Irritatie groeit bij
Hans van Breukelen
Adri van Tiggelen:
„geen postbode"
QddóaQowumt ZATERDAG 6 JUNI 1992 35
Ie historie spreekt tegen ons. Er
nog nooit een land twee keer
hter elkaar kampioen geweest,
lar daarin ligt natuurlijk wel
er de uitdaging. Al vind ik die
otivatie ook op het moment dat
;het veld op kom en ze 'ouwe lui'
anderen. Dan denk ik: ik zal
sn laten zien dat die Van Breu-
ten misschien wel een lui is
aar nog niet zo oud".
:nje-doelman Hans van Breukelen
ift vertrouwen in het komende EK. De
nen van Michels en Advocaat zou-
hun lesje wel eens kunnen hebben
ierd, verwacht de keeper. „Als wij iets
;estoken hebben van het EK en het
dan bestaat de kans dat er in Zweden
team staat", is hij van mening. „Het
was de ideale situatie. Het WK was
irentegen één van de grootste afknap-
•s die ik in mijn voetbalcarrière heb
egemaakt. We hadden zoveel kwali-
dat we kans maakten om wereldkam-
en te worden wanneer je die kwalitei-
had kunnen bundelen. Maar het luk-
ïiet, omdat men, de numero één of de
1 nero twintig, zich niet kon wegcijfe-
voor dat totale doel. Dat is de les ge-
:st van het WK".
kunt zeggen dat de aanloop naar Ita-
niet klopte, dat er veel mensen in de
zijn geraakt," beseft Van Breukelen.
kunt pok zeggen dat het niet klikte
;en Libregts en de spelersgroep. Of je
it er het feit bij dat er een stemming
yeest is wie de coach zou moeten wor-
terwijl de eerste afspraak was dat
van het drietal De Mos, Beenhakker
jruijff het zou worden. Als je dan op
[WK de strijd meemaakt die werd uit-
ichten in de Telegraaf en het AD, in
iersoon van Gullit en Michels, dan
dat zaken, die geen basis vormen om
staties neer te zetten. Op het laatst
je je te irriteren aan jezelf, terwijl ik
van dat WK juist ongelooflijk veel
voorgesteld".
H|s ik dat spiegel aan de huidige situa-
dan zeg ik sinds Michels er weer is,
we eindelijk weer rust hebben in de
In het begin escaleerde dat nog be-
»g rlijk naar aanleiding van dat geval
"hald Koeman, Portugal uit, de eerste
ilificatiewedstrijd. Michels had als
*g rwaarde gesteld dat al het geëmmer.
Be pers afgelopen moest zijn. 'Als er
PI is, kom je naar mij toe'. En Ronald
.m met een interview waarin hij mis-
ien wel gelijk had, maar dat daardoor
tegen die afspraak indruiste. Mis-
jen was dat wel het mooiste wat Mi-
Ss op dat moment kon overkomen,
at hij daarmee een voorbeeld kon
en. En het was nog een van de top-
ook!"
imwork
i Breukelen anno 1992 is ie-
d die graag lezingen houdt en daarin
ekt over 'teamwork', waarvan hij het
ng zelf ging inzien tijdens zijn loop-
L als doelman van Oranje. „Het gaat
len tijde over het team. Altijd moet
'een, of het nu één van de twintig
;rs is, of de trainer, de materiaalman
e dokter, hetzelfde doel voor ogen
ten hebben en zich daaraan onderge-
kt moeten maken. Gebeurt dat niet
heb je geen team en kunnen die indi-
ele kwaliteiten nooit de doorslag ge
lukkig merkte ik tijdens de laatste
strijden dat men weer bereid is om
n met elkaar te gaan doen. Zo'n
jerking van Van Basten, die op tv
'Ik ben ook maar een onderdeel van
.feeheel', vind ik klasse," zegt de doel-
f, waarbij hij zijn rechtervuist in zijn
.lerhandpalm slaat. „Dat is wat we no-
hebben!"
5 iedereen zich kan schikken in zijn
£11 er alles aan wil doen dat we straks
iöteborg toch weer op dat bankje zit-
jte springen," doelt hij op de huldi-
B nadat de Europese titel was binnen
gehaald, „dan heb je pas kans dat er weer
succes komt. Anders gaan we er naartoe
en halen we misschien met veel geluk de
halve finale, maar daarna is het Wc
schijnlijk over".
Bij de herinnering aan de nasleep aan
het EK beginnen zijn ogen te glinsteren.
„Dat ik de koningin mocht ontmoeten
vond ik een hoogtepunt. Ik ben blij dat ik
mijn vakantie toen heb uitgesteld orrf
naar Den Haag te gaan. Dat was iets
unieks. Dat meen ik oprecht".
Parallellen
In de laatste jaren van zijn carrière,
houdt Van Breukelen zich al nadrukke
lijk bezig met de toekomst. Via lezingen
over zaken als teamwork, „maar ook over
de overeenkomsten tussen een topspor
ter en een ondernemer of een topsporter
en een vertegenwoordiger... Er lopen zo
veel parallellen",, vindt Van Breukelen.
„Ik vind het leuk om mensen in een to
taal andere bedrijfstak die parallellen
aan te reiken om te laten zien dat je in
feite allebei in het zelfde schuitje zit".
„Wat veel belangrijker is dat ik daardoor
ontzettend veel contacten heb gelegd in
het bedrijfsleven. Ik heb mijn oren en
ogen altijd heel goed open gehouden",
klinkt het zelfverzekerd. „Ik weet ook
heel sterk wat er onder sponsors leeft.
Zowel bij het Nederlands elftal als PSV.
Een eigen bureautje omtrent sportspon
soring zou me aan de ene kant heel lek
ker lijken, onafhankelijkheid spreekt me
enorm aan. Maar ik heb ook een aantal
aanbiedingen liggen van zeer gerenom
meerde bedrijven die al een boel know
how hebben. Daar zou ik dan relaties
gaan leggen en ideeën ontwikkelen. Ik
denk dat ik in zoiets terecht kom".
„Het is voor mij ook een uitdaging om als
geheel onafhankelijk journalist te func
tioneren. Als ik die kans had, zou ik 'm
pakken. Ik zou die sport op een andere
manier kunnen benaderen, zo eigenwijs
ben ik ook wel weer om dat te denken.
Maar ik weet dat, waar je ook werkt, dat
er je krant of tijdschrift een bepaalde fi
losofie van werken heeft. Een andere ul
tieme uitdaging is als manager aan de
gang te gaan bij een club met mogelijk
heden. En daarin een beleid uit te zetten.
Ik denk dat ik door de jaren heen een
beeld heb kunnen vormen hoe het zou
moeten functioneren. Maar dan zit je
met hetzelfde probleem: word ik dan een
uitvoerder van beleid of krijg ik de vrije
hand en word ik na twee of drie jaar be
oordeeld. In het eerste geval zeg ik: het
spijt me. In het tweede geval zou ik be
reid zijn om er in te stappen. Om een be
leid te voeren door trainers aan te trek
ken en samen daarmee een groep men
sen neer te zetten die voor het zelfde doel
gaan en bereid zijn zich ondergeschikt te
maken aan dat doel".
Nadrukkelijker
De ambitie om aan een tweede carrière te
beginnen, komt bij Hans van Breukelen
steeds nadrukkelijker boven. „Het stra
mien ging me op een gegeven moment
beklemmen", beschrijft hij de dagelijkse
gang van zaken bij een topvoetbalclub.
„Dat alles geregeld wordt... Dan moet je
zus, dan moetje zo. Voorbeeld: op vrijdag
speelden we tegen Roda. Het weekend
hadden we hartstikke leuk gepland met
't gezin. Donderdags op de training werd
er gezegd dat we zaterdagochtend vroeg*
zouden, vertrekken naar Italië, om een
vriendschappelijke wedstrijd te spelen;
een boel geld voor de club. Op dat mo
ment word ik gek. Ik weet: ik moet. Want
ik sta in principe 24 uur per dag onder
contract. Maar langzaam maar zeker gaat
het me irriteren. Die onverwachte din
gen die erbij komen. Waardoor dingen
die je privé plant, gelijk aan de kant
moeten. Na zeventien, achttien jaar gaat
dat irriteren. Je komt op het station of
het vliegveld en de tickets worden uitge
deeld. Alles is geregeld. In het hotel: ka
mers zijn geregeld, je krijgt de sleutel en
hoeft alleen nog maar naar je kamer te lo
pen. Perfect, zo hoort het ook. Maar ik
heb nu zoiets van: ik wil het zelf wel eens
regelen. Dat lijkt me veel leuker".
Idoor
GEP LEEFLANG
„Er zijn internationals die
niet in staat zijn de bal tien
keer achter elkaar op hun
voet hoog te houden. Types
als Van Tiggelen en Van Aerle
hebben de goede mentaliteit.
Ze gaan over lijken als het
moet. Dank zij hun instelling
zijn ze aan de top gekomen.
Als ze in balbezit zijn, kijken
ze wie het dichtst bij hen
staan en spelen hem de bal
aan. Zij kennen hun grenzen.
Daarom vind ik Van Tiggelen
en Van Aerle intelligente
voetballers". Citaat van Ar
nold Mühren.
Al vóór de contouren van Oranje
vastere vormen aannamen tijdens
de eerste oefenwedstrijden tegen
Oostenrijk en Wales wist Adri van
Tiggelen het zeker. „Ik speel", wist
de verdediger, die kort na het be
gin van het duel met Wales licht
geblesseerd uitviel maar snel her
stelde. „Michels heeft wel eens ge
zegd dat Van Tiggelen speelt, wan
neer hij wordt geselecteerd. Waar
om zou hij iemand van 34 jaar op
roepen voor de bank?"
„Per slot van rekening heb ik
slechts heel weinig keren gefaald",
is hij van mening. „In de kwalifica
tiewedstrijd tegen Portugal, uit,
speelde ik heel slecht. Daarna
werd ik enkele wedstrijden dan
ook niet meer opgeroepen. Maar
verder ben ik gewoon een type
speler dat er altijd staat".
„Wat dat betreft maakt het ook niet
uit hoe oud ik ben," vervolgt Van
Tiggelen. „Vanwege die leeftijd
speel ik echter wel nadrukkelijk
met de gedachte om na het EK te
kappen. Op een gegeven moment
gaat het allemaal gewoon te veel
van je vergen. Het wereldkampi
oenschap is weer twee jaar verder
en in de voorbereiding daarop
moet je zo veel wedstrijden spelen
datje in combinatie met de compe
titie tot het uiterste moet gaan. Als
PSV ook in de Europa Cup een
aantal ronden doorkomt, heb je de
kans dat je jezelf over de kop loopt.
Misschien is het maar beter om de
eer aan mezelf te houden. Twee
EK's en één WK is eigenlijk wel ge
noeg".
Aarzeling
„Toch is het moeilijk om het juiste
moment van stoppen te pakken",
aarzelt de international. „Als je een
goed EK draait, dan is het uiterst
moeilijk om te zeggen datje er mee
stopt. Dan denk je automatisch dat
je nog wel een paar wedstrijden
mee kunt," verwacht hij. „Mensen
denken ook dat ik na komend sei
zoen stop bij PSV. Ik weet het niet.
Die stap zou nu. moeilijk te zetten
zijn, omdat ik nog gretig ben. En
één ding is zeker: ik ga niet op een
lager niveau spelen. Door de per
fecte omstandigheden bij Ander-
lecht en PSV ben ik daarvoor te
veel verwend. Ik kan het echt niet
meer opbrengen om te trainen op
een veld waar bijna geen gras meer
op staat, of zelf m'n kleren te was
sen".
Is hij bang voor het moment waar
op hij de voetballerij vaarwel moet
zeggen? Adri van Tiggelen is even
stil. „Wat is bang?", repliceert hij.
Dan: „Op een gegeven moment sta
je er toch voor. Ik weet echt niet
wat ik dan moet doen. Financieel
onafhankelijk ben ik niet. Natuur
lijk verdien ik goed, maar dat is
pas het geval sinds Anderlecht en
PSV. Bij het CFK (contractspelers-
fonds; red.) heb ik het een en ander
opgebouwd, maar tot mijn 65e kan
ik het heus niet uitzingen. Wat ik
trouwens ook niet wil hoor. Maar
wat? Geen idee. Gewoon weer post
bode worden, zoals ik ooit eens
riep, in elk geval niet".
„Ik wil best iets doen in de voetbal
lerij", zegt de karakterverdediger,
„maar dan niet in het betaalde
voetbal. Laten we eerlijk zijn: je
moet het kunnen overbrengen, 't
Is voor een trainer niet gemakke
lijk om twintig man in het gareel te
houden. Ik zou niet met die gasten
kunnen omgaan, 't Zijn toch alle
maal verwende jongetjes. En als
trainer word je altijd gedold; je
bent altijd het pispaaltje. In het
amateurvoetbal iets doen, trekt me
meer".
Koffiedik
Of Oranje na het Europees kampi
oenschap 1992 drastisch van ge
daante zal veranderen, zoals wel
eens wordt gesuggereerd met het
oog op leeftijden van spelers, is
volgens Van Tiggelen dan ook kof
fiedik kijken. „Eigenlijk zijn al
leen Hans van Breukelen en ik ver
over de dertig. De rest kan nog ge
makkelijk mee tot het WK", vindt
hij. „In Oranje zitten natuurlijk
ook de jongens uit Italië (Van Tig
gelen doelt op het trio Gullit, Van
Basten en Rijkaard; red.). Ik denk
dat die weinig interesse hebben
om er nog weer twee jaar aan vast
te plakken. Op financieel gebied
gaat het voor hun maar om een
klein appeltje, dat ze echt niet no
dig hebben. Ze zullen net als de an
deren toch zelf moeten bepalen 'of
het EK voor hen een breukvlak i§.
Als je de motivatie voor het Neder
lands elftal niet meer kunt opbren
gen, moetje stoppen. Zij (de 'Italia
nen'; red.) staan zeven dagen per
week de hele dag onder ongeloof
lijke druk. Ik zou het volstrekt lo
gisch vinden wanneer zij op pak
weg 32-jarige leeftijd zeggen dat ze
na zoveel jaren op internationaal
niveau geen zin meer hebben in
die stress. Juist zij moeten zo veel
dingen verwerken- dat ik best kan
begrijpen wanneer zij eerder stop
pen dan iemand als ik. Mensen
buiten het voetbal denken vaak
dat de toppers alleen maar geldte-
kens in hun ogen hebben staan,
maar dat vind ik veel te simpel ge
dacht. Bij voetbal op dermate hoog
niveau komt ongelooflijk veel kij
ken".
Voorbeeld
„Neem het afgelopen seizoen van
PSV", zoekt Adri van Tiggelen
naar een voorbeeld. „Wij speelden
op een gegeven moment bedui
dend minder goed dan Ajax. En we
voelden voortdurend hun adem in
onze nek. Slopend is dat. En daar
door maakt het op een gegeven
moment niet meer uit of je nu te
gen FC Utrecht speelt of tegen
VW. Elke wedstrijd is moeilijk".
Zaak voor een zieleknijper dus, in
de zin van een haptonoom als Ted
Troost, een sportpsychiater als
Ferdi Oyen of een sportpsycholoog
als Peter Blitz? Van Tiggelen: „Met
het EK in Duitsland is Ted toen ge
komen. Breuk (Hans van Breuke
len; red.) en Ruud (Gullit; red.)
kenden hem. Ik ben toen ook wel
een keertje naar hem toe geweest.
Al was dat meer om m'n nek lekker
los te laten gooien. De masseurs
van het Nederlands elftal hielden
er niet van om een nek te kraken.
En ook Monne de Wit van PSV doet
dat niet. Ik denk echter dat als ie
mand gevoelig voor zo'n behande
ling is en er beter door gaat preste
ren, dat je het dan moet toelaten.
Het valt me overigens wel op dat
juist bepaalde types er kennelijk
gevoelig voor zijn. De vedettes, ja.
De jongens die onder een grotere
druk staan dan verdedigers omdat
ze per se moeten scoren".
Hans van Breukelen en Adri van Tiggelen zetten na het EK in Zweden naar verwachting een streep onder
hun internationale loopbaan. De PSV'ers maakten samen het succesvolle EK van 1988 en hopen op een
herhaling. Of ze na Zweden er nog bij zullen zijn, zeggen ze nog niet te weten. Van Breukelen is door de
aanstaande bondscoach Dick Advocaat al wel gevraagd om gewoon aan te blijven. Een dubbel-interview
met de routiniers die bijna aan de eindstreep zijn.
Adri van Tiggelen: „Ik ga niet op
een lager niveau spelen. Door de
perfecte omstandigheden bij An
derlecht en PSV ben ik daarvoor
te veel verwend. Ik kan het echt
niet meer opbrengen om te trai
nen op een veld waar geen gras
meer op staat, of zelf m'n kleren
wassen".
FOTO:ANP
Hans van Breukelen: „Dat ik de
koningin mocht ontmoeten na
het vorige EK vond ik een hoog
tepunt. Ik ben blij dat ik mijn va
kantie toen heb uitgesteld om
naar Den Haag te gaan. Dat was
iets unieks. Dat meen ik op
recht".
FOTO: ANP
