Steenwijk heeft 50
brandstichtingen bekend.
De totale schade loopt in
de miljoenen guldens, zo
heeft de politie van Steen-
wijk bekendgemaakt.
De man stichtte onder andere
brand in een boerderij in Nije-
veen, waarvan de bewoners
zich op het nippertje konden
redden.
Wel verloren dieren bij deze
brand het leven. De man stak
ook een garagebedrijf en een
vestiging van de Gamma in
Meppel in brand. Door zijn toe
doen brandde in deze gemeen
te ook een spoorwegwagon
met kunstsstof uit en ontstond
er grote schade in een super
markt in Steenwijk. De man
veroorzaakte verder vijftien
branden in natuurgebieden.
Vorig weekeinde werd hij op
heterdaad betrapt tijdens een
poging brand te stichten in een
container bij de gereformeerde
kerk in Steenwijk.
SUSKE EN WISKE - DE SCHERPE SCORPIOEN
Een dezer dagen - naar alle waarschijnlijkheid dit weekend -
moet het 'Gystel'-project in Oostduitsland van de grond ko
men. De naam is een samentrekking van de achternamen
van twee Oostduitse politici, Gregor Gysi (PDS) en Peter-Mi-
chael Distel (CDU), die een brede volksbeweging op willen
zetten, waarin de Oostduitse burgers hun eigen culturele en
sociaal-economische belangen bij het moeizame Duitse here
nigingsproces kunnen behartigen.
teruggave van bezittingen aan
vroegere eigenaren.
Gregor Gysi veegt wat ver
moeid over de priemende don
kere ogen. „En het belangrijk
ste heb ik dan nog niet ge
noemd, namelijk de identi
teitscrisis in Oostduitsland. De
meer dan 15 miljoen mensen
in het oosten van de Bondsre
publiek zijn geen DDR-bur-
gers meer en nog geen Bonds-
burgers. Van de ene dag op de
andere is alles veranderd en al
les wat hen overkwam, was
vreemd, onwennig; het sociale
stelsel even goed als de demo
cratische partijen".
1 Standaard Uitgeverij/Wavery Productions
BONN - De inwoners van
Oost-Duitsland zijn een min
derheid, maar zonder behoor
lijke minderhedenbescher
ming. De 44-jarige advocaat en
partijleider van de PDS (Partei,
des Demokratischen Sozialis-
mus) zegt het hoogst serieus.
Over de stemming en situatie
in de voormalige DDR kan
Gregor Gysi met de beste wil
van de wereld geen relative
rende opmerkingen maken.
De kleine, zeer werklustige
erfgenaam van de vroegere
communistische eenheidspar
tij in de DDR, de SED, vindt
dat het nu lang genoeg ge
duurd heeft met de afwachten
de berusting. In nog geen twee
jaar hebben de burgers van de
nieuwe deelstaten te veel over
hun kant moeten laten gaan:
de mentale achterstelling als
achterlijke 'Ossies' ten opzich
te van de beter wetende 'Wes-
sies'; de massa-ontslagen, de
vernietiging van de overigens
verouderde industrie, de socia
le achterstelling, de onver
wachte huurverhogingen, de
Afbraak
Er is op geen enkel terrein
sprake geweest van een over
gangsfase, behalve dan mis
schien bij de salarisregelin
gen. Want de lonen in Oost
duitsland stijgen in etappen en
niet ineens naar Westers ni
veau.
Maar Gysi heeft toch ook in de
Bondsdag gezeten, toen
Bondskanselier Helmut Kohl
onlangs bijna trots meedeelde
dat van elke 5 overheidsmar
ken er één naar het Oosten
gaat? „Jazeker, maar wat de
kanselier niet vertelt, is hoe
veel er van dat geld weer terug
vloeit naar West-Düitsland.
Voor Kohl en zijn fïnanciën-
minister Weigel, net als trou
wens voor de meeste Westerse
politici, is het samengroeien
van Oost en West voornamelijk
een puur financieel-technisch
probleem. Ze beginnen er nu
langzaam achter te komen dat
er meer bij komt kijken om
twee van elkaar vervreemde
volkeren harmonieus ineen te
laten groeien".
Dromen
Gysi heeft eens gezegd in de
Bondsrepubliek een aantal il
lusies te zijn kwijtgeraakt. Had
hij die dan nog, toen hij als
anti-kapitalist en SED-aan-
hanger naar Bonn kwam? „Als
zelfs ik een aantal illusies heb
verloren, sceptisch en afwe
rend als ik al was, kun je je
voorstellen hoe snel goedgelo
vige DDR-burgers hun Wester
se dromen uiteen hebben zien
spatten".
Het prikkelt Gysi alleen maar
om bijna kwajongensachtig-in-
tellectueel veel politieke 'Wes-
sies' op de kast te jagen. Het al
weken durende spel over een
zogenaamde Ost-Partei in op
richting hoort daarbij.
Het idee van een zogenaamde
Ost-Partei heeft in politiek
Bonnn voor veel opschudding
en onrust gezorgd. Het zou de
nagestreefde totale hereniging
alleen maar vertragen, terwijl
Gysi en zijn medestander Dis
tel juist het tegendeel bewe
ren. „Als we niets doen, wordt
de kloof tussen Oost- en West-
Duitsland elke dag nog gro
ter", beweert ook Distel, voor
malig DDR-minister van bin-
nenlandse zaken, thans (nog)
lid van de CDU, maar in zijn ei
gen partij als non-valeur en on
ruststoker beschouwd.
Krenkend
De kansen op een echte poli
tieke Ost-Partei lijken gering,
maar een boven de partijen
uitstijgende Oostduitse bur
gerbeweging lijkt haalbaar en
aanstaande, „niet als concur
rent van Neues Forum, die zijn
nog tien jaar bezig met de ver
werking van het verleden,
maar een organisatie waarin
de mensen hun zegje kunnen
doen, kunnen zeggen wat de
problemen van vandaag zijn
en mogelijke oplossingen sug-
geren". Het massale gevoel
van onmacht zichtbaar maken.
De hereniging is een last ge
worden; de nieuwe deelstaten
voelen zich nadrukkelijk kolo
nie en ontwikkelingsland tege
lijk. Het aantal ministers en
top-politici dat regelmatig in
de DDR gesignaleerd wordt, is
bedroevend klein. De hereni
ging wordt technokratisch
vanuit Bonn gestuurd en ge
leid.
Gysi en Distel willen snel ko
men met een verklaring van
hun 'Comité voor gerechtig
heid', zoals de nieuwe volksbe-
Gregor Gysi: „Als zelfs ik een
aantal illusies heb verloren,
sceptisch en afwerend als ik als
was, kun je je voorstellen hoea
snel goedgelovige DDR-burgers
hun Westerse dromen uiteen
hebben zien spatten".
FOTO SP J
weging al wordt genoemd. En
quêtes tonen aan dat eer
meerderheid van de Oostduit-j
sers hunkert naar inspraakmo-i
gelijkheden, naar aandacht en®
waardering. Zij ervaren het alsL
krenkend dat er vrijwel geenr
'Wessies' te vinden zijn dk®
met hun ervaring daadwerken
lijk in de nieuwe deelstaten
wallen komen wonen, werken
of helpen. Ambtenaren, manaS
gers of welk soort vakspecialist
ten ook, allemaal verzetten zm
zich met hand en tand tegen
een zelfs tijdelijke overplaat-P
sing ergens in die oude DDR. ,9
Kohl sprak onlangs over nieu-j
we muren die in de harten var
de mensen gebouwd wordenL
En die lijken moeilijker te de-;
monteren dan die ene van beL
ton en ijzer die intussen is ver
dwenen.
