Zuidelijk Afrika bezig langzaam dood te gaan
Libanon
kan nie
meer
kiezen
"b
Angst onder Russische elite op de Krim
EeidócSomcmt
BUITENLAND
actiever in Turkije
Arrestaties na aanslag ambassade
VRIJDAG 8 MEI 1992 bj
Meer partijen in diskrediet door schandaal Milaan Doodseskaders steeds Mysterieuze plunderingen in supermarkten van Rio
MILAAN De Italiaanse
politie heeft gisteren nieu
we arrestaties verricht en
mensen voor verhoor op
gepakt in verband met het
omkoopschandaal in de
Noorditaliaanse stad Mi
laan.
Daarmee zijn behalve de Soci
alistische Partij de Christen-
Democraten (DC) en de ex-
communistische PDS in dis
krediet gebracht. Tevens
wordt hierdoor de roep ver
sterkt voor een grondige ver
andering van het politieke
stelsel, net voordat Italië een
nieuwe president en een nieu
we premier moet kiezen.
De politie hield gisteren drie
christendemocraten aan, on
der wie de voorzitter van de af
deling Lombardije en een lid
van het landelijke partijbe
stuur. Ook het PDS-gemeente-
raadslid voor openbare werken
in Milaan, en een socialistische
voorzitter van een beheers-
maatschappij van vliegvelden
werden opgepakt, evenals
voorzitter Enzo Papi van de
Fiat-bouwmaatschappij Coge-
far-Indesit. Daarmee is het
aantal arrestanten op 26 geko
men.
De zaak kwam twee maanden
geleden aan het rollen toen
bleek dat bedrijven in Milaan
grote hoeveelheden smeergeld
aan politici betaalden om or
ders in de wacht te slepen. Dit
mondde eerder deze week uit
in een landelijk politiek schan
daal toen twee socialistische
ex-burgemeesters te horen
kregen dat tegen hen een on
derzoek wordt ingesteld. Het
gaat om naaste medewerkers
van de ex-premier Bettino
Craxi van de Socialistische
partij, waardoor diens kansen
om president of premier te
worden in gevaar zijn geko
men. Milaan is nota bene de
thuisbasis van zijn partij, waar
de roep om hervorming van
het Italiaanse politieke stelsel
het hardst weerklonk.
LONDEN Amnesty In
ternational zegt over aan
wijzingen te beschikken
dat Turkse doodseskaders
steeds actiever worden te
gen Kurdische tegenstan
ders in het zuidoosten van
het land. In een vandaag
gepubliceerd rapport
schrijft Amnesty dat sinds
juni vorig jaar 50 politiek
ongeliefde Kurden door
speciale commando's zijn
vermoord. De slachtoffers
zijn voor het grootste deel
dorpelingen die weigeren
toe te treden tot de Kurdi
sche „NSB", de „dorps
wachters" die door het
Turkse leger bewapend
worden om guerrillastrij
ders van de Kurdische Ar
beiderspartij, de PKK, bui
ten het dorp te houden.
Veel mensen weigeren dat,
zo niet uit overtuiging, dan
wel om geen slachtoffer
van represailles van de
PKK te worden.
RIO DE JANEIRO - Het Brazili
aanse Rio de Janeiro, gaststad
voor de grote wereldmilieutop in
juni, gaat gebukt onder een ware
golf van supermarktplunderin
gen.
Woensdagnacht kregen zes zelf
bedieningszaken bezoek van
wanhopig om zich heen graaien
de krottenwijkbewoners, die ge
wapend waren met messen, stok
ken, koevoeten en houwelen. Met
de zes beroofde winkels is het
aantal opgelopen tot twintig in
een tijdsbestek van amper vier
weken.
Volgens de politie van Rio zijn de
plunderingen doorgestoken
kaart en hebben de nachtelijke
strooptochten niets uit te staan
met de vermeende honger onder
de bevolking. Zij wijst daarbij op
het georganiseerde karakter van
de roof. De zes supermarkten die
het slachtoffer werden, kregen
alle rond de klok van 01.00 uur
bezoek van menigten oplopend
tot over de honderd personen.
Daarbij waren ook kinderen.
Justitie denkt dat lokale drugsba
ronnen in de favela's achter het
mysterie steken. Bij het ontbre
ken van de sterke arm is hun wil
wet in de krottenwijken. Volgens
de politie zijn er sterke vermoe
dens aanwezig dat handelaren in
verdovende middelen de favela-
dos aansporen tot de strooptoch
ten. Op deze manier proberen zij
de aandacht af te leiden van
illegale activiteiten. Terwij
politie haar handen vol heeft Tl
supermarktplunderingen w
halt toe te roepen, kunnen r 11a
we ladingen cocaïne afgele af
worden in de krottenwijken
sloppen zijn gelegen op de s
heuvels die het mondaine Ri i
Janeiro omringen. Door sch i
controle van toegangswegen fs
dervinden de drugsbaron rks
steeds meer moeite om hun I lla
delswaar in ontvangst te nemi in
Gearresteerde plunderaars >rd
kennen met klem dat de coca i<
handelaren de berovingen
touw zetten. Zij houden vol dj zij
gedreven worden door de hor, Ce
Brazilië beleeft de hoogste u ho
loosheid sinds mensenheugei
Idoor
ROGIER SLOP
BAYRUT De etalag
Bayrut wordt verandi
Maar de poppen blij
hetzelfde. Het hoofdk ie
toor in Damascus ziet
ver niet dat de filiaalh5t,
der in Libanon zich y
eens in het zoveelste
bezonnen avontuur st<
Het gaat niet goed met I
non, maar het gaat wel heefh
goed met sommige Libane
Het dramatische aftreden k
het kabinet-Karami is
meer dan een rituele rol1'
dans. De Libanezen-in
straat vinden dat het wel w
tjes is. Ze hebben hun
gehaald, maar meer ook nii
Na meer dan vijftien jaar
verwoestende burgeroo
heeft het Syrische leger
harde hand de orde en
hersteld. En aangezien I
met die andere regionale
permacht, Israël, grondig J
spraken heeft gemaakt
kalmte en rust, dachten
Libanezen dat hun tijd e
lijk gekomen was. Het opt
me kende geen grenzen
banon zou als een feniks
as herrijzen. En de aloud
als doorvoerhaven voor
wat in het Midden-Oostei J
koop is zou worden herval,
eeuwen voor onze jaartel
waren het tenslotte de Fo
ciërs die de centrale as va
wereldhandel vormden,
met de rust van de Syrii
'bezettingsmacht' zouden
goede tijden wel weer een
rug kunnen komen.
Ontwricht
Dat optimisme is deze w
met het wanhopige aftre
van de Libanese regering
bodem ingeslagen. Libano
toch te diep ontwricht gen
Met de komst van de Syrii
troepen, twee jaar gek
dacht iedereen dat het er
van ging komen. De slinks
nengesmokkelde Merce
sen, de gouden Rolex-h<
ges, de totaal verkeerde o
hemden-met-haaietand;
was allemaal al te zien in
Sheraton-hotel in Damas1
ook al tijdens de in 1973 be|
nen burgeroorlog in Libaninr
Die mooie tijden wilden d(
banezen graag terug
steeds meer ontdekten ze
het zo makkelijk niet gaat
Syriërs en de Israëliërs
den het landje (niet groter
Zuid-Holland) in een ijzt
greep. En de Libanese t
ma's zijn nog steeds te grocm
Assad
Opvallend is dan ook dat
uit Damascus het aftreden
het Libanese kabinet gliil»5
chend werd gesanctione
Het geeft de verhoudingen
aan. Zouden Nederlanders
zomaar pikken dat Bonn
„tevreden" te zijn met het
slag van het kabinet-Lubb
Daar gaat het om, de almaie
ge hand van Syrië is oversf
het stemt tot enige tevre^
heid omdat het vooral 'rust
tekent. Vrede en handel
nu eenmaal samen; aan oo 'n
en strijd verdient bijna
mand een cent. Vandaar
dat er binnen de kortste
weer een nieuw Libanees k
net zal zijn met grotendeel:r.
zelfde personen. Dat word
lemaal in Damascus beps
Het bewind van Hafez alls
sad staat of valt met het
houd van Libanon.
Met het wegvallen van de ls
bondgenoot Moskou zijn
zekerheden voor Assad
dwenen. Zijn eigen land be1
economisch gesproken sti1
meer op een soort Roemen 111
lijken. Bayrut is de scha)r
Daar blijkt plotseling dat
pie-New York en armla
Moskou vlak bij elkaar lig la
Bayrut ligt tenslotte r 33
veertig kilometer van Dal c
cus af. Het is de enige 1lrr
voor zowel Assad als voo ttr
Libanezen. Maar dan nog j !n
er een overvolle etalage in
rut met veel te weinig voon
in het magazijn - DamascusCe
JALTA Op de Krim
heerst angst. Angst onder
de oude Russische elite,
die haar macht dreigt
kwijt te raken aan ver
trouwelingen van de Oek-
raïnse president Kravts-
joek. Angst ook onder de
Oekraïnse minderheid,
omdat dezelfde Kravts-
joek een bloedbad voor
spelt als de Krim het
waagt zich lös te maken
van Kiev.
„Ik sluit geweld van Oekraïnse
zijde niet uit", verklaarde de
Russische generaal Koeznet-
sov in Simferopol, de hoofd
stad van het schiereiland. Hij
was kort tevoren door het Oek
raïnse ministerie van defensie
de laan uitgestuurd. Ik sta mo
del voor wat hier alle Russen
op alle niveau's te wachten
staat", waarschuwde de gene
raal.
„Handen af van Koeznetsov",
stond op een spandoek van een
demonstrant buiten het staf
kwartier van de ontslagen
commandant. Enkele honder
den meters verderop stond
voor het parlementsgebouw
een grotere menigte te zwaai
en met vlaggen en spandoeken
om de onafhankelijkheidseis
kracht bij te zetten. Een arge
loze toeschouwer zou de in
druk kunnen krijgen dat de
plaatselijke bevolking de poli
tieke ontwikkelingen op de
voet volgt en groot belang
hecht aan de status van de re
gio.
Beloftes
„Helemaal niet", zegt de
chauffeur van een zwarte rege
ringslimousine. „Sinds het be
gin van de perestrojka in 1985
hebben de leiders zoveel ver
anderingen beloofd en is de le
vensstandaard zover gekel
derd, dat de man in de straat
niets en niemand meer gelooft
en schoon genoeg heeft van al
die politieke spelletjes". De
chauffeur herhaalt de kritiek
die op de Krim, maar ook in de
rest van de voormalige Sovjet
unie steeds weer te beluisteren
valt: de leiders geven niets om
het volk en zijn zelfs bereid et
nische groepen tegen elkaar
op te zetten als ze daardoor
voordeel kunnen behalen in de
strijd om de macht.
De Krim is weer typisch zo'n
gebied in het oude Sovjetrijk
waar de problemen onoplos
baar lijken. Op een gebied van
ruim de helft van Nederland
wonen zo'n 2,5 miljoen men
sen. Wordt het schiereiland on
afhankelijk, dan hebben de 1,7
miljoen Russen hier een com
fortabele meerderheid. De
450.000 Oekraïners, 150.000
Tataren en 15 andere etnische
groepen moeten dan blijven
opboksen tegen het Grootrus-
sische chauvinisme. Drie ste
den en twee regio's hebben al
gedreigd dat zij een onafhan
kelijke Krim zullen ontvluch
ten door zich aan te sluiten bij
de Oekraïne. Hoe enclaves in
het oude imperium zich gedra
gen, zien we in Nagorny Kara-
bach en de Dnjestr Republiek,
waar respectievelijk Arme
niërs en Azeri's, Russen en
Moldaviërs elkaar te lijf gaan.
Dit is dan ook het soort geweld
waar Kravtsjoek volgens zijn
aanhangers voor waarschuw
de.
Minderheid
Ook elders in het gesneuvelde
rijk moeten de Russen eraan
wennen dat ze voortaan tot een
benadeelde minderheid beho
ren, sinds zij zich niet langer
de bescherming hebben van
de lange arm van Moskou. Die
ondergeschikte rol is vooral
voor de Krimrussen onverteer
baar, omdat- het prachtige
schiereiland met zijn bergen
en stranden eeuwenlang de
trots van recreërend Moskou is
geweest. Nu Kravtsjoek zich
als de Oekraïnse president in
het bezit weet van deze parel
aan de Zwarte Zee, valt te be
grijpen dat hij hier zijn eigen
mannen op sleutelposities wil
zien. De ex-communist lijkt
zich onbewust van het feit dat
hij de Russische meerderheid
met dit primitieve machtsspel
allerminst voor zich inneemt.
In feite krijgt de sluwe Kravts
joek nu een koekje van eigen
deeg. In de chaos na de augus-
tuscoup verklaarde de Oe
kraïne zich onafhankelijk en
legitimeerde deze daad door
zich via een referendum van
de steun van de bevolking te
verzekeren. De Krim bedient
zich nu van ditzelfde instru
ment en hanteerde een aanvul
lende truc door bijna tegelij-'
kertijd een grondwet aan te ne
men waarin de kleine repu
bliek zich onderdeel van de
Oekraïne verklaarde.
In het Russische rijk was een
wet nooit meer dan wat letter
tjes op papier. Dat gold ook
voor de grondwet. Bovendien
kon je desnoods elke week een
nieuwe grondwet aannemen.
Parlementsvoorzitter Bagrov
was deze week in Simferopol
zo brutaal om deze gedachte
hardop uit te spreken: „De
nieuwe grondwet geldt tot 2
augustus, de dag van het refe
rendum".
Kravtsjoek kan zo nauwelijks
optreden tegen de vals-brave
Ifrim. Het referendum bete
kent uitstel, maar Kiev dient
er ernstig rekening mee te
houden dat van dit uitstel geen
afstel komt.
De aanslag met een bomauto op 17 maart in het hartje van de Argentijnse hoofdstad kostte het leven aan
28 personen.
FOTO: EPA
QUITO Zes Iraniërs en een
Italiaan die verdacht worden
van het plegen van de bloedige
aanslag op de Israëlische am
bassade in Argentinië in
maart, zijn gearresteerd. Zij
zitten vast in Quito. Volgens de
Ecuadoraanse politie kwamen
de zeven verdachten uit Bogo
ta, de hoofdstad van Colombia.
Ze wilden, via tussenlandin
gen in Ecuador en de Verenig
de Staten, uiteindelijk naar
Canada. De aanslag met een
bomauto op 17 maart in het
hartje van de Argentijnse
hoofdstad kostte het leven aan
28 personen. Nog zeker drie
mensen worden vermist en 252
mensen raakten gewond. Het
Amerikaanse ministerie van
buitenlandse zaken heeft gis
teren opnieuw de verdenking
uitgesproken dat de pro-Iraan-
se Libanese Hezbollah-bewe-
ging verantwoordelijk is voor
de bomaanslag.
Idoor
RAYMOND HASSELERHARM
HARARE - „Het is heel
erg, we zijn bezig om lang
zaam dood te gaan", zegt
een man die zich nauwe
lijks staande kan houden
in de menigte wachten
den voor een winkel in de
provincie Masvingo, Zim
babwe.
De emoties lopen op, want er is
zojuist een lading maismeel
binnengekomen die onvol
doende zal zijn voor allen.
Honderden zullen zonder eten
achterblijven en de angst daar
voor heeft al enkele keren ge
leid tot dodelijke gevechten.
Zuidelijk Afrika is in de greep
van ongekende droogte. De
voedselproduktie in de regio is
volstrekt mislukt door mini
male regenval en het gebrek
aan water en eten bereikt een
kritieke fase. Volgens deskun
digen van de Verenigde Naties
en particuliere hulporganisa
ties moet er de komende
maanden meer dan 13 miljoen
ton mais worden ingevoerd om
te voorkomen dat zich in zui
delijk Afrika een ramp vol
strekt „die alle andere crises in
Afrika overtreft". Meer dan 60
miljoen mensen worden met
de hongersnood bedreigd.
„Sinds 1911 hebben we niets
meegemaaakt dat hiermee
vergelijkbaar is", zegt Jerry
Salole, regionaal directeur van
de Amerikaanse organisatie
'Red de kinderen' Hij is Ethio
piër en speelde belangrijke rol
als hulpverlener in de Hoorn
van Afrika tijdens de beruchte
hongersnood in 1985. Toen
slaagden hulporganisaties erin
om 2 miljoen ton voedsel te
distribueren in Ethiopië, Su
dan en Somalië. Er is nu zes
keer zoveel nodig om de bevol
king van zuidelijk Afrika in le
ven te houden. Als we op dit
moment niet massaal aktie on
dernemen dan worden we
straks geconfronteerd met een
catastrofe van ongekende om
vang", voorspelt de ervaren
Salole.
Zimbabwe is het zwaarst ge
troffen land in de regio. Het
land stond bekend als de
graanschuur van Afrika van
wege haar prominente rol als
exporteur van mais, het hoofd-
voedsel van de Afrikaanse be
volking. Door de droogte is de
oogst vrijwel volledig verloren
gegaan en Zimbabwe zal de
komende tijd meer dan twee
miljoen ton maismeel moeten
invoeren om haar bevolking te
eten te geven. Ook de suiker-
riétoogst is mislukt en voor het
eerst moet er suiker worden
geïmporteerd. Door gebrek
aan mais als veevoer zijn de af
gelopen maanden 100.000
koeien doodgeschoten waar
van de karkasen vaak wegrot
ten op het land omdat slacht
huizen onvoldoende capaciteit
In Zimbabwe verzwakken de kinderen al duidelijk, terwijl kippen en andere huisdieren worden afgemaakt omdat èr geen eten meer voor ze is door de droogte
FOTO SP
hebben.
„Mijn melkproduktie is ver
minderd van 1 miljoen liter per
jaar naar 300.000 liter en die zal
nog verder teruglopen", zegt
Graham Goddard. Hij heeft
een boerderij in een troostelo
ze streek op vier uur rijden van
de hoofdstad Harare. Zijn
koeien lopen op een schrale
vlakte rondom Goddards wo
ning te zoeken naar groen. De
resultaten van die zoekakties
zijn af te lezen aan het benige
uiterlijk van de dieren. Er zijn
prbij die alleen nog maar kun
nen strompelen, een gekalkt
kruis op de rug geeft aan dat
zij binnenkort uit hun lijden
worden verlost. De kudde is in
middels uitgedund van 300 tot
140 dieren en Goddard hoopt
dat hij die in leven kan hou
den.
„Het heeft fne 25 jaar gekost
om deze kudde op te bouwen
en nou is het in een jaar afgelo-
Ipen", zegt de verdrietige boer.
Hij geeft de dieren nu boom
blaadjes in plaats van mais
maar het is geen volwaardig al
ternatief. Goddard meent dat
de regering van Zimbabwe
voor een groot deel verant
woordelijk is voor de huidige
crisis. „De regering stelde de
maisprijzen voor dit jaar zo
laag dat veel boeren overgin
gen op de tabaksteelt omdat
mais niet lucratief meer was",
meent Goddard, die zelf ook
meer tabak gaat verbouwen
om zijn inkomen op te krik
ken. Een andere fout van de re
gering Mugabe was dat zij vo
rig jaar mais bleef exporteren
terwijl al werd gewaarschuwd
voor dreigende schaarste.
Landhervormingen
Door de droogte zijn de recente
plannen van president Muga
be om landhervormingen door
te voeren omstredener dan
ooit. De verhoudingen zijn in
het voormalige Rhodesië on
voldoende gewijzigd. Blanken
vormen 1 procent van de totale
bevolking van tien miljoen
maar bezitten eenderde van de
landbouwgrond terwijl er een
miljoen landloze zwarte boe
ren zijn. Maar de blanke boe
ren vormen gezamenlijk wel
de grootste werkgever en ver
dienen bijna de helft van de
jaarlijkse buitenlandse inkom
sten. Nu onteigenen zou grote
gevolgen hebben voor de land-
bouwproduktie in een land dat
alles op alles moet zetten om
volgend jaar weer een redelij
ke oogst te produceren. Maar
tot nu toe is president Mugabe
niet gevoelig voor die argu
menten.
Boeren als Goddard worden
bedreigd door landhervormin
gen en gedupeerd door de
droogte maar hun problemen
zijn minimaal vergeleken met
hun personeel. Landarbeiders
worden massaal ontslagen bij
gebrek aan werk of mogen
soms doorwerken voor een
hongerloontje. Steven Dengu-
ra plukt blaadjes van bomen
om ze te voeren aan de koeien
van Goddard. „De maisoogst
in ons dorp is mislukt en we
hebben geen voedsel of water
meer. Ik moet nu hier wel wer
ken maar 1,50 is te weinig om
mijn gezin te kunnen onder
houden", zegt Dengura. Zijn
uitgemergelde gezicht illus
treert dat de honger in Zim
babwe toeneemt. Inmiddels
zijn al meer dan 50.000 knech
ten ontslagen door boeren die
niets meer te oogsten hebben.
Niet alleen de grote, vrijwel
uitsluitend blanke boeren in
Zimbabwe zagen hun voedsel
produktie mislukken. Gideon
Manyadza loopt door een kra
kend maisveld om te zien of hij
nog ergens een kolf ziet die hij
aan zijn ezel kan geven. „Mijn
hele oogst is mislukt", zegt
Manyadza. Hij heeft dit jaar
veel geld uitgegeven voor
kunstmest in een poging nog
iets van het land terug te krij
gen maar het baatte niet. Nu er
geen opbrengst is zal hij niet in
staat zijn om volgend jaar op
nieuw kunstmest te kopen. „Ik
weet niet wat ik moet doen om
mijn familie in leven te hou
den", zegt hij. Achttien men
sen zijn afhankelijk van de op
brengst van zijn land.
Verzwakking
De tragiek van de droogte ligt
in Zimbabwe niet overduide
lijk aan de oppervlakte. In de
hoofdstad Harare is nog steeds
eten te koop. ook al staan er
vaak lange rijen voor de win
kels. Er sterven tot nu toe nau
welijks mensen aan ondervoe
ding en de beruchte beelden
van kinderen met scheurbuik
die we kennen uit Ethiopië zijn
afwezig. De eerste symptomen
zijn er echter al wel, meent de
Nederlandse Reina Buys. Zij
werkt in de provincie Masvin
go als voedingsdeskundige
voor de regering van Zimbab
we. „Er is nu al duidelijk spra
ke van ondervoeding en ver
zwakking bij de bevolking en
de komende maanden zal de
kindersterte enorm toenemen
als er niets gebeurt", aldus
Buys. Zij probeert een voedsel
hulpplan voor kinderen te or
ganiseren maar het komt niet
van de grond omdat er onvol
doende eten beschikbaar is.
Het watergebrek is duidelijker
zichtbaar dan de honger. Ka-
ribn, de grootste dam, is nog
maar voor 20 procent gevuld
en Kyle, de tweede, is vrijwel
opgedroogd. Rivieren en be
ken zijn vervormd tot korstige
paden en kinderen zwengelen
urenlang aan een pomp voor
dat zij twee emmers water vol
hebben. Veel gezinnen zijn
gaan goud delven langs de dro
ge rivieren. Ze graven meters
diepe kuilen die zich diep on
der de grond horizontaal ver
takken. De man graaft, de zoon
hijst emmers met modder om
hoog en de vrouw probeert
goud van slib te scheiden door
het bekwaam te walsen in een
grote houten schaal. Gouddel-
ven is illegaal, vernietigt de
oevers van de rivieren en is ge
vaarlijk omdat de tunnellaby
rinten vaak instorten. Het del
ven is ongelooflijk zwaar werk
en niet echt lucratief maar
vormt voor velen de enige bron
van inkomsten nu de oogsten
zijn mislukt. Het gevaar dreigt
echter dat door toenemende
schaarste binnenkort zelfs
voor goud geen eten meer te
koop is.
„Het grootste probleem zal
zijn om voedsel bij de mensen
op het platteland te krijgen",
meent hulpverlener Jerry Sa
lole. Zuid-Afrika moet daarbij
een belangrijke rol spelen, ook
al wordt dat niet harstochtelijk
toegejuicht door de buurlan
den die als 'frontlijnstaten'
nog altijd felle kritiek leveren
op de apartheidsdictatuur.
Maar'door de nood gedwongen
probeert men gezamenlijk de
massale taak te lijf te gaan.
Zuid-Afrika heeft ruim 15.000
treinwagons beschikbaar ge
steld om maïs, dat straks hope
lijk haar havens binnen
stroomt, te distribueren in ei
gen land en de buurlanden.
Een eerste lading uit Argenti
nië is binnen en de EG heeft
deze week bijna 700.000 ton
beshikbaar gesteld. Het zal
moeilijk zijn om het mais diep
in Zimbabwe te brengen door
het tekort aan vrachtwagens
en de slechte toestand van de
wegen. In Mozambique zal ver
spreiding nog moeilijker wor
den door de oorlog die hele ge
bieden ontoegankelijk maakt
en in Malawi wachten meer
dan een miljoen Mozambi-
caanse vluchtelingen op voed
selhulp terwijl ook de lokale
bevolking onvoldoende heeft.
Zuid-Afrika heeft maar liefst 3
miljoen ton nodig en Namibië
heeft zich als laatste bij het rij
tje landen geschaard dat de ei
gen situatie omschrijft als
'rampzalig'. „Het moet een
hulpactie worden op ongeken
de schaal", zegt Jorry Salole,
terwijl hij voorzichtige twijfel
uitspreekt over de inzet van
het rijke Westen.
