,eijnse wil PvdA weer zelfrespect geven weinig hoop op spannende debatten OPINIE Debat van de Eeuw BRIEVEN VAN LEZERS iQounant ZATERDAG 9 MEI 1992 Ijk in t hout Lt u wie Frans Leijnse is? ,|ns hoe Ik neem het u [t kwalijk. Tot voor kort was Je PvdA-parlementariër vol- Ikt onbekend in het land. pwens, ook velen in poli- l Den Haag wisten niet zo J veel van hem af. onder fik zelf. Veel verder dan dat Jns een baardje heeft, doctor In de sociologie en sinds m vice-voorzitter van de jA-fractie, kwam ik niet. O Ijk kon ook nog bedenken B hij in Leiden woont en zo Jeveer 44 jaar oud moet zijn. r diezelfde onbekende en X het oög nogal kleurloze Wise is wel de oorzaak van jongste opzienbarende ont- jkelingen op het Binnen- F Hij fungeert namelijk als r van een groep PvdA-ka- lleden die in opstand is ge- lien tegen de 'softe' lijn van lijleider Wim Kok en frac- feider Thijs Wöltgens. Deze JA'ers zijn het zat dat hun lij voortdurend in de hoek de klappen vallen en >r in de opiniepeilingen lierde politieke groepering let land is geworden, klei- (dus dan D66 en kleiner dan *ens Frans Leijnse en de [en is er een manier om dat keren: ophouden met 'ja' 'amen' zeggen tegen coali- irtner CDA. En wat was nu mooier nament om die we koers openbaar te ma- dan op 1 mei, de Dag van \rbeid. waarop de socialis- overal ter wereld aandacht jen voor hun strijd? :o geschiedde het dat, ter partijvoorzitter Felix Rot- ierg bij de bejaarde bewo- het Willem-Dreeshuis msterdam een 'verbod' uit- rdigde op het zingen van alistische strijdliederen, is Léijnse in de Gelderse leente Ter Borg verklaarde zulke rituelen onontbeer- zijn. „Ze zijn bedoeld om saamhorigheid te vergro- om met elkaar weer eens e gaan waar we voor staan erug te blikken op het afge- mpzalig laatste bracht Leijnse tot een weinig vrolijke constate ring. Vorig jaar om deze tijd had de PvdA net de rampzalige statenverkiezingen achter de rug. Maar het absolute diepte punt in de kiezersgunst moest nog komen, in de zomer. De kabinetsvoorstellen voor wijzi ging van de ziektewet en wao halveerden de aanhang van de PvdA en brachten in de partij bijna een scheuring teweeg. „Het zijn niet de mooiste blad zijden uit onze geschiedenis. En ze hebben geleid tot iets dat mij zeer getroffen heeft: er is een crisis van het vertrouwen en van de geloofwaardigheid in onze partij. Partijgenoten geloven niet altijd meer in el- kaars inzet en overtuiging", al dus Leijnse in Ter Borg. Hij vervolgde met het poneren van zijn stelling dat het wel de gelijk mogelijk is voor de PvdA om uit het verdomhoekje te komen. Daartoe vergeleek hij kabinet-Van Agt II, slechts Daarmee arriveerde Leijnse twintig procent van de stem- bij zijn eigenlijke onderwerp: men (omgerekend 35 zetels), de omstreden wao-voorstellen Maar nauwelijks zes maanden van het kabinet, in het bijzon- later, bij de vervroegde verkie- der het voornemen de uitke- zingen van september, was de ring van wao'ers onder de 50 PvdA onder leiding van Joop jaar te bevriezen en dus op ter den Uyl weer de grootste: met mijn fors te verlagen. Een plan 31 procent van de stemmen en 47 zetels in de Tweede Kamer. Nu. net als in 1982 maakt de voor de ogen krijgt. PvdA deel uit van een coalitie met het CDA. En weer gaat het bar slecht met de partij. Waar door? Doordat de partij weer te diep buigt voor het CDA, meent Leijnse. „Natuurlijk moeten er ook nu compromis sen worden gesloten. Daarbij moet er echter altijd een even- Leijnse bracht in Ter Borg in herinnering dat de PvdA op het bijzondere congres van september 1991, waar Wim Kok dreigde met aftreden als de partij hem niet zou steunen, niet had volstaan met het ac cepteren van de kabinetsbe sluiten. Zij had tevens de frac- wicht zijn. Ieder van de partij- tie een opdracht gegeven. Deze moest nagaan of er een manier was om in elk geval de 'onomkeerbare gevallen' on der de wao'ers te sparen. Welnu, vertelde Leijnse zijn en moet z'n zelfrespect kun nen behouden hij wat afge sproken is". Volgens Leijnse is dat nu pre cies het punt waarop de PvdA- leiding (lees: Kok en Wöltgens) Gelderse gehoor, de fractie de situatie van nu met die van gefaald heeft. Ze heeft er niet heeft zich van die taak gekwe- tien jaar geleden. Bij de staten- voor gezorgd dat het beleid ten en is tot de conclusie geko- verkiezingen van 1982 haalde van het kabinet-Lubbers/Kok men dat het niet mogelijk is de PvdA, die toen deel uit- herkenbaar bleef voor de eigen een wettelijk onderscheid te maakte van het ongelukkige achterban. maken tussen wao'ers die nooit meer zullen kunnen wer ken en wao'ers voor wie dat perspectief nog wel bestaat. Wat nu? Moest de PvdA-fractie het hoofd in de schoot leggen of zou zij proberen 'alle wao'ers van nu te vrijwaren van ver mindering van uitkering? „Ik heb de neiging die laatste weg te kiezen", verklaarde Leijnse met grote nadruk. Met die woorden bracht de vice-fractievoorzitter de zo veelste storm teweeg in Den Haag. PvdA-staatssecretaris Elske ter Veld van sociale za ken verklaarde op hoge toon dat zij volkomen verrast was en Wim Kok bleek het net zo te zijn vergaan, vertelde hij in het kamerdebat van donderdag. Ook het CDA voelde zich over vallen, liet fractievoorzitter Brinkman geïrriteerd weten. Kabinetscrisis? Wat moest dat worden? vroeg de'parlementaire pers zich af. Temeer toen duidelijk werd dat Kok de leiding van de PvdA-fractie de mantel had uitgeveegd. Zou het kabinet dan toch (eindelijk) ten val ko men? Nee, natuurlijk. Kok doet niets liever dan doorregeren en het CDA is alleen geïnteresseerd in een beteugeling van de wao. Het maakt niet uit of dat rechtsom of linksom gaat. De ch ri sten-democrat i sche woordvoerder Biesheuvel wil de donderdag in het debat ei genlijk alleen maar weten of de coalitiepartner zich nog ge bonden achtte aan de doelein den van het kabinet. Te weten: een flinke vermindering van het aantal arbeidsongeschik ten (nu: 890.000) en van de kos ten van de wao. Toen de PvdA daar volmondig 'ja' op had geantwoord, was voor het CDA de kous af. Hoe de nieuwe wao er precies gaat uitzien, moet maar blijken wanneer de voorstellen van het kabinet in het najaar daad werkelijk in de Tweede Kamer worden behandeld. Geen wonder dat Frans Leijn se vergenoegd kijkend en bla kend van zelfrespect de verga derzaal verliet. Wat kon hem de hoon schelen van WD. D66 en Groen Links die in een monsterverbond tevergeefs hadden geprobeerd de PvdA voor een motie te laten stem men waarin het standpunt van de groep-Leijnse was ver woord? „Schandalig vluchtgedrag", riep de WD'er Linschoten. Leijnse wist wel beter. Als de PvdA voor de motie van de op positie had gestemd, was Wim Kok gedwongen geweest zich daartegen te verzetten en was er sprake geweest van een ver trouwensbreuk tussen de PvdA en haar leider. En nu zitten de sociaal-demo craten stilletjes te hopen dat hun nieuwe zelfverzekerde houding door de kiezers be loond gaat worden. Want het kan natuurlijk ook zijn dat de mensen-in-het-land zich door Linschoten en de meisjes Brouwer (Groen Links) en Schimmel (D66) op een dwaal spoor laten brengen. Niets is zo veranderlijk als de kiezers gunst, nietwaar Frans? (De auteur is chef van de parle mentaire redactie van deze aatji 4 eei m EINDERT LEERLING beeldig dat in sommige debat ten sprekers er meer verloren bij staan dan voorheen. Dat zal zeker het geval zijn als het geluid van de in de wandel gang achter de zaal met elkaar pratende kamerleden en pas santen sterker tot de zaal door dringt dan in de oude zaal. Mijn eerste indrukken zijn wat dat betreft niet positief. De tijd zal het leren. Een andere vraag is of er meer spannende en voor het publiek zowel op de tribune als thuis voor de buis boeiende debat ten zullen worden gevoerd, waarbij de doorsnee burger de tv terecht gesteld dat er vaak ingewikkelde wetgeven- In het parlement in die landen gaan volksvertegenwoordigers l\veede Kamer heeft sinds week dinsdag een nieu- 'ergaderzaal. Dat kan nau- jks iemand zijn ontgaan, e media is op haast overda- wijze aandacht besteed dat gebeuren, verschillende zijden is de s en soms ook de verwach- uitgesproken dat met ver ering van vergaderlokali- ook de vergadercultuur de Tweede Kamer wat zal v< inderen. De debatten zou- fn h m^nc^er ,saa' moeten zijn waaruij ae uoorsnee Durger ri a ile* Pobhck zou meer ge- ook kan bevatten waarover het d moeten kunnen raken allemaal gaat. Nog afgezien debat in de Kamer. van het feit dat dit naar mijn iddt verwachtingen zijn wat inschatting slechts bij hoge apn j betreft weinig hooggespan- uitzondering het geval zal zijn, Als het nieuwtje er af is, vraag ik me af of de 'bediening' V0*veel, zo niet alles wel weer gewone loop hebben. En .zou me dan niet yerbazen 5J$e ambiance van de nieuwe eerder slechter dan beter van het publiek in deze als een vereiste moet worden gezien. We leven in een tijd waarin vrijwel alles voor het publiek 1 reii\toegankelijk moet zijn. Geen VPI grote afstand tussen de bezwaar op zich. maar moet daarmee ook elk politiek debat een bepaalde amusements waarde hebben? Collega Willem Vermeend van de PvdA-fractie heeft vorige week in een vraaggesprek voor ïker achter de immense enaar de enkele kamerle de zaal schept letterlijk iguurlijk meer afstand dan Ie oude, meer knusse zaal geval was. Het is niet denk- de arbeid moet worden ver- niet zo vriendelijk en zachtzin- richt. Wie geen voorkennis1 nig met elkaar om als in ons heeft of de aan de orde zijnde land, waar onderling begrip en stukken niet heeft bestudeerd, tolerantie het hoogste goed zal lang niet altijd geboeid zijn. Emoties worden zelden kunnen raken. Het is dan ook getoond. Kennelijk past dat maar goed dat de burger verte- niet zo in onze samenleving, genwoordigers mag kiezen Bovendien zijn vele belangrij- van wie mag worden verwacht ke debatten met name door de dat zij die kennis en inzage wel coalitiepartners al lang voorge- hebben om namens hen een kookt. De grenzen zijn getrok- bijdrage aan het debat te leve- ken. De echte beslissingen zijn ren. al gevallen. Het parlementaire Het een en ander laat onverlet, debat is dan niet meer dan een dat er van tijd tot tijd wel wat versiering. Zo ging het enkele meer 'vuurwerk' mag zijn tij- weken geleden bij het debat dens debatten waarin onder- over de ingrijpende problema- werpen aan de orde zijn die tiek van de euthanasie en zo brede maatschappelijke be- ging het vorige week weer in langstelling en betrokkenheid het debat over de problemen hebben. Het is echter de vraag rond het opstellen van de be- of in onze huidige cultuur en de. nu bestaande politieke ver- w houdingen parlementariërs ten worden gevoerd als er geen coalitie-afspraken in het ge ding zijn. Ik herinner me in deze als de dag van gisteren het debat over het vrijlaten van de 'Twee van Breda'. Dan worden er geen 'spelletjes' ge speeld, dan staat de uitkomst niet op voorhand vast en kun- Zachtzinnig Het gaat er in Nederland im mers heel anders aan toe dan i maar eens twee voor beelden te noemen - in de nen sprekers ook vrijuit zeg- Nederlandse Antillen of Israël, gen wat hun opvattingen zijn. Meindert Leerling. In zulke situaties kan het voor komen, dat uit één en dezelfde fractie meer personen het woord voeren. Op die momen ten viert het dualisme de volksvertegenwoordiging treedt in het debat het kabinet met open vizier tegemoet hoogtij. Dan is het echt span nend. Dan is het ook boeiend. FOTO:ANP Zulke debatten zullen naar ik verwacht eerder de grote uit zondering zijn dan de nieuwe regel, waarvan sommigen nu lijken te dromen. De auteur is voorzitter van de RPF-fractie in de Tweede Ka- door KOOS VAN WEES In Amerika blijven ze ervoor thuis, in Nederland zullen er maar een paar honderdduizend mensen al of niet gapend naar kijken: Het Debat van de Eeuw. Zondag treffen twee zondagskinderen elkaar op de buis. de heren Van Mierlo en Brinkman. De Nederlandse Kennedy tegen Bush. Of zoiets. In het Capitool. een lokatie die ook al aan Amerika doet denken. Waarom is dit het Debat van de Eeuw9 Omdat beide herende logica van de opiniepeilingen en de christen-democratische overheersing volgend, op korte (als het kabinet valt) of langere termijn (als het blijft zitten) beide regeringsverantwoordelijkheid zullen dragen. Brinkman als minister-president. Van Mierlo als ministèren misschien zelfs als vice-premier. Er is alleen een klein probleempje Brinkman zegt constant niet te weten wat hij aan D66 heeft, en Van Mierlo doet niets om dat beeld te verhelderen. In de Tweede Kamer leidt dat tot vaak uiterst vermakelijke taferelen. Brinkman, de priemende oogjes kwaadaardig gericht op zijn collega, als een bokser plaagstoten u itdelend, en Van Mierlo, wat logger, in een wolk van woorden steevast ontwijkend. Hoe denkt D66 de koppeling tussen lonen en uitkeringen te bekostigen, vraagt Brinkman dan. Wil 'de geachte collega Van Mierlo' die koppeling eigenlijk wel doorvoeren Van Mierlo reageert dan heel adequaat. Met grote gebaren antwoordt hij dat van hem niet verwacht kan worden met antwoorden te komen als het kabinet het zelf niet eens weet. Dat de heer Brinkman zelf niet anders doet dan praatjes rondstrooien over lastenverlichting zonder daar een dekking vooraan te geven. En intussen zie je hoe Brinkman zich steeds kwader maakt. Neenee, collega, u ontwijkt mijn vraag", klinkt het dan beleefd, maar onderhuids borrelt het. En inderdaad, Van Mierlo ontwijkt. Het is een van de grote frustraties van de CDA- fractieleider. Terwijl de regeringspartijen, de PvdA voorop, het CDA in veel geringere mate, wegzinkt in het diepe moeras van desastreuze opiniepeilingen, staat D66aan de zijlijn en ziet zijn winst binnenkomen waarvoor het ook maar niets heeft hoeven doen. Vandaar dat Brinkman op zijn beurt constant probeert de D66- fractieleider uit zijn tent te lokken. Want D66 groeit wel, maar waar staat die partij eigenlijk voorEen andere benadering van de politiek, een nieuw geluid, allemaal leuk en aardig, maar wat betekent het concreet? Kom eens met standpunten, lijkt Brinkman zijn geachte collega wel toe te willen schreeuwen. Probleem bij Brinkman is dat hij zelf ook niet echt bijdraagt aan een eenduidig beeld van waar zijn eigen partij, het CDA, precies voor staat. Op de meest ongelukkige momenten begint hij over speelkwartieren die over zijn, terwijl ze binnen het kabinet al weer uren met de les bezig zijn. Of dringt hij aan op lastenverlichting, terwijl ze binnen het kabinet aan een hardnekkige migraine lijden omdat dat vermaledijde financieringstekort terug moet. En dat is toch ook een CD A-standpunt? Brinkman gedraagt zich als een stuurman aan wal, van een schip dat zigzaggend en met motorstoring de haven maar niet in zicht wil krijgen. Uiteraard ga je als oppositiepartij niet meehelpen het schip weer op vaste koers te krijgen. Vandaar dat Van Mierlode handen ten hemel heft op het moment dat hem wordt gevraagd hoe hij de problemen denkt op te lossen. „Daar ben ik toch niet voor", zie je hem denken. „Ik kijk wel uit, ik ga me daareven standpunten innemen. Als ik dat doe ben ik zo de helft van die dertig zetels die ik nu in de opiniepeilingen heb weer kwijt. Ik zeg niks, mijn lippen zijn verzegeld". En ondertussen klinkt er een stroom van woorden, die aan elkaar gebreid prachtige zinnen vormen, de indruk geven dat hier een man met een groot verstand aan het woord is, maar die geen sikkepit duidelijkheid geven. Prachtig is dat. Gebakken lucht in cadeauverpakking. Alle reden dus om handenwrijvend en in grote verwachting morgen voor het scherm plaats te nemen. Slaagt Brinkman er in door Van Mierlo's dekking te breken? Wast Van Mierlo Elco de oren? Wie wordt de winnaar van het debat? En het belangrijkste, wat betekent dat in de opiniepeilingen. Kijk en huiver, zondag, bij Het Capitool. jr na vdactie behoudt zich het recht voor ingezonden brieven en bij- l^rgen (maximaal 250 woorden) eventueel in te korten dan wel te geren. Anonieme inzendingen verdwijnen in de prullenbak. valil roen dienen te worden ondertekend en voorzien van naam, es en telefoonnummer. Ze dienen geadresseerd te worden aan hoofdredactie van deze krant, postbus 9, 2501 CA Den Haag. bmmaohines alle ellende en onrust die bezuinigingspolitiek van Haagse gemeentebestuur eegbrengt valt heus nog even, zij het smadelijk, te bie< ïen. Op 13 mei aanstaande lerei n gemeenteraadsleden zich en i gen over spreiding van nm< nbureaus na eventuele in- ring van stemmachines. En wel in de Rederijkerska- d'el r ten stadhuize. Alleen rijst g( deze aangename tijdsbeste- g de vraag: zouden er in de Iee' 'je toekomst nog wel men- c0 zijn die van die dure stem- ecre chines gebruik gaan ma- ei? dej Heijer, ideri uwe Organisatie org! Ouderen aarjNHAAG. astoernooi t aanleiding van wat de vi- i ht|lssen~£eneraa' van bet bis- ,s(a 1 Rotterdam, de heren Van za Ssen en Zuidgeest, in een t n bonden brief schreven ons Paas-voetbaltoernooi volgende: bestuur van de RK voet- Vereniging Westlandia kan verantwoord terugzien op een voor de tweede maal geslaagd 'Eurosportring' jeugdtoernooi. Dat wij daarvoor het Paas weekeinde gebruiken heeft verschillende redenen. - Om de organisatie van een in ternationaal toernooi rond te krijgen is een lang schoolva- kantieweekeinde noodzakelijk vanwege de reistijden en twee speeldagen. - Later in het jaar is het niet mogelijk omdat de noodzake lijke zes speelvelden dan ge sloten zijn wegens groot on derhoud. Het huidige ledenbestand van Westlandia is zeer gemengd, gelovig of helemaal niet, en het RK staat voor ons als be stuur voor mentaliteit en sfeer binnen de vereniging. Overigens waren alle teams op de avond van Paaszaterdag vrij. Zij konden derhalve naar de Paasvieringen en veel teams hebben die dan ook ge zamenlijk bezocht. Het was zelfs zo dat een aantal teams op hun deelnameformulier hebben gevraagd of er gele genheid was de eucharistievie ring bij te wonen en wij heb ben daarmee rekening gehou den. Stichting Eurosportring met UEFA-licentie selecteert vere nigingen die mogen deelne men en wijst tevens de organi sator aan. Westlandia voelt zich vereerd dat het voor de tweede maal, en weer met suc ces, het toernooi heeft mogen organiseren. J.M. van Gentevoort (voorzitter), C.A.J. Koehler (secretaris), Naaldwijk. keringstrekker alleen bij een tuinder wil komen werken als er 'zwart' wordt betaald. Hier door wordt de door de PvdA èn de vakbeweging gepropageer de solidariteit van de werkwil lige met de uitkeringstrekker wel erg op de proef gesteld. Verder constateer ik dat het in de praktijk met de inkomens van diverse 'uitkeringscatego rieën' van mensen doorgaans niet zo slecht is gesteld. Ge pensioneerden en vut'ers ver klaren bijkans unaniem er 'goed van te kunnen rondko men'. Hiermee zeg ik niet dat dit voor alle categorieën uitke ringstrekkers geldt. Sommige categorieën (ik denk aan men sen die louter van de bijstand of aow moeten rondkomen) zouden van het kabinet de ga rantie moeten krijgen dat zij er in koopkracht niet op achter uit gaan. Dit zou mijns inziens onder meer kunnen worden gerealiseerd via (aanpassing van) de in de sociale verzeke ringssfeer in het leven geroe pen en blijkbaar nog niet zo be kende Toeslagenwet. C.J.M. Hulsker, VOORBURG. Uitkeringen Kennelijk heeft het kabinet getracht met zijn voornemen met betrekking tot de inko mensverdelingen in 1993 te willen inspelen op de huidige maatschappelijke opvattingen hierover. De commotie over dit voornemen is wellicht politiek te begrijpen, doch op andere gronden nogal overdreven. Al enkele jaren namelijk roepen werkgevers èn werknemers (inclusief de vakbeweging!) dat de midden- en hogere inko mens onevenredig veel heb ben moeten inleveren ten kos te van de laagstbetaalden en de uitkeringstrekkers. Ook op politiek niveau wordt al enige jaren gesteld dat het verschil in inkomen tussen de laagstbetaalde werknemers en de uitkeringsgerechtigden dusdanig gering is, dat hier door de (financiële) prikkel om werk te zoeken bijna geheel is verdwenen. Ik denk bijvoor beeld aan de problemen om werknemers te krijgen voor het Weatland en de Bollen streek. Het is bijvoorbeeld 'te gek voor woorden' als een uit Zouden er in de nabije toekomst nog wel mensen zijn die van die dure stemmachines gebruik gaan ma ken? Of toch maar gewoon, met de hand FOTO:ANF Ambtenaren Dezer dagen wordt het wel heel duidelijk dat in Den Haag grotendeels ambtenaren wo nen. De rust is werkelijk onge woon. Dit doet mij denken aan de Duitse cabaretier Werner Fink, van het Berlijnse 'Kaba- rett der Komiker' 1930). Op de hoek Unter den Linden en Wil- helmstrasse, waar toen heel wat ministeries gevestigd wa ren, was toen al veel autover keer. De politie kwam op het idee bij de wisseling van de verkeerslichten van groen geel op rood en omgekeerd een belletje te laten luiden om de automobilisten tot spoed te manen. Dit briljante idee moest men echter spoedig op geven, want: (ik citeer Fink) door het getingel de hele dag lang werden de ambteneren wakker, begonnen te werken en richtten onherstelbare schade aan (einde citaat). De conclusie over de weldadige rust zij aan de lezer overgela ten. Hans Cramer, DEN HAAG. Onheilsprofetie De kritiek door Jan H. van Om men op de rede van prof. Adema, in de krant van 1 mei. is verbluffend. Welke kortzich tige groepsbelangen worden hiermee gediend, of speelt on bekendheid met het onder werp een rol? De waarschu wingen van prof. Adema stoe len niet op profetieën, maar op wetenschappelijke analyses. De zorgen gaan niet op de eer ste plaats uit naar het voortbe staan van een bedreigde dier- of plantsoort, maar naar het voortbestaan van de mens. Het is essentieel dat de burgers we ten waarom een verandering van hun consumptiegedrag noodzakelijk is. Ook zonder wezenlijke aantasting van ons welvaartsniveau is al veel ten gunste van ons milieu te ver anderen. Als we echter de kop in het zand blijven steken dan zal binnen afzienbare tijd het genoemde wereldbevolkings niveau van 2.5 miljard vanzelf bereikt worden middels sterfte door milieurampen en voed selgebrek, ons nageslacht zal ons dankbaar zijn. De ons res terende tijd is te kort om zon der drang van overheden de groei van een mondiaal milieu bewust gedrag af te wachten. A.A. Koene, WASSENAAR. Broodoffer Wat is dat verschrikkelijk van die 20.000 broden. Hoe is het mogelijk dat iemand zoiets verzint. Heeft de zee soms ver stand en denkt men dat hij dankjewel zal zeggen. Het is godgeklaagd terwijl er zoveel mensen honger lijden. Dit is een schandaal voor Nederland. Daar moeten wij massaal tegen in opstand komen. God geve dat ze hun verstand gebrui ken. Dit mag niet gebeuren. Mevrouw Arkesteyn, WATERINGEN.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1992 | | pagina 7