„We proberen
bisschoppen bij de
kerk te houden"
Zingen in de kerk kan
op verschillende wijzen
GEESTELIJK LEVEN OPINIE
Vertrouwen in
Stolpe blijft
Zoon wilde vaderschap bisschop erkend zien
COMMENTAAR
£eidóc(3owcmt
CeidaeSoivtant
MAANDAG 11 MEI 1992
Meer geld in oecumenisch
ontwikkelingsfonds
AMERSFOORT - Het aandelenkapitaal van de Oecu
menische Ontwikkelingscoöperatie EDCS is in 1991
met 15,1 miljoen gulden gestegen tot 86,7 miljoen gul
den. Het bedrijfsresultaat bedroeg 2,4 miljoen gulden,
In verband daarmee zal voor de derde keer in successie
aan de ruim 250 leden-aandeelhouders worden voorge-
Ïteld een dividend van 2 procent uit te keren.
)e EDCS, opgericht in 1975, verstrekt tegen een lagere
tente dan de banken hanteren, leningen aan produktie-
ye ondernemingen van achtergestelde bevolkingsgroe
pen in de wereld. Het betreft doorgaans kleinschalige
projecten.
Voor het nieuwe kapitaal van de EDCS zorgden in 1991
vooral de Europese steunverenigingen waarin particu
lieren die in de EDCS willen investeren, zich hebben
verenigd. De Nederlandse steunvereniging, de NVOC
was met ruim drie miljoen in 1991 de grootste kapitaal
verschaffer.
Zelfs schrijfmachines
vertikken het soms.
Karei Jonckheere
HANNOVER - Het bestuur van de Evangeli
sche Kerk in Duitsland (EKD) heeft opnieuw
haar vertrouwen uitgesproken in minister
president Manfred Stolpe van Brandenburg.
Na een gesprek van meer dan vier uur met
Stolpe ziet het bestuur geen enkele aanlei
ding de vroegere Konsistorialprasident
(hoogste kerkelijke jurist) van de Oostduitse
Evangelische Kerk ervan te verdenken dat hij
in zijn contacten met de DDR-staatsveilig-
heidsdienst Stasi „de fronten heeft verwis
seld", deelde EKD-voorzitter bisschop Klaus
Engelhardt mee. Stolpeheeft de EKD ge
vraagd de beschuldigingen tegen hem te on
derzoeken.
Vaticaan: drugsverslaving
'ziekte van de liefde'
VATICAANSTAD - Drugsverslaving is voor het Vaticaan een
„ziekte van de liefde". De verslaafde heeft geen liefde gekend
en kan niet op een goede manier liefhebben, omdat hij nooit
op een goede manier is bemind, schrijft de pauselijke raad
voor het gezin in het document 'Van de wanhoop in de hoop',
dat een scherpe aanval doet op het moreel falen van het gezin
en de samenleving.
Volgens het document is de totale of betrekkelijke afwezig
heid van het gezin „ongetwijfeld een van de belangrijkste fac
toren die mensen ertoe brengen hun heil in de drugs te zoe
ken". De samenleving is schuldig aan de drugsverslaving
doordat zij elke verwijzing naar God en morele waarden pro
beert uit te wissen en de consumptie en het creëren van valse
behoeften, vooral bij jongeren, aanmoedigt. Om het tij te ke
ren zullen mensen onder meer het christelijk gezinsmodel in
ere moeten herstellen. Ook „de onvervangbare solidariteit"
tussen de gezinnen is een uiterst belangrijke preventie tegen
verslaving.
Acht Mei-manifestatie: reünie van gelijkgezinden
UTRECHT - Vreemde
lingenhaat, zorgen over
Europa, indianenvragen,
autoriteit en macht in de
kerk, het kwam allemaal
zaterdag ter sprake op de
Acht Mei-bijeenkomst in
de Utrechtse Veemarkt
hallen. Maar de manifes
tatie bleek toch op de eer
ste plaats weer een reünie
van gelijkgezinden. Wild
vreemden vielen elkaar
na een jaar weer om de
bals.
Het aantal bezoekers was min
der dan een jaar geleden, elf
duizend dachten de organisa
toren die voor het eerst het
weer duidelijk tegen hadden,
want het goot een groot deel
Van de dag. Maar binnen in de
hallen was de sfeer prima. Men
•trof aan wat men verwachtte
aan het eind van de dag zon
gen zij zichzelf weer moed in,
toen het uit duizenden kelen
ifi vervoering klonk: 'de steppe
zal bloeien!'
In haar openingswoord („Wel
kom en proficiat dat wij hier in
Christus' Naam bijeen mogen
zijn") kaatste voorzitter Wies
Stael-Merkx het bisschoppe
lijk verwijt terug als zou Chris-
•tus als Verlosser in de Acht
Mei-manifestatie nauwelijks
meer aan bod komen. Kardi
naal Simonis herhaalde dit be
zwaar vrijdagavond in NOS-
Laat en onthulde daarmee dat
de bisschoppen ook nu weer
niet hadden kunnen komen.
„Als Hij hier nu eens zou rond
lopen", filosofeerde Wies
Stael-Merkx, „nee niet hier op
het podium, maar gewoon tus
sen ons zat, wat zou hij dan
ontwapenend zijn!". „Hij
vraagt van ons het uiterste.
Maar wij gaan. Rugzak op. Niet
te veel bagage erin. Niet te veel
dogma's en systemen. Geen
brij van woorden om onze leer
te verkondigen, want we
moeten bewegen, mobiel blij-
Op de persconferentie kwam
zij op de kwestie terug. „Ik leg
het verwijt maar naast me
neer. Het is gewoon uit de
lucht gegrepen dat Christus
hier gemarginaliseerd zou
worden. Als zij nou zelf eens
kwamen kijken!"
De relatie met de bisschoppen
bleek voor de aanwezige media
als vanouds het hete hangijzer.
Stael-Merkx zette uiteen dat
de Acht Mei geen randver
schijnsel is. „Wij vormen hier
met alle katholieke organisa
ties samen de kerk. Penning
meester T. Hommel verklaar
de dat „we er erg veel energie
in stoppen om de bisschoppen
bij de kerk te houden". Ietwat
gekscherend klonk het daarna
van achter de bestuurstafel dat
ze met liefde „als participant
zouden kunnen worden inge
schreven", uiteraard als ze het
programma zouden accepte
ren.
En in dat programma zou men
ook graag meer orthodoxe ge
luiden wilen laten doorklinken
als de medewerking daarvoor
van de bisschoppen maar ge
geven werd, zo werd verze-
Drewermann
Toch was de 'erkelijke contro
verse' bepaald niet prominent
op de manifestatie. Bestuurs
lid Henk Baars zei „dat die
controverse wat minder inter
essant aan het worden is". Hij
had zich met succes verzet dat
in het programma bespreking
van de jongste bisschoppelijke
brief over ambt en celibaat ,In
Christus' Naam' in de grote hal
zou gebeuren. Dat vond nu
plaats in een van de zeven ten
ten op het Veemarktterrein.
In de grote hal liet NOS-pre-
sentatrice Maartje van Weegen
de staatssecretarissen Piet
Dankert en Aad Kosto discus
siëren over Europa, over de rol
van de economie en over het
vreemdelingenbeleid. Daar
was ook een geslaagde (maar
Regen zat de Acht Mei-manifestatie in Utrecht tegen. Toch kon dat de belangstelling voor de „gesprek-
stenten" nietderen. Mensen bleven buiten in de regen staan om de gesprekken te volgen. foto: anp
wat erg lang uitgesponnen) sa
tire van Theatergroep De Kern
te zien met een dame en een
heer die als indianen in het Co-
lumbusjaar de „zegeningen"
van bet westen verkende, en er
kabbelde tussen de sprekers
door salonmuziek.
Maar daar arriveerde halver
wege de middag Drewermann.
De in recordtijd tot mediastar
uitgegroeide Duitse priester
en psycholoog met de gekwel
de blik en de geradicaliseerde
visie. Voor een bliksembezoek
van nog geen twee uur, want
nog diezelfde avond zou hij in
Wenen moeten optreden bij de
Oostenrijkse pendant van de
Acht Mei-beweging Kirch im
Aufbruch. De grote zaal
stroomt vol en voor wie er niet
bij kan is zijn verhaal te horen
via de ruim tachtig tv-monito-
ren die over het Veemarktcom
plex zijn opgesteld. Zijn
speech is ongetwijfeld het
hoogtepunt van de dag.
Drewermann eist dat de kerk
eindelijk de taal van de gelovi
gen leert spreken. „De leerstel
ligheden waartoe zij nu haar
toevlucht neemt, zijn alleen
nog voor ingewijden te begrij
pen". Het is een schandaal dat
christenen zo over Christus
spreken dat „geen jood" hen
meer begrijpt. Geloof zal al
leen nog werken als zij een
brug weet te slaan tussen de
culturen, als zij bijdraagt aan
humanisering en bevrijding
van angst".
„We hadden zo iets twintig jaar
geleden ook al gehoord", rela
tiveert naderhand een waarne
mer zijn verhaal, „maar we
dreigden het te vergeten. Het
i^oed dat het opnieuw gezegd
wordt".
Drewermann: „Ik zie mijn
komst als een herstelbetaling
aan de katholieken van Neder
land. Het is fantastisch dat er
hier een Acht Mei-beweging
bestaat, wij in Duitsland heb
ben dat helaas niet. Samen
zouden Nederlanders en Duit
sers er in geslaagd zijn de ver
nieuwing na Vaticanum II
door te zetten, maar jammer-
genoeg liet het Duitse episco
paat het op het beslissende
moment afiveten. Dat wilde
maar al te graag na de oorlog
toestanden geaccepteerd wor-
Beter dan wie ook had Drewer
mann de aanwezigen er aan
herinnerd waarom zij daar als
Acht Mei in Utrecht waren en
dus komen ze volgend jaar te
rug.
Bisschop Eamonn Casey
RIDGEFIELD - De
vrouw die zegt dat zij 17
jaar geleden een zoon
heeft gekregen die ver
wekt was door de Ierse
bisschop Eamonn Casey,
heeft afgelopen weekien-
de gezegd dat zij hem nu
een „ploert" vindt omdat
hij weigert toe te geven
dat hij de vader is.
„Het was gewoon een van die
dingen. Ik was een jong meisje
en werd hopeloos verliefd", zei
Annie Murphy (44) in een
vraaggesprek over de affaire,
die Casey dwong af te treden
als rooms-katholieke bisschop
van Galway nadat ze openbaar
was geworden. Murphy zei dat
ze haar zwangerschap uitdroeg
in een tehuis voor ongehuwde
moeders en zijn vaderschap
geheim hield tot de jongen zelf
besloot ,de zaak aan de grote
klok te hangen. Ze zei dat haar
zoon Peter Eamonn, die nu 17
is, geld voor zijn schooloplei
ding wilde van zijn vader.
Murphy zei dat de bisschop
zijn zoon het geld weigerde te
geven en dat hij zich inspande
om de kwestie in de doofpot te
houden.
„Hij bood Peter 150.000 dollar
om de zaak uit de pers te hou
den", zei ze, waar ze aan toe
voegde dat Peter in de verlei
ding was om het geld aan te ne
men, maar dat uitendelijk toch
niet deed. „Hij wilde niet al
leen het schoolgeld, maar ook
de erkenning door zijn vader",
aldus Murphy.
Ze zei dat ze naar een tehuis
voor ongehuwde moeders „ge
stuurd werd", waar ze een ver
keerde medische behandeling
kreeg die ervoor zorgde dat ze
na de geboorte van Peter geen
kinderen meer kon krijgen.
„Ik heb dat al deze jaren stil
gehouden", zei ze. Maar kort
geleden wilde ze smartegeld
en kreeg ze, via een advocaat,
100.000 dollar van de bisschop.
Ze zei dat kort. geleden haar
zoon en Pennell naar Ierland
gegaan zijn om te proberen
„de communicatielijnen te
openen" met de bisschop en
om te zien of die zijn zoon wil
de leren kennen.
„Maar hij was nogal gemeen
tegen Arthur en maakte zijn
zoon te schande". In die paar
vluchtige ogenblikken dat de
bisschop de jongen voor de al
lereerste keer aankeek, loo
chende hij elke kennis van zijn
zoon en ontkende hij diens va
der te zijn.
Over het aftreden zei Pennell:
„Het kan heel veel goeds be
werkstelligen in Ierland. Voor
zover ik weet, wordt Ierland
gedomineerd door de kerk.
Vrouwen en kinderen hebben
geen rechten".
Tegenover de Sunday Times
verklaarde Murphy dat Casey
bijna 2 miljoen dollar heeft ge
ërfd van een rijke Ierse wedu
we en dat hij een rijk leven
leidde. Andere bronnen zeg
gen dat Casey het beheer over
de erfenis droeg aan een fonds
van de katholieke kerk. De be
weringen volgen op specula
ties over hoe Casey 15 jaar lang
betalingen heeft kunnen doen
voor de opvoeding van zijn
zoon. Ierse bisschoppen ont
vangen maar kleine vergoe
ding.
Carey hekelt
uitwassen economie
LONDEN Het uiteindelijk
doel van het bedrijfsleven is
Üiet het maken van winst ten
eigen bate, maar het dienen
van de mensen door hun goe
deren en diensten aan te bie
den die aan hun behoeften be
antwoorden. Dividenden en
salarissen zijn noodzakelijke
Voorwaarden voor succes,
flnaar niet het doel van de eco-
riomie. Dat zei de aartsbis
schop van Canterbury, dr.
{jïeorge Carey, zondag bij een
dankdienst voor de prestaties
Van de Britse industrie in de
kathedraal van Derby. Carey's
rede maakte duidelijk dat de
Anglicaanse Kerk kritisch
tflijft staan tegen bepaalde uit
wassen van de marktecono-
rhie, ook nu de Conservatieve
#artij voor de vierde achter
eenvolgende keer de verkie
zingen voor het Lagerhuis
ljeeft gewonnen.
Garey zei dat sommigen zich
schijnen te laten leiden door
Het „verkeerde principe" dat
bedrijven alleen bestaan om de
Aandeelhouders van dienst te
aijn. „Sommige za
kenlieden praten alsof het in
het leven alleen maar draait
om de winst- en verliescijfers
en alsof het bedrijfsleven een
wereld van het recht van de
sterkste is, geregeerd door de
Waarden van de markt", meen
de Carey. De primaat van de
Anglicaanse Kerk hekelde be-
lëggers die soms zo ongeluk
kig zijn met de vooruitzichten
van een onderneming op korte
tfermijn dat zij ter vergroting
van de winst aandringen op
het zo snel mogelijk ontslaan
Van loyale en talentvolle werk
nemers.
ZWOLLE - In de kerk
kan op heel verschillende
wijze worden gezongen.
Er is niet één stijl of genre
die het alleenrecht heeft.
Die conclusie kan worden
getrokken na de tweede
studiedag over de toe
komst van het. kerklied, in
Zwolle, afgelopen zater-
De bijeenkomst was georgani
seerd door een werkgroep van
de herdenkingscommissie van
de synode van de Gerefor
meerde Kerken in Nederland
(GKN). Volgende maand wordt
het honderdjarig bestaan van
deze kerken herdacht.
De toekomst van het kerklied
(in de reformatorischë kerken)
is een actueel onderwerp: in
discussie is de vraag of er een
herziening moet komen van
het Liedboek voor de Kerken,
het 'Liedboek 2000', zoals die
eventuele nieuwe uitgave in de
wandelgangen is gaan heten.
Het huidige Liedboek is in be
gin jaren zeventig verschenen
en wordt in veel reformatori
sche kerken gebruikt. Taal en
muziek van veel liederen die
daarin zijn opgenomen sluiten
niet meer aan bij de belevings
wereld van met name de jonge
re generaties, zo wordt wel be
weerd. Daarom worden er in
veel kerkdiensten liederen ge
zongen die niet officieel door
de kerken zijn geaccepteerd.
De Groninger hymnoloog dr.
Jan Luth gaf een overzicht van
de discussie die de afgelopen
jaren over dit thema in de
werkgroep is gevoerd. De ui
terste posities zijn: muziek
maken in de kerk is niet voor
mensen (dus doet zoiets als de
smaak van het kerkvolk er ook
niet toe); in de kerk wordt mu
ziek gemaakt voor God. Het
beste is daarom nog niet goed
genoeg. Dus moeten hoge ei
sen worden gesteld aan de mu
ziek en moeten de deskundi
gen het voor het zeggen heb
ben wat wel en niet wordt ge
zongen en ook: hoe dat ge
beurt.
Anderen menen juist dat voor
al de 'smaak' van het brede
kerkvolk van belang is voor
muziek en zang in de kerk.
Want hoe kan iemand z'n hart
uitzingen -in liederen en op
muziek die hij niet 'begrijpt'?
Andere liederen
Luth zei dat 'de waarheid wel
ergens in het midden' zal lig
gen. „Maar waar is het mid
den"? zo vroeg hij zich af;
daarmee een beetje zijn verle
genheid aangevend.
Dat er zoveel liederen buiten
het officiële liedboek om wor
den gezongen is historisch ge
zien niets bijzonders, oordeel
de Luth. De notulen van syno
devergaderingen in voorbije
eeuwen vermelden herhaalde
lijk welke liederen officieel
zijn en in de kerk mocht wor
den gezongen. Dat die vaststel
ling steeds opnieuw werd ge
daan, is een aanwijzing dat er
in veel kerken toch steeds ook
andere liederen werden gezon
gen, aldus Luth.
De studiedag was opgezet om
mede te werken aan een gun
stig klimaat voor de discussie
over het 'Liedboek 2000'. Be
langrijk element voor dat kli
maat is het leren kennen van
diverse genres in de kerkmu
ziek. Op de eerste studiedag,
in 1991, werden daarom negen
workshops gehouden waarin
de deelnemers met even zove
le muziekgenres konden ken
nismaken. Dit jaar was geko
zen voor vier hoofdgenres met
de muzikanten Klaas Hoek,
Tom Löwenthal, Kees Schrij
ver en Willem Vogel.
Hoek (van de Stichting Hori
zon in Harlingen) bracht de
moderne 'wereldlijke' muziek
in de kerkmuziek; Löwenthal
is bekend geworden van zijn
werk (veel samen met Huub
Oosterhuis) voor de rooms-ka-
tholieke vernieuwingsbewe
ging; Kees Schrijver is dirigen
t/arrangeur in de evangelische
Opwekkingsbeweging en Wil
lem Vogel is een van de be
kendste (lied)componisten in
de lijn van de klassieke tradi
tie.
De ruim honderdvijftig deel
nemers maakten in de work
shops kennis met de onder
scheiden genres en oefenden
er liederen in die werden ge
zongen in de afsluitende ves
per. Ook hier bleek hoe liede
ren van die, deels totaal ver
schillende, vier genres heel
goed kunnen samen-klinken
in een dienst. De vesper werd
geleid door de hervormde pre
dikant ds. Barend Wallet uit
Utrecht, voorheen voorzitter
van de hervormde synode en
nu landelijk secretaris voor Sa
men op Weg.
De werkgroep moet na de her
denking van de GKN ophou
den te bestaan, want dan wordt
de overkoepelende commissie
herdenkingen opgeheven. De
leden van de werkgroep voe
ren met de kerkmuziek- en li
turgiedeskundigen van de Sa
men op Weg-kerken (hervorm
den, gereformeerden, luther-
sen) overleg over mogelijkhe
den voor voortzetting van de
discussie die in de werkgroep
is begonnen.
Molukse
kerken willen
contact met
Indonesië
CAPELLE A/D IJSSEL - De
twee grootste Molukse kerken
in Nederland zoeken voor het
eerst sinds de komst van de
Molukkers naar Nederland in
de jaren vijftig, officieel con
tact met de Indonesische ker
ken. Zij hebben de Samen op
Weg-kerken in Nederland ge
vraagd hierbij te bemiddelen.
De Molukse Evangelische
Kerk (GIM) en de Noodge-
meente van de Protestantse
Molukse Kerk in Nederland
(NGPMB), die net als de mees
te Molukkers in Nederland het
ideaal van een eigen republiek
hooghouden, leven op gespan
nen voet met de Indonesische
kerken. De twee kerken hopen
daaraan een einde te maken in
een gesprek met als doel „el-
kaars standpunten en posities
te verhelderen".
In 1988 hebben de drie Samen
op Weg-kerken (hervormd, ge
reformeerd en luthers) zich al
voorgenomen te bemiddelen
bij dit gesprek. De afspraak
was een onderdeel van een ge
meenschappelijke verklaring,
die zij samen met de twee Mo
lukse kerken ondertekenden.
In deze verklaring beloven zij
de Molukse kerken in Neder
land te ondersteunen.
De afspraük is „even blijven
liggen", aldus ds. J.M. van 't
Kruis, die de contacten met de
Molukse kerken onderhoudt,
omdat de gemeenschappelijke
verklaring bij de kerken in In
donesië verkeerd viel. „Zij be
tichtten de Nederlandse ker
ken ervan achter het RMS-ide-
aal te staan."
De Molukse kerken hebben de
Samen op Weg-kerken nu nog
maals op hun afspraak gewe
zen, omdat contact met Indo
nesië voor hen „een aangele
gen punt" is. Van 't Kruis
denkt dat de poging kans van
slagen heeft als de nadruk
wordt gelegd op de opdracht
van de kerken om oecume
nisch contact met elkaar te on
derhouden en als de politieke
gevoeligheden voorlopig uit de
weg worden gegaan.
Synodevoorzitter ds. J. Rutu-
malessy van de GIM (ruim
20.000 leden) is iets pessimisti
scher. Er is sinds 1988 niet zo
veel veranderd; als gevolg van
de gespannen relatie tussen
Indonesië en Nederland is de
situatie eerder verslechterd.
Bovendien bestaat zijn kerk
nog steeds uit mensen die het
ideaal van een eigen Molukse
republiek (RMS) hooghouden.
Beleid EG als los zand
HET Joegoslavië-beleid van de EG - als men ten mins
van beleid kan spreken hangt als los zand aan elkaar. 1
EG heeft er eerst alles aan gedaan om de Joegoslavisd
staatsconstructie te behouden zoals ze was. EG-ministers y
buitenlandse zaken schrokken niet terug voor openlijke dn
gementen en chantagemiddelen aan het adres van Sloveni
en Kroaten. Wanneer Slovenië en Kroatië het zouden aandi
ven zich van Joegoslavië los te scheuren, zouden ze polits
en economisch geboycot worden. De deuren van Europa zo
den voor altijd voor hun neus worden dichtgeslagen.
TOEN de EG zich echter bij het onvermijdelijke moest nei
leggen om de eenvoudige reden dat Slovenië en Kroal
de geijkte middelen van de democratie gebruikten om toti
onafhankelijkheid té komen namen de EG-ministersi
methoden van beide afgescheurde republieken over om
van toepassing te verklaren voor de andere Joegoslavisc
republieken die onafhankelijk zouden willen worden: vr
verkiezingen, referendum, eerbiediging van de rechten v
de mens, onaantastbaarheid van de grenzen, vrijwaring v
de rechten van de etnische minderheden.
ZOWEL Bosnië-Herzcgovina als Macedonië heeft aan
voorwaarden voldaan, met de kanttekening dat in Bosn
Hercegovina de Serviërs ongeveer eenderde van de bev
king het referendum boycotten omdat zij tegen een on
hankelijke Bosnische staat waren. Om die reden aarzelde
EG aanvankelijk om de onafhankelijkheid van Bosnië-H
cegovina te erkennen, maar zij veranderde daarna van n
ning, toevallig net voor de installatie van het hoofdkwarti
van de VN-vredesmacht in Sarajevo.
De eis van een referendum in Bosnië-Hercegovina, waar I
drie bevolkingsgroepen onder en door elkaar woonden, w
echter het zekerste recept voor een burgeroorlog, eigenlj
een afscheidingsoorlog vanwege de Serviërs.
INEENS ontpopt zich de EG, daarin gesteund door de Vei
nigde Staten, als de verdedigster van de Bosnische onafh.
kelijkheid, maar zij wil niet de middelen inzetten ter verde
ging van die territoriale integriteit. Het beroep op de VN-V
ligheidsraad van de Bosnische president Izetbegovic is a
dovemansoren gericht. De protesten van de EG en Washin
ton blijven bij woorden.
De Kroaten, die goed hebben begrepen dat de Bosnisc
moslims helemaal alleen staan, hebben in het geheim n
hun Servische vijanden een monsterverbond gesloten
Bosnie-Hercegovina onder elkaar op te delen. Anders zo
den, vanuit het gezichtspunt van Zagreb, de Servische m
ties en het Joegoslavische nationale leger zich meester n
ken van heel Bosnië-Hercegovina.
ALS het onsamenhangende Joegoslavische EG-beleid al e
doelstelling heeft gehad, dan is het wel deze: alle EG-maat
gelen waren en zijn maatregelen ten gunste van de Servië
Momenteel overwegen de EG en de CVSE sancties te nern
tegen Servië, maar dat is maanden en maanden te laat.
legden zich neer bij het ene voldongen feit na het andere,
als ze zich allicht ook zullen neerleggen bij de creatie
Groot-Servië.
Ze protesteerden niet toen de Servische president Sloboc
Milosevic de Kossovaarse autonomie ongedaan maakte, n
toen het door de Serviërs beheerste 'federale' leger Slovei
probeerde onder de voet te lopen, niet toen datzelfde lej
Kroatië aanviel en daar dood en verderf zaaide. Paradox:
genoeg treden zij nu op als de verdedigers van een onleefba
republiek. Misschien wel omdat Bosnië-Hercegovina de h
innering oproept aan het oude Joegoslavië.
Uitgave Westerpers bv (maakt deel uit v,
Kantoor redactie: Apothekersdijk 34, Leiden.
Kantoor advertentie- en
abonnementenafdeling Stationsweg 37, Leiden
Telefoon: 071 -122 244
Telefax 071 -134 941
Postadres: Postbus 112300 AA Leiden
Koopmansstraat 9, 2288 BC Rijswijk
070-3190 933
070-3906 717
Postbus 9, 2501 CA Den Haag
Hoofdkantoor
Telefoon
Telefax:
Postadres
Alle kantoren zijn op
maandag tot en met
vrijdag geopend van I
08 30 tot 17.00 uur
Directeur/hoofdredacteur: J. Leune
Adjunct-hoofdredacteur J. Timmers.
Secretariaat directie/hoofdredactie (tel 070 - 3190 808) L van Koot
Leiden en omgeving (tel. 071 -144 046/047/48/49) G - J Onvlee (chef-redacteur)|
F Buurman, K van Kesteren. R Kleijn, drs. R Koldenhof, M Kroft. T Pieters en
M Roso
Binnen- en buitenland, financiën en economie (tel. 070 - 3190815)
A van Rijn (chef), W. Bunschoten, drs. R Edens, drs Chr van der Hoff, A van
Holstein, E Huisman, H Jansen, drs J van Leeuwen - Voorbij. R de Roo j
Kunst/rtv (tel. 070 - 3190 834): G. Ansems (coordinator), B Jansma, H. I
Geestelijk leven (tel. 070 - 3190 835): L. Kooistra, drs P van Velthoven.
Foto (tel. 070 - 3190 838) M. Konvalinka (chef) en S. Evenhuis.
Opmaak (tel: 070 - 3190 831): Ch. Bels (chef), A.
J Hofmeester, C. de Kier, H. Nieuwmans, H. Scf"
Redactie-secretaresse (tel 070 - 3190 819): T. Kors
De Leidse Courant maakt verder gebruik van de diensten van:
- freelance-medewerkers en -correspondenten in zijn verspreidingsgebied;
- de parlementaire redactie en de nieuwsdienst van de Stichting Pers Unie, een n
dactioneel samenwerkingsverband van negen regionale kranten in Nederland
Belgie. De algemene verslaggevers van Pers Unie zijn H. Leber, drs K Swiers,
M. van de Ven en P Vogels De parlementaire redactie bestaat uit R. in 't Houl
(chef), H Bijleveld, D. Hofland, P Koopman, D. van Rietschoten en K. van Wee
- het Algemeen Nederlands Persbureau en buitenlandse persbureaus:
- de volgende correspondenten in het buitenland: drs D J van den Bergh
v (Peking), drs H Botje (Tunis), A Courant (Athene), R Hasselerharm
(Johannesburg), drs A Heerinq (Rome), B. van Huet (Londen), M de Koninck
(Washington), F Lindenkamp (Sao Paulo), B Schampers (Brussel), W Voordou
(Londen), drs. R. Vunderink (Moskou), W. Werkman (Jeruzalem), G van Wijlar*
(Belgrado), F Wijnands (Bonn), J. Wijnen (Brussel)
De Leidse Courant heeft als lid van de Stichting Pers Unie de exclusieve vertaal-e
publicatierechten van The Times en The Sunday Times of London Vertaalster- d'
M deCocq.
Nabezorging
Telefoon: 071 -122 248 op ma t/m vr. van
15 00 uur
Abonnementsprijzen (inclusief 6% btw)
Bij automatische betaling:
per maand j
per kwartaal
per jaar
Bij betaling per acceptgirokaart:
per maand
per kwartaal
per jaar
n 08.30 tot 17.00 uur
n 18.00 tot 19.00 uur. op z
28,20
82,80
318,65
Het abonnementsgeld dient vooruit te worden voldaan
Advertenties
Informatie en tarieven over advertenties tel 071 -141 905 Voor uitsluitend het d(X
geven van advertenties kantoor Rijswijk 070 - 3902 702
Telefax voor uitsluitend advertenties 071 -140 680
Bankiers
ABN/AMRO BANK NV 473 575 515
POSTBANK 663 050
