Kijkmarathon met 23 liedjes
vanaf het Eurovisie-vignet
26
Kr
PfM
'Ccidóc SouAcmt
ZATERDAG 9 MEI 1992
Linda Martin (Ierland).
Christer Bjorkman (Zweden).
Cleopatra (Griekenland).
Aylin Vatankos en de gebroeders Simsekyay (Turkije).
Mia Martini (Italië).
K
1
l
-i'-k
f
.s\
V
*jïh
Dina (Portugal).
Michael Ball (Groot-Brittannië).
Merethe Troan (Noorwegen).
MALMÖ Ze staan allemaal
op een grote uitvoering van het
Eurovisie-vignet, met die beken
de Europese sterrenkring, en
achter hen staat een eigentijdse
parafrase van een vikingschip,
met als centrale blikvanger een
drakenkop, en aan weerszijden
een stelletje schilden. Wie? De
23 deelnemers aan het 37e Euro
visie Songfestival, dat vanavond
vanaf negen uur 800 miljoen
televisietoestellen kan bereiken.
Tegen half twaalf wordt de altijd
weer spectaculaire puntentelling
verwacht.
De liedjesmarathon wordt gepresen
teerd door Lydia Capolicchio (28), in
Zweden vooral bekend als presentatri
ce van de ontbijttelevisie, en Harald
Treutiger (35), een plaatselijke televi
siegrootheid met de huiselijke uitstra
ling van zoiets als bij ons Frank Kra
mer. Tussen de liedjes houden ze het
maar heel kort, hebben ze beloofd. Ne
derlandse televisiekijkers krijgen alles
(weer) uitgelegd door Willem van Beu-
sekom, radiodirecteur van de NOS.
Een overzicht van de liedjes en de uit
voerenden:
1. Spanje: 'Todo esto es la musica'
(Het is allemaal muziek) door de 27-ja-
rige blinde zanger/pianist Serafin (Zu-
biri) uit Pamplona. Sympathieke uit
straling, aardige warme stem. Het liedje
is een soort rockballad met nogal voor
spelbare wendingen.
2. België: 'Nous on veut des violons'
(We willen violen) door Morgane (die
eigenlijk Ingrid heet). Ze is met haar 16
jaar de jongste vanavond, maar dat zal
haar niet redden, daarvoor is haar uit
straling te vlak, is haar stemmetje te
dun en is haar liedje te rommelig (wel
veel violen natuurlijk).
3. Israël: 'Ze rak sport' (Het is maar
sport) door Dafna (Dekel), een bleke
sabra-schoonheid van 26 jaar, een ge
vestigde naam in eigen land en in 1990
tweede op het songfestival van Sopot
(Polen). Het lied is een heftige Brazili-
aans-achtige aangelegenheid.
4. Turkije: 'Yaz bitti' (De zomer is
voorbij) door Aylin Vatankos en de ge
broeders Simsekyay. Mooie samenzang
met riskante hoge momenten.
5. Griekenland: 'Olou Tou Kosmou I
Epida' (De hoop van heel de wereld)
door Cleopatra (Angelopoulou) die
zich al kan beroepen op een aardige in
ternationale loopbaan. Haar lied is een
sierlijke, wat pathetische mix van
Griekse en andere folklore-elementen
met de popmuziek.
6. Frankrijk: 'Monte la rivière'
(Stroomopwaarts de rivier op) door
Kali (Jean-Marc Monnerville) uit Mar
tinique. De warme en smaakvolle maar
wat saaie reggae in Caribisch dialect
van de sympathieke Kali zal het wel niet
zo ver schoppen als de sensationele bij
drage van Amira vorig jaar, die een ge
deelde eerste plaats behaalde.
7. Zweden: 'I morgon aer en annan
dag' (Morgen is er een nieuwe dag)
door Christer Bjorkman. Hij woont in
Saint Tropez, heeft een aardige stem en
zingt een vriendelijk maar na een mi-
Humphrey Campbell komt uit voor Nederland.
nuut al vervelende ballade. Hij speelt
een thuiswedstrijd maar dat zal hem
niet de winst brengen.
8. Portugal: 'Amor De Agua Fresca'
(Friswaterliefde) door Dina, die zelf
ook het melodietje componeerde en in
eigen land geldt als een grote ster.
Energiek liedje zonder verdere beteke
nis.
9. Cyprus: 'Teriazoumi' (Voor elkaar
gemaakt) door Evridiki. Opmerkelijke
bijdrage: een mix van nachtclubact,
Griekse zomerhit en emotioneel chan
son. Spannend begin, apart einde (het
publiek gaat vast te vroeg klappen).
10. Maïta: 'Little child' (Klein kind)
door Mary Spiteri, een geroutineerde
mevrouw die al vele jaren zingt en op
het populaire vakantie-eiland een eigen
tv-show heeft. Ze zet met machtig
stemgeluid een gedragen lied neer
waarvan in de wandelgangen de kansen
op een ereplaats hoog worden geta
xeerd.
11. IJsland: 'Nei eda ja' (Nee of ja)
door de groep Heart 2 Heart, een vro
lijke stelletje ongeregeld. Typisch Scan
dinavisch niemendalletje.
12. Finland: 'Yamma Yamma' door
Pave (Maijanen), in eigen land een ge
vestigde naam (als muzikant en musica
lacteur). Het energieke, strak uitge
voerde rockwijsje is van zijn eigen
hand, de tekst is van een meneer die
Hector heet (en daar niet veel werk aan
had: het woord 'yamma' komt een keer
of tachtig voor).
13. Zwitserland: 'Mister Music Man'
door Daisy Auvray. Even een rustpunt
voor de ouderen onder ons: een stukje
relaxte bigbandswing in jarenvijftigstijl,
gedateerd klinkend maar goed gezon
gen door de perfect fraserende Auvray-
:Dat ze hier staat heeft te maken met
een juridische steekspelletje in Zwitser
land waarbij het winnende liedje werd
gediskwalificeerd.
14. Luxemburg: 'Sou frai' (Zo vrij)
door Marion Welter. Het groothertog
dom zoekt het weer eens in eigen huis,
niet alleen met een zangeres van eigen
bodem, maar ze zingt ook nog 's in het
Letzeburgs, het kleinste taaltje van het
festival. Een uit rockclichés opgebouwd
nummertje.
15. Oostenrijk: 'Zusammen gehn' (Sa
men gaan) door Tony Wegas (geboren
als Hongaar met de naam Anton Sarko-
zi). Vorig jaar was hij tweede in de Oos
tenrijkse voorronde, deze keer eerste.
Zijn lied is zwaar pathetisch aangezet,
iets te hoog voor zijn stem zo te horen.
16. Groot-Brittannië: 'One step out of
time' (Een pas uit de maat) door Mi
chael Ball. De op eigen eiland mateloos
populaire musicalster uit Wales zingt
een vrolijk swingertje van de hand van
drie jongelui die verwijzen naar de Be
atles en Bowie voor hun inspiratie. Ball,
met krachtige positieve uitstraling, zet
op professionele wijze een uitgespro
ken kanshebber neer.
17. Ierland: 'Why me' (Waarom ik?)
door Linda Martin, geschreven door
Lydia Capolicchio en Harald Treutiger
presenteren het songfestival.
Eurovisiefenomeen Johnny Logan (2x
winnaar). Martin was al eerder Ierlands
afgevaardigde en geeft Logans roman
tische rockballad met routine een over
tuigende vertolking.
18. Denemarken: 'Alt det som inger
ser' (Wat niemand ziet) door Lotte
Nilsson en Kenny Lubcke. Nilsson (26)
is al een veteraan met vijf Deense fina
les op haar naam; Lubcke (25) is nieuw.
Hun vrolijke duetje over verleiding
klinkt vooral als een modaal Kinderen-
voor-Kinderen-liedje.
19. Italië: 'Rapsodia' door Mia Marti
ni. Deze mevrouw presenteert een ui
termate krachtig stuk drama in typisch
Italiaanse stijl, met door teveel grappa
aangetaste stembanden. Het zielver-
scheurende lied wordt gekenmerkt
door (zeker in Eurovisieverband) ge
durfde harmonische overgangen.
20. Joegoslavië: 'Lubim te pesmama'
(Ik kusje met mijn liedjes) door Extra
Nena (Szezana Beric) uit Belgrado, een I
Servische dus in hedendaagse begrip
pen. Uit Zagreb krijgt ze dus geen pun
ten, en verder ook weinig, denken we:
ze doet een elegant maar nietszeggend
deuntje.
21. Noorwegen: 'Visjoner' (Visioenen)
door Merethe Troan (22), bekend als
musicalartieste. Het begint even heel
mooi veelstemmig, maar daaraan komt
snel een eind als het orkest inzet en het
liedje een vooral schreeuwerige aange
legenheid wordt.
22. Duitsland: 'Traume sind für alle
da' (Dromen zijn er voor iedereen)
door de ervaren groep Wind (al twee
keer eerder op het festival). Handig ge
schreven lied van Ralph Siegel en
Bernd Meinunger (van 'Ein bisschen
Liebe' en vele andere Duitse inzendin- j
gen).
23. Nederland: 'Wijs me de weg' door
Humphrey Campbell, bijgestaan door
onder anderen accordeonist/songschrij
ver Edwin Schimscheimer. Het orkest
staat onder leiding van Harry van Hoof.
Het liedje kennen we, na het Nationaal
Songfestival en Campbells gastoptre
dens in talloze praat- en showprogram
ma's. In drie minuten wordt heel veel
gespeeld en gezongen, op verschillende
manieren. Misschien is het allemaal wel
iets te veel; de jongens moeten ook wel
heel erg aan hun pasjes en draaien den
ken, wat weer ten koste gaat van het
zingen.
Tony 1Vegas Oostenrijk
