e Afkicken van de prullen mand IN RIO STAAT MILIEU TERECHT VOOR ARMOEDEBESTRIJDING ficidóc 6ou*a/nt' I ZATERDAG 9 MEI 1992 25 D. Tommei (D66) gaat ook met weinig verwachtingen naar Rio. „Ik verwacht er geen grote zaken te kunnen doen. Het is heel belangrijk dat er nu zo'n we reldwijd forum voor milieuproblemen is. De Unced is het beste kader dat we ooit hebben gehad. En Rio mag niet de laatste wereldmilieuconferentie op dit niveau zijn". W. Willems (Groen Links): „Eerlijk ge zegd verwacht ik ook weinig concreets in Rio. De Derde-Wereldlanden staan op scherp. Ze zullen zeker geen conces sies doen. De discussie die er nu is is van levensbelang. Ik ben blij, dat er nu eindelijk een koppeling is gelegd tussen de armoedebestrijding en het milieu vraagstuk. Brundtland was de eerste stap, maar Rio is zeker niet de laatste. Er is een proces begonnen dat nog lang niet is beëindigd". Milieugebruiks- De Unced heeft nu al een winstpunt ge boekt: het milieu staat weer wereldwijd in de belangstelling. De jubilerende Vereniging Milieudefensie kwam daar om wel op een uitgelezen moment met haar 'Ecologische koprol', een actie plan Nederland Duurzaam. Het plan introduceert milieugebruiksruimte, een begrip dat al in 1987 werd geïntrodu ceerd door milieu-econoom Hans Op- schoor van de Vrije Universiteit. „De kern van de milieugebruiksruimte is dat deze is begrensd en dat het Noorden op rechtvaardigheidsgronden ruimte moet maken voor het Zuiden", zegt Op- schoor. Maar de angst voor gelijkheid die door het begrip schemert is al aan leiding voor felle discussie geworden. Wie maakt de verdeelsleutel? Henk Venner van Milieudefensie legt Milieu-econoom Hans Opschoor. FOTO: SP uit: „Onze rekensom brengt ons op een eerlijk uitgangspunt. Mondiaal gezien hebben we een bepaalde hoeveelheid mineralen, energie en water. We delen die hoeveelheid door het aantal men sen op de wereld. Dan heb je een per soonlijke portie. Dat uitgangspunt is ons rekenmodel. Iedereen heeft recht op evenveel gebruiksruimte. Rijkdom levert vervuiling op, maar armoede ook. De mensen trekken de tropische regenwouden in uit armoede. Dus ook om die reden zou evenredige verdeling goed zijn. Om tot goede afspraken te komen hebben we de ontwikkelingslan den keihard nodig. Als wij vanuit de po sitie van luxe de ontwikkelingslanden de les gaan lezen, hebben we geen poot om op te staan. Wij consumeren vijfen zeventig procent van de grondstoffen. Wij noemen dat het welbegrepen ei genbelang: willen we in het Noorden wat aan een beter milieu doen, dan zul len we het Zuiden nodig hebben. Daar gaat men alleen in op onze voorstellen als we er herverdeling tegenover zet ten". Dus met die heiverdeling kan iedereen een koelkast krijgen? „Ieder huishouden wel. Er zit een 'maar' aan. We kijken nu naar het jaar 2010, maar als de bevolkingsgroei blijft doorzetten is de koek wel opLOat heeft te maken met landbouwgrond. Voor energie kun je de zon nog uitbuiten, water is ook een kringloop, maar voor landbouwgrond is de ruimte beperkt en dan kunnen we niet meer een pakket voedsel voor iedereen verbouwen. Er moet een bevolkingspolitiek gevoerd worden, zowel bij ons als in het Zuiden. We moeten de ruimte herverdelen en dan is het daarna helemaal niet saai, dan is er nog een hoog welvaartsniveau. We kunnen ook nog\vel ieder jaar op vakantie gaan, maar niet met het vlieg tuig. Dat is misschien voor sommigen een zware dobber, maar negenenne gentig procent gaat nooit met een vlieg tuig op vakantie. En we gaan niet meer met de auto naar ons werk, maar met het openbaar vervoer, dat dan wel stuk ken verbeterd is". Sommigen hebben Milieudefensie 'Maoïsme' venveten. Anderen zeiden dat de milieubeweging een soort nieuwe reli gie predikt en een voedingsbodem zou zijn voor nationaal-socialisme. Wat vind jij daan'an? „Ik denk niet dat dat een terecht verwijt is. Dat soort opmerkingen zijn bij ons wel in slechte aarde gevallen. Henri Beunders van de Rotterdamse Erasmu- suniversiteit heeft gezegd dat wij toege ven aan de neiging precies datgene te herhalen wat het communisme al heeft geprobeerd: een wereld van totale ge lijkheid, met een sterke overheid, ver boden, heffingen en bonnen voor ieder een. Het dagblad Trouw vergelijkt ons zelfs met Mao. Fanta Voogd heeft in het jubileumnummer gewezen op het gevaar dat de milieubeweging een pro- dukt is van dezelfde voedingsbodem waarop het nationaal-socialisme heeft kunnen ontstaan. Er zijn wel nationalis tische bewegingen die ook pleiten voor een schoon milieu, maar daarmee be doelen ze dan ook een land met één na tionaliteit. Ook vanuit het fascisme zijn er ideeën over het behoud van dé na tuur, maar het heeft niets te maken met onze ideeën. De GPV had bij de vorige verkiezingen een betere milieu-para- graaf dan Groen Links of de PvdA. Er W. Willems (Groen Links). AJ. te Veldhuis (WD). zit tussen de GPV en nationaal-socialis me nog wel een heel groot verschil". Wouter van Diereq, directeur van het Instituut voor milieu en systeembeheer en milieu-activist van het eerste uur, is als lid van de Club van Rome betrok ken bij de voorbereidingen voor de mi lieuconferentie in Rio. Ook hij ver wacht geen wonderen. Hij vindt het Handvest dat ondertekend gaat worden te vergelijken met de Rechten van de Mens, internationale afspraken die ook een belangrijke betekenis hebben in het bevrijdingsproces in de hele wereld. Meer dan een stukje papier dus. Hij verdedigt de Vereniging Milieudefen sie tegen de kritische kanttekeningen van onder anderen Beunders. „Waar Nederland Duurzaam over gaat, is de vraag hoe de milieuschaarste moet wor den verdeeld, zowel mondiaal als indi vidueel. Dat daarbij voor quoteringen wordt gekozen is niet 'neo-communis- tisch', maar is een zoveelste stap om de markt te corrigeren zodra zich nieuwe schaarsten manifesteren. Dat is de es sentie: nieuwe schaarste. De verdeling van die schaarste is een emancipatie proces, waarin het conservatisme het aflegt tegen de collectieve erkenning". Milieudefensie zal het rapport via de internationale organisatie Friends of the Earth in Rio presenteren. Ook zes entwintig andere landelijke niet-gou- vernementele organisaties brengen hun rapport 'Hoe kan het ook anders' met zoveel mogelijk media-kabaai naar de internationale milieuconferentie. Ko mende maandag vertellen de ngo's, ge bundeld in de Alliantie voor Duurzame Ontwikkeling, in Nieuwspoort in Den Haag hoe het ook allemaal anders kan. Maar het voegt voor Nederland niets nieuws toe. Voor de zoveelste keer worden de milieuproblemen op een rij tje gezet. Andrea Berghhuizen van de Alliantie: „We hebben nog een paar weken voor de Unced begint. Nog geen één land heeft geld geboden om de ijii- lieuproblemen bok daadwerkelijk aan te pakken. Dus wat dat betreft ben ik niet erg optimistisch over de Unced. De acute problemen komen niet aan de orde. Ontwikkelingslanden zelf hebben andere prioriteiten dan het milieu. Ze zeggen: als er geen verbod op export van chemisch afval komt. wat hebben jullie dan over onze bossen te zeggen. Ik vind het teleurstellend dat Noord en Zuid zo vijandig tegenover elkaar staan. Er zijn in de afgelopen jaren al zoveel afspraken gemaakt op interna tionaal niveau. We hebben een lange lijst. Maar wie heeft er nog inzicht in wie welk milieuverdrag heeft onderte kend? Er zijn veel woorden, weinig da den. Iedereen is bang voor het verlies van macht. Milieu en ontwikkeling zijn gekoppeld en staan tegelijkertijd op ge spannen voet met elkaar. Het Noorden geeft het milieubelang voorrang. Maar hoe kun je dat ook van ontwikkelings landen verwachten? Wie maakt zich nog druk over de miljoenen stervenden in Afrika? Het Noorden moet de eerste stap zetten. Hier moet het geld van daan komen. Wij eten driekwart van de natuurlijke hulpbronnen op. Dan is het toch een schande om nog te praten over het behoud van je American Way of Life!" Begin volgende maand vergadert de wereld drie weken in Rio de Janeiro over milieu en ontwikke ling. Tienduizend mensen, onder wie honderd Ne derlanders, zijn bij deze topconferentie onder de titel United Nations Conference on Environment and Development (Unced) betrokken. De hoofd rolspeler, de VS, heeft alvast gezegd de Ameri kaanse leefstijl te willen behouden. De geïdustria- liseerde wereld moet juist haar consumptiepa troon veranderen, vindt de jubilerende Vereniging Milieudefensie en zij introduceert in haar actie" plan 'Nederland Duurzaam' de inmiddels veelbe sproken term 'milieugebruiksruimte'. Intussen heeft Amerika wel toegezegd het 'klimaatverdrag' om het broeikaseffect terug te dringen te zullen ondertekenen. „Wat er ook gebeurt in Rio, het is heel uniek dat zoveel landen bij elkaar zijn om het milieu centraal te bespreken", zegt A. J. te Veld huis (VVD), een van de vijf Tweede-Kamerleden die in Rio aanwezig zullen zijn. 8422. ER in L mi o c PARI Te RIO DE JANEIRO - Tiendui zend wereldverbeteraars komen volgende maand in Rio de Janei ro samen om te kijken hoe ze hun taak kunnen uitvoeren. Het zou heel eenvoudig kunnen zijn: het Noorden ziet in dat rijkdom en overconsumptie vervuiling veroorzaken en dat het Zuiden daarvan de zure vruchten plukt. Er worden verdragen getekend: de explosieve groei van de we reldbevolking wordt geremd, de natuurlijke hulpbronnen worden eerlijk verdeeld en de grootste rijke vervuilers betalen de scha de die het milieu tot nu heeft op gelopen. Dat klinkt eenvoudig, maar angst voor verlies van macht, economische groei en de heiligverklaarde 'American way of life' staan mondiale afspraken tot nu toe in de weg. De politici van Noord en Zuid staan regelrecht tegenover elkaar. De topconferentie over milieu en ont wikkeling in Brazilië is een unieke kans om die drempels te overwinnen. 'Het Noorden moet afkicken van de prullen bak', zegt de Vereniging Milieudefen sie, die zojuist haar actieplan Neder land Duurzaam heeft gelanceerd. Tien politici en ambtenaren, onder wie de ministers Pronk van ontwikkelings samenwerking en Alders van milieu, j dertig vertegenwoordigers van niet- I gouvernementele organisaties (ngo's) i verenigd in de Alliantiè voor Duurza- me Ontwikkeling, en zestig journalisten I vertrekken begin vólgende maand naar Brazilië. De Unced is jarenlang voorbe- reid. De te ondertekenen verdragen Izijn voorgekauwd en voor niemand I meer een verrassing. De Unced 1992 is een stap verder in het denken van de Verenigde Naties over milieu en ont wikkeling. Er worden een Handvest voor de Aarde, een algemene intentie verklaring met daarnaast een duizend pagina's tellend rapport met beleids voornemens en aanbevelingen bespro ken. Volgens sommigen een mijlpaal in de strijd vooi een beter milieu, die twin- tig jaar geleden nog ondenkbaar was. Volgens anderen een tot niets verplich- tend stukje papier, gebakken lucht, 'i De eerste stap werd gezet met de VN- I conferentie in 1972 in Stockholm over j het menselijke milieu. Tot die tijd was I er in VN-verband amper sprake van een actief beleid op milieugebied. Tij- dens de Stockholm-conferentie werd naast de officiële Verklaring van Stock holm ook een Actieplan opgesteld, waarin een schoon leefmilieu als een fundamenteel mensenrecht werd er kend. Om het Actieplan uit te voeren ontstonden er twee programma's om de lijnen voor de toekomst uit te zetten. Zo was er ook de wereldwijd samenge stelde Commissie voor milieu en ont wikkeling, beter bekend als de Brundt- land-commissie, die in oktober 1987 haar rapport aanbood. Voor het eerst werd de onderlinge samenhang tussen de thema's van milieu, ontwikkeling en democratie aan de orde gesteld. Dit Brundtland Rapport heeft een belang rijke rol gespeeld bij de vier internatio nale conferenties als voorbereiding op de Unced. V erwachtingen De verwachtingen zijn niet hoog ge spannen. Tweede-Kamerlid AJ. te Veldhuis (WD), een van de vijf ka merleden van de Nederlandse delega tie: „De grootmachten lopen niet zo hard om het broeikaseffect te remmen. Er zal nog heel wat zielsmassage nodig zijn om de Amerikanen ook de conse quenties van het terugdringen van het C02-probleem (koolstofdioxyde) te la ten aanvaarden. Ze zeggen 'ja', tenzij maatregelen de groei van de economie in de weg staan. Maar op het moment dat groei van de produktie ten koste gaat van gezondheid en milieu is er geen sprake meer van economische groei. Nederland alleen kan er niets aan veranderen. Internationale druk is nodig. Japan wil wel, Rusland heeft geen geld en ontwikkelingslanden kun je niet vragen, die staan nog aan het be gin van een economische ontwikkeling. Als die landen dezelfde ontwikkeling willen als wij hebben gehad, dan is de ramp niet te overzien. Wij moeten een beroep op hen doen niet dezelfde fou ten te maken als wij. Noord en Zuid staan tegenover elkaar. Maar ondanks die negatieve houding vind ik het wel heel uniek dat er zoveel landen bij el kaar zijn om de milieuproblemen cen traal te bespreken. Laat Rio een start punt zijn in de gezamenlijke aanpak". D. Tommei (D66). FOTO: DIJKSTRA

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1992 | | pagina 25