Darius Milhaud: veelzijdig
en oorspronkelijk componist
ra®
„Geld voor nieuwe opera
is volstrekt onvoldoende"
Mozaïek sterke lustrumproduktie
Ceidoc Gouocwt
KUNST/RTV
Prix Jeunesse voor AVRO Hoorzitting cultuurbehoud in teken monumentenzorg
Forum op hoorzitting:
ff Stichting
Liliane Fonds
zelden?:
jammer
eigenlijk
VRIJDAG 5 JUNI 1992
HILVERSUM - De AVRO heeft in München de Prix Jeunesse
1992 in de categorie fictie voor kinderen tot en met zeven jaar ge
wonnen met een aflevering uit de jeugdserie 'Kinderen van Wa
terland'. De onderscheide aflevering heet 'De Huismuis'. De
AVRO zond de reeks in het seizoen 1990-'91 uit en is van plan de
serie het komend winterseizoen te herhalen. De Prix Jeunesse is
een belangrijke internationale prijs voor kinder- en jeugdpro
gramma's. Op het festival in München waren 75 omroeporgani
saties uit 54 landen aanwezig.
Opera Debussy op KRO-tv
HILVERSUM - De opera 'Pelléas et Mélisande' een lyrisch dra
ma in vijf actes, wordt zondag op het scherm gebracht door de
KRO (Nederland 1 om 13.30 uur). Opera Forum voert het werk
uit, dat werd geschreven door Claude Debussy. Het libretto is
van Maurice Maeterlinck. In de oorspronkelijke uitvoering
wordt de rol van Pelléas gezongen door Maarten Koninngsber-
ger. Wegens ziekte is hij vervangen door de Fransman Didier
Henry.
DEN HAAG - De hoorzitting
in de Tweede Kamer over het
cultuurbehoud, gisteren ge
houden naar aanleiding van de
Cultuurnota van minister
D'Ancona, stond vooral in het
teken van de monumenten
zorg. Over de toekomst daar
van bestaat grote ongerust
heid. Terwijl er in 200 Neder
landse kerktorens „noodklok
ken" werden geluid, deed de
Raad voor het Cultuurbeheer
een dringend beroep op de Ka
mer om de bezuinigingen te
rug te draaien. De minister
praat wel over de slechte staat
van het culturele erfgoed, zo
stelde de raad, maar haar „erg
mooie" beleid wordt niet fi
nancieel vertaald. In zijn hoe
danigheid van voorzitter van
het Nationaal Restauratie
fonds vroeg mr. Pieter van Vol
lenhoven de bezuinigingen
een jaar op te schorten. Zo kan
eerst de evaluatie in 1993 van
de gedecentraliseerde monu-
mentzorg worden afgewacht.
Volgens Monumentenzorg be
gint het geloof in de bereken
bare rijksoverheid door alle be
zuinigingen te tanen. De grens
tot waar de Monumentenzorg
kan functioneren is bereikt.
„Men moet toch het gevoel
hebben dat men een partner
heeft waarop men kan reke
nen". Er is wel begrip voor de
meer project-matige aanpak
die de minister voorstaat, maar
volgens een woordvoerder
moeten er toch structureel ge
subsidieerde instellingen blij
ven om een zekere infrastruc
tuur te handhaven. De Raad
voor het Cultuurbeheer liet de
kamer ook weten niets te voe
len voor de door D'Ancona
voorstelde fusie met de Raad
voor de Kunst. Er zijn geen re
denen voor die fusie, alleen
maar bezwaren ertegen. Ver
lies van deskundigheid en van
duidelijkheid naar buiten over
de toch verschillende taken
zijn van die nadelen.
Op de hoorzitting sprak ook de
Stichting voor de Nederlandse
Archeologie, die pleitte voor
een speciale wet op de archeo
logie. Daarin moet onder meer
komen te staan dat er niets van
wat er gevonden wordt, mag
worden weggegooid, want ver
reweg het meeste gaat al verlo
ren door bulldozer en slopers
hamer. De Nederlandse Mu
seumvereniging tenslotte
vroeg de kamer iets te doen
aan de successierechten die
musea over schenkingen
moeten betalen. Ze heeft zelf
een onderzoek naar de moge
lijkheden lopen, en hoopt dat
het onderwerp gauw op de
agenda van de minister komt.
Er zou ook wat moeten worden
gedaan aan de aankoopbud
getten van de musea, want die
zullen een zeer verschraalde
museum-inhoud voor de toe
komst tot gevolg hebben.
Toekan kost
TROS
70.000 gulden
HILVERSUM - De TROS
moet 70.000 gulden betalen
voor ongeoorloofde reclame in
het programma 'Dierenmanie
ren'. Dat heeft het Commissa
riaat voor de Media desge
vraagd bevestigd. Vorig jaar
juli was in het bewuste pro
gramma veelvuldig het logo
van horeca-gigant Van der
Valk te zien. Het Commissari
aat beschouwt het afbeelden
van de toekan als een vorm
van reclame voor het bewuste
horecabedrijf. De Mediawet
staat een dergelijke reclame
uiting niet toe.
Wibo van de Linde pe
in stal
Joop van de Ende MS
(ran
;om
AALSMEER - Wibo van jjet
Linde (53) is door televisie},,
theaterproducent Joop
den Ende aangetrokken al<J
recteur internationale be >em
gen. Vanuit de vestiging ran
JE Entertainment Producti noe
in Keulen gaat hij zich be gn
houden met de buitenlar |r;;f
markt. Van de Linde werkt
jaar voor de Nederlandse t Iet
visie, onder meer bij AVR( veek
TROS. Het afgelopen jaar ianv
zorgde hij een dagelijkse 'an
lumn voor de regionale dag :end
den van de Gemeenschapp end
ke Persdienst.
ieef
Over het algemeen zijn jubilea en verjaardagen voor
het Holland Festival zeker niet de eerste aanleiding om
werken van bepaalde componisten te programmeren.
De honderd jaar geleden geboren Darius Milhaud
vormt hierop echter een uitzondering die de regel
bevestigt. Niet ten onrechte. Men heeft ditmaal de
gelegenheid te baat genomen om enkele weinig
gespeelde werken van deze originele componist op te
nemen in het programma. Het Schöhberg Ensemble
onder leiding van Reinbert de Leeuw wijdt op Tweede
Pinksterdag in het Amsterdamse Paradiso een heel
programma aan Milhaud.
Idoor Indertijd ging het culturele le-
EMILE WENNEKESven in Europa nog gebukt on
der een zware slagschaduw
van Richard Wagner. Niet ie
dereen was daar even gelukkig
mee. Duitsland was immers
hard op weg om Frankrijks vij
and nummero één te worden
en door toedoen van het natio
nalisme wilde men de Ger
maanse invloeden van zich af
schudden.
In de muziek kreeg dit even
eens zijn beslag. Was er met
componisten als Claude De
bussy en Maurice Ravel al
enigszins sprake geweest van
'Franse muziek', met de Grou-
pe des Six, van een generatie
later, werd dit muzikale chau
vinisme verdiept en besten
digd.
Deze groep jonge componisten
keerde zich overigens niet al
len tegen Wagner of zelfs Beet
hoven, zij ageerden eveneens
tegen de Russische invloed.
Kortom, zij stonden een 'musi-
que frangaise de France' voor.
In zijn autobiografie stelt Mil
haud zich daarom expliciet
voor als Provengaalse Frans
man (met een joods geloof):
„Je suis un Frangais de Pro
vence et de réligion israélite".
AMSTERDAM Darius
Milhaud (1892-1974) zag
zich heel duidelijk in de
traditie van exclusief
Franse componisten. „Ik
ga nog altijd de weg van
Berlioz en Magnard. Mijn
muziek stamt in een
rechte lijn af van Rameau,
Berlioz, Chabrier, Debus
sy en Satie". Dit rijtje kan
men naar believen aan
vullen met de namen van
Couperin tot Ravel.
Nadat Milhaud aan het Parijse
Conservatoire had gestudeerd
bij onder andere Paul Dukas,
Vincent d'Indy en in het bij
zonder compositie bij Charles-
Marie Widor, vergezelde hij
ten tijde van de Eerste Wereld
oorlog Paul Claudel naar Bra
zilië. De befaamde dichter
Claudel zou als gezant in Rio
de Janeiro zijn vaderland ver
tegenwoordigen en Darius Mil
haud was benoemd tot zijn se
cretaris.
Zowel de vriendschap met
Claudel als hun beider Zuida-
merikaanse verblijf zou van
grote invloed blijken op de
componist. Niet alleen schreef
hij toneelmuziek bij een aantal
theaterstukken van de hand
van Claudel of leverde Claudel
de tekst van enkele van Mil-
hauds liederen en opera's; de
muziek waarmee hij in Latijns-
Amerika kennis had gemaakt
zou hem zijn leven lang beïn
vloeden, vooral het ritme hier-
Groupe des Six
Terug in Frankrijk stond Mil
haud aan de wieg van de Grou
pe des Six. „Na een concert in
de Salie Huyghens, publiceer
de de criticus Henri Collet in
Comoedia een opstel getiteld
'Les cinq Russes et les six
Frangais'. Vrij willekeurig had
hij zes namen gekozen: die van
(Georges) Auric, (Louis) Du-
rey, (Arthur) Honegger, (Fran
cis) Poulenc, (Germaine) Tail-
leferre en die van mij; en dat
louter omdat wij elkaar ken
den, goede vrienden waren en
menigmaal gezamenlijk in één
programma hadden gefigu
reerd".
Met deze woorden schetst Mil
haud in 'Notes sans musique',
zijn autobiografie, het toevalli
ge ontstaan van de Groupe des
Six in 1920. Dat de genoemde
musici in het keurslijf van
deze componistengroep wor
den geperst, is echter minder
arbitrair dan Milhaud ons wil
doen geloven. De groep kwam
immers niet zomaar uit de
lucht vallen. De tijdgeest was
zeker niet vreemd aan het ont
staan ervan en omdat het een
goed inzicht geeft in Milhauds
denkbeelden over de toenmali
ge muziek, is het goed even stil
te staan bij de Groupe des Six.
Hiervoor moeten we terug
naar het Frankrijk omstreeks
1900.
Jazz
De enige wel tolerabele buiten
landse invloed kwam van over
zee, namelijk de Amerikaanse
jazz. Bij Milhaud zou dit bij
voorbeeld zijn beslag krijgen
in het ballet 'La création du
monde' of de 'Trois Rag Capri
ces' voor piano. Men pleitte
voor composities geënt op de
alledaagse muziek, zoals deze
werd gespeeld in de populaire
music-halls.
Andere kunststromingen die
het moesten ontgelden in de
ogen van 'Les Six' waren het
symbolisme en vooral het im
pressionisme. Zij hadden het
niet zo begrepen op dé impres
sionistische vaagheden in de
muziek van hun voorgangers,
en bovendien wilden zij zich
ontdoen van overvloedige or
namenten in de muziek. Al
met al wenste zij terug te ke
ren naar eenvoud en helder
heid. Het grote geestelijke
voorbeeld voor de Groupe des
Six werd de excentriekeling
Erik Satie.
Buiten het feit dat de Groupe
des Six misschien wel vóór al
les een vriendenclubje was,
was de gezamenlijke aflteer te
gen de genoemde aspecten de
bindende factor. De strijdvaar
dige ideologie werd echter
vooral verkondigd door ie
mand die geen musicus was.
Bedoeld wordt de letterkundi
ge, beeldend kunstenaar en ci
neast Jean Cocteau. Hij was de
auteur van het aan Georges
Auric opgedragen 'Le coq et
l'arlequin' (1918), dat de ge
schiedenis is ingegaan als het
credo van de Six.
In dit manifest worden de ge
signaleerde misstanden in de
muziek aan de kaak gesteld. Al
heeft Cocteau ook met Satie
('Parade') en Stravinsky ('Oe
dipus Rex') samengewerkt,
toch is hij onlosmakelijk ver-
Darius Milhaud
bonden met de Groupe des
Six.
Uit zijn koker is bijvoorbeeld
de bekende pantomime 'Les
mariés de la tour Eiffel' van de
samenwerkende componisten-
groep afkomstig. Milhaud per
soonlijk werkte onder meer in
zijn opera 'Le pauvre matelot'
en het ballet 'Le boeuf sur le
toit' samen met Cocteau.
Alle goed bedoelde ideeën ten
spijt bleek de Groupe des Six
geen lang leven beschoren.
Spoedig gingen de leden hun
eigen weg. Milhaud ondernam
een aantal concertreizen door
Amerika en Europa om bij het
uitbreken van de Tweede We
reldoorlog uit te wijken naar
de Verenigde Staten. Hier zou
hij een professoraat vervullen
aan het Mill's College in Oak
land te Californië, om na de
oorlog als compositiedocent
naar het Parijse conservatori
um terug te keren.
Reumatiek
Lange jaren verdeelde hij ver
volgens zijn lespraktijk tussen
deze beide continenten, hierbij
nauwelijks gehinderd door
zijn steeds ernstiger wordende
reumatiek, een ziekte die hem
ten slotte aan een invalidewa
gentje zou kluisteren. Milhaud
was een buitengewoon vrucht
baar componist. Zijn totale
oeuvre telt maar liefst zo'n zes
honderd opusnummers. Een
enkel citaat van de Nederland
se musicograaf Constant van
Wessem is in dit kader veel
zeggend. Het hoofdstuk over
Milhaud in zijn 'Moderne
Fransche musici' opent hij met
de volgende zinsnede: „Wan
neer men Darius Milhaud een
paar maal persoonlijk heeft
ontmoet, - o, zeer vluchtige
ontmoetingen: hij heeft noch
het temperament noch den tijd
voor lange gesprekken - blijft
de indruk, dat zijn muziek ge
heel en al zijn natuur uit
drukt".
Hoe snel hij componeerde laat
zich illustreren aan de hand
van enkele cijfers: tussen zijn
20e en 28e levensjaar compo
neerde de jonge Milhaud reeds
78 werken. Niet alleen een ope
ra en een tweetal balletten za
gen toen het licht, maar ook
muziek bij vier Griekse toneel
stukken, vijf symfonieën en
even zoveel strijkkwartetten,
verder liederen, kamermu
ziek, etcetera.
Vele genres
De meest uiteenlopende gen
res verdienden zijn aandacht.
ARCHIEFFOTO
Om de reeks te completeren
kan men hieraan nog filmmu
ziek toevoegen. Deze illustra
tieve noten werden bij de vroe
ge zwijgende film vaak live bij
de projectie gespeeld. „Ik ben
van mening", zei Milhaud
eens, „dat een componist iede
re compositievorm moet be
heersen".
De Milhaud-kenner Paul Col-
laer typeerde de componist als
een „lyrisch dichter, wiens taal
de muziek is". Milhaud is een
lyrisch componist met veel
aandacht voor de melodie
('melodie is de ziel van de mu
ziek').
Die aandacht voor melodische
curven gaat wellicht terug tot
zijn conservatoriumtijd bij An-
dré Gédalge. Deze muziekpe
dagoog heeft zijn bijzondere
liefde hiervoor op Milhaud we
ten over te brengen. Harmo
nisch treffen we bij Darius Mil
haud niet zelden de zogenaam
de polytonaliteit aan; meerde
re verschillende akkoorden
klinken hierbij tegelijkertijd.
Een laatste kenmerk van zijn
muziek toont zich in de bijzon
dere aandacht voor de folklore
en de exotiek. Evenals bijvoor
beeld Bartók nam Milhaud
geen authentieke melodieën
over, maar componeerde hij
vaak geheel 'in de geest van'.
'Dans van onze tijd'
Het al genoemde verblijf met
Claudel in Brazilië resulteerde
naast 'Le boeuf sur le toit' on
der meer in de oorspronkelijk
voor piano gecomponeerde
'Saudades do Brasil' - herinne
ringen aan Brazilië.
Gezien Milhauds verklaring
was men in Europa indertijd
kennelijk nog niet zo bekend
met de Latijnsamerikaanse rit
men die hieraan ten grondslag'
liggen: „De tango is de dans
van onze tijd, zoals vijftig jaar
geleden de wals en nog vroe
ger het menuet. De tango-rit
men bezitten in dit opzicht een
ongelooflijke muzikale rijk
dom. Het is volstrekt geen de
generatie van de muziek wan
neer zij ernstig muzikaal wor
den opgevat. In ieder werk van
de Braziliaanse componisten
Tupynamba en Nazareth vindt
men de ritmische rijkdom, de
fantasie en de melodische vin
ding van een wonderbaarlijke
verbeeldingskracht".
Het lijkt bijna alsof Milhaud
zijn eigen muziek definieerde
met deze laatste drie kenmer
ken. Tijdens het concert in Pa
radiso op 8 juni dobr het
Schönberg Ensemble zal van
de 'Saudades do Brazil' een be
werking van de hand van El
mer Schönberger worden ge
speeld. De twaalf delen verwij
zen alle naar een district van
Rio. Zo zijn bijvoorbeeld Copa-
cabana, het strand van Ipane-
ma of Paineras wervelend dan
wel bekoorlijk in noten weer
gegeven.
Met inhoudelijke medewer
king van Paul Claudel ont
stond in deze Braziliaanse pe
riode 'L'homme et son désir'.
De Belg Collaer merkte naar
aanleiding van dit ballet op:
„de muziek is niet objectief,
maar spiritueel, in essentie re
ligieus". Het nostalgische ver
langen van de mens en de Bra
ziliaanse natuur-impressies
worden hierin ten gehore ge
bracht in een voor die tijd op
zienbarende muzikale setting.
Mythologie
Het zestal solistisch bezette or-
kestgroepen is vanwege het
ruimtelijke effect uiteengera
feld en verspreid over de speel-
vloer. Naar men zegt, sloot de
Zuidamerikaanse mentaliteit
goed aan bij de Provengaalse,
mediterrane aard van Mil
haud. Wanneer men dit medi
terrane in een wat brede zin
opvat is het misschien niet zo
verwonderlijk dat Milhaud
vaak zijn inspiratie putte uit
de Griekse mythologie.
Een enkele maal actualiseerde
hij de mythologische thema
tiek tot een contemporain tafe
reel: 'Les malheurs d'Orphée'
uit 1924. Niet Thracië of de on
derwereld vormen hierin de
plaatsen van handeling, maar
een dorpje in de Camarque.
Orpheus is een sobere dorps
arts en Euridice een zigeune
rin; wat niet wegneemt dat de
aflQop wellicht even tragisch is
als in de oudheid.
Het libretto werd geschreven
door Armand Lunel, een jood
se jeugdvriend van Milhaud.
De drie akten van deze gecom
primeerde kameropera nemen
niet meer dan drie kwartier in
beslag. Nu lijkt dit misschien
niet lang voor een opera met
alles er op en er aan; enkele ja
ren na 'Les malheurs d'Orp
hée' maakte Milhaud het met
zijn 'opéra-minute' nog bonter.
De Duitse componist Paul Hin-
demith was destijds een be
langrijk festival-organisator
voor moderne muziek. Voor
het festival dat in 1927 werd
gehouden te Baden-Baden,
koos men voor het thema 'kor
te opera'. De inzending hier
voor van Milhaud bestond uit
'L'enlèvement d'Europe', een
mini-opera op een libretto van
de eveneens in Brazilië gedeta
cheerde diplomaat Henri Hop-
penot.
Omdat, naar Milhauds zeggen,
zijn uitgever weinig heil zag in
het op de markt brengen van
een opera met een duur van
slechts negen minuten, stel
de deze voor er nog twee bij te
componeren. Eveneens op tek
sten van Hoppenot, produceer
de Milhaud een opera-trilogie,
bestaande uit de genoemde
'L'enlèvement d'Europe', 'L'a-
bandon d'Ariane' en 'La déli-
vrance de Thésée'.
Al deze werken illustreren an-
dermaal,dat Milhaud dan mis
schien niet de grootste compo
nist van de twintigste eeuw is
geweest, maar dat zijn veelzij
dig en oorspronkelijk oeuvre
desalniettemin een vermel
denswaardige plaats verdient
in de hedendaagse muziekge
schiedenis, ergo in het Holland
Festival.
Violist Stern ere-doctor
De Amerikaanse universiteit Harvard heeft de beroemde violist löbac Stern onderscheiden met het
doctoraat in de muziek. Op de foto neemt de nieuwbakken doctor het applaus van het publiek in
vangst, dat aanwezig was tijdens de plechtigheid op de universiteit. I
Idoor
KOOS VAN WEES
uit
DEN HAAG - Het geld
dat minister D'Ancona be
schikbaar stelt voor het
nieuwe operagezelschap
dat komt in de plaats van
Forum is volstrekt ontoe
reikend. Dat zei bestuurs-
voozitter van de stichting
Forum W. Meijer tijdens
een hoorzitting van de
vaste Kamercommissie
voor cultuur over het Kun
stenplan van minister
D'Ancona.
Meijer, scheidend commissa
ris van de koningin in Dren
the, vertelde de commissie dat
het onmogelijk is vijf produc
ties te maken met in totaal vijf
enzeventig voorstellingen, en
daarnaast nog hogere kwaliteit
te eisen, voor een bedrag van
9,3 miljoen gulden. Wil aan die
opdracht worden voldaan dan
zijn enkele miljoenen meer no
dig, zo betoogde Meijer, ver
wijzend naar de problemen
waar Opera Forum mee kamp
te met een subsidie van 12 mil
joen gulden.
Meijer toonde zich, daarnaar
gevraagd door de commissie,
voorstander van de vorming
van één orkest voor operabege
leiding, samen te stellen uit de
145 musici die volgens het
Kunstenplan voortvloeien uit
de samenwerking tussen Gel
ders Orkest en Forum Filhar
monisch. Maar hij wilde zich
niet mengen in de discussies
over waar dat orkest dan moet
worden gevestigd. „Maar als
de keus valt op een orkest van
tachtig musici in Arnhem en
van zesenzestig in Enschede,
dan is dat een oplossing die
niet in het belang is van de
operakwaliteit", aldus Meijer.
De delegatie van de stichting
Forum ageerde evenals vrijwel
alle gezelschappen tijder
hoorzitting tegen de
mensverhogende maati
die minister D'Ancona wil
leggen. „Als dit plan zo va
doorgevoerd komen we onjf
roepelijk in de problemen
brengen nu 20.000 gulden
een voorstelling in reker
met de inkomensverhogi Ml
maatregel kom je uit op
35.000 gulden. Dat gaat
koste van het aantal voor ag
lingen wat je geet, waneo
wordt te duur voor de sch<pr
burgen".
Minister D'Ancona wil d
rum wordt opgeheven
wordt vervangen door
nieuw reisoperagezelsc T
maar heeft daarbij al aanj it
kend dat dat nieuwe g( >o:
schap best uit het oude Fo n'
kan bestaan, als er maar
nieuwe artistieke en zake 'n
leiding komt. Vandaar dal *1
stichtingsbestuur gisteren n(
op de nieuwe plannen
D'Ancona kon inspreken.
Wyman naar Zweden
STOCKHOLM Rolling Sto-
nes-bassist Bill Wyman geeft
eind juli met zijn groep Willie
and the Poorboys een reeks
concerten in de Zweedse kust
plaats Halmstad. Twee van de
optredens worden opgenomen,
met de bedoeling van de opna
men een live-album uit te
brengen.
Voor directe hulp aan
gehandicapte kinderen
in ontwikkelingslanden
GIRO 66.77.67
Voor alle banken rek.
nr. 70.70.70.198
Postbus 75,
5250 AB Vlijmen
Telefoon: 04108-9029
Elvis Postzegel
Hier is hij dan; de Elvis postzegel
zoals hij op Amerikaanse brieven
kan worden geplakt. Het gaat
om een zegel van 29 dollar-cent,
die gisteren tijdens een plechtig
heid op Graceland, het landgoed
van Elvis Presley, werd getoond.
Dat de zegel een jonge Elvis uit
zijn 'Hound Dog'-dagen toont,
komt omdat dit ontwerp met kop
en schouders boven de andere
inzendingen uitstak. Bovendien
gaat het om de periode waarin
de Amerikaanse zanger de
meeste indruk maakte. Hi]
de eind jaren vijftig vooö
ware omwenteling in de v
van de lichte muziek en lif1
nig rock roll-hart
kloppen. FC
Het Leidsch Studenten Tooneel speelt Mozaïek. Muziek: Menno Bruning, Henk
Meijerink en Ger van Olden. Tekst: Marc van Beuge, Inger Kohn en Anne-Tjerk
Mante. Regie: Janne Jansen. Choreografie: Bridy van der Hoff en Su Yin Gan.
Decor: Jenny de Puy, R.E. Seijsener en Marilse Keyzer. Kleding: Jeanne Marie
lament en Caroline Friedrich. Gezien op 4 juni in de Leidse Schouwburg. Her
halingen daar tot en met zaterdag.
neelclub van het corps. De uit
voering, van het schilderen
van de decors tot en met de
hoofdrollen, wordt gedaan
door Minervastudenten. Al
leen voor de regie en de chore
ografie zijn professionals inge
huurd: Janne Jansen en chore
ografe Bridy van der Hoff van
Djazzex zorgden voor artistie-
ke inbreng op niveau. Maar in- en noemt haar Moza (naar Mo-
tussen moeten de amateurs zes) wanneer zij doet alsof ze
Met een bijna helemaal eigen
produkt viert het Leidsch Stu
denten Tooneel haar tweeën
twintigste lustrum. Het con
cept, de tekst en de muziek
werden geboren binnen de to-
het waarmaken. En dat lukt,
de musical is het aanzien en -
horen zeker waard.
Het verhaaltje is simpel, zoals
het hoort. Victoria Kent, pro
fessioneel divegge, steelt 'de
spin', een ketting van een mil-
haar geheugen kwijt is. De we
gens alcoholisme ontslagen
politieman Balues is haar an
dere beschermengel. Moza en
Balues worden ook nog ver
liefd op elkaar, dus ook de ro
mantiek is vertegenwoordigd.
joen. Thuis betrapt zij haar Als de gangsters bijna toe
vriendje met een ander in bed,
ze schiet hem dood en vlucht
voor de problemen in een ach
terbuurt. Daar zijn twee ben
des haar al snel op het spoor,
maar de pater beschermt haar
slaan, redt hij haar. Eind goed,
al goed.
Voor een musical moetje op al
lerlei artistieke terreinen veel
in huis hebben. Het stuk is
heel behoorlijk, al zakt de
voorstelling hier en daar wat
in. Wat schrappen en een pitti
ger tempo had de boel nog wat
opgefrist. Het decor is uitste
kend verzorgd. De dansjes zit
ten goed in elkaar en zien er
mooi uit. De zang verschilt van
kwaliteit, van heel behoorlijk
(Louise Koopman als Peggy)
tot matig. Een technisch min
puntje was de onverstaanbaar
heid van het koor.
De muziek is een van de sterk
en Ger van Olden, die ook de
muzikale leiding hebben. Mis
schien moeten die jongens ge
woon ophouden met studeren
en een andere carrière begin
nen. De composities en de uit
voering ervan stonden op hoog
niveau.
Het spel tenslotte verdiende
ook veel waardering. De zware
hoofdrollen waren uitstekend
bezet en de bijrollen zorgden
vaak voor humor. Thomas
ste punten. Het initiatief Loudon was een mooi ingezak-
kwam van de drie musici Men
no Bruning, Henk Meijerink
te Balues die in actie kwam
wanneer dat nodig was. Susan
Gironès-Mora speelde een cri
minele bardame met veel ka
rakter. Micha Götz, de pater,
kreeg met zijn zalvende taal de
zaal op de knieën en de han
den op elkaar. Hij was de ster
van de avond naast hoofdrol
speelster Jitteke Blussé van
Oud-Alblas. Zij kan zingen,
dansen, beweegt zich goed en
heeft een goede tekstbehande
ling. En vooral gelooft ze in wat
ze doet, wat haar rol veel
kracht geeft. Het LST kan te
vreden terugkijken op dit stuk
eigen werk.
Geen krant ontvangen? Bel
18.00 en 19.00 uur, zaterdags
14.00 en 15.00 uur, telefoonrf
122248 en uw krant wordt nog d
avond nabezorgd.
