Graham Swift: „Ik twijfel aan
het bestaan van een vrije wil".
Getty Kaspers, eens een ster, nu huisvrouw
J
KUNST/RTV
Dirigent en bestuur NNO
dreigen met opstappen
Ecidae Gotruwit
WOENSDAG 20 MEI 1992 1
De chef-dirigent van het Noord Nederlands Orkest, Jacek Kaspszyk.
DEN HAAG - Het bestuur en chef-dirigent Jacek Kaspszyk van
het Noord Nederlands Orkest (NNO) zullen opstappen, als de be
zuinigingen uit de nota Cultuurbeleid door de Tweede Kamer
worden aanvaard. Voor het bestuur .is sprake van een ernstige
vertrouwenscrisis ten opzichte van minister D'Ancona (cultuur).
Door de voorgenomen bezuinigingen zou het orkest volgens het
NNO-bestuur een derde van haar subsidie verliezen, 3.5 miljoen
gulden. Het bestuur ziet in die situatie geen mogelijkheden de
taken naar behoren uit te voeren. Het Noord Nederlands Orkest
ontstond in 1989 uit een fusie tussen het Frysk Orkest en het
Noordelijk Filharmonisch Orkest. Zestig orkestleden verloren
toen volgens het bestuur hun baan. Een orkest met 89 formatie
plaatsen bleef over. De voorgenomen bezuiniging betekent vol
gens het NNO een amputatie. Het personeelsbestand zou met
een derde moeten inkrimpen. „Daarmee kan in de verste verte
niet meer worden gesproken van een groot symfonisch orkest in
FOTO: PR de noordelijke regio."
CNN brengt nieuws Kabelexploitanten gaan
in het Russisch samenwerken
MOSKOU Nieuwsverslaafden in Mos
kou kunnen sinds maandagnacht hun
nieuwsgierigheid bevredigen met uitzen
dingen van de Amerikaanse televisie
nieuwszender CNN in de Russische taal.
Cable News Network-oprichter Ted Tur
ner gaf in Moskou persoonlijk het start
sein voor het begin van de dagelijkse twee
uur durende uitzendingen van het inter
nationale CNN-nieuws met een simultane
Russische vertaling. De uitzendingen
- dagelijks vanaf 22.00 uur plaatselijke
tijd - vinden voorlopig de komende zes
maanden plaats in de regio rondom Mos
kou. Het zijn co-produkties van CNN en
Ostankino-televisie, de opvolger van het
Sovjet-staatsbedrijf Gostelradio, en het
Moskouse gemeentebestuur.
GRONINGEN Met de introductie
en exploitatie van nieuwe telemati
cadiensten op het kabelnet werken
drie kabelexploitanten in Nederland
samen. Gisteren hebben de drie ex
ploitanten: het Energiebedrijf voor
Groningen en Drenthe (EGDJ de NV
GEB Rotterdam en Kabeltelevisie
Amsterdam BV (KTA) het samen
werkingscontract ondertekend. De
drie partners hebben de Algemene
Dienstennetwerk Exploitatiemaat
schappij (ADEM) opgericht. De ver
wachting is dat ook Casema, de ex
ploitant van de kabeltelevisie in Den
Haag en wijde omgeving gaat mee
doen. Hierover wordt momenteel on
derhandeld.
Literatuurprijs voor
Gerrit Komrij
MAASTRICHT Gerrit Komrij (48), de
Portugal woonachtige Nederlandse seh T
ver, heeft van de provincie Limburg de di
jaarlijkse Ftans Erensprijs gekregen. Dit jlC
gisteren door een woordvoerder van hetp
vinciebestuur bekendgemaakt. De lite L
tuurprijs is vernoemd naar de Limburgse
terator Frans Erens. De jury had Kon-, va
voorgedragen omdat volgens het werk i
Komrij uitmunt door kwaliteit en veelzijd ,ja
heid. Zij waardeert vooral zijn virtuoos ts 1£]
gebruik, zijn tegendraadsheid en zijn spj u(
vondigheid. De Frans Erensprijs, groot tii
duizend gulden, zal op 12 december a
Komrij worden uitgereikt in het Limbui
provinciehuis in Maastricht. Eerder kreg n!
Kees Fens (1986) en Anton Koolhaas (19
de Limburgse prijs.
AMSTERDAM - De dik
ke wenkbrauwen en de
diepligggende ogen zou
den zijn gezicht een
streng uiterlijk hebben
gegeven als de uitdruk
king erop niet zo vriende
lijk was geweest. De 43-ja-
rige Graham Swift is een
rustige man die in een
licht Londerfs getint En
gels graag over zijn werk
vertelt.
Het is een uitzonderlijk
mooie voorjaarsdag, zodat
het personeel van het Am
sterdamse parkeerbeheer
fluitend de wielklemmen
bij de foutgeparkeerde au
to's op het Museumplein
aanbrengt.
Swift hoeft er niet bang voor te
zijn. Hij is op uitnodiging van
De Bezige Bij één dag komen
overvliegen vanuit Londen om
de pers te woord te staan in één
van de kantoren van de uitge
verij. „De eerste keer dat ik
hier was, heb ik een bezoek ge
bracht aan het plaatsje Water
land, even boven Amsterdam.
Ik was natuurlijk zeer nieuws
gierig naar een dorp dat net zo
heette ais mijn roman, maar
hoewel ik het er erg mooi vond
en het bepaalde overeenkom
sten vertoont met het gebied
in Zuidoost Engeland waar
mijn boek speelt. The Fens, is
het toch minder desolaat en
ruim".
Door het succes van 'Water
land' ontstond bij veel lezers
en critici het idee dat Swift een
verhaal over zijn geboorte
grond geschreven had. In wer
kelijkheid is hij een geboren
en getogen Londenaar. Auto-
De Engelse auteur Graham Swift behoort, sinds hij in 1983 met
de nominatie van zijn roman 'Waterland' op een haartje na de
'Booker prize' miste, tot de crème van de Britse literatuur. Met
zijn werk oogst hij, ook in het buitenland en met name in Ne
derland, toenemende waardering. Onlangs verscheen bij De
Bezige Bij de vertaling van zijn jongste roman 'Ever After', on
der de titel 'Lang en Gelukkig'. Eerder bracht dezelfde uitge
ver de vertalingen van 'Waterland' en Out of this World' ('Ver-
derbal') op de markt en ook toen kwam de schrijver een dagje
over naar Amsterdam om zijn boek te promoten.
biografisch is zijn werk vol
gens hem allerminst.
„De mensen met wie ik omga,
willen zichzelf graag herken
nen in mijn personages maar
ik stel ze keer op keer teleur.
Mijn romanfiguren zijn name
lijk pure produkten van mijn
verbeelding, hoewel ik besef
dat er onbewust altijd trekjes
van bekenden insluipen. Ik
probeer ook doelbewust niet
over mijn eigen leven te schrij
ven, niet omdat ik een saai le
ven zou leiden, maar omdat ik
vrees dat ik dan na verloop van
enkele jaren onherroepelijk
vastloop. Het reservoir van je
verbeelding is onuitputtelijk,
dat van je ervaring echter
Ervaringen
„Zo heb ik nooit geschreven
over de reizen naar Grieken
land die ik in de jaren zeventig
maakte. Ik zou eerder iets over
een land schrijven waar ik
nooit ben geweest, zoals Brazi
lië. Aan de andere kant besef
ik wel dat die ervaringen onbe
wust invloed uitoefenen op
mijn pen en vaak na jaren op
de één of andere manier toch
op papier verschijnen, maar
dat is juist zo boeiend aan het
schrijven".
Ook in zijn nieuwe roman
'Lang en Gelukkig' is iets auto
biografisch geslopen. De ik
persoon is professor aan de
universiteit van Cambridge,
waaraan Swift zelf Engels
heeft gestudeerd. Feitelijk
dankt hij zijn positie enkel aan
zijn stiefvader, de plasticmag
naat Ellyson, die de universi
teit een flink bedrag heeft ge
schonken op voorwaarde dat
er een 'Ellyson'-leerstoel zou
worden ingesteld en dat zijn
stiefzoon die zou bekleden.
Een belachelijke situatie,
vindt iedereen, niet in de laat
ste plaats de verteller zelf, die
liever toneelspeler was gewor-
Het is echter anders gelopen in
zijn leven, zoals met alle leden
van zijn familie. Zijn moeder
had een prachtige opera-car
rière in het verschiet liggen,
maar nadat ze met de vader
van de hoofdfiguur trouwde,
zong ze geen noot meer. Diens
grootvader en oud-oom bereik
ten ook niet veel. De één was
een beroemd hersenchirurg en
uitvinder van de rjaar hem ge
noemde 'Rawlinsontang'.
Hij maakte echter eens een
fout bij de operatie van een pa
tiënt wiens vader belangrijke
connecties heeft. Dit werd het
einde van de beroemde chi
rurg. Hij raakte in de vergetel
heid. De oud-oom maakte als
militair achter elkaar promo
tie, maar gaf tijdens een veld
tocht gedurende de Eerste We
reldoorlog een fout bevel,
waarna hij werd gedegradeerd.
Mislukte carrières, gevolgd
door al dan niet mislukte zelf
moordpogingen, dat is het
beeld dat Swift schetst van de
ik-figuur en zijn familie. De
plot ontwikkelt zich van heden
naar verleden en toont zo een
zich dwangmatig herhalend
gedragspatroon.
Humor
Het zou een loodzwaar familie
drama zijn geworden, als Swift
er niet de nodige spanning en
vooral humor in had aange
bracht die het boek ondanks
zijn flinke omvang van meer
dan driehonderd pagina's, bij
na licht verteerbaar maken.
„Je ziet een bepaald gedrag in
elke generatie terugkeren, een
thema dat ik in 'Waterland'
ook al uitwerkte, wat volgens
mij ook in werkelijkheid ge
beurt. Ik ben erg determinis
tisch in mijn denken, iemand
die gelooft dat het verleden het
heden bijna geheel bepaalt, al
wil ik ook weer niet zover gaan
als iemand als Albert Camus
die vond dat er dus geen vrij
heid mogelijk is. Ik twijfel zeer
sterk aan het bestaan van zo
iets als een vrije wil. maar ik
geloof wel dat we vrij zijn in
ons wezen. Misschien zijn al
onze handelingen gepredesti
neerd, maar in de manier waar
op we lichamelijk en geestelijk
gevormd zijn, in de vorm van
ons zijn, zijn we uniek en dus
vrij, anders zouden we alle
maal hetzelfde zijn".
In 'Waterland', een wat de
vorm betreft vrij gecompli
ceerde roman, is het vooral het
landschap dat de handelingen
van generaties bewoners be
paalt. Het begint in 1943, met
een lijk in de rivier, wat op de
dan 16-jarige hoofdpersoon
een enorme invloed heeft. La
ter wordt hij geschiedenisle
raar en tracht hij de relatie tus
sen zijn persoonlijke geschie
denis en die van het gebied te
doorgronden. Het verband tus
sen de historie van mensen en
die van gebieden wordt in deze
roman trouwens op tal van ma
nieren onderzocht en staat bo
vendien bol van de symboliek.
The Fens bijvoorbeeld bestaan
vooral uit polders en het win
nen van land is een symbool
voor het vergaren van kennis.
Verfilmd
„Ik had nooit gedacht dat het
mogelijk was, maar 'Water
land' is verfilmd, met Jeremy
Irons in de hoofdrol. Aanvan
kelijk had ik mijn bedenkin
gen tegen een verfilming,
maar ik ben uiteindelijk heel
tevreden over het resultaat".
Swift weigerde wel het scena
rio te schrijven. „Een scenario
schrijven en een roman zijn
twee heel verschillende zaken.
Ik vond dat een ander, met die
daarvoor de specifieke kwali
teiten had, dat moest doen. Hij
kon er dan een eigen produkt
van maken. Film én literatuur
zijn per slot van rekening niet
hetzelfde en hoe de eerste ook
uitpakt, het boek is en blijft er
altijd en staat er volledig los
van. De regisseur heeft me wel
goed behandeld en me van alle
vorderingen op de hoogte ge
houden. Hij heeft zelfs een
aantal van mijn adviezen opge
volgd. We zijn in de loop van
het proces dan ook bevriend
geraakt".
De verfilming van 'Waterland'
zal Swift nog wat extra finan
ciële armslag geven, geld dat
hij goed kan gebruiken, want
hij kon pas na het succes van
'Waterland' zijn part-time baan
als leraar aan een avondschool
opgeven en volledig van het
schrijven leven. Ook de royal
ties van zijn vertalingen zou
hij niet graag missen.
Droevig
„Veel Nederlanders denken
dat je'als Engelstalig auteur
door de grootte van het taalge
bied al met één boek binnen
bent. In werkelijkheid is het
bij ons erg droevig met het le
zen gesteld. Van 'Waterland'
Graham Swift: „Het reservoir van je verbeelding is onuitputtelijk, dat
van je ervaringen echter niet." foto: persunie
werden 15.000 exemplaren ver
kocht, maar van een gemiddel
de roman gaan er hoogstens
drie a vierduizend over de
toonbank, nauwelijks meer
dan hier, en daarvan kun je
niet leven. De verkoop in lan
den als Nieuw-Zeeland, Au
stralië en Canada stelt ook veel
minder voor dan de omvang
van die landen-zou doen ver
moeden. In feite telt Neder
land in absolute zin bijna even
veel lezers als Engeland".
Swift schrijft bovendien lang
zaam. „Ik begon met het
schrijven van korte verhalen,
die in tijdschriften en bloemle
zingen werden opgenomen en
schreef daarna mijn eerste ro
man, 'The Sweetshop owner'.
Het heeft echter vier jaar ge
duurd eer ik in 1979 daarvoor
een uitgever vond. In de tus
sentijd schreef ik natuurlijk
door, zodat ik aanvankelijk de
indruk wekte een zeer produc
tief schrijver te zijn". „In wer
kelijkheid werk ik zeer lang
zaam en heb ik gemiddeld drie
jaar tfoor een roman nodig. Ik
schrap en herschrijf erg veel.
Bovendien dwing ik mezelf
niet sneller te werken dan nor
maal. Ik heb onderhand zoveel
vertrouwen in mezelf dat ik
weet dat ik niets hoef te force
ren. Er bouwt zich in mij een
spanning op die vanzelf tot uit
barsting komt".
DEN HAAG Is het lang
geleden, is het lang gelé
den? Het is zeventien jaar
geleden. Ze moesten het
spits afbijten en daar was
ze wel blij mee, want zoals
Humphrey Campbell tot
het eind moeten wachten,
daar was ze niet goed on
der gebleven. En toen Was
ze ineens een ster. Het
was even wennen. Maar
het wende eigenlijk niet.
Gertrude, vierenveertig inmid-
dels, komt uit Oostenrijk. Stei-
ermark. Stiermarken. Ze is er
nog vaak te vinden. Zo mooi.
Die natuur. Zoveel wild. Dat
mist ze hier, wel een beetje. De
alm op en zo. „Je kunt hier
niks zien, je loopt steeds er
gens tegenop". Waarom dan in
Nederland gebleven? Gewoon
blijven hangen. Nederlandse
moeder, vandaar.
Zeventien was ze, toen ze naar
hier kwam. Dat is: naar En
schede, waar ze het Neder
lands en het Tukkers knap on
der de knie kreeg. „Ongelofe
lijk plat heb ik gepraat". Ze
doet het trouwens nog, als ze
daar weer is, zoals ook wel wil
voorkomen. „Daar kan ik me
heerlijk in uitleven". Ze woont
nu in Den Haag.
Ze leerde voor kleuterleidster.
Maar, zangeres worden, dat
was altijd een jeugddroom ge
weest. Het Telstar Combo
bleek de mogelijkheid te bie
den. Optredens op evenemen
ten als bruiloften en partijen,
in de Achterhoek veel. „Ik heb
het vak op de Bühne geleerd.
Niks studiootje en playbac
ken".
En toen was er 'Teach in' en
'Dinge Dong'. Het was wat Ne
derland betreft niet eens het
grootste succes. Dat was 'In
the summehughfMaar over
heel Europa werd de festival
song wel het best verkocht. In
Frankrijk belandde 'Dinge
Dong' zelfs op de eerste plaats
van de hitparade. Ze stond in
Misschien hadden ze maar één hit, misschien meer. Maar ooit
stonden ze in het volle licht van de schijnwerpers, waren ze niet
weg te branden uit de Arbeidsvitaminen, werden ze grijsge-
draaid. Daar is verandering in gekomen. Hoe is het eigenlijk met
hen? Hoe was het? Doen ze nog wat en zo nee, wat doen ze dan
wél? Dit een keerde kijker op: Getty Kaspers, zangeres van Teach
in. 'Dinge Dong', eerste plaats op het Eurovisie Songfestival.
'Ding A-Dong', in de buitenlandse versie. In Zweden was het, net
als dit jaar. Daar had Abba voor gezorgd, met Waterloo.
een Parijse lift toen iemand
van de platenmaatschappij
haar dat vertelde. „Ik dacht,
die neemt me in de maling".
Te snel
Ze heeft wel meer „als gek" er
varen. Het kwam te snel, alle
maal, denkt ze achteraf. „We
waren er niet rijp voor. Er
kwam opeens te veel op je af'.
Dolle toestanden. Optredens
door heel Europa, een tournee
door Turkije ook. Oostenrijk
niet, trouwens, „dat kan ik nog
steeds niet uitstaan". En on
dertussen liepen de oude con
tracten ook nog, met oude be
loningen. „De ene dag was je
in Berlijn de ster van de avond
en de volgende avond stond je
voor een paar centen in Stam
persgat. Maar die vent daar
was natuurlijk niet gek. Die
had wel mooi zijn entreeprijs
verdubbeld".
Hard werken en niet vallen:
dat was het motto. Ze hield het
een jaar vol. Een jaar, waarin
veel aan haar voorbijging., „Je
werd overladen met van alles
en nog wat. En ik kon er op dat
moment niet echt van genie
ten". Onder de voet gelopen
voelde ze zich. Tijd voor niks
meer, ,je werd geleefd". Gek
waren ze, stelt ze nu vast.
Eventjes naar Hilversum voor
een interviewtje, eventjes naar
Amsterdam voor een paar fo
to's. Alles met de auto. ook
tournees door Noorwegen en
Zweden. „Een treurige ge
schiedenis, eigenlijk. Na een
jaar was ik gewoon op, geeste
lijk en lichamelijk. Ik heb ge
zegd: dadelijk ben ik dertig en
een uitgeperste citroen. En je
gaat elkaar ook irriteren, op
den duur. Dan kun je de ande
ren niet meer luchten of zien".
Altijd aardig
Het hypocriete van haar ster-
rebestaan begon haar ook ste
vig tegen te staan. „Altijd aar-
Getty Kaspers wordt nog regelmatig op straat herkend.
i foto: milan konvalinka
dig te moeten zijn tegen men
sen die ik eigenlijk geen goeie-
dag zou willen wensen".
Steeds maar blij moeten doen,
terwijl ze dacht van: ik voel me
helemaal niet zo. Dat opgefok
te wereldje.
Twee maanden eruit. Dat was
wat ze wilde. Maar dat kon
niet. Daar was de platenmaat
schappij niet van gediend.
„Dan stap ik op, heb ik g
En dat heb ik ook
Maar ik heb het wel gevoeld als
een soort echtscheiding. Ik
heb een hele tijd nodig gehad
om het te verwerken. Je leeft
dag en nacht samen, hè?"
'Teach in' bestond daarna nog
een jaar of twee. Getty bleef zo
als ze van plan was geweest
een tijdje thuis en probeerde
daarna nog wat solo. „Maar het
wilde gewoon niet meer. De fut
was eruit. Ik kon niet meer en
thousiast werken".
Privé
Privé gezien was er een lange
re band. Veertien jaar deelde
ze haar leven met John Gaas
beek, ook lid van de groep. En
daarna beging ze een „vreselij
ke misstap", zoals ze het nu
ziet. Ze trouwde met een Por
tugees en woonde een haar in
Portugal. Hij was tien jaar jon
ger dan zij. „Dat werkt gewoon
niet". En nu is er Hans de Frel,
„tot de 'dood ons scheidt". Hij
is tien jaar ouder. Een gewezen
vrachtwagenchauffeur, nu be
veiligingsbeambte. Ze zijn in
tussen acht jaar getrouwd. Hij
heeft twee zoons, een tweeling
van 22. „Ik hoop spoedig oma
te worden"., zegt Getty. Ze is
dus nu huisvrouw. Ze heeft er
bewust voor gekozen. „Ik was
toe aan een rustige periode.
Wilde een eigen stekkie heb
ben. Ik had voor mezelf vastge
steld: ik wil mijn leven veran
deren". Van Hans mag ze trou
wens morgen weer beginnen,
maar daar denkt ze niet aan.
Hij in wisseldienst en zij door
lopend op pad, dat is geen
doen. En huisvrouw is toch
geen minderwaardig iets? „Ik
vind het heel leuk, heel uitda
gend om het gezellig te ma
ken". Activiteiten verder? Ze
doet aan callanetics. „Een
beetje bewust bezig zijn met je
lichaam. Anders wordt alles
slap".
Niets overgehouden
Ze heeft aan haar roemperiode
geen geld overgehouden. Alles
is uitgegeven, maar „in ieder
geval voor mezelf'. Ze heeft
wel eens gedacht van: ik had
een boerderij kunnen hebben.
Misschien fout gedaan, maar
ach. Dat geval van die woning
inrichtingszaak in Denekamp
zit haar trouwens nog wel een
beetje dwars. Die bood tapijt
aan voor haar hele huis. „We
zijn niet geweest. Te druk".
Het zal wel zo moeten wezen:
„Heb je niks, dan krijg je ook
niks". De gouden platen die
aan de wand hangen, die heeft
ze in ieder geval. En het Gou
den Hart van Story. „Daar zijn
er maar twee van. John Wood-
house heeft het andere hart ge
kregen". En dan nog een Zil
veren Harp van Conamus.
Hoewel haar herinneringen
niet direct tot jubel bewegen:
meeleven doet ze. nog wel.
Meedoen niet. Niet denken dat
zij voor de jurering bij voorron
den gevraagd wordt. Geen van
de vier Nederlandse winnaars.
Die krijgen niet eens een uit
nodiging om erbij te zijn. Na
tuurlijk heeft ze naar het Euro
visie Songfestival gekeken.
„Maar ik krijg wel weer een
vieze smaak in de mond als ik
aan die puntentelling denk.
Dan denk ik: is dit nou verkap
te politiek of een songfestival?
Het beste liedje heeft gewon
nen, dat toch wel".
Herkend
Zeventien jaar na dato wordt
Getty nog regelmatig herkend
op straat. Wel leuk, toch.
Laatst was er nog een verkoop
ster in de Hema die haar aan
klampte. Of ze iets mocht vra
gen. Was zij niet die zangeres
van Teach in? „Ze had een
weddenschap afgesloten, zei
ze. Om wat dan, vroeg ik. Een
flesje wijn was het. Ik heb ge
zegd van: je had een hele krat
moeten vragen".
Privatisering^
'Hollywood
van Honecker.
BERLIJN - De De f
filmstudio's in het voi
malige Oost-Berlijn,
Hollywood van Honecki
zijn geprivatiseerd. Kof
is de Franse Compagt L.
Générale des Eaux (CG
van oorsprong een wati H
leidingbedrijf, zo heeft er
Treuhandanstalt gister ro
bekendgemaakt. C( he
heeft beloofd een milja at
mark te investeren in
studio's, waar in het ver
den onder meer films o\ n;
het socialistische parad ili
van de DDR vandaan k\\ i
men.
CGE zal op het enorme tern
een „mediacentrum ontwik
len, waarvan de kern een fil K
produktiestudio van Europ
gehalte zal vormen". De Fn
sen willen samen met
dochteronderneming van
Duitse mediaconcern Bert< Ie
mann een joint venture opri
ten voor de produktie van
speelfilms. Ook het ZDF, e
Duitse tv-zender, en de fil en
opleiding zullen zich op
terrein vestigen.
De 780 medewerkers van D
gaan mee naar de nieuwe ba
De overeenkomst tussen
Treuhand en CGE voorz
erin dat het aantal arbei
plaatsen over 10 jaar zal
uitgebreid tot 3500. Ten t
van de omwenteling in
voormalige DDR werkten
2300 mensen bij Defa.
De geschiedenis van de
dio's in Potsdam-Babelsbiv
gaat terug tot 1911. Vanaf IS
werden films geproducei 1
onder de vlag van Ufa. In de
ren tussen de Eerste Were
oorlog en de crisis in 1929
de artistieke bloeiperiode
Ufa. Legendarische prodi
ties als 'Metropolis' van Fi
Lang en 'Der blaue Engel'
Josef von Sternberg met in
hoofdrol Mariene Dietrich w 's
den er gedraaid.
Ufa beschikte over het gro e|
ste rekwisietenmagazijn
kostuumatelier van Europa
er was een dierentuin waar 1
kon worden geput voor ex<
sche figuranten. Tevens be{_
Ufa bioscopen, onder meer
Ufa-theater aan het Re
brandtsplein in Amsterdam.
Hitier gebruikte de studi
voor het maken van
dafilms en voor de vrolijke p
dukties die werden gemai P
om de oorlogszorgen te do
vergeten. Na de totstandl
ming van de DDR verander
Ufa in Defa (Deutsche Fi
AG), het Hollywood van
necker. CGE beschikt al
een filmstudio in Bouloi
Billancourt, in de buurt
Parijs.
i
Bruce
Springsteen
komt naar
Nederland
NEW YORK - B:
Springsteen komt d(
zomer naar Europa en zfce
waarschijnlijk eind ji
Nederland aandoen. Vai
staat inmiddels dat hij
6, 9,10,12 en 13 juli zal o
treden in de Wemblf^
Arena in Londen. Het
zijn eerste tournee sim
'The Tunnel Love'-v
reldserie uit 1988
Het Springsteen-circus gP
vorige week (onofficieel) v
start met een onaangekondi e
optreden in de Newyorkse B ]r
torn Line. The Boss begon d« V]
zo'n twintig jaar geleden z
carrière. Het concert was zo|
heim. gehouden, dat zelf
werknemers van zijn Ame 'J
kaanse platenmaatschap
Columbia niet op de hoof 8
waren van het gebeuren.
